339: Asper, Dinsdag 05 mei 2015, 26,824 km. (6910,353 km.)

“Na een slapeloze nacht in het parochiezaaltje van Asper, omwille van onweer, felle regenbuien en wind, deze ochtend omstreeks 08:10 uur vertrokken. We wandelden vrijwel onmiddellijk terug in de richting van het jaagpad langsheen de Schelde en volgden daarbij een gedeelte van de Valeirroute (42 km) en de Scheldevalleiroute 2. Zowat tien minuten later betraden we het jaagpad richting Oudenaarde en al dadelijk voelden we de wind tegen. Gelukkig hielden we het voorlopig droog en gingen welgezind op weg. Even na negen uur bevonden we ons reeds op het grondgebied van Zingem en bemerkten aldaar de aanduidingen van de Wannenlappers Wandelroute. We volgden vanaf Asper de rechteroever gezien richting Oudenaarde, teneinde een terugkeer naar de brug van Gavere te vermijden. Gekomen ter hoogte van de brug 3^de Jagers te Voet (Zingem-Zwalm) bevonden we ons terug op de aangeduide ‘Via Scaldea’.

Een van de zeldzame stickers die we onderweg zouden te zien krijgen. Een twintig minuten later wandelden we langsheen het Natuurreservaat ‘De Welput’, gevolgd door het Natuurreservaat ‘Kleiputten Grooten Bulck’. We ontmoetten er tevens een oude bekende van gisteren, de LF30 Schelde-Deltaroute. Na een hele tijd beuken tegen de wind, vonden we het tijd voor een korte pauze ter hoogte van de ‘Heurse Meersen’. Jammer genoeg was ook hier de wind de grote spelbreker. We waren ondertussen voorbij de klok van 10:30 uur en hadden reeds enkele malen de regenjassen en broeken aangetrokken en opnieuw uitgetrokken. Even vóór de middag echter, zagen we opnieuw donkere wolken komen aandrijven. Net op tijd konden we schuilen onder de Lotharingenbrug te Oudenaarde. Zowat meer dan een half uur dienden we er te wachten tot de hevige stortbui was voorbij getrokken. Ondertussen leek de wind nog in kracht toe te nemen. Uiteindelijk konden we toch terug op weg en bereikten we omstreeks 13:15 uur het centrum van Oudenaarde.

Gelet op het feit dat de zon opnieuw was verschenen, zochten we een terrasje en vonden dit ter hoogte van café De Carillon op de markt zelf. De koffie smaakte behoorlijk alsook het stukje gebak erbij. Na dit oponthoud begaven we ons naar de toeristische dienst naast het stadhuis en verkregen aldaar onze derde stempel in het boekje. We verlieten nadien het centrum en wandelden terug richting jaagpad. Vanaf nu kregen we nagenoeg de wind strak vanuit de tegengestelde richting en dat beloofden nog moeilijke wandeluren te worden. Toen we even later noodgedwongen het jaagpad verder volgden wandelden we langsheen het traject van de Scheldekant Wandelroute en het De Gellinck Wandelpad. Op zoek ondertussen naar een plek om even te verpozen, vonden we bezijden het jaagpad een klein grasveld ter hoogte van een golfterrein. Een betonnen blok fungeerde als zitbankje om ondertussen even een boterham met kaas te nuttigen. Toen het zowat half vijf geworden was, kwamen we langsheen het Domein De Gellinck en troffen er de aanduidingen aan van de Sneukelfietsroute.

Zo naderden we stilaan een brug over de Schelde ter hoogte van Kerkhove. Hier verlieten we om zowat kwart na vijf het jaagpad en wandelden richting kerk van Kerkhove. Kwart voor zes konden we tenslotte enkele inkopen doen in de Spar juist vóór de kerk. Zo zijn we ook verzekerd voor vandaag van een avondmaal en een ontbijt morgen in alle vroegte. Klokslag 18:00 uur stonden we aan de voordeur van het voormalige parochiehuis van Kerkhove, alwaar we te gast zijn bij Sarah de Coster en haar vriend. We kregen er alvast een mooie ruimte ter beschikking op het gelijkvloers en mochten gebruik maken van hun keuken en badkamer. Na enkele dagen stappen dus eindelijk nog eens een deugddoende douche. We sloten alvast deze stormachtige dag af met een appeltje, wat brood en Ardeense worst. Straks volgt wellicht een zalige nachtrust. Vandaag hielden we het onderweg bij iets meer dan 26 km en 35766 stappen. Genoeg gevochten tegen de wind, we zullen vlug in dromenland verzeild zijn.”

338: Gent, Maandag 04 mei 2015, 29,285 km. (6883,529 km.)

“Het is nu bijna 19:30 uur, we bevinden ons in een klein zaaltje van het parochiecentrum van Asper. We hebben een dag achter de rug, waaraan we even terugdenken met gemengde gevoelens. Wat meeval, maar ook enkele tegenslagen. Deze ochtend , na te hebben genoten van een ontbijt in Gent, gingen we omstreeks 08:00 uur van start in de Lieven De Winnestraat. Het hoekje om, ging het richting Kouter, waarbij we onderweg, ter hoogte van het oud justitiepaleis, een broodjeszaak aantroffen en ons dus konden voorzien van mondvoorraad. Vervolgens ging het via enkele winkelstraten in de richting van het Gentse stadhuis. Aldaar verkregen we een tweede stempel in ons wandelboekje. Even verderop bereikten we de kerk van Sint-Jacobs, plaats alwaar de ‘Via Scaldea’ van start gaat. Een traject welke we de komende dagen zullen volgen tot in Doornik.

We vervolgden onze weg via de Steendam, langsheen de Portus Ganda, om dan een smal wandelpaadje te volgen langsheen het water. Zo kwamen we langsheen het oude Begijnhof en wandelden verder richting Ledeberg. We namen de hangbrug naar het Keizerspark en troffen aldaar de bordjes aan van de LF30 Schelde-Deltaroute en de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Hier hadden we een eerste omleiding, omwille van wegenwerken aan de Franse Vaart. Het werden dus enkele trappen beklimmen, om via een stukje Brusselsesteenweg, terug op de juiste route te geraken. Na onder diverse bruggen te zijn gewandeld, bereikten we de Ringvaart ter hoogte van de Ghelamco Arena. Eenmaal aan de overkant, volgden we het jaagpad langsheen de Schelde. We troffen er vrij vlug een café in Zwijnaarde, ’t Veer. Tijd dus voor een kopje koffie. Wonder boven wonder, we troffen er een oud collega aan, welk ons dadelijk voorzag van een kopje koffie. Na wat bijpraten over de reeds vervlogen carrière, gingen we terug op pad.

Nog steeds het jaagpad volgend, bevonden we ons vrij vlug op de Scheldevalleiroute 1. Een horecazaak even verder, de Meersbloem, bleek gesloten. We namen dan maar even verder een lunchpauze, gezeten in het gras, om ons middagmaal te nuttigen. Het was dan ondertussen reeds 13:15 uur. Na wat te hebben genoten van de zon, werd het tijd om terug op pad te gaan. We zaten op de Doornhammeke Wandelroute. Omstreeks 15:15 uur bevonden we ons reeds op het grondgebied van De Pinte (Zevergem) en geruime tijd later op het grondgebied van Eke (Nazareth). We wandelden rustig verder langsheen de Scheldemeersen om even verderop, een zitbank aan te treffen. We waren zo vertrokken voor een praatje van ruim een half uur, met twee bejaarde wielerliefhebbers. Na een goede reis te hebben aanhoord, werd het tijd om opnieuw op te stappen.

Om 16:00 uur vonden we het stilaan tijd om even te verpozen op het buitenterras van taverne ’t Sluis. De cola’s en Ice Tea’s gingen vlot naar binnen. Even voorheen waren we aangekomen op het traject van de Bruggenroute. Na deze deugddoende verfrissing gingen we over de Schelde, om het jaagpad te volgen aan de overzijde, richting Gavere. We volgden er een tijdje de Milieuroute en even verder de Slag bij Gavere Wandelroute. Uiteindelijk bereikten we omstreeks half zes de brug over de Schelde in Gavere. Het ging vooreerst even naar de nabij gelegen Carrefour teneinde wat drank en mondvoorraad aan te schaffen. We hadden dan ook aldaar telefonisch contact met mevrouw Madeleine D’Hondt, verantwoordelijke voor de parochiezaal in Asper. Er volgden dan nog enkele kilometer verder tot onze slaapplaats. Eigenlijk had de tocht moeten eindigen aan de Gaverbrug, doch de extra kilometers vandaag, hebben we dan morgen gespaard.

Zo bevinden we ons nu na een lange dag en ongeveer 29,285 km in Asper. We beschikken in elk geval over een ruime slaapzaal, verwarming en warm water. Het zal niet elke dag zo een feest zijn. Maar goed, dat zien we morgen dan wel weer. Tijd voor de anekdotes van de dag. Wat lichte materiaalpech ter hoogte van de jachthaven aan de Ringvaart, werd verholpen dankzij de hulp van een bereidwillige schipper. Even verderop kwamen we tot de vaststelling, dat we onze wandelgids inzake de ‘Via Scaldea’ onderweg hadden verloren. Gelukkig kennen we de route zowat uit het hoofd en zijn er hier en daar toch enkele aanwijzingen. Zo komt aan een lange dag een einde en is het nu tijd voor een grondige wasbeurt en straks in de slaapzak. We sloten de dag af na exact 39047 stappen.”

337: Sleidinge, Zondag 03 mei 2015, 11,515 km. (6854,244 km.)

“Tijd voor een eerste dagverslag, na een min of meer geslaagde eerste namiddag. Na een ochtend van ongeduldig wachten, tot het moment van vertrek, konden we omstreeks 13:00 uur toch van start. Een grote tocht waarvan we voorlopig nog het einde niet kennen. Na de middag kwam dan ook ten huize het afscheid van ons moeder en onze vrienden Anja en Peter. Zij zullen alvast toezicht houden op de woning en zorgen voor de planten en de post. Maar goed, omstreeks 13:00 uur gingen we dus van start. Vanaf nagenoeg de voordeur volgden we het lokale Leo Steelpad en verlieten we aldus de dorpskern van onze gemeente Sleidinge, via het terrein van het C.C. De Stroming. Zowat een half uurtje later betraden we het grondgebied van Evergem, na eerst de nodige regenkledij te hebben aangetrokken. Het was inderdaad al aan het regenen op onze eerste dag. Via een gedeelte van het Sint Kristoffelpad, ging het verder over de Ringvaart naar Wondelgem.

Onderweg passeerden we het rechts gelegen Grossenknetenpark van de gemeente Evergem. Eenmaal veilig en wel in Wondelgem, werd het tijd om even de meegenomen broodjes te nuttigen, waarna we onze weg vervolgden richting Gent centrum. Toen we even na 15:00 uur enkele bankjes aantroffen ter hoogte van de Dracenastraat, werd het tijd voor een eerste rustpauze. Wat later ging het via enkele hoofdzakelijk Turkse woonstraten verder, richting centrum van Gent. Omstreeks vier uur in de namiddag hielden we nog even halt ter hoogte van het Sint-Elisabethplein, alwaar enkele bankjes uitnodigden even te pauzeren. Het was inmiddels gestopt met regenen. Enkele minuten later, omstreeks 16:20 uur bereikten we onze eerste slaapplaats in de Lieven De Winnestraat te Gent. Op die manier zijn we nu gasten bij Diederick Barbier, alwaar we een kamer hebben verkregen met twee bedden, koffie als onthaal en een aangename babbel. Na het uitpakken van ons materiaal, maakten we nog even een ommetje in de buurt, op zoek naar een kopje koffie en een glaasje wijn.

We konden daarvoor terecht in café Lambert, even aan de overzijde van de Coupure. Zo komt stilaan een einde aan een eerste wandeldag, op weg naar Santiago de Compostela. De eerste 11,515 km staan op de teller, goed voor 15354 stappen. Morgen gaat het richting Gavere, onze wekker wordt dan ook ingesteld op 06:30 uur.”

336: Sint-Goriks-Oudenhove, Zaterdag 25 april 2015, 22,3 km. (6842,729 km.)

“Een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2, met start en aankomst in Sint-Goriks-Oudenhove. In de wandelgids verkreeg deze tocht als titel: ‘Langs de watermolens van de Zwalm’. De totale wandelafstand bedraagt 22,3 km en gaat van start ter hoogte van het Kruiswaterplein. We vonden er voldoende parkeerplaats en konden na een hapje ter plaatse alvast uitkijken naar een aangename tocht langsheen tal van watermolens. We gingen dus van start op het reeds vermelde plein en konden ons richtten op de wit-rode markeringen van de GR122, via de Sint-Goriksstraat. Net voor het eerste huis rechts, wonnen we aan hoogte via een veldweg rechts. We verkregen schitterende vergezichten en hielden dezelfde richting aan waar enkele veldwegen samen kwamen. Via een bredere weg kwamen we aan een wandelboom, om er afscheid te nemen van de GR122, doch tezelfdertijd de rood-gele tekens te volgen van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. Bijgevolg wandelden we schuin rechts verder, om even later een verhard fietspad te dwarsen en aan te komen op de Wolvenhoek. Na een tweetal bochten, leidde een smal paadje ons doorheen een bosje. Een kronkelend pad liet ons een brugje oversteken, waarna we een asfaltweg bereikten, die we naar links opgingen. Zowat 500 m verder gingen het rechtsaf en in stijgende lijn naar de kerk van Rozebeke.

Net voor de kerk ging het naar rechts in de Sint-Annastraat, we verlieten er de rood-gele tekens van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. We begaven ons nadien in de dalende Kamperstraat rechts, tot aan een driesprong om vervolgens verder te wandelen naar links, langsheen de bosrand. Een bocht later vervolgden we onze wandeling in de links gelegen Groenstraat en arriveerden in Roborst. Langs de dalende Machelgemstraat kwamen we tot bij de Bostmolen. Na het bekijken van dit bouwwerk stapten we rechts het brugje over tot aan de volgende T-splitsing. We troffen er opnieuw de rood-witte tekens aan van de GR122, welke ons links de Slijpstraat lieten ingaan. We kwamen aan de drukke N454, welke we over korte afstand naar rechts volgden, voorbij de spoorweg en tot aan een kapelletje. Daar ging het linksaf op een smal paadje, tot aan het pand met nr. 25, om er rechts een stijgend wegje op te gaan. Even later ging het bij het bereiken van een betonweg linksaf, voorbij het kerkhof van Zottegem tot op een T-kruising. Via een veldweg links, trokken we later doorheen een stukje bos via een dalend en moeilijk begaanbaar pad. Beneden aangekomen, staken we de Zwalm over en kwamen op een asfaltweg uit, welke we naar rechts opgingen.

Een volgende T-kruising gebood ons opnieuw rechts te kiezen en te wandelen langs de rand van een links gelegen bosgebied. Ter hoogte gekomen van de brug over de Zwalm, ging het voor de brug linksaf op een veldweg tussen het bos en het water, waarna we een waterzuiveringsstation aantroffen. Via een volgend brugje stapten we verder aan de overzijde van de Zwalm op een tegelpad en bereikten zo de Zwalmmolen. We overschreden nogmaals de beek, om dan rechts het Molenpad te kiezen, net voorbij een gedenksteen ter ere van Omer Wattez. Even later kwamen we aan de N416, om er definitief afscheid te nemen van de rood-witte tekens van de GR122. In stijgende lijn ging het over korte afstand naar rechts, tot nagenoeg op de top van de helling, om dan rechts de dalende Krekelstraat in te wandelen. Zowat 500 m verder ging het opnieuw linksaf op een stijgende betonweg, om daar op het einde rechts aan te houden in de richting van een alleenstaande boom. Steeds rechtdoor aanhoudend kwamen we aan de Pedemolen.

Steeds verder dezelfde richting volgend, bevonden we ons opnieuw op het grondgebied van Zottegem, om daar rechts de Ruddershovestraat in te draaien. Deze bracht ons uiteindelijk in de Paddestraat, bekend uit de Ronde van Vlaanderen. Een kruispunt verder ging het linksaf in de Knutsegemstraat om dan opnieuw aan hoogte te winnen tot op een T-kruising, waar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. Ditmaal ging het via een betonweg naar links, om ongeveer 150 m verder opnieuw links te kiezen voor een veldweg richting draaihekje. We betraden een stukje bos alwaar de Molenbeek werd overschreden en we de aanwijzingen aantroffen inzake het lokale Jan de Lichtepad. We stapten dan ook over zowat 700 m langs dit wandelpad, om nadien het bos te verlaten via een tweede draaihekje. Door middel van een betonweg naar links kwamen we ter hoogte van het Psychiatrisch Ziekenhuis van Velzeke, even later opnieuw in de bekende Paddestraat. Ditmaal ging het over de kasseien naar rechts en bereikten we het Provinciaal Acheologisch Museum PAMZOV, alwaar zich een monument bevindt ter ere van de Ronde van Vlaanderen. Op korte afstand daar vandaan kwamen we op het Romeins Plein met het standbeeld van Julius Caesar.

We staken het plein over en gingen verder in de Kerklandstraat, steeds in dezelfde richting. Onze wandeling passeerde het jeugdcentrum De Populier waarna we aankwamen in de Blarenhoek. Op het einde van de straat ging het in de rechts gelegen Velzekestraat, tot we een brug aantroffen, tevens de startplaats van het Jan de Lichtepad. We volgden naar rechts dit pad om dan omheen het wachtbekken Bettelhovebeek te wandelen. Nog steeds het Jan de Lichtepad bewandelend, kwamen we geruime tijd later aan de N454 in Strijpen. Aan de overzijde ging het dalend verder tot bij de Van Den Borres watermolen, om dan de spoorweg te bereiken. Via een brug overschreden we de spoorweg om links de Krommestraat in te gaan. Nagenoeg 300 m verder leidde een veldweg rechts ons in de richting van de eerste huizen van Sint-Goriks-Oudenhove. We stegen naar de kerk toe om opnieuw het Kruiswaterplein te bereiken, meteen het einde van een aangename wandeltocht, langs tal van watermolens.”

335: Verrebroek, Zaterdag 18 april 2015, 20 km. (6820,429 km.)

“Een wandeling beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2 met start en aankomst in Verrebroek. Deze dagtocht verkreeg in de wandelgids als titel: ‘Door de weidse polder van het Land van Waas’. De totale wandelafstand bedraagt 20 km, doch kon onderweg hier en daar worden ingekort. Wij opteerden om de volledige wandelafstand af te leggen. Na een autorit en een uitgesteld ontbijt ter plaatse, konden we even later van start gaan ter hoogte van de Sint-Laurentiuskerk op het Verheyenplein. We gingen voorbij het borstbeeld van Philip Verheyen en dwarsten ter hoogte van de dorpspomp de weg, om aan de overzijde de Pater Vergauwenstraat te volgen. Deze straat mondde uit op een viersprong voorzien van een Onze-Lieve-Vrouwkapel. Aldaar ging het linksaf naar de voetbalterreinen, om daar even later links aan te houden via een klinkerpad, richting huisnummers 8 en 10. Een kruispunt verder volgden we naar links het Philip Verheyenpad via de hoger gelegen dijk van het voormalig Spaans Fort. We staken de Sint-Michielsstraat over en bleven bovenop de dijk wandelen tot aan de links gelegen Bralstraat.

We verlieten de dijk en volgden de Bralstraat om de drukke Kieldrechtsebaan over te steken en te wandelen tot aan het volgende kruispunt. Daar aangekomen draaiden we rechtsaf in de Turfbanken, een straat welke diende te worden bewandeld tot aan de links gelegen Lange Nieuwstraat. We gingen bijgevolg linksaf door deze straat tot aan alweer een volgend kruispunt. Opnieuw gingen we rechtsaf, ditmaal in de Sint-Cornelisstraat, richting fietsknooppunt 10. Zowat 800 m verder, aan het natuurreservaat De Grote Geule, bemerkten we de rood-gele markeringen van de Streek-GR Reynaertpad. Tegenover het natuurreservaat ging onze tocht verder via een veldweg naar links tussen twee rijen bomen. Ongeveer 500 m verder ging het na een haakse bocht naar links tot aan het kruispunt met de Lange Nieuwstraat. Aan de overzijde begaven we ons vervolgens in de Groenendam tot aan de Bloempotstraat, alwaar we even naar rechts stapten tot aan de voet van de Verrebroekdijk. We gingen rechtsaf en stapten op een onverharde weg onder aan de dijk.

Aan het kerkhof van Meerdonk kregen we een bocht naar links en nadien naar rechts, teneinde terecht te komen in de Schoolstraat. Deze straat leidde ons tot aan de Plezantstraat links, om zodoende de kerk van Meerdonk te bereiken. Aan de kerk ging onze tocht verder via Meerdonkdorp tot aan een splitsing voorzien van een beeldhouwwerk ‘Gods raderwerk der dingen’. Daar ging het naar rechts in de hoger gelegen Dijkstraat. Zo kwamen we langs de beeldengroep Free Foxes van de hand van Caroline Coolen. Op dit punt verlieten we de geel-rode markeringen van de Streek-GR Reynaertpad en volgden voortaan de rood-witte tekens van de GR5A. We stapten dus rechtdoor via de Krekeldijk, met rechts zicht op de Grote Saleghem Geul, een kreek voorzien van tal van schuilhutten voor hengelaars. We passeerden het natuurhuis Panneweel om even later, net voor het einde van de Krekeldijk, links de Lagestraat in te draaien. We volgden deze straat tot aan de Pannekeetstraat om deze naar rechts in te gaan tot aan de Zandloperstraat, welke ons naar links leidde tot aan een rotonde.

