429: Tremelo, Zaterdag 28 oktober 2017, 22,731 km. (8743,394 km.)

“Hierna een verslag met betrekking tot onze belevenissen tijdens het volgen van etappe 14 van het Jacobskerkenpad, een wandeltocht tussen Tremelo en Mechelen. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus vanuit Mechelen naar Tremelo. Daar ging de wandeling van start ter hoogte van de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Na een busreis van zowat 30’, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan aan de reeds vermelde kerk in Tremelo. We wandelden dan ook linksaf op de Schrieksebaan, richting rotonde. Aan de overzijde van het knooppunt van wegen stapten we de Hilstraat in, doch hielden even halt op de hoek, teneinde omstreeks 10:00 uur even te genieten van een kopje koffie in café ‘Het Raadshuis’. Ondertussen hadden we reeds kennis gemaakt met een plaatselijke wandelroute, ‘Dwars door Tremelo’. Na deze korte wandelpauze, gingen we de Hilstraat in, om nadien het eerste wegje rechts te kiezen. Wat verderop, aan een haakse bocht  naar rechts stapten we via een grindpad naar het voetbalterrein van K.V. Tremelo. Voorbij het veld kwamen we terecht in de Basdongenstraat, welke we naar links opgingen. Over zowat 750 m gingen we door de Basdongenstraat, tot we links konden afslaan in de Pater Damiaanstraat.

Deze straat mondde uit op een T-kruispunt, eveneens Pater Damiaanstraat, alwaar we rechts gingen, richting Damiaanmuseum, gehuisvest in ‘Huize de Veuster’, het geboortehuis van Pater Damiaan. Na het nemen van enkele foto’s, begaven we ons opnieuw op weg in de Pater Damiaanstraat, om even verder aan een splitsing links te houden en uit te komen in de Barbarastraat. Over korte afstand ging het rechtsaf, om vrijwel onmiddellijk daarna, links verder te gaan in de Pater Damiaanstraat. We bevonden er ons tijdelijk op het traject van de Brabantse Kempenroute. We kregen vervolgens links van de weg bos en volgden verder de Pater Damiaanstraat, tot we links de Holsdonkstraat in konden gaan, een smalle weg onder het gebladerte van de bomen. Wat later verlieten we deze weg, om schuin rechts een nog smallere weg op te gaan, de Nindsebaan, naast tuinafsluitingen links en bos rechts. Deze ongeveer 2 km lange en rechte weg, tussen ontelbare villa’s, liet ons diverse straten kruisen, tot we tenslotte uitkwamen op het kruispunt met de Oude Putsebaan, ondertussen op het grondgebied van Keerbergen.

Aan de overzijde van deze vrij drukke weg, ging onze tocht verder via de Nindsebaan. Nogmaals het einde van de Nindsebaan bereikt, ging het rechtsaf in de Eikstraat tot aan de drukke weg Keerbergen – Tremelo, met andere woorden de Tremelobaan. We kozen links en stapten op deze drukke weg, tot we rechtsaf konden in de Kempenlaan. We kruisten de Molenstraat, om na een linkse bocht uit te komen op de Kempenlaan en links verder te wandelden. We passeerden de gemeentelijke kleuterschool, staken de Stationsstraat over en stapten verder via de Kempenlaan. Zo kwamen we aan het volgende kruispunt met de Putsebaan, alwaar we omstreeks 11:50 uur even halt hielden voor een kopje koffie in café Depot 39. Na een aangename rustpauze gingen we verder doorheen de Kempenlaan tot aan de derde straat rechts, de Veldstraat. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan en gingen verder in de Mimosadreef, een smalle veldweg tussen tuintjes door. Deze aardeweg mondde wat verder uit op de Mechelsebaan, nog altijd grondgebied Keerbergen. Ditmaal sloegen we rechtsaf en wandelden langs deze drukke weg tot aan de derde straat rechts, de Watermolenstraat.

