559: Geel, Zaterdag 23 september 2023, 16,185 km. (10.964,023 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Antwerpse Kempen, met start en aankomst ter hoogte van de Zandstraat 113 te Geel, zijnde het knooppunt 38. Na de verplaatsing vooraf via Cambio vonden we een parkeerplaats in de Zandstraat op de gelijkgrondse berm, op wandelafstand van het vermelde knooppunt. Even later omstreeks 10:55 uur konden we de wandeling aanvatten, weliswaar voorzien van wat zon, doch eerder met een fris windje. We lieten het knooppunt 38 rechts voor wat het was en begaven ons links in de Zandstraat, een smal kronkelend asfaltwegje. Met een zone bos links van de weg en weiland rechts, wandelden we een tweetal haakse bochten voorbij, om nadien de weg naar links te verlaten op een smal wegeltje, eveneens Zandstraat, tussen de weiden. Het pad leidde naar een eerste brugje over de Grote Nete, hier nog met de breedte van een sloot. Eenmaal aan de overzijde volgden we naar rechts het verloop van de waterloop, ook hier via een smal graspaadje tussen het groen. We betraden op die manier het Maelesbroek, een gebied met opvallend tal van visvijvers en ongerepte natuur. De meanders van de Grote Nete volgend, bereikten we wat later het knooppunt 67, ter hoogte van een brug over de rivier. We hielden de richting rechtdoor aan en stapten verder langs de linkeroever. Inmiddels konden we het smallere wandelpad ruilen voor een bredere grindweg. Een vrij bochtrijk pad liet ons genieten van de Grote Nete rechts en tal van visvijvers links. Geruime tijd later, mondde de Zandstraat uit ter hoogte van de drukke N126, Winkelom, net aan het Bedrijvenpark Grote Neet.

We kruisten de weg en begaven ons even naar rechts, om vervolgens linksaf een ander smal wandel- en fietspad te kiezen op de andere oever van de Grote Nete, net naast het Bedrijvenpark. Na een eindje dit paadje te hebben bewandeld, troffen we er omstreeks 11:55 uur bezijden het pad een picknickbankje aan, tijd om even te denken aan de inwendige mens. We lieten ons één van de koffiekoeken dan ook smaken. Na een korte eet- en wandelpauze begaven we ons opnieuw op weg en stapten verder langs de oever van de Grote Nete, ondertussen wat gegroeid in breedte. Het gevolgde pad eindigde aan de openbare weg, de Wildersedijk, net aan een links gelegen brug over het water. We draaiden rechts de bredere asfaltweg op en begaven ons op de Wildersedijk, net aan het knooppunt 68. Een paar honderd meter verder kregen we de kans om even te pauzeren bij een kopje koffie in ‘De Bruegelhut’, een leuk houten gebouw, voorzien van authentiek meubilair en aangepaste koffiekopjes. We waren immers reeds de klok van 12:20 uur voorbij en konden er dan ook een sanitaire pauze inlassen. Na het zwarte goud, volgde een stukje openbare weg, voorzien van uiteraard storend en snel rijdend verkeer. We begaven ons verder op de Wildersedijk tot aan het T-kruispunt met Wilders, om er vervolgens linksaf verder te gaan. Waar de weg een bocht maakte naar rechts en overging in Hulsterveld, kozen we schuin links een aardeweg, nog steeds Wilders. Tussen het weelderige groen bereikten we op het einde van deze onverharde weg het jaagpad langsheen het Albertkanaal, met name de Kemeldijk aan het knooppunt 73.

