277: Ravels, Zondag 07 juli 2013, 21 km. (5565,579 km.)

“Een dagtocht van 21 km, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst te Ravels. Een wandeling met als titel: ‘Met het zwart water in de hoofdrol’. Tijdens het verloop van deze beschreven route, zouden we een tijdje het traject volgen van de Streek-GR Kempen alsook van de GR565. Na een autorit konden we ons voertuig kwijt op de parking onder Ravels brug. Alvorens op pad te gaan, namen we nog even de tijd om een hapje te eten en uiteraard de wandeloutfit aan te trekken. Met de zon reeds hoog aan de hemel, waren we nadien klaar voor een aangename, doch vooral zonnige zondag wandelplezier. We gingen aldus van start onder Ravels brug en wandelden rechtsaf langsheen het jaagpad naast het kanaal. Onze gids was van bij het begin de Streek-GR Kempen, met andere woorden, de geel-rode markeringen volgen. Via de parallellopende Vaartstraat, ging het nadien rechtsaf in de Kampendijk en later naar links in de Lusthofstraat. Enkele bochten verder ging het via Blauwe Kei naar het gehucht Vlasrietje. Op het kruispunt daar gekomen, vervolgden we onze weg via een zandweg aan de linkerkant en wandelden het bos in.

We bevonden ons weldra in het domein Ravels Kamp. De eerstvolgende zandweg rechts, liet ons wandelen langsheen het links in onbruik geraakte Nato-vliegveld. Op de dag van vandaag enkel nog gebruikt voor sportvliegtuigen. Op de volgende kruising van zandwegen, gingen we andermaal linksaf. We bemerkten er enkele oude grafheuvels, tumuli geheten, welke gedeeltelijk werden gerestaureerd. Volgens lokale info uit de tijd 700-250 v. Chr. Ter plaatse troffen we een informatiebord aan betreffende dit Grafveld ‘Het Heike’. We konden er dan ook een kringgreppel of palenkrans fotograferen. We wandelden verder langs de omheining van het vroegere vliegveld, dwarsten een asfaltbaantje en passeerden de voormalige toegangspoort en het wachtlokaal. Nog steeds de omheining volgend, wandelden we rechtsaf op het tweede bospad. Wat verderop kregen we links een open veld te zien, waarna we voorbij dit veld en aanpalende weide, linksaf dienden te gaan. Rechts bevond zich de vroegere boswachterswoning, tegenwoordig een boerderij.

We wandelden nu iets meer dan één km rechtdoor, tot het punt waar het bos aan de linkerkant eindigde. Daar draaiden we rechts een veldweg op en verlieten op die manier Ravels Kamp. Ook deze rechts gelegen veldweg dienden we steeds rechtdoor te volgen en dit tot de ongeveer 1700 m verder gelegen openbare weg, de N119 Turnhout – Baarle-Hertog. Eenmaal daar aangekomen, ging het een vijftigtal meter naar rechts, alwaar we even konden pauzeren en genieten van een drankje in de herberg ’t Zwart Water. Na een aangename pauze konden we alweer op pad. Net voor de herberg volgden we nadien een zandweg door de velden tot op een T-splitsing. Links bevond zich het natuurreservaat en heideven Het Zwart Water. We konden er even genieten van het uitzicht via een verhoogd platform en verkregen wat deskundige uitleg ter plaatse. We gingen even linksaf om onmiddellijk opnieuw rechts te kiezen voor een verharde veldweg. Ook hier ging het over lange afstand steeds maar rechtdoor tot op het kruispunt met de Geheulse Dijk.

Daar aangekomen verliep ons traject opnieuw naar links, teneinde ditmaal over een afstand van ongeveer 2,5 km steeds maar rechtdoor te wandelen op een brede zandweg, enigszins verhard met steenslag. Dat de zon ongenaakbaar scheen, dat konden we duidelijk aanvoelen in deze open vlakte. Gekomen op een plaats waar de weg een bocht maakte naar links, bemerkten we niet enkel de geel-rode markeringen van de Streek-GR Kempen, maar nu ook de wit-rode tekens van de GR565, het Renier Sniederspad. We wandelden ondertussen langs het links gelegen natuurgebied Het Peerdsven. Tweehonderd meter verder ging het naar rechts in de Langvenstraat, om via de Elzenstraat te belanden in het gehucht Heizijde. We stapten op die manier voorbij de toegangspoort van het kasteel Boones Blijk. Ever verder ging het via een asfaltweg linksaf, we verlieten er kortstondig het traject van de GR565. We gingen tot op het kruispunt met het Bels Lijntje, de voormalige spoorbedding van de vroegere lijn Turnhout-Baarle. Inmiddels is dit een heel drukke fietsroute geworden en dat konden we meer dan ook ervaren.

Het Bels Lijntje links volgend, bevonden we ons terug op het parcours van de GR565. Op het volgende kruispunt verlieten we de GR565, wandelden rechtdoor tot op het kruispunt met de N119, de weg Turhout-Baarle. Aan de overzijde wandelden we Kastelein in, een asfaltweg welke spoedig overging in een bospad. Ter hoogte van de verder gelegen Dombergstraat ging het in die weg naar rechts en nadien opnieuw rechtsaf in de Watertappingstraat, een grindweg. Nadien kozen we de tegenovergestelde richting via een bospad en trokken doorheen het natuurreservaat ‘Het Dombergsheide’. We arriveerden opnieuw in de Dombergstraat richting camping Baalse Hei. Hier konden we nog even verpozen en vooral genieten van een verfrissend drankje, alvorens het laatste gedeelte van onze wandeling aan te vangen. Na deze ontspannende rustpauze, volgden we een asfaltwegje naar rechts en even verder kwamen we ter hoogte van de dijk langs het kanaal Dessel-Schoten. We beklommen de dijk en volgden die naar links, richting eindpunt van deze dagtocht.”

151: Turnhout, Zondag 14 maart 2010, 20,8 km. (2981,111 km.)

De tocht waaraan we toen deelnamen, werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 14/03/2010 – 2300 Turnhout (Antwerpen), Marsen van Turnhout, 4-7-12-20-30 km. A.W.S.V. Turnhout vzw. Start: Sint-Jozefcollege. Deze prachtige wandeling leidt je via het kanaal Dessel-Schoten, langs landelijke, bosrijke en rustige wegen door de mooie omgeving van Turnhout. Volgende stukjes puur natuur vind je op het parcours: Stoktse heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos.’ Na afloop van deze georganiseerde wandeltocht, schreven we nog dezelfde avond een verslag, met betrekking tot de belevenissen onderweg, omstreeks 19:56 uur.

“Vandaag namen we nog eens deel aan een busreis, georganiseerd door onze wandelclub De Kwartels. Deze morgen, omstreeks 07:15 uur, verlieten we het grondgebied van Assenede, om ons te begeven in de richting van Turnhout. Aldaar verzorgde de plaatselijke club, de AWSV Turnhout, een wandeling onder de titel Marsen van Turnhout. Plaats van inschrijving was gelegen in het Sint-Jozefcollege aldaar. In het Marching boek konden we reeds op voorhand een voorproefje lezen van wat ons te wachten stond aan puur natuurgebied: Stoktse Heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos, ... Dit alles, voorzien van een regenvrije hemel en we zouden gegarandeerd een prachtige wandeling beleven. Toen we omstreeks 08:30 uur de twee ruime startzalen bereikten, was er reeds veel volk op wandel. We namen dan ook eerst de gelegenheid te baat om een hapje te eten en een koffie te nuttigen, alvorens op weg te gaan. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 7, 12, 20 en 30 km. Gelet op het uur van de terugreis, kozen we vandaag voor de 20 km, met een werkelijke afstand van 20,8 km. Onderweg zouden we twee controleposten aandoen, waarvan de eerste zich eveneens situeerde op de startplaats.

Het eerste gedeelte van het parcours, met name 7,2 km, zou ons terug naar de plaats van vertrek leiden. We verlieten het Sint-Jozefcollege en bij het verlaten van dit complex, troffen we een eerste splitsing aan. Naar links ging het voor de 7 km en een eerste maal voor de 12, 20 en 30 km, naar rechts voor de 5 km en een tweede maal voor de 12, 20 en 30 km. Bijna onmiddellijk troffen we de eerste rood-witte markeringen aan van de GR565 (Antwerpen - Bladel), alsook het bord van de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Via een kleine tunnel ging het onder de drukke weg door, waarbij we aan de andere zijde werden verwend met een prachtig stuk heide- en bosgebied. De blauwe pijlen van het Looypad en tevens de Binkenroute (een fietstraject van 59 km), fungeerden hier als gids. Het ging via een brede, rustige dreef verder tussen de talrijke berken. Een rechts gelegen kasteel in de verte trok even de aandacht. In deze rustig te bewandelen dreef, troffen we even verder een tweede splitsing aan, waarbij de 12 km wandelaars hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de 7, 20 en 30 km links afsloegen. Een pad liet ons ook hier verder genieten van deze prachtige natuuromgeving.

Op die manier verlieten we het grondgebied van Turnhout, om bij de uitgang van het bosgebied, Vosselaar te betreden. Een groen bordje, vermeldende Rondom Vosselaar (40 km) trok even de aandacht. Er volgde nu een stukje openbare weg, waarna we al heel vlug opnieuw het bosgebied introkken, om op die manier alweer een rustige wandeldreef voorgeschoteld te krijgen. Even verder bereikten we een stukje asfalt, alwaar in de berm op een aantal houten planken, de diverse wandel- en fietsroutes in de omgeving waren aangeduid. Op die manier kon je een duidelijke keuze maken uit het rijke aanbod aan trajecten, duidelijk voor elk wat wils. Een bankje in de onmiddellijke nabijheid liet het zelfs toe even tot rust te komen om erover na te denken, welke route te kiezen. Gelukkig was dit probleem niet weggelegd voor ons, vermits we slechts de uitgepijlde route dienden te volgen. Het ging dus verder naar rechts, waarbij we het Vossepad (8 km) volgden, alsmede de Streek-GR Kempen en even verderop de Achtzalighedenroute (53 km). Een nooit geziene keuze aan wandel- en fietsomlopen.

Heel even nog ging het rechtdoor, waarbij het door ons gevolgde pad uitmondde ter hoogte van het kanaal Dessel - Schoten. Meteen rechtsaf, waarbij de oever van het kanaal over geruime afstand kon worden gevolgd. Op die manier trokken we rustig verder in de richting van het Sint-Jozefcollege, waar we even later konden genieten van een eerste pauze tijdens de wandeling. We konden meer dan tevreden terugblikken op het eerste stukje wandelparcours. Tijd dus voor een versterking van de inwendige mens. Na een eerder langere pauze, trokken we via dezelfde weg opnieuw op pad, om aan de eerste splitsing, ditmaal naar rechts te gaan. Er volgde even een klein gedeelte van het parcours doorheen een woonzone, waarbij we opnieuw de GR565 volgden, alsmede het Looypad en de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Een volgend aanwijsbordje HEEN, liet ons kennen dat we later waarschijnlijk via dit traject terug naar de startzaal zouden komen. Even verder bereikten we de jachthaven van Turnhout, waar we onder de indruk waren van de Nieuwe Kaai.

Volgens een lokale inwoner, werden hier grote werkzaamheden uitgevoerd en werd de hele omgeving drastisch vernieuwd, wat zich ook liet merken aan de talrijke nieuwe handelspanden. Het ging de weg over, om te wandelen langsheen een oud fabriekspand, waar ook blijkbaar nog grote werkzaamheden werden uitgevoerd. Een rustig uitziend en doodlopend wegje, bracht ons tot aan een rechts gelegen plankenvloer. Hier ging het doorheen een soort moerassig gebied, waar we dankzij het houten looppad, boven het water konden wandelen. Dit pad mondde uit ter hoogte van de spoorweg, waar we linksaf dienden verder te wandelen, opnieuw in de richting van het kanaal Dessel - Schoten. De 5 km wandelaars, gingen hier trouwens rechtsaf. Op de ietwat verhoogde berm langsheen het spoor, trokken we zo verder, om even later uit te komen ter hoogte van de restanten van de vroegere spoorbrug over het kanaal. Een informatiebord liet ons kennen dat hier vroeger een spoorlijn liep in de richting van Nederland.

Deze zogenaamde IJzeren Brug, zou later opnieuw worden opgebouwd, waarbij we reeds een afbeelding van de nieuwe plannen konden bekijken. We volgden de oever van het kanaal naar rechts, tot aan de brug over het kanaal. Dit brugje deed ons enigszins denken aan de typische Hollandse brugjes over de grachten. We staken de brug over om aan de overkant een links gelegen aardeweg te volgen. Hier opnieuw de Binkenroute (59 km), de Binkenroute Verkorting (27 km) en de LF35 Kempen Haspengouwroute. Even verder kondigde zich een splitsing aan, waarbij ditmaal de wandelaars aan de 12 km hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de deelnemers aan de 20 en 30 km, een rechts gelegen oude spoorwegbedding opgingen. Hier zaten we meteen op het traject van het Bels Lijntje (33 km) en de Landlopersroute (55 km). Volgens plaatselijke info betrof deze spoorwegbedding de vroegere spoorverbinding met het Nederlandse Tilburg. Ook al kreeg deze lijn een Belgische naam, toch verliep voorheen het grootste gedeelte van het traject op Nederlands grondgebied.

We dwarsten even later een drukke weg, om het Bels Lijntje verder te volgen tot aan de ingang van het Clarissenklooster. Aldaar werden we attent gemaakt op de te kruisen drukke weg, waarna we aan de overzijde een lange en brede dreef ingingen. We volgden er de aanwijzingen van de Vennenwandeling. Er volgde een prachtig en rustig natuurgebied, waarbij we afwisselend bossen kregen te verwerken, alsmede een stuk open veld. Hier konden we zien dat men grote werken aan het uitvoeren was, waarbij tal van bomen dienden te wijken. Een watergebied maakte het genot nog groter. Ook de zon, die pogingen deed om door te breken, gaf meteen een lentegevoel dat zalig was om te ervaren. Heel even kregen we wat verderop een modderig stukje te verwerken, waarbij we even dienden te laveren tussen de groeven van landbouwmachines. Doch dit was slechts van korte duur, waarna we een brede dreef verkregen, die ons uiteindelijk liet aankomen ter hoogte van de Schuur gelegen in de Klein Engelandhoeve. Hier namen we even de tijd om te eten, maar vooral om te genieten van het interieur van dit gebouw.

Het tweede gedeelte van de wandeling zat erop na 8,1 km. Ondertussen waren we 15,3 km ver. Restte ons nog een laatste stukje wandeling van 5,5 km. We verlieten de Schuur, om even de drukke weg naar rechts te volgen, tot aan het eerste kruispunt, waar we een links gelegen wegje insloegen. Hier volgden we terug de Landlopersroute, tot aan een splitsing, enkele honderden meters verder. Hier vervolgden de dapperen aan de 30 km hun weg rechtdoor, terwijl de 20 km wandelaars, rechtsaf sloegen en opnieuw de oude spoorwegbedding volgden. Enkele bekende borden trokken de aandacht: Bels Lijntje, LF35 Kempen Haspengouwroute en Binkenroute. We trokken langsheen dit rustige betonbaantje, waarbij we echter jammer genoeg de eerste druppels voelden neerkomen. Gelukkig zag de lucht er dreigender uit dan hij was, aangezien de regen van korte duur was. Na een eindje de spoorbedding te hebben gevolgd, bereikten we een bredere verharde grindweg, die ons liet wandelen langsheen enkele villa's, die wat verscholen lagen in hun domein.

Even verder ging het scherp linksaf, waarna we wat later een uniek gebouw konden bekijken, voorzien van een al even imposant wapenschild boven de toegangspoort. Stilaan ging het in de richting van een verkaveling in aanleg, waarbij een voorlopig verharde weg diende te worden gevolgd. In de verte zagen we reeds de hoogbouw aan de Nieuwe Kaai. Zo bereikten we opnieuw de jachthaven, ditmaal aan de overkant. We volgden over korte afstand opnieuw de oever van het kanaal, tot aan het kleine bruggetje, dat ons liet oversteken. Alzo bereikten we opnieuw de woonzone van dit gedeelte van Turnhout. Logischerwijze, ontmoetten we even later het bordje TERUG, wat ons te kennen gaf, dat het nu regelrecht in de richting van de startzaal ging. Wat later konden we dan ook tevreden de aankomstlijn overschrijden. Uiteindelijk bleek dat vandaag 1142 wandelaars hadden deelgenomen aan deze Marsen van Turnhout.”

Ook in onze wandelboekjes lieten we enkele eerste indrukken na, kort na afloop van de wandeling. Ziehier alvast wat daarin werd genoteerd: ‘K: Wandeling via bos, Bels lijntje en door Vosselaar en Turnhout. Veel natuur. Fris en droog. Goed verzorgd. J: Busreis met de Kwartels naar Turnhout. Mooie tocht doorheen Vosselaar en Turnhout. Heide, bos en oude spoorbeddingen.’