514: Zoersel, Zaterdag 15 oktober 2022, 18,3 km. (10.213,768 km.)

“Een wandeltocht beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Zoersel. Deze tocht gaat gedeeltelijk via het traject van de GR5 en de GR565. Diverse afstanden kunnen worden gekozen. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de parking gelegen in de Boshuisweg te Zoersel, alwaar we kort daarna omstreeks 10:15 uur konden van start gaan, weliswaar voorzien van lichte regenval. Vanaf de parking volgden we de rood-witte tekens van de GR565 schuin links tussen de bomen tot aan het Boshuisje. Daar troffen we een kruising aan van drie GR-paden, de GR5, de GR565 en de Streek-GR Kempen. We stapten er rechtdoor, ditmaal op het traject van de GR5, het Zoerselbos in. Een smal kronkelend bospaadje liet ons genieten van de talrijke paddestoelen in het bos, waar we diverse kleuren konden onderscheiden: zwart, licht bruin, rood, grijs, enz. De varens waren inmiddels donkerbruin gekleurd en de geur van een nat bos was treffend. Na zowat 1 km naderden we een woning, waar links een betonweg begon. We hielden er de richting rechtdoor aan, op een brede aardeweg, de Hallesstraat. Net voor een bocht naar rechts, ging het haaks linksaf op een grindweg, de Lage Weg. Nog steeds wandelden we door het Zoerselbos, tot we wat verder langs de bosrand stapten. Ter hoogte van de links gelegen straat Hooidonkeinde, draaiden we rechts een smal boswegje in.

We vertoefden nu even tussen uitgestrekte weiden, om omstreeks 11:00 uur bezijden het paadje een picknickbank aan te treffen. Ondanks wat motregen, konden we er toch genieten van een broodje. We begaven ons opnieuw op weg en overschreden via een klein brugje de Grote Schijn. Op het einde van het paadje kwamen we op een T-kruising, alwaar we linksaf een brede aardeweg kozen. Deze weg mondde uit ter hoogte van een bocht op een betonweg, Medelaar, om er rechtsaf de weg op te gaan. Even verder verlieten we Medelaar aan de eerste zijstraat links, Kleine Medelaar. Dit smalle landelijke wegje liet ons voorbij Sanatur gaan, een zogeheten doe-mee-boerderij, om nadien uit te komen op de drukke Kwadestraat, de weg van Sint-Antonius-Zoersel naar Halle. Gelukkig dienden we deze gevaarlijke baan slechts over korte afstand naar links te volgen, om aan de T-kruising met Medelaar rechts te kiezen en nadien in de bocht naar links de weg te verlaten. Rechts van de weg bevond zich een kapelletje van O.-L.-V. van Lourdes, waar we een fietspad konden opgaan dat leidde naar de even verder gelegen Bloemenwijk. Het fietspad eindigde dan ook opnieuw op de openbare weg, de Wandelweg. Een brede asfaltweg tussen de nieuw gebouwde woningen. We draaiden de Wandelweg links op en maakten uiteindelijk een ruime lange bocht naar rechts, tot we linksaf konden via de Kleine Wandelweg.

Op het einde van de Kleine Wandelweg, ging onze tocht verder via een grindpad links, de Liersebaan, dat zowat 300 m verder passeerde voorbij de toegang tot het gemeentepark Halle Hof. We sloegen rechts het smalle wandelpad in en kwamen terecht aan het eigenlijke kasteel Halle Hof, voorheen het gemeentehuis en op de dag van vandaag een exporuimte. We maakten er een ommetje omheen het statige gebouw doorheen een deel van het park. Op een van de talrijke zitbanken konden we er omstreeks 12:20 uur overgaan tot het nuttigen van een middagmaal. Gelukkig was ondertussen de regen verdwenen en deed de zon moeite om door de wolken heen te breken. Na een korte rust- en eetpauze kwamen we nadien opnieuw op dezelfde plaats aan, bezijden het Halle Hof. We verlieten via dezelfde weg het gemeentepark en volgden rechtsaf verder de grindweg van voorheen. Enkele honderden meters verder kruisten we de gevaarlijke Eikenlaan, om aan de overzijde verder te gaan op de Lemmekensbaan, teneinde deze over zowat 1,3 km te volgen, tot aan een toegangspoortje rechts, om het bos in te gaan. Hier weken we een eerste maal af van het geplande parcours en wandelden rechtdoor verder op de Lemmekensbaan, nog steeds een brede aardeweg in het bos.

Op het einde van de Lemmekensbaan kwamen we op het kruispunt met de Kantonbaan, inmiddels op het grondgebied van Ranst, net aan de bekende Antitankgracht. We draaiden op het kruispunt rechts de brug over de gracht over en hielden er even halt aan de rand van het bos op een rustplaats. We hadden reeds bemerkt dat we ons nu bevonden op het Renier Sniederspad, dat we vanaf hier een tijdje zouden bewandelen. Na even halt te hebben gehouden, kruisten we de weg en begaven ons op het smalle grindpad, rechts naast de Antitankgracht. Het einde van het grindpaadje kwam uit op een kasseiweg, de Goorstraat, die we naar links indraaiden en die ons voorbij het fort van Oelegem liet gaan. Jammer genoeg niet toegankelijk wegens overwinteringsplaats voor vleermuizen. Een eindje voorbij het fort, dienden we dan via een brug links de Antitankgracht over te steken en de Knodbaan op te gaan, op het traject van de GR565. Echter, omwille van het ondertussen verschenen zonnetje, weken we nogmaals af van het geplande parcours en stapten er rechtdoor verder, eveneens via de Knodbaan, om ter hoogte van de eerste bocht, rechtsaf een brede dreef in de gaan, welke leidde naar het kasteel Vrieselhof. De dreef mondde uit net over een klein brugje voor de kasteeltuin. We volgden het wandelpad links van het kasteel om er over te gaan tot een langere wandelpauze op het terras van taverne-restaurant Remise. We waren dan ook reeds de klok van 14:15 uur voorbij om een eerste kopje koffie te nuttigen.

Een klein uurtje later begaven we ons terug naar de brug over de Antitankgracht en draaiden er rechts de Knodbaan in, waar we het traject van de GR565 zouden volgen tot op het einde van de wandeling. Na zowat 350 m de Knodbaan te hebben gevolgd, draaiden we links een aardeweg op, de Gescheurde Heide, op weg naar de Halse bossen. We kozen even later de eerste bosweg rechts die leidde naar een vijver, om daar linksaf te draaien. Het GR-pad in het oog houdend veranderden we vaak van richting, om na veel draaien en keren een kruispunt van boswegen te vinden ter hoogte van de Kantonbaan. We konden er even overgaan tot een late picknick omstreeks 15:40 uur. Na een kort oponthoud ging het aan de overzijde van de weg op een wandelpad naast een aardeweg die ons even verder liet aankomen aan de drukke betonweg Liefkenshoek. We kruisten de weg en begaven ons aan de overzijde verder op alweer een smal bospad dat vrij kronkelend verliep. Tenslotte mondde het pad uit ter hoogte van een bejaardencomplex, Residentie Halmolen, waar we rechtdoor gingen tot aan een grindwegje rechts. Dit leidde naar de openbare weg, de Halmolenweg om er linksaf te gaan. We bevonden ons nu in de nabijheid van het centrum van Halle. Via de Halmolenweg, de Meester Berghmansstraat, Halle Velden en de Kerhofweg kwamen we aan de Sint-Martinuskerk van Halle.

