Posts tonen met het label Evergem. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Evergem. Alle posts tonen

zaterdag 29 augustus 2020

337: Sleidinge, Zondag 03 mei 2015, 11,515 km. (6854,244 km.)



“Tijd voor een eerste dagverslag, na een min of meer geslaagde eerste namiddag. Na een ochtend van ongeduldig wachten, tot het moment van vertrek, konden we omstreeks 13:00 uur toch van start. Een grote tocht waarvan we voorlopig nog het einde niet kennen. Na de middag kwam dan ook ten huize het afscheid van ons moeder en onze vrienden Anja en Peter. Zij zullen alvast toezicht houden op de woning en zorgen voor de planten en de post. Maar goed, omstreeks 13:00 uur gingen we dus van start. Vanaf nagenoeg de voordeur volgden we het lokale Leo Steelpad en verlieten we aldus de dorpskern van onze gemeente Sleidinge, via het terrein van het C.C. De Stroming. Zowat een half uurtje later betraden we het grondgebied van Evergem, na eerst de nodige regenkledij te hebben aangetrokken. Het was inderdaad al aan het regenen op onze eerste dag. Via een gedeelte van het Sint Kristoffelpad, ging het verder over de Ringvaart naar Wondelgem.

Onderweg passeerden we het rechts gelegen Grossenknetenpark van de gemeente Evergem. Eenmaal veilig en wel in Wondelgem, werd het tijd om even de meegenomen broodjes te nuttigen, waarna we onze weg vervolgden richting Gent centrum. Toen we even na 15:00 uur enkele bankjes aantroffen ter hoogte van de Dracenastraat, werd het tijd voor een eerste rustpauze. Wat later ging het via enkele hoofdzakelijk Turkse woonstraten verder, richting centrum van Gent. Omstreeks vier uur in de namiddag hielden we nog even halt ter hoogte van het Sint-Elisabethplein, alwaar enkele bankjes uitnodigden even te pauzeren. Het was inmiddels gestopt met regenen. Enkele minuten later, omstreeks 16:20 uur bereikten we onze eerste slaapplaats in de Lieven De Winnestraat te Gent. Op die manier zijn we nu gasten bij Diederick Barbier, alwaar we een kamer hebben verkregen met twee bedden, koffie als onthaal en een aangename babbel. Na het uitpakken van ons materiaal, maakten we nog even een ommetje in de buurt, op zoek naar een kopje koffie en een glaasje wijn.

We konden daarvoor terecht in café Lambert, even aan de overzijde van de Coupure. Zo komt stilaan een einde aan een eerste wandeldag, op weg naar Santiago de Compostela. De eerste 11,515 km staan op de teller, goed voor 15354 stappen. Morgen gaat het richting Gavere, onze wekker wordt dan ook ingesteld op 06:30 uur.”

vrijdag 8 mei 2020

212: Sleidinge, Zaterdag 25 december 2010, 13,8 km. (4281,616 km.)



De laatste wandeltocht tijdens het jaar 2010. Deze tocht werd in de wandelgids Maching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 25/12/2010 – 9940 Sleidinge (Oost-Vlaanderen), Eindejaarstocht, 7-9-13-17-21 km. W.A.K. (Wandelclub Al Kontent). Start: Vrije Basisschool De Bijenkorf. Langs rustige en landelijke wegen. Verzorgde controleposten.’ Het verhaal van de tocht werd pas ‘s anderendaags geschreven, omstreeks 14:51 uur.

“Het jaar loopt stilaan naar zijn einde toe, vandaar dat wij vandaag opteerden om deel te nemen aan de Eindejaarstocht, ingericht door Wandelclub Al Kontent te Sleidinge. De gemeente zelf is voor ons geen onbekende, aangezien we er werden geboren en er tevens zijn opgegroeid. Er zouden ons dus geen verrassingen te wachten staan, behalve natuurlijk het fenomeen van de weergoden. Immers, vandaag beleefden we een witte Kerst en dat zou spoedig duidelijk worden tijdens de wandeling, met name een parcours, af en toe zeer moeilijk begaanbaar omwille van de aanwezigheid van sneeuw, maar vooral ijs. De plaats van afspraak situeerde zich in de Vrije Basisschool De Bijenkorf. Aldaar konden we terecht voor de inschrijving en konden er tevens parkeren op de binnenkoer van de school. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 7, 9, 13, 15, 17 of 21 km. Een blik op het traject leerde ons dat het een tocht zou worden omheen de kerktoren, met een kleine zijsprong naar het grondgebied van de fusiegemeente Evergem. Na een hapje voor onderweg, konden we op stap.

We verlieten het schoolgebouw via een zijuitgang, langsheen het Akkerken, om langsheen een plaatselijk monument, voorstellende een V2, te wandelen. Op die manier ging het via een aanpalende woonstraat in de richting van de open velden. We troffen er kort na de start, de aanwijzingen aan, dat we ons bevonden op de Burggraven route (45 km) en tezelfdertijd het Sint Kristoffel pad. Het werd al spoedig duidelijk dat sommige straten, waar nog niet werd gestrooid, er spiegelglad bij lagen. Dat maakte het moeilijk om te stappen. Even verder bereikten we een eerste veldweg en daar ging het iets makkelijker, omwille van de nog nagenoeg verse sneeuwlaag. Eenmaal de open velden bereikt, kregen we schitterende vergezichten voor ogen, alles nagenoeg bedekt onder een wit deken. Sloten dicht gevroren en voor de rest stilte alom. Via een pad ging het tussen de landerijen door, in de richting van de Langendam. Daar kregen we in een voortuintje de eerste sneeuwpop van de dag te zien. Er zouden er nog enkele volgen later tijdens de wandeling.

We volgden de weg verder in de richting van de Weststraat. Op dat kruispunt, ter hoogte van de psychiatrische kliniek, ging het rechtsaf, richting Linde. Korte tijd later bereikten we aldaar, na iets meer dan 3 km, de eerste rustpost, gevestigd in de lokalen van de plaatselijke judo club. Hier konden we de handen een beetje verwarmen en ons tegoed doen aan een warm drankje. Diegenen die deelnamen aan de wandeling van de 17 of 21 km, hadden hier vervolgens een plaatselijke lus te wandelen. Omwille van de slechte begaanbaarheid van de wegen, zagen we hiervan af en beperkten ons vandaag tot een kortere afstand. Na de controle, vervolgden we naar links onze weg, richting grondgebied van Evergem. We kregen enkele landelijke wegen te verwerken, waar ook af en toe stroken dienden te worden begaan, die nog niet ijsvrij waren. Bijzonder glad op bepaalde momenten. Gelukkig kregen we ook wegen welke reeds sneeuw- en ijsvrij waren gemaakt en dat maakte het wandelen er een stukje eenvoudiger op. Via Kromvelde en de Zevekotestraat, bereikten we de Kwadeweg, de drukke verbindingsweg tussen Gent en Eeklo.

Onderweg bewandelden we een gedeelte van het Everpad. We dwarsten deze weg en zetten aan de overzijde onze wandeling verder via een landelijke weg. Na wat bochtenwerk, verlieten we de openbare weg, via een links gelegen veldweg en trokken de open velden in. In de verte zagen we de kerktoren verschijnen. Via enkele paden bereikten we de bebouwde kom en kwamen uit ter hoogte van de kerk. In de Dorpsstraat ging het rechtsaf, richting Gemeenteschool. We konden aldaar terecht voor een kleine opwarming. Ondertussen was de zon verschenen, doch we konden nog niet spreken van voelbare warmte, evenmin begon het ijs op de weg te dooien. Na deze controle, de laatste van de dag, trokken we op weg om het laatste gedeelte van de wandeling af te werken. Het ging rechtsaf, richting Hooiwege, waar we langsheen het voormalige moederhuis Ave Maria wandelden.