Slechts over korte afstand begaven we ons naar links op het jaagpad om het vrijwel dadelijk te verlaten aan het Aqua Ski, weliswaar enkel geopend op zondag. We draaiden bijgevolg via de Kemeldijk weg van het Albertkanaal. Net voorbij het Aqua Ski troffen we reeds het knooppunt 72 aan, om er de geasfalteerde Kemeldijk naar links te verlaten via een aardeweg, terug richting oever van de Grote Nete. Andermaal begaven we ons in het reeds eerder vermelde Maelesbroek. Opnieuw volgden we op de oever het verloop van de Grote Nete, ditmaal in de andere richting. Een smal paadje langs de kronkelende waterloop leidde naar een dalend smal bospad rechts. Eenmaal doorheen dit stukje bos, kwamen we terecht op de openbare weg, Scheplakens, net ter hoogte van een visvijver. We begaven ons zowat rechtdoor op deze asfaltweg om er het knooppunt 70 voorbij te gaan. Even voorbij de rechts gelegen Hollandsebaan, bemerkten we een opvallend beeldje bezijden de weg, dat niet aan de camera mocht ontsnappen. We stapten verder via de openbare weg tot op het kruispunt met de dwars gelegen Wildersedijk, die we ditmaal naar rechts opdraaiden. Hier troffen we het knooppunt 69 aan. Deze druk bereden weg dienden we jammer genoeg over wat langere afstand te bewandelen, tot we terug de N126, Winkelom aantroffen. Door middel van enkele oversteekplaatsen raakten we toch veilig aan de overkant van de weg, om dan via de Tessenderloseweg, dadelijk links Steenbergen in te gaan. Wat verder ging de verharding over in een grindweg en veranderde de benaming in Het Steen. Doorheen een mooi bosgebied leidde dit lange lijnrechte pad naar een kruispunt van bospaden, genaamde ‘De Hutten’. Daar troffen we het knooppunt 21 aan.

We vonden er een picknickbank om er de laatste broodjes te nuttigen omstreeks 14:45 uur. Na deze laatste rustpauze, begaven we ons verder via Hutten, in normale omstandigheden een brede zandweg, nu echter hier en daar voorzien van grote waterplassen als gevolg van de regen de voorbij dagen. Vaak was het zoeken naar een begaanbare weg, doorheen een uniek bosgebied. We stapten voorbij het knooppunt 23 en hielden dezelfde richting aan doorheen het ‘Gebied Scherpenbergen – De Hutten’. Op het einde van het bos, aan het knooppunt 99, ging het nog even verder rechtdoor op een smalle asfaltweg, tevens De Hutten, tot aan de dwars gelegen Heikant. We kruisten de weg om aan de overzijde verder te wandelen via de onverharde Heikant, opnieuw door het bos. Het kronkelend pad leidde naar een betonnen brugje over de Grote Nete aan het knooppunt 98. Net over de rivier kozen we de weg links om er een eindje de oever te volgen tot aan een picknickplaats, om daar naar rechts weg te draaien van de Grote Nete. Door middel van dit smalle grindpad Kruiskwacht arriveerden we aan het knooppunt 36. Op dit T-kruispunt met Kruiskwacht sloegen we linksaf en wandelden we tussen akkers en weiland, maar tevens voorbij tal van manèges. Ondertussen ging het voorbij het knooppunt 37, om kort daarna de Meerhoutseweg over te steken.

Even naar links konden we net voor de brug over de Grote Nete, rechts een grasweg opgaan, om er terug een eindje het verloop van de rivier te volgen. Een smal bochtig pad leidde langs het rechts gelegen Sport & Recreatiecentrum Lissenvijver, net op het ogenblik dat we een felle regenbui over ons heen kregen. Gelukkig vonden we er wat beschutting onder de bomen en konden we even schuilen tot de bui voorbij was. Toen het ophield met regenen konden we het pad verder bewandelen tot we tenslotte het laatste knooppunt aantroffen, met name 38 op een kruising van bospaden. We sloegen haaks rechtsaf en eindigden enkele meters verder, eveneens aan het knooppunt 38 in de Zandstraat, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. We konden korte tijd later de regenjas en modderige schoenen ruilen voor een droog paar. We konden de terugreis aanvatten omstreeks 16:20 uur na zowat 16,185 km te hebben genoten van de Grote Nete en de haar omringende natuur.”