We maakten van de gelegenheid gebruik de kerk even te bezoeken, waarna we de hoofdweg doorheen Halle rechts opdraaiden en die volgden tot we in een bocht naar rechts, rechtdoor de Peggerstraat konden opgaan. Deze 1,7 km lange weg tussen akkers en weilanden, leidde uiteindelijk terug naar het Zoerselbos, om uit te monden aan de afspanning In de Wandeling, met rechtdoor de Boshuisweg. Restte ons nog enkele honderden meters grindweg tot we opnieuw de plaats van vertrek, nabij het Boshuisje konden aantreffen. Ondertussen betere weersomstandigheden dan bij het vertrek van deze tocht, konden we om 17:30 uur de modderige wandelschoenen wisselen voor proper schoeisel en de terugreis aanvangen.”

277: Ravels, Zondag 07 juli 2013, 21 km. (5565,579 km.)

“Een dagtocht van 21 km, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst te Ravels. Een wandeling met als titel: ‘Met het zwart water in de hoofdrol’. Tijdens het verloop van deze beschreven route, zouden we een tijdje het traject volgen van de Streek-GR Kempen alsook van de GR565. Na een autorit konden we ons voertuig kwijt op de parking onder Ravels brug. Alvorens op pad te gaan, namen we nog even de tijd om een hapje te eten en uiteraard de wandeloutfit aan te trekken. Met de zon reeds hoog aan de hemel, waren we nadien klaar voor een aangename, doch vooral zonnige zondag wandelplezier. We gingen aldus van start onder Ravels brug en wandelden rechtsaf langsheen het jaagpad naast het kanaal. Onze gids was van bij het begin de Streek-GR Kempen, met andere woorden, de geel-rode markeringen volgen. Via de parallellopende Vaartstraat, ging het nadien rechtsaf in de Kampendijk en later naar links in de Lusthofstraat. Enkele bochten verder ging het via Blauwe Kei naar het gehucht Vlasrietje. Op het kruispunt daar gekomen, vervolgden we onze weg via een zandweg aan de linkerkant en wandelden het bos in.

We bevonden ons weldra in het domein Ravels Kamp. De eerstvolgende zandweg rechts, liet ons wandelen langsheen het links in onbruik geraakte Nato-vliegveld. Op de dag van vandaag enkel nog gebruikt voor sportvliegtuigen. Op de volgende kruising van zandwegen, gingen we andermaal linksaf. We bemerkten er enkele oude grafheuvels, tumuli geheten, welke gedeeltelijk werden gerestaureerd. Volgens lokale info uit de tijd 700-250 v. Chr. Ter plaatse troffen we een informatiebord aan betreffende dit Grafveld ‘Het Heike’. We konden er dan ook een kringgreppel of palenkrans fotograferen. We wandelden verder langs de omheining van het vroegere vliegveld, dwarsten een asfaltbaantje en passeerden de voormalige toegangspoort en het wachtlokaal. Nog steeds de omheining volgend, wandelden we rechtsaf op het tweede bospad. Wat verderop kregen we links een open veld te zien, waarna we voorbij dit veld en aanpalende weide, linksaf dienden te gaan. Rechts bevond zich de vroegere boswachterswoning, tegenwoordig een boerderij.

We wandelden nu iets meer dan één km rechtdoor, tot het punt waar het bos aan de linkerkant eindigde. Daar draaiden we rechts een veldweg op en verlieten op die manier Ravels Kamp. Ook deze rechts gelegen veldweg dienden we steeds rechtdoor te volgen en dit tot de ongeveer 1700 m verder gelegen openbare weg, de N119 Turnhout – Baarle-Hertog. Eenmaal daar aangekomen, ging het een vijftigtal meter naar rechts, alwaar we even konden pauzeren en genieten van een drankje in de herberg ’t Zwart Water. Na een aangename pauze konden we alweer op pad. Net voor de herberg volgden we nadien een zandweg door de velden tot op een T-splitsing. Links bevond zich het natuurreservaat en heideven Het Zwart Water. We konden er even genieten van het uitzicht via een verhoogd platform en verkregen wat deskundige uitleg ter plaatse. We gingen even linksaf om onmiddellijk opnieuw rechts te kiezen voor een verharde veldweg. Ook hier ging het over lange afstand steeds maar rechtdoor tot op het kruispunt met de Geheulse Dijk.

Daar aangekomen verliep ons traject opnieuw naar links, teneinde ditmaal over een afstand van ongeveer 2,5 km steeds maar rechtdoor te wandelen op een brede zandweg, enigszins verhard met steenslag. Dat de zon ongenaakbaar scheen, dat konden we duidelijk aanvoelen in deze open vlakte. Gekomen op een plaats waar de weg een bocht maakte naar links, bemerkten we niet enkel de geel-rode markeringen van de Streek-GR Kempen, maar nu ook de wit-rode tekens van de GR565, het Renier Sniederspad. We wandelden ondertussen langs het links gelegen natuurgebied Het Peerdsven. Tweehonderd meter verder ging het naar rechts in de Langvenstraat, om via de Elzenstraat te belanden in het gehucht Heizijde. We stapten op die manier voorbij de toegangspoort van het kasteel Boones Blijk. Ever verder ging het via een asfaltweg linksaf, we verlieten er kortstondig het traject van de GR565. We gingen tot op het kruispunt met het Bels Lijntje, de voormalige spoorbedding van de vroegere lijn Turnhout-Baarle. Inmiddels is dit een heel drukke fietsroute geworden en dat konden we meer dan ook ervaren.

Het Bels Lijntje links volgend, bevonden we ons terug op het parcours van de GR565. Op het volgende kruispunt verlieten we de GR565, wandelden rechtdoor tot op het kruispunt met de N119, de weg Turhout-Baarle. Aan de overzijde wandelden we Kastelein in, een asfaltweg welke spoedig overging in een bospad. Ter hoogte van de verder gelegen Dombergstraat ging het in die weg naar rechts en nadien opnieuw rechtsaf in de Watertappingstraat, een grindweg. Nadien kozen we de tegenovergestelde richting via een bospad en trokken doorheen het natuurreservaat ‘Het Dombergsheide’. We arriveerden opnieuw in de Dombergstraat richting camping Baalse Hei. Hier konden we nog even verpozen en vooral genieten van een verfrissend drankje, alvorens het laatste gedeelte van onze wandeling aan te vangen. Na deze ontspannende rustpauze, volgden we een asfaltwegje naar rechts en even verder kwamen we ter hoogte van de dijk langs het kanaal Dessel-Schoten. We beklommen de dijk en volgden die naar links, richting eindpunt van deze dagtocht.”

274: Vlimmeren, Zaterdag 15 juni 2013, 25,8 km. (5502,679 km.)

“Een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Vlimmeren. Deze wandeling zou in hoofdzaak verlopen langsheen het traject van de GR565 en de Streek-GR Kempen. Beide Groteroutepaden ons ondertussen al enigszins bekend van vorige tochten in de streek. We konden dan ook, na een hapje ter plaatse, beginnen aan deze dagtocht, voorlopig voorzien van een blauwe hemel met af en toe een wolkje. Hopend op een droge en aangename wandeling konden we op pad, teneinde de voorziene 25,8 km tot een goed einde te brengen. Wanneer we de parking verlieten ter hoogte van het gemeentehuis, wandelden we naast de kerk de Kerkhofstraat in, om via Laar en de Gierledijk, Wetschot te bereiken. We hadden reeds een eerste kennismaking gehad, slechts over korte afstand, met de Streek-GR Kempen. Via Heiakker gingen we ter hoogte van een boerderij op een rechts gelegen veldweg. We konden even genieten van een klein stukje bos, om nadien via de zogeheten Vijfde Bosweg, aan te komen ter hoogte van de kruising met de Visbeekbaan.

We troffen er een overdekte picknickplaats aan, de kans dus om even te pauzeren en vooral een hapje te eten. Vanaf hier konden we nadien ons richten op de rood-witte tekens van de GR565. We bevonden ons inmiddels ter hoogte van het Natuurgebied De Visbeek, getuige het grote infobord ter plaatse. We stapten vervolgens naar links, overschreden de Visbeek en kregen een mooie bosweg te verwerken, evenwijdig aan de beek. Na enkele malen links of rechts te hebben gekozen, bereikten we de eerste bezienswaardigheid van de dag, de Achtzalighedenboom, daterend van omstreeks 1850. We kregen nadien een golfterrein te zien om via de Strandweg te wandelen richting camping de Lilse Bergen. We zetten onze wandeling verder en betraden op die manier de Beerse Heide, om nadien het centrum van Vosselaar te bereiken, zowat 5,3 km verder gelegen. We volgden aldus een prachtige bosweg om het Lijsterpad te bereiken. Via dit pad staken we later een verkeersweg over, om aan de overzijde de Zwartgoorheide te betreden. 

Eenmaal doorheen deze boszone, bereikten we de eerste woningen van Vosselaar. Nog steeds het Renier Sniederspad volgend (GR565) kregen we opnieuw een bosweg en vervolgens een zandduin, de zogeheten Konijnenberg. We overschreden het hoogste punt ervan, 36,33 m, bovendien aangegeven door een paaltje. Na het opnieuw afdalen kwamen we aan ter hoogte van de kerk van Vosselaar. We vervolgden onze wandeling via de Schoolstraat en staken de drukke weg Antwerpen-Turnhout over (N12). Via Hofeind, de Sparrenlaan en Looy bereikten we zowat 1 km verder de Looypaal, ook Vossenpaal genoemd, alwaar Beerse, Turnhout en Vosselaar aan elkaar grenzen. We verlieten hier dan ook het traject van de GR565 en de Streek-GR Kempen, vermits beide rechtsaf verder verliepen. Ter hoogte van de Looypaal hielden we rechtdoor aan en even verder bereikten we het Kempense kanaal, de verbinding tussen Dessel en Schoten. Vanaf hier begaven we ons op het jaagpad en sloegen meteen linksaf. 

Het jaagpad volgend, passeerden we een klein haventje, een ophaalbrug met wachtershuisje om tot slot het jaagpad even te verlaten aan een tweede ophaalbrug. We sloegen linskaf in de Heilaarstraat en bemerkten er het gemeenschapscentrum Heilaar. We kozen rechtsaf en via Brusselen ging het nadien over een karrenspoor opnieuw richting kanaal, alwaar we een derde ophaalbrug konden bekijken. Teneinde het centrum te verlaten, ging onze tocht verder via de Schansdries, de Vaartstraat, Holleweg, Pastoor Carpentierstraat, Onze-Lieve-Vrouwstraat en Kardinaal Cardijnlaan. Wat verder bereikten we een Mariagrot. Volgens lokale info gebouwd omstreeks 1940 ter ere van O.-L.-V. van Lourdes. We namen dan ook de tijd om enkele foto’s te nemen en het geheel van nabij te bekijken. We namen dan de eerste straat links, de Kongostraat. De weg ging over in een zandweg welke we over zowat 1,5 km zouden volgen tot op een kruising. Daar aangekomen ging het linksaf via een volgende zandweg, de Klampovenstraat, welke langsheen het natuurreservaat de Duivelskuil verloopt. Op het einde van de weg, ging het opnieuw over de N12, de weg Antwerpen-Turnhout.

Over korte afstand wandelden we naar rechts om nadien de links gelegen Engstraat in te gaan. Nadien ging de weg over in een veldweg om later uit te monden in Leetereind. Na nog een passage langs een voetbalterrein, kwamen terug aan in Wetschot, alwaar we bij het begin van de tocht reeds hadden gewandeld. Ditmaal ging het rechtsaf en volgden we in omgekeerde richting de weg naar de plaats alwaar we waren van start gegaan. We gingen dan ook nogmaals voorbij de kerk van Vlimmeren, teneinde het fotoalbum voor de dag af te sluiten. Een mooie en vooral zonnige wandeling kwam ten einde.”

273: Wechelderzande, Zaterdag 08 juni 2013, 23,7 km. (5476,879 km.)

“Een zonnige start van een wandeltocht op zaterdag. Net zoals bij de vorige tocht, zouden we ook vandaag in hoofdzaak het traject volgen van de Streek-GR Kempen en van de GR565 en GR5. We vonden alvast inspiratie voor deze wandeling in onze Dagstappergids Antwerpen en trokken dus vroeg op weg naar Wechelderzande, startplaats voor deze dagtocht. In de wandelgids omschreven als volgt: ‘Langs Wechelse wegeltjes’. Het voorziene parcours had een lengte van 23,7 km, wanneer men van start ging in Wechelderzande. Vanaf een alternatieve startplaats, Vorselaar, bedroeg de wandelafstand 26,5 km. Wij opteerden deze ochtend voor vertrek in Wechelderzande en vonden gemakkelijk parking achter de kerk. Na een laat ontbijt, konden we van start gaan voor deze dagtocht. We zetten de eerste stappen vanaf de parking van het Hof d’Interre, waar tegenwoordig de gemeentelijke diensten zijn ondergebracht. Via de Heymansstraat bereikten we de kerk van Wechelderzande om nadien de weg Oostmalle-Herentals te dwarsen. (N153) Aan de overzijde betraden we de Pulsebaan, welke ons leidde tot bij de oude hoeve Den Hert, het oudste huis van deze gemeente.

Tegenover de hoeve wandelden we verder via een smal pad, gevolgd door een betegeld wegeltje tot bij een kapel. We bereikten wat verder het gemeentelijk speelplein Boonhof. Aldaar ging het via de Boonhofstraat, om ter hoogte van de Borgstraat links te kiezen. We betraden vervolgens een aardeweg en die bracht ons tot aan de brug over de E34. Aan de overzijde troffen we een andere aardeweg aan, de Snaersdijk. Het ging langsheen de Snaersdijkse Beemden, een beschermd gebied. Ondertussen had de aardeweg plaats gewisseld voor een bolle kasseiweg die we volgden tot aan de slagmolen van Lille. Volgens lokale info gebouwd omstreeks 1465 en gerestaureerd in 1986. Voorbij de molen, nog steeds de Broekzijstraat volgend kwamen we ter hoogte van het kruispunt met de weg Heiend. Hier verlieten we het traject van de Streek-GR Kempen. We hielden rechts en stapten voorbij de kapel van O.-L.-V. ter Heiend. We kregen wat verder enkele zandwegen te bewandelen, passeerden het voetbalterrein van FC De Kroon en staken later de Bosbeek over. Een kronkelende weg tussen weiden en bossen deed ons aankomen ter hoogte van het gehucht Vispluk in Vorselaar. Aldaar staken we het pleintje met bloemenperk over.

Wat verder troffen we opnieuw een zandweg aan, waarbij we voorbij de hoeve Den Biesaardt gingen om nadien in het bos te verdwijnen. Aldus gingen we voorbij de hoofdingang van het kasteel van Vorselaar om nadien de prachtige Kasteeldreef te bereiken. We hielden rechtdoor aan en gingen voorbij het kasteel, dat omgeven is door een slotgracht. Eenmaal doorheen het bos, ging het via een asfaltweg richting 14 Kapellekensstraat. Deze straat werd even verder onverhard en konden we tot slot de 14 kapellekens bekijken. Volgens info zou deze kruisweg vervaardigd zijn door Petrus Verhaert omstreeks 1827. Het geheel bestaat uit 13 kleine kapelletjes en één grote ter ere van O.-L.-V. van Zeven Weeën. We troffen er dan ook een picknicktafel aan en dat was de ideale gelegenheid om even de inwendige mens te voorzien van het noodzakelijke. Eenmaal wat uitgerust konden we opnieuw op pad. Er volgde een stukje bos dat ons deed uitkomen ter hoogte van het plaatsje Strateneinde. We betraden enkele veldwegen die ons brachten naar het gehucht Zegbroek. We wandelden via Zegbroek verder, vervolgens kozen we de Heirbaan en bereikten de Pulderdijk. Hier troffen we de wit-rode markeringen aan van de GR5.

Slechts over korte afstand volgden we het traject van deze GR5 via de Pulderdijk door een mooi stuk bos. We staken de Pulderbeek over en verlieten na iets meer dan één km het verloop van het Groteroutepad. Ter hoogte van een vijfsprong kozen we de aardeweg rechts, Boskant. Op die manier verlieten we stilaan het bos. Een aardweg zocht zich een weg tussen weideland om ons korte tijd nadien een groter bos te laten betreden. Onderweg maakten we kennis met het Pulderbos Preventorium, het bijhorende zwembad en tot slot de bushalte met zitbankjes. Een plekje om even te verpozen en te genieten van wat zonneschijn. Vanaf de bushalte ging het nadien via de toegangsweg naar rechts tot aan de Reebergenlaan. Linksaf staken we opnieuw de E34 over . We stapten een eindje evenwijdig met de autosnelweg tot we de aansluiting bereikten met de GR565, het Renier Sniederspad. Inmiddels opnieuw in bosgebied beland, bereikten we een kruispunt van zes bosdreven, alwaar we het kruis van Blommerschot aantroffen. Aan de overzijde namen we de tweede weg links, richting Kruisbaan. Via de Kluisbrug ging het over de Visbeek en ging het langs het natuurgebied De Kluis. 

Eenmaal de beek over, verlieten we het grondgebied van Zoersel en betraden opnieuw dat van Wechelderzande. We wandelden nu via een asfaltweg, Blommerschot geheten, langs het vroegere Nato-vliegveld, thans gebruikt voor sportvliegtuigen en zweefvliegtuigen. Voorbij het vliegveld kregen we nog voor het laatst de kans te genieten van een stukje bos en dit via de weg Kluysheide. De GR5 leidde ons via enkele mooie bos- en zandwegen stilaan terug naar de plaats van vertrek vroeger op de dag. Meteen alweer een mooie wandeling erbij.”

272: Zoersel, Zaterdag 01 juni 2013, 27,6 km. (5453,179 km.)

“Een bewolkte ochtend, vormde de start van een wandeling uit de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst te Zoersel. Deze tocht verkreeg in de wandelgids als beschrijving ‘Door het hart van de Antwerpse kempen, in het spoor van Snieders en Conscience’. Het parcours verliep in hoofdzaak langsheen het traject van de GR565, de Streek-GR Kempen en de GR5. De totale wandelafstand bedroeg niet minder dan 27,6 km, een meer dan behoorlijke afstand. Als alternatieve plaats van vertrek kon worden gekozen voor Oostmalle. Wij gingen echter, na een hapje van start in Zoersel zelf. Voordien konden we ons voertuig achterlaten op de parking, in de nabijheid van het Boshuisje, alwaar Conscience zijn inspiratie zou hebben gevonden voor de roman ‘De Loteling’. Vanaf de parking wandelden we zowat 100 m verder tot bij het Boshuisje, ondertussen langs een wandelboom. Ter hoogte van het Boshuisje ging het rechtsaf en volgden we de rood-witte markeringen van de GR565 (Renier Sniederspad). Een brede zandweg leidde ons het Zoerselbos in, om aldaar de Tappelbeek en de Monnikenloop te overschrijden via een brugje. We wandelden doorheen dit mooie bosgebied via een smal zandpad en even later een rechtlijnige eikendreef. Wanneer we enkele huizen bereikten, volgden we de Warandelaan om nadien de Zoerseldreef te betreden, ter hoogte van de toegangspoort van het Zoerselhof.

Ter hoogte van de toegang tot het kasteeldomein volgden we de Jagersdreef tot aan een stervormig kruispunt, alwaar we schuin rechts verder wandelden. Aan het einde van de bosweg draaiden we rechtsaf en passeerden we de gerestaureerde Voorste Hoeve, om dan via een asfaltweg, ook Voorste Hoeve, de drukke Zoerselsteenweg te bereiken. Het ging over de de weg Oostmalle – Lier, om rechts Beemdekens in te gaan en even verder ter hoogte van het huis nummer 30 een links gelegen asfaltwegje te volgen. Uiteindelijk kwamen we aan ter hoogte van een T-splitsing waar de GR565 zich voegde bij de Streek-GR Kempen. Vanaf dit punt volgden we de Streek-GR Kempen richting Oostmalle. We gingen dus linksaf via Graffendonk om aan het volgende kruispunt voor rechts te kiezen, de Salphense Baan. Aan de gemeentegrens met Oostmalle heette de weg Salphen en zowat 200 m verder bereikten we het gehucht Zalfen, voorzien van picknickbankjes. Hier weken we even van het parcours af, vermits zich op zowat 100 naar rechts de Sint-Antoniuskapel of Pestkapel bevond. Deze werd opgericht tijdens een pestepidemie en groeide uit tot een bedevaartsoord. Even voorbij de kapel draaide de weg naar links, om een splitsing te bereiken met de Spuydreef. 

We wandelden evenwel rechtdoor, opnieuw langs de Salphense Baan. We volgden deze brede zandweg over een afstand van zowat 1,5 km in noordelijke richting. Ter hoogte van een waterzuiveringstation verkregen we opnieuw asfalt onder de zolen. Even verder ging het linksaf via de Sint-Laurentiuslaan, om opnieuw de weg Oostmalle – Lier aan te treffen. Via het fietspad ging het even naar links langsheen de drukke N14 om dan aan de overzijde van de weg de Brede Dreef in te gaan. We bevonden ons aldaar in het domein de Renesse en konden genieten van de schoonheid van het park. Onderweg hadden we mooi zicht op het kasteel de Renesse. Gekomen ter hoogte van een alleenstaande woning ging het rechtsaf, we stapten voorbij een voetbalveld en volgden even later een slingerende weg doorheen het park. Aan de kasteelvijver draaiden we naar rechts, staken twee bruggetjes over en kwamen aan ter hoogte van het beeldje van de Wandelaar, het symbool van de Streek-GR Kempen. Er tegenover troffen we het Koetshuis aan, meteen tijd voor een kopje koffie en een rustpauze. Even later verlieten we het Koetshuis om via enkele brugjes het park te verlaten en aan te komen ter hoogte van het busstation van Oostmalle, langsheen de weg Antwerpen-Turnhout.

Over korte afstand ging het linksaf op deze N12 tot aan Kapelakkers, om ter hoogte van het huis nr. 2 een graspad te bewandelen tot aan de Wolfskapel. Dit gebouw dateert van 1625 en wordt ook wel Akkerskapel genoemd. Via een veldweg, gevolgd door de doortocht van een stukje bos, bereikten we een KMO-zone. Hier verlieten we het traject van de Streek-GR Kempen. We verkregen ondertussen zicht op de kerk van Westmalle, een richting die we dienden te nemen. Via de wijk Westmalle-Malle, alwaar we de Leemstraat volgden en later de Kapselstraat, wandelden we langs de slotgracht van het kasteel van Westmalle. Uiteindelijk bereikten we de Oude Molenstraat ter hoogte van de kerk. In het centrum van Westmalle ging het via de Kasteellaan, de Grote Akkerstraat en de Rerum Novarumstraat, richting weg Westmalle-Brecht. (N133) Aan de overzijde zetten we onze wandeling verder via de Sint-Jobbaan, de Heidemolenbaan en tot slot de Wijngaardstraat. Zowat 300 m verder kozen we een smal onverhard pad rechts, dat leidde naar een dreef. Nadien gingen we tussen twee bakstenen muurtjes het bos in. Enkele dreven en zandpaden later bereikten we de toegangsdreef die leidde naar de abdij van Westmalle. 

Hier gingen we linksaf en volgden vanaf nu het traject van de GR5 (Noordzee-Rivièra). We kwamen opnieuw aan ter hoogte van de N12 (Antwerpen-Turnhout), om aan de overzijde de Lacroixlaan in te gaan. We wandelden nu via de Oude Kastanjedreef, de Wilgenlaan, de Essendreef, de Boslaan, de SintÂntoniusbaan en tot slot de Gagelhoflaan tot aan de jeugdherberg Gagelhof. We bleven de Gagelhoflaan volgen, nadien doorheen de Antwerpse Dreef om aldus het Zoerselbos te bereiken. We gingen rechtsaf op een brede bosweg, gevolgd door een kronkelende bosweg. Op die manier eindigde stilaan onze wandeltocht, vermits we de GR5 volgend opnieuw het Boshuisje bereikten.”

269: Deurne, Zaterdag 18 mei 2013, 25,6 km. (5382,879 km.)

“Deze wandeling werd beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, een tocht in hoofdzaak langs het traject van de GR12 en de GR565. De totale wandelafstand bedroeg zomaar even 25,6 km en ging van start ter hoogte van de parking van het Rivierenhof te Deurne. In onze wandelgids werd de wandeling als volgt omschreven: ‘Van kasteel naar kasteel langs vergeten paden’. Na een hapje ter plaatse konden we alvast op pad, een lange wandeltocht tegemoet. We begonnen onze tocht ter hoogte van de ingang van het Provinciaal Domein Rivierenhof, in de Ruggeveldlaan. Via een brede parkweg ging het voorbij de kinderboerderij, een rozentuin en een verkeerstuin, tot aan de kasteel Rivierenhof. Onderweg daarheen konden we enkele prachtige kunstwerken bekijken, evenals ter hoogte van het kasteel zelf. Aan de vijver voor het kasteel volgden we de rood-witte markeringen van de GR12 (Amsterdam-Parijs) en dit via het linkse pad. We bemerkten er het monument voor griffier Schobbens, die het Rivierenhof tot provinciaal domein maakte. Even verder de jezuïtensteen, als herinnering aan de rol van de jezuïten in de geschiedenis van het park.

We hielden dezelfde richting aan en wandelden nadien links een bosje in. We staken enkele bruggetjes over en volgden dan een pad naast een sloot. Een rechts gelegen zijweg leidde ons naar de oever van een vijver, welke we vervolgens via een brugje overschreden. We verlieten nadien de oever en bereikten een asfaltwegje, dat ons toeliet een beek te overschrijden, de Grote Schijn. Via een kiezelwegje naast de beek stapten we verder om de Herentalse Vaart over te steken, eerder een halfdroge sloot. Het pad bracht ons uiteindelijk opnieuw tot aan de Ruggeveldlaan ter hoogte van de brug van de autosnelweg. We gingen onder de snelweg door om via enkele straten een woonwijk te bereiken in de Veldstraat. Via de weg dwarsten we even later de Autolei om aan de overzijde de Maria Clarastraat in te gaan. Het volgende kruispunt hielden we links aan om via de Fort II-straat het Fort van Wommelgem te betreden. Een kunstwerk, vervaardigd uit enkele bomhulzen, sierde de toegang tot het fort, als aandenken aan de ‘Via Dolorosa’. We konden dan ook niet nalaten het fort even te bezoeken en aan te voelen hoe het ooit moet zijn geweest in tijden van oorlog.

Nog steeds de GR12 volgend, bewandelden we een kiezelweg naar links, naast de vestinggracht van het fort. Zowat 600 m verder verlieten we deze kiezelweg en volgden een graspad naar links. Na enkele velden en weiden te zijn voorbij gewandeld via een grindpad bereikten we de Rollebeekstraat en even later de Moffenhoeven. Na nogmaals rechtsaf te zijn gegaan kwamen we aan de Schranshoeve. Even voorbij de hoeve ging het opnieuw tussen de velden door om de Schransweg te bereiken. Langsheen de muur van de begraafplaats kwamen we in de Sint-Damiaanstraat. Korte tijd later bereikten we de Kerkplaats van Wommelgem. Aldaar konden we enkele foto’s nemen van de bezienswaardigheden, met name een oude schandpaal en de dorpspomp. Net voorbij de kerk troffen we een kerkpad, de Godshuisweg. Via enkele richtingsveranderingen ging het nadien door de Kruizemunt, de Biekens, de Dennenlaan en tot slot de Diepenbeekstraat. We zetten ons wandeling verder via de Heyaardstraat en de Schawijkstraat, tot we het Zevenbergenbos bereikten. Ter hoogte van een kruispunt van boswegen verlieten we het traject van de GR12.

Ter hoogte van dit kruispunt hielden we links aan en bewandelden een bosweg naast een sloot. Bij een andere gracht ging het opnieuw naar links en bevonden we ons op het parcours van het 4-Kerkenpad, een wandelroute van de gemeente Ranst. Zowat 400 m verderop kwamen we in de Schawijkstraat en vervolgens aan het kerkhof van Ranst. Via een brug overschreden we de autosnelweg E34/313 om aan de overzijde verder te wandelen via de Vaartlaan. De tocht werd vervolgd via Ginnegemveld, Keerbaan en Jozef Simonslaan tot we tenslotte de brug bereikten over het Albertkanaal. Boven de brug kregen we een mooi zicht op het Sluizencomplex van Wijnegem. We daalden af tot aan het kanaal, gingen onder de brug door en wandelden vervolgens verder naar rechts, naast de weg Ranst-Oelegem. We verlieten dan ook het 4-Kerkenpad. We stapten doorheen de wijk Everhoek om ter hoogte van de Rundvoortstraat de rood-witte markeringen aan te treffen van de GR565, het Renier Sniederspad, dat we voortaan over langere afstand zouden volgen.

Na zowat 200 m overschreden we een riviertje, het Groot Schijn om vervolgens door een stukje dennenbos te wandelen. Eenmaal door het bosje volgden we de Kempische Veldweg naar links om aldaar de Kleine Beek over te steken. Ter hoogte van een T-splitsing ging het linksaf in De Pont en bevonden we ons op het grondgebied van Schilde. Even later bereikten we de toegangsweg tot het Schildehof. We gingen naar links door een poort en vervolgens rechtsaf om via een brug de kasteelgracht over te steken. We wandelden voorbij de orangerie en de kruidentuin om aan te komen ter hoogte van de kasteelvijver en de grondvesten van het vroegere kasteel. We vervolgden onze weg voorbij de vijver, hielden dezelfde richting aan door het bos en staken via een houten bruggetje de gracht over. Hier betraden we een bredere dreef welke we volgden tot op het einde aan een bakstenen brugje. We dwarsten de asfaltweg en wandelden aan de overzijde verder door het bos. Zo kwamen we aan ter hoogte van de indrukwekkende Rode Dreef, dankzij de rode beuken. We gingen linksaf doorheen een riante villawijk. Aan de einde van de Rode Dreef ging het naar links in de Helenalei en nogmaals linksaf in de Meeuwstraat. Zo bereikten we het Albertkanaal.

We stapten nog een eindje verder tot aan het sluizencomplex van Wijnegem, alwaar we het traject van de GR565 verlieten. Via enkele bruggen staken we het sluizencomplex over, om aan de overzijde van het kanaal de Oud-Strijderslaan in te gaan. Aan de splisting met de Kasteellei staken we de weg over teneinde het park van Wijnegem binnen te gaan. Doorheen het park kwamen we uiteindelijk bij de overblijfselen van het kasteel Wijnegemhof. We gingen onder de boogpoort van de Jan Vlemincktoren en het voorgebouw door. Via een brug staken we de kasteelgracht over en volgden een pad rechtdoor. Het ging voorbij een recenter gebouwd kasteel. Na enkele richtingsveranderingen ging het via een houten brug het park uit en bereikten we de Eikenlaan welke we links ingingen. Ongeveer 1 km verder ging het in de links gelegen Kromme Lei, door een rustige woonwijk. Via een verhard voetpad kwamen we uit aan de oversteekplaats nabij het Wijnegem Shopping Center en het Makro-warenhuis.

We staken de drukke weg over, om 50 m verder naar links, de doodlopende Galgenstraat in te gaan. De weg ging over in een wandel- en fietspad, leidde ons langs de afsluiting van de Makro. Vervolgens staken we de toegansgweg naar de Makro-parking over om korte tijd nadien opnieuw de Ruggeveldlaan te betreden. Op die manier waren we niet meer veraf van de ingang van het Rivierenhof en meteen aan het einde van alweer een mooie dagtocht.”

268: Postel, Donderdag 09 mei 2013, 25 km. (5357,279 km.)

“Een wandeling met start en aankomst in Postel en beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2. Deze dagtocht bedroeg naar keuze 22,6 of 25 km. We opteerden om de langste afstand te wandelen. In de gids werd de wandeltocht omschreven als volgt: ‘Pelgrimswegen tussen Postel en Compostela’. Een groot gedeelte van het traject zou verlopen langs de GR565 en een klein stukje langs de Streek-GR Mol-Om. We konden ons voertuig veilig achterlaten op de parking van de abdij van Postel. Voorzien van voldoende zon, met slechts een sporadisch wolkje aan de hemel, konden we na een hapje op weg. We verlieten de parking van de abdij en wandelden naar de toegangspoort, alwaar we een grote wandelboom aantroffen. We konden kiezen, ofwel op bedevaart richting Santiago (2450 km langs de Via Monastica) of richting vaart (Renier Sniederspad via de GR565). Wat deze tocht betrof hielden we het bij de richting vaart. Zowat 200 m verder gingen we via een lange dreef, de Arendonkseweg op tot we een splitsing bereikten.

Hier verlieten we voorlopig het traject van de GR565 en wandelden verder linksaf, ditmaal de geel-rode markeringen volgend van de Streek-GR Mol-Om. We konden onderweg een mooie witte hoeve met een grote schuur bewonderen. Even verder konden we genieten van het natuurgebied van de Ronde Put en de Lange Linnenput, prachtig heidegebied trouwens. Een brede zandweg liet toe aangenaam te wandelden, afwisselend door de heide en bosgebied. Kleine vlonderpaadjes volgend, kwamen we uit ter hoogte van het uiteinde van een grote waterplas, de Ronde Put. Een vogelkijkhut liet ons even pauzeren om binnenin te kijken naar het leven op de plas. Later gingen we aldaar rechtsaf en volgden een graspad langsheen de rand van het bos. Zo kwamen we bij een volgende voetbrug, welke de diepe gracht tussen weideland en de kanaaldijk overspant. Een moderne constructie uit hout en metaal. Via deze loopbrug bereikten we het jaagpad langs het kanaal Dessel-Schoten. We gingen het jaagpad op naar links, om zo te wandelen langs het kanaal Dessel-Schoten, tot aan de brug en de weg van Retie naar Postel. Hier verlieten we de Streek-GR Mol-Om en staken het kanaal over. We volgden over korte afstand aan de overzijde van het kanaal de GR565.