We volgden de drukke weg richting Lembeke, tot aan de Mithremstraat, alwaar het linksaf ging. Aldaar kregen we een hele verzameling sneeuwpoppen te zien, een niet alledaags zicht. Verder in de Mithremstraat, ging het via een links gelegen veldweg, richting dorpskerk. We volgden er een moeilijk begaanbaar pad, deels ondergesneeuwd, deels bedekt met ijs. Stapvoets ging het tussen de akkers, richting Dellaertsdreef, alwaar we reeds vroeger op de dag waren van start gegaan. Hier wachtte ons een stukje bijna onbegaanbare openbare weg, waar het wegdek was bedekt met een laag ijs. Hier maakten velen een schuiver en konden zich met moeite staande houden. Gelukkig bereikten we de Weststraat en daar ging het linksaf, richting aankomst. Uiteindelijk bereikten we na 13,8 km de startzaal en dat volstond ruimschoots voor vandaag.

Jammer genoeg hadden de inrichters van deze wandeling geen verhaal tegen de omstandigheden, waardoor af en toe het parcours minder begaanbaar was en daardoor uiteraard de pret van het wandelen snel verdwijnt. Gelukkig is het niet elke dag van het jaar zo erg gesteld. Zo waren we vandaag waarschijnlijk toe aan onze laatste wandeldag van 2010. We sluiten het jaar af met een voorlopige totaalstand van 4281,616 km.”

We eindigen met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden nagelaten. ‘K: Wandeling in en rond Sleidinge. Deze anders zo mooie streek lag er nu spiegelglad bij. Heel moeilijk begaanbare wegen. Met deze wordt het jaar afgesloten! J: Wandeltocht met vertrek in de Bijenkorf te Sleidinge. Zeer moeilijk begaanbaar parcours omwille van sneeuw en ijs. Dit was wellicht de laatste wandeling van 2010. Alvast hop naar een volgend jaar. Wie weet wordt het wandelen op een andere manier??’

maandag 16 maart 2020

048: Oosteeklo, Zaterdag 24 januari 2009, 15,3 km. (866,33 km.)



Een tocht van januari 2009, welke voordien in de wandelgids Marching als volgt werd aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 24/01/2009 – 9968 Oosteeklo (Oost-Vlaanderen) – 25ste Tocht rond Oosteeklo – 7-12-18-24 km. De Kwartels Groot-Assenede. Start: Parochiezaal. Wandeling langs bos- en veldwegen om en rond Oosteeklo in zijn kale Meetjeslandse winterpracht.’ Na afloop van deze winterse tocht, werd door wandelmaatje het hierna volgend wandelverhaal geschreven, op zaterdag 24 januari 2009 omstreeks 16:08 uur.

“Vandaag vierden we een beetje feest. Een wandelclub uit Assenede bestaat namelijk 25 jaar. Ze zijn bekend om hun reuze-éclairs en hun naam: ‘De Kwartels’. We gingen van start in het dorp van Oosteeklo, de parochiezaal was goed voor de inschrijving en om de inwendige mens te versterken. Plaatselijke begeleider van dienst was onze medewandelaar Guy, die ons hartelijk welkom wuifde. Evergem en Assenede waren ook de gemeenten die we even doorkruisten. Het aantal deelnemers is ons niet bekend, maar we kunnen spreken van een goede opkomst. Nadat de spieren waren warm gelopen ging het goed op de 15 km. De bottinnen kraakten op het grind, ploegden zich door de veldwegen en marcheerden over vlakke paden. De uitgestrektheid leek eindeloos. Heel in de verte kon men soms iets spotten, alsook de wandelaars liepen verspreid, opgaand in de kalmte van de natuur. Het voelde fris aan bij een temperatuur van 1 graadje, maar naarmate de dag vorderde, werd het iets aangenamer.

