529: Lierde, Zaterdag 24 oktober 2020, 21,95 km. (10.466,421 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht, beschreven in de wandelgids ‘Treinstapper 2’, met andere woorden een tocht tussen de nmbs stations van Lierde en Munkzwalm. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via het openbaar vervoer, konden we omstreeks 10:00 uur de wandeling aanvangen ter hoogte van het station van Lierde, onder een bewolkte hemel. We verlieten de parking aan het station, om er dadelijk rechts de N8, de Steenweg op te gaan. Naast de openbare weg staat het standbeeld van ‘De Pendelaar uit Lierde vroeger’. Een beeld dat verwijst naar de vroegere Lierdenaars welke pendelden naar de koolmijnen en staalfabrieken in Wallonië. Een paar honderd meters verder kozen we rechtsaf via de Neerstraat, waar een eerste beklimming wachtte. Op het einde van de straat, gekomen aan een rotonde, draaiden we linksaf Caudenberg in. We bemerkten er de geel-rode markeringen van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. Nog altijd wonnen we verder aan hoogte, stilaan voorbij de laatste woningen en langs velden rechts van de weg. We negeerden alle zijstraten en kozen op de Y-splitsing met Eikenmolen, de richting rechtdoor. Op het hoogste punt van de weg en tevens van Lierde (92 m), gekomen op een T-kruispunt, draaiden we haaks rechtsaf via Eikenmolen, om er voorbij de B&B Eyckenmolen te gaan. Net er voorbij begaven we ons linksaf op een smal asfaltwegje, later een aardeweg, die verliep tussen de akkers en via een lange bocht naar rechts, uitmondde op de Bontestraat.

Op deze betonbaan gingen we zowat 200 m naar links, om nadien rechts de smalle asfaltweg Assensveld op te gaan. In de eerste bocht naar links, verlieten we de weg en stapten verder rechtdoor op een grasweg langs de rand van het Kloosterbos van Sint-Maria-Oudenhove. We passeerden een oude waterpomp en volgden de hoofdweg doorheen het bos, om nadien naar links af te draaien en tenslotte het bos te verlaten, opnieuw aan Assensveld. We begaven ons op het smalle asfaltwegje een 100-tal m naar rechts, om er terug het Kloosterbos in te wandelen. We troffen er een omgevallen boom aan, de ideale plek om er omstreeks 11:00 uur even te genieten van een wandel- en eetpauze. Even later stapten we op het dalende bospad tot op een splitsing, om er links verder te dalen en uiteindelijk aan een hoeve opnieuw vaste voet te verkrijgen op Heyveld. We begaven ons rechtsaf op het smalle wegje tussen de velden en gingen voorbij een mooi kapelletje links van de weg. Het kronkelend en golvend wegje leidde voorbij de Kloosterbosstraat, waar de weg overging in Elverenberg, ondertussen deel uitmakend van Brakel. We gingen via Elverenberg tot aan de eerste zijstraat, de Vossenholstraat, om net er voorbij links een dalende veldweg te kiezen. Het pad ging tussen twee weiden door, gevolgd door een klein stukje bos, om even later via een houten brug de Zwalmbeek over te steken.

Aan de overzijde van de beek ging de wandeling over een lang vlonderpad, over het drassig land van het natuurreservaat Het Jansveld. Het aansluitend wandelpad verder bewandelend bereikten we opnieuw de openbare weg, de Zwalmbeekweg. We sloegen de weg rechts in en wandelden voorbij een paardenrenbaan, om uit te komen op de kruising met een dwars gelegen fiets-en wandelpad, het Mijnwerkerspad. We stapten aan de wandelboom naar rechts het smalle verkeersluwe wandel- en fietspad op en hadden oog voor de wit-rode tekens van de GR122. Even verder zagen we links op de Molenberg de vroegere Brouwershoeve. Op het einde gekomen van het Mijnwerkerspad, kwamen we aan het kruispunt met de N462, de Kasteeldreef, die we naar rechts opdraaiden, tot aan de brug over de Zwalmbeek. Hier zouden we links een veldweg dienen op te gaan, doch we weken even af van de route. Even verder op de Kasteeldreef bevond zich rechts van de weg het Kasteel van Lilare en het Sint-Franciscus Instituut. We wandelden even verder op de Kasteeldreef en gingen toen rechtsaf tot aan de toegangspoort van het kasteel. Na het nemen van enkele foto’s, keerden we op onze stappen terug tot aan de brug over de Zwalmbeek. Net vóór de brug gingen we dan rechtsaf een veldweg op, naast de Zwalmbeek.