We begaven ons in de Margrietstraat om bijna onmiddellijk rechts de Donkstraat in te gaan. We dwarsten de Leestraat om aan de overzijde verder te stappen via de Kleine Donkstraat tot aan het kruispunt met de Ruiterstraat. Daar hielden we de richting links aan, richting Verrebroek. Slechts 100 m verder kozen we rechts de Lepelstraat, die naar links draaide tussen de boomgaarden, langsheen een watergang. Via een duiker wat verderop bereikten we de andere oever van deze watergang en verlieten we het traject van de GR5A. We kozen een graspad links langs het water tot we zowat 700 m verder aankwamen ter hoogte van een bedrijvenzone en een recent aangelegde rotonde. We dwarsten er vervolgens de drukke Verrebroekstraat en begaven ons aan de overzijde op een fietspad tussen de bedrijven en de Schoorhavenweg. Net voor de rotonde richting haven, volgden we linksaf de Gemaalweg naar het pompgemaal.

Ter hoogte van het pompgemaal Watermolen, stapten we links omheen dit bouwwerk, om nadien rechts te kiezen richting Fortje. Vrijwel dadelijk erna ging het via de Sluisstraat verder tot we opnieuw de Onze-Lieve-Vrouwkapel aantroffen van voorheen bij het begin van de wandeling. We bevonden ons terug in de Pater Vergauwenstraat welke we eenvoudig rechtdoor inwandelden tot aan de kerk op het Verheyenplein, einde van de tocht.”

334: Sint-Genesius-Rode, Zaterdag 11 april 2015, 24,9 km. (6800,429 km.)

“Een wandeltocht met start en aankomst te Sint-Genesius-Rode, die wordt beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2. In deze gids verkreeg de tocht als titel: ‘Prelude van akkers tot symfonie van beukenbos en vijvers’. De totale wandelafstand bedraagt 24,9 km en gaat van start ter hoogte van het station of aan het Cultureel Centrum van Sint-Genesius-Rode. Vermits we de verplaatsing naar de start maakten per auto opteerden we om van start te gaan aan het Cultureel Centrum en de sportinfrastructuur Wauterbos. We namen alvast nog even de tijd om een broodje te nuttigen alvorens even later van start te gaan. We begaven ons in de dalende Kerkstraat, staken de Zoniënwoudlaan over en stapten verder in de Kerkstraat tot aan de kerk van Sint-Genesius-Rode. Aan de achterzijde van de kerk gingen we de Dorpsstraat in om nadien, ter hoogte van het Onze-Lieve-Vrouwinstituut links de Kloosterweg te kiezen, langs de schoolmuur om zo het grondgebied van Alsemberg te betreden. Nog steeds de Kloosterweg volgend, konden we na enkele trapjes te zijn afgedaald de Pastoor Bolsstraat aantreffen, welke omheen de kerk leidde. We namen er afscheid van de rood-gele markeringen van de Streek-GR Groene Gordel, welke we hadden gevolgd sedert het begin van onze wandeling. Na het bekijken van het kerkgebouw zetten we onze tocht verder.

Ongeveer 50 m naar rechts ging het even de hoogte in, waarna we rechts de Oude Postweg insloegen en de wit-rode tekens te zien kregen van een variant van de GR12. Via de Oude Postweg kwamen we in de Onze-Lieve-Vrouwstraat en even verder in een doodlopende kasseiweg. We passeerden een aantal kapelletjes en gingen voorbij het kerkhof, om vervolgens aan een bakstenen kapel de Galgstraat in te stappen. Deze straat liet ons even later aankomen aan het Kleetbos, om daar langs een afsluiting verder te gaan. Het einde van de afsluiting bereikt, konden we via een wandelhek links een pad opgaan. Op een kruispunt van bospaden hielden we rechts aan om te wandelen in de richting van een mast. Via een graspad bereikten we kort daarna de Rodestraat, welke we even naar links ingingen tot aan te aansluiting met de GR512. Vanaf daar zouden we nu een tijdje ons richten op de rood-witte tekens van de GR512. Bijgevolg ging het rechtsaf een onverhard pad op tot aan de voet van de mast, om dan links mee te draaien doorheen akkers. We volgden steeds de richting rechtdoor om zo de Hollebeekstraat aan te treffen, om nadien rechtsaf te gaan ter hoogte van het pand nr. 339.

We bevonden ons inmiddels op het grondgebied van Linkebeek om vervolgens de spoorweg over te steken en de dalende Hollebeekstraat verder te bewandelen tot aan een rotonde. We gingen links verder in het Elsgatveld tot voorbij een grote villa, waar de GR rechts een brede weg opging, gedeeltelijk geploegd als akker. Kort daarna ging het naar links via een wandelhek op een smal pad tussen tuintjes en bos. We gingen steil naar beneden tussen de afsluitingen om kort daarna een steile helling op te gaan, welke ons even naar adem liet happen. Via een tweede wandelhek verlieten we deze smalle doorgang en bereikten we de Castonierlaan in een residentiële wijk. Ook hier dienden we verder aan hoogte te winnen tot we verder aankwamen aan de drukke Waterloosesteenweg (N5) aan Kleine Hut. Na een klein ommetje, teneinde veilig de kunnen oversteken, ging het aan de overzijde verder via het Grasdellepad en bevonden we ons in het Zoniënwoud. De GR-tekens leidden ons voorbij een mooie picknickplaats, alsook het monument voor de Boswachters, gesneuveld tijdens WOI. Zowat 100 m verder kwamen we op het kruispunt van de Harasdreef en de Bundersdreef, tevens het kruispunt van de GR512 en de GR126.

We staken de Harasdreef over op de grens van Sint-Genesius-Rode met Ukkel om aan de overzijde een driesprong aan te treffen. We dienden er het rechtse pad op te gaan, met name de Bundersdreef om alzo de GR512 verder te volgen. Alle zijwegen negerend bereikten we geruime tijd later de Tumuliweg welke we overstaken. We kregen een verharde weg te bewandelen, gingen onder de spoorweg door, om dan aan te komen ter hoogte van de N275. Aan de overzijde volgden we verder een kasseiweg, de Hendrickxdreef om dan de eerste zijweg links, de Graaf van Vlaanderendreef in te stappen. Ter hoogte van een kruispunt van boswegen ging het later schuin rechts het Eikendalvoetpad op tot aan de dwars gelegen Molenweg. Aldaar namen we dan ook afscheid van de rood-witte GR-tekens. We dienden de Molenweg naar rechts in te slaan en die te volgen tot aan de tunnel onder de R0. We gingen onder de tunnel door, sloegen haaks rechtsaf en verkregen een tweede tunnel. Vervolgens wonnen we aan hoogte tot het niveau van de R0 om rechtdoor verder te stappen via een ruiterpad. Dit pad liet ons even verder aankomen op een dwarspad welke we naar links indraaiden. Zowat 100 m verder ging het naar links in de lager gelegen Gunsdelle. Even later kwamen we aan een brugje over een beek, om er opnieuw de rood-gele markeringen te vinden van de Streek-GR Groene Gordel.

We staken de beek niet over, doch wonnen opnieuw aan hoogte via vooreerst via een breed pad, dat wat verder versmalde. Het pad maakte een lange bocht naar rechts tot aan een kruispunt van wandelwegen, waar we naar rechts afdaalden via de Blokveldweg. Beneden staken we de Konijnenholweg over en wandelden links omheen een picknickzone. We zetten onze wandeling verder in een valleitje tussen een moeraszone rechts en de bosrand links. We gingen tussen twee vijvers door waarna we links aanhielden tot aan een splitsing. Daar volgden we de rechtertak welke ons even later liet aankomen aan het station van Groenendaal. We stapten onder de spoorweg door en gingen via de I. Vandammestraat naar de N275. Door middel van een fietspad tussen de weg en de spoorlijn naar rechts, konden we wat verder via een brug over het kruispunt van Groenendaal geraken. We daalden af naar links via de Tumulidreef en vervolgens rechtsaf in de Duboislaan onder het bosmuseum Jan van Ruusbroec door. Een bospad links, de Aartshertoginnendreef liet ons verder gaan langs een rechts gelegen vijver. Waar de dreef eindigde op privédomein klommen we links omhoog tot aan een kabouterhuisje om dan rechts de hoger gelegen Kloosterweg op te gaan. We gingen voorbij de bijgebouwen en de vijver van Kasteel Groenendaal en de kapel voor de H. Cornelius.

We volgden nog steeds de Kloosterweg en staken nadien de Processieweg en de Corneliusdreef over, om het Bosreservaat Joseph Zwanenpoel te betreden. We wandelden langs de oever van de Ganzepootvijver, om aan het einde daarvan rechtdoor verder te stappen in het Preumontpad. Even later maakte het Preumontpad een brede bocht naar rechts, waarna we de Verdunningsdreef overgingen en arriveerden aan de Lorreinendreef. We gingen de dreef naar rechts in en volgden over korte afstand tezelfdertijd de wit-rode markeringen van de GR126 tot aan het kruispunt met de Francisdreef, die we links insloegen. Wat later bereikten we via de Francisdreef de rand van het Zoniënwoud, om vlak daarvoor links aan te houden en zo de N5 te betreden ter hoogte van de Grote Hut. We staken de N5 over en gingen aan de overzijde de Schoonhorizonlaan in om wat later de Arthur Grumiauxlaan aan te treffen. Nagenoeg op het einde ervan ging het rechtsaf op het Steentijdpad en even later op een smal paadje links tussen de akkers. Zo kwamen we aan het Hof te Landsrode en de bijhorende Gevaertvijvers. We gingen tussen twee vijvers door, volgden naar rechts de oever van de tweede vijver. De Streek-GR boog naar rechts, waarna we naar links de oever van een derde vijver en zelfs vierde vijver.

Het pad daalde even later fel, waarna we een kasseistraat bereikten ter hoogte van het pand nr. 24 waar we rechtdoor het Visserspad ingingen. Het Visserspad bracht ons tot aan een driesprong, waar we rechts omhoog de Hoekstraat inwandelden richting Zoniënwoudlaan. We stapten onder de spoorweg door en volgden nog even verder de Zoniënwoudlaan, om voorbij de vijver links de Gevaertweg in te slaan. Kort daarna bereikten we het einde van de wandeltocht aan het Cultureel Centrum van Sint-Genesius-Rode.”

333: Ieper, Zaterdag 28 maart 2015, 25,5 km. (6775,529 km.)