Langs het parcours geurde het naar wat het leven ons brengt. Bomen, maar ook de typische geur van boerderijen. Hier en daar in de dichtere begroeiing kweelde al een vogel. Een voorbode van wat eens de lente zal worden, om daarna de zomer in te halen. Het was een goed verzorgde tocht met een vriendelijke bediening en voor elke deelnemer was er een hydraterende mousse voor de vermoeide voetjes voorzien. Altijd leuk een klein presentje te krijgen. Ook de politie had een speciale verwelkoming langs de weg gezet, en zo was het voor het verkeer ook duidelijk, dat er een wandeling georganiseerd was. Tot slot laat ik even weten, dat uw reporter ter plaatse nu goed ingesnoerd zit. Op aanraden van Guy kocht ik mij een rugsteun, die mij moet helpen de kilometers nog beter aan te kunnen. Ik zal in het vervolg mooi rechtop wandelen en minder pijn hebben. Een goede raad van iemand die het kon weten, is inderdaad goud waard. Rest mij nu alleen nog de wandelboel proper te maken voor onze tocht van morgen.”

Dat er ook enige aandacht werd geschonken aan de wandelboekjes, mag wel blijken uit hetgeen hierna wordt vermeld. Doorgaans was het de gewoonte deze handige boekjes in te vullen op het einde van de tocht, meestal in de startzaal en dat terwijl even werd nagekaart over de voorbije tocht, tijdens het nuttigen van een drankje. Ziehier alvast wat kort na het einde van deze tocht werd genoteerd: ‘K: Landwegels, velden. Assenede, Evergem, Oosteeklo. De rugpijn was erg. Kalme wintertocht. J: Rustige tocht te Oosteeklo, omheen het dorp. Zacht winterweer en zonnetje van de partij. Prima organisatie door een club die zijn 25ste verjaardag mag vieren... De Kwartels!’

vrijdag 13 maart 2020

042: Sleidinge, Zaterdag 27 december 2008, 15 km. (769,84 km.)



Een eindejaarstocht welke destijds van start ging, in de gemeente alwaar we vroeger woonachtig waren. Deze tocht werd toen aangekondigd in de wandelgids Marching als volgt: ‘Zaterdag – Samedi – 27/12/2008 – 9940 Sleidinge (Oost-Vlaanderen) – Eindejaarstocht – 7-9-13-17-21 km. – W.A.K. (Wandelclub Al Kontent) – Start: Vrije Basisschool De Bijenkorf. Langs rustige en landelijke wegen. Verzorgde controleposten.’ Na het beleven van deze mooie en aangename winterwandeling, konden we aan de hand van de belevenissen onderweg, het navolgende verhaal neerpennen. Een verhaal op zaterdag, 27 december 2008 omstreeks 16:11 uur.

“Vandaag werd Sleidinge gekozen, als beginpunt voor een winterse wandeling. Organisator, Wandelclub Al Kontent, mocht zich gelukkig prijzen met de weersomstandigheden vandaag. Alhoewel berekoud deze morgen, ongeveer - 3,5°, kreeg het zonnetje al vlug de bovenhand en dat zorgde voor mooie vergezichten tussen de akkers en weilanden. Startplaats voor de wandeling was de Vrije Basisschool ‘De Bijenkorf’, gelegen in het Akkerken. Gezien de schrijver van dit artikeltje, geboren en getogen is in deze gemeente, had deze wandeling vandaag wel iets bijzonders. Op deze startplaats was vroeger de kleuterschool gelegen en daar kregen we dan ook onze eerste kennismaking met het begrip school. Het gaf dan ook een raar gevoel, hier terug te komen, zoveel jaren later. Vandaag kon worden gekozen voor afstanden van 7, 9, 13, 15, 17 en 21 km. Gelet op de gevoelstemperatuur, kozen we voor een eerder kortere afstand van 15 km.

Na het verlaten van de basisschool, liep het parcours langs het bedrijf Calcutta, destijds een gekende textielfabriek, die zelfs de oorlogsjaren overleefde, dankzij het verkeerd vallen van de daarvoor bestemde Duitse bommen. Het ging dan via de Dellaertsdreef in de richting van het Keizersgoed. Hier kwamen we als kind hengelen in de daar gelegen forellenvijver. Tussen de akkers ging het nadien naar de Langendam. Op dit traject lopen tal van wandelroutes, zoals het Burggravenpad en de Kristoffelroute. Op het einde van de vermelde straat ligt het gekende psychiatrisch centrum van Sleidinge. In de volksmond is dit gekend als de ‘Knip’, naar de vroegere naam ‘Kneippgesticht’. Hier kunnen tal van jongeren terecht met alcohol- of drugsproblemen.

Vervolgens trokken we verder naar de Weegse, alwaar we een eerste controlepunt hadden in de plaatselijke judoclub. Na een korte eet- en drankpauze, trokken we verder richting Evergem, via onder andere de Biezenstraat. De watertoren van Sleidinge, kwam steeds nader, gezien de wandeling uiteindelijk via de Zevekotestraat en het Hulleken in de onmiddellijke nabijheid van dit gebouw verliep. Vervolgens werd de drukke baan, Gent - Watervliet gedwarst om dan de weg te vervolgen via Meerhem. Langs rustige binnenwegen, ging het naar het Oostveld, waar nu de huidige velden dienen om bomen te kweken. Jaren terug waren dit een soort meersen, geliefd bij de plaatselijke jeugd. Uiteindelijk arriveerden we in de Kerkstraat om zo een tweede controleplaats binnen te stappen, gelegen in de gemeentelijke jongensschool.

Ook hier alweer een confrontatie met een ver verleden, vermits we hier de lagere school doorliepen tot in het jaar 1968. Een fel gemoderniseerd schoolcomplex, liet toch nog ruimte over om een deel van de oude schoolgebouwen te bewaren. Aan de overzijde ligt het rusthuis ‘Ave Maria’, destijds het ‘Moederhuis’ van de streek, waar menig kind werd geboren. Ironie van het lot... velen die hier destijds het daglicht zagen, brengen nu hun oude dag door op dezelfde plaats. Het tegenover gelegen klooster, kon de tand des tijds niet weerstaan en diende plaats te ruimen voor een modern zorgcentrum voor bejaarden. Enkel de oude kapel bleef bestaan. Zo vervolgden wij onze wandeling, af en toe mijmerend over het verleden, langs tal van wegen die ondertussen wijzigden van naam en waar de bouwwoede steeds verder oprukt. Een kleine gemeente is groot geworden.

Via een lus kwamen we tot slot opnieuw aan op de startplaats van de wandeling. Net als in een film, kregen we vandaag een kijk op een modern Sleidinge, doorweven met eigen beelden hoe het vroeger was. Nog steeds waakt de kerk over het dorpsplein, zoals ze altijd heeft gedaan. Waarschijnlijk een stille getuige van zoveel jaren gemeentegeschiedenis, waar we ook deel van uitmaken. Al bij al een geslaagde en verzorgde wandeling, voorzien van een klein winterzonnetje en onder een stralend blauwe hemel.”

Ook onmiddellijk na de wandeltocht, werd een weinig aandacht geschonken aan de wandelboekjes, alwaar ter zake enkele korte bevindingen werden genoteerd. Ziehier alvast wat destijds in 2008 werd geschreven: ‘K: - 3° Berekoud. Maar een mooie wandeling door Sleidinge. Met de nodige verhalen uit Joris zijn jeugd. J: Wandeling door mijn geboortedorp. Veel herinneringen aan de jeugd. Een kleine gemeente is nu groot geworden. Waar is de tijd?? De kleuterschool, de lagere school, veel uren speelplezier her en der. Het moederhuis, waar het allemaal ooit begon!’