561: Sint-Pieters-Leeuw, Zaterdag 30 september 2023, 16,314 km. (10.996,312 km.)

“Het relaas betreffende een wandeling via knooppunten, met start en aankomst te Sint-Pieters-Leeuw. Vooraf maakten we de verplaatsing via Cambio en vonden een parkeerplaats op het Domein Coloma in de Joseph Depauwstraat. Alvorens de wandeling aan te vangen, genoten we nog vooreerst van een kopje koffie in de Gareelmaeker, tegenover de plaatselijke Sint-Pieters kerk. Even later omstreeks 10:50 uur konden we op weg. Net aan de kerk vonden we de startplaats van onze geplande wandeling, aan het wandelknooppunt 701. We verlieten er bijgevolg Rink via de Pastorijstraat, om aan de splitsing verder links Rink te volgen. Het doodlopend straatje eindigde aan het knooppunt 700, om er vervolgens de rechtertak te kiezen van een grindweg tussen hagen. Het pad mondde uit op de openbare weg, de Victor Nonnemanstraat die we links betraden. Ter hoogte van de brug over de Zuunbeek vonden we het knooppunt 712, doch we stapten verder rechtdoor tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Nonnemanstraat. Een deels grind- en graswegje langs een weide leidde naar de nabije Brusselbaan, die we slechts over korte afstand naar links volgden om dan rechtsaf de Zuundallaan te kiezen. Ter hoogte van een bocht in de weg, ging het schuin links verder op een smalle grindweg, de Karenberg. Het smalle pad volgde zowat het verloop van de lager gelegen Zuunbeek, om er kennis te maken met de natuur van de Zuunvallei. Gekomen aan het knooppunt 752 eindigde de aangeduide wandelroute en ging rechtdoor verder via niet aangegeven knooppunten. Wij kozen er echter linksaf en volgden het traject van het Zuunwandeling Wandelpad.

Deze onverharde weg liet ons langzaam maar zeker aan hoogte winnen tussen akkers en weilanden. We kruisten er de smalle Bellestraat en wandelden aan de overzijde, om er een klein kapelletje voorbij te gaan. De iets bredere veldweg, nagenoeg lijnrecht liet ons opnieuw wat aan hoogte winnen, om later af te dalen naar de openbare weg, de Petrus Huysegomsstraat, net aan het knooppunt 713. We sloegen er haaks linksaf en via een ruime bocht naar links wandelden we zowat in tegenovergestelde richting. Het smalle asfaltwegje ging spoedig over in opnieuw een brede grindweg, met vooral uitzicht op een watertoren wat verder weg. Het kronkelend pad, de zogeten Weg N° 18, ging opnieuw over in asfalt ter hoogte van een bocht in de Bellestraat. We namen de richting naar rechts, om de klim aan te vatten naar de hoger gelegen Brusselbaan. Jammer genoeg dienden we hier over geruime afstand deze vrij drukke weg te volgen, nog wat aan hoogte winnend. We stapten voorbij de eerder geziene watertoren om dan langzaam af te dalen, tot we links de drukke weg konden verlaten ter hoogte van de Kasteelstraat. Aan een klein pleintje, Zonneweelde kozen we eerst links en vervolgens rechts op uit te komen op de dwars gelegen Mollemstraat. We draaiden links het smal wegje op, om via een bochtig parcours langzaam te klimmen naar de dwars gelegen weg, Zellikveld. Rechtsaf ging de weg vrij vlug over in grind, om net voorbij een boerderij uit te komen op een andere dwars gelegen grindweg aan het knooppunt 738. We bevonden er ons op de Puttenberg, met zicht op de lager gelegen omgeving. We hielden er dan ook even halt omstreeks 12:20 uur voor het nuttigen van een broodje.

Vermits we nog geen picknickbank hadden gevonden onderweg, dienden we rechtstaand te genieten van een late middagmaaltijd. Na deze maaltijd gingen we linksaf verder op de Puttenberg, een brede grindweg om er de zogeheten Witseboom, een Lindeboom uit de tv-serie Witse voorbij te gaan. De Puttenberg eindigde ter hoogte van de openbare weg, aan de rotonde met de Vlezenbeeklaan. Jammer genoeg was het café op de hoek uitzonderlijk gesloten. We begaven ons aan de overzijde van de rotonde en wandelden verder via de Appelboomstraat, om nadien de eerste straat links, de Elsweg in te draaien, een vrij smal wegje tussen de velden. We passeerden het knooppunt 737 ter hoogte van een van rechts invoegend paadje, de Kamstraat. Weinig verder ging het voorbij ‘De Witte Hoeve’, gesloten wegens verbouwingen, om nadien aan het einde te komen van de Elsweg. Daar ging het asfalt over in een smal graspad tussen weideafsluitingen. Aan de andere kant van het graspad kwamen we uit op de openbare weg, de Jaak Calloenstraat, aan het knooppunt 736. We begaven ons rechtsaf en volgden er een gedeelte van het traject van de Streek-GR Groene Gordel. Langs akkers en enkele manèges door, eindigde de verharding en hielden we verder dezelfde richting aan op een veldweg, die leidde in de richting van een stukje bos. Het te volgen pad echter verliep langs de rand van deze boszone, om zo het knooppunt 735 aan te treffen, zowat aan het uiteinde ervan. We sloegen linksaf om andermaal langs de bosrand verder te gaan. Licht dalend ging het via een grindweg naar de iets lager gelegen Hemelrijkstraat.

Net vóór de aansluiting met deze openbare weg, troffen we bezijden het pad een zitbank aan, alwaar we omstreeks 13:40 uur even konden pauzeren en ondertussen genieten van een gebakje. Inmiddels waren we aangekomen ter hoogte van het knooppunt 733. Na te hebben genoten van een zonnige rust- en eetpauze, vervolgden we onze weg linksaf in de Hemelrijkstraat, verder afdalend. Amper een paar honderd meter verder, kozen we rechts een smalle wegel, de Buurtweg 83 die leidde naar de Baesberg (Zuunvallei). Dit kronkelend pad mondde uit aan het knooppunt 73 in de Brabantsebaan, die we links verder volgden. Meteen ging het voorbij een weide, waar maatje niet kon weerstaan enkele langoren te aaien. De Brabantsebaan verder bewandelend, gingen we voorbij het knooppunt 76 en tevens een oude wegwijzer, om dan aan het knooppunt 77 de weg naar links te verlaten, via de Oudenakenstraat, welke min of meer het verloop volgde van de ernaast gelegen Zuunbeek. In de verte kregen we zicht op de zendmast van Sint-Pieters-Leeuw. Waar de weg bochtte naar links, stapten we rechtdoor een veldweg op, die aan het andere einde opnieuw terecht kwam op de Oudenakenstraat, tevens knooppunt 708, welke we verder naar links opgingen, een mooie holle weg tegemoet. Op het einde van de weg, ging het verder rechtsaf door middel van de Alfons Fleurusstraat, langs de rand van een bos. Deze zowat 1,5 km lange weg tussen tal van maïsvelden en weiden, leidde stilaan naar het centrum van Sint-Pieters-Leeuw.

We passeerden het knooppunt 710, net ter hoogte van een wandelboom, welke liet zien dat we zonet een gedeelte hadden bewandeld van het traject van de GR512. Even verder verlieten we de Alfons Fleurusstraat ter hoogte van een boerderij naar links, op een smalle wegel bezijden weiland. Eeen haakse bocht naar rechts liet ons een korte klim aanvangen, welke eindigde aan het knooppunt 700, alwaar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. We betraden op die manier opnieuw Rink en konden er omstreeks 15:20 uur nogmaals pauzeren bij een frisdrankje op het terras van de Gareelmaeker, andermaal aan het knooppunt 701. Na deze onderbreking verlieten we Rink via een smal steegje, de Kastanjedreef, om er op die manier het Domein Coloma in te wandelen, richting knooppunt 749. We eindigden dan ook onze wandeling na een bezoek aan tal van rozentuinen, op de parking van het domein. Klaar voor de terugreis.”

525: Huldenberg, Zaterdag 26 oktober 2019, 12,3 km. (10.405,74 km.)

“Een volgende geplande wandeltocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute, ging van start in Huldenberg. Na een voorafgaande verplaatsing via bus en trein kwamen we terug op het Gemeenteplein van deze gemeente, om er omstreeks 10:30 uur een volgende etappe aan te vangen. We verlieten dan ook het Gemeenteplein en begaven ons links in de Elzasstraat tot aan de daar geplaatste wandelboom, om er vast te stellen dat er nog 96 km bleef af te leggen tot het eindpunt in Geraardsbergen. We gingen er rechtsaf op een kronkelende grindweg naast de Ijse. Op het einde, net aan het Molenhof, een watermolen op de Ijse, ging de grindweg over in een smalle kasseiweg en maakte een bocht naar rechts omheen de molen. Daar verkregen we tevens de rood-witte tekens van de GR579 erbij. In de bocht ging het via een brugje over de Ijse en leidde het kasseiwegje naar de N253, de De Peuthystraat. Links verkregen we doorheen het hek zicht op het Kasteel van Huldenberg. We kruisten de weg om aan de overzijde de doodlopende Dreefstraat in te gaan, een smalle asfaltweg. We wandelden via de Dreefstraat tot aan de eerste kruising, ondertussen reeds op een onverharde weg met het karakter van een holle weg. We hielden er omstreeks 10:50 uur even halt voor een picknick.

Na een korte wandel- en eetpauze, ging onze wandelroute haaks linksaf en betraden we de Onze-Lieve-Vrouw Weg, onverhard en min of meer eveneens lijkend op een holle weg tussen akkerland. Zowat 450 m verder, nogmaals op een kruispunt van veldwegen, verlieten we de Onze-Lieve-Vrouw Weg naar rechts op een andere onverharde veldweg. Na deze veldweg een 400-tal meter te hebben gevolgd, ging het aan de eerste kruising linksaf. Ondertussen konden we genieten van de bloeiende koolzaadvelden. Door middel van deze Vanderkelenstraat ging het zowat 500 m rechtdoor tot we rechts een grasweg konden opgaan. Op het einde ging de weg over in een smalle kasseiweg welke bochtte naar rechts en die ons even aan hoogte liet winnen. Op die manier kwamen we terecht in Lindaal om er de bocht naar links te nemen. Aan een eerste splitsing volgden we Lindaal naar rechts tot aan een tweede splitsing om daar andermaal rechts Lindaal verder te blijven bewandelen. Een stijgende betegelde weg leidde langs de rand van een bos, waar we in de berm tal van paddestoelen konden bewonderen. Uiteindelijk eindigde Lindaal ter hoogte van de Duisburgsesteeenweg, ondertussen op het grondgebied van de gemeente Eizer. Schuin rechts konden we de plaatselijke St.- Maria Magdalenakerk waarnemen.

Inmiddels de klok van 11:50 uur nabij, gingen we in het centrum van Eizer op zoek naar een kopje koffie. We vonden tenslotte iets voorbij de kerk Staminee Bij Jokke, waar we op het terras even konden genieten van een wandelpauze en uiteraard een kopje koffie. Na dit oponthoud keerden we op onze stappen terug en wandelden langs de Duisburgsesteenweg opnieuw voorbij de kerk en de links gelegen straat Lindaal, om kort daarna rechtsaf te draaien in de Bekestraat. Na 150 m de Bekestraat te hebben gevolgd en net voorbij het bord einde bebouwde kom, betraden we rechtdoor een wandelpad links van de weg. Na een ruime bocht naar links doorheen een kleine zone bos en ter hoogte van de kruising met een kasseiweg, hielden we links aan en stapten verder op de Ketelheide. De brede grasweg bracht ons tot aan de Koestraat welke we kruisten, om aan de overzijde verder te gaan op een volgende grasweg. Een halve kilometer verder ging het haaks rechtsaf het bos in. Een bospad liet ons genieten van een mooi stukje natuur behorende tot het Kapucijnenbos. Na over een afstand van 800 m het bospad te hebben bewandeld, bereikten we een kruispunt van meerdere bosdreven en paden. We hielden er dan ook even een picknickpauze op een kanjer van een gevelde boom omstreeks 12:40 uur. Even later, stapten we daar rechtdoor verder en kruisten er de Dronkemansdreef.

Aan de overzijde begaven we ons dan in de nagenoeg lijnrechte Ijsedreef, om bij het omkijken nog net het grensbord van Overijse te zien tussen de bomen. Na over een afstand van bijna 900 m de Ijsedreef te hebben gevolgd door het Kapucijnenbos, kwamen we nogmaals aan op een kruispunt van bospaden. We gingen haaks linksaf op de Terschuerendreef en arriveerden aan een daar geplaatste wandelboom. Op deze plek verkreeg de door ons gevolgde route van de GR512, het gezelschap van de Streek-GR Groene Gordel. We hielden er even om 13:15 uur kort halt voor het nuttigen van een broodje. Na te hebben genoten van de omgeving, maar vooral van de rust, uitgaande van het bos, begaven we ons opnieuw op pad. De GR512 gebood ons aan de wandelboom linksaf te slaan, waarna we gedurende geruime tijd, zowat 3,3 km dienden af te leggen over een mooi wandelpad, de zogenaamde ‘Koninklijke Wandeling’, doorheen het Arboretum van Tervuren. Een ontelbaar aantal bochten later kwamen we uit aan de Arboretum parking, op de Vlaktedreef, bezijden de Jezus Eiklaan. Toen we daar aankwamen, inmiddels 14:30 uur namen we nog even de tijd voor een wandelpauze en genoten van de laatste broodjes uit de rugzak.

