496: Mol, Zaterdag 23 april 2022, 17,5 km. (9915,547 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot diverse wandelnetwerken: Kempense Meren, Grote Netewoud en Mol. De tocht ging van start ter hoogte van het station van Mol en zou uiteindelijk eindigen aan het station van Geel. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, konden we om even na 11:00 uur van start gaan ter hoogte van het knooppunt 1 behorende tot het wandelnetwerk Kempense Meren. Bijgevolg verlieten we het Statieplein naar rechts via de N18 of beter gezegd de Statiestraat. Tussen tal van winkelende klanten ging het begin van onze wandeling letterlijk doorheen een van de winkelstraten van Mol. Op het einde mondde de N18 uit op Laar, de N103, welke we over korte afstand naar rechts zouden bewandelen. Aan de overzijde konden we de drukke weg verlaten via de eerste straat links, de Hofstraat. Kort erna overschreden we via een brugje de Molse Nete en vonden het knooppunt 85, van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Net na de brug ging het rechtsaf op de Wandelweg, naast de Molse Nete, waar we een gedeelte volgden van de Streek-GR Mol-Om. Enkele fraaie brugjes leidden van de Wandelweg naar tuintjes aan de overkant van de waterloop. We passeerden voorbij het Wolwashuisje en kwamen even verder terecht in een mooi buurtpark, het Moldersbok. We namen er alvast even de tijd de fraaie omgeving te bekijken. Voorbij het park kruisten we de openbare weg, de Molderdijk, om aan de overzijde een verhard wandelpad in te gaan, dat leidde naar de erachter gelegen Randparking De Nete.

Via deze parking kwamen we uit in de Rivierstraat en stapten we voorbij het Sportpark Den Uyt. We kruisten de Rode-Kruislaan en volgden aan de overzijde via de De Biststraat doorheen een woonzone naar opnieuw de N103, ondertussen Nieuwstraat genaamd. Een stukje drukke weg naar links was het resultaat, tot we linksaf konden in de Beemdenstraat, een smalle weg tussen twee woningen, om nadien de eerste straat rechts te kiezen, de Beekstraat. Op het einde van de weg kruisten we de Borgerhoutsendijk en begaven ons aan de overzijde op een smalle wegel langs een stukje bos. Een klein ommetje via de Hooistraat en de Polderstraat bracht ons op een smalle grindweg welke ons liet genieten van de doortocht van het Natuurreservaat Nete vallei Mol – Ezaart. Een prachtig stukje ongerepte natuur en vooral blakend in het zonlicht. We overschreden er nogmaals via een brugje de Molse Nete. Eenmaal doorheen deze zone mondde het wandelpad uit op de Sint-Janstraat, parallel aan de N71, de Zuiderring. Opnieuw het lawaai van druk verkeer. We dienden hier de Sint-Janstraat over een afstand naar links te volgen, tot we aan de verkeerslichten de Zuiderring konden dwarsen. Veilig aan de overzijde beland, ging onze wandeling vooreerst via de Borgerhoutsendijk tot we links de Slachthuisstraat konden indraaien, hierbij het knooppunt 82 aantreffend.

Zowat halverwege de straat konden we even pauzeren omstreeks 12:25 uur op het terras van café Bonte Os. Een kopje koffie aan een zeer democratische prijs werd gesmaakt. Terug op weg ging het via de Slachthuisstraat tot aan het kruispunt met de Meerhoutsebaan, teneinde deze naar rechts op te gaan. Op het einde kwamen we aan het kruispunt met de N110, Borgerhoutsendijk, om deze over korte afstand rechts te bewandelen, voorbij het opvallende Circus Casino. Aan de overzijde van deze drukke weg konden we linksaf in de doodlopende Dasstraat, welke ons het bos inleidde. Vrij vlug bereikten we voorbij dit eerste stukje bos de Jachtstraat, de fiets-en wandelweg naast de Zuiderring. Hier draaiden we links de smalle weg op en vonden er dadelijk een picknickbank omstreeks 13:05 uur. Enkele boterhammen, gevuld met homemade omelet smaakte naar behoren. Over korte afstand ging het nog even verder via de Jachtstraat, om dan aan het knooppunt 81, behorende tot het wandelnetwerk Mol, opnieuw links het bos in te gaan. Een infobord leerde dat we ons bevonden in het Gebied Volmolen. Een smal zanderig paadje, bezaaid met dennenappels, leidde ons doorheen dit mooie bosgebied naar het knooppunt 54, opnieuw deel uitmakend van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Haaks rechtsaf ging het verder op dezelfde zanderige bosweg.

Op het einde van het prachtige bos, kwamen we terecht in de Windmolenstraat, welke ons opnieuw naar rechts liet wandelen tot aan de Zuiderring, om daar zowat linksomkeer te maken via de Slagmolenstraat. Een eindje verder konden we de weg naar rechts verlaten via een grindweg, de Spinstersstraat. Waar de bebouwing begon, veranderde de weg in asfalt. Op het einde van de straat draaiden we rechts de Weversstraat in. Enkele honderden meters verder konden we linksaf in de Veltjensstraat, waar we links een wegwijzer bemerkten met het opschrift ’t Belshof. Misschien de kans op een kopje koffie? Ondertussen waren we dan ook het knooppunt 53 voorbij gegaan, gevolgd door knooppunt 51 in de nabijheid. Eenmaal dit knooppunt voorbij kwamen we aan het links gelegen ’t Belshof om 14:20 uur. We vonden een plekje op het buitenterras en namen er de tijd om te genieten van een lekkere ijscoupe. Maatje opteerde voor de aardbeien, wij hielden het bij de versie met advocaat. Na te hebben genoten van deze koele lekkernij, wandelden we verder doorheen de Veltjensstraat, tussen akkers en weilanden. Naarmate we het centrum naderden van Bel, ging de Veltjensstraat over in de Sint-Antoniusstraat. Op die manier kwamen we in het centrum van Bel terecht, tegenover de Sint-Lambertuskerk. We volgden de hoofweg doorheen het dorp, Bel, naar rechts om er dadelijk het knooppunt 49 te vinden. Amper 100 m verder bemerkten we reeds het knooppunt 54.

Tussen de woningen begaven we ons rechtsaf op een smal kerkpaadje dat toegang gaf tot de erachter gelegen Pastorijstraat, die we rechts opgingen. Op het einde ging het scherp naar links via Bruul om kort daarna rechts de onverharde Sint-Antoniusstraat te kiezen. Weldra ging het haaks linksaf via een smalle wandelweg, doorheen een klein perceel bos, om tenslotte uit te komen in de dwars gelegen Zavelstraat, eveneens een elementaire grindweg, zo het knooppunt 57 aangetroffen. We volgden de Zavelstraat rechtsaf, kruisten nadien de drukke N71, de Molseweg, om aan de overzijde verder te gaan via Busser, een andere grindweg. Vrij vlug maakte het pad een bocht naar links, om op die manier evenwijdig te stappen aan de Molseweg. Stilaan bochtte het pad naar links om uit te komen op de Molseweg. Over vrij korte afstand ging het naar rechts, om vervolgens de rechts gelegen Keulsekarstraat in te gaan, dit ter hoogte van het knooppunt 58. Deze grindweg verliep vooreerst tussen akkers en weiden, vervolgens doorheen een stukje bos, om nadien evenwijdig te verlopen aan de Molse Nete. Net vóór een klein brugje over de Molse Nete, konden we nog even pauzeren aan de oever van deze waterloop, om dan stilaan het centrum van Geel te betreden.

Via de Keulsekarstraat kruisten we dan Kiervermont om aan de overzijde Tweeboomkes in te gaan. Een eindje deze straat ingewandeld kwamen we aan het Geel War Cemetery, alwaar we natuurlijk uitgebreid de tijd namen deze begraafplaats te bezoeken. Aan de muur van de begraafplaats stond een herdenkingsplaat ter ere van de bemanning van een Lancaster, welke neerstortte in de nacht van 11/12 april 1944 te Kievermont. Na dit onverwacht bezoek gingen we verder via Tweeboomkes, welke een kruispunt verder veranderde in Stalpaart. Op het einde bereikten we een grasplein waarop we de Sint-Dimpnakapel Groenenheuvel aantroffen. Een bezoekje aan de kapel mocht vanzelfsprekend niet ontbreken. Stilaan kwamen we in het echte centrum van Geel terecht en kregen we dan ook woonstraten te verwerken. Via Groenenheuvel ging de wandeling verder door de Burgstraat, Logen, Gasthuisblok, Gansakker, Antwerpsedries, Kanunnikenblok, Fabriekstraat en Rozendaal. Daar vonden we tenslotte knooppunt 60, in de onmiddellijke nabijheid van het station van Geel, inmiddels de klok van 17:30 uur voorbij. Even later konden we de terugreis aanvangen na 17,5 km te hebben afgelegd tussen Mol en Geel.”

414: Mol, Zaterdag 10 juni 2017, 20,158 km. (8438,92 km.)

“Ook vandaag hebben we het hierna over een wandeltocht langsheen knooppunten. Ditmaal werd gekozen voor het wandelnetwerk Kempense Meren. De door ons geplande tocht ging van start ter hoogte van het station van Mol, dat we natuurlijk bereikten na een verplaatsing vooraf per bus en trein. Eenmaal veilig en wel aangekomen in het station, namen we vooreerst nog even de tijd voor het nuttigen van een kopje koffie, waarvoor we terecht konden in het café ‘Moeke Mol’, zowat tegenover het station gelegen. We hadden voldoende de tijd om de wandeling aan te vangen, vermits we reeds Mol hadden bereikt om 10:10 uur. Na te hebben genoten van het zwarte vocht, konden we op weg. We vertrokken ter hoogte van het knooppunt 1, dat we aantroffen door het station naar links te verlaten via de Hangarstraat. Ter hoogte van de fietsenstalling vorderden we op het Statieplein, teneinde aan het einde van de straat het knooppunt aan te treffen op het kruispunt met de N18, de Statiestraat. We draaiden linksaf de straat in en staken de spoorweg over, om onmiddellijk rechts de Leenhofstraat in te gaan, evenwijdig aan de spoorweg. Aan het eerste kruispunt ging het andermaal naar links, de Chrysantenlaan in, welke later overging in de Tulpenstraat. Onderweg bemerkten we een bordje dat we een gedeelte volgden van het fietstraject ‘Toeren bij de Boeren’.

Voorbij een klein pleintje eindigde de Tulpenstraat ter hoogte van een perceel bos. We verlieten dan ook de openbare weg en gingen rechtdoor, langs een afsluiting het bos in. Amper enkele stappen in het bos, troffen we knooppunt 37 aan, waar we de richting rechts kozen om korte tijd later aan te komen in de Zonnebloemstraat. We kwamen vervolgens op het kruispunt met de Speelpleinstraat, tevens aan het knooppunt 33. Nog altijd omringd door bomen, wandelden we naar rechts de Speelpleinstraat in, tot aan het kruispunt met de Don Boscostraat. We gingen linksaf en wandelden door deze straat tot aan een Y-splitsing, om daar de rechtertak van de Don Boscostraat te volgen, opnieuw het bos in via een bosweg. We bevonden ons daar op een gedeelte van het lokale Galbergenpad, dat naar keuze kon worden gevolgd over een afstand van 7, 10 of 15 km. Alweer een stukje bos verder arriveerden we aan het kruispunt met de Lariksstraat, tevens knooppunt 32. We dienden de Lariksstraat links in te stappen, op weg naar het knooppunt 31. Op een kruispunt van bospaden, over korte afstand verder, ging het aan het knooppunt 31 rechtsaf, waarna we vrij spoedig de boszone verlieten en terecht kwamen tussen de huizen in de Pastoor Wuytsstraat.

Naarmate we de straat verder volgden kwamen we terecht in een deelgemeente van Mol, met name Sluis. Echter net voor het grensbord, verlieten we even naar rechts de openbare weg teneinde de Sint-Antoniuskapel even te gaan bekijken, wat verder weg achter de huizen. We konden er even verpozen en genieten van een picknick omstreeks 11:30 uur, een middagmaal iets vroeger dan gepland dus. Nadien ging het verder in de Pastoor Wuytsstraat, tot net voorbij de links gelegen Sint-Leonardusstraat, om er schuin rechts, aan het knooppunt 29, een smal paadje op te gaan, tussen de tuinafsluitingen. Aan het einde kwamen we in de Brandstraat, om deze over heel korte afstand even links op te gaan en vervolgens rechts te verlaten op een smal paadje naast de Vleminckloop. Het paadje mondde uit in De Meer, een openbare weg welke we nu naar links zouden opgaan. Daar bevond zich trouwens reeds het volgende knooppunt, namelijk 24. Een tweetal bochten later kwamen we op het kruispunt met de Meergorenbaan. We draaiden rechtsaf, om op die manier de straat te bewandelen tot aan het knooppunt 25, ter hoogte van de links gesitueerde Meergorenbaan.

Het smalle wegje mondde uit op de drukkere weg Sluis, welke we rechts opdraaiden. Enkele meters verder troffen we rechts van de weg Frituur Sluis aan, waar we even op het terras konden genieten van een verfrissend blikje cola. Ondertussen waren we de klok van 12:00 uur genaderd. We konden er even pauzeren en genieten van een korte wandelpauze. Na deze onderbreking wandelden we verder doorheen Sluis tot aan het knooppunt 26. Daar verlieten we de openbare weg naar links, om er een grindweg in te draaien. We vorderden nu tussen hoofzakelijk weilanden, overschreden de Waterstraatloop om tenslotte aan te komen tegenover een dwars gelegen waterloop. Noodgedwongen dienden we links het verloop ervan te volgen tot aan het knooppunt 28, ondertussen een gedeelte volgend van de Streek-GR Mol Om. We troffen dit knooppunt aan in de Diepestraat, tegenover de grote waterplas Miramar. We begonnen aan een tocht omheen de waterplas, te beginnen met de Diepestraat naar rechts te volgen tot deze uitmondde op de Warande. Daar gingen we haaks linksaf en bewandelden de Warande, evenwijdig met het water. Heel wat luxueuse villa’s waren er te bekijken, meestal afgeschermd van de straat en voorzien van alarminstallaties. Toch vonden we er een plekje om even te genieten van een broodje, zowat omstreeks 13:30 uur. Nadien stapten we verder tot we de drukke N18 bereikten, Donk.

Met enige moeite raakten we veilig aan de overkant van de weg, om er over korte afstand naar links te gaan tot we rechts de Emiel Becquaertlaan konden kiezen. We stapten een eindje doorheen de straat tot aan het knooppunt 53 aan het kruispunt met de Sint-Antoniusstraat. We hielden nog een eind rechtdoor aan, tot net voor het kruispunt met de Duitslandlaan, alwaar we de weg naar rechts verlieten op een smal pad. We passeerden de rechts gelegen waterplas Boeretang en links enkele sportterreinen. Het pad eindigde in de Goorstraat, waar we zicht kregen op het SCK, het Studiecentrum voor Kernenergie, tevens aan het knooppunt 51. We draaiden linksaf en betraden de openbare weg, Boeretang, een brede betonweg welke leidde naar het SCK. We stapten voorbij enkele percelen bos, tot we het knooppunt 50 aantroffen op het kruispunt met de Kerkhoflaan. We stapten rechts een grindweg op welke ons liet wandelen langs de rand van een perceel bos en wat verder tussen akkers en weiden. Gekomen op een kruispunt van veldwegen, ter hoogte van het knooppunt 48, ging onze route verder linksaf. Deze grindweg liet ons knooppunt 73 voorbij gaan, tot we opnieuw verharding verkregen en ons bevonden in de Goorstraat.

We stapten rechtdoor verder, voorbij knooppunt 46 aan de Peperstraat, teneinde zo het centrum te betreden van Achterbos, een deel van Mol. We kruisten de drukke hoofdweg en troffen aan de overzijde een klein kapelletje aan, voorzien van enkele zitbanken. We hielden er even halt voor een kleine hap. Nadien stapten we slechts enkele meters de Sint-Apollonialaan in om vrijwel meteen rechts een grindweg op te gaan. We bevonden ons daar ter hoogte van het knooppunt 45. Even verder bereikten we een Y-splitsing, waar we links kozen en de Bietenstraat insloegen. Deze kronkelende weg, liet ons vooreerst enkele akkers passeren, waarna we opnieuw het bos introkken. We stapten voorbij het knooppunt 74 aan een kruising van bosdreven, om wat later opnieuw asfalt te verkrijgen. Na nog een laatste bocht naar rechts kwamen we aan het knooppunt 76 op het kruispunt met de Lijsterdreef. We bevonden ons terug in de bewoonde wereld.

De Lijsterdreef leidde ons over een klinkerpad tussen de villa’s naar het kruispunt met De Rooy, stilaan op weg naar het centrum van Mol. Op deze drukke weg ging het naar links, tot aan het volgende kruispunt met de Tortelstraat. We maakten er een scherpe bocht naar rechts, om over korte afstand de Tortelstraat in te gaan en vrijwel onmiddellijk links een bospad in te gaan, de Sterrestraat. We stapten doorheen een perceel bos, om bij het verlaten ervan verder de Sterrestraat te volgen tot we opnieuw aankwamen in de Sint-Apollonialaan. Over korte afstand ging het naar links tot aan het knooppunt 75, het kruispunt met de Kruisberg. Het smalle klinkerpad naar rechts bewandelend, volgde wat verder knoopunt 42 op de kruising met de rechts gelegen Processieweg. We troffen op het einde van de Processieweg knooppunt 40 aan, op de kruising met de Mastenstraat. Links kregen we zicht op de 15-Kapellekens. Na het bekijken van het geheel, begaven we ons aan het knooppunt 40 naar rechts en kruisten de Postelarenweg. Aan de overzijde stapten we Bosveld in, reeds tenvolle in de bebouwde kom van Mol. We kwamen vervolgens voorbij knooppunt 38 en nog steeds Bosveld volgend kwamen we aan de achterzijde van het station van Mol.

Via de Keirlandse Zillen, de straat evenwijdig met de spoorweg, kwamen we uiteindelijk aan de voorzijde van het station en aan het einde van deze zomerse wandeltocht. Het was inmiddels 16:25 uur geworden en we besloten nog even te genieten van een kopje koffie in café ‘De Schumi’s’ op het Statieplein. Na deze laatste pauze ging het terug huiswaarts per spoor en bus. We sloten deze tocht doorheen Mol en omgeving af na 26878 stappen en 20,158 km wandelen.”

285: Geel, Woensdag 12 februari 2014, 22,7 km. (5732,479 km.)

“Het hierna volgend wandelverhaal, heeft betrekking op een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst in Geel. Volgens de wandelgids bedroeg de totale afstand 22,7 km, wanneer men de tocht zou aanvangen ter hoogte van het station van Geel. Er waren echter twee alternatieve startplaatsen voorzien te Geel Sint-Dimpna en te Geel-Bel, dan bedroeg de afstand respectievelijk 21,7 km of 22,3 km. Wij opteerden echter om de wandeling aan te vangen ter hoogte van het station. Deze dagtocht verkreeg als titel: ’Door de Zuiderkempen met de Grote Nete en de Molse Nete als leidraad’. Tijdens het verloop van deze beschreven route, zouden we een gedeelte volgen van het traject van de GR561 en de Streek-GR Mol-Om. Na een hapje vooraf konden we op weg voor een zonnige en aangename wintertocht, vermits bij aanvang we reeds waren voorzien van een blauwe hemel en een stralende zon. We startten dus ter hoogte van het station, om vrijwel onmiddellijk het traject te volgen van de GR561, dus de rood-witte markeringen volgend. We gingen derhalve links de Stationsstraat in tot op de Markt, om daar net voorbij de Sint-Amanduskerk een kerkwegel in te gaan. Aan het einde, gekomen aan de achterzijde van de post, gingen we nadien links de Collegestraat in tot aan het einde van de collegegebouwen. Daar kozen we rechts om uit te komen op het Schuttershof.

Dit punt bereikt, dienden we linksaf te gaan tot op het kruispunt met de Gasthuisstraat, de weg naar Tessenderlo. Hier verlieten we het traject van de GR561 en volgden deze drukke weg over zowat 400 m naar links, tot aan de Sint-Dimpnakerk. Net voor de kerk gingen we rechtsaf in Laar, om 800 m verder links te gaan op een T-kruising, nog steeds Laar volgend. Uiteindelijk op het einde van Laar, kwamen we ter hoogte van de N71, de weg naar Mol. Aan de overzijde van de N71 wandelden we verder doorheen de Kievermontstraat, om aan de eerste splitsing schuin rechts de Keulsekarstraat te vinden. Via deze weg kwamen we uit aan de weg Mol-Millegem, om deze over zowat 800 m naar rechts te volgen tot aan de Kievermondkapel. Na het nemen van een foto, teneinde het wandelalbum te vergroten, stapten we schuinrechts verder via de Voort en dit over een afstand van ongeveer 1,8 km. Wat later kwamen we aan in het gehucht Hessie ter hoogte van de Eksterstraat. We noteerden er alvast de eerste geel-rode aanwijzingen van de Streek-GR Mol-Om, welke we vanaf nu een tijdje zouden volgen.

Nog steeds rechtdoor stapten we tot aan een smalle betonweg rechts, de Landbouwstraat. Via de Landbouwstraat draaiden we nadien rechts de Broekstraat in even later rechts de Gerststraat tot op het kruispunt met de N103. Via een zandweg, de Weversstraat staken we de Molse Nete over en weinige ogenblikken later opnieuw de N71. Aan de overzijde van deze drukke weg, stapten we rechts een smalle asfaltweg in voorbij het eerste huis. We namen aldaar dan ook afscheid van de geel-rode markeringen van de Streek-GR. Gekomen aan de eerste weg links, volgden we een zandweg welke ons het bos liet ingaan. Inmiddels bevonden we ons in Bel en de weg door het bos volgend, bereikten we de hoofdstraat van Bel, met de toepasselijke naam Bel. Links daarvan bevond zich een mooie zandweg, afgezoomd met eiken. Daar troffen we een bord aan, verwijzend naar ‘Jeugdtoerisme Malpertuus’. We draaiden dan ook deze zandweg in om zowat 500 m verder de hoofdingang te bereiken van Malpertuus. We gingen rechts het bivakterrein op en wandelden tussen de gebouwen door. We bevonden ons terug op het traject van de GR561, die we nu zouden volgen tot op het eindpunt van de wandeling.

Voorbij de gebouwen van Malpertuus gingen we schuin links een heuvel op, om boven een smal bospad rechts in te gaan, dat ons liet afdalen tot aan een grote zandduin. Via een brede zandweg kwamen we terecht op een kruispunt van brede wegen, om daar een links gestitueerde zandweg te kiezen tot aan een volgend kruispunt, om daar rechtsaf te gaan. Links verkregen we zicht op de vroegere Belse Heide, thans open veld. We gingen langsheen een weide, om op het einde daarvan, andermaal een zandweg op te gaan naar links. Steeds de richting rechtdoor aanhoudend, staken we de Belseheideloop over om wat verder de oever van de Grote Nete te bereiken. Aldaar wandelden we naast deze waterloop verder tot aan de brug. We staken de Grote Nete over, om aan de overzijde een aardeweg rechtdoor op te gaan, die ons brengen zou tot op het kruispunt met de weg Geel-Meerhout. Aan de overzijde ging het even later schuinrechts verder op een asfaltweg De Hutten, welke spoedig overging in een brede zandweg. Tenslotte arriveerden we op de plek ‘De Hutten’, gelegen bij een kruispunt van meerdere boswegen. In het midden een rotonde met daarop een kapel, eerder het uitzicht van een veldkruis, tevens luisterend naar de naam ‘De Hutten’. Net voor deze rotonde volgden we verder de GR561 naar links, richting Diest, om dan het eerste bospad naar rechts in te gaan.

Via dit kronkelend bospad, staken we achtereenvolgens de Scherpenbergloop en de Grote Nete over. Af en toe wat draaiend en kerend, gingen we nogmaals de Grote Nete over, om dan de oever stroomafwaarts te volgen tot bij de volgende brug. Over een afstand van zowat 1,3 km bleven we de linkeroever van de Grote Nete volgen tot aan de brug ter hoogte van de N126. Hier kwamen de Grote Nete en de Molse Nete samen. We staken de brug over om aan de overzijde de straat Winkelom in te draaien. Steeds de brede weg volgend, dwarsten we later de R14, de ringweg omheen Geel. Aan de overzijde stapten we een tijdje langs de N126, richting Centrum om 300 m verder rechts de Eikenveldtraat in te gaan. Hier verkregen we zicht op een watertoren. Voorbij de Borgtstraat kozen we een zandpad links, dat ons liet wandelen tussen twee voetbalvelden. Even verder bereikten we de Gasthuisstraat, welke we naar rechts inwandelden. Zo kwamen we opnieuw aan op het Schuttershof, waar we vroeger op de dag waren langs gekomen. We volgden nu een stukje van de heenweg in omgekeerde richting, terug naar het station van Geel, einde van deze dagtocht.”

268: Postel, Donderdag 09 mei 2013, 25 km. (5357,279 km.)

“Een wandeling met start en aankomst in Postel en beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2. Deze dagtocht bedroeg naar keuze 22,6 of 25 km. We opteerden om de langste afstand te wandelen. In de gids werd de wandeltocht omschreven als volgt: ‘Pelgrimswegen tussen Postel en Compostela’. Een groot gedeelte van het traject zou verlopen langs de GR565 en een klein stukje langs de Streek-GR Mol-Om. We konden ons voertuig veilig achterlaten op de parking van de abdij van Postel. Voorzien van voldoende zon, met slechts een sporadisch wolkje aan de hemel, konden we na een hapje op weg. We verlieten de parking van de abdij en wandelden naar de toegangspoort, alwaar we een grote wandelboom aantroffen. We konden kiezen, ofwel op bedevaart richting Santiago (2450 km langs de Via Monastica) of richting vaart (Renier Sniederspad via de GR565). Wat deze tocht betrof hielden we het bij de richting vaart. Zowat 200 m verder gingen we via een lange dreef, de Arendonkseweg op tot we een splitsing bereikten.

Hier verlieten we voorlopig het traject van de GR565 en wandelden verder linksaf, ditmaal de geel-rode markeringen volgend van de Streek-GR Mol-Om. We konden onderweg een mooie witte hoeve met een grote schuur bewonderen. Even verder konden we genieten van het natuurgebied van de Ronde Put en de Lange Linnenput, prachtig heidegebied trouwens. Een brede zandweg liet toe aangenaam te wandelden, afwisselend door de heide en bosgebied. Kleine vlonderpaadjes volgend, kwamen we uit ter hoogte van het uiteinde van een grote waterplas, de Ronde Put. Een vogelkijkhut liet ons even pauzeren om binnenin te kijken naar het leven op de plas. Later gingen we aldaar rechtsaf en volgden een graspad langsheen de rand van het bos. Zo kwamen we bij een volgende voetbrug, welke de diepe gracht tussen weideland en de kanaaldijk overspant. Een moderne constructie uit hout en metaal. Via deze loopbrug bereikten we het jaagpad langs het kanaal Dessel-Schoten. We gingen het jaagpad op naar links, om zo te wandelen langs het kanaal Dessel-Schoten, tot aan de brug en de weg van Retie naar Postel. Hier verlieten we de Streek-GR Mol-Om en staken het kanaal over. We volgden over korte afstand aan de overzijde van het kanaal de GR565.

Even verder, waar de GR565 naar rechts afboog, hielden we nog zowat 200 m dezelfde richting aan langsheen het kanaal. We verlieten de dijk naar rechts en bereikten op die manier de Rozenlaan. Voorbij de bebouwing ging het verder via een zanderige weg tussen veld en bos, om vervolgens doorheen een stukje bos te stappen. Ter hoogte van een zitbank aan een brugje, gingen we over de Afwateringsgracht en kwamen terecht op een driehoekig pleintje in de wijk Hodonk. We hielden hier links, om nadien het doodlopende Hodonksepad te betreden. Gekomen aan een eerste kapelletje gingen we naar rechts om aan een volgend Mariakapelletje rechtdoor het fietspad te volgen. Wat verder staken we de Zwarte Nete over om nadien het Vlonderpad te volgen tot nabij de N123, de weg Retie-Postel. We volgden dan de links gelegen Boekweitbaan, om via de Laarstraat en de Groenstraat de Markt van Retie te bereiken. Meteen in het oog springend, de enorme Lindenboom. Deze zou volgens onze wandelgids een stamomtrek hebben van 3,8 m en een kruindoorsnede van ongeveer 12 m. Volgens een lokale heemkundige zou deze boom geplant zijn omstreeks 1332. 

Na het bekijken van het dorpsplein en de kerk, konden we terug op pad teneinde de wandeling verder af te werken. We bevonden ons terug op het traject van de GR565 en stapten dus langs het Renier Sniederspad. Vooreerst ging het langs het bureau voor toerisme om daarna de doodlopende Kerkstraat in te gaan. Na een passage voorbij het kerkhof bereikten we stilaan het einde van de bebouwde kom van Retie. Een veldweg tenslotte leidde ons naar links om via de Rooyendoksebrug de Kleine Nete over te steken. We dwarsten de weg N118 en sloegen rechtsaf om via de Arendonksebaan even later opnieuw de N118 te dwarsen. Aan de overzijde ging het via Plas en verder richting Hanenberg, alwaar we konden wandelen op een zandweg. We bemerkten dan ook een eerste steen met een spreuk in het Retiese dialect ‘Meej lichtmis zèn de dôgen nen hônenkréj geléngd’. We betraden even later een stukje boszone, alwaar we het eerste bospad rechts ingingen en uitkwamen ter hoogte van de gemeentelijke visvijver De Watering. Een prachtig watergebied kon worden bekeken en vooral ter plaatse genietend van de rust en de stilte. 

Vervolgens wandelden we langsheen de oever van de vijver tot we een picknicktafel aantroffen. Een ideale gelegenheid even te pauzeren en vooral te denken aan de inwendige mens. Na deze korte onderbreking wandelden we verder naar links langsheen de vijver, om via een poortje een stuk heide te betreden. We overschreden een kleine beek en vervolgens het afwateringskanaal De Gracht. Eenmaal aan de overkant ging het rechtsaf en volgden we de oever van het kanaal. We staken de Kleine Nete over en vonden even later op onze weg een Mariakapelletje met een rustbank. Altijd aangenaam om even te verpozen, maar vooral te genieten van de omgeving. Via een brugje ging het opnieuw over de gracht om de waterloop te volgen vanop de andere oever. We staken even later tot tweemaal toe een loopje van de Zwarte Nete over en bereikten de weg Retie-Postel, de N123. We staken de weg en de brug over om de gracht opnieuw te volgen langs de andere oever en op die manier te wandelen omheen de camping Berkenstrand. We naderden de Prinsenlaan welke we volgden tot het kanaal Dessel-Schoten.

We draaiden linksaf, staken de brug over, om aan de overzijde naar rechts de oever van het kanaal te volgen. Zowat 300 m verder ging het na een brugje over een beek naar links. We bewandelden nu over zowat 4 km een weg, welke sinds enkele jaren deel uitmaakt van de Via Monastica, een van de vele pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. Uiteindelijk bereikten we een weg, waar we linksaf nog slechts 500 m dienden af te leggen tot aan de abdij van Postel. Een bezoekje aan deze site sloot onze wandeldag af.”