vrijdag 7 oktober 2022

509: Tielt-Winge, Zondag 03 maart 2019, 14,8 km. (10.125,238 km.)


“Het relaas van onze ervaringen tijdens een tweede etappe langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein bereikten we opnieuw de Sint-Martinuskerk te Tielt-Winge, waar we een eerste wandeling hadden afgesloten. In tegenstelling tot de zonnige dag tijdens de eerste etappe, gingen we nu omstreeks 10:35 uur van start onder de regen. Tegenover de trappen die leiden naar de ingang van de kerk, daalden we af via de Dag-en Nachtstraat, een smal asfaltwegje tussen de weiden. Op het einde van de weg kwamen we uit in de Keulestraat, om er linksaf en dadelijk erna rechtsaf onze wandeling te vervolgen in de Keulestraat. Op het einde, ter hoogte van een T-kruising begaven we ons naar links op een smalle veldweg, tevens Keulestraat genaamd. Waar de weg een scherpe bocht maakte naar links, draaiden we dadelijk rechtsaf de Bleukenweg in. Een smal landelijk wegje langs de rand van een rechts gelegen bosgebied. Zevenhonderd meters verder ging het haaks linksaf in de eveneens genaamde Bleukenweg, om enkele stappen verder de weg naar rechts te verlaten en via een afsluitboom het Walenbos in te gaan. Een slingerend bospad leidde naar een veengebied voorzien van een afsluiting. We stapten langs de afsluiting tot aan een bospad op het einde van het veengebied, dat we rechtdoor verder bewandelden. Omstreeks 11:20 uur hielden we in het bos even halt voor het nuttigen van een broodje. Na een korte wandelpauze zetten we onze tocht verder doorheen het Walenbos.

Na enkele bochten en het voorbijgaan van een afsluitboom, verlieten we tenslotte het Walenbos om er via een graspad uiteindelijk opnieuw de openbare weg te bereiken in de Haldertstraat, ondertussen op het grondgebied van Houwaart. Aan de overzijde van de weg stapten we dan de Molenstraat in, een smalle landelijke weg tussen de akkers. Vrij vlug ging de verharding over in een veldweg. Gekomen aan een kruising van veldwegen, hielden we de richting rechtdoor aan, om door middel van een smal wegeltje te beginnen aan de steile beklimming van de Houwaartse berg. Op het einde van de beklimming troffen we er de Wijngaardstraat aan, die we links opdraaiden. Net vóór het huis met nummer 57 begaven we ons dan in een sterk dalende holle weg, om even later de Jansbergstraat te bereiken. Na een bocht naar links, gevolgd door een bocht naar rechts bevonden we ons in Houwaartsgat. Op de volgende kruising ging het rechtsaf in de Terheideveld Weg, welke na enkele bochten uitmondde aan de verkeerslichten van de Terheidsehoek. We staken de Terheidsehoek over, gevolgd door het kruisen van de gevaarlijke N223, de Rijksweg Aarschot-Winge. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Holsbeek. Aan de overzijde van de weg gingen we een aardeweg op, om 250 m verder rechtsaf een bospad te kiezen, waar we voorbij een afsluitboom het kasteeldomein van Horst binnen wandelden.

We volgden het bospad doorheen het kasteeldomein om uiteindelijk te arriveren aan het kasteel van Horst zelf. Daar gingen we omstreeks 13:20 uur over tot een langere rustpauze op het terras van Het Wagenhuis Horst. Een tweetal kopjes koffie brachten wat warmte, gelukkig waren we reeds verlost van de regenval. Na het nemen van enkele foto’s van het kasteel en de omgeving, verlieten we even later het kasteeldomein via een brede toegangsdreef en kwamen in de Horststraat. We bemerkten er opnieuw de geel-rode markeringen van de Streek-GR Hageland die we eveneens een tijdje zouden volgen. We dwarsten de Horststraat om aan de overzijde verder te stappen in Peerse. Amper 150 m verder verlieten we de asfaltweg naar rechts op een graspad dat een ruime bocht maakte naar links, waarbij we opnieuw wat aan hoogte wonnen. Een blik achterom liet ons nog een laatste maal het kasteel van Horst zien. Een kruising verder zetten we onze tocht verder schuin rechts via Guldendelle, een begroeide veldweg, tussen eindeloze akkers. Op het einde van de veldweg kwamen we op de openbare weg, de Langestraat, een brede betonweg. Een daar geplaatste wandelboom liet ons kennen dat we nog 2 km verwijderd waren van Boutersem. We draaiden links de Langestraat in om een 50-tal m verder een picknickpauze te houden om 14:00 uur aan de daar geplaatste Sint-Wivinakapel.

Omwille van de schrale wind welke we konden ervaren vanop de picknickbank, hielden we onze rust- en eetpauze eerder beperkt in tijd. Net vóór de kapel sloegen we dan maar de kasseiweg links in, welke verliep tussen alsnog kale akkers. De kasseiweg ging vrij snel over in een veldweg, welke later zelfs werd herleid tot een smal pad. We dwarsten zowat 1 km verder de Galgenbergstraat, om aan de overzijde een nog smaller pad te bewandelen. Een eind verder kruisten we een tweede weg, de Houwaartsebaan. Tenslotte ging het smalle paadje over in een breder graspad, de Lindekensstraat, welke na een ruime links-rechts bocht uitmondde op Dries, een verharde openbare weg, die we naar rechts opgingen. 200 m verder, net aan de bushalte gingen we links de Waterstraat in, deel uitmakend van de gemeente Lubbeek. Voorbij de laatste woningen ging het asfalt over in een aardeweg. Gekomen aan een Y-splitsing kozen we de linkertak, de Bensbergstraat, opnieuw Tielt-Winge. Een smal kronkelend wegje liet ons nog even genieten van een zone bos. Voorbij het huis met nummer 11, ging het rechts een smal pad op, dat even verder over een beek verliep via een vlonderpad. We zetten onze tocht verder bezijden de beek op een drassig, vaak ondergelopen pad. Af en toe dienden grote waterplassen te worden omgaan teneinde het schoeisel droog te houden. Uiteindelijk kwam een einde aan dit miserabele stukje terrein en bereikten we de Gempemolen.

Inmiddels waren we reeds de klok van 15:20 uur voorbij en besloten we daar de wandeltocht voor vandaag te eindigen. We namen dan ook de tijd te genieten van een kopje koffie op het terras van brasserie Gempemolen. Restte ons nog een uitlooproute van 800 m tot aan een bushalte op de Leuvensesteenweg, om er de terugreis aan te vatten, na een wisselvallige dag wat de weersomstandigheden betrof.”

1 opmerking:

  1. Vaak moet men baggeren om toch een mooi pad te vinden. Natuur kan grillig zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen