146: Zoersel, Zondag 21 februari 2010, 26,4 km. (2880,533 km.)

Deze georganiseerde tocht werd voorheen aangekondigd in de wandelgids Marching en wel als volgt: ‘Zondag – Dimanche 21/02/2010 – 2980 Zoersel (Antwerpen), Trappistentocht, 6-10-15-20-25-30-40 km. WSV De Natuurvrienden – Zoersel VZW. Start: GSA Sint-Antonius-Zoersel. Zoals gewoonlijk starten vanuit een zeer ruime vertrekzaal naar de bossen van Westmalle en Sint-Job. Het is een eerste wandelklassieker, die al alle weersomstandigheden heeft gehad, maar altijd met erg tevreden wandelaars.’ Zoals gewoonlijk schreven we na afloop het relaas van onze belevenissen onderweg, omstreeks 19:33 uur.

“Vandaag begon onze wandeldag met een autorit, richting Sint-Antonius-Zoersel, waar we zouden deelnemen aan de Trappistentocht, ingericht door de plaatselijke wandelclub WSV De Natuurvrienden - Zoersel. De vertrekplaats was gelegen in de Gemeenteschool Sint-Antonius. Bij onze aankomst aldaar werden we door enkele gemachtigde opzichters geleid naar een parkeerplaats en nadien konden we terecht in een van de twee ruime startzalen. Alvorens van start te gaan, namen we de tijd om een koffie te nuttigen en een hapje te eten. Vandaag konden we kiezen uit de afstanden 6, 12, 15, 20, 25, 30, 36 of 42 km. We opteerden vandaag om het parcours te volgen van de 25 km, met een werkelijke afstand van 26,4 km. Onderweg waren een viertal rustposten voorzien, waarvan de eerste zich situeerde op 7,5 km na de aanvang van de wandeling.

We verlieten vol goede moed de plaats van inschrijving en staken de weg over. Bijna onmiddellijk na de start kregen we reeds een eerste splitsing op het parcours ter hoogte van het politiebureau, waar de afstanden vanaf 20 km links afsloegen, terwijl de kortere afstanden hun traject rechtdoor verliep. Het ging via de achterzijde van de kerk naar een wegel, gelegen naast een transportbedrijf. We troffen het eerste wandelpad van de dag aan, met name het Jukschotpad 1 (een wandelparcours van 9 km). Gedurende geruime tijd konden we de loop van deze wandelroute volgen, langsheen enkele landelijke wegen, afgewisseld met enkele onverharde wegen. Hier troffen we de eerste ijsplekken van de dag aan, alsmede nog enkele restjes sneeuw van de voorbije weken. Wat verderop dwarsten we de drukke weg naar Antwerpen, om op die manier aan het volgende kruispunt links af te gaan en het grondgebied van Schilde te betreden.

Een fietsroute van 56 km, met name de Jan Van Der Nootroute, hield ons een tijdje gezelschap onderweg. We konden nu vooral kennis maken met enkele statige villa's die links en rechts voorbij gleden. We konden vaststellen dat we hier door de betere buurt wandelden. Kasten van huizen, voorzien van alarminstallaties en bordjes met waarschuwingen over de wakende honden achter de schutting. Een lange dreef langsheen een stukje bos betekende een leuke afwisseling. Hier konden we even genieten van het begrip vrije natuur. Later bereikten we een drukke weg, waarbij we de aanduidingen zagen van een plaatselijke autoroute, Voor- en Noorder Kempen. Even voor de gemeenteborden van St. Job-in-'t Goor (Brecht), sloegen we een rechts gelegen asfaltwegje in, waar het bijzonder moeilijk stappen was omwille van de ijzige toestand van het wegdek.

Blijkbaar was het vocht van de voorbije nacht hier aangevroren en menig wandelaar zagen we daar even wegglijden, gelukkig zonder erg. Op het einde van deze brede dreef, gaf een draaihek ons toegang tot een brede bosdreef, die ons leidde naar de eerste controlepost, gelegen op de Campus Kristus Koning te St. Job zelf. Aldaar konden we in de plaatselijke sporthal van de school even pauzeren en werden we zelfs aan tafel bediend door medewerkers van de wandelclub. Aldaar konden we het niet laten om even de koffiekoeken te proeven en te laten smaken. Na deze eerste onderbreking, waren we klaar voor het tweede gedeelte van de wandeling en dat hield in dat we een plaatselijke lus dienden te wandelen, welke ons zou brengen tot op de afstand van 13,4 km. Onderweg konden we even nader kennismaken met een clubgenoot Jimmy, wie we later op de dag nog zouden terug ontmoeten. Na de controle dienden we bij een eerste passage naar links te gaan, in de richting van de plaatselijke kerk. Op de grote weg doorheen het dorp volgden we de autoroute welke reeds werd vernoemd.

