525: Huldenberg, Zaterdag 26 oktober 2019, 12,3 km. (10.405,74 km.)

“Een volgende geplande wandeltocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute, ging van start in Huldenberg. Na een voorafgaande verplaatsing via bus en trein kwamen we terug op het Gemeenteplein van deze gemeente, om er omstreeks 10:30 uur een volgende etappe aan te vangen. We verlieten dan ook het Gemeenteplein en begaven ons links in de Elzasstraat tot aan de daar geplaatste wandelboom, om er vast te stellen dat er nog 96 km bleef af te leggen tot het eindpunt in Geraardsbergen. We gingen er rechtsaf op een kronkelende grindweg naast de Ijse. Op het einde, net aan het Molenhof, een watermolen op de Ijse, ging de grindweg over in een smalle kasseiweg en maakte een bocht naar rechts omheen de molen. Daar verkregen we tevens de rood-witte tekens van de GR579 erbij. In de bocht ging het via een brugje over de Ijse en leidde het kasseiwegje naar de N253, de De Peuthystraat. Links verkregen we doorheen het hek zicht op het Kasteel van Huldenberg. We kruisten de weg om aan de overzijde de doodlopende Dreefstraat in te gaan, een smalle asfaltweg. We wandelden via de Dreefstraat tot aan de eerste kruising, ondertussen reeds op een onverharde weg met het karakter van een holle weg. We hielden er omstreeks 10:50 uur even halt voor een picknick.

Na een korte wandel- en eetpauze, ging onze wandelroute haaks linksaf en betraden we de Onze-Lieve-Vrouw Weg, onverhard en min of meer eveneens lijkend op een holle weg tussen akkerland. Zowat 450 m verder, nogmaals op een kruispunt van veldwegen, verlieten we de Onze-Lieve-Vrouw Weg naar rechts op een andere onverharde veldweg. Na deze veldweg een 400-tal meter te hebben gevolgd, ging het aan de eerste kruising linksaf. Ondertussen konden we genieten van de bloeiende koolzaadvelden. Door middel van deze Vanderkelenstraat ging het zowat 500 m rechtdoor tot we rechts een grasweg konden opgaan. Op het einde ging de weg over in een smalle kasseiweg welke bochtte naar rechts en die ons even aan hoogte liet winnen. Op die manier kwamen we terecht in Lindaal om er de bocht naar links te nemen. Aan een eerste splitsing volgden we Lindaal naar rechts tot aan een tweede splitsing om daar andermaal rechts Lindaal verder te blijven bewandelen. Een stijgende betegelde weg leidde langs de rand van een bos, waar we in de berm tal van paddestoelen konden bewonderen. Uiteindelijk eindigde Lindaal ter hoogte van de Duisburgsesteeenweg, ondertussen op het grondgebied van de gemeente Eizer. Schuin rechts konden we de plaatselijke St.- Maria Magdalenakerk waarnemen.

Inmiddels de klok van 11:50 uur nabij, gingen we in het centrum van Eizer op zoek naar een kopje koffie. We vonden tenslotte iets voorbij de kerk Staminee Bij Jokke, waar we op het terras even konden genieten van een wandelpauze en uiteraard een kopje koffie. Na dit oponthoud keerden we op onze stappen terug en wandelden langs de Duisburgsesteenweg opnieuw voorbij de kerk en de links gelegen straat Lindaal, om kort daarna rechtsaf te draaien in de Bekestraat. Na 150 m de Bekestraat te hebben gevolgd en net voorbij het bord einde bebouwde kom, betraden we rechtdoor een wandelpad links van de weg. Na een ruime bocht naar links doorheen een kleine zone bos en ter hoogte van de kruising met een kasseiweg, hielden we links aan en stapten verder op de Ketelheide. De brede grasweg bracht ons tot aan de Koestraat welke we kruisten, om aan de overzijde verder te gaan op een volgende grasweg. Een halve kilometer verder ging het haaks rechtsaf het bos in. Een bospad liet ons genieten van een mooi stukje natuur behorende tot het Kapucijnenbos. Na over een afstand van 800 m het bospad te hebben bewandeld, bereikten we een kruispunt van meerdere bosdreven en paden. We hielden er dan ook even een picknickpauze op een kanjer van een gevelde boom omstreeks 12:40 uur. Even later, stapten we daar rechtdoor verder en kruisten er de Dronkemansdreef.

