436: Brukom, Zaterdag 14 maart 2020, 14,307 km. (8860,186 km.)

“Het relaas van de wandeling hierna, handelt alweer over een tocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Tijdens een vorige wandeling over dit parcours waren we gestopt ter hoogte van Brukom op de Bergensesteenweg. We begonnen deze dag dan ook met een verplaatsing per bus en trein naar de vermelde plaats, om er bij aankomst vooreerst even te genieten van een broodje, gezeten op het trottoir ter hoogte van een grote handelszaak. Nadien, omstreeks 10:30 uur konden we aan de tocht beginnen. We wandelden dan ook een tijdje langs de Bergensesteenweg, om even later schuin rechts een smalle asfaltweg op te gaan, de Trapputweg. Na enkele bochten veranderde het asfalt in een betegelde weg met in het midden een grasstrook. Zowat 1 km verder, na te hebben genoten van de uitgestrekte vlakte, bereikten we de dwars gelegen Halleweg, welke we links opgingen. In dalende lijn kwamen we een 350-tal m verder aan op een vijfsprong van wegen, om er de eerste weg rechts, de Zandweg op te gaan. We volgden er nu eveneens het traject van de Streek-GR Groene Gordel, naast de reeds gekende rood-witte tekens van de GR512. Deze min of meer modderige veldweg, liet ons geleidelijk aan hoogte winnen. In de verte zagen we reeds de VRT-zendtoren van Sint-Pieters-Leeuw, alwaar we later zouden voorbij wandelen.

Ter hoogte van een haakse bocht naar links, verlieten we de Zandweg, door rechtdoor een smal paadje op te gaan naast een weideafsluiting rechts. Het paadje was erg modderig en omwille van de helling vaak moeilijk begaanbaar. Tenslotte raakten we toch boven en kwamen terecht op de openbare weg, Vosholenweg. Hier dienden we aan de overzijde van de straat, rechts naast het huis nr. 9, nogmaals een smal paadje te bewandelen in dezelfde richting. Echter na enkele tientallen meter kwamen we tot de vaststelling dat het pad volledig onder water stond en er geen doorkomen mogelijk was. Dan maar rechtsomkeer en via de openbare weg, richting ander einde van het paadje. We volgden bijgevolg de Vosholenweg naar rechts, dan de Jan Baptist Cardijnstraat eveneens naar rechts en tot slot aan een klein kapelletje opnieuw rechtsaf, in de Janbapust Cardijlstraat. Even later bereikten we ter hoogte van het huis nr. 33 het van rechts komende paadje van voorheen. Voorbij de woning ging het asfalt over in een grindweg en wandelden we tot aan het kruispunt met de Pijnbroekstraat. Daar ging onze tocht naar links, om meteen opnieuw rechts de Jan Baptist Cardijnstraat in te draaien.

We kruisten vervolgens de Pepingensesteenweg, ter hoogte van een wandelboom. We namen er dan ook afscheid van de Streek-GR Groene Gordel. Aan de overzijde van de steenweg stapten we rechtdoor de Victor Maloustraat in en kwamen voorbij de VRT-zendtoren. Voorbij de zendtoren stapten we nog een eindje rechtdoor in de Victor Maloustraat om nadien rechtsaf te gaan in de Bosveldlaan. Ter hoogte van een T-kruising gingen we verder linksaf in de Bosveldlaan tot aan het huis nr. 5. Daar hield de verharding op en verkregen we een gedeeltelijk gras- en grindweg. We maakten een bocht naar rechts en stapten tussen de velden door, tot we op het einde de Oudenakenstraat bereikten. Via het asfalt draaiden we rechtsaf  en kwamen even later terecht in het verlengde van de straat, thans Alfons Fleurusstraat. Over een afstand van ongeveer 1,3 km gingen we in dezelfde richting verder, tot aan een volgende wandelboom, waar we opnieuw de Streek-GR Groene Gordel aantroffen. We gingen linksaf, staken de Zuunbeek over en kwamen voorbij de Uitkijktoren Zuunvallei, tegenover de Wachtvijver Volsem. Ter hoogte van de Uitkijktoren maakten we het ons wat gemakkelijk en namen plaats op de trappen, teneinde er omstreeks 13:00 uur te genieten van een laat middagmaal.

Nadien gingen we links verder voorbij de Wachtvijver en kwamen in de Hoogstraat, om er over zowat 100 m naar links te gaan en nadien rechtsaf de Elswegstraat in te draaien. We maakten er een haakse bocht naar links, om derwijze verder te gaan via de Jaak Calloensstraat. Voorbij de laatste huizen ging het rechtdoor een veldweg op, welke leidde naar een verder gelegen stukje bos. Net voor het bosje aangekomen maakten we een bocht naar rechts en volgden de bosrand, nadien links meedraaiend. Een 150-tal m verder, net voor een weide, sloegen we opnieuw rechtsaf op een smal pad. Via het wandelknooppunt 735 arriveerden we tenslotte opnieuw op de openbare weg in de Hemelrijkstraat, ter hoogte van het wandelknooppunt 733. We verlieten er de Streek-GR Groene Gordel en gingen rechtsaf verder in de Hemelrijkstraat. 250 m verder troffen we knooppunt 732 aan en daar gingen we linksaf op een asfaltwegje, voorbij het laatste huis overgaand in een veldweg. Geruime tijd later kruisten we de Brabantsebaan om aan de overzijde de Molenborrestraat in te wandelen. Op het einde van deze weg, ging het rechtsaf in de Sint-Laureinsstraat en belandden we aan de kerk van Sint-Laureins-Berchem. Net voor de kerk draaiden we in de bocht mee naar links, om nadien ter hoogte van het huis nr. 11, links een grindweg in te gaan.

Dit pad leidde naar de verder gelegen Postweg aan het knooppunt 112. Een 50-tal m verder naar rechts, zetten we onze tocht verder op een smalle wegel links, naast het rechts gelegen kasteelpark van Gaasbeek. Voorbij de bosrand gekomen hielden we links ten opzichte van de vijver van het kasteel van Gaasbeek. Gekomen aan de toegang tot het domein, volgden we naar links de Onderstraat tot op het Arconateplein van Gaasbeek. Alvorens de terugreis aan te vangen per bus en trein, bezochten we nog even de plaatselijke Onze-Lieve-Vrouwkerk en deden wat inkopen op de markt op het plein. Vooral de rijstpap zou later heerlijk smaken. We verlieten even later Gaasbeek in de regen na een wandeling van 14,307 km en 18826 stappen.”