Op het einde van de Watermolenstraat ging de tocht naar rechts verder op de Weynesbaan, tot aan de eerste straat links, de Oude Schrieksebaan. Zo hadden we inmiddels het grondgebied bereikt van Bonheiden. Deze vrij bochtige weg leidde ons langs de sportvelden van KVV Adler, waarna we een kasseiweg kruisten, de Peulisbaan. Aan de overzijde stapten we verder via de Oude Schrieksebaan tot aan de drukke Rijmenamseweg. Aan de overzijde van de weg, konden we naar rechts verder stappen op een van de weg afgescheiden fietspad. Gekomen aan de derde straat links, de Venlaan, verlieten we de Rijmenamseweg. Na zowat 100 m ging het naar rechts, eveneens Venlaan en korte tijd nadien opnieuw rechtsaf in de Boeimeerstraat. Amper afgedraaid, ging het linksaf in de Lange Veldstraat. Link konden we de achterzijde bemerken van het Imelda Ziekenhuis door rechtsaf de Domis de Semerpontlaan in te gaan. Zo gingen we voorbij de hoofdingang van het Imelda Ziekenhuis. Voorbij het terrein van het ziekenhuis kruisten we de Imeldalaan, gevolgd door het kruisen van de De Selliers de Moranvillelaan. Gekomen op het einde van de Domis de Semerpontlaan ging het naar rechts en kwamen we opnieuw uit op de Rijmenamseweg. We bevonden ons in het centrum van Bonheiden en gingen linksaf richting Kerkplein ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Bonheiden.

Net naast de kerk troffen we café ‘Preekhoekje’ aan, om er even te genieten van een koffiepauze. Ondertussen waren we reeds de klok van 14:00 uur voorbij. Na een verdiende rustpauze vervolgden we onze wandeling in de Schoolstraat tegenover de kerk, tot we het kruispunt aantroffen met de Muizensteenweg. We gingen aan de overzijde verder in de Van Den Reecklaan, om aan het eerste kruispunt links de Guldensporenlaan in te wandelen. We staken de Boeimeerbeek over en betraden het grondgebied van Muizen. De Guldensporenlaan ging over in de Muizenhoekstraat, waarna we ter hoogte van een bocht naar links, bezijden de weg een kapel aantroffen. Daar namen we de Muizenhoekstraat naar rechts en verlieten bijgevolg de bebouwde zone. Zo kwamen we opnieuw tussen de velden terecht en kregen zicht op het einde van de tocht, daar in de verte reeds de toren van de Mechelse kathedraal was te zien. We bevonden er ons op het traject van de GR12, waarvan we de rood-witte markeringen zouden volgen tot in Mechelen. We wandelden tussen de akkers door tot aan een haakse bocht naar links. Daar namen we afscheid van de Muizenhoekstraat om rechts het Mechels Broek in te gaan.

Via een veldweg stapten we het Mechels Broek in, om wat verder via een haakse bocht naar links, uiteindelijk uit te komen op het jaagpad langs de Dijle. We beklommen de dijk en draaiden op het jaagpad rechtsaf om voorbij het Mechels Broek en De Nekker te gaan. Zowat 1,5 km verder ter hoogte van Nekkerspoel-Bocht gingen we links de Afleidingsdijle over, gevolgd door de oversteek van de Dijle via een sluisbrugje. Aan de overzijde volgden we naar rechts het wandelpad langs de Dijle waarna we even later de drukke Zandpoortvest betraden. We kruisten deze weg om aan de overzijde verder te gaan doorheen de Kruidtuin en tenslotte de winkelstraat aan te treffen, de Bruul. Normaal dienden we hier rechts aan te houden tot op de Grote Markt, doch hier verlieten we het traject en wandelden verder langs de Dijle, richting woonplaats. We eindigden onze tocht na 30309 stappen en 22,731 afgelegde km.”

428: Buggenhout, Zaterdag 21 oktober 2017, 12,889 km. (8720,663 km.)

“Onze belevenissen tijdens een uitgestippelde wandelroute, uitgaande van de Dienst Toerisme Oost-Vlaanderen. De tocht, welke als titel verkreeg ‘Buggenhoutbos Wandelroute’, verliep over een afstand van 11 km en gaat van start in de Nieuwstraat te Buggenhout, zowat ter hoogte van de Sint-Niklaaskerk. Vooraf maakten we de verplaatsing per spoor naar het station van Buggenhout. We namen dan ook in Mechelen de trein om 10:06 uur, om even later aan te komen in Buggenhout. Via de Stationsstraat en de Kerkstraat bevonden we ons korte tijd nadien ter hoogte van de kerk. Alvorens de wandeling aan te vangen namen we omstreeks 10:30 uur nog even de tijd voor een kopje koffie in café ‘Onder den Toren’. Na het genot van het zwarte vocht konden we op weg. We verlieten het terras van het café om in de Kerkstraat naar rechts de Schoolstraat in te wandelen. Amper in de schoolstraat ging het linksaf in de Lievekensstraat, om op het einde van de straat rechts de Maricolenweg in te gaan. Nagenoeg op het einde van de Maricolenweg volgde een haakse bocht naar links, waarna we het kruispunt bereikten met de Hanenstraat. Over korte afstand volgden we deze nogal drukke weg naar rechts tot aan de links gesitueerde Langeweg.

Zo verlieten we stilaan de bebouwde kom van Buggenhout en kregen we uitzicht op open velden en akkers. De Langeweg ging voorbij de laatste huizen over in een smal asfaltpad dat na een bocht naar links, gevolgd door een bocht naar rechts, overging in de Euselweg. Een bocht naar links later kregen we zicht over de kaarsrechte Euselweg, met in de verte reeds een blik op het Buggenhoutbos. Het smalle betonwegje leidde ons tussen de weiden en akkers door, waarbij we het bos steeds nader zagen komen. We kruisten de Kalkenstraat en stapten aan de overzijde van de weg verder in de Patersstraat, alweer een smalle weg tussen de akkers. Zo kwamen we tenslotte terecht in het eigenlijke Buggenhoutbos. Gekomen aan zowat het eerste kruispunt van boswegen, dienden we rechts verder te gaan. Een open plek, voorzien van een grote schuilhut, bood even de gelegenheid tot het nuttigen van een broodje. Nadien vervolgden we onze weg doorheen het bos, via tal van smalle paden, ondertussen genietend van het zonlicht dat door de bomen heen scheen. Heel wat dreven en paadjes later, bereikten we de rand van het Buggenhoutbos en tevens de openbare weg, met name de Kapelbaan. Daar aangekomen ging onze wandeling verder naar links.

Het smalle asfaltwegje verliep naast het links gelegen bos, terwijl we rechts zicht hadden op akkers. Even verder ging de weg opnieuw het bos in, om ter hoogte van een bocht naar links, ons te bevinden op de weg Achter de Boskapel. Onze klok gaf dan ook 12:30 uur aan, toen we bezijden het pad even de Boskapel, of Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Smarten, van nabij konden bekijken. Na het nemen van enkele foto’s ging de route via Achter de Boskapel verder, om even later het bos opnieuw te verlaten en aan te komen op de Kasteelstraat. Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts, om aan de overzijde links opnieuw het bos in te gaan, via de grote parking Buggenhoutbos. Op het einde van de parking troffen we een smal pad aan, dat recht het bos inging. Wat verderop draaiden we even naar links en bewandelden een ander pad tot we de Nettebroekdreef aantroffen, ter hoogte van de bosrand. Het ging haaks rechtsaf, opnieuw het bos in om er terug doorheen enkele mooie dreven te gaan. Uiteindelijk kwamen we na wat draaien en keren uit in de Bareeldreef, om aan de overzijde verder te wandelen via andere dreven en paden.

Onze boswandeling leidde langsheen de Eendeput, om nadien langzaam maar zeker terug te draaien richting centrum van Buggenhout. Na nog tal van paden te hebben bewandeld, verlieten we tenslotte het Buggenhoutbos, om via de openbare weg terug te gaan naar de startplaats van de tocht. We verlieten het bos via de Brandreef en vervolgens de Bosdreef, om aan te komen in Lentepark, opnieuw tussen de huizen. Deze lange weg bracht ons dichter bij het centrum, om na een bocht naar rechts te arriveren in de Bosstraat, die we links insloegen. Op die manier ging het even later via de Maalderijstraat en de Pastorijstraat terug naar de kerk van Buggenhout, alwaar we voordien waren van start gegaan. Meteen het einde van een wandeltocht tussen paddestoelen en zwammen. We sloten deze tocht af na exact 17186 stappen en 12,889 km. Nadien gingen we op zoek naar vervoer huiswaarts, doch dat verliep niet zoals gepland. Onze trein van 15:34 uur werd plotseling afgelast omwille van een ongeval te Schendelbeke. Hierdoor dienden we op het perron te wachten tot de volgende trein van 16:34 uur. Uiteraard met dank aan de nmbs voor de manier van berichtgeving aan de treinreizigers.”