Even verder, waar de GR565 naar rechts afboog, hielden we nog zowat 200 m dezelfde richting aan langsheen het kanaal. We verlieten de dijk naar rechts en bereikten op die manier de Rozenlaan. Voorbij de bebouwing ging het verder via een zanderige weg tussen veld en bos, om vervolgens doorheen een stukje bos te stappen. Ter hoogte van een zitbank aan een brugje, gingen we over de Afwateringsgracht en kwamen terecht op een driehoekig pleintje in de wijk Hodonk. We hielden hier links, om nadien het doodlopende Hodonksepad te betreden. Gekomen aan een eerste kapelletje gingen we naar rechts om aan een volgend Mariakapelletje rechtdoor het fietspad te volgen. Wat verder staken we de Zwarte Nete over om nadien het Vlonderpad te volgen tot nabij de N123, de weg Retie-Postel. We volgden dan de links gelegen Boekweitbaan, om via de Laarstraat en de Groenstraat de Markt van Retie te bereiken. Meteen in het oog springend, de enorme Lindenboom. Deze zou volgens onze wandelgids een stamomtrek hebben van 3,8 m en een kruindoorsnede van ongeveer 12 m. Volgens een lokale heemkundige zou deze boom geplant zijn omstreeks 1332. 

Na het bekijken van het dorpsplein en de kerk, konden we terug op pad teneinde de wandeling verder af te werken. We bevonden ons terug op het traject van de GR565 en stapten dus langs het Renier Sniederspad. Vooreerst ging het langs het bureau voor toerisme om daarna de doodlopende Kerkstraat in te gaan. Na een passage voorbij het kerkhof bereikten we stilaan het einde van de bebouwde kom van Retie. Een veldweg tenslotte leidde ons naar links om via de Rooyendoksebrug de Kleine Nete over te steken. We dwarsten de weg N118 en sloegen rechtsaf om via de Arendonksebaan even later opnieuw de N118 te dwarsen. Aan de overzijde ging het via Plas en verder richting Hanenberg, alwaar we konden wandelen op een zandweg. We bemerkten dan ook een eerste steen met een spreuk in het Retiese dialect ‘Meej lichtmis zèn de dôgen nen hônenkréj geléngd’. We betraden even later een stukje boszone, alwaar we het eerste bospad rechts ingingen en uitkwamen ter hoogte van de gemeentelijke visvijver De Watering. Een prachtig watergebied kon worden bekeken en vooral ter plaatse genietend van de rust en de stilte. 

Vervolgens wandelden we langsheen de oever van de vijver tot we een picknicktafel aantroffen. Een ideale gelegenheid even te pauzeren en vooral te denken aan de inwendige mens. Na deze korte onderbreking wandelden we verder naar links langsheen de vijver, om via een poortje een stuk heide te betreden. We overschreden een kleine beek en vervolgens het afwateringskanaal De Gracht. Eenmaal aan de overkant ging het rechtsaf en volgden we de oever van het kanaal. We staken de Kleine Nete over en vonden even later op onze weg een Mariakapelletje met een rustbank. Altijd aangenaam om even te verpozen, maar vooral te genieten van de omgeving. Via een brugje ging het opnieuw over de gracht om de waterloop te volgen vanop de andere oever. We staken even later tot tweemaal toe een loopje van de Zwarte Nete over en bereikten de weg Retie-Postel, de N123. We staken de weg en de brug over om de gracht opnieuw te volgen langs de andere oever en op die manier te wandelen omheen de camping Berkenstrand. We naderden de Prinsenlaan welke we volgden tot het kanaal Dessel-Schoten.

We draaiden linksaf, staken de brug over, om aan de overzijde naar rechts de oever van het kanaal te volgen. Zowat 300 m verder ging het na een brugje over een beek naar links. We bewandelden nu over zowat 4 km een weg, welke sinds enkele jaren deel uitmaakt van de Via Monastica, een van de vele pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Uiteindelijk bereikten we een weg, waar we linksaf nog slechts 500 m dienden af te leggen tot aan de abdij van Postel. Een bezoekje aan deze site sloot onze wandeldag af.”

128: Schilde, Zondag 15 november 2009, 24,5 km. (2531,473 km.)

Een georganiseerde wandeling, welke voorheen in het wandelboek Marching als volgt werd aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 15/11/2009, 2970 Schilde (Antwerpen) – De Gui Robbetocht, 6-13-19-24-30 km. WSV Olympic Deurne. Start: Atheneum. Een parel in de Voorkempen met een bosrijk parcours.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond, het hierna weergegeven verslag, omstreeks 18:36 uur.

“Deze ochtend trokken we naar het Antwerpse Schilde, om daar deel te nemen aan de Gui Robbetocht. Deze wandeling ging van start in het Atheneum aldaar en werd ingericht door de WSV Olympic Deurne. We vonden gemakkelijk een parkeerplaats naast het gebouw en konden terecht voor de inschrijving in de Basisschool Vennebos. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 6, 13, 19, 24 of 30 km. Wij verkozen deel te nemen aan de 24 km, met een werkelijke afstand van 24,5 km. Op weg naar Schilde hadden we reeds wat regen moeten verwerken, bij de start van de wandeling ging het pas echt goed regenen. Dus regenkledij aangetrokken en dat zou meer dan noodzakelijk blijken tijdens het eerste gedeelte van de tocht. We verlieten de inschrijvingszaal en trokken op weg. We wandelden langsheen enkele statige villa's, gelegen in de nabijheid van de school en bevonden ons op een plaatselijke wandelroute, aangeduid met gele pijlen. Er werden enkele woonstraten bewandeld, waarna we uitkwamen ter hoogte van de kerk van Schilde.

Even voorbij de kerk ging het naar rechts, via de hoofdweg, richting Oelegem. Wat verderop verlieten we deze drukke weg en volgden het Renier Sniederspad, dat ons vooreerst langsheen enkele weilanden liet gaan om vervolgens ons te loodsen in de richting van het nabijgelegen bos. Hier troffen we vooreerst de aanduidingen van twee wandelpaden, met name het  Tuimelaarspad en het Pierenpad. Deze beide paden volgend, trokken we door enkele prachtige dreven, waar we alweer versteld stonden van de prachtige kleuren, ons gegeven door de bomen en hun bladeren. Ondertussen begon het stevig door te regenen en dat was natuurlijk minder aangenaam. Een eindje het bos gevolgd, via een breed kiezelpad, bereikten we ondertussen het grondgebied van Oelegem (Ranst). Hier sloegen we een rechts gelegen smalle bosdreef in en volgden het traject van het Jozef Simonspad, waarlangs tezelfdertijd een GR-route verliep, de GR565. Hier, op dit smalle pad, werden we geconfronteerd met de aanwezigheid van tal van mountainbikes, ook bezig met het afleggen van hun parcours, zij het in tegenovergestelde richting dan de wandelaars.

Gezien de engte van dit pad, diende men voortdurend voor elkaar uit de weg te gaan. Op het einde van deze lange dreef, kwamen we terecht op een asfaltwegje, dat even verder opnieuw werd gevolgd door een links gelegen aardeweg. Via deze aardeweg, bereikten we de vijver van de plaatselijke hengelclub. Achter de vijver volgden we een wegel en die bracht ons terug in de bebouwde kom, dit keer van de gemeente Oelegem. Bij het verlaten van het aarden pad, kwamen we terecht op de Rasschaertroute (57 km), welke we volgden tot in de nabijheid van de kerk van het dorp. Enkele kerkwegels deden ons uitkomen aan de Gemeentelijke Basisschool van Oelegem, waar we een eerste keer controle hadden. Alvast de tijd om wat te drogen en even te genieten van een warme chocomelk. Meteen lagen de eerste 7 km achter de rug. Na de controle dienden we bij het verlaten van de school, een eerste maal naar rechts te gaan. Blijkbaar zouden we hier later op de dag nog een tweede keer langskomen. We volgden het trottoir verder om uit te komen ter hoogte van de kerk van Oelegem. Hier bevonden we ons opnieuw op het Jozef Simonspad en de Rasschaertroute. Aan de overzijde van de straat konden we reeds de wieken zien van de aldaar geplaatste molen.

We dwarsten dan ook het kruispunt, om de dreef in te gaan die langs de molen verliep. Aan het begin ervan, zagen we de indicaties van twee verschillende 4-kerkenpaden, een van 25,4 km en een van 16,6 km. We wandelden langsheen de molen en kregen aan de overzijde zicht op een karikatuur van Roger De Vlaeminck, gemaakt door Nesten en opgehangen aan een aldaar gevestigde herberg. Voorbij deze bezienswaardigheden, gingen we verder om uit te komen ter hoogte van het Albertkanaal. Hier bevindt zich de Waterwegenroute (40 km). Aan het kanaal ging het vervolgens linksaf, om vanaf dan het jaagpad te volgen langsheen deze waterloop. Voor de fietsers kunnen we er nog aan toevoegen dat we hier de LF51 Kempenroute aantroffen. Na een tijdje wandelen langsheen het kanaal, ging het vervolgens wat verder linksaf en verlieten we deze waterloop, om verder te trekken langsheen het traject van de autosnelweg. Gekomen ter hoogte van de op- en afritten van deze E43, ontdekten we een splitsing op het parcours. Hier scheidden zich de afstanden 24 en 30 van de 19 km. Bijgevolg ging het voor ons naar de overzijde van de weg, recht het aldaar gelegen bos in.

Zoals later zou blijken bevonden we ons nu in de Halse bossen. Gedurende lange tijd, kregen we nu een opeenvolging van smalle boswegels, brede bospaden en nog bredere dreven. Af en toe dienden we even van het pad af te wijken en tussen de bomen door te lopen, omwille van de modderige staat van het parcours. Brede bandensporen hadden hier en daar toch wel een en ander aangericht en dat maakte het soms noodzakelijk wat zig zag te stappen. Uiteindelijk, na dit toch wel prachtige bosgebied te hebben verkend, eindigde het pad ter hoogte van een asfaltweg, waar we even verder de aanduidingen zagen staan van de taverne ‘De Stroopop’. Dat was meteen onze volgende halte, aangezien we ook daar een controle dienden te ondergaan. Op de weg erheen volgden we nog even de Rasschaertroute. Ter hoogte van deze taverne staat trouwens een informatiebord aangaande de bossen van Halle (Zoersel). We konden opgelucht ademhalen vermits het ondertussen was opgehouden met regenen en daardoor konden we even genieten van een kopje koffie op het terras van deze horecazaak.

Het moet er enig zijn, daar op een zomerse dag te genieten van het uitzicht op de nabijgelegen bossen en ondertussen te genieten van het aanbod aan dranken en spijzen. Alle lof trouwens voor het vriendelijke onthaal op deze rustpost door de uitbaters. Meteen zaten de volgende 6 km erop. Het derde gedeelte van de wandeling bedroeg iets minder in afstand, met name 5,5 km. We verlieten het terrein van de Stroopop via de achterzijde en gingen zo meteen opnieuw het bos in. Aan de rand van dit bosgebied zagen we opnieuw de aanduidingen van het Tuimelaarspad en wat verderop van het Jozef Simonspad. Afwisselend kregen we nu over kortere afstanden enkele stukjes asfaltweg of aardweg, die de overgang vormden tussen de verschillende bosgebieden die we doorwandelden. Ook nu kregen we prachtige en vooral rustige wandelzones voor de voeten geschoven en het wandelen werd nog aangenamer, vermits ondertussen de zon af en toe te voorschijn kwam. Tal van paardenpensions en trainingsfaciliteiten konden we onderweg aanschouwen en natuurlijk de mooie grazende paarden in de weiden.

Uiteindelijk kwamen we geruime tijd later opnieuw aan ter hoogte van de vijver, die we eerder op de dag hadden gezien en vanaf dit punt, dienden we opnieuw dezelfde weg af te leggen in de richting van de Gemeentelijke Basisschool van Oelegem. Daar vond de derde controle van de dag plaats. Ook nu namen we even de tijd om een korte rustpauze in te lassen en werden er begroet door een tweetal clubgenoten die ook aan de wandeling deelnamen. Het laatste stuk van de wandeltocht van vandaag, zou ons terug in de richting van de startplaats leiden. Na het verlaten van de controlepost, ging het deze keer naar links. Via enkele woonstraten, kwamen we aan een wat verder gelegen pad, dat verliep in de richting van het Albertkanaal. Na nog een stukje van het 4-kerkenpad te hebben gevolgd, bereikten we opnieuw het jaagpad langsheen deze waterloop. Ditmaal volgden we het jaagpad naar rechts, tot aan een wat verder gelegen kruispunt. Hier ging het rechtsaf, weg van het kanaal, om door middel van het Jozef Simonspad, opnieuw doorheen de plaatselijke verkaveling te wandelen. Ook hier kregen we opnieuw zicht op enkele riante villa's en nieuw aangebouwde woningen. Via enkele kleine doorsteekpaden, bereikten we alweer een lange dreef, die ons nogmaals liet genieten van de open en vrije natuur.

Op het einde van dit pad zagen we de aanduidingen van de Kastelenroute (41 km), welk traject we slechts over korte afstand volgden. Even verder echter ging het een rechts gelegen dreef is en die ging rechtdoor naar het natuurreservaat De Pont. Heel even nog konden we voor het laatst genieten van een prachtig stuk bosgebied en een aldaar stromende waterloop. Aan de andere zijde van dit domein wachtten ons de statige villa's van Schilde en via deze kijkstraten, bereikten we uiteindelijk opnieuw de Basisschool Vennebos. Blij dat we de eindstreep hadden bereikt. In de startzaal konden we ons nu gelukkig ontdoen van de regenpakken en even rustig nakaarten over deze prachtige wandeling, tijdens het degusteren van de rijstpap, verzorgd door de organisatie. Vandaag hebben we, ondanks het mindere weer bij de start, kunnen genieten van een verzorgde, afwisselende en bijzonder mooie wandeling. Een wandeling als vandaag is reclame voor de wandelsport, zoveel is zeker en dat zullen de 1071 deelnemers van vandaag zeker beamen.”

Tot slot volgt nog even een korte blik in de wandelboekjes, teneinde enkele eerste indrukken na te lezen. ‘K: Zeer goed verzorgde wandeling door Schilde, Oelegem en de Halse bossen. Veel natuur. De eerste 7 km regen! Daarna een waterzonneke. Rijstpap! J: Prachtige en bosrijke wandeling vanuit Schilde naar Oelegem. Tal van mooie gebieden. Prima organisatie, ruime controleposten.’