Aan een bosje aangekomen, stapten we langs de bosrand omhoog. De aardeweg veranderde even verder in een kasseiweg en uiteindelijk in een verharde weg, het Rozenhoekje. Op dit dalende asfaltwegje, sloegen we net vóór het huis nr. 2 linksaf op een smal pad tussen afsluitingen, om op het einde van het pad nogmaals links de kiezen, verder langs de afsluiting van de weide. Tussen uitgestrekte weiden leidde het pad tenslotte naar huizen en achtertuintjes, om via een tegelpad tussen twee woningen, de openbare weg te betreden, de Berendries. We daalden af naar links, om op het eerste kruispunt opnieuw links te kiezen, eveneens Berendries. Ter hoogte van het huis nr. 34 verlieten we naar links de weg op een smal wandelpad, om verder af te dalen langs tuintjes en weiden tot op de Rozenhoek, waar we de asfaltweg rechtdoor opgingen. Na een lange bocht kwamen we opnieuw op het kruispunt met Berendries, om er linksaf te gaan, tot net vóór de brug over de Zwalmbeek. We gingen rechtsaf een brede veldweg op langs de oever van de Zwalmbeek. Wat verder, gekomen aan een kruispunt van wandelwegen, knooppunt 45, begaven we ons rechtsaf op een vlonderpad, om op het einde linksaf te draaien. We hielden er even halt op het einde van het vlonderpad om even te denken aan de inwendige mens omstreeks de klok van 13:25 uur. Nadien verlieten we het bos en volgden rechts de bosrand, om opnieuw aan hoogte te winnen. Na een eindje stappen ging het grindpad over in asfalt en kwamen we op de Boterhoek uit. Op het nabije kruispunt ging het vervolgens linksaf, eveneens via Boterhoek.

Aan het wandelknooppunt 47, verlieten we de weg naar rechts op een dalende veldweg, om nadien langs prikkeldraad tussen een bos en een weide opnieuw te klimmen. Aan het volgende wandelknooppunt 48, kozen we linksaf en klommen verder tot we een smalle asfaltweg konden betreden, Klappaardlos. Deze vrij korte weg leidde naar een bredere betonbaan, Langendries, die we links opgingen. Tussen akkers en weiland volgden we deze weg tot aan de GR-wandelboom. Het café op dit kruispunt, ‘In de Zavelput’ bleek dicht. Net naast het café begaven we ons op een stijgende veldweg, nog steeds de GR122 verder bewandelend. We kwamen tenslotte uit aan de dwars gelegen Kortendries, welke we dienden te kruisen. We konden er echter even verpozen op een zitbank aan een nieuw opgericht kruisbeeld, met zicht op het lager gelegen landschap. We volgden dan aan de overzijde van Kortendries verder de stijgende veldweg, tot aan een Y-splitsing, waar we het smalste pad opgingen schuin links. Via dit smalle wandelpad daalden we af naar Sint-Goriks-Oudenhove, om er de openbare weg te betreden, de Sint-Goriksstraat, die we links volgden tot aan de Sint-Gaugericuskerk. Ook hier alweer bleek alle horeca te zijn gesloten. We stapten rechtdoor op het Kruiswaterplein links van de kerk, tot aan het huis nr. 5, om daar links een smalle wegel op te gaan. We kruisten de Smisstraat en volgden het pad verder dat tenslotte naar links draaide en uitmondde in de Slijpstraat. We begaven ons rechtsaf op de Slijpstraat.

We wandelden voorbij het links gelegen Steenland en nadien voorbij de rechts gesitueerde Molenhoek, om na ongeveer 1,5 km een picknickplaats te bereiken aan het links gelegen Mijnwerkerspad. We hielden er dan ook omstreeks 15:20 uur even een wat langere rust- en eetpauze. Na deze wandelonderbreking ging het verder op de ditmaal kronkelende Slijpstraat tot aan de Bostmolenstraat, waar we even van het parcours afweken. We gingen even links de Bostmolenstraat in tot aan de eigenlijke Bostmolen. Na het nemen van enkele foto’s ging het nog even via de Slijpstraat verder tot op het kruispunt met de Zottegemsesteenweg, de N454. We draaiden deze steenweg op naar rechts, om nadien de spoorweg over te gaan, tot aan de iets verder geleden Sint-Jozefkapel. Net er voorbij gingen we links een smal pad op dat 50 m verder uitmondde in Kleite. Net voorbij het laatste huis, ging het via een smal pad rechts al klimmend naar de hoger gelegen Kluisstraat, die we links opgingen. We passeerden de Stedelijke Begraafplaats van Zottegem en volgden op het einde de Knutsegemstraat zowat rechtdoor, vermits de linkertak, een veldweg, min of meer onbegaanbaar was omwille van de modder.

Deze smalle kronkelende weg leidde naar het kruispunt met de Paddestraat, een smalle kasseiweg, alwaar we linksaf stapten en de weg volgden tot aan de brug over de Zwalm. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op een aardeweg, welke het verloop volgde van de waterloop. Net voorbij een zuiveringsstation eindigde het pad op de openbare weg, Bruggenhoek. We gingen rechtsaf de brug over de Zwalm over en onmiddellijk linksaf op een pad langs de andere oever van de Zwalm. Dit smalle pad leidde tenslotte tot aan de gekende Zwalmmolen aan de Rekegemstraat. Nu gingen we links de brug over, om net er voorbij aan een picknickplaats, rechtsaf verder te wandelen op het Molenpad. We gingen de Vredeskapel voorbij en arriveerden op die manier aan de N415, de Zuidlaan, ondertussen op het grondgebied van Munkzwalm. We gingen de Zuidlaan op naar links en verlieten zo het traject van de GR122. Net voorbij de Sint-Mattheuskerk, ging het rechtsaf in de Decoenestraat, om na 100 m links een fiets- en wandelpad op te gaan dat leidde naar het station van Munkzwalm. Daar aangekomen om 17:40 uur konden we mits een kleine sprint nog net de stilstaande trein halen en beginnen aan de terugreis richting Mechelen. Met dank aan de treinbegeleider die even de trein liet wachten.”

336: Sint-Goriks-Oudenhove, Zaterdag 25 april 2015, 22,3 km. (6842,729 km.)

“Een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2, met start en aankomst in Sint-Goriks-Oudenhove. In de wandelgids verkreeg deze tocht als titel: ‘Langs de watermolens van de Zwalm’. De totale wandelafstand bedraagt 22,3 km en gaat van start ter hoogte van het Kruiswaterplein. We vonden er voldoende parkeerplaats en konden na een hapje ter plaatse alvast uitkijken naar een aangename tocht langsheen tal van watermolens. We gingen dus van start op het reeds vermelde plein en konden ons richtten op de wit-rode markeringen van de GR122, via de Sint-Goriksstraat. Net voor het eerste huis rechts, wonnen we aan hoogte via een veldweg rechts. We verkregen schitterende vergezichten en hielden dezelfde richting aan waar enkele veldwegen samen kwamen. Via een bredere weg kwamen we aan een wandelboom, om er afscheid te nemen van de GR122, doch tezelfdertijd de rood-gele tekens te volgen van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. Bijgevolg wandelden we schuin rechts verder, om even later een verhard fietspad te dwarsen en aan te komen op de Wolvenhoek. Na een tweetal bochten, leidde een smal paadje ons doorheen een bosje. Een kronkelend pad liet ons een brugje oversteken, waarna we een asfaltweg bereikten, die we naar links opgingen. Zowat 500 m verder gingen het rechtsaf en in stijgende lijn naar de kerk van Rozebeke.

