541: Ravels, Zaterdag 15 april 2023, 13,9 km. (10.682,873 km.)

“Een wandeling via knooppunten, met start ter hoogte van de Sint-Servatiuskerk te Ravels. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we parkeren tegenover de kerk op de ruime parking in de Kerkstraat, in de onmiddellijke nabijheid van het knooppunt 82, start van de geplande wandeltocht. Onder een pril lentezonnetje konden we omstreeks 11:15 uur de wandeltocht aanvangen. We verlieten de parking en begaven ons net vóór de kerk rechtsaf in de Sint-Servaasstraat en gingen de plaatselijke begraafplaats voorbij. Op het einde van de straat kruisten we de Meiboomlaan om aan de overzijde verder te wandelen via Oosteinde. Tussen vaak riante woningen door, eindigde de weg in een haakse bocht naar links. We konden echter via een paadje naar rechts dat verbinding gaf naar de erachter gelegen Weteringstraat, die we links opdraaiden. Wat verder bereikten we een Y-splitsing ter hoogte van een klein kapelletje, alwaar we de rechterweg kozen, eveneens Weteringstraat. Zo stapten we de laatste huizen voorbij en kwamen terecht tussen de velden. Op het einde overschreden we een smalle beek, de Wouwerloop, waarna de verharding ophield te bestaan en we het Gewestbos Ravels betraden, om er het knooppunt 95 te vinden. Door middel van een brede bosdreef passeerden we kort na elkaar tweemaal het knooppunt 96, om bijna kort daarna reeds het knooppunt 97 te bemerken.

Daar ging het dadelijk haaks linksaf en ging het via de Marneffe Dreef langs het rechts gesitueerde Kezeven. Zowat ter hoogte van halverwege het ven, verlieten we de brede Marneffe Dreef naar rechts om er een kronkelend zanderig paadje te volgen, aangeduid als ‘Het Miezerige Paadje’. We troffen er in een bocht een mooie picknickplaats, vervaardigd uit boomresten, om er even halt te houden voor een wandel- en eetpauze omstreeks 11:58 uur. Tijdens het nuttigen van een hapje konden we genieten van een aangenaam zonnetje en hadden we uitzicht op het water van het ven. Na deze zalige onderbreking stapten we verder over het kronkelend pad, tot we op het einde uitkwamen op de dwars gelegen Jachtweg. We bogen haaks rechtsaf, ter hoogte van een paal voorzien van een houten raaf. Op die manier bevonden we ons op het traject van het lokale ‘Grave Ravenpad’. Een tijdje de Jachtweg volgend, kwamen we uit aan het knooppunt 23. Nog steeds in het bos, kozen we linksaf en verkregen andermaal een smal bospad te verwerken dat tenslotte uitmondde aan het knooppunt 98, een brede grindweg, wellicht deel uitmakend van de Marneffe Dreef. We kruisten deze weg en begaven ons aan de overzijde op een ander smal kronkelend bospaadje, nog steeds in het uitgestrekte Gewestbos Ravels. Tot zover hadden we amper modder gezien, het zou vrij snel anders verlopen.

Na min of meer 1 km het kronkelend bospaadje te hebben bewandeld, troffen we het knooppunt 99 aan, om er nagenoeg rechtdoor verder te stappen naar het nabije knooppunt 91. Daar aangekomen sloegen we haaks rechtsaf op een brede grasweg, die ons een paar honderd meter verder liet uitkomen op een breed grindpad aan de rand van het Gewestbos. We gingen ditmaal naar links de brede weg op, welke leidde naar de verder gelegen Arendonksesteenweg. Echter onze geplande wandelroute liet ons even verder, aan het ondertussen volgend knooppunt, met name 90, naar links de brede weg verlaten, om opnieuw via een smal pad het bos in te gaan. Hier begonnen de eerste moeilijkheden. Nadat we reeds enkele waterplassen op het smalle pad hadden kunnen ontwijken, eindigde wat verder de weg naar het knooppunt 87, omwille van een volledig ondergelopen deel van het bos. Het water stond er vrijwel 20 cm hoog, zonder enige kans om er omheen te wandelen, wegens brede sloten naast het pad. Bijgevolg dienden we rechtsomkeer te maken en via het eerste paadje rechts een andere route te kiezen naar het reeds vermelde knooppunt 87. Een kleine omweg van een 600-tal meter, om er andermaal het knooppunt 91 te ontmoeten. We hielden er even een korte wandelpauze omstreeks 13:30 uur, om aan de hand van een plannetje, de nieuw te volgen weg uit te stippelen. Ondertussen genietend van een rijsttaartje.

Een nieuw te volgen wandelweg uitgepijld, volgden we andermaal een brede grasweg vanaf het knooppunt 91 naar het knooppunt 92. Op die manier zouden we alsnog het nummer 87 kunnen bereiken via een andere weg. Een halve kilometer verder verlieten we aan het knooppunt 92 de weg en begaven ons schuin rechts op een smal kronkelend paadje richting knooppunt 87. Opnieuw kwamen we ondergelopen paden tegen, die we ditmaal weliswaar konden ontwijken door deels tussen het kreupelhout door te kruipen. Een vrij modderige passage achter de rug kwamen we aan het knooppunt 87 uit en eveneens op een brede verharde weg, de Hooge Mierdsebaan. Gelet op het gewijzigde traject en tevens wegens het mooie zonnige weer, besloten we een bijkomende lus te wandelen vanaf het knooppunt 87. We begaven ons rechtsaf en stapten tot aan de drukke Arendonksesteenweg, tevens knooppunt 30. Over korte afstand ging het rechts langs de drukke steenweg, voorbij het zogeheten Boswachtershuisje, tot we schuin links een brede verharde weg konden opgaan, ditmaal door het Gewestbos Ravels aan de overzijde. Gekomen ter hoogte van een kruispunt van boswegen, ging het haaks linksaf, gevolgd door een volgende verandering haaks rechtsaf. Zodoende ging het tot aan het knooppunt 31. We hielden er even kort halt teneinde een banaan te nuttigen en tevens de dorst te lessen. Korte tijd later begaven we ons linksaf en begaven ons via een brede grasweg naar het even verder gelegen knooppunt 88.

Daar aangekomen verlieten we het Gewestbos en wandelden linksaf langs de rand van het bos, via de reeds vermelde Hooge Mierdsebaan, een brede grindweg. Deze weg leidde opnieuw naar de Arendonksesteenweg, om er een tweede maal het knooppunt 30 en in de nabijheid knooppunt 87 voorbij te gaan. Daar besloten we om in rechte lijn het centrum van Ravels te bereiken, door gewoon de bosrand te volgen rechtdoor, hierbij achtereenvolgens de knooppunten 93 en 94 te passeren, tot we later het knooppunt 79 vonden in de Jachtweg, de brede dreef waar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen in een ander gedeelte van het Gewestbos. Ditmaal volgden we de Jachtweg naar rechts en verlieten het bos om terug de bewoonde wereld te betreden aan het knooppunt 84. We begaven ons tussen de woningen rechtdoor, nog steeds via de Jachtweg, tot aan de dwars gelegen Gilseinde. Op deze druk bereden betonweg dienden we over langere afstand de weg naar links te bewandelen, tot we aan de overzijde Molenzicht konden inslaan. Deze weg leidde verder naar de Meiboomlaan die we links zouden opgaan, doch net voorbij het kruispunt konden we even van nabij de aldaar geplaatste windmolen, de ‘Nachtegaal der Maatvennen’ bekijken. Vervolgens ging het tussen de huizen doorheen de Meiboomlaan tot op het einde, om er daar rechts de Kloosterstraat te kiezen.

Via de Kloosterstraat kwamen we op het kruispunt met de dwars gelegen Kerkstraat aan het knooppunt 83, om er linksaf te wandelen tot aan de kerk, tevens knooppunt 82, waar we vroeger op de dag de wandeling hadden aangevangen. We eindigden onze wandeling dan ook na 13,9 km. Alvorens huiswaarts te keren begaven we ons nog even naar de Weteringstraat, om er enkele bakjes aardbeien aan te kopen. Immers bij het begin van de wandeling waren we een boerderij voorbij gegaan, waar via een automaat verse aardbeien konden worden bekomen. Uiteraard het geliefde fruit bij de vrouw des huizes.”

277: Ravels, Zondag 07 juli 2013, 21 km. (5565,579 km.)

“Een dagtocht van 21 km, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst te Ravels. Een wandeling met als titel: ‘Met het zwart water in de hoofdrol’. Tijdens het verloop van deze beschreven route, zouden we een tijdje het traject volgen van de Streek-GR Kempen alsook van de GR565. Na een autorit konden we ons voertuig kwijt op de parking onder Ravels brug. Alvorens op pad te gaan, namen we nog even de tijd om een hapje te eten en uiteraard de wandeloutfit aan te trekken. Met de zon reeds hoog aan de hemel, waren we nadien klaar voor een aangename, doch vooral zonnige zondag wandelplezier. We gingen aldus van start onder Ravels brug en wandelden rechtsaf langsheen het jaagpad naast het kanaal. Onze gids was van bij het begin de Streek-GR Kempen, met andere woorden, de geel-rode markeringen volgen. Via de parallellopende Vaartstraat, ging het nadien rechtsaf in de Kampendijk en later naar links in de Lusthofstraat. Enkele bochten verder ging het via Blauwe Kei naar het gehucht Vlasrietje. Op het kruispunt daar gekomen, vervolgden we onze weg via een zandweg aan de linkerkant en wandelden het bos in.

We bevonden ons weldra in het domein Ravels Kamp. De eerstvolgende zandweg rechts, liet ons wandelen langsheen het links in onbruik geraakte Nato-vliegveld. Op de dag van vandaag enkel nog gebruikt voor sportvliegtuigen. Op de volgende kruising van zandwegen, gingen we andermaal linksaf. We bemerkten er enkele oude grafheuvels, tumuli geheten, welke gedeeltelijk werden gerestaureerd. Volgens lokale info uit de tijd 700-250 v. Chr. Ter plaatse troffen we een informatiebord aan betreffende dit Grafveld ‘Het Heike’. We konden er dan ook een kringgreppel of palenkrans fotograferen. We wandelden verder langs de omheining van het vroegere vliegveld, dwarsten een asfaltbaantje en passeerden de voormalige toegangspoort en het wachtlokaal. Nog steeds de omheining volgend, wandelden we rechtsaf op het tweede bospad. Wat verderop kregen we links een open veld te zien, waarna we voorbij dit veld en aanpalende weide, linksaf dienden te gaan. Rechts bevond zich de vroegere boswachterswoning, tegenwoordig een boerderij.

We wandelden nu iets meer dan één km rechtdoor, tot het punt waar het bos aan de linkerkant eindigde. Daar draaiden we rechts een veldweg op en verlieten op die manier Ravels Kamp. Ook deze rechts gelegen veldweg dienden we steeds rechtdoor te volgen en dit tot de ongeveer 1700 m verder gelegen openbare weg, de N119 Turnhout – Baarle-Hertog. Eenmaal daar aangekomen, ging het een vijftigtal meter naar rechts, alwaar we even konden pauzeren en genieten van een drankje in de herberg ’t Zwart Water. Na een aangename pauze konden we alweer op pad. Net voor de herberg volgden we nadien een zandweg door de velden tot op een T-splitsing. Links bevond zich het natuurreservaat en heideven Het Zwart Water. We konden er even genieten van het uitzicht via een verhoogd platform en verkregen wat deskundige uitleg ter plaatse. We gingen even linksaf om onmiddellijk opnieuw rechts te kiezen voor een verharde veldweg. Ook hier ging het over lange afstand steeds maar rechtdoor tot op het kruispunt met de Geheulse Dijk.

Daar aangekomen verliep ons traject opnieuw naar links, teneinde ditmaal over een afstand van ongeveer 2,5 km steeds maar rechtdoor te wandelen op een brede zandweg, enigszins verhard met steenslag. Dat de zon ongenaakbaar scheen, dat konden we duidelijk aanvoelen in deze open vlakte. Gekomen op een plaats waar de weg een bocht maakte naar links, bemerkten we niet enkel de geel-rode markeringen van de Streek-GR Kempen, maar nu ook de wit-rode tekens van de GR565, het Renier Sniederspad. We wandelden ondertussen langs het links gelegen natuurgebied Het Peerdsven. Tweehonderd meter verder ging het naar rechts in de Langvenstraat, om via de Elzenstraat te belanden in het gehucht Heizijde. We stapten op die manier voorbij de toegangspoort van het kasteel Boones Blijk. Ever verder ging het via een asfaltweg linksaf, we verlieten er kortstondig het traject van de GR565. We gingen tot op het kruispunt met het Bels Lijntje, de voormalige spoorbedding van de vroegere lijn Turnhout-Baarle. Inmiddels is dit een heel drukke fietsroute geworden en dat konden we meer dan ook ervaren.

Het Bels Lijntje links volgend, bevonden we ons terug op het parcours van de GR565. Op het volgende kruispunt verlieten we de GR565, wandelden rechtdoor tot op het kruispunt met de N119, de weg Turhout-Baarle. Aan de overzijde wandelden we Kastelein in, een asfaltweg welke spoedig overging in een bospad. Ter hoogte van de verder gelegen Dombergstraat ging het in die weg naar rechts en nadien opnieuw rechtsaf in de Watertappingstraat, een grindweg. Nadien kozen we de tegenovergestelde richting via een bospad en trokken doorheen het natuurreservaat ‘Het Dombergsheide’. We arriveerden opnieuw in de Dombergstraat richting camping Baalse Hei. Hier konden we nog even verpozen en vooral genieten van een verfrissend drankje, alvorens het laatste gedeelte van onze wandeling aan te vangen. Na deze ontspannende rustpauze, volgden we een asfaltwegje naar rechts en even verder kwamen we ter hoogte van de dijk langs het kanaal Dessel-Schoten. We beklommen de dijk en volgden die naar links, richting eindpunt van deze dagtocht.”