427: Mechelen, Zondag 01 oktober 2017, 18,753 km. (8707,774 km.)

“Nogmaals een wandeling via knooppunten, ditmaal behorende tot het Wandelnetwerk Rivierenland. We gingen dan ook van start ten huize omstreeks 09:30 uur. Vermits we pas later het eerste knooppunt zouden aantreffen, wandelden we vooreerst langs een uitgestippeld traject, bekomen via Google Maps. We staken de Dijle over ter hoogte van de Olivetenvest, om vervolgens de Guido Gezellelaan te volgen tot op het kruispunt met de N16. We gingen linksaf om voorbij de vestiging van McDonald’s het jaagpad naast de Dijle op te draaien. Links konden we zien hoe het vroegere zwembad werd omgebouwd tot de geplande vestiging van het Van der Valk hotel. Even verder bemerkten we aan de overzijde van de Dijle, T’ile Malines. Het jaagpad verder bewandelend kregen we rechts het eerste groen te zien om dan onder de autosnelweg E19 te gaan. Via een brugje staken we de Vrouwevliet over, terwijl we achter ons stilaan de toren van de kathedraal zagen verdwijnen. Enkele meanders van de Dijle leidden ons omheen Mechelen Noord, om tenslotte vast te stellen dat het jaagpad was versperd omwille van werkzaamheden. We waren toen aangekomen ter hoogte van de Grote Vijver, thans thuishaven van de Mechelse Waterski Klub. Net vóór de vijver konden we via een wandelpad naar rechts stappen om zo de Blarenberglaan te bereiken.

We gingen er linksaf en stapten evenwijdig aan de autosnelweg E19, om op het einde van de Grote Vijver het kruispunt aan te treffen met Battenbroek. Over korte afstand volgden we Battenbroek naar rechts tot aan de tunnel onder de E19. Net vóór de brug troffen we in de berm een rustbank aan, tijd om er even te pauzeren. We troffen er tevens een wandelpaal aan welke aangaf dat we knooppunt 169 hadden gevonden. We bevonden ons daar reeds op het grondgebied van Walem. Na een korte rustpauze gingen we onder de autosnelweg door, om onmiddellijk daarna rechts de Spildorenlaan in te draaien. Enkele meters verder hield de weg op te bestaan en betraden we het Natuureservaat Spildoornvijver, gevormd door de Kleine Vijver. Een smal kronkelend paadje liet toe rechts van de vijver te wandelen, zowat over de gehele lengte. Ontelbare zwammen en paddestoelen konden er worden gespot, in tal van vormen en kleuren. Maatje was dan ook behoorlijk ijverig met de camera. Eenmaal gekomen aan het einde van de vijver, kwamen we terug op de Spildorenlaan, om die zowat rechtdoor op te stappen. We gingen voorbij het knooppunt 331, om nog steeds de Spildorenlaan te volgen tot op het kruispunt met de Emmaüsdreef. Daar konden we de kapel van O.L.V. van Zesamere bewonderen.