“Het verslag van deze wandeling brengt ons even terug naar Ieper. Een dagtocht beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2 met start en aankomst te Ieper. De totale wandelafstand bedraagt 25,5 km en gaat van start ter hoogte van het station van Ieper. Tijdens het verloop van deze tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Heuvelland, alsook van de GR128 en de GR131. In de gids verkreeg deze wandeling als titel: ‘Ieperse paling in het groen: Vijvers, vesten en een provinciedomein’. Na een autorit en een ontbijt ter plaatse konden we even later van start gaan. We gingen van start ter hoogte van spoor 1 en via een tunnel ging het onder de spoorweg door om dan rechts de Leemput in te gaan. Vrijwel onmiddellijk nadien wandelden we links verder op een wandelpad tot over de brug van het kanaal Ieper – Komen. We kwamen zo terecht in de Tulpenlaan, om linksaf te slaan en aan het plein naar rechts. We zetten onze tocht verder doorheen de Narcissenlaan en de Pater Willibaldlaan tot aan een driesprong voorzien van een Mariastandbeeld. We kozen er de linkertak en gingen steeds rechtdoor tot aan de links gelegen Capucienenstraat. Zowat 40 m verder hielden we rechts aan tot we de Marshofstraat aantroffen. We gingen andermaal linksaf tot in een bocht naar links.

Aldaar stapten we naar rechts, overschreden een brug en volgden het verloop van een beek. Vervolgens staken we de Krommenelstweg en de Dikkebusseweg over, om aan de overzijde via de Dikkebusvijverdreef te arriveren ter hoogte van de Vaubantoren en de Dikkebusvijver. Aan de Vaubantoren ging het verder langs de dijk naar rechts om te wandelen tot aan de overkant van de vijver, waarna we ter hoogte van het wandelknooppunt 54 de rood-gele markeringen aantroffen van de Streek-GR Heuvelland. We bleven verder de rand van de vijver volgen tot we aan het wandelknooppunt 57 naar rechts de dijk afdaalden en het Dickebusch Wegeljen betraden. Gekomen aan het knooppunt 58 ging het linksaf en passeerden we het verder gelegen kasteel Elzenwalle. We overschreden nadien een voorrangsweg en stapten rechtdoor naar het Tortelbos, dat we even later ingingen aan het wandelknooppunt 59. In het bos ging het via het hoofdpad richting knooppunt 60, om dan via een sluis het bos naar rechts te verlaten. Via een stukje asfaltweg en een klinkerpad troffen we het wandelknooppunt 60 aan ter hoogte van het Bijlanderpad. We draaiden rechtsaf en wandelden langsheen dit mooie wandel- en fietspad om de Kemmelseweg over te steken.

Steeds rechtdoor verder stappend kwamen we nadien aan de Rijselseweg, alwaar onze tocht naar links vervolgde. Zowat 50 m verder ging het naar de overzijde van het kanaal waarna we de ingang bereikten van het Provinciaal Domein De Palingbeek. We namen er dan ook afscheid van de rood-gele tekens van de Streek-GR en hadden nu aandacht voor de rood-witte markeringen van de GR128, welke ons meteen leidden naar een aldaar geplaatste wandelboom. Het kruispunt van de GR128 en de GR5A. We gingen linksaf en bevonden ons bijgevolg op het traject van de GR128 en de GR131. Het talud volgend over zowat 300 m, daalden we naar links af, passeerden een vijver om aan de T-splitsing opnieuw links aan te houden. We konden even later knooppunt 21 aantreffen in de nabijheid van het bezoekerscentrum De Palingbeek. We dienden tweemaal rechtsaf te gaan om dan een veldweg in te gaan naar het knooppunt 22. Daar stapten we naar links om na enkele bochten aan te komen aan het Hedge Row Trench Cemetery. Een bezoekje mocht vanzelfsprekend niet ontbreken.

Voorbij het kerkhof dienden we linksaf te wandelen om even later aan het wandelknooppunt 23 rechts te kiezen. We passeerden het knooppunt 24, om bij het volgende, knooppunt 25 links te gaan en op die manier een GR-infobord aan te treffen inzake de start van de vernieuwde GR131. We verlieten er het traject van de GR128 en gingen verder via de GR131 doorheen het Molenbos. We verlieten via een bareel het Molenbos naar rechts, waarna we via de Verbrandemolenstraat de Komenseweg betraden. Deze weg werd naar links gevolgd tot in een bocht, waar we rechts de richting aanhielden naar het Larch Wood (Railway Cutting) Cemetery. We overschreden de spoorweg Poperinge – Kortrijk om aan het kerkhof schuin links verder te gaan. Via een woonwijk verder gelegen kwamen we op een voetweg naast de dorpsschool van Zillebeke, welke naar een voorrangsweg leidde. We volgden die naar rechts om even later de kerk van Zillebeke aan te treffen. We passeerden de kerk, waarna we aan het pand met nr. 2 links wandelen richting OC In ’t Riet. We staken een beek over aan de lokalen van de schuttersgilde om zo omheen de Zillebekevijver te wandelen. Gekomen aan de parking stapten we naar rechts tot aan het Vijverhuis. Knooppunt 33 gebood ons links de berm af te dalen en ons te richten naar knooppunt 83.

We stapten links van een waterzuiveringsstation, om via een bocht naar links de rand van de Verdronken Weide te bereiken. Via een wandelsluis ging het vervolgens linksaf doorheen een mooie stukje natuurgebied. Na een viertal bochten en een tweetal wandelsluizen konden we opnieuw de vijverrand volgen tot aan het knooppunt 67, waar we het natuurgebied verlieten door middel van nogmaals een wandelsluis. Nadien staken we de Zuiderring over naar knooppunt 66, om via een graspad de vestingmuur van Ieper te bereiken en die naar rechts te volgen. We kwamen even later terecht op een geasfalteerd pad op de oever van de stadsgracht. We sloegen rechtsaf en verlieten aldus de rood-witte tekens van de GR131. Over zowat 1,2 km volgden we het verloop van de stadsgracht, om later via een brug het water over te steken en aan te komen aan de Menenpoort. Na een bezoekje aan dit gebouw zetten we onze tocht verder richting stadscentrum, doch gingen aan het kruispunt onmiddellijk linksaf, opnieuw het traject van de GR131 volgend. Via enkele trappen en een helling kwamen we boven de vesting terecht, ooit gebouwd door Vauban.

We kwamen langs een Indiaas herdenkingsmonument, alwaar we rechts aanhielden. We stapten nu over zowat 750 m over de Ieperse Vestingen tot aan wandelknooppunt 64 net voorbij de Rijselpoort. We namen er definitief afscheid van de GR131 en kwamen langs het Ramparts Cemetery, alsook de restanten van de Leeuwentoren en de Predikherentoren. Zo bereikten we het Eiland en gingen rechtdoor richting einde van de vestingmuren. We sloegen voor het laatst linksaf en bemerkten het stationsgebouw van Ieper, meteen het einde van een leerrijke wandeltocht.”

332: Clairmarais, Zaterdag 21 maart 2015, 25,3 km. (6750,029 km.)

“We vertoeven nog even in Frans-Vlaanderen, alwaar we een wandeltocht ondernamen welke van start ging in Clairmarais. Deze wandeling wordt beschreven in de Dagstappergids Frans-Vlaanderen met als titel: ‘Langs watergangen waar de mens leeft in harmonie met het water’. De totale wandelafstand bedraagt 25,3 km en gaat van start ter hoogte van het parkeerterrein van het bezoekerscentrum Grange Nature. Nadat we de startplaats hadden bereikt en vooral na nog even te hebben ontbeten, konden we even later beginnen aan deze weliswaar lange dagtocht. We wandelden vanaf het parkeerterrein opnieuw in de richting van de kerk van Clairmarais, om voorbij de kerk linksaf en vrijwel onmiddellijk daarna schuin rechts de chemin de Murs in te gaan. We stapten op die manier richting Étang d’Harchelles en betraden het Forêt Domaniale de Rihoult-Clairmarais. We passeerden de Ferme de l’Abbaye en de resten van de oude abdij van Clairmarais. Even verder ging het rechtsaf in de eerste aardeweg, voorzien van een wit-rode slagboom. We bevonden ons  toen volop in het Forêt Domaniale. Steeds dezelfde weg volgend, bereikten we zowat 3 km verder, na een korte afdaling de rand van het Forêt. Op de T-kruising ging het nadien rechtsaf richting Malhove, om zo de D210 over te steken en verder te wandelen via Le Rossignol.

Via de rue de Bordeaux en vervolgens de rue de Montpellier bereikten we een natuurdomein, waar we rechts aanhielden om dan omheen de Étang de Malhove te gaan. Via de oever staken we wat verder een beek over om erna linksaf te stappen tussen de vijver en een weideafsluiting. Gekomen aan de hoek van de weide stapten we het talud op en gingen verder rechtdoor tot aan een weg naar rechts in de richting van een hek. We verlieten aldus het natuurdomein door net voor het hek, rechtsaf te gaan in de richting van het kanaal. We kwamen terecht aan een zwaaikom. Vanaf daar volgden we naar rechts de oever van het afleidingskanaal van Saint-Omer om omheen de zwaaikom te gaan. Even verder ging het onder de eerste brug over kanaal door, om ongeveer 100 m voor de tweede brug over het kanaal de oever naar rechts te verlaten. We stapten er een veldweg in links van Le Grand Leeck. We bleven een tijdje wandelen links van het water, tot na een scherpe bocht naar links en een bocht naar rechts. We kwamen toen op een T-splitsing waar we linksaf draaiden. Via een amper nog begaanbaar brugje kwamen we aan een krusipunt aan een oude boerderij.

We dienden er rechtsaf te wandelen, tot we niet meer verder konden vanwege het einde van het pad. We draaiden naar links om opnieuw het kanaal te bereiken. We overschreden nogmaals een brugje en stapten onder de brug door teneinde rechts de rue de Bergues in te wandelen tot aan de D928. Net voor het pand met nr. 24 kozen we een smalle doorgang om nadien via een kaarsrecht wandelpad de kerk te bereiken van St-Momelin. Aan de kerk gingen we rechtsaf tot op de D326, welke we nadien naar links betraden. We volgden geruime tijd deze weg, tot zowat 250 m voor een opvallend groene schuur rechts van de weg. Daar sloegen we rechtsaf in een betonwegje en verkregen er de rood-witte markeringen van de GR128, ter hoogte van een Y-vork. We namen de rechtertak van de weg, de chemin de Krom Beck, om steeds rechtdoor te wandelen. Eenmaal een T-splitsing bereikt ter hoogte van een boerderij en een hoogspanningslijn, ging onze wandeling verder in de rechts gelegen chemin des Lievres.

We staken nadien de D928 over, om aan de overzijde verder te gaan in de chemin de l’Aguenee, tot aan een bocht naar links. Daar verlieten we de weg en wandelden naar rechts tot aan een volgende bocht naar links, alwaar we opnieuw rechts hielden tot aan de T-kruising. We kozen opnieuw rechts waarna we terecht kwamen op de chemin des Coluttes die we gewoon rechtdoor bewandelden. Een kruispunt verder, nog steeds de GR128 volgend, ging het linksaf in de route de Booneghem. Even verder, tussen de panden met nrs. 54 en 56 stapten we via een wegje tot aan de watergangen van Clairmarais. We dienden dan de rivier Le Zieux over te steken door middel van een kettingbak. Eenmaal veilig aan de overkant volgden we de rivier naar rechts en wandelden langs de moeraszone van Bachelin. We dienden er enkel nog oog te hebben voor de aanwijzingen van een lokale route ‘Grange Nature’, waarna we vanzelf opnieuw het parkeerterrein bereikten, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. Meteen het einde van een boeiende wandeltocht bij de zuiderburen en vooral een verrassend slot.”

331: Katsberg, Zaterdag 14 maart 2015, 20,9 km. (6724,729 km.)

“Een tocht in Frans-Vlaanderen, met start en aankomst boven op de Katsberg. Deze wandeling wordt beschreven in de Dagstappergids Frans-Vlaanderen, met als titel: ‘Een vijfbergentocht, een vijfsterrentocht’. De totale wandelafstand bedraagt 27,3 km, doch kon worden verkort tot 20,9 km. Gelet op de aard van het terrein hadden we dan gekozen om de kortere wandeling te volgen. Na een weliswaar lange autorit bereikten we de startplaats ter hoogte van de trappistenabdij boven op de Katsberg. We vonden er voldoende parkeerplaats en konden na een hapje ter plaatse even later beginnen aan deze dagtocht bij de zuiderburen. We gingen van start ter hoogte van het bezoekerscentrum Grimminck en wandelden naar links, voorbij de abdij en de parochiekerk, tot voorbij het parkeerterrein. Aldaar daalden we rechtsaf het bos in tot op het punt waar rood-witte GR-tekens van de GR128 een scherpe bocht naar links maakten. Wij hielden daar rechts aan en kwamen zo aan het begin van de kortere wandelroute. We troffen er de rood-gele tekens aan van de Streek-GR Heuvelland en volgden de chemin du Moulin tot aan een eerste kruispunt, om daar rechtsaf te wandelen. Ondertussen bevonden we ons op een lokaal wandelpad, Balade des Katts. Gekomen ter hoogte van een rode brandkraan dienden we rechts te houden om uit te komen op de Col de Berthen (109 m).

We daalden de Col de Berthen naar links af en staken een gevaarlijk kruispunt over. We bevonden ons tijdelijk op het traject van de GR128 en volgden de chemin du Mont des Cats, om na zowat 75 m links een pad in te wandelen. We verlieten er de geel-rode tekens van de Streek-GR. Op het einde van het gevolgde pad ging het rechtsaf in de rue des Cinq Chemins Verts. We kwamen langs een huis met twee stenen leeuwen om wat verder links de rue de la Montagnes in te slaan. We volgden deze straat tot we links aankwamen ter hoogte van een bunker bovenop de Boeschepeberg (131 m). Hier kregen we schitterend uitzicht over de weidse omgeving. Even later daalden we af om in de eerste bocht, via Impasse 168 linksaf te gaan en aan te komen ter hoogte van de weg D10. Aan de overzijde volgden we dan een ‘chemin piétonnier’ welke ons liet klimmen naar de Kokereleberg (112 m). Op het einde van de veldweg ging het op asfalt linksaf, om nadien de eerste straat rechts, de rue du Mont Kokereel te kiezen. We daalden verder af om beneden linksaf te wandelen in de richting van de camping Les Houblonnières en kwamen langs de Auberge ’t Hommelhof, jammer genoeg gesloten.

In de volgende bocht verlieten we de weg naar rechts, waar een veldweg ons een tweetal bochten verder opnieuw asfalt liet voelen. We verlieten er nogmaals de GR-tekens. Nogmaals draaiden we naar links om even later de weg naar de Zwarte Berg over te steken en dezelfde richting aan te houden naar de Frans-Belgische grens. Steeds rechtdoor stappend bereikten we uiteindelijk het wandelknooppunt 4 van het Wandelnetwerk Heuvelland en bevonden we ons op de zogeheten Schreve, de grens tussen Frankrijk en België. We gingen rechtsaf en konden ondertussen genieten van het Natuurgebied De Broekelzen links van onze wandelroute. Aan het einde van het bosje, ter hoogte van wandelknooppunt 10, verlieten we de grens en gingen rechtsaf via een veldweg naar het uitzichtspunt op de Pudefort. Nadien namen we links een holle weg omhoog om aan te komen aan een ‘blockhaus’ uit WO2. Gekomen aan het wandelknooppunt 95, ging het naar links tot aan de route du Parc, om vervolgens rechtsaf het Parc Départemental Marguerite Yourcenar in te wandelen.

We gingen via het roze grindpad langs de Villa Mont-Noir en voorbij een aquarel ‘’t Meisje van ’t Kasteel’, om even later het park naar rechts te verlaten. We volgden er de hoofdweg zowat 250 m naar links, om dan ter hoogte van het pand 1858 links een smal grindpad op te gaan. We daalden af via enkele trappen en doorliepen een stukje bos, waarna we bij het verlaten ervan zicht kregen op Sint-Jans-Cappel. Aan knooppunt 2 ging het linksaf, om via een veldweg te wandelen naar knooppunt 3. We kwamen aan het aquarel ‘La Houblonnière’, om daar rechts te kiezen. Een volgend kruispunt voorzien van een aquarel ‘Le Becque du Mont Noir’, gebood ons linksaf verder te wandelen tot op de hoofdweg en deze naar rechts in te gaan. We staken even later de D10 over, om via twee trapjes het parkeerterrein op te gaan. Aan het einde daarvan troffen we nogmaals een aquarel aan ‘La Tour’, we konden er de plaatselijke kerk bekijken en dan voorbij de kerk een beek oversteken. We bevonden ons toen in de rue M. Yourcenar een volgden deze naar rechts. Wat verderop verkregen we opnieuw de geel-rode markeringen van de Streek-GR Heuvelland, waarna we de rue au Beurre overstaken. Het volgende kruispunt sloegen we rechts een asfaltweg in om aan te komen ter hoogte van de D328.

Aan de overzijde ging onze wandeling verder in de chemin du Vier Ayms à la Fontaine, tot op een kruispunt voorzien van een spiegel. Daar kozen we rechts, waarna het asfalt even later overging in een veldweg. Aan het einde van deze veldweg ging het linksaf in een dalende veldweg, richting antenne boven op de Katsberg. Deze golvende weg bracht ons vervolgens tot op een kruispunt, alwaar het naar rechts ging. Opnieuw werd het dalen en klimmen tot aan de links gelegen Vlaeminck Straete, op het grondgebied Berthen. Eenmaal het einde van deze straat bereikt, dienden we linksaf te stappen. Net voor het pand nr. 2003 ging het langs een links gelegen dalende straat, de chemin du Noyer, om nadien, na een tweetal bochten, rechts een asfaltweg in te gaan, verboden voor alle motorvoertuigen. Al klimmend ging het naar een hoger gelegen bosje, waar we naar links bogen. Aan het einde van de chemin de la Confiscation, ging het linksaf en nadien de eerste straat rechts, de ruelle du Cimetière. Hier verkregen we het steilste stukje wandelweg voor de voeten geschoven, om tenslotte boven te komen aan de antenne op de Katsberg.

Heel even nog verliep onze wandeling over een GR-route, met name de GR128. We staken het parkeerterrein over en gingen links via een smal pad langsheen de rand van een bos. In het bos ging het linksaf naar de Koortskapel, waarna we het bos verlieten en terug aankwamen op de plaats waar we vroeger op de dag waren van start gegaan.”

330: Lier, Zondag 08 maart 2015, 19,8 km. (6703,829 km.)

“Een volgend wandelverhaal brengt ons naar Lier, waar we een wandeltocht ondernamen, beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen. Deze wandeling verkreeg in de gids als titel: ‘Tussen de Itterbeek en de Grote Nete’. De totale wandelafstand bedraagt 24,9 km, doch kon onderweg worden verkort tot 19,8 km. De aanbevolen startplaats bevond zich ter hoogte van het station in Lier, doch in de nabijheid kon worden geparkeerd op het Leopoldplein. Nadat we onze wagen hadden geparkeerd en na een broodje vooraf ter plaatse, konden we aan deze dagtocht beginnen. We vertrokken aan het station en staken het Leopoldplein over, om dan linksaf te wandelen en 200 m verder rechtsaf. We staken dan de Afleidingsvaart over, om onmiddellijk links de stadsvest te volgen tot we de wit-rode tekens verkregen van de GR12. Op die manier kwamen we even later aan de Lisperpoort. We stapten verder langs de vest om het Spui te bereiken, waarna we de vest verlieten naar rechts langs het water. Ter hoogte van een T-splitsing ging het rechtsaf, over een brug om aan de overzijde links de Mosdijk te bewandelen langs het water. We verkregen hier een prachtig zicht op de Sint-Gummaruskerk van Lier. Op het einde van de Mosdijk wandelden we via de Aragonstraat naar de Vismarkt.

Verder gaand langs het water kwamen we bij de Hoge Brug terecht. We staken de straat over en gingen rechtdoor op het Felix Timmermansplein. Aan het einde van het plein ging het nadien via de Papegaaistraat naar het Zimmerplein. Daar konden we even van nabij de beroemde Zimmertoren bekijken alsook de Gevangenpoort. We hielden dezelfde richting aan en gingen door de Schapenkoppenstraat, waar we een mooi kunstwerk konden bekijken, voorstellend een schaapherder met zijn kudde. We gingen nog even verder rechtdoor om dan rechtsaf te wandelen en via een poortje het begijnhof binnen te treden. We bevonden ons aldaar op de Grachtkant. Her eerste straatje rechts, de Pompstraat liet ons kennis maken met de begijnhofkerk. Nadien zetten we onze tocht verder naar links in de Sint-Margarethastraat, om vervolgens het smalste straatje te passeren, het Hemdsmouwken. Na al die bezienswaardigheden verlieten we via een poort het begijnhof om de vest naar links op te gaan. Via een brug staken we het water over en gingen verder naar links. Een T-splitsing verder ging het rechtsaf en betraden we de Netelaan naar rechts om zo de Molbrug te bereiken.

We staken de Nete over om aan de overkant naar rechts een geasfalteerd fietspad te bewandelen. We stapten naast de Nete en gingen onder de ringweg R16 door tot voorbij een bedrijfsgebouw met een hoge schoorsteen. Daar volgden we een asfaltweg naar links en lieten we de Nete achter ons. Op de Kanaaldijk ging het linksaf, onder de brug door om even verder de kanaalbrug Anderstad te bereiken. We wandelden rechtdoor verder tot aan een kapelletje, waar we links een mooie lindendreef insloegen, de Wolfslei. Deze asfaltweg ging wat later over in een aardeweg, waarna we een beek overschreden op de grens met Duffel. Langs tal van veld- en graswegen kwamen we uiteindelijk aan een hofgracht, waar we de wandeling konden inkorten. Bijgevolg volgden we daar rechtdoor een betonweg over zowat 500 m, tot aan een hoogspanningscabine. We bevonden ons opnieuw op de beschreven route en hadden dus de wandeling behoorlijk verkort. Ondertussen hadden we dan ook de wit-rode markeringen van de GR12 verlaten. Aan de cabine ging onze wandeling linksaf, waarna we de Itterbeek overstaken.