Wat verder sloegen we een links gelegen wegje in dat zou leiden naar een onverharde veldweg. Deze aardeweg, welke vervolgens uitmondde in het plaatselijke bos van St. Job, situeerde zich naast het golfterrein. Hier, op dit smalle kronkelende pad tussen de bomen, werd onze aandacht getrokken door een bordje met de vermelding ‘Wandelpad Antitankgracht’. Dit pad liep inderdaad naast een heuse gracht. Het pad liet ons onderweg kennis maken met de plaatselijke sportverenigingen, vermits enkele terreinen en clubs aan het oog voorbij gingen: een voetbalveld, een hockeyclub, het golfterrein, een paardenmanege, ... Mocht het ooit ontbreken aan de zin om te wandelen, je weet maar nooit. Uiteindelijk kwam het pad uit op de brede weg, ter hoogte van de grensscheiding met 's Gravenwezel (Schilde), waar we de baan dwarsten en aan de overzijde terug in het bos verdwenen. Ook nu volgde een mooi pad tussen de beplanting, waar je echt kon genieten van het begrip rust. Even verderop scheidden de wegen van enkele afstanden, waarbij wijzelf links dienden af te slaan en een zanderige weg volgden, aldaar beter gekend als het Voorkempen Ruiterpad.

In een wijde boog gingen we op die manier omheen het golfterrein, dat we naderhand nog even van een andere kant konden bekijken. Eenmaal voorbij dit stukje groen, volgden we een asfaltweg en die bracht ons terug tot op de Campus van Kristus Koning. Een mooie lus achter de rug en zeer zeker een mooi stukje wandelparcours. Na de tweede controle in de sporthal, volgden we nu de rechterkant van de weg op het domein van de Campus, waar we ter hoogte van de uitgang het reeds vernoemde ruiterpad aantroffen. Dit volgend kwamen we ter hoogte van het Domein De Poppelaer en waren we opnieuw verzekerd van een geruime tijd bospaden en dreven. Ons oog viel op de bordjes Trappistinnenpad, dat ons verder leidde doorheen dit bosgebied. Een kronkelend paadje langsheen de rand van dit bos, liet ons aan de andere kant de open velden en weilanden aanschouwen. Ook in dit gebied, dienden we af en toe van koers te wijzigen, omwille van splitsingen in de diverse trajecten.

Hier en daar bemerkten we wat omgewaaide bomen en dat gaf dan weer aanleiding om een foto te nemen onderweg. Af en toe werd het ook wat drukker, aangezien sommige wandelaars van andere afstanden hetzelfde traject deelden. Een modderige passage langsheen een brede onverharde weg, leidde ons naar een groot kraanbedrijf - Luyckx - waar we in een van de hangaars een nieuwe controlepost aantroffen. Onze teller stond ondertussen op 17,5 km, we waren dus ruimschoots over halfweg. Bij het verlaten van dit bedrijf, volgden we een modderig stukje parcours in de richting van een drukke weg. Eenmaal daar aangekomen, volgden we naar rechts het fietspad en troffen daar de aanduidingen van de GR5, alsmede opnieuw de Voor- en Noorder Kempen autoroute. Onderweg langsheen dit fietspad, dienden de wandelaars aan de langste afstand nog even een links gelegen lus te bewandelen, wijzelf dienden wat verderop een links gelegen onverharde en vooral modderige aardeweg op te gaan. Ter hoogte van het begin van deze weg bemerkten we opnieuw het Trappistinnenpad en tevens de Trappistenroute, een fietstraject van 44 km.