Na te hebben genoten van een natje en een droogje, kruisten we de Jezus Eiklaan en gingen aan de overzijde verder via de Woudmeesterdreef. Een 300-tal meter verder bereikten we een volgend kruispunt van bosdreven, alwaar we besloten om daar het traject van de GR512 te verlaten en via de kortst mogelijke weg op zoek te gaan naar vervoer huiswaarts. We verlieten dan ook de Woudmeesterdreef naar links en hadden voortaan ook voor de geel-rode tekens van de Streek-GR Groene Gordel en de rood-witte tekens van de GR579, welke de verbinding maakten naar het centrum van Jezus-Eik. We wandelden dan ook door middel van tal van dreven naar het centrum: de Lijsterweg en de Jachtdreef, om tenslotte aan de rand van het bos opnieuw de openbare weg aan te treffen, de Kapucijnendreef. We begaven ons rechtsaf en kwamen uit aan de Onze-Lieve-Vrouwkerk op de Brusselsesteenweg in het centrum van de gemeente. Op die manier eindigde alweer een etappe langs de GR512 en konden we even later via bus en trein de terugreis aanvatten.”

524: Sint-Joris-Weert, Zondag 15 september 2019, 11,482 km. (10.393,44 km.)

“Ditmaal een kort relaas inzake een volgende wandeling langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Een vorige etappe werd afgesloten ter hoogte van het nmbs station van Sint-Joris-Weert, met als gevolg dat deze beschreven wandeling daar van start ging. Na vooraf via bus en trein de verplaatsing te hebben gemaakt naar Sint-Joris-Weert, konden we ter plaatse, na een hapje en een drankje omstreeks 10:20 uur de tocht aanvangen. We begaven ons dan ook rechtsaf via de Stationsstraat tot op het kruispunt met de Beekstraat, waar we tijdens een vorige wandeling de GR512 hadden verlaten. Gekomen aan de spoorwegovergang, draaiden we links de Beekstraat in, om tussen de woningen door tenslotte de bebouwde kom te verlaten. Voorbij de laatste huizen ging de weg over in de Neerijsebaan, om er rechtdoor verder te stappen tot aan de brug over de Dijle. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op een smalle kasseiweg, de Dijlestraat, een doodlopende weg links van de Dijle. Waar de weg eindigde betraden we het Natuurreservaat Doode Bemde via een wandelpoort. Een smal wandelpad liet ons zowat 1 km stappen met de Dijle rechts van het wandelpad, waarbij we enkele bijkomende wandelpoortjes voorbij gingen. Gekomen aan de volgende brug over de Dijle, hielden we er omsreeks 11:00 uur even halt voor een korte picknickpauze, ondertussen genietend van het aangename zonnetje.

Even later gingen we opnieuw op pad en draaiden aan de Dijlebrug links een grasweg op. We bemerkten er tevens de geel-rode tekens van de Streek-GR Dijleland. Amper 100 m verder gegaan, kregen we een lang vlonderpad voor de schoenen, dat ons via een lange bocht naar links doorheen een kleine boszone liet gaan. Op het einde van het vlonderpad sloegen we haaks rechtsaf op een veldweg en die liet ons even verder aankomen ter hoogte van een laatste wandelpoort en we het gebied van de Doode Bemde verlieten. We gingen verder rechtdoor, ditmaal via een smalle asfaltweg, de Elsenstraat tot aan de Sint-Rochuskapel, zowat 700 m verder. Ondertussen bevonden we ons reeds op het grondgebied van Huldenberg. We troffen naast de kapel een zitbank aan welke uitnodigde er even een wandelpauze te nemen omstreeks 11:35 uur. Na wat te hebben genoten van de najaarszon, begaven we ons net vóór de kapel linksaf in de smalle Prins de Bethunelaan, een dreef welke in rechte lijn tussen de akkers door, verliep naar het even verder gelegen Neerijse. Op het einde ging het even over een strook kasseien tot de dreef eindigde aan het kruispunt met de Beekstraat. We begaven ons een 50-tal m linksaf, om dan aan de overzijde van de weg rechts een smalle zandweg op te gaan naast de Ijse. Een 300-tal meter verder kwamen we aan de dwars gelegen Kamstraat, net waar zich een wandelboom bevindt. De GR512 verder in het oog houdend, ging het dus links de Kamstraat in en verlieten we via een brugje het water van de Ijse.

Aan het eerste kruispunt begaven we ons rechtsaf via de doodlopende Kleine-Hollestraat, om er voorbij de laatste woningen een Y-splitsing te vinden. We kozen de rechtertak en stapten verder op een smalle zanderige weg. We wonnen er iets aan hoogte, waarna de zandweg overging in een holle weg. Geruime tijd later mondde de holle weg uit op Bertelsheide, een smalle asfaltweg, die we naar links opgingen, om vrijwel dadelijk de Nijvelsebaan aan te treffen. Daar draaiden we rechts deze weg op, wandelden langs de rand van het Margijsbos en gingen 200 meter verder rechtsaf het eigenlijke bos in. Net na het betreden van het Margijsbos namen we er rond de klok van 12:20 uur even een wat langere wandel- en eetpauze. Na te hebben genoten van een late middagmaaltijd in het bos, zetten we onze wandeltocht verder. Ongeveer een halve kilometer verder, aan de rand van het bos, ter hoogte van de afsluiting van een weide, maakte het bospad een haakse bocht naar links. Aan een eerste splitsing hielden we links en wandelden via dit bospad tot op de dwars gelegen Margijsbosweg. We draaiden deze brede bosweg op naar rechts en verlieten tenslotte het Margijsbos aan de N253, de Sint-Jansbergsteenweg. Net over de brug over de Ijse, bevond zich links op de steenweg een bushokje van De Lijn, ideaal om er even te pauzeren om 13:25 uur. Inmiddels bevonden we ons daar in Loonbeek.

Na te hebben genoten van een wandelpauze, keerden we even op onze stappen terug en gingen via de brug opnieuw over de Ijse. Vervolgens begaven we ons rechtsaf en betraden het wandelpad langs de Ijse, evenwijdig aan de N253. We kruisten na 1 km de Kleinwaverstraat en vervolgden het pad naast de Ijse aan de overzijde van de weg. Nog ongeveer 600 m verder kruisten we een tweede weg, Smeysberg om daar aan de overzijde het pad verder te volgen tussen de huizen 4 en 6. Nog altijd dit wandelpad in dezelfde richting bewandelend, arriveerden we uiteindelijk aan de Sporthal De Kronkel, aan de overzijde van de waterloop. We sloegen rechtsaf, verlieten het wandelpad en staken via een brugje de Kleine Ijse over, om voorbij de Sporthal via een tweede brugje de Ijse te overschrijden. We bereikten op die manier de grote parking in het centrum van Huldenberg. We gingen de parking rechtdoor over om zo uit te komen op het Gemeenteplein van Huldenberg, tegenover het Gemeentehuis. Aan de gevel van het Gemeentehuis konden we een kunstwerk bekijken ter ere van Dixie Dansercoer, inwoner van Huldenberg, die later in 2021 zou overlijden. Tevens konden we even nadenken over de tekst op de Onze-Lieve-Vrouwkerk, met name: ‘De tijd helaes! Ziet vergaet als dit teecken vroegh en laet’. Symbolisch vermeld onder een zonnewijzer op de kerkgevel. Ook al verging de tijd, alvorens huiswaarts te keren na deze eerder korte wandeltocht, genoten we nog even na omstreeks 14:35 uur, op het zonnige terras van taverne Rochus op het Gemeenteplein.”

512: Boutersem, Zondag 16 juni 2019, 23,859 km. (10.181,346 km.)

“Onder een bewolkte hemel begon de dag, met een verplaatsing via bus en trein, naar de Leuvensesteenweg te Boutersem. Daar eindigde onze verplaatsing ter hoogte van de gebouwen van de vroegere Rijkswacht. We hadden immers gepland een volgende wandeling te starten langsheen het traject van de GR512, de reeds bekende Brabantse Heuvelroute. Omstreeks 09:35 uur gingen we dan ook op pad en verlieten de Leuvensesteenweg naar rechts via een pad naast het huis nr 318, een zogeheten Voetweg tussen tuintjes. Het pad liet ons de Martelarenstraat kruisen, om dan tussen enkele velden door, wat verder uit te monden in de Eksterstraat. We draaiden links deze betonweg op welke ons liet stappen tot op het kruispunt met de Dorpsstraat, die we andermaal links indraaiden. Via deze weg in de bebouwde kom van de gemeente kwamen we opnieuw op het Kerkplein van Boutersem, alwaar we een vorige etappe hadden afgesloten. Jammer genoeg nog geen horeca geopend, zetten we onze wandeling verder. We gingen rechtsaf de Brugstraat in om er voorbij de Sint-Hilariuskerk te gaan en er tevens even het plaatselijke kerkhof te bezoeken. We bevonden er ons trouwens op een gedeelte van de Sint Lucia Wandeling. Voorbij de kerk ging het in dalende lijn naar de tunnel onder de spoorweg door, om de richting rechtdoor aan te houden. Waar de Brugstraat bochtte naar links, begaven we ons rechtsaf op een smal wandelpad, Voetweg 29.

Tussen de velden door konden we al dadelijk genieten van de kleurrijke klaprozen en de okerkleurige graangewassen. Op het einde van dit wandelwegje gingen we rechts de Maagdomstraat op, een betonweg. Voorbij de laatste woningen ging de betonweg over in een veldweg, welke leidde naar een T-kruising van veldwegen. We kozen de linkertak en wandelden op die manier naar de nabije openbare weg, de Keizerstraat. We begaven ons rechts op deze bochtige smalle kasseiweg, waar de bermen opnieuw kleurrijk verschenen. Een kruispunt verder draaiden we links een brede aardeweg in tussen uitgestrekte akkers en weiden. Na een tweetal bochten gingen we via deze weg een stukje bos in. De aardeweg werd ondertussen een holle weg en maakte een ruime bocht naar rechts. Voorbij het bosje kwamen we terug tussen de eindeloos lijkende velden. Een volgende splitsing gebood ons rechts te houden, waarbij we de aanduiding bemerkten dat we het Velpehoeve Wandelpad volgden. We stapten er verder langs de rand van een bosje links van ons. Tenslotte verkregen we opnieuw een holle weg welke doorheen het bosje voerde, om nadien uit te komen net naast de autosnelweg E40. De aardeweg eindigde met een haakse bocht rechts-links tot op de Katspoelstraat. Via deze weg gingen we linksaf via de brug de E40 over.

Na zowat 500 m deze drukke weg te hebben bewandeld, konden we op het eerste kruispunt rechtsaf de Ooienbergstraat in. Op het einde van deze weg tussen de akkers kruisten we de Neervelpsestraat, net op de scheiding tussen de gemeenten Neervelp en Bierbeek. Aan de overzijde van de weg begaven we ons op de Aarschotsestraat, een smalle kasseiweg behorende tot Bierbeek. Deze bochtige kasseiweg bracht ons tot aan de antieke gietijzeren wandelboom van Neervelp, het kruispunt van de GR512, de Streek-GR Hageland en de GR128. Ondertussen 11:15 uur geworden hielden we er een langere rust- en eetpauze. Na deze wandelonderbreking volgden we verder de kasseiweg tot op het einde, om daar rechts verder te gaan op kasseien, ditmaal via de Molensteenstraat. Vrij snel vielen de kasseien weg en ging het verder over een aardeweg. Op de volgende kruising van veldwegen, net aan een volgende wandelboom, draaiden we links een andere aardeweg op, de Vuilenbosstraat, zowat om 11:40 uur. Vanaf hier kregen we zicht op de watertoren van Bierbeek. Een kilometer verder, net vóór de openbare weg, de Opvelpsestraat, ging het schuin rechts een andere aardeweg op, Voetweg 78. Ongeveer 700 m verder ging het linksaf op een veldweg, welke overging in een kasseiweg, de Kleineheidestraat. De weg kwam uit op de Opvelpsestraat, die we links insloegen.

Amper 100 m verder ging het aan de overzijde de Krabbesheidestraat in, een smalle betonweg tussen de velden. Deze kronkelende weg langs tal van boomgaarden liep ten einde aan het huis nr 1. We begaven ons schuin links verder op een wegel, de Processieweg, bezijden de Molendaalbeek. Na 300 m dienden we normaal een brugje naar links over te gaan, doch we weken er even van de route af en wandelden de Processieweg tot op het einde, om aan te komen in de Dorpsstraat van Bierbeek, net naast de Sint-Hilariuskerk. Daar gingen we over omstreeks 12:50 uur tot een koffiepauze in Eet-Staminee In de Molen. Na de pauze bezochten we even het kerkhof omheen de kerk en keerden vervolgens op onze stappen terug naar het reeds vermelde brugje. Ditmaal gingen we rechtsaf de Molendaalbeek over om door middel van Buurtweg 94 de Bevekomsestraat te bereiken en die links op te gaan. Een bocht verder, tegenover de vierkantshoeve Bordingenhof, kozen we een smal kasseiwegje rechts, Kapelveld Buurtweg 64, een mooie holle weg. We kruisten de vrij smalle Oude Geldenaaksebaan en gingen aan de overzijde verder door de holle weg. Na een ruime bocht naar links, ging het een smal pad rechts in, om nadien voorbij een slagboom het Mollendaalbos in te wandelen. Een 800 m lange bosweg bracht ons omstreeks 14:05 uur tot aan de schuilhut Mollendaal. We gingen er over tot het nuttigen van een broodje, weliswaar niet in de schuilhut, welke was afgesloten omwille van instortingsgevaar.

Na een korte rust-en eetpauze gingen we aan de schuilhut links verder, om vrijwel dadelijk rechts een bospad te kiezen. Ongeveer 400 m verder draaiden we een grindweg op naar links, de Milsestraat, welke eindigde in de St.-Joris Weertstraat. Aan de overzijde stapten we nog een 150-tal m verder om daar rechts aan te houden op een smaller bospad tot aan de Walendreef. Na 1,3 km de dreef te hebben gevolgd, verliep het wandelparcours verder via de Godendreef, de Eleonoradreef en tenslotte de Weertsedreef, ondertussen een brede kasseiweg. We troffen er een picknickplaats aan waar we even konden pauzeren omstreeks 15:10 uur en even konden genieten van een hapje en een drankje. We kwamen even later aan op een van de parkings in de nabijheid van de N25, de Naamsesteenweg, om die over te gaan via een fiets-en voetgangersbrug. Aan de overzijde van de brug, inmiddels in het Meerdaalwoud, kruisten we de Weertsedreef en draaiden dadelijk rechtsaf, om even later de Tomberg te beklimmen, 102,5 m hoogte en die nadien rechtdoor opnieuw af te dalen. Beneden aangekomen aan de voet van de berg gingen we rechtsaf, om wat verder ter hoogte van de Stenen Tafel links te gaan. Bijna 600 m verder sloegen we rechts de Walendreef in om na 1 km stappen de Nethensebaan te bereiken, even voorbij de klok van 16:50 uur. De Nethensebaan naar rechts opdraaiend, stapten we tot aan de eerste kruising om daar links de Kleine Dreef te kiezen.

700 m verder, aan een vijfsprong van bospaden hielden we gewoon rechtdoor aan, om een bospad te bewandelen dat even later veranderde in andermaal een holle weg. We gingen onder een voetbrug door, maakten een ruime bocht naar links, waarna we een volgende vijfsprong bereikten. Daar kruisten we de Herculesdreef en gingen verder rechtdoor. Ondertussen kregen we in het bos bordjes welke de richting aangaven van het station van Sint-Joris-Weert. Na nog enkele richtingsveranderingen kwamen we tenslotte op de Oude Nethensebaan, om daar via een dalende holle weg, de Borrestraat stilaan het Meerdaalwoud te verlaten. Onmiddellijk na het verlaten van het woud bevonden we ons tussen de woningen en gingen de straat uit tot aan de spoorlijn. We eindigden dan ook onze etappe in Sint-Joris-Weert, om er in het nabije station de terugreis aan te vangen, na een weliswaar vermoeiende wandeldag, goed voor 31394 stappen.”

511: Tielt-Winge, Zaterdag 30 maart 2019, 16,049 km. (10.157,487 km.)

“We vervolgen ons verhaal inzake het bewandelen van het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Onze vorige etappe eindigde ter hoogte van de Gempemolen in Tielt-Winge, waarna we de bus namen op de Leuvensesteenweg. Vandaag echter ging het via bus en trein opnieuw naar de Leuvensesteenweg, om dan via een korte aanlooproute terug de Gempemolen te bereiken. Helaas, omstreeks 09:50 uur nog gesloten, dus maar dadelijk van start gegaan met de geplande wandeling. We verlieten de Gempemolen en begaven ons ditmaal in de Gempstraat naar rechts op een grasweg, voorbij een vijver en later over een drietal brugjes, welke uitmondde in Schubbeek. We sloegen deze betonweg in naar links om spoedig daarna de drukke N2, de Staatsbaan te kruisen en deze over korte afstand naar rechts te volgen. De eerste straat links, Spicht werd gekozen, waarbij we ons bevonden op een gedeelte van het Sassenbeek Wandelpad. Het smalle betonwegje bracht ons tot aan de ingang van het natuurgebied De Spicht. Via een wandelpoortje betraden we een brede grasweg. Geruime tijd volgden we het verloop van de links kabbelende Molenbeek doorheen een prachtig stukje natuur. Het paadje eindigde op de Molendries die we links opgingen. Dit vrij bochtige wegje tussen tal van woningen en villa’s door, werd bewandeld tot aan de Wauwerdries. We draaiden links dit kaarsrechte betonwegje in dat tussen de velden leidde naar een klein bos in de verte. We bevonden er ons trouwens op de Wauwerdries Wandeling.

Waar de weg een bocht maakte naar links stapten we rechtsaf via een stijgend bospaadje het bos in, om dadelijk naar rechts weg te draaien. Naast een veld stapten we via een veldweg tot aan een wandelpoortje. In de nabijheid troffen we een rustbank aan om er omstreeks 10:35 uur even te genieten van een picknick; Opnieuw naast een veld stapten we verder tot op de Grotendries, om aan de overzijde een volgend dalend wandelpaadje te vinden dat ons bracht op eveneens Grotendries. Even ging het linksaf om ter hoogte van het huis nummer 34, rechts een grasweg op te gaan, het Kalvariebos in. Een stijgend pad, het Kalvariewandelpad, bracht ons tot op de Kalvarieberg. Boven, op 83 m hoogte, hielden we even halt op een rustbank aan een mooi kruisbeeld, om even later schuin links af te dalen tot de lager gelegen Binkomstraat, ondertussen op het grondgebied van Lubbeek. Even ging het op deze weg naar rechts, tot we 100 m verder links de Brakumdreef, een kaseiweg, konden ingaan, welke ons bracht voorbij het Kasteel Brakum. Na 700 m ging het onder een poort door en bochtte de Brakumdreef naar rechts, waarna we uitkwamen op de Heurebeekstraat. We begaven ons naar links de weg op en kregen te zien dat we een lokale wandeling volgden, de Lubbeekse Hoeven & Troeven Route. Langzaam aan hoogte winnend ging het door een boszone, om aan het huis nr 34 links aan te houden op een onverharde weg, tevens Heurebeekstraat.

Gekomen aan een T-kruising ging het ditmaal rechts de Begijnenbosweg op, waar we een gedeelte bewandelden van de Kwikkelbergwandeling. Op het einde mondde de weg uit op de Koppeleikenstraat die we rechts opdraaiden, om na een bocht rechts de Boskouterstraat in te gaan. Aan het huis met nummer 80 verlieten we de weg naar links, om via een veldweg het bos in te stappen. We vonden er even later een plekje om even te pauzeren en omstreeks 12:50 uur te genieten van een middagmaal. We hadden reeds bemerkt dat we ons bevonden op het Klein Zwitserland Wandelpad. Na deze korte eet- en rustpauze zetten we onze wandeling verder door het bos, om aan het einde ervan, rechts de bosrand te volgen tot aan de HH Geesthofstraat. We begaven ons rechts op dit grindwegje tussen de weilanden tot aan de Kapel OLV van Lubbeek. Aan de kapel ging het op een brede veldweg linksaf, in rechte lijn tussen de weiden naar de Boskouterstraat, die we naar links volgden. Deze brede dalende weg leidde naar een T-kruispunt, om er opnieuw links de Malendriesstraat in te gaan, inmiddels op het grondgebied van Boutersem. Op de hoek konden we omstreeks 13:35 uur even genieten van een kopje koffie in café Sportlokaal.

Na te hebben genoten van het zwarte goud, ging het over korte afstand de Malendriesstraat in, om 100 m verder een smal betonbaantje op te gaan. Een 300-tal meter verder sloegen we linksaf op een smal bol kasseiwegje, om er een gedeelte te volgen van het Butselbos Wandelpad. Op het einde van het kasseibaantje draaiden we rechts een veldweg op die uitmondde net in een bocht van een asfaltweg. We hielden de richting rechtdoor aan en kwamen tenslotte terecht in de Smisveldstraat. Deze weg dienden we over zowat 750 m naar links te volgen tot aan het huis nr 1. Daar kozen we de rechts gelegen Kapelstraat, om er vrijwel dadelijk links de Sterrebornestraat in te stappen. Daar hielden we even halt voor het bekijken van de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Sterreborne. We stapten nadien de kapel voorbij, gevolgd door het voetbalveld van FC Butsel, om net op het einde daarvan, rechts een smal pad in te gaan, Voetweg 37. Het pad maakte een haakse bocht naar links, waarna we door een stuk bos gingen tot op een asfaltweg, de Nachtegaalstraat. Daar volgden we de straat naar rechts, welke vrij vlug veranderde in een veldweg. Dit baantje leidde afwisselend door een bosje, tussen enkele velden, opnieuw een bosje en tot slot terug velden. Op het einde van de veldweg, op een T-kruispunt ging het links verder.

We kruisten even later Oude Vijvers en gingen aan de overzijde verder in de Bosduifweg, ditmaal een bredere grindweg. Ter hoogte gekomen van de eerste huizen werd het grind vervangen door asfalt en betraden we de bebouwde kom van Boutersem. Op het einde van de weg kruisten we de Nieuwstraat, om aan de overzijde achter de huizen een wandelpad in te gaan, Voetweg 33. We kruisten er tweemaal kort na elkaar Binnenhof om uit te komen op de N234, de Kerkomsesteenweg. We draaiden rechtsaf en belandden op de N3, de Leuvensesteenweg. Aan de overzijde van de Leuvensesteenweg volgden we nog even de Dorpsstraat tot aan het Kerkplein van Boutersem, aan de Sint-Hilariuskerk. Teneinde de wandeling op een goede manier af te ronden, genoten we nog even van een glas cola op het terras van café De Pomp omstreeks 15:15 uur. Na te hebben genoten van deze verfrissing, begaven we ons opnieuw naar de Leuvensesteenweg, teneinde daar de terugreis aan te vangen per bus, aan de gebouwen van de vroegere Nationale Gendarmerie. We eindigden deze wandeling na exact 16,049 km, goed voor 21.118 stappen.”

509: Tielt-Winge, Zondag 03 maart 2019, 14,8 km. (10.125,238 km.)

“Het relaas van onze ervaringen tijdens een tweede etappe langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein bereikten we opnieuw de Sint-Martinuskerk te Tielt-Winge, waar we een eerste wandeling hadden afgesloten. In tegenstelling tot de zonnige dag tijdens de eerste etappe, gingen we nu omstreeks 10:35 uur van start onder de regen. Tegenover de trappen die leiden naar de ingang van de kerk, daalden we af via de Dag-en Nachtstraat, een smal asfaltwegje tussen de weiden. Op het einde van de weg kwamen we uit in de Keulestraat, om er linksaf en dadelijk erna rechtsaf onze wandeling te vervolgen in de Keulestraat. Op het einde, ter hoogte van een T-kruising begaven we ons naar links op een smalle veldweg, tevens Keulestraat genaamd. Waar de weg een scherpe bocht maakte naar links, draaiden we dadelijk rechtsaf de Bleukenweg in. Een smal landelijk wegje langs de rand van een rechts gelegen bosgebied. Zevenhonderd meters verder ging het haaks linksaf in de eveneens genaamde Bleukenweg, om enkele stappen verder de weg naar rechts te verlaten en via een afsluitboom het Walenbos in te gaan. Een slingerend bospad leidde naar een veengebied voorzien van een afsluiting. We stapten langs de afsluiting tot aan een bospad op het einde van het veengebied, dat we rechtdoor verder bewandelden. Omstreeks 11:20 uur hielden we in het bos even halt voor het nuttigen van een broodje. Na een korte wandelpauze zetten we onze tocht verder doorheen het Walenbos.

Na enkele bochten en het voorbijgaan van een afsluitboom, verlieten we tenslotte het Walenbos om er via een graspad uiteindelijk opnieuw de openbare weg te bereiken in de Haldertstraat, ondertussen op het grondgebied van Houwaart. Aan de overzijde van de weg stapten we dan de Molenstraat in, een smalle landelijke weg tussen de akkers. Vrij vlug ging de verharding over in een veldweg. Gekomen aan een kruising van veldwegen, hielden we de richting rechtdoor aan, om door middel van een smal wegeltje te beginnen aan de steile beklimming van de Houwaartse berg. Op het einde van de beklimming troffen we er de Wijngaardstraat aan, die we links opdraaiden. Net vóór het huis met nummer 57 begaven we ons dan in een sterk dalende holle weg, om even later de Jansbergstraat te bereiken. Na een bocht naar links, gevolgd door een bocht naar rechts bevonden we ons in Houwaartsgat. Op de volgende kruising ging het rechtsaf in de Terheideveld Weg, welke na enkele bochten uitmondde aan de verkeerslichten van de Terheidsehoek. We staken de Terheidsehoek over, gevolgd door het kruisen van de gevaarlijke N223, de Rijksweg Aarschot-Winge. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Holsbeek. Aan de overzijde van de weg gingen we een aardeweg op, om 250 m verder rechtsaf een bospad te kiezen, waar we voorbij een afsluitboom het kasteeldomein van Horst binnen wandelden.

We volgden het bospad doorheen het kasteeldomein om uiteindelijk te arriveren aan het kasteel van Horst zelf. Daar gingen we omstreeks 13:20 uur over tot een langere rustpauze op het terras van Het Wagenhuis Horst. Een tweetal kopjes koffie brachten wat warmte, gelukkig waren we reeds verlost van de regenval. Na het nemen van enkele foto’s van het kasteel en de omgeving, verlieten we even later het kasteeldomein via een brede toegangsdreef en kwamen in de Horststraat. We bemerkten er opnieuw de geel-rode markeringen van de Streek-GR Hageland die we eveneens een tijdje zouden volgen. We dwarsten de Horststraat om aan de overzijde verder te stappen in Peerse. Amper 150 m verder verlieten we de asfaltweg naar rechts op een graspad dat een ruime bocht maakte naar links, waarbij we opnieuw wat aan hoogte wonnen. Een blik achterom liet ons nog een laatste maal het kasteel van Horst zien. Een kruising verder zetten we onze tocht verder schuin rechts via Guldendelle, een begroeide veldweg, tussen eindeloze akkers. Op het einde van de veldweg kwamen we op de openbare weg, de Langestraat, een brede betonweg. Een daar geplaatste wandelboom liet ons kennen dat we nog 2 km verwijderd waren van Boutersem. We draaiden links de Langestraat in om een 50-tal m verder een picknickpauze te houden om 14:00 uur aan de daar geplaatste Sint-Wivinakapel.

Omwille van de schrale wind welke we konden ervaren vanop de picknickbank, hielden we onze rust- en eetpauze eerder beperkt in tijd. Net vóór de kapel sloegen we dan maar de kasseiweg links in, welke verliep tussen alsnog kale akkers. De kasseiweg ging vrij snel over in een veldweg, welke later zelfs werd herleid tot een smal pad. We dwarsten zowat 1 km verder de Galgenbergstraat, om aan de overzijde een nog smaller pad te bewandelen. Een eind verder kruisten we een tweede weg, de Houwaartsebaan. Tenslotte ging het smalle paadje over in een breder graspad, de Lindekensstraat, welke na een ruime links-rechts bocht uitmondde op Dries, een verharde openbare weg, die we naar rechts opgingen. 200 m verder, net aan de bushalte gingen we links de Waterstraat in, deel uitmakend van de gemeente Lubbeek. Voorbij de laatste woningen ging het asfalt over in een aardeweg. Gekomen aan een Y-splitsing kozen we de linkertak, de Bensbergstraat, opnieuw Tielt-Winge. Een smal kronkelend wegje liet ons nog even genieten van een zone bos. Voorbij het huis met nummer 11, ging het rechts een smal pad op, dat even verder over een beek verliep via een vlonderpad. We zetten onze tocht verder bezijden de beek op een drassig, vaak ondergelopen pad. Af en toe dienden grote waterplassen te worden omgaan teneinde het schoeisel droog te houden. Uiteindelijk kwam een einde aan dit miserabele stukje terrein en bereikten we de Gempemolen.

Inmiddels waren we reeds de klok van 15:20 uur voorbij en besloten we daar de wandeltocht voor vandaag te eindigen. We namen dan ook de tijd te genieten van een kopje koffie op het terras van brasserie Gempemolen. Restte ons nog een uitlooproute van 800 m tot aan een bushalte op de Leuvensesteenweg, om er de terugreis aan te vatten, na een wisselvallige dag wat de weersomstandigheden betrof.”

508: Diest, Zondag 24 februari 2019, 20,7 km. (10.110,438 km.)

“Onze belevenissen tijdens de eerste etappe van de GR512, de Brabantse Heuvelroute van Diest naar Geraardsbergen. De totale wandelafstand bedraagt 173 km. Na de verplaatsing te hebben gemaakt via bus en trein bereikten we het station van Diest. Vanaf het station volgden we over zowat 600 m het traject van de GR561 Kempen-Maaspad, doorheen het Park Jan Heylen, tot we het startpunt bereikten aan de Schaffense Poort. Op de daar geplaatste wandelboom kan men de routetekens vinden van de GR561, de GR5 en uiteraard de GR512. Nadat we daar een hapje hadden genoten, konden we omstreeks 09:15 uur beginnen aan de eerste etappe op weg naar Geraardsbergen. Ter hoogte van de Schaffense Poort staken we de ringweg over, de Omer Vanaudenhovelaan en volgden aan de overzijde de Schaffensestraat. Na ongeveer 200 m verlieten we de weg naar rechts via enkele trappen en kwamen terecht op het vlonderpad langs de Demer. Op het einde van het vlonderpad draaiden we rechtsaf over een brug en meteen erna opnieuw linksaf. Een volgend brugje gebood ons links te kiezen waarna we het Park Cerckel inwandelden, om er het wandelpad links door het park te volgen. Korte tijd later verlieten we het park door de poort en gingen voorbij het beeld van de Bierproever. We gingen rechtdoor via de Oscar Nihoulstraat voorbij de Sint-Sulpitiuskerk. We begaven ons even naar rechts tot op de Grote Markt, om er even te genieten van een kopje koffie omstreeks 09:45 uur in brasserie Schmedz.

Na een blik op het stadhuis van Diest en de Grote Markt, keerden we een eindje op onze stappen terug om tegenover de Oscar Nihoulstraat, de Hallestraat in te draaien. We passeerden de Lakenhalle en sloegen er net voorbij links de Felix Moonsstraat in. Tussen tal van winkels vorderden we naar het volgende kruispunt om er de Koestraat te kiezen. Net voorbij een daar gelegen parking volgden we naar links de Veemarkt. Gekomen aan een mooie kapel rechts van de weg, ter ere van de Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt ontvangen, begaven we ons links de Bruidstraat in. We stapten voorbij de Onze-Lieve-Vrouwekerk, om net er voorbij rechts de Begijnenstraat in te gaan. Via een grote poort kwamen we het Begijnhof in om er dadelijk de eerste straat links te kiezen, de Infirmeriestraat. Op die manier wandelden we omheen de witte Sint-Catherinakerk van het Begijnhof. Net voorbij de kerk ging het naar links om er nadien rechts de HH Geeststraat te volgen doorheen een groot gedeelte van het Begijnhof. Op het einde ging het haaks rechtsaf in de Kraaienneststraat om aldus het Begijnhof te verlaten door middel van de Vestenstraat aan de rand van het Warandepark. We staken schuin rechts de Pesthuizenstraat over en gingen het Warandepark in. We konden er vrijwel dadelijk om 10:45 uur genieten van een picknick in het zonnetje op een aangename picknickplaats.

Na deze korte eetpauze gingen we net vóór de picknickplaats rechts een smal stijgend pad op, met op het einde een volgend stijgend pad naar links. We kwamen terecht op een vrij open ruimte om aan de funderingen van een burcht rechts te kiezen. Een oude waterput konden we nog even bekijken. Een circelvormige rustplaats lieten we rechts liggen en via enkele trappen daalden we opnieuw af. Via een poort verlieten we vervolgens het Warandepark. We gingen rechtdoor via de Graanmarkt om de tweede straat rechts in te gaan, de Guido Gezellestraat, voorbij de Sint-Barbarakerk. In het verlengde volgde de Schotelstraat, waar we op het einde linksaf draaiden op de Grote Markt ter hoogte van de reeds vernoemde Sint-Sulpitiuskerk. Voorbij de Grote Markt zetten we onze wandeling verder in de Allerheiligenberg. Net vóór de Allerheiligenkapel daalden we af richting Keelstraat om in het verlengde van de Allerheiligenberg de Fonteinstraat door te wandelen. Deze betegelde weg bracht ons tot aan de ingang van het Citadelbos, waar we linksaf een smal stijgend bospad kozen. Een eerste Y-splitsing en we kozen de linkertak om nadien een poort aan te treffen. Via een ruime linkse bocht wandelden we omheen de Citadel. Aan een volgende poort zowat 500 m verder hielden we rechts en begonnen af te dalen naar het drukke kruispunt aan de R26, de Citadellaan met de Diestersteenweg, de N10.

Eenmaal het gevaarlijke kruispunt over gegaan, begaven we ons in de Galgeveldstraat. Na een tijdje de Galgeveldstraat te hebben gevolgd, troffen we bezijden de weg een zitbank aan, waar we omstreeks 11:55 uur even halt hielden teneinde de dorst te lessen. Nadien ging onze tocht verder doorheen de Galgeveldstraat, tot de weg een haakse bocht maakte naar rechts. We stapten er rechtdoor via een smalle kasseiweg en begonnen op die manier aan de beklimming van de Galgenberg. Door het bos stapten we vaak over een soort holle weg, af en toe kasseien ruilend voor grind. Eenmaal over de top ging het in dalende lijn tussen de velden. De Galgenberg achter de rug mondde de weg uit in de Prinsenbosstraat, die we rechts indraaiden. We kregen een bordje te zien dat we een gedeelte volgden van het Prinsenbos Wandelpad.  Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Scherpenheuvel-Zichem. Na een haakse bocht naar links stapten we over zowat 400 m in de Prinsenbosstraat tot aan een kruispunt net voorbij een boerderij, om er linksaf Grootveld te kiezen, een vrij brede aardeweg. We bochtten er naar links en kort erna naar rechts, om dan 1 km verder uit te komen bij de wandelboom Steensel. Het kruispunt van de GR5, GR512 en de Streek-GR Hageland. We maakten er van de gelegenheid gebruik een laat middagmaal te gebruiken om precies 13:00 uur.

Een rust- en eetpauze later begaven we ons terug op pad. Ter hoogte van de wandelboom ging het linksaf richting Geraardsbergen, daar nog 168 km verder verwijderd. Via een aardeweg, de Roeterstraat, ging het over een 500-tal m tussen de velden tot net vóór een boerderij. Daar ging het op een smal paadje rechtsaf tussen de akkers door, waarna het pad enigszins breder werd tot een veldweg. Steeds rechtdoor verder stappend, kruisten we een andere veldweg, de Weverstraat, en tenslotte na zowat 1,5 km naderden we de autosnelweg E314. We maakten er een ruime bocht naar rechts via de Van Nieuwenhuyzen Voetweg welke leidde naar de openbare weg, Ballaarstraat. We sloegen linksaf en gingen onder de autosnelweg door, om er voorbij ditmaal rechts te kiezen via de Dennestraat, nu op het grondgebied van Bekkevoort. Vooreerst een stijgende asfaltweg, vrij vlug overgaand in een grindweg. Na 500 m ging het een grindweg rechts in, gevolgd door een graspad links aan een alleenstaande villa. Het graswegje mondde uit op de openbare weg, Steenberg, die we over korte afstand naar rechts bewandelden. Even verder ging het eveneens op Steenberg naar links, om op het einde van de weg uit te komen in de Hulststraat, om er andermaal rechts aan te houden. Na een bocht naar links, kozen we de rechts gelegen Buurtweg 21, de Schillekensberg. Op het einde ging het rechtsaf op de bredere Schillekensberg om die even later opnieuw naar rechts te verlaten op een aardeweg met dezelfde naam.

De aardeweg bracht ons wat later tot op de drukke Oude Tiensebaan, die we links opgingen. Zowat 100 m verder bevond zich een electriciteitscabine en daar hielden we om 15:10 uur even halt voor een korte rust-en eetpauze. Na deze wandelpauze volgden we zowat 800 m de Oude Tiensebaan om dan schuin rechts de Meutelstraat in te gaan. Op het einde van de weg ging het over korte afstand linksaf via de Witteweg, om na amper 150 m rechts een kasseiweg te volgen, opnieuw Meutelstraat. Deze doodlopende straat eindigde in een kleine boszone waar we tal van vlonderpaden konden bewandelen. Tenslotte eindigde deze mooie wandeling door het bos in de Heuvelstraat. We begaven ons rechts in de Heuvelstraat en troffen daar tot onze verrassing herberg De Bleuken aan, ideaal om er even te genieten van een frisse cola rond de klok van 15:55 uur. Even later ging het nog over korte afstand verder, om dan links de Rijsbergstraat in te draaien, ondertussen op het grondgebied van Tielt-Winge. Tussen weiden en velden draaiden we tenslotte rechts de Horenweg in langs de rand van een stukje bos. We kruisten een veldweg en even later een betonweg, om aan de overzijde verder de Horenweg te bewandelen. Op het einde van de deels aardeweg kwamen we op de smalle Stenenhuisstraat, die we links opgingen. Op het einde van de weg ging het rechtdoor verder in de Vlooibergstraat. Ter hoogte van een kruising van veldwegen, begaven we ons op een holle weg, Oude Leuvensebaan om er vervolgens even te pauzeren ter hoogte van de Vlooybergtoren. Na de beklimming van de toren, genoten we nog van een hapje en een drankje op de picknickplaats in de nabijheid.

Na deze vermoedelijk laatste wandelpauze zetten we onze wandeling verder voorbij de toren om dan de drukke Blerebergstraat over te steken. Aan de overzijde begaven we ons dan op de Oude Leuvensebaan om 100 m verder rechts een wandelpad op te gaan, Optielt. Dit smalle paadje liet ons afdalen naar de lager gelegen Sint-Martinuskerk van Tielt-Winge. Daar eindigden we deze eerste kennismaking met de GR512, waarna we de terugreis aanvatten.”

466: Vertrijk, Zaterdag 11 juli 2020, 21,444 km. (9426,389 km.)

“Een wandeltocht uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met start en aankomst te Vertrijk. Volgens de wandelgids bedraagt de totale afstand 28,3 km, doch kan worden opgedeeld in twee afzonderlijke luswandelingen van 18,8 km of 16,3 km. De voorziene startplaats is gesitueerd ter hoogte van het station van Vertrijk. Tijdens het verloop van de tocht worden gedeelten bewandeld van de GR128 en de GR512. We gingen van start op de parking van het station om 10:20 uur, gelegen naast de spoorlijn Brussel-Luik om zowat 300 m parallel met de spoorweg te gaan tot aan een tunnel. We draaiden rechtsaf en gingen via de tunnel onder de spoorweg door, hierbij de GR512 volgend, om via de Brugstraat naar het Kerkplein van Boutersem te stappen. Alvast een stevige klim om de dag aan te vangen. Voorbij de Sint-Hilariuskerk bereikten we het Kerkplein, alwaar we dienden vast te stellen dat alle horeca nog was gesloten. Vanaf het Kerkplein ging het over korte afstand rechts in de Dorpsstraat om dan linksaf te gaan in de Martelarenstraat. Zowat halverwege ging het naar rechts via een smalle voetweg welke uitmondde op de Leuvensesteenweg (N3). Aan de overzijde van deze gevaarlijke weg zetten we onze tocht verder via de Kerkomsesteenweg, al was het maar een 50-tal m. Daar ging het schuin links verder via een smal paadje tussen tuintjes, de Bosduifweg. Even verder kruisten we Binnenhof, gevolgd door de Nieuwstraat, om uiteindelijk voorbij de laatste huizen, de Bosduifweg te wisselen voor een veldweg.

We kruisten een andere veldweg, de Heidestraat, om later de volgende veldweg rechts in te draaien, de Nachtegaalstraat. We trokken doorheen een klein stukje bos om nadien terug tussen de uitgestrekte akkers te gaan, gevolgd door een korte doortocht van een tweede stukje bos. We kwamen opnieuw tussen de huizen terecht, om er aan de woning met nr. 7 een paadje links te nemen, dat steil de hoogte inging om boven terug in het bos aan te komen. Aan het einde van het bos maakte het pad een scherpe bocht naar rechts en mondde uit ter hoogte van het voetbalterrein van Racing Butsel, we bevonden ons daar in de Sterrebornestraat, welke ons links leidde tot aan de kapel van Sterreborne. Daar hielden we omstreeks 11:20 uur even een wandel- en eetpauze op een bankje aan de kapel. Na te hebben genoten van een broodje, gingen we voorbij de kapel rechtsaf in de Kapelstraat om dan de eerste straat links, de Smisveldstraat in te wandelen. Deze weg maakte wat verder een bocht naar links, doch we bleven de weg volgen tot aan een alleenstaande boom, voorzien van een rustbank. We troffen er het grensbord aan van Kerkom. Aan deze boom verlieten we de Smisveldstraat naar rechts en volgden tot aan de eerste bocht van de weg naar links. Daar stapten we echter rechtdoor een veldweg op tot aan een verder gelegen weide. Net voor de weide bogen we naar links, een smalle kasseiweg op welke opnieuw uitkwam op de voorheen gevolgde verharde weg.

Eenmaal op de verharde weg ging het rechtsaf richting centrum van Kerkom. We arriveerden op het kruispunt met de Malendriesstraat, om er linksaf te draaien en 100 m verder een café aan te treffen, café Sportlokaal. We hielden er even halt voor een kopje koffie omstreeks de klok van 12:05 uur. Aan het café ging het even later rechts de stijgende Boskouterstraat in, teneinde deze te volgen tot aan een bosje, zowat op het hoogste punt. We gingen er rechts de onverharde Malendriesstraat in en dadelijk links een veldweg op. We volgden er een gedeelte van het lokale Klein Zwitserland Wandelpad. Deze lijnrechte veldweg leidde naar een kleine veldkapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Aan het kapelletje ging het rechtsaf in dalende lijn via de HH Geesthofstraat tot aan de Heilige Geesthoeve, een grote boerderij. Net voorbij de boerderij ging het linkaf een veldweg op welke nogmaals leidde door een klein stukje bos. We namen er afscheid van de GR512 en hielden de richting rechtdoor aan. Het bos achter de rug, draaiden we rechtsaf een veldweg op die we volgden tot aan het eerste huis, om dan links een smalle wegel te bewandelen tussen de velden. We bereikten de Kerkomsesteenweg en gingen aan de overzijde verder via de Binkomsestraat, vooreerst op asfalt, wat later kasseien en tenslotte onverhard. Een autowrak aan de gevel van een huis trok even de aandacht. Ongeveer op het einde van het onverharde gedeelte, gingen we tussen enkele oude zandgroeves door.

De smalle Binkomsestraat eindigde op de dwars gelegen Bijvoordestraat, welke we naar links volgden, tot in de tweede bocht. Daar stapten we rechts een grindweg op die toeliet de Velpe over te steken door middel van een smal betonnen brugje. We troffen er bezijden het pad een zitbank aan, waar we omstreeks 13:30 uur even een pauze namen om te denken aan de inwendige mens. Na deze rustige eetpauze gingen we opnieuw op pad. We volgden verder het grindpad tot aan de eerste huizen, om daar het grindpad rechts te kiezen, de Broekstraat. Tussen de velden door maakte de weg een haakse bocht naar rechts en vervolgens een haakse bocht naar links. Aan een eerste splitsing hielden we rechts aan in de Billighoutstraat en ter hoogte van de volgende splitsing links via de Vloetweg, een smal betonwegje. We wonnen aan hoogte en kwamen tenslotte aan de eerste huizen van Kumtich. We kruisten de Roosbeeksestraat en gingen aan de overzijde verder in de Tuswinkel om tenslotte opnieuw de drukke N3, de Leuvensebaan aan te treffen. Eenmaal de drukke weg over ging de tocht verder via de Keibergstraat, op zoek naar een drankje. Wat verderop konden we even pauzeren omstreeks 15:00 uur in café St. Barbara. Jammer genoeg dienden we nadien via dezelfde weg terug te keren naar de Leuvensebaan. We gingen er zowat 200 m naar links om dan de straat Medekersveld in te draaien. Tussen de villa’s door ging wat later de weg over in een grindweg, welke kronkelde tussen de velden op nadien over de spoorlijn Brussel-Luik te gaan.

Tussen de graangewassen door wandelden we ongeveer 2,5 km in dezelfde richting op Medekersveld, tot we uiteindelijk de brug bereikten over de autosnelweg E40. Hier hielden we nog even halt op een betonnen boordsteen van de brug om de laatste broodjes in de rugzak te nuttigen. Ondertussen waren we reeds de klok van 16:30 uur nabij. Vanaf hier ging de tocht normaal verder aan de overzijde van de E40, doch wij opteerden om enkel de noordelijke lus verder te volgen. Dus, na deze wandelpauze ging het niet over de E40, maar stapten we verder via Medekersveld, welke een bocht maakte naar rechts. We hielden later rechts aan en wonnen aan hoogte tot we op het hoogste punt, de linkerweg kozen. De weg ging over in een holle weg, om later uit te komen op een smalle betonweg, de Roosbeeksestraat. We gingen linksaf en volgden de weg doorheen een stukje bos tot aan de Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk van Vertrijk. Aan de achterzijde van de kerk daalden we in de Kerkhofstraat opnieuw af tot aan de Velpe, waar we de Sint-Luciakapel aantroffen. Zo kwamen we op het einde van de weg uit op het kruispunt met de Stationsstraat, die ons rechts leidde naar het station. Einde van deze wandeltocht. We sloten af na 28217 stappen, goed voor 21,444 km.”

436: Brukom, Zaterdag 14 maart 2020, 14,307 km. (8860,186 km.)

“Het relaas van de wandeling hierna, handelt alweer over een tocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Tijdens een vorige wandeling over dit parcours waren we gestopt ter hoogte van Brukom op de Bergensesteenweg. We begonnen deze dag dan ook met een verplaatsing per bus en trein naar de vermelde plaats, om er bij aankomst vooreerst even te genieten van een broodje, gezeten op het trottoir ter hoogte van een grote handelszaak. Nadien, omstreeks 10:30 uur konden we aan de tocht beginnen. We wandelden dan ook een tijdje langs de Bergensesteenweg, om even later schuin rechts een smalle asfaltweg op te gaan, de Trapputweg. Na enkele bochten veranderde het asfalt in een betegelde weg met in het midden een grasstrook. Zowat 1 km verder, na te hebben genoten van de uitgestrekte vlakte, bereikten we de dwars gelegen Halleweg, welke we links opgingen. In dalende lijn kwamen we een 350-tal m verder aan op een vijfsprong van wegen, om er de eerste weg rechts, de Zandweg op te gaan. We volgden er nu eveneens het traject van de Streek-GR Groene Gordel, naast de reeds gekende rood-witte tekens van de GR512. Deze min of meer modderige veldweg, liet ons geleidelijk aan hoogte winnen. In de verte zagen we reeds de VRT-zendtoren van Sint-Pieters-Leeuw, alwaar we later zouden voorbij wandelen.

Ter hoogte van een haakse bocht naar links, verlieten we de Zandweg, door rechtdoor een smal paadje op te gaan naast een weideafsluiting rechts. Het paadje was erg modderig en omwille van de helling vaak moeilijk begaanbaar. Tenslotte raakten we toch boven en kwamen terecht op de openbare weg, Vosholenweg. Hier dienden we aan de overzijde van de straat, rechts naast het huis nr. 9, nogmaals een smal paadje te bewandelen in dezelfde richting. Echter na enkele tientallen meter kwamen we tot de vaststelling dat het pad volledig onder water stond en er geen doorkomen mogelijk was. Dan maar rechtsomkeer en via de openbare weg, richting ander einde van het paadje. We volgden bijgevolg de Vosholenweg naar rechts, dan de Jan Baptist Cardijnstraat eveneens naar rechts en tot slot aan een klein kapelletje opnieuw rechtsaf, in de Janbapust Cardijlstraat. Even later bereikten we ter hoogte van het huis nr. 33 het van rechts komende paadje van voorheen. Voorbij de woning ging het asfalt over in een grindweg en wandelden we tot aan het kruispunt met de Pijnbroekstraat. Daar ging onze tocht naar links, om meteen opnieuw rechts de Jan Baptist Cardijnstraat in te draaien.

We kruisten vervolgens de Pepingensesteenweg, ter hoogte van een wandelboom. We namen er dan ook afscheid van de Streek-GR Groene Gordel. Aan de overzijde van de steenweg stapten we rechtdoor de Victor Maloustraat in en kwamen voorbij de VRT-zendtoren. Voorbij de zendtoren stapten we nog een eindje rechtdoor in de Victor Maloustraat om nadien rechtsaf te gaan in de Bosveldlaan. Ter hoogte van een T-kruising gingen we verder linksaf in de Bosveldlaan tot aan het huis nr. 5. Daar hield de verharding op en verkregen we een gedeeltelijk gras- en grindweg. We maakten een bocht naar rechts en stapten tussen de velden door, tot we op het einde de Oudenakenstraat bereikten. Via het asfalt draaiden we rechtsaf  en kwamen even later terecht in het verlengde van de straat, thans Alfons Fleurusstraat. Over een afstand van ongeveer 1,3 km gingen we in dezelfde richting verder, tot aan een volgende wandelboom, waar we opnieuw de Streek-GR Groene Gordel aantroffen. We gingen linksaf, staken de Zuunbeek over en kwamen voorbij de Uitkijktoren Zuunvallei, tegenover de Wachtvijver Volsem. Ter hoogte van de Uitkijktoren maakten we het ons wat gemakkelijk en namen plaats op de trappen, teneinde er omstreeks 13:00 uur te genieten van een laat middagmaal.

Nadien gingen we links verder voorbij de Wachtvijver en kwamen in de Hoogstraat, om er over zowat 100 m naar links te gaan en nadien rechtsaf de Elswegstraat in te draaien. We maakten er een haakse bocht naar links, om derwijze verder te gaan via de Jaak Calloensstraat. Voorbij de laatste huizen ging het rechtdoor een veldweg op, welke leidde naar een verder gelegen stukje bos. Net voor het bosje aangekomen maakten we een bocht naar rechts en volgden de bosrand, nadien links meedraaiend. Een 150-tal m verder, net voor een weide, sloegen we opnieuw rechtsaf op een smal pad. Via het wandelknooppunt 735 arriveerden we tenslotte opnieuw op de openbare weg in de Hemelrijkstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 733. We verlieten er de Streek-GR Groene Gordel en gingen rechtsaf verder in de Hemelrijkstraat. 250 m verder troffen we knooppunt 732 aan en daar gingen we linksaf op een asfaltwegje, voorbij het laatste huis overgaand in een veldweg. Geruime tijd later kruisten we de Brabantsebaan om aan de overzijde de Molenborrestraat in te wandelen. Op het einde van deze weg, ging het rechtsaf in de Sint-Laureinsstraat en belandden we aan de kerk van Sint-Laureins-Berchem. Net voor de kerk draaiden we in de bocht mee naar links, om nadien ter hoogte van het huis nr. 11, links een grindweg in te gaan.

Dit pad leidde naar de verder gelegen Postweg aan het knooppunt 112. Een 50-tal m verder naar rechts, zetten we onze tocht verder op een smalle wegel links, naast het rechts gelegen kasteelpark van Gaasbeek. Voorbij de bosrand gekomen hielden we links ten opzichte van de vijver van het kasteel van Gaasbeek. Gekomen aan de toegang tot het domein, volgden we naar links de Onderstraat tot op het Arconateplein van Gaasbeek. Alvorens de terugreis aan te vangen per bus en trein, bezochten we nog even de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouwkerk en deden wat inkopen op de markt op het plein. Vooral de rijstpap zou later heerlijk smaken. We verlieten even later Gaasbeek in de regen na een wandeling van 14,307 km en 18826 stappen.”

434: Holleken, Zaterdag 29 februari 2020, 13 km. (8823,644 km.)

“Een volgende etappe langsheen het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute, begon vooreerst met een verplaatsing per bus en trein naar het station van Holleken. De plaats waar we tijdens een vorige etappe waren gearriveerd. Na aankomst aldaar, namen we vooreerst nog even de tijd om een hapje te eten, waarna we konden beginnen aan een volgende dagtocht. Het was dan ook reeds 09:45 uur toen we via de trappen het perron van Holleken verlieten en beneden terecht kwamen in de Perkstraat. De dag begon dan ook met een beklimming over asfalt, waarna we de Lange Haagstraat kruisten en aan de overzijde verder wandelden over een smal pad tussen hagen en tuintjes, Voetweg 25 geheten. Op het einde van het pad kruisten we de Hollebeekstraat, teneinde aan de overzijde een veldweg te betreden naast akkerland links en tuinafsluitingen rechts. We volgden er aldus Voetweg 26 en kruisten wat verderop een aardeweg, Boesdaal. We hielden dezelfde richting aan op de veldweg tussen akkers en weiden, tot we op het einde aan een afsluiting haaks rechtsaf draaiden. We troffen er de bordjes aan betreffende het Wijnbronbeek Wandelpad. Op weinige meters daar vandaan kwamen we opnieuw op de openbare weg, de Rodestraat. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder via een wandelpoortje en gingen het Kleetbos in.

Na ongeveer 200 m maakten we in het bos een bocht naar links om aan de volgende splitsing rechts aan te houden. Op het einde van het bos gekomen stapten we opnieuw rechtsaf via Voetweg 31 om voorbij de rand van het bos linksaf te gaan op Voetweg 32. We gingen rechtdoor verder tussen bos rechts en visvijvers links om tenslotte uit te komen in de Heidedreef, opnieuw asfalt onder de voeten dus. Via deze dalende holle weg kwamen we beneden aan op een driehoekig grasveld, Devonsquare. We troffen er een opvallend beeldje aan van een Engelse heer, verwijzend naar de binding tussen Linkebeek en Kenton. Net voor het pleintje draaiden we tweemaal linksaf en stapten de Dwergboschstraat in. Gekomen ter hoogte van het kruispunt met de links gelegen Elfbunderslaan draaiden we deze straat in, om even verder omstreeks 11:00 uur even halt te houden op het kruispunt met de Zwaluwenlaan. We troffen er bezijden de straat een zitbank aan, ideaal om even te pauzeren en te genieten van een picknick op straat. Heel wat autobestuurders hun blikken negerend. Na deze aangename eet- en rustpauze zetten we onze wandeling verder.

We stapten nog even verder in de Elfbunderslaan om nadien rechts te Kleetboslaan in te slaan, welke ons leidde naar de Alsembergsteenweg. Aan de overzijde van de steenweg wandelden we linksaf op het fietspad, langs de muur van het Dwersboskasteel. Zowat 75 m verder, voorbij de kasteelmuur sloegen we rechts de Hongarijestraat in. We hielden dezelfde richting aan en draaiden langszaam naar rechts verder, langs de rand van een perceel bos. We volgden een veldweg tussen het bos en weide. Aan het einde van de links gelegen weide, stapten we rechtdoor het bos in, tot aan de eerste splitsing, waar we ons naar links begaven in een holle weg, Den Draaier. Het smalle pad mondde even verder uit op de openbare weg, tevens Den Draaier, ondertussen op het grondgebied van Beersel. We kruisten verder de Grote Baan en gingen aan de overzijde de Schoolstraat in, om deze vrij snel naar rechts te verlaten, de Windmolenstraat. We dwarsten de Kerkveldstraat en arriveerden op de Steenweg op Ukkel. We waren inmiddels de klok van 11:45 uur genaderd en hielden op het kruispunt even halt in café ‘In de oude pruim’, om er te genieten van een koffie, of waren het er twee? Na onze onderbreking ging onze wandeling verder via de Weidestraat, het verlengde van de Windmolenstraat. Net voor de spoorwegbrug ging het linksaf, een berm op via een smal paadje, hierbij ondertussen tevens de GR12 volgend.

We wandelden doorheen een stukje bos, om even verder aan een splitsing steil naar beneden te gaan tot op de openbare weg, de Zennedreef. We kozen rechtsaf en gingen onder de spoorweg door, om net er voorbij dadelijk linksaf te wandelen. We zetten onze tocht verder over een smal pad naast de spoorweg tot aan het station van Beersel. We draaiden rechts weg van de treinhalte en gingen tot aan het Kasteel van Beersel, in de Beerselsestraat. Voorbij het kasteel gingen we onder de spoorweg door, maakten een bocht naar links via de Lotsestraat, om nadien rechtsaf te gaan in Beukenlandschap. We volgden deze smalle kasseiweg tot aan het huis nr. 39. Daar verlieten we het traject van de GR12 en gingen rechts een smalle grindweg op, Blarenveld. Wat verder verbreedde het pad tot een straat, om er de Kasteelstraat te kruisen. Nog steeds rechtdoor ging het opnieuw over een smal pad, waarna we de Rollebeekstraat overstaken. Een heel eind verder eindigde het pad ter hoogte van een rond punt. We namen er de eerste afslag, de Kesterbeeklaan welke we volgden, tot we rechts via een brug de E19 konden overgaan. Voorbij de brug ging de tocht verder via de Kesterbeeklaan naar links, om nadien rechts af te slaan ter hoogte van een kapel, in de Spoorwegstraat.

Zoals de naam al liet vermoeden, ging het smalle asfaltwegje onder de spoorweg door, waarna we onmiddellijk links verder door de Spoorwegstraat gingen. Even verder ging deze weg over in de Gentstraat en passeerden we een sportcomplex. Net daar voorbij sloegen we rechts Zittert in, om een 200-tal m verder links een smal paadje op te gaan dat ons leidde door de wijk Blokbos. We kwamen op die manier aan de Sint-Jozefkerk van Lot, om er tegenover vervolgens de E. Debusscherestraat in te wandelen. Naast de kerk, op een pleintje troffen we een merkwaardig beeld aan,  ‘De ontvoering van Europa’. Op het einde van de straat ging het naar links tot op het dorpsplein van Lot. We gingen rechtsaf en wandelden een eindje naast de Zenne tot aan de brug over de waterloop. Alvorens de Zenne over te steken, hielden we nog even een langere koffiepauze in café ‘Solsleutel’ net voor de brug. We waren ondertussen de klok van 14:10 uur genaderd. Na deze laatste wandelpauze staken we via de brug rechts de Zenne over en sloegen de eerste straat links, de Stationsstraat in. De straat mondde uit ter hoogte van het station van Lot, alwaar we via een tunnel onder de spoorweg konden gaan.

Aan de andere kant van de tunnel troffen we Sashoek aan en deze straat ingaand kwamen we uit aan het Kanaal Brussel-Charleroi. We gingen even via Sashoek naar links tot aan de brug over het kanaal, staken deze waterweg over, om nadien linksaf te slaan naar de Vaartweg, het jaagpad langsheen het kanaal. Iets meer dan 1 km verliep onze wandeling over het jaagpad, tot we net voor de afsluiting van een fabriek, rechts een aardeweg dienden op te gaan, de Ferdinand Uylenbroeckstraat. Wat verder werd de weg verhard, waarna we zowat 900 m verder het einde van onze wandeling bereikten ter hoogte van de Bergensesteenweg, de N6 Brussel-Halle, ter hoogte van Brukom. We sloten deze tocht dan ook af na exact 13 km.”

432: Jezus-Eik, Zaterdag 18 januari 2020, 13,132 km. (8792,753 km.)

“Een wandeling langsheen een gedeelte van de GR512, de Brabantse Heuvelroute tussen Diest en Geraardsbergen. Ditmaal vertrokken we vanuit Jezus-Eik. Na een voorafgaande verplaatsing per bus en trein, bereikten we het centrum van Jezus-Eik. Omwille van het vroege uur was nog alle horeca gesloten, dus gingen we maar van start zonder vooreerst te hebben genoten van een kopje koffie. Het was dan ook reeds 10:00 uur toen we ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwkerk links de Kapucijnendreef opgingen. Tijdens een vorige etappe langs deze GR waren we via deze weg terug gekomen naar het centrum van de gemeente. Ditmaal volgden we een stukje van de reeds voorheen afgelegde weg, op zoek naar waar we tijdens een vorige tocht het traject van de GR512 hadden verlaten. We hielden even verder halt ter hoogte van het Cultureel Centrum de Bosuil, om er even gebruik te maken van de sanitaire voorzieningen. Voorbij het CC draaiden we links de Jachtdreef in betraden het Zoniënwoud. Ter hoogte van een Y-splitsing namen we de rechtertak om even verder het punt te bereiken waar we tijdens een vorige wandeling de GR512 hadden verlaten. We bevonden er ons op het kruispunt van de GR512, de GR579 en de Streek-GR Groene Gordel. Vanaf nu volgden we opnieuw de rood-witte markeringen van de GR512, met andere woorden, we gingen linksaf de Woudmeesterdreef in.

Gekomen aan het kruispunt met de Jachtdreef, ging het linksaf op een kasseiweg, de Sint-Jansdreef, om zowat 250 m verder opnieuw links te gaan in de Onze-Lieve-Vrouwweg. We trokken door een mooi dal, alwaar we halverwege omstreeks 10:40 uur even halt hielden om er te genieten van een broodje. Na deze aangename onderbreking stapten we verder tot op het einde van het dal, om er vervolgens rechts de Prinsenweg in te gaan. We kruisten er de Haagbeukendreef om 400 m verder via een tunnel onder de E411 door te gaan. Aan de andere kant van de tunnel ging onze wandeling verder in de Prinsendreef tot aan het kruispunt met de Tambour Dreef, die we naar links inwandelden. Op het einde van deze dreef ging het opnieuw naar rechts, waarna we uitkwamen in de Wolvendreef. Via deze weg gingen we even later via een tunnel onder de R0. Eenmaal onder de R0 door bereikten we een kruispunt van meerdere bosdreven, om er links de Mezendreef in te stappen. Via deze dalende weg kwamen we aan een splitsing om er dan links het Eikendalpad te betreden. Na een eindje het pad te hebben gevolgd, hielden we er even kort halt om 12:10 uur om er te genieten van een appeltje.

Nadien volgden we verder dit smalle bospad over een afstand van ongeveer 1,4 km, terwijl we meerder andere paden kruisten. Tenslotte mondde het Eikendalpad uit ter hoogte van de Graaf van Vlaanderendreef. We begaven ons naar links en nadien aan de volgende kruising naar rechts, om op die manier de drukke Terhulpensesteenweg aan te treffen. Aan de overzijde van de weg, konden we onze dagtocht verder zetten in de Bundersdreef. Via deze dalende asfaltweg, gingen we via een tunnel onder de spoorweg door, om verder te gaan in de Bundersdreef doorheen het Zoniënwoud. We hadden zowat 2,1 km rechtdoor voor de boeg, om nadien het kruispunt aan te treffen met de Harasdreef. Echter kort voordat we deze drukke weg zouden oversteken, hielden we in het bos nog even halt voor een hapje, inmiddels de klok van 13:00 uur voorbij. Na alweer even te hebben genoten van een aangename pauze, in de stilte van het bos, begaven we ons naar de Harasdreef en konden met wat moeite veilig de overkant bereiken. We bevonden ons toen op de kruising van de GR512 en de GR126. We volgden er het meest rechtse pad, het Grasdellepad. We passeerden er het monument voor de gesneuvelde boswachters tijdens WOI.

Over een afstand van zowat 1,6 km bewandelden we dit pad, tot aan de rand van het Zoniënwoud, alwaar we de drukke Waterloosesteenweg bereikten. Met wat moeite raakten we veilig aan de overkant via de verkeerslichten een 100-tal m naar rechts. Aan de overzijde van de steenweg dienden we dan verder te gaan via de De Castonierlaan. Op het einde van deze dalende weg, ging onze tocht verder via een smal pad links van een villa, tussen twee hagen. Via een wandelpoortje verlieten we het pad naar rechts en betraden een veldweg, welke tenslotte uitmondde in het Elsgatveld, om er rechts aan te houden. We hielden steeds dezelfde richting aan op deze veldweg gedurende ongeveer 1,4 km in de richting van de Perkhoeve. Eenmaal gekomen ter hoogte van deze Brabantse hoeve uit de 18^de eeuw, maakten we een haakse bocht naar links en kregen kasseien onder de schoenen. Via deze dalende weg arriveerden we beneden in de Perkstraat. We sloegen linksaf en begonnen aan de laatste 400 m via een steigende asfaltweg naar de treinhalte van Holleken. Het was dan ook bijna 15:00 uur toen we via een stel trappen het perron konden betreden. Einde van een dagtocht na 13,132 km stappen in een tijd van 03.14.48 uur.”

411: Sint-Joris-Weert, Zaterdag 13 mei 2017, 28,636 km. (8375,197 km.)

“Hierna volgt het relaas inzake onze belevenissen en de bezienswaardigheden, tijdens een wandeltocht met start in Sint-Joris-Weert. Deze uitgestippelde route wordt beschreven in de Stationsstapper en heeft een te wandelen afstand van 25,7 km. Tijdens het verloop van de tocht wordt een gedeelte gevolgd van de GR128, de GR512 en de Streek-GR Dijleland. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt per bus en trein, bereikten we het station van Sint-Joris-Weert, teneinde vanaf daar te wandelen tot aan het station van Leuven. Alvorens van start te gaan, genoten we ter plaatse vooreerst van een broodje, waarna we even later omstreeks 09:15 uur konden beginnen aan deze dagtocht. We stapten de Stationsstraat in naar rechts en lieten zowat 200 m verder de Clement Cleeremansstraat links liggen. Gekomen ter hoogte van het kruispunt met de Beekstraat, met rechts de spoorwegovergang, staken we het kruispunt over om verder via de Ijzerenwegstraat dezelfde richting aan te houden. We bemerkten er vrijwel dadelijk de rood-witte tekens van de GR512. Over een afstand van ongeveer 1,3 km zouden we nu naast de spoorlijn stappen. We verkregen zicht op de Sint-Joriskerk aan de overzijde van de sporen. Het smalle asfaltwegje werd bewandeld tot aan een bocht naar links. Daar ging de tocht verder via een smalle wegel, eveneens naast de sporen, tot aan de tweede spoorwegovergang.

Aan deze overgang verlieten we de Ijzerenwegstraat naar links en betraden een wandelpad dat leidde naar het Natuurreservaat Doode Bemde. Aan een slagboom hielden we opnieuw links om vervolgens de brug te bereiken over de Dijle. Aan de overzijde van de rivier dienden we rechtsaf te wandelen en volgden we het verloop van de Dijle, langs tal van meanders. We bevonden ons in het Natuurreservaat Doode Bemde. Ondertussen hadden we de rood-witte tekens van de GR512, geruild voor de geel-rode van de Streek-GR Dijleland. Aan de samenvloeiing van de Dijle en de Ijse, staken we de laatste over via een houten brugje om nadien aan te komen ter hoogte van de vogelkijkhut Grote Bron links. We konden er binnenin even een kijkje nemen en het waterwild observeren op de Langerodevijver. We hielden verder de richting rechtdoor aan en lieten de Kleinebroekstraat links liggen. Uiteindelijk, na nog een tijdje de Dijle te hebben gevolgd, trokken we doorheen een weide, geel gekleurd van de boterbloemen, in de richting van twee grote eiken. Zowat 700 m verder arriveerden we ter hoogte van de dwars gelegen Stationsstraat, inmiddels op het grondgebied van Korbeek-Dijle.

Aan de overzijde van de weg bevond zich ‘The Shelter’, een organisatie voor kano- en kajaktochten, waarvan jammer genoeg het horeca-gedeelte gesloten. De klok wees 10:35 uur aan en maatje mocht er toch even gebruik maken van het toilet. We volgden dan maar verder de veldweg naast de Dijle tot aan een splitsing van veldwegen. We hielden er rechts aan en troffen er een picknickplaats aan onder een boom, het ideale moment om te genieten van een hapje. We waren intussen de klok van 11:00 uur genaderd. Na deze wandelpauze trokken we opnieuw op pad. We volgden verder rechtdoor via het Ormendaalpad en gingen daarbij een bunker voorbij. Zowat 700 m verder naderden we de autosnelweg E40, waardoor we even naar rechts dienen te gaan om zo onder de E40 door te gaan door middel van een tunnel. Aan de andere kant van de tunnel ging het dan linksaf, evenwijdig aan de E40 en voorbij de parking van de autosnelweg. Na een scherpe bocht naar rechts kwamen we terecht in het Egenhovenbos. Na zowat 850 m nagenoeg rechtdoor te zijn gewandeld, bereikten we een stuw over de Leiegracht. Daar gingen we rechtsaf en passeerden een zandvangbekken rechts.

Nadien kruisten we de Celestijnenlaan, om aan de overzijde de richting te kiezen van het Kasteel van Arenberg. Via de parking vonden we ter hoogte van het gebouw met nr. 51 een GR-wandelpaal. Vanaf deze paal dienden we de wit-rode markeringen te volgen van de GR128, meer bepaald de Stadsvariant Park. We stapten zo naar de voorzijde van het kasteel, om nadien, ter hoogte van de toegangspoort rechts af te draaien en een pad te volgen naast de haag, het Kasteelpark Arenberg. Eenmaal het park voorbij, bereikten we opnieuw de openbare weg, met name de Kardinaal Mercierlaan. Aan de overzijde van de weg bemerkten we het terras van Brasserie The Lodge, tijd dachten we voor een kopje koffie, ondertussen zowat de klok van 12:30 uur voorbij. We konden er genieten van wat zonneschijn en even verpozen. Even later begaven we ons op de Kardinaal Mercierlaan en volgden die naar links, tot we rechts de Dreefstraat konden indraaien. We staken de drukke Naamsesteenweg over en wandelden aan de overzijde de Groenstraat in. Gekomen aan een bocht naar rechts, verlieten we de Groenstraat langs de Zeepweg, een smal wandelpad naar links. Op het einde van het wandelpad troffen we de Hoveniersdreef aan, welke we links insloegen, richting verder gelegen Geldenaaksebaan.

Eenmaal dit kruispunt bereikt, gingen we rechtsaf, via een tunnel onder de spoorweg door, om onmiddellijk links af te slaan in de Abdijdreef, welke leidde naar de Abdij van Park. Een smalle kasseiweg liet ons een tweetal abdijpoorten voorbij gaan. Net alvorens het grote binnenplein te betreden, konden we nog even genieten van een lekkere koffie in Brasserie De Abdijmolen. We waren inmiddels gevorderd tot 13:40 uur in de namiddag. Een korte onderbreking later, bezochten we het binnenplein en het kerkhof naast de Sint-Jan Evangelistkerk. Tenslotte, immers nog een lange weg te gaan, verlieten we de Abdij van Park via de Norbertuspoort. 200 m verder kwamen we terecht op het kruispunt met de Parkweg en de Norbertijnerweg, om er opnieuw GR-wandelborden aan te treffen. We kruisten de weg en hielden rechtdoor aan via de tekens van de GR128, om de wat verder gelegen spoorweg over te steken via een wandelbrug. Een smal paadje volgend mondde dit uit op de openbare weg. Aan de overzijde van de straat stapten we de Ijzerenpoortstraat in. Op het einde ging het over korte afstand naar rechts op de Oudebaan en nadien linksaf op de Koningin Elisabethlaan.

We dwarsten de Tiensesteenweg om zowat 100 m naar rechts, de links gesitueerde Grensstraat in te wandelen. Wat verder, ter hoogte van het volgende kruispunt, begaven we ons op de rechts gelegen Prediherenberg. We stapten zo langsheen de rand van een bos rechts. We gingen voorbij het klooster van de Zusters Clarissen, alwaar we het geluk hadden een picknickbank aan te treffen. Gelet op het uur, 14:45, hielden we even halt voor het nuttigen van een broodje. Na onze rustpauze, wandelden we in dezelfde richting verder via het Tiggelpad, tussen twee weiden door om dan een scherpe bocht naar rechts te nemen, gevolgd door een haakse bocht naar links. Via de Sint-Martinusberg en de Lange Lostraat, ging het in de richting van een antennemast. Korte tijd later gingen we linksaf in het Heidebloempad, een smalle asfaltweg welke ons liet aankomen ter hoogte van de rotonde van Bovenlo. Aan de overzijde van het rond punt, ging het in dezelfde richting verder via een smal paadje, doorheen enkele kleine percelen bos, om zowat 1 km verder de Zavelstraat aan te treffen. Zowat 150 m naar rechts, vonden we links het Rozenpad dat we bewandelden tot aan de drukke Diestsesteenweg.

Aan de overzijde wandelden we verder via de Wolvendreef tot aan de kerk van Linden. Via de Korenbloemstraat gingen we rechts de kerk voorbij tot op het kruispunt met de Nachtegalenstraat, om aan de overzijde een stijgende aardeweg in te gaan. Ter hoogte van het wandelknooppunt 51, van het wandelnetwerk Hagelandse Heuvels, ging het linksaf, het Bleekbos in. Daarna dienden we ons te richten op enkele volgende knooppunten, vooreerst 53, alwaar we de Kasteeldreef kruisten. Nadien knooppunt 55 om er via Voetweg 23 de Nachtegalenstraat opnieuw te dwarsen. Richting knooppunt 49 volgend betraden we het Lovensevoetpad om vervolgens het Negenbunderspad aan te treffen aan het knooppunt 49. In rechte lijn bewandelden we het Negenbunderspad voorbij de knooppunten 48 en 42, waarbij we het verloop volgden van de Molenbeek. Uiteindelijk kwamen we uit op de Alberdingk Thymanlaan, alwaar we links afdraaiden, richting abdij van Vlierbeek. We dwaalden even af van het voorziene traject om op het terrein van de abdij, nog even te genieten van een kopje koffie in Estaminet In den Rozenkrans, ondertussen de klok van 18:00 uur genaderd.

Na deze laatste pauze, keerden we op onze stappen terug naar de abdijpoort ter hoogte van de Alberdingk Thymalaan om er dan links het Kloosterdijkpad op te gaan. Dit pad eindigde ter hoogte van de Holsbeeksesteenweg tegenover het Provinciaal Domein Kessel-Lo. Zowat 50 m naar rechts ging het links verder via het smalle Beemdenpad dat eindigde ter hoogte van de grote vijver in het domein. Langsheen het Molenbeekpad wandelden we omheen de waterplas tot net voorbij de speeltuin. Daar ging het naar rechts, om aldus het Provinciaal Domein te verlaten en uit te komen in de Eenmeilaan, alwaar het linksaf ging. Zowat 700 m verder, net voorbij de stelplaats van de Lijn, verlieten we de Eenmeilaan naar rechts langs het Brugbergpad. Toen we de spoorwegbrug aantroffen, verlieten we het traject van de GR en wandelen linksaf naar het station van Leuven, het eindpunt van deze dagtocht. We sloten af na 38182 stappen en 28,636 km.”

374: Halle, Zaterdag 04 juni 2016, 25,176 km. (7590,136 km.)

“Vandaag waren we nog eens toe aan een wandeltocht uit onze gids ‘Stationsstapper’, met name de tocht van Halle naar Groenendaal. Volgens de gegevens uit het boekje, een tocht van zowat 20,8 km, doch uiteraard werden het een aantal kilometers meer, omwille van de verplaatsingen naar de diverse stations. Het ging dan ook vrij vroeg per bus naar het station van Mechelen en vervolgens per spoor naar Halle. We kenden vanzelfsprekend reeds deze omgeving, omwille van een recente etappe op weg naar Santiago de Compostela, met name het traject van Brussel – Hallepoort naar Halle. In het station van Halle aangekomen, namen we vooreerst nog even de tijd voor een sanitaire stop en uiteraard een kopje koffie in de Panos. Nadien, om zowat 09:00 uur konden we op pad, zij het onder minder gunstige weersomstandigheden, er hing namelijk mist over de streek.

Eenmaal het station verlaten, kruisten we de drukke Vandenpeereboomstraat en volgden er tegenover de Nijverheidsstraat, we bevonden ons meteen op het traject van de Streek-GR Groene Gordel. Tussen de woningen door ging het aan het eerste kruispunt linksaf in Broekborre. Ter hoogte van de Kluisstraat ging het nadien rechtsaf, dit ter hoogte van een kapelletje ter ere van Sint Anna. Enkele rood-witte linten, wegens werken ontsierden echter het uitzicht. We kruisten de Eizingenstraat en wandelden verder via de Remi Ghesquiereweg, waarbij rechts van ons de woningen plaats maakten voor landerijen. Hier was de mist nog beter waar te nemen, wat echter de weidse vergezichten niet ten goede kwam. Toch konden we enkele klaprozen waarnemen, nat van de ochtendlijke dauw. Op het einde van de weg kruisten we de Karel Nerinckxlaan en volgden aan de overzijde een tegelpad richting begraafplaats van Buizingen. Hier bevonden we ons op het traject van de Via Brabantica, een stukje route naar Santiago de Compostela, dat we enkele weken voorheen in omgekeerde richting hadden gevolgd.

Gekomen ter hoogte van het kerkhof, volgden we vrijwel rechtdoor een smal grindpaadje tussen het hoog opgeschoten gras. Vrijwel met zekerheid de garantie voor natte broekspijpen. De nog steeds laag hangende mist, belette echter de omgeving duidelijk waar te nemen. Een lichte beklimming en vervolgens een afdaling, liet toe de Bleukenstraat te kruisen. Een smal geasfalteerd paadje liet ons tenslotte toe de Nachtegaalstraat te bereiken, de openbare weg dus opnieuw. Het ging aldaar rechtsaf en een flinke klim kondigde zich aan. Een stukje Kluisbos was zowat de enige bezienswaardigheid tijdens de klim. Eenmaal het hoogste punt bereikt, ter hoogte van het aldaar gelegen sanatorium, ging de tocht verder via een stukje doodlopende weg, langsheen de tuin van het complex. Alzo bereikten we de erachter gelegen Frans Daystraat en draaiden rechtsaf in Hof ten Blooten. Nog steeds voorzien van een dosis mist, ging het via een brug over de autosnelweg E19 en bereikten we ter hoogte van een t-kruispunt Kamerijkbos.

We wandelden naar rechts, om even verderop, ter hoogte van een splitsing van Kamerijkbos, de rechtertak verder te volgen. Vrij snel veranderde de naam van de weg in Prins Boudewijnlaan en bevonden we ons in een mooi bosgebied. Ter hoogte van een zogeheten viersprong, dienden we het links gelegen Dworp Wandelpad te negeren, doch verder de meest linkse van de andere mogelijke paden te kiezen. Op die manier ging het vrij steil de hoogte in via een mooie, doch eerder donkere holle weg. Boven gekomen, wees de klok ondertussen zowat 10:00 uur, tijd dus om even te denken aan de inwendige mens. We vonden dan ook een ideale plaats om te genieten van een broodje, ter hoogte van de chalets van het ‘Camp de la Fresnaye’. Op het eerste zicht een pleisterplaats voor scouts, wat ons even liet denken aan de tijd toen we zelf nog actief waren in de jeugdbeweging KSA. Na de maaltijd en vooral een rustpauze, ging het in dalende zin via een gladde kasseiweg, richting lager gelegen Krabbosstraat. We kruisten deze weg en volgden aan de overzijde de eveneens dalende Heidebloem, welke eindigde als doodlopende weg ter hoogte van het laatste huis.

Een smal pad, tussen een afsluiting rechts en de woning zelf links, liet ons toe even verder de openbare weg opnieuw te bereiken ter hoogte van Winkelaar. Op weg daarheen vertoefden we even tussen de koeien en hadden we nog steeds af te rekenen met een mistige ochtend. Winkelaar bereikt, gingen we linksaf tot de zowat 700 m verder gelegen ingang van het natuurgebied Steenputbeekvallei – De Weikes. Hier kregen we een aangelegd klinkerpad voor de voeten, dat nagenoeg het verloop van de Steenputbeek volgde. We bevonden ons trouwens op een gedeelte van het Hendrik Consciencepad. In normale omstandigheden zouden we het pad hebben gevolgd tot aan de Kerkstraat in Dworp, doch omwille van werkzaamheden, was het pad een eindje verderop afgesloten door middel van metalen hekkens. Er was dan ook geen andere mogelijkheid dan het pad te verlaten en de omleiding te volgen. Op die manier kwamen we terecht in een woonwijk. Een lokale bewoner was ons dan toch behulpzaam, de weg te wijzen naar het centrum van Dworp, alwaar we de Alsembergesteenweg dienden te bereiken.

Een licht stijgend, maar vooral modderig pad bracht ons in elk geval terug op het juiste spoor. Even later arriveerden we dan ook op het kruispunt van de Vroenbosstraat met de Kerkstraat. Het was reeds 11:00 uur in de ochtend en we waren toe aan een kopje koffie, maar vooral een sanitaire stop. We konden aldaar dan ook terecht in het Gildenhuis. Na deze eerder korte pauze, vervolgden we onze weg rechtdoor via de Gemeentehuisstraat tot aan de drukke Alsembergesteenweg en inderdaad het plaatselijke gemeentehuis. Met de nodige voorzichtigheid raakten we de steenweg over en vervolgden onze wandeltocht, rechts van het gemeentehuis via een paadje en een stel trappen. Zo bereikten we het lager gelegen Beling. We wandelden echter rechtdoor via de Molenbeekstraat, alwaar we het traject volgden van de GR12, alsmede de Verkorting van de Herman Teirlinckroute (45 km). We stapten verder doorheen de kronkelende Molenbeekstraat tot aan een verder gelegen driesprong, alwaar we de Sint Laureinsborreweg dienden te volgen.

Wat verder kruisten we de Steenblokweg en hielden dezelfde richting aan, tot we een kleine brug over een waterloop bereikten. Aldaar ontmoetten de GR12 en de BRU8 elkaar. We hielden links aan en betraden een stukje holle weg. Vervolgens ging het opnieuw linksaf, negeerden we de Duvelsborreweg en kwamen uiteindelijk terecht op de J. Deneyerstraat. Op het einde van deze weg bevond zich een kleine kapel, alwaar we vervolgens de rechts gelegen Herisemweg namen en bijgevolg een gedeelte bewandelden van het Herisem Wandelpad. Een kleine kilometer lijnrecht verder, bereikten we terug de openbare weg ter hoogte van de Jan-Baptist Woutersstraat. Een picknickbank bezijden de weg, nodigde alvast uit tot een laat middagmaal. Het was ondertussen zowat 12:30 uur geworden, de hoogste tijd om te genieten van enkele broodjes. Even later gingen we terug op pad, vooreerst tot aan een links gelegen rotonde. Aldaar opteerden we voor rechts, in de richting van een slagboom, om ook daar rechtsaf te gaan in de Diepestraat. Een stukje bos en vooral een modderig pad, leidden ons tenslotte tot aan de Brusselsesteenweg in Beersel.

We konden er aan de overzijde van de weg het Cultureel Centrum De Meent bekijken, alsmede een mooi kunstwerk. We wandelden een stukje naar links, om zowat 100 m verder de rechts gesitueerde Witteweg in te slaan. Een breed tegelpad leidde tot aan de plaatselijke Rijksmuziekacademie. Op weg daarheen echter hadden we reeds duidelijk zicht op de hoger gelegen Onze-Lieve-Vrouwekerk van Alsemberg. Een sterk stijgend pad, voorzien van brede trappen, was het laatste obstakel alvorens de kerk kon worden bereikt. Eenmaal de hoogte overwonnen, bevonden we ons in de Pastoor Bolsstraat, met even naar rechts de ingang van de kerk. Natuurlijk mocht een bezoekje tijdens onze wandeltocht niet ontbreken. Jammer genoeg werd op dit hoogste punt het uitzicht enigszins belemmerd, nog steeds omwille van de bewolking en de laag hangende mist over de streek. Na dit kerkbezoek, keerden we een eindje op onze stappen terug, om vervolgens verder te wandelen via de rechts gelegen Oude Postweg.

Deze Oude Postweg zouden we over geruime afstand volgen, zelfs wanneer de straat veranderde in Onze-Lieve-Vrouwstraat en verder zelfs in de Galgstraat. We trokken langsheen de plaatselijke begraafplaats en even verderop het Kleetbos. Waar het bos eindigde, ging het langsheen de rand van het bos, via het Hazenpad en bovendien een wandelpoortje linksaf en verlieten we de openbare weg. Een vrij smal en modderig pad leidde ons vervolgens doorheen het bos, waarbij af en toe enkele omgevallen bomen het pad versperden. Enkele richtingsveranderingen later, bereikten we een stuk weide, alwaar we dwars doorheen stapten tot aan een volgend stukje bos, teneinde even later opnieuw de openbare weg te bereiken ter hoogte van de Rodestraat. Even ging het enkele meters naar links, alwaar we de aansluiting vonden met de GR512. We volgden dit pad dan ook rechtsaf in de richting van een zendmast. We bevonden ons nu op het grondgebied van Linkebeek. Even vóór de afsluiting, waar de mast zich bevond, wandelden we linksaf via een aardeweg. Deze veldweg steeds in dezelfde richting aanhoudend, kwamen we uiteindelijk terecht in de Hollebeekstraat, die we naar rechts volgden.

De Hollebeekstraat volgend, ging het nadien over de spoorweg, tot aan de volgende rotonde, de zogeheten Amnesty International Square. De klok gaf reeds 14:45 uur aan en een bankje ter hoogte van dit kruispunt nodigde uit even te verpozen en een hapje te eten. Na deze onderbreking ging het vanaf de rotonde verder doorheen Elsgatveld links. De kronkelende aardeweg volgden we tot voorbij een tweetal woningen, om dan rechtsaf te gaan via een deels ondergelopen pad. Even verderop, passeerden we opnieuw een wandelhek links, om vervolgens een smal pad te volgen, evenwijdig met een aantal achtertuintjes. Zowat een halve kilometer later, bereikten we via een volgend wandelhek de brede De Castonierlaan. We bevonden ons aldus reeds een tijdje in Sint-Genesius-Rode. Een felle klim later arriveerden we ter hoogte van de gevaarlijke N5, de Waterloosesteenweg. Zowat 200 meter naar links, vonden we aan de overzijde van de weg het Grasdellepad en betraden we het Zoniënwoud.

Een combinatie van dreven, bospaden en smallere wegels, liet ons even later de Lorrainedreef kruisen, tot we tenslotte een open plek bereikten, voorzien van diverse picknicktafels. Het uur in het oog houdend, ondertussen reeds 16:00 uur, namen we plaats op een bank, teneinde van de laatste etensresten uit de rugzak te genieten. Hierbij werd de peperkoek bijzonder gesmaakt. De laatste kilometers aanvangend, kwamen we nog langsheen het monument voor de Boswachters, opgericht met menhirs uit de steengroeve van Wéris. Elke steen staat symbool voor een gesneuvelde boswachter tijdens WOI. Eenmaal voorbij het monument bereikten we het kruispunt met de Bundersdreef en de Avenue de Haras, tevens kruispunt van de GR512 en de GR126. Nog steeds het traject van de GR512 volgend, ging de tocht verder via de Bundersdreef.

Wie enigszins bekend is met het Zoniënwoud, weet wellicht dat de dreven aldaar niet meteen behoren tot de vlakke wegen. Voortdurend zijn er hoogteverschillen te overwinnen. Vol goeie moed echter wandelden we doorheen de Bundersdreef om zowat 1,5 km later, de rechts gelegen Drève des Tumuli te volgen. Hier verlieten we dan ook het tot nog toe gevolgde Groteroutepad. Na nog zowat 2 km te hebben genoten van de geur van het Zoniënwoud, bereikten we tenslotte het einde van deze brede bosweg ter hoogte van het bosmuseum Jan van Ruusbroec. We namen dan ook de links gelegen Gravendreef, welke ons via een houten brug over de Ring omheen Brussel bracht. Aan de overzijde ging het verder rechtdoor, evenwijdig met de Terhulpsesteenweg. Enkele meters verderop ging het nog een laatste maal linksaf, teneinde op die manier het station van Groenendaal te bereiken. Na nog een laatste blik op de bordjes van de LF6 Vlaanderen Fietsroute en de Gordelroute, konden we beginnen aan de terugreis.

Onze tocht vandaag was dan ook goed voor 33568 stappen, 25,176 km, 1187,8 cal in een wandeltijd van 06.23.39 uur. Vanaf het station Groenendaal ging het per spoor richting Brussel en verder naar Mechelen. Een korte busrit later konden we opnieuw bekomen in onze thuishaven.”