516: Oostmalle, Zaterdag 26 september 2020, 18,266 km. (10.250,571 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Kempense Hoven, met start en aankomst te Oostmalle. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we het voertuig kwijt op de parking van het Domein de Renesse, in de nabijheid van het knooppunt 93, start van onze geplande wandeling. We konden aldaar, na een hapje vooraf omstreeks 10:15 uur op weg. We verlieten de parking naar rechts op een smal kasseipaadje en wandelden voorbij het praat- en eetcafé Het Koetshuis en tevens het beeld van de Wandelaar, symbool voor de Streek-GR Kempen. Ter hoogte van dit beeld begaven we ons linksaf op een wandelpad doorheen het domein, links van de kasteelvijver. In de verte konden we het kasteel de Renesse waarnemen. Na enkele bochten kwamen we voorbij de vroegere Rentmeesterswoning, met daarvoor op een restant van een boom, de Hummeltjes van het bos. We hadden in tussentijd een gedeelte bewandeld van de Trappistenroute, een fietsomloop van 44 km. We vonden er in de nabijheid van deze woning het knooppunt 92, om er haaks linksaf te gaan. We passeerden er de sportterreinen van Oostmalle, om er al vrijwel dadelijk knooppunt 91 te bemerken en er haaks rechtsaf te draaien. Het pad mondde uit op een brede dreef aan de rand van het domein de Renesse, aan het knooppunt 82, de Hooiberghoeve, die we over korte afstand linksaf bewandelden, tot we even verder schuin rechts een grindweg betraden, die leidde naar de openbare weg, Den Brekel.

Deze smalle asfaltweg betraden we naar links en volgden deze tot waar de weg overging in De Schaaf. Daar bevond zicht trouwens het knooppunt 81. We hielden de richting rechtdoor aan en wandelden verder via De Schaaf, om even voorbij een lange bocht naar links, de weg schuin rechts te verlaten door middel van de Schalmeidreef, op het grondgebied van Zoersel. Tussen riante woningen ging het even doorheen deze rustige woonwijk, tot we schuin rechts Kievitheide konden indraaien. Op het einde, gekomen op een T-kruispunt, zetten we onze tocht verder naar links, eveneens via Kievitheide. We waren onderweg het kapelletje ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes voorbij gegaan. Even verder kwamen we uit op Kievit, om er onmiddellijk linksaf de eerste straat links te kiezen, de Duifstraat. Deze weg mondde uit op de T-kruising met eveneens de Duifstraat, waar we ditmaal rechts verder stapten. Op het einde kruisten we de drukke N14, de Oostmallebaan, om aan de overzijde verder te wandelen via de Maalstraat. Doorheen een deels boszone, waar nieuwbouw aan de orde is, kwamen we tenslotte uit aan het knooppunt 80 op de Salphensebaan. Vermits we op zoek waren naar een sanitaire stopplaats en tevens een kopje koffie, verlieten we even het geplande traject en volgden de Salphensebaan naar rechts tot aan de hoofdweg doorheen Zoersel, om daar uiteindelijk omstreeks 12:00 uur te kunnen genieten van een kopje koffie in ’t Retro Café.

Na een wat langere rust-en koffiepauze, keerden we een eindje op onze stappen terug en begaven ons opnieuw in de Salphensebaan om er ditmaal het knooppunt 80 voorbij te wandelen. Deze vrij bochtige weg liet ons even verder halt houden aan de kapel Salphensebaan, opgericht in 1952, welke de vorm heeft van een verkleinde basiliek. We volgden verder de Salphensebaan, ditmaal tussen uitgestrekte velden en weiden, tot we zowat op het einde van deze lange kronkelende weg uitkwamen bij de Sint-Antonius Abt Kapel van Zoersel, opgericht in 1626, toen de streek werd getroffen door een pestepidemie. Net voorbij de kapel, op een kruispunt vonden we het knooppunt 85. We gingen haaks linksaf, ditmaal via Salphen, om aan de eerste splitsing, tevens knooppunt 87, schuin rechts de Spuydreef te kiezen. Een betonweg welke ons liet genieten van de doortocht door het bos. Via deze lange kaarsrechte weg, kruisten we de drukke N153, Heihuizen, om aan de overzijde verder rechtdoor te gaan op een brede grindweg, eveneens door het bos. Op het einde van het rechte gedeelte, aan het knooppunt 18, volgden we verder de Spuydreef in een bocht naar rechts. Door middel van tal van bochten vorderden we verder door dit mooie en rustige bos.

We stapten even verder het agglomeratiebord van Vlimmeren voorbij, eenmaal de rand van het bos bereikt. Opnieuw tussen de reeds kalende akkers volgden we nog steeds de Spuydreef, tot we voorbij de eerste huizen het kruispunt bereikten met de N104, Zilvereind, een drukke weg die we slechts over vrij korte afstand naar links dienden te volgen. Amper 100 m verder begaven we ons schuin links in een autovrije weg, de Lepelstraat, welke ons het knooppunt 14 liet aantreffen. Vermits we hier in de nabijheid waren van het centrum van Vlimmeren, volgden we even naar rechts Draaiboom, om op het volgende kruispunt links de Kerkstraat in te draaien, welke leidde naar het centrum van Vlimmeren. Daar vonden we net naast de Sint-Quirinuskerk enkele zitbanken, goed om er omstreeks 14:35 uur te genieten van een lange wandelpauze en er tevens te denken aan de inwendige mens. Jammer genoeg in de nabijheid geen horeca geopend. Ter hoogte van de kerk trouwens hadden we ondertussen het knooppunt 56 aangetroffen. Na te hebben genoten van een broodje, begaven we ons aan de overzijde van de kerk in de Hoogstraat, kruisten er aan het knooppunt 16 Heidijk, om er rechtdoor verder te gaan op de Vlimmerseweg. Na het overschrijden via een brugje van de Koeischotseloop, overschreden we tevens de grens tussen Vlimmeren en Oostmalle en ging de weg over in de Vlimmersendijk.

Tussen akkers ging het op die manier steeds dezelfde richting uit, tot we uiteindelijk aan het knooppunt 21 de dwars gelegen weg Molendreef kruisten en aan de overzijde nog over korte afstand de Vlimmersendijk verder ingingen. Aan het eerste kruispunt sloegen we scherp links Vogelsanck in, om dadelijk rechts de Oude Meirstraat in te draaien. Na enkele bochten kwam deze weg tussen de huizen uit op een van de hoofdwegen door Oostmalle, de N153, de Herentalsebaan. Hier besloten we de wandeling stilaan te eindigen, we begaven ons dan ook rechtsaf de Herentalsebaan op welke leidde naar het centrum van Oostmalle. Alvorens de terugreis aan te vangen, genoten we nog even van een kopje koffie in het centrum van de gemeente in café xtra. Even later omstreeks de klok even voorbij 16:00 uur begaven we ons terug naar de parking van het Domein de Renesse om huiswaarts te keren na zowat 24035 stappen te hebben gezet in Oostmalle en omgeving.”

272: Zoersel, Zaterdag 01 juni 2013, 27,6 km. (5453,179 km.)

“Een bewolkte ochtend, vormde de start van een wandeling uit de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst te Zoersel. Deze tocht verkreeg in de wandelgids als beschrijving ‘Door het hart van de Antwerpse kempen, in het spoor van Snieders en Conscience’. Het parcours verliep in hoofdzaak langsheen het traject van de GR565, de Streek-GR Kempen en de GR5. De totale wandelafstand bedroeg niet minder dan 27,6 km, een meer dan behoorlijke afstand. Als alternatieve plaats van vertrek kon worden gekozen voor Oostmalle. Wij gingen echter, na een hapje van start in Zoersel zelf. Voordien konden we ons voertuig achterlaten op de parking, in de nabijheid van het Boshuisje, alwaar Conscience zijn inspiratie zou hebben gevonden voor de roman ‘De Loteling’. Vanaf de parking wandelden we zowat 100 m verder tot bij het Boshuisje, ondertussen langs een wandelboom. Ter hoogte van het Boshuisje ging het rechtsaf en volgden we de rood-witte markeringen van de GR565 (Renier Sniederspad). Een brede zandweg leidde ons het Zoerselbos in, om aldaar de Tappelbeek en de Monnikenloop te overschrijden via een brugje. We wandelden doorheen dit mooie bosgebied via een smal zandpad en even later een rechtlijnige eikendreef. Wanneer we enkele huizen bereikten, volgden we de Warandelaan om nadien de Zoerseldreef te betreden, ter hoogte van de toegangspoort van het Zoerselhof.

Ter hoogte van de toegang tot het kasteeldomein volgden we de Jagersdreef tot aan een stervormig kruispunt, alwaar we schuin rechts verder wandelden. Aan het einde van de bosweg draaiden we rechtsaf en passeerden we de gerestaureerde Voorste Hoeve, om dan via een asfaltweg, ook Voorste Hoeve, de drukke Zoerselsteenweg te bereiken. Het ging over de de weg Oostmalle – Lier, om rechts Beemdekens in te gaan en even verder ter hoogte van het huis nummer 30 een links gelegen asfaltwegje te volgen. Uiteindelijk kwamen we aan ter hoogte van een T-splitsing waar de GR565 zich voegde bij de Streek-GR Kempen. Vanaf dit punt volgden we de Streek-GR Kempen richting Oostmalle. We gingen dus linksaf via Graffendonk om aan het volgende kruispunt voor rechts te kiezen, de Salphense Baan. Aan de gemeentegrens met Oostmalle heette de weg Salphen en zowat 200 m verder bereikten we het gehucht Zalfen, voorzien van picknickbankjes. Hier weken we even van het parcours af, vermits zich op zowat 100 naar rechts de Sint-Antoniuskapel of Pestkapel bevond. Deze werd opgericht tijdens een pestepidemie en groeide uit tot een bedevaartsoord. Even voorbij de kapel draaide de weg naar links, om een splitsing te bereiken met de Spuydreef. 

We wandelden evenwel rechtdoor, opnieuw langs de Salphense Baan. We volgden deze brede zandweg over een afstand van zowat 1,5 km in noordelijke richting. Ter hoogte van een waterzuiveringstation verkregen we opnieuw asfalt onder de zolen. Even verder ging het linksaf via de Sint-Laurentiuslaan, om opnieuw de weg Oostmalle – Lier aan te treffen. Via het fietspad ging het even naar links langsheen de drukke N14 om dan aan de overzijde van de weg de Brede Dreef in te gaan. We bevonden ons aldaar in het domein de Renesse en konden genieten van de schoonheid van het park. Onderweg hadden we mooi zicht op het kasteel de Renesse. Gekomen ter hoogte van een alleenstaande woning ging het rechtsaf, we stapten voorbij een voetbalveld en volgden even later een slingerende weg doorheen het park. Aan de kasteelvijver draaiden we naar rechts, staken twee bruggetjes over en kwamen aan ter hoogte van het beeldje van de Wandelaar, het symbool van de Streek-GR Kempen. Er tegenover troffen we het Koetshuis aan, meteen tijd voor een kopje koffie en een rustpauze. Even later verlieten we het Koetshuis om via enkele brugjes het park te verlaten en aan te komen ter hoogte van het busstation van Oostmalle, langsheen de weg Antwerpen-Turnhout.

Over korte afstand ging het linksaf op deze N12 tot aan Kapelakkers, om ter hoogte van het huis nr. 2 een graspad te bewandelen tot aan de Wolfskapel. Dit gebouw dateert van 1625 en wordt ook wel Akkerskapel genoemd. Via een veldweg, gevolgd door de doortocht van een stukje bos, bereikten we een KMO-zone. Hier verlieten we het traject van de Streek-GR Kempen. We verkregen ondertussen zicht op de kerk van Westmalle, een richting die we dienden te nemen. Via de wijk Westmalle-Malle, alwaar we de Leemstraat volgden en later de Kapselstraat, wandelden we langs de slotgracht van het kasteel van Westmalle. Uiteindelijk bereikten we de Oude Molenstraat ter hoogte van de kerk. In het centrum van Westmalle ging het via de Kasteellaan, de Grote Akkerstraat en de Rerum Novarumstraat, richting weg Westmalle-Brecht. (N133) Aan de overzijde zetten we onze wandeling verder via de Sint-Jobbaan, de Heidemolenbaan en tot slot de Wijngaardstraat. Zowat 300 m verder kozen we een smal onverhard pad rechts, dat leidde naar een dreef. Nadien gingen we tussen twee bakstenen muurtjes het bos in. Enkele dreven en zandpaden later bereikten we de toegangsdreef die leidde naar de abdij van Westmalle. 

Hier gingen we linksaf en volgden vanaf nu het traject van de GR5 (Noordzee-Rivièra). We kwamen opnieuw aan ter hoogte van de N12 (Antwerpen-Turnhout), om aan de overzijde de Lacroixlaan in te gaan. We wandelden nu via de Oude Kastanjedreef, de Wilgenlaan, de Essendreef, de Boslaan, de SintÂntoniusbaan en tot slot de Gagelhoflaan tot aan de jeugdherberg Gagelhof. We bleven de Gagelhoflaan volgen, nadien doorheen de Antwerpse Dreef om aldus het Zoerselbos te bereiken. We gingen rechtsaf op een brede bosweg, gevolgd door een kronkelende bosweg. Op die manier eindigde stilaan onze wandeltocht, vermits we de GR5 volgend opnieuw het Boshuisje bereikten.”