Dit lange, ontdooiende pad, leidde ons naar het verderop gelegen Molenbos, waar we onmiddellijk rechts gingen en meteen het bos ingingen. De GR5/E2 (Noordzee - Riviera) kon ons hier niet op andere gedachten brengen. Een kruisbeeld links van de weg stond opgesteld ter hoogte van het begin van dit Molenbos. Deze ochtend waren we begonnen langsheen het Jukschotpad 1, het was een blij weerzien met dezelfde aanduidingen, wat betekende dat we ruimschoots op de terugweg waren. Aldaar troffen we opnieuw onze clubgenoot Jimmy aan, die ons een tijdje gezelschap hield onderweg en ons een en ander liet zien tot wat een wandel-GPS in staat is. Een leuk hebbeding zo te zien, ware het niet dat we even dienden te bekomen bij het horen van de kostprijs ervan. Via het Molenbos, dat we geruime tijd doortrokken via tal van paden, bereikten we wat verder de sporthal van Westmalle, waar we een laatste maal controle hadden onderweg. We zaten nu 22,8 km ver en meteen kondigde zich het laatste gedeelte van de wandeling aan.

Na nog even een verfrissing te hebben genomen, gingen we terug richting aankomst. Dit laatste gedeelte had niet echt veel om handen, aangezien we bijna via de kortst mogelijke weg het Molenbos verlieten en via enkele woonstraten wandelden in de richting van het Administratief Centrum van Zoersel, alsmede  het psychiatrisch centrum Bethanië. Het ging vervolgens over het domein van deze gebouwen, waarna we het terrein verlieten via de voorzijde. Doorheen een stukje woonwijk, bereikten we uiteindelijk de omgeving van de Gemeenteschool, die we reeds in de verte konden bemerken. Via een klein ommetje, betraden we het terrein van de startplaats via de achterzijde. Het einde van een mooie wandeltocht. Voor de statistieken kunnen we nog vermelden dat bij sluiting van de inschrijving, 3254 wandelaars waren geteld.”

Een blik in de wandelboekjes sluit dit wandelverhaal voor vandaag af. ‘K: Zoersel, Schilde, ’s Gravenwezel, Brecht. Landelijk en veel bossen! Mooie natuur. Koud. J: Wandeling vanuit Sint-Antonius-Zoersel, doorheen Schilde, St. Job-in-’t Goor en ’s Gravenwezel. Nadien verder in de richting van Westmalle. Mooie boswandeling met meer dan 3000 deelnemers.’

128: Schilde, Zondag 15 november 2009, 24,5 km. (2531,473 km.)

Een georganiseerde wandeling, welke voorheen in het wandelboek Marching als volgt werd aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 15/11/2009, 2970 Schilde (Antwerpen) – De Gui Robbetocht, 6-13-19-24-30 km. WSV Olympic Deurne. Start: Atheneum. Een parel in de Voorkempen met een bosrijk parcours.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond, het hierna weergegeven verslag, omstreeks 18:36 uur.

“Deze ochtend trokken we naar het Antwerpse Schilde, om daar deel te nemen aan de Gui Robbetocht. Deze wandeling ging van start in het Atheneum aldaar en werd ingericht door de WSV Olympic Deurne. We vonden gemakkelijk een parkeerplaats naast het gebouw en konden terecht voor de inschrijving in de Basisschool Vennebos. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 6, 13, 19, 24 of 30 km. Wij verkozen deel te nemen aan de 24 km, met een werkelijke afstand van 24,5 km. Op weg naar Schilde hadden we reeds wat regen moeten verwerken, bij de start van de wandeling ging het pas echt goed regenen. Dus regenkledij aangetrokken en dat zou meer dan noodzakelijk blijken tijdens het eerste gedeelte van de tocht. We verlieten de inschrijvingszaal en trokken op weg. We wandelden langsheen enkele statige villa's, gelegen in de nabijheid van de school en bevonden ons op een plaatselijke wandelroute, aangeduid met gele pijlen. Er werden enkele woonstraten bewandeld, waarna we uitkwamen ter hoogte van de kerk van Schilde.

Even voorbij de kerk ging het naar rechts, via de hoofdweg, richting Oelegem. Wat verderop verlieten we deze drukke weg en volgden het Renier Sniederspad, dat ons vooreerst langsheen enkele weilanden liet gaan om vervolgens ons te loodsen in de richting van het nabijgelegen bos. Hier troffen we vooreerst de aanduidingen van twee wandelpaden, met name het  Tuimelaarspad en het Pierenpad. Deze beide paden volgend, trokken we door enkele prachtige dreven, waar we alweer versteld stonden van de prachtige kleuren, ons gegeven door de bomen en hun bladeren. Ondertussen begon het stevig door te regenen en dat was natuurlijk minder aangenaam. Een eindje het bos gevolgd, via een breed kiezelpad, bereikten we ondertussen het grondgebied van Oelegem (Ranst). Hier sloegen we een rechts gelegen smalle bosdreef in en volgden het traject van het Jozef Simonspad, waarlangs tezelfdertijd een GR-route verliep, de GR565. Hier, op dit smalle pad, werden we geconfronteerd met de aanwezigheid van tal van mountainbikes, ook bezig met het afleggen van hun parcours, zij het in tegenovergestelde richting dan de wandelaars.

Gezien de engte van dit pad, diende men voortdurend voor elkaar uit de weg te gaan. Op het einde van deze lange dreef, kwamen we terecht op een asfaltwegje, dat even verder opnieuw werd gevolgd door een links gelegen aardeweg. Via deze aardeweg, bereikten we de vijver van de plaatselijke hengelclub. Achter de vijver volgden we een wegel en die bracht ons terug in de bebouwde kom, dit keer van de gemeente Oelegem. Bij het verlaten van het aarden pad, kwamen we terecht op de Rasschaertroute (57 km), welke we volgden tot in de nabijheid van de kerk van het dorp. Enkele kerkwegels deden ons uitkomen aan de Gemeentelijke Basisschool van Oelegem, waar we een eerste keer controle hadden. Alvast de tijd om wat te drogen en even te genieten van een warme chocomelk. Meteen lagen de eerste 7 km achter de rug. Na de controle dienden we bij het verlaten van de school, een eerste maal naar rechts te gaan. Blijkbaar zouden we hier later op de dag nog een tweede keer langskomen. We volgden het trottoir verder om uit te komen ter hoogte van de kerk van Oelegem. Hier bevonden we ons opnieuw op het Jozef Simonspad en de Rasschaertroute. Aan de overzijde van de straat konden we reeds de wieken zien van de aldaar geplaatste molen.

We dwarsten dan ook het kruispunt, om de dreef in te gaan die langs de molen verliep. Aan het begin ervan, zagen we de indicaties van twee verschillende 4-kerkenpaden, een van 25,4 km en een van 16,6 km. We wandelden langsheen de molen en kregen aan de overzijde zicht op een karikatuur van Roger De Vlaeminck, gemaakt door Nesten en opgehangen aan een aldaar gevestigde herberg. Voorbij deze bezienswaardigheden, gingen we verder om uit te komen ter hoogte van het Albertkanaal. Hier bevindt zich de Waterwegenroute (40 km). Aan het kanaal ging het vervolgens linksaf, om vanaf dan het jaagpad te volgen langsheen deze waterloop. Voor de fietsers kunnen we er nog aan toevoegen dat we hier de LF51 Kempenroute aantroffen. Na een tijdje wandelen langsheen het kanaal, ging het vervolgens wat verder linksaf en verlieten we deze waterloop, om verder te trekken langsheen het traject van de autosnelweg. Gekomen ter hoogte van de op- en afritten van deze E43, ontdekten we een splitsing op het parcours. Hier scheidden zich de afstanden 24 en 30 van de 19 km. Bijgevolg ging het voor ons naar de overzijde van de weg, recht het aldaar gelegen bos in.

Zoals later zou blijken bevonden we ons nu in de Halse bossen. Gedurende lange tijd, kregen we nu een opeenvolging van smalle boswegels, brede bospaden en nog bredere dreven. Af en toe dienden we even van het pad af te wijken en tussen de bomen door te lopen, omwille van de modderige staat van het parcours. Brede bandensporen hadden hier en daar toch wel een en ander aangericht en dat maakte het soms noodzakelijk wat zig zag te stappen. Uiteindelijk, na dit toch wel prachtige bosgebied te hebben verkend, eindigde het pad ter hoogte van een asfaltweg, waar we even verder de aanduidingen zagen staan van de taverne ‘De Stroopop’. Dat was meteen onze volgende halte, aangezien we ook daar een controle dienden te ondergaan. Op de weg erheen volgden we nog even de Rasschaertroute. Ter hoogte van deze taverne staat trouwens een informatiebord aangaande de bossen van Halle (Zoersel). We konden opgelucht ademhalen vermits het ondertussen was opgehouden met regenen en daardoor konden we even genieten van een kopje koffie op het terras van deze horecazaak.

Het moet er enig zijn, daar op een zomerse dag te genieten van het uitzicht op de nabijgelegen bossen en ondertussen te genieten van het aanbod aan dranken en spijzen. Alle lof trouwens voor het vriendelijke onthaal op deze rustpost door de uitbaters. Meteen zaten de volgende 6 km erop. Het derde gedeelte van de wandeling bedroeg iets minder in afstand, met name 5,5 km. We verlieten het terrein van de Stroopop via de achterzijde en gingen zo meteen opnieuw het bos in. Aan de rand van dit bosgebied zagen we opnieuw de aanduidingen van het Tuimelaarspad en wat verderop van het Jozef Simonspad. Afwisselend kregen we nu over kortere afstanden enkele stukjes asfaltweg of aardweg, die de overgang vormden tussen de verschillende bosgebieden die we doorwandelden. Ook nu kregen we prachtige en vooral rustige wandelzones voor de voeten geschoven en het wandelen werd nog aangenamer, vermits ondertussen de zon af en toe te voorschijn kwam. Tal van paardenpensions en trainingsfaciliteiten konden we onderweg aanschouwen en natuurlijk de mooie grazende paarden in de weiden.

Uiteindelijk kwamen we geruime tijd later opnieuw aan ter hoogte van de vijver, die we eerder op de dag hadden gezien en vanaf dit punt, dienden we opnieuw dezelfde weg af te leggen in de richting van de Gemeentelijke Basisschool van Oelegem. Daar vond de derde controle van de dag plaats. Ook nu namen we even de tijd om een korte rustpauze in te lassen en werden er begroet door een tweetal clubgenoten die ook aan de wandeling deelnamen. Het laatste stuk van de wandeltocht van vandaag, zou ons terug in de richting van de startplaats leiden. Na het verlaten van de controlepost, ging het deze keer naar links. Via enkele woonstraten, kwamen we aan een wat verder gelegen pad, dat verliep in de richting van het Albertkanaal. Na nog een stukje van het 4-kerkenpad te hebben gevolgd, bereikten we opnieuw het jaagpad langsheen deze waterloop. Ditmaal volgden we het jaagpad naar rechts, tot aan een wat verder gelegen kruispunt. Hier ging het rechtsaf, weg van het kanaal, om door middel van het Jozef Simonspad, opnieuw doorheen de plaatselijke verkaveling te wandelen. Ook hier kregen we opnieuw zicht op enkele riante villa's en nieuw aangebouwde woningen. Via enkele kleine doorsteekpaden, bereikten we alweer een lange dreef, die ons nogmaals liet genieten van de open en vrije natuur.

Op het einde van dit pad zagen we de aanduidingen van de Kastelenroute (41 km), welk traject we slechts over korte afstand volgden. Even verder echter ging het een rechts gelegen dreef is en die ging rechtdoor naar het natuurreservaat De Pont. Heel even nog konden we voor het laatst genieten van een prachtig stuk bosgebied en een aldaar stromende waterloop. Aan de andere zijde van dit domein wachtten ons de statige villa's van Schilde en via deze kijkstraten, bereikten we uiteindelijk opnieuw de Basisschool Vennebos. Blij dat we de eindstreep hadden bereikt. In de startzaal konden we ons nu gelukkig ontdoen van de regenpakken en even rustig nakaarten over deze prachtige wandeling, tijdens het degusteren van de rijstpap, verzorgd door de organisatie. Vandaag hebben we, ondanks het mindere weer bij de start, kunnen genieten van een verzorgde, afwisselende en bijzonder mooie wandeling. Een wandeling als vandaag is reclame voor de wandelsport, zoveel is zeker en dat zullen de 1071 deelnemers van vandaag zeker beamen.”

Tot slot volgt nog even een korte blik in de wandelboekjes, teneinde enkele eerste indrukken na te lezen. ‘K: Zeer goed verzorgde wandeling door Schilde, Oelegem en de Halse bossen. Veel natuur. De eerste 7 km regen! Daarna een waterzonneke. Rijstpap! J: Prachtige en bosrijke wandeling vanuit Schilde naar Oelegem. Tal van mooie gebieden. Prima organisatie, ruime controleposten.’