328: Westouter, Zaterdag 28 februari 2015, 20,8 km. (6661,429 km.)

“Een wandeltocht met start en aankomst te Westouter, welke wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. Deze wandeling verkreeg in de gids als titel: ‘Natuurgebieden en vergezichten om van te snoepen’. De totale wandelafstand bedroeg 20,8 km en ging van start ter hoogte van het Dorpsonthaalpunt op de Neerplaats. Tijdens het verloop van de tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Heuvelland, alsook van de GR5A Zuid en de GR128. Nadat we ons voertuig hadden geparkeerd in de nabijheid van de kerk en na vooreerst te hebben genoten van een broodje, konden we even later op pad. We vertrokken aan het Dorpsonthaalpunt, ter hoogte van wandelknooppunt 1 van het Wandelnetwerk Heuvelland, via de Poperingestraat langsheen het kerkhof. Aan het monument voor de oorlogsslachtoffers gingen we rechtdoor de Schomminkelstraat in, langs een Pools kapelletje. Bij het bereiken van het wandelknooppunt 15, stapten we een rechts gelegen veldweg in, welke leidde naar de Bellestraat. We volgden over korte afstand de Bellestraat naar links, teneinde nadien aan de overzijde de Soldatenstraat te kiezen. Aan het eerste kruispunt stapten we rechtdoor en betraden vervolgens het Natuurpuntgebied De Broekelzen. Na een bocht naar links kwamen we aan een houten sluis, waar we rechtsaf gingen over de beek om er de markeringen aan te treffen van de Streek-GR Heuvelland.

Aan het wandelknooppunt 8 volgden we de beek naar links, om verder via een knuppelpad de beek over te steken. Door middel van een links gesitueerde trap wonnen we aan hoogte om dan naar rechts verder te gaan. We stapten langs de weilanden tot we een poel aantroffen, waar we opnieuw rechts aanhielden en een tweede trapsgewijze knuppelpad opgingen, door het bos. Zo bereikten we het wandelknooppunt 14 om daar rechts af te draaien in de Soldatenstraat, om even later voor de tweede maal de Bellestraat aan te treffen. Aan de overzijde ging de tocht verder in de Kleine Bergstraat, om dan via een grindweg af te dalen tot aan een veldweg rechts, waarin we verder daalden. Na enkele bochten kwamen we beneden aan een houten sluis, om er de Schomminkelstraat over te steken en het Natuurgebied De Rodeberg te betreden. We gingen tussen twee hagen door en vervolgens rechtsaf aan wandelknooppunt 64 op een grasweg. We passeerden de achterzijde van een vakantiehoeve om aan hoogte te winnen, om dan opnieuw af te dalen naar knooppunt 65. Aldaar troffen we behalve de rood-gele tekens van de Streek-GR Heuvelland, nu ook de rood-witte markeringen aan van de GR5A Zuid. Via een plankenpad naar links staken we de Hellegatbeek over en klommen tot bij knooppunt 33 en een slagboom.

We gingen linksaf en vervolgens hielden we links aan ter hoogte van een tweede slagboom. We kwamen nadien aan knooppunt 25 om daar een ruiterpad over te steken via een tweetal sluisjes. Via de wandelknooppunten 26 en 27 kwamen we uit aan de drukke Sulferbergstraat. Aan de overzijde troffen we een smal pad aan dat ons leidde naar knooppunt 29, om daar linksaf te gaan naar knoopunt 28, om rechtdoor verder te stappen. Aan knooppunt 12 ging het naar rechts om wat verder af te dalen in een bosje. We overschreden nogmaals een beekje om dan via een slingerend pad aan hoogte te winnen doorheen het bos. Bij het verlaten van het bos ging het over een knuppelpad dat ons liet aankomen op de Goerberg. We kwamen dan terecht op een T-kruispunt aan wandelknooppunt 13 en sloegen linksaf naar knooppunt 71 alwaar we rechts kozen. Zowat 75 m verder, ter hoogte van het pand nr. 4 sloegen we linksaf naar het Natuurpuntgebied De Scherpenberg. De grasweg maakte een grote lus tussen weiden en akkers, om dan aan te komen aan het einde van een rietveld. We gingen linksaf via een plankenpad en enkele trappen om nadien naar rechts de rand van een bos te volgen en zo te klimmen naar het wandelknooppunt 70. We stapten rechts de Zandberg in om de drukke Dikkebussestraat over te steken.

Aan de overzijde zetten we onze wandeling verder via de Scherpenbergweg, welke ons omheen de Scherpenberg liet gaan, waarna we wandelknooppunt 50 aantroffen. We namen er afscheid van de Streek-GR en volgden een veldweg rechts, richting kerk van Loker. We kwamen uit op een asfaltweg welke we naar rechts opgingen tot aan het knooppunt 49, waar we links de Ronsevaalstraat indraaiden. Zowat 100 m verder ging het via een dalend graspad rechts naar het Natuurpuntgebied Hellebeek – Vijvervelden. Vervolgens ging het doorheen het bos via diverse plankenpaden, om aan het einde rechts een trap te beklimmen naar een hoger gelegen asfaltweg. We gingen naar links in de Kalissestraat, staken een tweede maal de Dikkebusseweg over, om aan de overzijde de Oude Bellestraat in te gaan. We passeerden knooppunt 45 en kozen nadien rechts een brede grindweg aan wandelknooppunt 46, waarna we knooppunt 37 aantroffen boven op de Rodeberg. We konden er de wit-rode tekens bemerken van de GR5A Zuid. Dit groteroutepad volgend, sloegen we linksaf. We verkregen er een schitterend panorama, vooral op de lager gelegen kerk van Loker.

Net voor de aldaar geplaatste molen, ging het naar links, richting hoek van de bosrand. Daar begonnen we aan de afdaling van de Rodeberg via een smal pad langs de bosrand. We passeerden nogmaals een houten sluis, waarna een trap ons verder liet dalen tot op een asfaltweg welke naar links diende te worden gevolgd. Gekomen aan het kruispunt van de Oude Bellestraat en de Gildestraat dienden we rechtsaf te draaien, om ongeveer 300 verder rechtsaf te gaan naar het natuurgebied De Douvevallei. We verlieten dan ook het traject van de GR5A Zuid. We kwamen voorbij twee slagbomen en betraden een slingerend pad dat ons liet afdalen tot aan een beekje. Nadien dienden we alweer te klimmen naar knooppunt 60, om er een asfaltweg te dwarsen en af te dalen via een grasweg door een bosje. Aan de hoek van het bos ging het naar links tot aan een dikke knotwilg en vervolgens naar rechts tot aan wellicht de dikste knotwilg van Vlaanderen. Enkele bochten verder en trappen later kwamen we in een brede dreef aan wandelknooppunt 61.

We kozen de richting links, om verder af te dalen naar een plankenpad en vrijwel onmiddellijk via grote treden te klimmen naar knooppunt 62 op de hoek van een camping. We daalden af naar links, teneinde via een brugje de Douve over te steken, alsook de Frans-Belgische grens. Korte tijd nadien bereikten we wandelknooppunt 63, om daar linksaf te gaan via een dalende holle weg, richting knooppunt 93. We hielden rechtdoor aan en kwamen zo terecht op de drukke Route du Mont Noir (St-Jans-Cappel). De voorziene route ging aan de overzijde van de straat verder, doch we hielden het op dit punt voor bekeken. Reeds de hele dag kregen we af te rekenen met zeer modderige veldwegen, af en toe onbegaanbaar, zodat we onze toevlucht dienden te nemen tot aanpalende weiden, achter het prikkeldraad. Daar we op die manier veel tijd hadden verloren en ook omwille reeds van de nakende duisternis, begaven we ons via de kortst mogelijke weg terug naar het beginpunt van de wandeling, hierbij vooral stappend langs vrij drukke wegen.”