We gingen de rechts gelegen Kruisstraat in, om nadien ter hoogte van een kapelletje de Liersebaan over te steken. Zowat 100 m verder dienden we de drukke Aarschotsesteenweg (N10) te dwarsen, gelukkig kon dit veilig via een oversteekplaats. Aan de overkant wandelden we verder in Spreet, over een afstand van ongeveer 2,4 km. We kwamen voorbij een kwekerij van eetbare bloemen en kruiden, waarna de weg een scherpe bocht naar links maakte. Tussen de landerijen door en langs tal van boerderijen, naderden we het Fort van Lier, dat we in de verte konden waarnemen. Na een bocht naar rechts en vervolgens naar links, bereikten we de drukke Berlaarsesteenweg. Aan de overzijde stapten we de doodlopende Mushaag in, waarna we de spoorweg Antwerpen – Aarschot bereikten. Over de spoorweg gingen we naar links en wandelden een tijdje evenwijdig aan de sporen, om zowat 200 m verder, ter hoogte van een bosje naar rechts de spoorweg te verlaten. Gekomen ter hoogte van een vijver, gingen we linksaf het bos in, om even later opnieuw de reeds vernoemde spoorweg te bereiken. Ditmaal ging onze tocht verder via een asfaltweg tot aan de slotgracht van het Jezuïtenhof, alwaar we ons begaven in de Neerloop, een mooie dreef die leidde tot aan het Netekanaal. We hielden links aan tot de kanaalbrug aan de Berlaarsesteenweg.

Via een stel trappen beklommen we de brug over het Netekanaal en staken vervolgens het kanaal over. Het voorziene wandeltraject zou ons aan de overzijde naar rechts sturen om verder te wandelen langsheen het Netekanaal, doch daarvan zagen we af. We gingen bijgevolg aan de overzijde van de brug rechtdoor, teneinde via de Berlaarsesteenweg naar het centrum van Lier te stappen. Korte tijd nadien bereikten we dan ook het eindpunt van de wandeling.”

329: Dendermonde, Zaterdag 07 maart 2015, 22,6 km. (6684,029 km.)

“Het verhaal inzake onze belevenissen en de bezienswaardigheden, tijdens een wandeling met start en aankomst te Dendermonde. Deze tocht wordt beschreven in de dagstappergids Oost-Vlaanderen met als titel: ‘Langs de Dender en zijn overstromingsgebieden’. De totale wandelafstand bedraagt 22,6 km en gaat van start ter hoogte van het station van Dendermonde. We konden er ons voertuig veilig parkeren op de voorziene parking aan het station en na een hapje ter plaatse, konden we even later van start gaan. We verlieten het station naar links en wandelen naar de vijver van de Hollandse vestingen. Een opvallend kunstwerk kon er worden bekeken, waarna we ons begaven op het Dr. Malbrain Wandelpad langsheen de vijver. Een tiental minuten later kwamen we terecht op een T-splitsing, waar we linksaf dienden te gaan, voortaan de rood-witte tekens volgend van de GR5A Zuid, over een afstand van zowat 10 km. Vrijwel onmiddellijk ging het opnieuw naar links en wandelden we op de andere oever van de vijver verder. Toen we een bord konden waarnemen, waarop vermeld ‘Internaat’, ging het rechtsaf. Even later kwamen we in de Galeidestraat en vervolgens aan het Koninklijk Atheneum. Voorbij de school werd de weg smaller en ging uiteindelijk over in een grindweg.

Een T-kruising verder dienden we links te kiezen om zo de spoorweg te bereiken. Voorbij de spoorweg wandelden we rechtsaf de Hooistraat in en kwamen aan de wandelboom waar de GR5A en de GR128 elkaar ontmoeten. We overschreden nadien de Steenbeek en betraden op die manier het natuurgebied Bellebroek. We dienden ons te richten op de GR-tekens, vermits dit traject verliep langs de enige weg doorheen het Bellebroek. De kronkelende weg leidde ons tot op de dijk van de Dender te Denderbelle. Via een nogal modderig pad kwamen we aan het verder gelegen sas van Denderbelle. Door middel van de sasbruggetjes konden we de Dender oversteken en dan opnieuw de dijk bewandelen, ditmaal naar links. 400 m verder verlieten we de oever van de Dender naar rechts, richting kerk van Mespelare. Echter na vooreerst nog een klein ommetje te hebben gewandeld tussen weiden en langs de Grote Beek, ging het via een rustige weg naar de kerk van Mespelare. Ter hoogte van de kerk ging onze tocht nadien verder in de links gelegen Benedenstraat en voorbij een kruispunt in de Scheutlagestraat. We stapten doorheen een stukje verkaveling en verwerkten een bocht naar rechts en nadien naar links.

Toen we verderop een nieuwe wijk bereikten, ging de GR linksaf in de Lindelaan, om nadien op het einde van de straat rechts te kiezen en zo uit te komen in de Eerste Bochtweg. Even later bereikten we de Denderstraat, de weg van Gijzegem naar Wieze. We sloegen bijgevolg linksaf om zo korte tijd nadien de brug over de Dender aan te treffen. We konden dan ook via een stel trappen bovenop de brug komen en de Dender overschrijden. We verlieten daar dan ook definitief het traject van de GR en konden beginnen aan de terugweg naar Dendermonde. Voorbij de brug gingen we linksaf in de Disgenaatdreef, welke wat later de naam Sasbaan verkreeg. Zowat 800 m verder kwamen we aan de gerestaureerde boerderij ‘Het Neerhof’. Net voorbij de boerderij ging het linksaf in een veldweg, welke overging in een zandweg. We volgden er een tijdje een lokaal wandelpad, de Brouwersroute, dat ons omheen het kasteel liet gaan, dat we echter niet te zien kregen. Nog steeds de Brouwersroute volgend kwamen we aan ‘Wieze in miniatuur’. Nadien zetten we onze wandeling verder om even later, via de Nieuwstraat café-feestzaal de Ajuin aan te treffen. We konden er alvast genieten van het beeld van prins Karnaval.

We begaven ons in de Nieuwstraat even later naar links, teneinde nadien rechts de Olmendreef in te wandelen. We dienden zowat 200 m verder links een veldweg op te gaan, welke verliep tussen fruitplantages, om aan een kruising van veldwegen nadien rechts aan te houden. Een bocht later kwamen we in de Mottekesstraat en konden er dan ook de mooie boerderij bewonderen van de paters Capucienen van Dendermonde. We sloegen nogmaals linksaf en nadien namen we de eerste straat rechts, om opnieuw te wandelen langs de Steenbeek. Waar de weg naar links een bocht maakte, gingen we in de tegenoverstelde richting verder om dan een graspad te bewandelen naast een weide. We stapten een tijdje tussen tal van weideafsluitingen om tenslotte het kruispunt te bereiken van wegen leidend naar Denderbelle, Lebbeke en Wieze. We gingen linksaf in de Hofstraat om voorbij een eerste kruispunt de Bermenstraat in te gaan die eindigde ter hoogte van de weg Denderbelle – Wieze. Aan de overzijde troffen we de Bleekstraat aan, welke ons de Hoofdbeek liet oversteken en dan rechts een veldweg ingaan. Tussen de weiden en langs brede grachten, kronkelde deze veldweg richting kerk van Denderbelle, welke we even later van nabij konden bewonderen.

Aan de kerk van Denderbelle kozen we links de Denderstraat en even later rechtdoor de Steenkouterbaan. We kwamen langs het kerkhof om uiteindelijk de grote weg Denderbelle – Dendermonde te bereiken, alwaar we linksaf gingen. Even verder ging het naar links via de dwarsdijk om 400 m verder rechts een veldweg in te wandelen die ons langs de voetbalvelden bracht. Eens voorbij de voetbalvelden kwamen we in de Robert Ramlotstraat, om nadien via de Serbosstraat de Boonwijk in te gaan. We konden er de moderne kerk bekijken, alsook de omliggende flatgebouwen, getooid met stripfiguren. Stilaan naderden we het einde van de wandeling, na vooreerst nog even de spoorweg te hebben gedwarst. We eindigden dan ook deze dagtocht op het Stationsplein”

328: Westouter, Zaterdag 28 februari 2015, 20,8 km. (6661,429 km.)

“Een wandeltocht met start en aankomst te Westouter, welke wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. Deze wandeling verkreeg in de gids als titel: ‘Natuurgebieden en vergezichten om van te snoepen’. De totale wandelafstand bedroeg 20,8 km en ging van start ter hoogte van het Dorpsonthaalpunt op de Neerplaats. Tijdens het verloop van de tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Heuvelland, alsook van de GR5A Zuid en de GR128. Nadat we ons voertuig hadden geparkeerd in de nabijheid van de kerk en na vooreerst te hebben genoten van een broodje, konden we even later op pad. We vertrokken aan het Dorpsonthaalpunt, ter hoogte van wandelknooppunt 1 van het Wandelnetwerk Heuvelland, via de Poperingestraat langsheen het kerkhof. Aan het monument voor de oorlogsslachtoffers gingen we rechtdoor de Schomminkelstraat in, langs een Pools kapelletje. Bij het bereiken van het wandelknooppunt 15, stapten we een rechts gelegen veldweg in, welke leidde naar de Bellestraat. We volgden over korte afstand de Bellestraat naar links, teneinde nadien aan de overzijde de Soldatenstraat te kiezen. Aan het eerste kruispunt stapten we rechtdoor en betraden vervolgens het Natuurpuntgebied De Broekelzen. Na een bocht naar links kwamen we aan een houten sluis, waar we rechtsaf gingen over de beek om er de markeringen aan te treffen van de Streek-GR Heuvelland.

Aan het wandelknooppunt 8 volgden we de beek naar links, om verder via een knuppelpad de beek over te steken. Door middel van een links gesitueerde trap wonnen we aan hoogte om dan naar rechts verder te gaan. We stapten langs de weilanden tot we een poel aantroffen, waar we opnieuw rechts aanhielden en een tweede trapsgewijze knuppelpad opgingen, door het bos. Zo bereikten we het wandelknooppunt 14 om daar rechts af te draaien in de Soldatenstraat, om even later voor de tweede maal de Bellestraat aan te treffen. Aan de overzijde ging de tocht verder in de Kleine Bergstraat, om dan via een grindweg af te dalen tot aan een veldweg rechts, waarin we verder daalden. Na enkele bochten kwamen we beneden aan een houten sluis, om er de Schomminkelstraat over te steken en het Natuurgebied De Rodeberg te betreden. We gingen tussen twee hagen door en vervolgens rechtsaf aan wandelknooppunt 64 op een grasweg. We passeerden de achterzijde van een vakantiehoeve om aan hoogte te winnen, om dan opnieuw af te dalen naar knooppunt 65. Aldaar troffen we behalve de rood-gele tekens van de Streek-GR Heuvelland, nu ook de rood-witte markeringen aan van de GR5A Zuid. Via een plankenpad naar links staken we de Hellegatbeek over en klommen tot bij knooppunt 33 en een slagboom.

We gingen linksaf en vervolgens hielden we links aan ter hoogte van een tweede slagboom. We kwamen nadien aan knooppunt 25 om daar een ruiterpad over te steken via een tweetal sluisjes. Via de wandelknooppunten 26 en 27 kwamen we uit aan de drukke Sulferbergstraat. Aan de overzijde troffen we een smal pad aan dat ons leidde naar knooppunt 29, om daar linksaf te gaan naar knoopunt 28, om rechtdoor verder te stappen. Aan knooppunt 12 ging het naar rechts om wat verder af te dalen in een bosje. We overschreden nogmaals een beekje om dan via een slingerend pad aan hoogte te winnen doorheen het bos. Bij het verlaten van het bos ging het over een knuppelpad dat ons liet aankomen op de Goerberg. We kwamen dan terecht op een T-kruispunt aan wandelknooppunt 13 en sloegen linksaf naar knooppunt 71 alwaar we rechts kozen. Zowat 75 m verder, ter hoogte van het pand nr. 4 sloegen we linksaf naar het Natuurpuntgebied De Scherpenberg. De grasweg maakte een grote lus tussen weiden en akkers, om dan aan te komen aan het einde van een rietveld. We gingen linksaf via een plankenpad en enkele trappen om nadien naar rechts de rand van een bos te volgen en zo te klimmen naar het wandelknooppunt 70. We stapten rechts de Zandberg in om de drukke Dikkebussestraat over te steken.

Aan de overzijde zetten we onze wandeling verder via de Scherpenbergweg, welke ons omheen de Scherpenberg liet gaan, waarna we wandelknooppunt 50 aantroffen. We namen er afscheid van de Streek-GR en volgden een veldweg rechts, richting kerk van Loker. We kwamen uit op een asfaltweg welke we naar rechts opgingen tot aan het knooppunt 49, waar we links de Ronsevaalstraat indraaiden. Zowat 100 m verder ging het via een dalend graspad rechts naar het Natuurpuntgebied Hellebeek – Vijvervelden. Vervolgens ging het doorheen het bos via diverse plankenpaden, om aan het einde rechts een trap te beklimmen naar een hoger gelegen asfaltweg. We gingen naar links in de Kalissestraat, staken een tweede maal de Dikkebusseweg over, om aan de overzijde de Oude Bellestraat in te gaan. We passeerden knooppunt 45 en kozen nadien rechts een brede grindweg aan wandelknooppunt 46, waarna we knooppunt 37 aantroffen boven op de Rodeberg. We konden er de wit-rode tekens bemerken van de GR5A Zuid. Dit groteroutepad volgend, sloegen we linksaf. We verkregen er een schitterend panorama, vooral op de lager gelegen kerk van Loker.

Net voor de aldaar geplaatste molen, ging het naar links, richting hoek van de bosrand. Daar begonnen we aan de afdaling van de Rodeberg via een smal pad langs de bosrand. We passeerden nogmaals een houten sluis, waarna een trap ons verder liet dalen tot op een asfaltweg welke naar links diende te worden gevolgd. Gekomen aan het kruispunt van de Oude Bellestraat en de Gildestraat dienden we rechtsaf te draaien, om ongeveer 300 verder rechtsaf te gaan naar het natuurgebied De Douvevallei. We verlieten dan ook het traject van de GR5A Zuid. We kwamen voorbij twee slagbomen en betraden een slingerend pad dat ons liet afdalen tot aan een beekje. Nadien dienden we alweer te klimmen naar knooppunt 60, om er een asfaltweg te dwarsen en af te dalen via een grasweg door een bosje. Aan de hoek van het bos ging het naar links tot aan een dikke knotwilg en vervolgens naar rechts tot aan wellicht de dikste knotwilg van Vlaanderen. Enkele bochten verder en trappen later kwamen we in een brede dreef aan wandelknooppunt 61.

We kozen de richting links, om verder af te dalen naar een plankenpad en vrijwel onmiddellijk via grote treden te klimmen naar knooppunt 62 op de hoek van een camping. We daalden af naar links, teneinde via een brugje de Douve over te steken, alsook de Frans-Belgische grens. Korte tijd nadien bereikten we wandelknooppunt 63, om daar linksaf te gaan via een dalende holle weg, richting knooppunt 93. We hielden rechtdoor aan en kwamen zo terecht op de drukke Route du Mont Noir (St-Jans-Cappel). De voorziene route ging aan de overzijde van de straat verder, doch we hielden het op dit punt voor bekeken. Reeds de hele dag kregen we af te rekenen met zeer modderige veldwegen, af en toe onbegaanbaar, zodat we onze toevlucht dienden te nemen tot aanpalende weiden, achter het prikkeldraad. Daar we op die manier veel tijd hadden verloren en ook omwille reeds van de nakende duisternis, begaven we ons via de kortst mogelijke weg terug naar het beginpunt van de wandeling, hierbij vooral stappend langs vrij drukke wegen.”

327: De Panne, Zaterdag 07 februari 2015, 19,7 km. (6640,629 km.)

“Een wandelverhaal dat handelt over nogmaals een tijdje stappen langsheen de knooppunten van de Kustwandelroute. Ditmaal gingen we van start in De Panne voor een tocht van ongeveer 20 km. Na een weliswaar lange autorit bereikten we de parking ter hoogte van de Gemeentelijke begraafplaats van De Panne, in de nabijheid van het wandelknooppunt 12. We namen de tijd om vooreerst een hapje te nuttigen, waarna we onze nieuw aangekochte wandelkar monteerden, teneinde even later van start te gaan. We hadden deze kar gekocht met het oog op onze nakende trektocht richting Santiago de Compostela en zouden deze dus vandaag even uittesten. Toen alles in gereedheid was gebracht konden we even later op pad. We gingen dus van start ter hoogte van het knooppunt 12 en stapten richting knooppunt 20. We gingen naast de bedding van de kusttram om nadien de Gemeentelijke Begraafplaats te passeren, ondertussen stappend langs het Artiestenpad. Toen we het knooppunt bereikten ging het linksaf de Oosthoekduinen in, om kort daarna opnieuw links te kiezen en het Calmeynbos te betreden. We konden er genieten van een aangenaam zonnetje, terwijl we doorheen het bos vorderden via smalle paadjes en bredere dreven. Zo kwamen we aan het wandelknooppunt 19, nog steeds in het Calmeynbos.

We sloegen aan het knooppunt linksaf, teneinde ons te begeven naar het volgende, nr.18. We gingen omheen het Bezoekerscentrum Duinpanne, tot we even later wandelknooppunt 18 konden aantreffen in de Olmendreef. We hielden de richting rechtdoor aan, om na een bocht naar links, het Calmeynbos te verlaten en toen aankwamen in de drukke Kerkstraat. We gingen deze weg niet op, doch kozen scherp rechts voor de Adinkerkelaan, zodat we terecht kwamen tussen de bebouwing en stapten richting centrum van De Panne. We staken de Duinenstraat en nadien de Veurnestraat over, om drie kruispunten later, ter hoogte van de Brouwerstraat, deze links in te gaan. Via deze straat kwamen we uit op de Zeelaan, welke we slechts over korte afstand naar rechts volgden. Verderop ging het linksaf de Hoge Duinenlaan in. We troffen er een stel trappen aan welke leidden naar de top van de links gelegen Kykhill Duin. We stapten echter rechtdoor, richting A. Dumontlaan, waar we links aanhielden. Stilaan naderden we op die manier het strand van De Panne.

Het eerste kruispunt in de A. Dumontlaan liet ons de links gelegen Witteberglaan ingaan, om enkele honderden meters verder de drukke Duinkerkelaan aan te treffen. Aan de overzijde troffen we wat verder naar rechts de Bortierlaan aan die ons liet aankomen op de Leopold I Esplanade. We konden er dan ook het standbeeld van de voormalige koning der Belgen bekijken. We verlieten de Esplanade naar links en wandelden tussen enkele residenties door naar het wandelknooppunt 17 aan het strand. We hadden uiteindelijk zicht op de duinen, het strand en vanzelfsprekend de zee. We konden nu ruimschoots genieten van een zalige zeebries en wandelen op het zand, richting wandelknooppunt 16 dat zich naar links bevond. Zowat 400 m verder troffen we reeds het wandelknooppunt 16 aan en nog eens 500 m verderop het knooppunt 2. Ondertussen waren we voorbij enkele links gesitueerde residenties gewandeld. Vanaf het wandelknooppunt 2 vervolgden we onze wandeling langsheen het Slufterpad. Een tijdje later bereikten we het wandlknoopunt 59, ter hoogte van de grens met Frankrijk.

We staken bijgevolg de grens over en betraden het grondgebied van Bray-Dunes. We trokken verder langs de camping Perroquet, richting knooppunt 51. Ook dit punt bereikt ging het nog steeds in dezelfde richting verder, teneinde het knooppunt 54 te vinden. We konden links diverse bunkers waarnemen, af en toe beschilderd. Toen we knooppunt 54 hadden gevonden, bevonden we ons op de zeedijk van Bray-Dunes, of zoals ze daar zeggen ‘Digue de Mer’. Enkele mooie gevels konden we er aantreffen, alsook een gedenkteken ter ere van een gemotoriseerde divisie Infanterie. We troffen er tevens infopanelen aan met betrekking tot Operatie Dynamo, de evacuatie van het Britse Leger einde mei, begin juni 1940. De voorbije kilometers hadden we een gedeelte gevolgd van het Circuit de la Dune du Perroquet. Aan het knooppunt 57, verlieten we de zeedijk en begonnen aan de terugtocht naar de Panne. We gingen dan ook haaks linksaf richting bebouwing van Bray-Dunes. Via tal van woonstraten doorheen dit stadje kwamen we tenslotte uit in La Dune du Perroquet en konden we opnieuw genieten van een gezonde dosis natuur. We kwamen op die manier aan het wandelknooppunt 56, alwaar we links aanhielden, om zo verder doorheen dit duinengebied te wandelen. Onze volgende bestemming betrof het wandelknooppunt 52, zowat middenin het duinengebied. We hielden er de richting aan van het knooppunt 51, dat we reeds voorheen waren gepasseerd op het strand.

Nagenoeg volledig doorheen La Dune du Perroquet gewandeld, kwamen we voor de tweede maal aan het wandelknooppunt 51 ter hoogte van het strand. Ditmaal hielden we daar rechts aan, terug richting Frans-Belgische grens en knooppunt 59. We konden er dan ook een oude grenspaal aantreffen uit 1819. We verlieten er dan ook definitief het strand en gingen rechtsaf, het Grenspad op. Hier werd het even moeilijk stappen omwille van het mulle zand. We betraden er dan ook het Duinenreservaat De Westhoek, en mochten een stukje klimmen om de eerste duinengordel te overschrijden. We troffen dan vervolgens wandelknooppunt 3 aan, om links te wandelen via het Helmpad naar het wandelknooppunt 4, min of meer dwars doorheen het Duinenreservaat. Knooppunt 4 gebood ons rechts aan te houden om langs het Ligusterpad, de knooppunten 8, 10 en 9 te vinden. We namen er afscheid van het Duinenreservaat en betraden de Krakeelduinen. Doorheen een deel van de Krakeelduinen, kwamen we terug in het Calmeynbos, om aldaar via het wandelknoopunt 13 het einde van de wandeling te ervaren aan het knooppunt 12. We eindigden deze tocht na 27364 stappen en 19,7 km.”

326: Sint-Martens-Lierde, Zaterdag 31 januari 2015, 14,891 km. (6620,929 km.)

“Het relaas van onze belevenissen en bezienswaardigheden tijdens het bewandelen van de Kartuizer Wandelroute. Deze tocht wordt beschreven in een brochure uitgaande van Toerisme Oost-Vlaanderen, met start en aankomst te Sint-Martens-Lierde. Volgens de wandelbrochure bedraagt de totale wandelafstand 14 km en gaat van start ter hoogte van de Kartuizerkerk in Sint-Martens-Lierde. We konden ons voertuig veilig parkeren ter hoogte van de kerk en alvorens van start te gaan, genoten we nog even van een laattijdig ontbijt. Even later gingen we van start aan de kerk en wandelden langs het café De Kartuizer. Na een bocht naar rechts gingen we onder de toegangspoort van de voormalige kartuizerpriorij Sint-Maartens-Bos. We troffen er aanwijzingen met betrekking tot de Paterroute van 48 km. We volgden de Kloosterstraat naar links, vervolgens de Hoogstraat naar links en zowat 100 m verder de Wangeweg opnieuw naar links. We waren min of meer omheen de Kartuizerkerk en de restanten van de voormalige priorij gewandeld.

Nadien wandelden we via een asfaltweg rechts naar de Wagewegkapel, opgericht in 1953 door de lokale Boerinnengilde. Vanaf daar verliep onze tocht over een veldweg verder tussen de weiden en akkers, om zo de Larebeek over te steken. We bereikten opnieuw de Hoogstraat, die we ditmaal slechts over korte afstand naar rechts volgden, om daarna ter hoogte van het pand nr. 64 een smal paadje in te gaan. Via dit pad kwamen we terecht in de Kardinaalshoek die we rechts dienden te betreden. De Nieuwstraat werd gedwarst om aan de overzijde de Groenstraat in te gaan. Een kruispunt verder wandelden we rechts Laerebeke in, een klein gehucht. Wat verder staken we de spoorlijn Zottegem – Geraardsbergen over, om aan de andere zijde een aarden weg in te gaan, welke ons langzaam aan hoogte liet winnen naar Polenak. We troffen er dan ook een zitbank aan, tijd dus voor een wandel- en lunchpauze, terwijl we onszelf konden bekijken in een verkeersspiegel.

Na deze verdiende onderbreking kwamen we terug op verharde ondergrond en wandelden door de Molenstraat om dan de dorpskom te bereiken van Hemelveerdegem. We konden er even verpozen om de Sint-Jan-de-Doper-kerk te bekijken alsook even te genieten van het winterzonnetje nabij een oude gietijzeren pomp op het dorpsplein. Een rustbank op het pleintje, voorzien van het opschift ‘Hemels Hemelveerdegem’ nodigde alvast uit even te gaan zitten om de omgeving te bekijken. We stapten nadien verder met het plein links gelegen, om zo voorbij een mooie gerestaureerde hoeve te passeren. Een monumentaal kunstwerk, voorstellend een boerenpaard, sierde de omgeving. Een lokaal infobord gaf meer uitleg daarover, met name ‘Den Dikken van Sesjans, 100 jaar hengstenhouderij’. Wat verder een andere gerestaureerde hoeve met bijhorende processiekapel. Ter hoogte van een splitsing volgden we rechts de dalende Triepstraat.

Deze holle weg mondde uit ter hoogte van de N42, de weg Zottegem – Geraardsbergen, welke we slechts over een korte afstand naar rechts bewandelden. Enkele tientallen meters verder ging het opnieuw rechtsaf in een autovrij betonwegje, dat kronkelend en aan hoogte winnend ons leidde naar het gehucht Gemeldorp. We konden alvorens het dorp te bereiken via het spoorwegviaduct opnieuw de spoorlijn Zottegem – Geraardsbergen oversteken. Net daar voorbij ging het naar links in de Brugstraat, om daar ter hoogte van een kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, rechts te kiezen voor de Kouterstraat. In deze straat werd het wandelparcours verder gevolgd door middel van een smalle kerkwegel links. Via dit pad kwamen we terecht op een kruispunt, alwaar we rechts de Watermolenstraat dienden in te wandelen. Zoals de straatnaam al enigszins liet vermoeden, arriveerden we even later aan de Lindeveldmolen, gelegen op de Watermolenbeek.

Voorbij deze bezienswaardigheid wonnen we opnieuw aan hoogte, tot we ter hoogte van het pand nr. 22 opnieuw een kerkwegel konden inslaan, die wat verder uitmondde in de Kwaadstraat. Doch net alvorens de Kwaadstraat te bereiken, troffen we links een veldweg aan, welke nagenoeg evenwijdig met de Kwaadstraat ons deed aankomen in Opstaldries. We draaiden deze straat in naar links, om net over de Pachtbosbeek rechts te houden. We kwamen opnieuw aan op een kruispunt, waar we rechts de Bergstraat insloegen. We konden er de bordjes waarnemen inzake de Ronde van Vlaanderen. Op de T-kruising hielden we links de Bergstraat aan, om even verder Tempel naar rechts in te gaan. Ter hoogte van de tweede bocht, hielden we rechtdoor aan via een smal pad dat ons naar het einde van de tocht bracht. We sloten deze winterse wandeling af na 19855 stappen en 14,891 km.”

325: Munte, Zaterdag 17 januari 2015, 14,728 km. (6606,038 km.)

“Wat betreft de volgende wandeltocht, met name de Asselkouter Wandelroute, haalden we onze info uit een brochure uitgegeven door Toerisme Oost-Vlaanderen. Volgens deze gids bedraagt de totale wandelafstand 13 km en gaat van start ter hoogte van de kerk op het Munteplein, uiteraard in Munte zelf. We vonden vrij snel een parkeerplaats en konden na een hapje ter plaatse van start gaan. We werden bij aanvang voorzien van een winterzonnetje, doch omwille van de vrieskou tijdens de voorbije nacht, lagen de wegen er glad bij. Dus voorzichtigheid geboden vanaf de start van de wandeltocht. We gingen het dalende straatje links van de kerk in, met de toepasselijke naam Zink, om langs enkele geklasseerde huisjes te passeren. Links konden we het kasteel Ter Zinkt bemerken, waarna we voorbij de kasteeltuinen de weg naar rechts verlieten via een doodlopende weg. Zo kwamen we langsheen de hoeve Den Doel, waarvan de naam werd weergegeven in de dakpannen. Daar ging onze tocht verder op een aardeweg en kregen we zicht op de Sint-Annakerk van Bottelare.

Gekomen aan het einde van de aardeweg sloegen we rechts de Diepestraat in en konden zo het enigszins verscholen kasteel Scribe zien, een voormalig karmelietenklooster. Even verder staken we de Driesbeek over om nadien, ter hoogte van een splitsing, te kiezen voor rechts, de Asselkouter, wat een korte stevige klim inhield. Een volgend T-kruispunt gebood ons rechts aan te houden om nog wat aan hoogte te winnen. Op korte afstand daar vandaan kwamen we op het kruispunt met Ruspoel, waar we zicht kregen op de Clayshoeve, alsook op de kerk van Munte. Op dit punt kon de wandeltocht worden verkort tot 5 km, wanneer men rechts wandelde naar de kerk van Munte. Wij hielden het echter bij links en begonnen af te dalen tot aan de eerste landwegel rechts, Bekerik genoemd. Deze modderige en van waterplassen voorziene veldweg leidde ons vooreerst tot aan de drukke Hundelgemsesteenweg, welke we dwarsten. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder in de veldweg, om eenmaal op het einde gekomen, rechts Muntekouter in de gaan. Ondertussen hadden we bezijden de veldweg reeds enkele bunkers kunnen waarnemen.

Aan een eerste betonweg links in Muntekouter, kon eveneens de wandeling worden verkort tot 9 km, door op dit punt rechtdoor te wandelen naar de Prinsenmolen en vervolgens daar een aardeweg rechts in te gaan. Men kwam dan uit in de Torrekensstraat om het parcours verder te volgen. Wij sloegen deze betonweg naar links in teneinde de volledig beschreven wandeltocht af te leggen en kwamen zo in de dorpskom van Baaigem terecht. We staken de Dikvijverbeek over om nadien rechts de Wilgenstraat in te stappen. Een tijdje ging het evenwijdig aan de beek, waarna de Wilgenstraat naar rechts een bocht maakte en we opnieuw de Dikvijverbeek overstaken. Enkele honderden meters verderop ging het op een kasseiweg naar rechts, Raapakkerlos. Na het dwarsen van de Baaigemstraat ging het een schuin links gelegen veldweg op. Weinige ogenblikken later arriveerden we aan de geklasseerde Prinsenmolen, welke volgens lokale info werd gebruikt tot 1953. Vanwege een storm verloor de molen zijn wieken in 1972. De wandeling ging verder via de Prinsenmolenstraat tot aan de Makkegemdries, waar het linksaf ging richting Kastijdestraat.

Deze straat bereikt ging het naar rechts om langs de kinderboerderij ’t Bakkershof te gaan. Op het einde van de Kastijdestraat naderden we de bosrand van het Heilig Geestgoed. We draaiden er rechts de Makkegemstraat in, om ter hoogte van een bocht naar links, rechtdoor aan te houden en een heuvelrug op te gaan. Boven aangekomen hielden we links aan en volgden de Torrekensstraat, de plaats waar wandelaars die de korte route volgden opnieuw de geplande route konden volgen. We kregen alweer zicht op de kerk van Munte recht voor ons en rechts konden we de militaire communicatiemasten waarnemen. Voor de tweede maal staken we de drukke Hundelgemsesteenweg over en kwamen langsheen het kerkhof. Daar mocht een bezoekje niet ontbreken, vooral om de mooie grafkapel te bekijken. Na dit bezoekje volgden we verder de Torrekensstraat tot op het Munteplein, eindpunt van deze dagtocht. We sloten deze wandeling dan ook af na 19638 stappen en 14,728 km.”