Net voor de kerk ging het naar rechts in de Sint-Annastraat, we verlieten er de rood-gele tekens van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. We begaven ons nadien in de dalende Kamperstraat rechts, tot aan een driesprong om vervolgens verder te wandelen naar links, langsheen de bosrand. Een bocht later vervolgden we onze wandeling in de links gelegen Groenstraat en arriveerden in Roborst. Langs de dalende Machelgemstraat kwamen we tot bij de Bostmolen. Na het bekijken van dit bouwwerk stapten we rechts het brugje over tot aan de volgende T-splitsing. We troffen er opnieuw de rood-witte tekens aan van de GR122, welke ons links de Slijpstraat lieten ingaan. We kwamen aan de drukke N454, welke we over korte afstand naar rechts volgden, voorbij de spoorweg en tot aan een kapelletje. Daar ging het linksaf op een smal paadje, tot aan het pand met nr. 25, om er rechts een stijgend wegje op te gaan. Even later ging het bij het bereiken van een betonweg linksaf, voorbij het kerkhof van Zottegem tot op een T-kruising. Via een veldweg links, trokken we later doorheen een stukje bos via een dalend en moeilijk begaanbaar pad. Beneden aangekomen, staken we de Zwalm over en kwamen op een asfaltweg uit, welke we naar rechts opgingen.

Een volgende T-kruising gebood ons opnieuw rechts te kiezen en te wandelen langs de rand van een links gelegen bosgebied. Ter hoogte gekomen van de brug over de Zwalm, ging het voor de brug linksaf op een veldweg tussen het bos en het water, waarna we een waterzuiveringsstation aantroffen. Via een volgend brugje stapten we verder aan de overzijde van de Zwalm op een tegelpad en bereikten zo de Zwalmmolen. We overschreden nogmaals de beek, om dan rechts het Molenpad te kiezen, net voorbij een gedenksteen ter ere van Omer Wattez. Even later kwamen we aan de N416, om er definitief afscheid te nemen van de rood-witte tekens van de GR122. In stijgende lijn ging het over korte afstand naar rechts, tot nagenoeg op de top van de helling, om dan rechts de dalende Krekelstraat in te wandelen. Zowat 500 m verder ging het opnieuw linksaf op een stijgende betonweg, om daar op het einde rechts aan te houden in de richting van een alleenstaande boom. Steeds rechtdoor aanhoudend kwamen we aan de Pedemolen.

Steeds verder dezelfde richting volgend, bevonden we ons opnieuw op het grondgebied van Zottegem, om daar rechts de Ruddershovestraat in te draaien. Deze bracht ons uiteindelijk in de Paddestraat, bekend uit de Ronde van Vlaanderen. Een kruispunt verder ging het linksaf in de Knutsegemstraat om dan opnieuw aan hoogte te winnen tot op een T-kruising, waar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. Ditmaal ging het via een betonweg naar links, om ongeveer 150 m verder opnieuw links te kiezen voor een veldweg richting draaihekje. We betraden een stukje bos alwaar de Molenbeek werd overschreden en we de aanwijzingen aantroffen inzake het lokale Jan de Lichtepad. We stapten dan ook over zowat 700 m langs dit wandelpad, om nadien het bos te verlaten via een tweede draaihekje. Door middel van een betonweg naar links kwamen we ter hoogte van het Psychiatrisch Ziekenhuis van Velzeke, even later opnieuw in de bekende Paddestraat. Ditmaal ging het over de kasseien naar rechts en bereikten we het Provinciaal Acheologisch Museum PAMZOV, alwaar zich een monument bevindt ter ere van de Ronde van Vlaanderen. Op korte afstand daar vandaan kwamen we op het Romeins Plein met het standbeeld van Julius Caesar.

We staken het plein over en gingen verder in de Kerklandstraat, steeds in dezelfde richting. Onze wandeling passeerde het jeugdcentrum De Populier waarna we aankwamen in de Blarenhoek. Op het einde van de straat ging het in de rechts gelegen Velzekestraat, tot we een brug aantroffen, tevens de startplaats van het Jan de Lichtepad. We volgden naar rechts dit pad om dan omheen het wachtbekken Bettelhovebeek te wandelen. Nog steeds het Jan de Lichtepad bewandelend, kwamen we geruime tijd later aan de N454 in Strijpen. Aan de overzijde ging het dalend verder tot bij de Van Den Borres watermolen, om dan de spoorweg te bereiken. Via een brug overschreden we de spoorweg om links de Krommestraat in te gaan. Nagenoeg 300 m verder leidde een veldweg rechts ons in de richting van de eerste huizen van Sint-Goriks-Oudenhove. We stegen naar de kerk toe om opnieuw het Kruiswaterplein te bereiken, meteen het einde van een aangename wandeltocht, langs tal van watermolens.”