274: Vlimmeren, Zaterdag 15 juni 2013, 25,8 km. (5502,679 km.)

“Een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Vlimmeren. Deze wandeling zou in hoofdzaak verlopen langsheen het traject van de GR565 en de Streek-GR Kempen. Beide Groteroutepaden ons ondertussen al enigszins bekend van vorige tochten in de streek. We konden dan ook, na een hapje ter plaatse, beginnen aan deze dagtocht, voorlopig voorzien van een blauwe hemel met af en toe een wolkje. Hopend op een droge en aangename wandeling konden we op pad, teneinde de voorziene 25,8 km tot een goed einde te brengen. Wanneer we de parking verlieten ter hoogte van het gemeentehuis, wandelden we naast de kerk de Kerkhofstraat in, om via Laar en de Gierledijk, Wetschot te bereiken. We hadden reeds een eerste kennismaking gehad, slechts over korte afstand, met de Streek-GR Kempen. Via Heiakker gingen we ter hoogte van een boerderij op een rechts gelegen veldweg. We konden even genieten van een klein stukje bos, om nadien via de zogeheten Vijfde Bosweg, aan te komen ter hoogte van de kruising met de Visbeekbaan.

We troffen er een overdekte picknickplaats aan, de kans dus om even te pauzeren en vooral een hapje te eten. Vanaf hier konden we nadien ons richten op de rood-witte tekens van de GR565. We bevonden ons inmiddels ter hoogte van het Natuurgebied De Visbeek, getuige het grote infobord ter plaatse. We stapten vervolgens naar links, overschreden de Visbeek en kregen een mooie bosweg te verwerken, evenwijdig aan de beek. Na enkele malen links of rechts te hebben gekozen, bereikten we de eerste bezienswaardigheid van de dag, de Achtzalighedenboom, daterend van omstreeks 1850. We kregen nadien een golfterrein te zien om via de Strandweg te wandelen richting camping de Lilse Bergen. We zetten onze wandeling verder en betraden op die manier de Beerse Heide, om nadien het centrum van Vosselaar te bereiken, zowat 5,3 km verder gelegen. We volgden aldus een prachtige bosweg om het Lijsterpad te bereiken. Via dit pad staken we later een verkeersweg over, om aan de overzijde de Zwartgoorheide te betreden. 

Eenmaal doorheen deze boszone, bereikten we de eerste woningen van Vosselaar. Nog steeds het Renier Sniederspad volgend (GR565) kregen we opnieuw een bosweg en vervolgens een zandduin, de zogeheten Konijnenberg. We overschreden het hoogste punt ervan, 36,33 m, bovendien aangegeven door een paaltje. Na het opnieuw afdalen kwamen we aan ter hoogte van de kerk van Vosselaar. We vervolgden onze wandeling via de Schoolstraat en staken de drukke weg Antwerpen-Turnhout over (N12). Via Hofeind, de Sparrenlaan en Looy bereikten we zowat 1 km verder de Looypaal, ook Vossenpaal genoemd, alwaar Beerse, Turnhout en Vosselaar aan elkaar grenzen. We verlieten hier dan ook het traject van de GR565 en de Streek-GR Kempen, vermits beide rechtsaf verder verliepen. Ter hoogte van de Looypaal hielden we rechtdoor aan en even verder bereikten we het Kempense kanaal, de verbinding tussen Dessel en Schoten. Vanaf hier begaven we ons op het jaagpad en sloegen meteen linksaf. 

Het jaagpad volgend, passeerden we een klein haventje, een ophaalbrug met wachtershuisje om tot slot het jaagpad even te verlaten aan een tweede ophaalbrug. We sloegen linskaf in de Heilaarstraat en bemerkten er het gemeenschapscentrum Heilaar. We kozen rechtsaf en via Brusselen ging het nadien over een karrenspoor opnieuw richting kanaal, alwaar we een derde ophaalbrug konden bekijken. Teneinde het centrum te verlaten, ging onze tocht verder via de Schansdries, de Vaartstraat, Holleweg, Pastoor Carpentierstraat, Onze-Lieve-Vrouwstraat en Kardinaal Cardijnlaan. Wat verder bereikten we een Mariagrot. Volgens lokale info gebouwd omstreeks 1940 ter ere van O.-L.-V. van Lourdes. We namen dan ook de tijd om enkele foto’s te nemen en het geheel van nabij te bekijken. We namen dan de eerste straat links, de Kongostraat. De weg ging over in een zandweg welke we over zowat 1,5 km zouden volgen tot op een kruising. Daar aangekomen ging het linksaf via een volgende zandweg, de Klampovenstraat, welke langsheen het natuurreservaat de Duivelskuil verloopt. Op het einde van de weg, ging het opnieuw over de N12, de weg Antwerpen-Turnhout.

Over korte afstand wandelden we naar rechts om nadien de links gelegen Engstraat in te gaan. Nadien ging de weg over in een veldweg om later uit te monden in Leetereind. Na nog een passage langs een voetbalterrein, kwamen terug aan in Wetschot, alwaar we bij het begin van de tocht reeds hadden gewandeld. Ditmaal ging het rechtsaf en volgden we in omgekeerde richting de weg naar de plaats alwaar we waren van start gegaan. We gingen dan ook nogmaals voorbij de kerk van Vlimmeren, teneinde het fotoalbum voor de dag af te sluiten. Een mooie en vooral zonnige wandeling kwam ten einde.”

151: Turnhout, Zondag 14 maart 2010, 20,8 km. (2981,111 km.)

De tocht waaraan we toen deelnamen, werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 14/03/2010 – 2300 Turnhout (Antwerpen), Marsen van Turnhout, 4-7-12-20-30 km. A.W.S.V. Turnhout vzw. Start: Sint-Jozefcollege. Deze prachtige wandeling leidt je via het kanaal Dessel-Schoten, langs landelijke, bosrijke en rustige wegen door de mooie omgeving van Turnhout. Volgende stukjes puur natuur vind je op het parcours: Stoktse heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos.’ Na afloop van deze georganiseerde wandeltocht, schreven we nog dezelfde avond een verslag, met betrekking tot de belevenissen onderweg, omstreeks 19:56 uur.

“Vandaag namen we nog eens deel aan een busreis, georganiseerd door onze wandelclub De Kwartels. Deze morgen, omstreeks 07:15 uur, verlieten we het grondgebied van Assenede, om ons te begeven in de richting van Turnhout. Aldaar verzorgde de plaatselijke club, de AWSV Turnhout, een wandeling onder de titel Marsen van Turnhout. Plaats van inschrijving was gelegen in het Sint-Jozefcollege aldaar. In het Marching boek konden we reeds op voorhand een voorproefje lezen van wat ons te wachten stond aan puur natuurgebied: Stoktse Heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos, ... Dit alles, voorzien van een regenvrije hemel en we zouden gegarandeerd een prachtige wandeling beleven. Toen we omstreeks 08:30 uur de twee ruime startzalen bereikten, was er reeds veel volk op wandel. We namen dan ook eerst de gelegenheid te baat om een hapje te eten en een koffie te nuttigen, alvorens op weg te gaan. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 7, 12, 20 en 30 km. Gelet op het uur van de terugreis, kozen we vandaag voor de 20 km, met een werkelijke afstand van 20,8 km. Onderweg zouden we twee controleposten aandoen, waarvan de eerste zich eveneens situeerde op de startplaats.

Het eerste gedeelte van het parcours, met name 7,2 km, zou ons terug naar de plaats van vertrek leiden. We verlieten het Sint-Jozefcollege en bij het verlaten van dit complex, troffen we een eerste splitsing aan. Naar links ging het voor de 7 km en een eerste maal voor de 12, 20 en 30 km, naar rechts voor de 5 km en een tweede maal voor de 12, 20 en 30 km. Bijna onmiddellijk troffen we de eerste rood-witte markeringen aan van de GR565 (Antwerpen - Bladel), alsook het bord van de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Via een kleine tunnel ging het onder de drukke weg door, waarbij we aan de andere zijde werden verwend met een prachtig stuk heide- en bosgebied. De blauwe pijlen van het Looypad en tevens de Binkenroute (een fietstraject van 59 km), fungeerden hier als gids. Het ging via een brede, rustige dreef verder tussen de talrijke berken. Een rechts gelegen kasteel in de verte trok even de aandacht. In deze rustig te bewandelen dreef, troffen we even verder een tweede splitsing aan, waarbij de 12 km wandelaars hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de 7, 20 en 30 km links afsloegen. Een pad liet ons ook hier verder genieten van deze prachtige natuuromgeving.

Op die manier verlieten we het grondgebied van Turnhout, om bij de uitgang van het bosgebied, Vosselaar te betreden. Een groen bordje, vermeldende Rondom Vosselaar (40 km) trok even de aandacht. Er volgde nu een stukje openbare weg, waarna we al heel vlug opnieuw het bosgebied introkken, om op die manier alweer een rustige wandeldreef voorgeschoteld te krijgen. Even verder bereikten we een stukje asfalt, alwaar in de berm op een aantal houten planken, de diverse wandel- en fietsroutes in de omgeving waren aangeduid. Op die manier kon je een duidelijke keuze maken uit het rijke aanbod aan trajecten, duidelijk voor elk wat wils. Een bankje in de onmiddellijke nabijheid liet het zelfs toe even tot rust te komen om erover na te denken, welke route te kiezen. Gelukkig was dit probleem niet weggelegd voor ons, vermits we slechts de uitgepijlde route dienden te volgen. Het ging dus verder naar rechts, waarbij we het Vossepad (8 km) volgden, alsmede de Streek-GR Kempen en even verderop de Achtzalighedenroute (53 km). Een nooit geziene keuze aan wandel- en fietsomlopen.

Heel even nog ging het rechtdoor, waarbij het door ons gevolgde pad uitmondde ter hoogte van het kanaal Dessel - Schoten. Meteen rechtsaf, waarbij de oever van het kanaal over geruime afstand kon worden gevolgd. Op die manier trokken we rustig verder in de richting van het Sint-Jozefcollege, waar we even later konden genieten van een eerste pauze tijdens de wandeling. We konden meer dan tevreden terugblikken op het eerste stukje wandelparcours. Tijd dus voor een versterking van de inwendige mens. Na een eerder langere pauze, trokken we via dezelfde weg opnieuw op pad, om aan de eerste splitsing, ditmaal naar rechts te gaan. Er volgde even een klein gedeelte van het parcours doorheen een woonzone, waarbij we opnieuw de GR565 volgden, alsmede het Looypad en de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Een volgend aanwijsbordje HEEN, liet ons kennen dat we later waarschijnlijk via dit traject terug naar de startzaal zouden komen. Even verder bereikten we de jachthaven van Turnhout, waar we onder de indruk waren van de Nieuwe Kaai.

Volgens een lokale inwoner, werden hier grote werkzaamheden uitgevoerd en werd de hele omgeving drastisch vernieuwd, wat zich ook liet merken aan de talrijke nieuwe handelspanden. Het ging de weg over, om te wandelen langsheen een oud fabriekspand, waar ook blijkbaar nog grote werkzaamheden werden uitgevoerd. Een rustig uitziend en doodlopend wegje, bracht ons tot aan een rechts gelegen plankenvloer. Hier ging het doorheen een soort moerassig gebied, waar we dankzij het houten looppad, boven het water konden wandelen. Dit pad mondde uit ter hoogte van de spoorweg, waar we linksaf dienden verder te wandelen, opnieuw in de richting van het kanaal Dessel - Schoten. De 5 km wandelaars, gingen hier trouwens rechtsaf. Op de ietwat verhoogde berm langsheen het spoor, trokken we zo verder, om even later uit te komen ter hoogte van de restanten van de vroegere spoorbrug over het kanaal. Een informatiebord liet ons kennen dat hier vroeger een spoorlijn liep in de richting van Nederland.

Deze zogenaamde IJzeren Brug, zou later opnieuw worden opgebouwd, waarbij we reeds een afbeelding van de nieuwe plannen konden bekijken. We volgden de oever van het kanaal naar rechts, tot aan de brug over het kanaal. Dit brugje deed ons enigszins denken aan de typische Hollandse brugjes over de grachten. We staken de brug over om aan de overkant een links gelegen aardeweg te volgen. Hier opnieuw de Binkenroute (59 km), de Binkenroute Verkorting (27 km) en de LF35 Kempen Haspengouwroute. Even verder kondigde zich een splitsing aan, waarbij ditmaal de wandelaars aan de 12 km hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de deelnemers aan de 20 en 30 km, een rechts gelegen oude spoorwegbedding opgingen. Hier zaten we meteen op het traject van het Bels Lijntje (33 km) en de Landlopersroute (55 km). Volgens plaatselijke info betrof deze spoorwegbedding de vroegere spoorverbinding met het Nederlandse Tilburg. Ook al kreeg deze lijn een Belgische naam, toch verliep voorheen het grootste gedeelte van het traject op Nederlands grondgebied.

We dwarsten even later een drukke weg, om het Bels Lijntje verder te volgen tot aan de ingang van het Clarissenklooster. Aldaar werden we attent gemaakt op de te kruisen drukke weg, waarna we aan de overzijde een lange en brede dreef ingingen. We volgden er de aanwijzingen van de Vennenwandeling. Er volgde een prachtig en rustig natuurgebied, waarbij we afwisselend bossen kregen te verwerken, alsmede een stuk open veld. Hier konden we zien dat men grote werken aan het uitvoeren was, waarbij tal van bomen dienden te wijken. Een watergebied maakte het genot nog groter. Ook de zon, die pogingen deed om door te breken, gaf meteen een lentegevoel dat zalig was om te ervaren. Heel even kregen we wat verderop een modderig stukje te verwerken, waarbij we even dienden te laveren tussen de groeven van landbouwmachines. Doch dit was slechts van korte duur, waarna we een brede dreef verkregen, die ons uiteindelijk liet aankomen ter hoogte van de Schuur gelegen in de Klein Engelandhoeve. Hier namen we even de tijd om te eten, maar vooral om te genieten van het interieur van dit gebouw.

Het tweede gedeelte van de wandeling zat erop na 8,1 km. Ondertussen waren we 15,3 km ver. Restte ons nog een laatste stukje wandeling van 5,5 km. We verlieten de Schuur, om even de drukke weg naar rechts te volgen, tot aan het eerste kruispunt, waar we een links gelegen wegje insloegen. Hier volgden we terug de Landlopersroute, tot aan een splitsing, enkele honderden meters verder. Hier vervolgden de dapperen aan de 30 km hun weg rechtdoor, terwijl de 20 km wandelaars, rechtsaf sloegen en opnieuw de oude spoorwegbedding volgden. Enkele bekende borden trokken de aandacht: Bels Lijntje, LF35 Kempen Haspengouwroute en Binkenroute. We trokken langsheen dit rustige betonbaantje, waarbij we echter jammer genoeg de eerste druppels voelden neerkomen. Gelukkig zag de lucht er dreigender uit dan hij was, aangezien de regen van korte duur was. Na een eindje de spoorbedding te hebben gevolgd, bereikten we een bredere verharde grindweg, die ons liet wandelen langsheen enkele villa's, die wat verscholen lagen in hun domein.

Even verder ging het scherp linksaf, waarna we wat later een uniek gebouw konden bekijken, voorzien van een al even imposant wapenschild boven de toegangspoort. Stilaan ging het in de richting van een verkaveling in aanleg, waarbij een voorlopig verharde weg diende te worden gevolgd. In de verte zagen we reeds de hoogbouw aan de Nieuwe Kaai. Zo bereikten we opnieuw de jachthaven, ditmaal aan de overkant. We volgden over korte afstand opnieuw de oever van het kanaal, tot aan het kleine bruggetje, dat ons liet oversteken. Alzo bereikten we opnieuw de woonzone van dit gedeelte van Turnhout. Logischerwijze, ontmoetten we even later het bordje TERUG, wat ons te kennen gaf, dat het nu regelrecht in de richting van de startzaal ging. Wat later konden we dan ook tevreden de aankomstlijn overschrijden. Uiteindelijk bleek dat vandaag 1142 wandelaars hadden deelgenomen aan deze Marsen van Turnhout.”

Ook in onze wandelboekjes lieten we enkele eerste indrukken na, kort na afloop van de wandeling. Ziehier alvast wat daarin werd genoteerd: ‘K: Wandeling via bos, Bels lijntje en door Vosselaar en Turnhout. Veel natuur. Fris en droog. Goed verzorgd. J: Busreis met de Kwartels naar Turnhout. Mooie tocht doorheen Vosselaar en Turnhout. Heide, bos en oude spoorbeddingen.’