Aan de overzijde begaven we ons dan in de nagenoeg lijnrechte Ijsedreef, om bij het omkijken nog net het grensbord van Overijse te zien tussen de bomen. Na over een afstand van bijna 900 m de Ijsedreef te hebben gevolgd door het Kapucijnenbos, kwamen we nogmaals aan op een kruispunt van bospaden. We gingen haaks linksaf op de Terschuerendreef en arriveerden aan een daar geplaatste wandelboom. Op deze plek verkreeg de door ons gevolgde route van de GR512, het gezelschap van de Streek-GR Groene Gordel. We hielden er even om 13:15 uur kort halt voor het nuttigen van een broodje. Na te hebben genoten van de omgeving, maar vooral van de rust, uitgaande van het bos, begaven we ons opnieuw op pad. De GR512 gebood ons aan de wandelboom linksaf te slaan, waarna we gedurende geruime tijd, zowat 3,3 km dienden af te leggen over een mooi wandelpad, de zogenaamde ‘Koninklijke Wandeling’, doorheen het Arboretum van Tervuren. Een ontelbaar aantal bochten later kwamen we uit aan de Arboretum parking, op de Vlaktedreef, bezijden de Jezus Eiklaan. Toen we daar aankwamen, inmiddels 14:30 uur namen we nog even de tijd voor een wandelpauze en genoten van de laatste broodjes uit de rugzak.

Na te hebben genoten van een natje en een droogje, kruisten we de Jezus Eiklaan en gingen aan de overzijde verder via de Woudmeesterdreef. Een 300-tal meter verder bereikten we een volgend kruispunt van bosdreven, alwaar we besloten om daar het traject van de GR512 te verlaten en via de kortst mogelijke weg op zoek te gaan naar vervoer huiswaarts. We verlieten dan ook de Woudmeesterdreef naar links en hadden voortaan ook voor de geel-rode tekens van de Streek-GR Groene Gordel en de rood-witte tekens van de GR579, welke de verbinding maakten naar het centrum van Jezus-Eik. We wandelden dan ook door middel van tal van dreven naar het centrum: de Lijsterweg en de Jachtdreef, om tenslotte aan de rand van het bos opnieuw de openbare weg aan te treffen, de Kapucijnendreef. We begaven ons rechtsaf en kwamen uit aan de Onze-Lieve-Vrouwkerk op de Brusselsesteenweg in het centrum van de gemeente. Op die manier eindigde alweer een etappe langs de GR512 en konden we even later via bus en trein de terugreis aanvatten.”

524: Sint-Joris-Weert, Zondag 15 september 2019, 11,482 km. (10.393,44 km.)

“Ditmaal een kort relaas inzake een volgende wandeling langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Een vorige etappe werd afgesloten ter hoogte van het nmbs station van Sint-Joris-Weert, met als gevolg dat deze beschreven wandeling daar van start ging. Na vooraf via bus en trein de verplaatsing te hebben gemaakt naar Sint-Joris-Weert, konden we ter plaatse, na een hapje en een drankje omstreeks 10:20 uur de tocht aanvangen. We begaven ons dan ook rechtsaf via de Stationsstraat tot op het kruispunt met de Beekstraat, waar we tijdens een vorige wandeling de GR512 hadden verlaten. Gekomen aan de spoorwegovergang, draaiden we links de Beekstraat in, om tussen de woningen door tenslotte de bebouwde kom te verlaten. Voorbij de laatste huizen ging de weg over in de Neerijsebaan, om er rechtdoor verder te stappen tot aan de brug over de Dijle. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op een smalle kasseiweg, de Dijlestraat, een doodlopende weg links van de Dijle. Waar de weg eindigde betraden we het Natuurreservaat Doode Bemde via een wandelpoort. Een smal wandelpad liet ons zowat 1 km stappen met de Dijle rechts van het wandelpad, waarbij we enkele bijkomende wandelpoortjes voorbij gingen. Gekomen aan de volgende brug over de Dijle, hielden we er omsreeks 11:00 uur even halt voor een korte picknickpauze, ondertussen genietend van het aangename zonnetje.

