304: Steenbrugge, Zaterdag 02 augustus 2014, 26,766 km. (6176,663 km.)

“Het relaas met betrekking tot onze belevenissen, tijdens een wandeltocht met start en aankomst te Steenbrugge. Deze wandeling werd beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘O! ’t Ruisen van het ranke riet!.. komt langs en hoort en ziet’. Tijdens het verloop van deze tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de GR129 en de Streek-GR Uilenspiegel. De aanbevolen vertrekplaats situeerde zich ter hoogte van de Sint-Pietersabdij te Steenbrugge. De totale wandelafstand bedroeg 25,5 km, doch kon onderweg worden verkort tot 20,5 km. Na een verplaatsing per auto, konden we het voertuig kwijt op de parking links van de ophaalbrug aan de abdij, teneinde even later van start te gaan. Rechts van de Sint-Pietersabdij, troffen we de wit-rode tekens aan van de GR129, welke ons vrijwel onmiddellijk de richting gaven van een oude spoorwegbedding, de vroegere lijn 58 tussen Gent en Brugge. We dwarsten een weg en volgden de bedding tot aan het bos, waar het groteroutepad naar links draaide en het bos inging. Een aangenaam te bewandelen pad liet ons gaan voorbij het Sint-Lucasziekenhuis, waar we de Mazelbeek en het Sint-Trudoledeke overstaken. Ondertussen volgden we een deel van een lokale wandelroute, het Meersen Wandelpad. Even verder echter dienden we afscheid te nemen van de wit-rode tekens van de GR129.

We bleven voorlopig nog even de oude spoorwegbedding volgen en staken de N337 over, terwijl we ondertussen het gezelschap hadden verkregen van de Beverhoutsroute (38 km). In de nabijheid troffen we het geopende café Wegwijzer aan, tijd om even te pauzeren en te genieten van een kopje koffie. Na deze wandelpauze vervolgden we onze wandeltocht. Iets voorbij een eerste kruispunt op de oude bedding, verlieten we deze naar links via een fietspad, aangeduid als Fietsroute 5, dat ons even later liet gaan op de Gemeneweideweg Zuid. Op korte afstand daar vandaan betraden we het natuurgebied Gemene Weidebeek. Geruime tijd wandelden we aldaar naast een beek, over de beek, opnieuw naast de beek, eerst links dan weer rechts, om vervolgens doorheen een bosje te stappen. Na wat draaien en keren door het bos, kwamen we aan de uitgang ter hoogte van de weg. Aan de overzijde gingen we verder via een kasseiweg, de Rijkeveldestraat om ter hoogte van een bocht naar rechts, links opnieuw de oude spoorwegbedding op te gaan. Zowat 300 m verder verlieten we alweer de bedding om rechts een dreef in te stappen, om zo het natuurreservaat de Schobbejakshoogte te betreden. We bemerkten er de aanduidingen inzake het Ryckevelde Wandelpad.

Langsheen de rand van het bos stappend, ging het even verder ter hoogte van een andere dreef met slagboom linksaf. Op die manier passeerden we het brandbestrijdingscentrum, om nadien er naar rechts verder te stappen. De bosweg boog uiteindelijk naar links richting kasteel Ryckevelde. We gingen omheen het kasteel tot aan de toegangsdreef, dwarsten beide toegangswegen om dan de eerste rood-gele tekens aan te treffen van de Streek-GR Uilenspiegel, waarvan we de volgende 7,5 km het traject zouden bewandelen. Deze route liet ons vooreerst voorbij een Mariabeeld gaan, om dan links verder te gaan tot aan de Meersbeek. Een tijdje volgden we het verloop van de beek om aan te komen aan een kasseiweg, welke we naar links dienden op te gaan. Wat verder ging het nogmaals naar links via een andere kasseiweg Ten Torre, dat leidde langsheen de rand van een bosje en voorbij de hoeve Ter Leiden. Een 300-tal m verder kozen we een mooie dreef rechts om door te wandelen. Na enkele malen te zijn veranderd van wandelrichting arriveerden we tenslotte aan de vakantiehoeve De Bergvallei.

De Streek-GR volgend, wandelden we naar links, licht klimmend tot aan een bosje, waar we andermaal links draaiden. We klommen nog wat hogerop tot aan de Egyptestraat die we naar rechts dienden in te gaan. We staken vervolgens de weg Sijsele-Oedelem over en bereikten verderop de Zangberghoeve. Daar aangekomen namen we even de tijd om te genieten van een drankje in de Zandberghoeve. Een korte pauze later zetten we onze wandeltocht verder naar rechts, voorbij de poort en even later voorbij de Bergbeek. Via een lange dreef ging het vooreerst in dalende zin, om nadien terug te klimmen tot aan een verharde weg. Hier verlieten we de Streek-GR Uilenspiegel welke een andere richting uitging. We sloegen rechtsaf om even verder opnieuw de weg Sijsele-Oedelem over te steken en de Bergstraat in te gaan. Eenmaal over het hoogste punt kwamen we aan een hoeve, tevens splitsing, waar we ditmaal naar links wandelden. We gingen in dalende zin, om dan een rechts gelegen veldweg tussen populieren in te wandelen. Aldaar bevonden we ons op de plaatselijke Oedelemberg Wandelroute. Verder afdalend tot aan een T-splitsing, dienden we vervolgens de rechterweg op te gaan om dan de N327 over te steken. Via een fietsdoorgang betraden we de erachter gelegen wijk. Daar konden we nog even wat energie opslaan in Pat’s Coffee. We bevonden ons inmiddels in de Beverhoutsveldstraat.

Aan de overzijde van de straat namen we vervolgens een afslag ‘Hof Ter Praet’, om even later, na een rechts-links beweging, het Rijkevelde Ruiterpad in te gaan. Langsheen een mooie rietkraag stapten we verder langs het voormalige tracé van de oude stoomtram naar Knesselare. De weg boog licht naar links, om dan opnieuw aansluiting te vinden met de GR129. Over zowat 700 m volgden we nu de wit-rode markeringen naar links, door middel van een veldweg langs het Sint-Trudoledeke, om halverwege naar rechts een zeer modderig pad te volgen tot aan de Hoofdsloot. Daar gingen we via een veldweg naar rechts en namen er afscheid van de GR129. We trokken zo door de Assebroekse Meersen en hadden in de verte zicht op de kerk van Assebroek. Voorbij de Hoofdsloot ging het linksaf, waar we nogmaals konden genieten van het plaatselijke Meersen Wandelpad. We passeerden nog een klein bosje en dan ging het rechtsaf. Via een hekje betraden we een pad tussen weiden die we nadien verlieten langs een tweede hekje. Volgens lokale info ging het hier over de Chartreuzenmeersen. Tal van kleine bosjes, de Steenbrugse Bosjes, gingen aan het oog voorbij. Eenmaal het laatste bosje voorbij, leidde een veldweg rechts ons terug naar de voormalige spoorwegbedding, welke we vroeger op de dag reeds hadden betreden.

We kwamen terug op de plaats van vroeger op de dag en gingen nu in tegengestelde richting naar de plaats van vertrek van de wandeling. Een halve kilometer later kwam een einde aan deze mooie en vooral zonnige wandeldag. We bereikten opnieuw de parking aan de Sint-Pietersabdij na 35688 stappen en 26,766 km wandelen. Met een voldaan gevoel konden we beginnen aan de terugreis.”

303: Grimbergen, Zaterdag 26 juli 2014, 25,96 km. (6149,897 km.)

“Uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, haalden we een wandelparcours met start in Grimbergen. De tocht werd in de gids als volgt omschreven: ‘Langs molens en door kouterlanden’. Tijdens deze luswandeling zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR12, de GR128 en de Streek-GR Groene Gordel. De totale wandelafstand bedroeg 23,3 km, doch kon mits een verkorting worden herleid tot 21,7 km. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van de abdijkerk van Grimbergen. Na een ritje daarheen, konden we even later op pad, na vooreerst nog even te hebben gedacht aan de inwendige mens. We gingen even later van start op het kerkplein ter hoogte van de abdijkerk, om links de Prinsenstraat in te gaan. We volgden dadelijk de rood-witte tekens van de GR12, alsook de geel-rode aanduidingen van de Streek-GR Groene Gordel. Daar bovenop hadden we nog de bordjes van een lokale wandelroute, het Grimbergse Kapellen Wandelpad. Aan routekens voorlopig geen gebrek dus. Aan het bureau voor toerisme draaiden we rechts de Pastoor Woutersstraat in en verkregen er als extra, de blauw-gele stickers van een route naar Santiago de Compostela. Amper 100 m verder verlieten we de Pastoor Woutersstraat om linksaf te gaan in de richting van de sporthal Prinsenhof. Daar konden we vernemen dat er twee lokale wandelroutes van start gingen, met name het Parelpad van 5,5 en 3,5 km.

Het grindpad leidde ons verder tot aan een vijver, waar we naar rechts gingen en vervolgens links, om op die manier omheen de vijver te wandelen en tevens omheen het Prinsenkasteel. Althans wat daarvan nog rest, vermits het gebouw in 1944 door de Duitse bezetter werd in brand gestoken. Natuurlijk volgden we tijdens onze tocht omheen het kasteel een gedeelte van de lokale Prinsenwandeling. Voorbij het kasteel, ging het op een T-splitsing naar rechts en nadien linksaf aan een tuinhaag. Een smal pad bracht ons tot aan een betonweg, alwaar we onze wandeling vervolgden aan de overzijde in de Hendrik Consciencestraat om op het einde ervan, via een pad de Brusselsesteenweg te bereiken. Aan de overzijde wandelden we de Dokter Hemerijckxlaan in en verderop de rechts gelegen Wilgenbaan. Zo kwamen we aan een kruispunt waar we afscheid namen van de GR12 en rechtdoor stapten, het traject volgend van de Streek-GR Groene Gordel. In ruil voor het afscheid van de GR12 verkregen we een lokale route, de Vier Dorpen Route van 39 km. We bevonden ons aldus in de Hof ter Weerdestraat, om te passeren aan de hoeve ‘Hof ter Weerde’. Een plaatselijke wandelroute, het Potaarde Wandelpad hield ons hier even op het juiste spoor. Een volgende T-splitsing gebood ons links de ’s Gravenmolenstraat te volgen tot aan de Noordbeekstraat, waar we het traject van de Streek-GR Groene Gordel voor een tijdje verlieten. In ruil daarentegen verkregen we een tijdje het gezelschap van de Gordelroute (100 km).

We stapten de Noordbeekstraat naar rechts in en kwamen terecht op de N211, de weg Vilvoorde-Dendermonde. Aan de overzijde ging het via de Oude Baan, om in de eerste bocht, de weg te verlaten en rechtdoor een veldweg in te gaan. We volgden deze tot aan het kruispunt met de Hazenpootstraat, welke we links insloegen. Toen we de wijk Limbos betraden, ging het rechtsaf in de Krommestraat, welke ter hoogte van een vierkantshoeve links weg draaide naar de Kapellestraat. Aan de overzijde ging het vervolgens verder via de ’s Herenweg, welke we even later verlieten ter hoogte van de eerste bocht en rechtdoor een veldweg kozen, in de richting van de kerk van Sint-Brixius-Rode. De veldweg volgend arriveerden we aan een kapel, alwaar we verder rechts gingen. Zo kwamen we langs de woning en ateliers van Eddy Merckx, uiteraard ondertussen een deel volgend van de Eddy Merckx Route (37 km). Korte tijd later stonden we aan de kerk van het dorp Sint-Brixius-Rode. Voorbij de kerk ging het rechtsaf in de Broekstraat, om tussen de panden nrs. 8 en 10, een pad links op te gaan en de Birrebeek over te steken. Gekomen aan enkele huizen, ging het aan het pand nr. 4 een veldweg in welke ons wat later liet aankomen in de Neromstraat, teneinde aldaar de wit-rode tekens aan te treffen van de GR128, een route welke we de komende 4 à 5 km zouden volgen.

We gingen de Neromstraat in naar rechts om 100 m verderop rechts een veldweg in te draaien, welke steeds smaller werd en uiteindelijk overging in een grasweg. Het pad draaide later naar rechts in de richting van het Velaartbos, om nadien links te verlopen langs de rand van het bos. Zowat 1200 m verder, na te hebben genoten van het Brabants kouterlandschap, kwamen we in de Paddegatstraat in het centrum van Nieuwenrode, hierbij geholpen door het Nieuwenroods Wandelpad. We waren toe aan een korte rustpauze en begaven ons naar café ‘De 4 Armen’, alwaar we ons een kopje koffie lieten smaken, tevens konden we er terecht om even een sanitaire stop in te lassen. Na deze verdiende onderbreking, zetten we onze wandeltocht verder door in de Paddegatstraat rechts te kiezen en vervolgens links de Vroonwegel op te gaan. We staken een beekje over om een eindje het verloop van de beek te volgen via een smal paadje. Ter hoogte van het volgende kruispunt met de Vroonbaan, sloegen we die links in. Even later kwamen we uit op een betonweg, de Voordestraat, waar we de richting links konden kiezen. We wandelden deze straat verder door, om die later te verlaten ter hoogte van een wegwijzer naar de Boskapel. Een 300-tal m verder ging het door middel van een veldweg links naar het ’s Gravenbos, dat we nadien via een smalle opening konden betreden.

We trokken doorheen dit mooie bos, steeds in dezelfde richting, tot we net voorbij een afsluiting, het GR-pad naar rechts volgden op een aardeweg. We kregen rechts in de verte het Gravenkasteel te zien, om nadien via een rode beukendreef links te wandelen tot aan de Willebroekse Vaart. We draaiden rechtsaf en kwamen aan de brug van Humbeek-Sas. Hier namen we afscheid van de rood-witte markeringen van de GR128, om tezelfdertijd opnieuw het traject te volgen van de GR12, richting Grimbergen. Ongeveer 1,5 km stapten we nu via de Westvaartdijk naast het links gelegen kanaal, vooreerst door een bomendreef en wat verder langs een rechts gelegen bosje. Onderweg hielden we er even halt aan een Lourdesgrot. Gekomen aan het einde van dit bosje, net voorbij een picknickbank, verlieten we de Westvaartdijk naar rechts om opnieuw de open velden op te zoeken. We werden begeleid door de bordjes inzake het Hoge Horik Wandelpad. Korte tijd later kwamen we op een kruispunt, voorzien van een wegwijzer naar het fietsknooppunt 32. We gingen rechtdoor, richting abdij van Grimbergen, welke we in de verte konden waarnemen. Ter hoogte van het tweede kruispunt ging het naar links, richting huizen. We volgden er de plaatselijke Humbeek Wandeling.

Even verder arriveerden we op die manier in de Daalstraat, welke we verder verlieten ter hoogte van bocht om dan de Kouter rechts op te gaan. Via deze straat kwamen we aan het vliegveld van Grimbergen, waarvan een gedeelte thans fungeert als natuurdomein het Lintbos. We namen er afscheid van de GR12, welke omheen het domein verloopt, doch wandelden rechtdoor het domein in. Even voorbij de slagboom wandelden we linksaf om de plaatselijke rode wandeling te volgen. Na de doortocht van dit mooie park, bereikten we de uitgang ter hoogte van een picknicktafel en stapten rechtdoor tot op een kruispunt met rechts een kasteeldomein. We hadden opnieuw de geel-rode markeringen erbij van de Streek-GR Groene Gordel. Daarnaast konden we een andere route ontdekken, met name de Maalbeek Wandeling. We volgden de geel-rode tekens naar rechts en arriveerden aan de Tommenmolen, met andere woorden, tijd voor wat camerawerk, maar tevens om er te genieten van een verfrissend drankje. Geruime tijd later begonnen we aan het laatste gedeelte van onze wandeltocht.

Aan de molengebouwen staken we links de Maalbeek over en volgden die een tijdje stroomopwaarts om later via een tweede brug opnieuw de beek over te steken. Terug stroomopwaarts volgend kwamen we aan een tweede molen, de Liermolen. Ook in deze bijhorende taverne, namen we even een korte pauze om te genieten van een drankje. Later volgden we opnieuw een tijdje de beek tot aan de N211. Aan de overzijde van de weg ging onze wandeling door de Abdijstraat, langs de Volkssterrenwacht Mira naar de even verderop gelegen abdijkerk. De cirkel was aldus rond. We eindigden onze luswandeling na 34158 stappen en exact 25,96 km. Tijd om nadien de richting thuishaven te kiezen.”

302: Knokke, Woensdag 16 juli 2014, 22,558 km. (6123,937 km.)

“Een luswandeling met start in Knokke en die werd beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. In deze wandelgids werd de tocht als volgt omschreven: ‘Op zoek naar een verhaal van verzanden, inpolderen en ontpolderen’. De voorziene lengte van het parcours bedroeg 20,7 km en ging van start op de parking van het Zwin in de Ooievaarslaan te Knokke-Heist. Er was echter een alternatieve startplaats voorzien op het marktplein van Sint Anna ter Muiden, waaraan we de voorkeur gaven. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Uilenspiegel, alsook het LAW5-1 Deltapad en het LAW11 Grenslandpad. Nadat we ons voertuig hadden geparkeerd op de aangewezen startplaats en na een hapje voor onderweg, konden we bij een fel blauwe hemel van start gaan. Ter hoogte van het marktplein van Sint Anna ter Muiden, konden we al onmiddellijk de eerste foto’s nemen, onder andere van de kerk met een wel bijzondere platte toren. Vanaf de start van onze wandeling volgden we het traject van de Streek-GR Uilenspiegel alsook van een lokale wandelroute, de Zwinroute. Aan het einde van het marktplein gingen we dan ook naar rechts via de Junkvrouw Geilstraat, omheen een deel van het dorp, om even later naar links de dorpskern te verlaten.

Een smalle asfaltweg tussen ontelbare knotwilgen, leidde ons naar een driehoekig pleintje zowat 750 m verder, alwaar we even rechtsaf gingen en onmiddellijk een veldweg kozen naar links. Op die manier aan de Kleine Paspolder gekomen hadden we de keus, de veldweg links voorbij de dijk of wandelen boven op de dijk. Het laat zich raden dat de keuze snel was gemaakt, met als gevolg schitterende vergezichten van uit de hoogte. Op het einde van de polder stapten we in de richting van de grenspaal 362 om dezelfde richting verder te volgen op Belgisch grondgebied. Even later wandelden we langs een mooi watergebied om nadien de Reigaartsvliet over te steken. We kwamen even later aan ter hoogte van de weg naar Retranchement, ondertussen een deel bewandelend van de Riante Polderroute. Aan de overzijde volgden we de grasberm naar rechts en wat later het fietspad, om nadien schuin links de weg te verlaten voor een wandeling van 3 km langs de Willem-Leopoldpolder. Hier hadden we opnieuw de keuze, ofwel links beneden op een grasweg onder de knotwilgen, boven op de dijk op een graspad of rechts beneden via een kiezelweg langs de akkers. Op het einde van de dijk arriveerden we ter hoogte van de zogeheten Internationale Dijk.

We gingen de dijk op en konden beginnen aan een tocht van zowat 1,5 km via een aangenaam aanvoelend schelpenpad. Dat het er af en toe druk kon zijn, dat konden we snel ervaren vermits langs deze dijk ook de Kust Fietsroute LF1b verliep. We kregen er een prachtig zicht over de Willem-Leopoldspolder. Langzaam vorderden we richting Nederlandse grens. Onderweg konden we via een trap naar links de hoger gelegen dijk beklimmen, om daar te genieten van een uniek uitzicht over het Zwin, de duinen en Zwinbosjes en zelfs in de verte Cadzand-Bad. Nagenoeg op het einde gekomen van de Internationale Dijk, draaide de Streek-GR naar links langs het fietspad van de Kanaalweg tot aan een afslag. Daar verlieten we definitief het traject van de Streek-GR om dit in te wisselen voor het parcours van het LAW5-1 Deltapad. We kregen dus voortaan wit-rode markeringen om te volgen. We staken de Kanaalweg over, om via een trap en vervolgens een brugje het afwateringskanaal over te steken, en dit onmiddellijk naar rechts te volgen via alweer een schelpenpad. Even verderop ging het links via trapjes naar de hoge vesting, om aldus een aarden dijk te bewandelen. We konden een voormalig vooruitgeschoven verdedigingswerk bekijken. Wanneer we de Molenstraat bereikten, daalden we af richting molen om vervolgens uit te komen op het marktplein van Retranchement.

We kregen er de aanduidingen in het oog inzake de Uilenspiegel Route voor autoverkeer, doch meer nog, het terras van ‘De Parlevinker’, waar heel wat wandelaars en fietsers in het zonnetje genoten van een verfrissend drankje. We besloten dan ook om hetzelfde te doen en even te genieten van een rustpauze. Na deze wat langere onderbreking waren we klaar om onze wandeltocht verder te zetten. Ter hoogte van het marktplein wandelden we rechtdoor de Zwinstraat in, om voorbij hotel Het Zwin, een links gelegen kasseiweg op te gaan. Deze kwam uit op het Wallenpad, dat kronkelde langs een afwateringskanaaltje. Ter hoogte van een splitsing gingen we rechts via een brugje naar de vestingdijk aan de overzijde. Later daalden we de dijk af om een asfaltwegje naar rechts te volgen, we verlieten met andere woorden het Wallenpad. Aan een volgende T-splitsing gingen we andermaal rechtsaf en gingen zo voorbij de restanten van de Terhofstedemolen. Eenmaal het einde van de dijk bereikt, bogen we naar rechts tot aan de brug over het Uitwateringskanaal naar de Wielingen. Voorbij de brug staken we de Kanaalweg over om de berm af te dalen. We wandelden zowat 400 m naar links via een wandelpad langs de grens, om dan rechts de Kanaalweg te verlaten. Even later, gekomen ter hoogte van een tweede veerooster, beklommen we naar links opnieuw de dijk.

We hadden daar een schitterend uitzicht op de Zwinpolder links en rechts op de Kleine Paspolder. Na een brede bocht kwamen we ter hoogte van een afslag, alwaar we linksaf gingen en vervolgens de hoofdweg naar Sluis bereikten. Ongeveer 200 m verder naar rechts staken we deze weg over, om aan een haag een voetpad in te gaan dat langzaam de wallen opging. Over een afstand van ongeveer 2,5 km bewandelden we nu de vestingen om aldus omheen Sluis te draaien. Vanuit alle hoeken keken we nu neer op het centrum en zagen het belfort en de molen. Aan de Zuidpoort van de vestingen dienden we af te dalen en konden daar van nabij restanten van de vesting bekijken. Hier konden we in de omgeving nog even bijtanken in de Molen van Sluis, waar we behalve een frisdrankje, ook konden genieten van de drukte van de bezoekers aan Sluis. Even later gingen we via een stel trappen opnieuw de vestingen op om later voor het laatst af te dalen tot aan het kanaal naar Damme. We volgden de vaart naar links om via een brug de overkant te betreden. Bezijden de weg noteerden we de aanwezigheid van de Noordzee Route LF1a en de Maerlant Route van 52 km, terwijl we ons inmiddels bevonden op het traject van het LAW11 Grenslandpad.

De vaart verder naar links volgend, wandelden we tot aan de grens. Hier verlieten we het verloop van het kanaal, om rechts een smalle weg te kiezen, welke parallel verliep met de ringweg (N253), waar we even voordien waren onder door gegaan. Stilaan naderden we opnieuw het marktplein van Sint Anna ter Muiden, doch alvorens huiswaarts te keren, hielden we nog even halt ter hoogte van d’ Ouwe Schuure, een hotel-restaurant, waar we buiten nog even konden genieten van een koel drankje. Na deze ontspannende afsluiter, staken we de N253 over om op die manier het marktplein te vervoegen. We eindigden deze zonnige wandeltocht na exact 29682 stappen, goed voor in totaal 22,558 km.”

301: Ternat, