340: Kerkhove, Woensdag 06 mei 2015, 26,262 km. (6936,615 km.)

“Vandaag begon onze wandeldag in Kerkhove iets later dan gepland, vermits we de dag begonnen met een gratis aangeboden ontbijt bij ons gastvrouw Sarah. Na het afscheid vertrokken we dan ook even voor half negen, in de hoop vandaag wat minder wind te voelen. We zochten opnieuw het jaadpad langsheen de Schelde en volgden de Eddy Merckx Route. Op die manier verlieten we opnieuw West-Vlaanderen. Eenmaal onder de brug ging het omheen de kleine jachthaven van Kerkhove, dit onder andere via de Sneukelfietsroute. Na dit ommetje bereikten we even voor negen uur de archeologische site ‘Statio Ad Horreum’. We volgden verder het jaagpad, tot we even verderop een versperde weg aantroffen. Het jaagpad was onderbroken, met als gevolg terugkeren en een hele omweg van zowat 3,5 km, teneinde terug het jaagpad te bereiken voorbij de werkzaamheden.

Als gevolg daarvan wandelden we doorheen Waardamme, dat we pas bereikten omstreeks 09:30 uur. Uiteindelijk zaten we terug op het jaagpad en dat pas 20’ later. We volgden hier een tijdje de Waterhoek Route in de richting van Bossuit. Omstreeks half elf in de ochtend, werd het toch tijd om even de inwendige mens te versterken, dus tijd voor een broodje met chocolade, op een bankje aan de Schelde. Na deze pauze wandelden we verder en werden opnieuw geconfronteerd met werken, ter hoogte van de nieuwe fietsbrug over de Schelde in Avelgem. Ditmaal konden we toch onze route vervolgen, zij het met moeite doorheen wat modder en tussen enkele werfwagens. Zowat kwart na elf bereikten we de industriezone ter hoogte van Escanaffles en dienden we even de Schelde te verlaten. We troffen er de aanwijzingen inzake de LF6 Vlaanderen Fietsroute. Stipt om 12:30 uur bereikten we nadien het pompstation ter hoogte van het kanaal in Bossuit. Jammer genoeg stond de taverne aldaar te huur en was de dienst informatie verhuisd. Er zat niets anders op dan de weg te vervolgen, wegens geen horeca meer in de buurt.

Het jaagpad opnieuw volgend, bevonden we ons wat later op het traject van de Spierevalleiroute ofwel Circuit Val de l’Espières, alsook het Bouvrie Wandelpad. Even voor twee uur in de namiddag bereikten we het grondgebied van Helkijn en bevonden ons op de Mortagne Wandelroute. Het enige café in het dorp bleek gesloten en ging pas laat in de namiddag opnieuw open wegens vinkenzetting in de ochtend. Dan maar verder stappen. Toen we bezijden de weg een soort oriëntatietafel aantroffen, dienstig als zitbankje, werd de hemel in de verte plotseling heel donker. Wijselijk besloten we dan maar de regenkledij aan te trekken. Net op dat moment werden we verrast door de aanwezigheid van Luc d’Haene, ons bekend via Google+. We spraken af samen iets de drinken wat verderop ter hoogte van de brug over het Spierekanaal. Toen hij vervolgens verdween op het jaagpad tussen de bomen, brak het onweer los. Donder, bliksem, hevige windstoten en hagelbollen, meer hoeft dat niet te zijn.

Gelukkig was de bui van korte duur en zetten we ons gevecht met de wind verder. Ter hoogte van de even verder gelegen sluis, kregen we een tweede onweer over ons heen, het was toen reeds half drie in de namiddag. Gelukkig bereikten we een half uurtje later de Spierebrug en konden we er even verpozen in de Ruiterclub Denric. We hadden er dan ook een ruime babbel met Luc en genoten van enkele kopjes koffie, waarnaar we al de hele dag hadden uitgekeken. Even na vier uur werd het dan ook tijd terug te denken aan de Camino. We staken de Spierebrug over en gingen onmiddellijk linksaf, terug naar het jaagpad langsheen de Schelde. Vrij vlug bereikten we het grondgebied van Warcoing, om opnieuw te worden geconfronteerd met een afgesloten jaagpad omwille van werkzaamheden. Noodgedwongen volgde een nieuwe omleiding, zodat we dienden te wandelen langsheen de drukke weg Roubaix-Courtrai. Zowat met het risico voor lijf en leden, stapten we de ontelbare vrachtauto’s tegemoet.

Even na 17:00 uur bereikten we veilig en wel de kerk van Pecq, na 35017 stappen. Gezeten op een bankje contacteerden we dan maar Louise Mallard, welke een vijftiental minuten later, ons de sleutel bezorgde van het Patro Saint Jean Bosco, na ons eerst een rondleiding te hebben gegeven in het gebouw. Een woord van dank gaat hier naar Abbé Ruelle van Pecq, voor zijn bereidwillige hulp ons te voorzien van een slaapplaats. Kwart na zes zochten we om de hoek een warme hap en vonden die in de Friterie A la Bonne Fringale. Het heeft in ieder geval deugd gedaan. Ondertussen, na alweer een dag vechten tegen de wind, toont de klok zowaar 20:15 uur. Tijd om even te douchen en waarschijnlijk vervolgens in de slaapzak. Morgen gaat het richting Hollain, met een passage doorheen Doornik.”

339: Asper, Dinsdag 05 mei 2015, 26,824 km. (6910,353 km.)

“Na een slapeloze nacht in het parochiezaaltje van Asper, omwille van onweer, felle regenbuien en wind, deze ochtend omstreeks 08:10 uur vertrokken. We wandelden vrijwel onmiddellijk terug in de richting van het jaagpad langsheen de Schelde en volgden daarbij een gedeelte van de Valeirroute (42 km) en de Scheldevalleiroute 2. Zowat tien minuten later betraden we het jaagpad richting Oudenaarde en al dadelijk voelden we de wind tegen. Gelukkig hielden we het voorlopig droog en gingen welgezind op weg. Even na negen uur bevonden we ons reeds op het grondgebied van Zingem en bemerkten aldaar de aanduidingen van de Wannenlappers Wandelroute. We volgden vanaf Asper de rechteroever gezien richting Oudenaarde, teneinde een terugkeer naar de brug van Gavere te vermijden. Gekomen ter hoogte van de brug 3^de Jagers te Voet (Zingem-Zwalm) bevonden we ons terug op de aangeduide ‘Via Scaldea’.

Een van de zeldzame stickers die we onderweg zouden te zien krijgen. Een twintig minuten later wandelden we langsheen het Natuurreservaat ‘De Welput’, gevolgd door het Natuurreservaat ‘Kleiputten Grooten Bulck’. We ontmoetten er tevens een oude bekende van gisteren, de LF30 Schelde-Deltaroute. Na een hele tijd beuken tegen de wind, vonden we het tijd voor een korte pauze ter hoogte van de ‘Heurse Meersen’. Jammer genoeg was ook hier de wind de grote spelbreker. We waren ondertussen voorbij de klok van 10:30 uur en hadden reeds enkele malen de regenjassen en broeken aangetrokken en opnieuw uitgetrokken. Even vóór de middag echter, zagen we opnieuw donkere wolken komen aandrijven. Net op tijd konden we schuilen onder de Lotharingenbrug te Oudenaarde. Zowat meer dan een half uur dienden we er te wachten tot de hevige stortbui was voorbij getrokken. Ondertussen leek de wind nog in kracht toe te nemen. Uiteindelijk konden we toch terug op weg en bereikten we omstreeks 13:15 uur het centrum van Oudenaarde.

Gelet op het feit dat de zon opnieuw was verschenen, zochten we een terrasje en vonden dit ter hoogte van café De Carillon op de markt zelf. De koffie smaakte behoorlijk alsook het stukje gebak erbij. Na dit oponthoud begaven we ons naar de toeristische dienst naast het stadhuis en verkregen aldaar onze derde stempel in het boekje. We verlieten nadien het centrum en wandelden terug richting jaagpad. Vanaf nu kregen we nagenoeg de wind strak vanuit de tegengestelde richting en dat beloofden nog moeilijke wandeluren te worden. Toen we even later noodgedwongen het jaagpad verder volgden wandelden we langsheen het traject van de Scheldekant Wandelroute en het De Gellinck Wandelpad. Op zoek ondertussen naar een plek om even te verpozen, vonden we bezijden het jaagpad een klein grasveld ter hoogte van een golfterrein. Een betonnen blok fungeerde als zitbankje om ondertussen even een boterham met kaas te nuttigen. Toen het zowat half vijf geworden was, kwamen we langsheen het Domein De Gellinck en troffen er de aanduidingen aan van de Sneukelfietsroute.

Zo naderden we stilaan een brug over de Schelde ter hoogte van Kerkhove. Hier verlieten we om zowat kwart na vijf het jaagpad en wandelden richting kerk van Kerkhove. Kwart voor zes konden we tenslotte enkele inkopen doen in de Spar juist vóór de kerk. Zo zijn we ook verzekerd voor vandaag van een avondmaal en een ontbijt morgen in alle vroegte. Klokslag 18:00 uur stonden we aan de voordeur van het voormalige parochiehuis van Kerkhove, alwaar we te gast zijn bij Sarah de Coster en haar vriend. We kregen er alvast een mooie ruimte ter beschikking op het gelijkvloers en mochten gebruik maken van hun keuken en badkamer. Na enkele dagen stappen dus eindelijk nog eens een deugddoende douche. We sloten alvast deze stormachtige dag af met een appeltje, wat brood en Ardeense worst. Straks volgt wellicht een zalige nachtrust. Vandaag hielden we het onderweg bij iets meer dan 26 km en 35766 stappen. Genoeg gevochten tegen de wind, we zullen vlug in dromenland verzeild zijn.”