We stapten de Emmaüsdreef, een smalle kasseiweg in, welke even verder uitmondde op de Antwerpsesteenweg. Aan de overzijde konden we de slotgracht bekijken van het Fort van Walem. We staken de Antwerpsesteenweg over, teneinde over korte afstand naar rechts te gaan, tot we links de weg konden ruilen voor een smal wandelpad dat doorheen een stukje bos doorging. We gingen een eind langsheen het water omheen het eigenlijke Fort van Walem. Het kronkelende bospaadje was hier en daar voorzien van een paaltje met daaraan vuilniszakken, ten behoeve van de wandelaars. Na een tijdje doorheen het bos te zijn gegaan, kwamen we op een grasweg welke ons terug naar de openbare weg liet gaan, met name de Rozendaalweg, alwaar we knooppunt 249 aantroffen. We draaiden linksaf en stapten over het smalle betonwegje naar het nabij gelegen knooppunt 248, ter hoogte van het kruispunt met Hogevelden. Nog steeds rechtdoor de Rozendaalweg volgend, ging het richting knooppunt 253. Het ging in hoofdzaak tussen weilanden door, waarbij we een tweetal haakse bochten kregen te verwerken. Op het einde van de Rozendaalweg arriveerden we op het kruispunt met de Kuikenstraat, om die links in te gaan. Een haakse bocht naar rechts later, betraden we de Lange Zandstraat, ter hoogte van het knooppunt 253.

We weken even af van de geplande route om een kopje koffie te nuttigen in het café Roosendael, echter omstreeks 13:00 uur stonden we voor een gesloten deur. Dan maar rechtsomkeer, terug naar de Lange Zandstraat om er dan linksaf te wandelen naar het knooppunt 251, aan het kruispunt met Stadeycken. We gingen de straat in om even later opnieuw de Kuikenstraat te bereiken, alwaar we eveneens linksaf gingen, naar het knooppunt 252. Daar verlieten we de Kuikenstraat via een wandelpad naar rechts, dat leidde naar de Elzenstraat. Op het einde van het smalle pad kwamen we aan het knooppunt 181 ter hoogte van de drukke Liersesteenweg. We besloten daar voorlopig de wandeling te eindigen, aldus gingen we op de Liersesteenweg rechtsaf en gingen langsheen deze drukke weg, terug richting centrum van Mechelen en vervolgens huiswaarts. We sloten de wandeling uiteindelijk af na 25004 stappen en 18,753 afgelegde km.”

426: Berlare, Zaterdag 23 september 2017, 21,185 km. (8689,021 km.)

“Een verslag betreffende een wandeling langs tal van knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Kalkense Meersen. Vooraf maakten we om 09:05 uur de verplaatsing per trein naar het station van Schoonaarde, alwaar we even later om 09:50 uur het station konden verlaten. Vermits de door ons geplande wandeltocht van start ging ter hoogte van het knooppunt 55, begonnen we aan een kleine aanlooproute doorheen de mist, via de Oude Brugstraat, de Schoonaardebaan en tot slot de N467. Op die manier staken we de Schelde over en daalden dan via enkele trappen af naar het lager gelegen jaagpad naast de Schelde. Zo betraden we dan de Brugstraat om er het knooppunt 55 aan te treffen ter hoogte van café ’t Oud Brughuys. Teven konden we zien dat we ons bevonden op een lokale fietsroute, met name de Turfputten route van 34 km. We gingen verder op het jaagpad, met de Schelde links gelegen. Op weg naar knooppunt 53 wandelden we voorbij het Natuurreservaat Paardebroek. Aan het knooppunt 53 verlieten we naar rechts het jaagpad via de Sarosstraat en gingen tussen het Natuurreservaat Paardebroek (rechts) en het Natuurreservaat Paardeweide (links) door. Eenmaal voorbij deze reservaten kwamen we op een Y-splitsing, tevens knooppunt 54 om er gewoon de Sarosstraat verder te volgen, naar het dichtbij gelegen knooppunt 45.

Daar aangekomen verlieten we het asfalt en kozen een aardeweg links, welke ons liet wandelen tussen akkers en weiden en af en toe voorbij kleine percelen bos. Na een lange bocht naar rechts kwamen we aan het knooppunt 46, om er nagenoeg rechtdoor verder op de aardeweg te gaan. Tenslotte kregen we nadien opnieuw asfalt voor de voeten bij het bereiken van het knooppunt 51, de Bergstraat. Over vrij korte afstand wandelden we linksaf naar een Y-splitsing, om er de rechtertak te volgen, opnieuw via een grindweg tussen bomen en struiken. We stapten op die manier doorheen een gedeelte van het Natuurreservaat Heidemeersen. We passeerden het knooppunt 47 om er dezelfde richting aan te houden naar het knooppunt 19. Een kronkelende grindweg liet ons genieten van stukjes bos en kleine waterpartijen. Ondertussen was de mist verdwenen en konden we genieten van het weelderig groen, badend in het zonlicht. Toen we vervolgens het knooppunt 19 hadden aangetroffen, voelden we opnieuw asfalt onder de schoenen. We bevonden ons op een wegje genaamd Sluis, om er linksaf te gaan. Kort daarna kregen we knooppunt 18 in zicht, om er de weg te verlaten en zowat 180° terug te draaien naar een grasweg op een hoger gelegen dijk. Even voordien hadden we een tijdje de Kapelletjesroute gevolgd.

De grasweg mondde later uit op asfalt om zowat 100 m verder terecht te komen op een T-kruispunt. We sloegen rechtsaf en kwamen vervolgens aan het kruispunt met Sluis. Daar bemerkten we ondertussen het knooppunt 16. Rechts zagen we een picknickplaats ter hoogte van het ‘Riekend Rustpunt’, een klein gebouw min of meer ingericht als een klein museum, met wat oud landbouwwerktuig. We namen dan even later plaats op de picknickbank en genoten er van een maaltijd in het zonnetje, ondertussen de klok van 11:00 uur nabij. We konden er uitkijken over een waterplas, maar vooral genieten van de zon. Na onze lunchpauze keerden we een eindje op onze stappen terug en volgden de openbare weg, Sluis, tot aan de eerste aardeweg links. Deze kronkelende veldweg, leidde doorheen een stukje bos, waarna we opnieuw het jaagpad langs de Schelde konden opgaan, inmiddels aan het knooppunt 17. We volgden het jaagpad naar rechts en gingen zo voorbij het knooppunt 6. Daar daalden het jaagpad naar rechts tot op de openbare weg, doch wij bleven gaan op de hoger gelegen dijk, via een tegelpad, tot we knooppunt 5 aantroffen. De afgelopen tijd hadden we heel wat boten zien passeren op de Schelde.

Knooppunt 5 bereikt, verlieten we het tegelpad naar rechts, daalden de dijk af en staken de straat Nieuwdonk over, teneinde aan de overzijde verder te gaan in de doodlopende straat, tevens Nieuwdonk. Zowat halverwege Nieuwdonk namen we een veldweg links, wandelden doorheen een bos en kwamen aan de andere kant uit in Maaidonk, een smalle betonweg en tevens aan knooppunt 4. We draaiden rechtsaf en wandelden via Maaidonk naar het volgende knooppunt 3. Op het einde gekomen op Maaidonk dienden we noodgedwongen links te gaan via Broekdam, om er het knooppunt 3 aan te treffen, even verder ter hoogte van een bocht naar links. We verlieten er Broekdam en stapten rechts een smal asfaltwegje op dat ons uiteindelijk liet arriveren aan het knooppunt 2 ter hoogte van het Donkmeer en de Koutercamping. Op weg daarheen hadden we een gedeelte gevolgd van het Boerenkrijgpad en hadden omstreeks 12:35 uur even genoten van een hapje ter hoogte van een maïsveld. Aan het knoopunt 2 troffen we Cafetaria ‘Zicht op ’t Meer’ aan, tijd bijgevolg om even te genieten van een drankje, ondertussen 13:00 uur voorbij. Het was er zalig genieten van de zon en bovendien hadden we een schitterend uitzicht op het Donkmeer.

Jammer genoeg dienden we nog een heel eind te stappen, dus na de pauze opnieuw op pad. We stapten verder in de Brielstraat naast het Donkmeer om de N467 te betreden, de Donklaan. We konden er het beeld bekijken van de Turfsteker. We begaven ons op de drukke Donklaan naar rechts en gingen voorbij de verhuurplaats voor boten op het Donkmeer. We gingen voorbij knooppunt 9 om nog steeds de Donklaan te volgen tot we voorbij de Jachtstraat, rechts een smal wandelpad konden opgaan, het A. Nelenpad. Zo kwamen we opnieuw aan het Donkmeer aan om na een bocht naar links voorbij de festivalhal te wandelen. Na nogmaals een bocht naar links volgde opnieuw een stukje wandelen langs de drukke Donklaan, tot aan het Kapelleplein. Daar stapten we rechtsaf om er alvast te genieten van de Bareldonkkapel, terwijl we ons bevonden op het traject van het Bareldonkpad. Voorbij de kapel kwamen we aan het knooppunt 8, om er rechtsaf te gaan in de Sparrendreef. Na een tijdje ging de Sparrendreef over in een veldweg, om uit te monden op de Donklaan. Even naar rechts gaand, troffen we aan de overzijde een wandelpad aan dat ons opnieuw liet aankomen ter hoogte van het Donkmeer. We troffen er een picknickbank aan en genoten er omstreeks 14:25 uur van een banaan, maar tevens van het zonnig uitzicht.

Via een verhoogd wandelpad staken we op die plaats het Donkmeer over om aldus knooppunt 1 aan te treffen. We kozen linksaf en wandelden een hele tijd evenwijdig aan het Donkmeer om vervolgens, na een bocht naar links opnieuw de Donklaan te bereiken en tevens het knooppunt 7. Zowat 100 m naar links ging het een rechts gelegen veldweg in. We bemerkten er de rood-witte markeringen van de GR128. We trokken door een boszone, om even later een pompstation te bereiken, midden de velden. De plaats was voorzien van een picknickbank, zodat we er even halt hielden voor een laatste broodje, het was immers exact 15:00 uur geworden. Na deze koffiepauze ging het nog even rechtdoor tot we knooppunt 15 aantroffen. We bleven dezelfde richting aanhouden, om terug de bewoonde wereld te ervaren en uit te komen op de Turfputstraat en die naar links op te gaan. Even verder ging het schuin rechts een wandelpad op dat leidde naar het kasteel van Berlare. Het smalle kasseiwegje liet ons enkele straten kruisen, met name het Bakkerstraatje, de Hoogstraat en tot slot de Kerkhofdreef, alwaar we knooppunt 22 aantroffen. Rechtdoor verder gaand betraden we het kasteelpark en gingen recht naar het kasteel zelf. Daar bevonden we ons aan het knooppunt 23.

Ondertussen hadden we al kunnen zien dat er kermis was in het dorp en tevens dat er een wielerwedstrijd plaats vond. We begaven ons na het bekijken van het kasteel even tot voorbij de kerk, om er vóór de klok van 16:00 uur te genieten van een koele cola in ’t Parochiehuis. Nadien keerden we terug naar ket knooppunt 23 ter hoogte van het kasteel, om dan de andere richting te kiezen, doorheen het kasteelpark op weg naar het knooppunt 41. Eenmaal het park achter de rug bevonden we ons opnieuw op de openbare weg in Warande, om er linksaf te gaan en dan de Frankrijkstraat te kruisen. Aan de overzijde van de weg stapten we de Van Tieghemstraat in. Aan de kruising met de Heidewegel stapten we schuin links deze straat in, voorbij het knooppunt 41, om de Heidewegel verder te bewandelen tot we terug de Van Tieghemstraat aantroffen, tevens knooppunt 40. Aan de overzijde van de weg zetten we onze tocht verder in de Tamboerkensstraat en nadien in de eerste straat links, Heide. Stilaan verlieten we de bebouwing en kwamen tussen de akkers terecht. We wandelden tussen een aantal voetbalterreinen door, om even later via een haakse bocht naar rechts opnieuw de openbare weg te bereiken in Overheet. We wandelden de straat in naar links tot aan een bocht naar links, om daar rechts een veldweg te kiezen, ter hoogte van het knooppunt 42.

Deze veldweg leidde ons naar de verder gelegen N467, de Brugstraat, die we links opgingen om er knooppunt 43 te vinden. We hielden dezelfde richting aan naar de brug over de Schelde en gingen het knooppunt 56 voorbij. We staken de Schelde over en volgden hetzelfde traject als tijdens de heenweg naar het station van Schoonaarde, eindpunt van deze zomerse wandeltocht. We sloten af na exact 28247 stappen en 21,185 km gewandelde afstand.”