561: Sint-Pieters-Leeuw, Zaterdag 30 september 2023, 16,314 km. (10.996,312 km.)

“Het relaas betreffende een wandeling via knooppunten, met start en aankomst te Sint-Pieters-Leeuw. Vooraf maakten we de verplaatsing via Cambio en vonden een parkeerplaats op het Domein Coloma in de Joseph Depauwstraat. Alvorens de wandeling aan te vangen, genoten we nog vooreerst van een kopje koffie in de Gareelmaeker, tegenover de plaatselijke Sint-Pieters kerk. Even later omstreeks 10:50 uur konden we op weg. Net aan de kerk vonden we de startplaats van onze geplande wandeling, aan het wandelknooppunt 701. We verlieten er bijgevolg Rink via de Pastorijstraat, om aan de splitsing verder links Rink te volgen. Het doodlopend straatje eindigde aan het knooppunt 700, om er vervolgens de rechtertak te kiezen van een grindweg tussen hagen. Het pad mondde uit op de openbare weg, de Victor Nonnemanstraat die we links betraden. Ter hoogte van de brug over de Zuunbeek vonden we het knooppunt 712, doch we stapten verder rechtdoor tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Nonnemanstraat. Een deels grind- en graswegje langs een weide leidde naar de nabije Brusselbaan, die we slechts over korte afstand naar links volgden om dan rechtsaf de Zuundallaan te kiezen. Ter hoogte van een bocht in de weg, ging het schuin links verder op een smalle grindweg, de Karenberg. Het smalle pad volgde zowat het verloop van de lager gelegen Zuunbeek, om er kennis te maken met de natuur van de Zuunvallei. Gekomen aan het knooppunt 752 eindigde de aangeduide wandelroute en ging rechtdoor verder via niet aangegeven knooppunten. Wij kozen er echter linksaf en volgden het traject van het Zuunwandeling Wandelpad.

Deze onverharde weg liet ons langzaam maar zeker aan hoogte winnen tussen akkers en weilanden. We kruisten er de smalle Bellestraat en wandelden aan de overzijde, om er een klein kapelletje voorbij te gaan. De iets bredere veldweg, nagenoeg lijnrecht liet ons opnieuw wat aan hoogte winnen, om later af te dalen naar de openbare weg, de Petrus Huysegomsstraat, net aan het knooppunt 713. We sloegen er haaks linksaf en via een ruime bocht naar links wandelden we zowat in tegenovergestelde richting. Het smalle asfaltwegje ging spoedig over in opnieuw een brede grindweg, met vooral uitzicht op een watertoren wat verder weg. Het kronkelend pad, de zogeten Weg N° 18, ging opnieuw over in asfalt ter hoogte van een bocht in de Bellestraat. We namen de richting naar rechts, om de klim aan te vatten naar de hoger gelegen Brusselbaan. Jammer genoeg dienden we hier over geruime afstand deze vrij drukke weg te volgen, nog wat aan hoogte winnend. We stapten voorbij de eerder geziene watertoren om dan langzaam af te dalen, tot we links de drukke weg konden verlaten ter hoogte van de Kasteelstraat. Aan een klein pleintje, Zonneweelde kozen we eerst links en vervolgens rechts op uit te komen op de dwars gelegen Mollemstraat. We draaiden links het smal wegje op, om via een bochtig parcours langzaam te klimmen naar de dwars gelegen weg, Zellikveld. Rechtsaf ging de weg vrij vlug over in grind, om net voorbij een boerderij uit te komen op een andere dwars gelegen grindweg aan het knooppunt 738. We bevonden er ons op de Puttenberg, met zicht op de lager gelegen omgeving. We hielden er dan ook even halt omstreeks 12:20 uur voor het nuttigen van een broodje.

Vermits we nog geen picknickbank hadden gevonden onderweg, dienden we rechtstaand te genieten van een late middagmaaltijd. Na deze maaltijd gingen we linksaf verder op de Puttenberg, een brede grindweg om er de zogeheten Witseboom, een Lindeboom uit de tv-serie Witse voorbij te gaan. De Puttenberg eindigde ter hoogte van de openbare weg, aan de rotonde met de Vlezenbeeklaan. Jammer genoeg was het café op de hoek uitzonderlijk gesloten. We begaven ons aan de overzijde van de rotonde en wandelden verder via de Appelboomstraat, om nadien de eerste straat links, de Elsweg in te draaien, een vrij smal wegje tussen de velden. We passeerden het knooppunt 737 ter hoogte van een van rechts invoegend paadje, de Kamstraat. Weinig verder ging het voorbij ‘De Witte Hoeve’, gesloten wegens verbouwingen, om nadien aan het einde te komen van de Elsweg. Daar ging het asfalt over in een smal graspad tussen weideafsluitingen. Aan de andere kant van het graspad kwamen we uit op de openbare weg, de Jaak Calloenstraat, aan het knooppunt 736. We begaven ons rechtsaf en volgden er een gedeelte van het traject van de Streek-GR Groene Gordel. Langs akkers en enkele manèges door, eindigde de verharding en hielden we verder dezelfde richting aan op een veldweg, die leidde in de richting van een stukje bos. Het te volgen pad echter verliep langs de rand van deze boszone, om zo het knooppunt 735 aan te treffen, zowat aan het uiteinde ervan. We sloegen linksaf om andermaal langs de bosrand verder te gaan. Licht dalend ging het via een grindweg naar de iets lager gelegen Hemelrijkstraat.

Net vóór de aansluiting met deze openbare weg, troffen we bezijden het pad een zitbank aan, alwaar we omstreeks 13:40 uur even konden pauzeren en ondertussen genieten van een gebakje. Inmiddels waren we aangekomen ter hoogte van het knooppunt 733. Na te hebben genoten van een zonnige rust- en eetpauze, vervolgden we onze weg linksaf in de Hemelrijkstraat, verder afdalend. Amper een paar honderd meter verder, kozen we rechts een smalle wegel, de Buurtweg 83 die leidde naar de Baesberg (Zuunvallei). Dit kronkelend pad mondde uit aan het knooppunt 73 in de Brabantsebaan, die we links verder volgden. Meteen ging het voorbij een weide, waar maatje niet kon weerstaan enkele langoren te aaien. De Brabantsebaan verder bewandelend, gingen we voorbij het knooppunt 76 en tevens een oude wegwijzer, om dan aan het knooppunt 77 de weg naar links te verlaten, via de Oudenakenstraat, welke min of meer het verloop volgde van de ernaast gelegen Zuunbeek. In de verte kregen we zicht op de zendmast van Sint-Pieters-Leeuw. Waar de weg bochtte naar links, stapten we rechtdoor een veldweg op, die aan het andere einde opnieuw terecht kwam op de Oudenakenstraat, tevens knooppunt 708, welke we verder naar links opgingen, een mooie holle weg tegemoet. Op het einde van de weg, ging het verder rechtsaf door middel van de Alfons Fleurusstraat, langs de rand van een bos. Deze zowat 1,5 km lange weg tussen tal van maïsvelden en weiden, leidde stilaan naar het centrum van Sint-Pieters-Leeuw.

We passeerden het knooppunt 710, net ter hoogte van een wandelboom, welke liet zien dat we zonet een gedeelte hadden bewandeld van het traject van de GR512. Even verder verlieten we de Alfons Fleurusstraat ter hoogte van een boerderij naar links, op een smalle wegel bezijden weiland. Eeen haakse bocht naar rechts liet ons een korte klim aanvangen, welke eindigde aan het knooppunt 700, alwaar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. We betraden op die manier opnieuw Rink en konden er omstreeks 15:20 uur nogmaals pauzeren bij een frisdrankje op het terras van de Gareelmaeker, andermaal aan het knooppunt 701. Na deze onderbreking verlieten we Rink via een smal steegje, de Kastanjedreef, om er op die manier het Domein Coloma in te wandelen, richting knooppunt 749. We eindigden dan ook onze wandeling na een bezoek aan tal van rozentuinen, op de parking van het domein. Klaar voor de terugreis.”

436: Brukom, Zaterdag 14 maart 2020, 14,307 km. (8860,186 km.)

“Het relaas van de wandeling hierna, handelt alweer over een tocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Tijdens een vorige wandeling over dit parcours waren we gestopt ter hoogte van Brukom op de Bergensesteenweg. We begonnen deze dag dan ook met een verplaatsing per bus en trein naar de vermelde plaats, om er bij aankomst vooreerst even te genieten van een broodje, gezeten op het trottoir ter hoogte van een grote handelszaak. Nadien, omstreeks 10:30 uur konden we aan de tocht beginnen. We wandelden dan ook een tijdje langs de Bergensesteenweg, om even later schuin rechts een smalle asfaltweg op te gaan, de Trapputweg. Na enkele bochten veranderde het asfalt in een betegelde weg met in het midden een grasstrook. Zowat 1 km verder, na te hebben genoten van de uitgestrekte vlakte, bereikten we de dwars gelegen Halleweg, welke we links opgingen. In dalende lijn kwamen we een 350-tal m verder aan op een vijfsprong van wegen, om er de eerste weg rechts, de Zandweg op te gaan. We volgden er nu eveneens het traject van de Streek-GR Groene Gordel, naast de reeds gekende rood-witte tekens van de GR512. Deze min of meer modderige veldweg, liet ons geleidelijk aan hoogte winnen. In de verte zagen we reeds de VRT-zendtoren van Sint-Pieters-Leeuw, alwaar we later zouden voorbij wandelen.

Ter hoogte van een haakse bocht naar links, verlieten we de Zandweg, door rechtdoor een smal paadje op te gaan naast een weideafsluiting rechts. Het paadje was erg modderig en omwille van de helling vaak moeilijk begaanbaar. Tenslotte raakten we toch boven en kwamen terecht op de openbare weg, Vosholenweg. Hier dienden we aan de overzijde van de straat, rechts naast het huis nr. 9, nogmaals een smal paadje te bewandelen in dezelfde richting. Echter na enkele tientallen meter kwamen we tot de vaststelling dat het pad volledig onder water stond en er geen doorkomen mogelijk was. Dan maar rechtsomkeer en via de openbare weg, richting ander einde van het paadje. We volgden bijgevolg de Vosholenweg naar rechts, dan de Jan Baptist Cardijnstraat eveneens naar rechts en tot slot aan een klein kapelletje opnieuw rechtsaf, in de Janbapust Cardijlstraat. Even later bereikten we ter hoogte van het huis nr. 33 het van rechts komende paadje van voorheen. Voorbij de woning ging het asfalt over in een grindweg en wandelden we tot aan het kruispunt met de Pijnbroekstraat. Daar ging onze tocht naar links, om meteen opnieuw rechts de Jan Baptist Cardijnstraat in te draaien.

We kruisten vervolgens de Pepingensesteenweg, ter hoogte van een wandelboom. We namen er dan ook afscheid van de Streek-GR Groene Gordel. Aan de overzijde van de steenweg stapten we rechtdoor de Victor Maloustraat in en kwamen voorbij de VRT-zendtoren. Voorbij de zendtoren stapten we nog een eindje rechtdoor in de Victor Maloustraat om nadien rechtsaf te gaan in de Bosveldlaan. Ter hoogte van een T-kruising gingen we verder linksaf in de Bosveldlaan tot aan het huis nr. 5. Daar hield de verharding op en verkregen we een gedeeltelijk gras- en grindweg. We maakten een bocht naar rechts en stapten tussen de velden door, tot we op het einde de Oudenakenstraat bereikten. Via het asfalt draaiden we rechtsaf  en kwamen even later terecht in het verlengde van de straat, thans Alfons Fleurusstraat. Over een afstand van ongeveer 1,3 km gingen we in dezelfde richting verder, tot aan een volgende wandelboom, waar we opnieuw de Streek-GR Groene Gordel aantroffen. We gingen linksaf, staken de Zuunbeek over en kwamen voorbij de Uitkijktoren Zuunvallei, tegenover de Wachtvijver Volsem. Ter hoogte van de Uitkijktoren maakten we het ons wat gemakkelijk en namen plaats op de trappen, teneinde er omstreeks 13:00 uur te genieten van een laat middagmaal.

Nadien gingen we links verder voorbij de Wachtvijver en kwamen in de Hoogstraat, om er over zowat 100 m naar links te gaan en nadien rechtsaf de Elswegstraat in te draaien. We maakten er een haakse bocht naar links, om derwijze verder te gaan via de Jaak Calloensstraat. Voorbij de laatste huizen ging het rechtdoor een veldweg op, welke leidde naar een verder gelegen stukje bos. Net voor het bosje aangekomen maakten we een bocht naar rechts en volgden de bosrand, nadien links meedraaiend. Een 150-tal m verder, net voor een weide, sloegen we opnieuw rechtsaf op een smal pad. Via het wandelknooppunt 735 arriveerden we tenslotte opnieuw op de openbare weg in de Hemelrijkstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 733. We verlieten er de Streek-GR Groene Gordel en gingen rechtsaf verder in de Hemelrijkstraat. 250 m verder troffen we knooppunt 732 aan en daar gingen we linksaf op een asfaltwegje, voorbij het laatste huis overgaand in een veldweg. Geruime tijd later kruisten we de Brabantsebaan om aan de overzijde de Molenborrestraat in te wandelen. Op het einde van deze weg, ging het rechtsaf in de Sint-Laureinsstraat en belandden we aan de kerk van Sint-Laureins-Berchem. Net voor de kerk draaiden we in de bocht mee naar links, om nadien ter hoogte van het huis nr. 11, links een grindweg in te gaan.

Dit pad leidde naar de verder gelegen Postweg aan het knooppunt 112. Een 50-tal m verder naar rechts, zetten we onze tocht verder op een smalle wegel links, naast het rechts gelegen kasteelpark van Gaasbeek. Voorbij de bosrand gekomen hielden we links ten opzichte van de vijver van het kasteel van Gaasbeek. Gekomen aan de toegang tot het domein, volgden we naar links de Onderstraat tot op het Arconateplein van Gaasbeek. Alvorens de terugreis aan te vangen per bus en trein, bezochten we nog even de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouwkerk en deden wat inkopen op de markt op het plein. Vooral de rijstpap zou later heerlijk smaken. We verlieten even later Gaasbeek in de regen na een wandeling van 14,307 km en 18826 stappen.”