Posts tonen met het label Brukom. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Brukom. Alle posts tonen

zondag 17 januari 2021

436: Brukom, Zaterdag 14 maart 2020, 14,307 km. (8860,186 km.)


“Het relaas van de wandeling hierna, handelt alweer over een tocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Tijdens een vorige wandeling over dit parcours waren we gestopt ter hoogte van Brukom op de Bergensesteenweg. We begonnen deze dag dan ook met een verplaatsing per bus en trein naar de vermelde plaats, om er bij aankomst vooreerst even te genieten van een broodje, gezeten op het trottoir ter hoogte van een grote handelszaak. Nadien, omstreeks 10:30 uur konden we aan de tocht beginnen. We wandelden dan ook een tijdje langs de Bergensesteenweg, om even later schuin rechts een smalle asfaltweg op te gaan, de Trapputweg. Na enkele bochten veranderde het asfalt in een betegelde weg met in het midden een grasstrook. Zowat 1 km verder, na te hebben genoten van de uitgestrekte vlakte, bereikten we de dwars gelegen Halleweg, welke we links opgingen. In dalende lijn kwamen we een 350-tal m verder aan op een vijfsprong van wegen, om er de eerste weg rechts, de Zandweg op te gaan. We volgden er nu eveneens het traject van de Streek-GR Groene Gordel, naast de reeds gekende rood-witte tekens van de GR512. Deze min of meer modderige veldweg, liet ons geleidelijk aan hoogte winnen. In de verte zagen we reeds de VRT-zendtoren van Sint-Pieters-Leeuw, alwaar we later zouden voorbij wandelen.

Ter hoogte van een haakse bocht naar links, verlieten we de Zandweg, door rechtdoor een smal paadje op te gaan naast een weideafsluiting rechts. Het paadje was erg modderig en omwille van de helling vaak moeilijk begaanbaar. Tenslotte raakten we toch boven en kwamen terecht op de openbare weg, Vosholenweg. Hier dienden we aan de overzijde van de straat, rechts naast het huis nr. 9, nogmaals een smal paadje te bewandelen in dezelfde richting. Echter na enkele tientallen meter kwamen we tot de vaststelling dat het pad volledig onder water stond en er geen doorkomen mogelijk was. Dan maar rechtsomkeer en via de openbare weg, richting ander einde van het paadje. We volgden bijgevolg de Vosholenweg naar rechts, dan de Jan Baptist Cardijnstraat eveneens naar rechts en tot slot aan een klein kapelletje opnieuw rechtsaf, in de Janbapust Cardijlstraat. Even later bereikten we ter hoogte van het huis nr. 33 het van rechts komende paadje van voorheen. Voorbij de woning ging het asfalt over in een grindweg en wandelden we tot aan het kruispunt met de Pijnbroekstraat. Daar ging onze tocht naar links, om meteen opnieuw rechts de Jan Baptist Cardijnstraat in te draaien.

We kruisten vervolgens de Pepingensesteenweg, ter hoogte van een wandelboom. We namen er dan ook afscheid van de Streek-GR Groene Gordel. Aan de overzijde van de steenweg stapten we rechtdoor de Victor Maloustraat in en kwamen voorbij de VRT-zendtoren. Voorbij de zendtoren stapten we nog een eindje rechtdoor in de Victor Maloustraat om nadien rechtsaf te gaan in de Bosveldlaan. Ter hoogte van een T-kruising gingen we verder linksaf in de Bosveldlaan tot aan het huis nr. 5. Daar hield de verharding op en verkregen we een gedeeltelijk gras- en grindweg. We maakten een bocht naar rechts en stapten tussen de velden door, tot we op het einde de Oudenakenstraat bereikten. Via het asfalt draaiden we rechtsaf  en kwamen even later terecht in het verlengde van de straat, thans Alfons Fleurusstraat. Over een afstand van ongeveer 1,3 km gingen we in dezelfde richting verder, tot aan een volgende wandelboom, waar we opnieuw de Streek-GR Groene Gordel aantroffen. We gingen linksaf, staken de Zuunbeek over en kwamen voorbij de Uitkijktoren Zuunvallei, tegenover de Wachtvijver Volsem. Ter hoogte van de Uitkijktoren maakten we het ons wat gemakkelijk en namen plaats op de trappen, teneinde er omstreeks 13:00 uur te genieten van een laat middagmaal.

Nadien gingen we links verder voorbij de Wachtvijver en kwamen in de Hoogstraat, om er over zowat 100 m naar links te gaan en nadien rechtsaf de Elswegstraat in te draaien. We maakten er een haakse bocht naar links, om derwijze verder te gaan via de Jaak Calloensstraat. Voorbij de laatste huizen ging het rechtdoor een veldweg op, welke leidde naar een verder gelegen stukje bos. Net voor het bosje aangekomen maakten we een bocht naar rechts en volgden de bosrand, nadien links meedraaiend. Een 150-tal m verder, net voor een weide, sloegen we opnieuw rechtsaf op een smal pad. Via het wandelknooppunt 735 arriveerden we tenslotte opnieuw op de openbare weg in de Hemelrijkstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 733. We verlieten er de Streek-GR Groene Gordel en gingen rechtsaf verder in de Hemelrijkstraat. 250 m verder troffen we knooppunt 732 aan en daar gingen we linksaf op een asfaltwegje, voorbij het laatste huis overgaand in een veldweg. Geruime tijd later kruisten we de Brabantsebaan om aan de overzijde de Molenborrestraat in te wandelen. Op het einde van deze weg, ging het rechtsaf in de Sint-Laureinsstraat en belandden we aan de kerk van Sint-Laureins-Berchem. Net voor de kerk draaiden we in de bocht mee naar links, om nadien ter hoogte van het huis nr. 11, links een grindweg in te gaan.

Dit pad leidde naar de verder gelegen Postweg aan het knooppunt 112. Een 50-tal m verder naar rechts, zetten we onze tocht verder op een smalle wegel links, naast het rechts gelegen kasteelpark van Gaasbeek. Voorbij de bosrand gekomen hielden we links ten opzichte van de vijver van het kasteel van Gaasbeek. Gekomen aan de toegang tot het domein, volgden we naar links de Onderstraat tot op het Arconateplein van Gaasbeek. Alvorens de terugreis aan te vangen per bus en trein, bezochten we nog even de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouwkerk en deden wat inkopen op de markt op het plein. Vooral de rijstpap zou later heerlijk smaken. We verlieten even later Gaasbeek in de regen na een wandeling van 14,307 km en 18826 stappen.”

woensdag 13 januari 2021

434: Holleken, Zaterdag 29 februari 2020, 13 km. (8823,644 km.)


“Een volgende etappe langsheen het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute, begon vooreerst met een verplaatsing per bus en trein naar het station van Holleken. De plaats waar we tijdens een vorige etappe waren gearriveerd. Na aankomst aldaar, namen we vooreerst nog even de tijd om een hapje te eten, waarna we konden beginnen aan een volgende dagtocht. Het was dan ook reeds 09:45 uur toen we via de trappen het perron van Holleken verlieten en beneden terecht kwamen in de Perkstraat. De dag begon dan ook met een beklimming over asfalt, waarna we de Lange Haagstraat kruisten en aan de overzijde verder wandelden over een smal pad tussen hagen en tuintjes, Voetweg 25 geheten. Op het einde van het pad kruisten we de Hollebeekstraat, teneinde aan de overzijde een veldweg te betreden naast akkerland links en tuinafsluitingen rechts. We volgden er aldus Voetweg 26 en kruisten wat verderop een aardeweg, Boesdaal. We hielden dezelfde richting aan op de veldweg tussen akkers en weiden, tot we op het einde aan een afsluiting haaks rechtsaf draaiden. We troffen er de bordjes aan betreffende het Wijnbronbeek Wandelpad. Op weinige meters daar vandaan kwamen we opnieuw op de openbare weg, de Rodestraat. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder via een wandelpoortje en gingen het Kleetbos in.

Na ongeveer 200 m maakten we in het bos een bocht naar links om aan de volgende splitsing rechts aan te houden. Op het einde van het bos gekomen stapten we opnieuw rechtsaf via Voetweg 31 om voorbij de rand van het bos linksaf te gaan op Voetweg 32. We gingen rechtdoor verder tussen bos rechts en visvijvers links om tenslotte uit te komen in de Heidedreef, opnieuw asfalt onder de voeten dus. Via deze dalende holle weg kwamen we beneden aan op een driehoekig grasveld, Devonsquare. We troffen er een opvallend beeldje aan van een Engelse heer, verwijzend naar de binding tussen Linkebeek en Kenton. Net voor het pleintje draaiden we tweemaal linksaf en stapten de Dwergboschstraat in. Gekomen ter hoogte van het kruispunt met de links gelegen Elfbunderslaan draaiden we deze straat in, om even verder omstreeks 11:00 uur even halt te houden op het kruispunt met de Zwaluwenlaan. We troffen er bezijden de straat een zitbank aan, ideaal om even te pauzeren en te genieten van een picknick op straat. Heel wat autobestuurders hun blikken negerend. Na deze aangename eet- en rustpauze zetten we onze wandeling verder.

We stapten nog even verder in de Elfbunderslaan om nadien rechts te Kleetboslaan in te slaan, welke ons leidde naar de Alsembergsteenweg. Aan de overzijde van de steenweg wandelden we linksaf op het fietspad, langs de muur van het Dwersboskasteel. Zowat 75 m verder, voorbij de kasteelmuur sloegen we rechts de Hongarijestraat in. We hielden dezelfde richting aan en draaiden langszaam naar rechts verder, langs de rand van een perceel bos. We volgden een veldweg tussen het bos en weide. Aan het einde van de links gelegen weide, stapten we rechtdoor het bos in, tot aan de eerste splitsing, waar we ons naar links begaven in een holle weg, Den Draaier. Het smalle pad mondde even verder uit op de openbare weg, tevens Den Draaier, ondertussen op het grondgebied van Beersel. We kruisten verder de Grote Baan en gingen aan de overzijde de Schoolstraat in, om deze vrij snel naar rechts te verlaten, de Windmolenstraat. We dwarsten de Kerkveldstraat en arriveerden op de Steenweg op Ukkel. We waren inmiddels de klok van 11:45 uur genaderd en hielden op het kruispunt even halt in café ‘In de oude pruim’, om er te genieten van een koffie, of waren het er twee? Na onze onderbreking ging onze wandeling verder via de Weidestraat, het verlengde van de Windmolenstraat. Net voor de spoorwegbrug ging het linksaf, een berm op via een smal paadje, hierbij ondertussen tevens de GR12 volgend.

We wandelden doorheen een stukje bos, om even verder aan een splitsing steil naar beneden te gaan tot op de openbare weg, de Zennedreef. We kozen rechtsaf en gingen onder de spoorweg door, om net er voorbij dadelijk linksaf te wandelen. We zetten onze tocht verder over een smal pad naast de spoorweg tot aan het station van Beersel. We draaiden rechts weg van de treinhalte en gingen tot aan het Kasteel van Beersel, in de Beerselsestraat. Voorbij het kasteel gingen we onder de spoorweg door, maakten een bocht naar links via de Lotsestraat, om nadien rechtsaf te gaan in Beukenlandschap. We volgden deze smalle kasseiweg tot aan het huis nr. 39. Daar verlieten we het traject van de GR12 en gingen rechts een smalle grindweg op, Blarenveld. Wat verder verbreedde het pad tot een straat, om er de Kasteelstraat te kruisen. Nog steeds rechtdoor ging het opnieuw over een smal pad, waarna we de Rollebeekstraat overstaken. Een heel eind verder eindigde het pad ter hoogte van een rond punt. We namen er de eerste afslag, de Kesterbeeklaan welke we volgden, tot we rechts via een brug de E19 konden overgaan. Voorbij de brug ging de tocht verder via de Kesterbeeklaan naar links, om nadien rechts af te slaan ter hoogte van een kapel, in de Spoorwegstraat.

Zoals de naam al liet vermoeden, ging het smalle asfaltwegje onder de spoorweg door, waarna we onmiddellijk links verder door de Spoorwegstraat gingen. Even verder ging deze weg over in de Gentstraat en passeerden we een sportcomplex. Net daar voorbij sloegen we rechts Zittert in, om een 200-tal m verder links een smal paadje op te gaan dat ons leidde door de wijk Blokbos. We kwamen op die manier aan de Sint-Jozefkerk van Lot, om er tegenover vervolgens de E. Debusscherestraat in te wandelen. Naast de kerk, op een pleintje troffen we een merkwaardig beeld aan,  ‘De ontvoering van Europa’. Op het einde van de straat ging het naar links tot op het dorpsplein van Lot. We gingen rechtsaf en wandelden een eindje naast de Zenne tot aan de brug over de waterloop. Alvorens de Zenne over te steken, hielden we nog even een langere koffiepauze in café ‘Solsleutel’ net voor de brug. We waren ondertussen de klok van 14:10 uur genaderd. Na deze laatste wandelpauze staken we via de brug rechts de Zenne over en sloegen de eerste straat links, de Stationsstraat in. De straat mondde uit ter hoogte van het station van Lot, alwaar we via een tunnel onder de spoorweg konden gaan.

Aan de andere kant van de tunnel troffen we Sashoek aan en deze straat ingaand kwamen we uit aan het Kanaal Brussel-Charleroi. We gingen even via Sashoek naar links tot aan de brug over het kanaal, staken deze waterweg over, om nadien linksaf te slaan naar de Vaartweg, het jaagpad langsheen het kanaal. Iets meer dan 1 km verliep onze wandeling over het jaagpad, tot we net voor de afsluiting van een fabriek, rechts een aardeweg dienden op te gaan, de Ferdinand Uylenbroeckstraat. Wat verder werd de weg verhard, waarna we zowat 900 m verder het einde van onze wandeling bereikten ter hoogte van de Bergensesteenweg, de N6 Brussel-Halle, ter hoogte van Brukom. We sloten deze tocht dan ook af na exact 13 km.”