Even later gingen we opnieuw op pad en draaiden aan de Dijlebrug links een grasweg op. We bemerkten er tevens de geel-rode tekens van de Streek-GR Dijleland. Amper 100 m verder gegaan, kregen we een lang vlonderpad voor de schoenen, dat ons via een lange bocht naar links doorheen een kleine boszone liet gaan. Op het einde van het vlonderpad sloegen we haaks rechtsaf op een veldweg en die liet ons even verder aankomen ter hoogte van een laatste wandelpoort en we het gebied van de Doode Bemde verlieten. We gingen verder rechtdoor, ditmaal via een smalle asfaltweg, de Elsenstraat tot aan de Sint-Rochuskapel, zowat 700 m verder. Ondertussen bevonden we ons reeds op het grondgebied van Huldenberg. We troffen naast de kapel een zitbank aan welke uitnodigde er even een wandelpauze te nemen omstreeks 11:35 uur. Na wat te hebben genoten van de najaarszon, begaven we ons net vóór de kapel linksaf in de smalle Prins de Bethunelaan, een dreef welke in rechte lijn tussen de akkers door, verliep naar het even verder gelegen Neerijse. Op het einde ging het even over een strook kasseien tot de dreef eindigde aan het kruispunt met de Beekstraat. We begaven ons een 50-tal m linksaf, om dan aan de overzijde van de weg rechts een smalle zandweg op te gaan naast de Ijse. Een 300-tal meter verder kwamen we aan de dwars gelegen Kamstraat, net waar zich een wandelboom bevindt. De GR512 verder in het oog houdend, ging het dus links de Kamstraat in en verlieten we via een brugje het water van de Ijse.

Aan het eerste kruispunt begaven we ons rechtsaf via de doodlopende Kleine-Hollestraat, om er voorbij de laatste woningen een Y-splitsing te vinden. We kozen de rechtertak en stapten verder op een smalle zanderige weg. We wonnen er iets aan hoogte, waarna de zandweg overging in een holle weg. Geruime tijd later mondde de holle weg uit op Bertelsheide, een smalle asfaltweg, die we naar links opgingen, om vrijwel dadelijk de Nijvelsebaan aan te treffen. Daar draaiden we rechts deze weg op, wandelden langs de rand van het Margijsbos en gingen 200 meter verder rechtsaf het eigenlijke bos in. Net na het betreden van het Margijsbos namen we er rond de klok van 12:20 uur even een wat langere wandel- en eetpauze. Na te hebben genoten van een late middagmaaltijd in het bos, zetten we onze wandeltocht verder. Ongeveer een halve kilometer verder, aan de rand van het bos, ter hoogte van de afsluiting van een weide, maakte het bospad een haakse bocht naar links. Aan een eerste splitsing hielden we links en wandelden via dit bospad tot op de dwars gelegen Margijsbosweg. We draaiden deze brede bosweg op naar rechts en verlieten tenslotte het Margijsbos aan de N253, de Sint-Jansbergsteenweg. Net over de brug over de Ijse, bevond zich links op de steenweg een bushokje van De Lijn, ideaal om er even te pauzeren om 13:25 uur. Inmiddels bevonden we ons daar in Loonbeek.

Na te hebben genoten van een wandelpauze, keerden we even op onze stappen terug en gingen via de brug opnieuw over de Ijse. Vervolgens begaven we ons rechtsaf en betraden het wandelpad langs de Ijse, evenwijdig aan de N253. We kruisten na 1 km de Kleinwaverstraat en vervolgden het pad naast de Ijse aan de overzijde van de weg. Nog ongeveer 600 m verder kruisten we een tweede weg, Smeysberg om daar aan de overzijde het pad verder te volgen tussen de huizen 4 en 6. Nog altijd dit wandelpad in dezelfde richting bewandelend, arriveerden we uiteindelijk aan de Sporthal De Kronkel, aan de overzijde van de waterloop. We sloegen rechtsaf, verlieten het wandelpad en staken via een brugje de Kleine Ijse over, om voorbij de Sporthal via een tweede brugje de Ijse te overschrijden. We bereikten op die manier de grote parking in het centrum van Huldenberg. We gingen de parking rechtdoor over om zo uit te komen op het Gemeenteplein van Huldenberg, tegenover het Gemeentehuis. Aan de gevel van het Gemeentehuis konden we een kunstwerk bekijken ter ere van Dixie Dansercoer, inwoner van Huldenberg, die later in 2021 zou overlijden. Tevens konden we even nadenken over de tekst op de Onze-Lieve-Vrouwkerk, met name: ‘De tijd helaes! Ziet vergaet als dit teecken vroegh en laet’. Symbolisch vermeld onder een zonnewijzer op de kerkgevel. Ook al verging de tijd, alvorens huiswaarts te keren na deze eerder korte wandeltocht, genoten we nog even na omstreeks 14:35 uur, op het zonnige terras van taverne Rochus op het Gemeenteplein.”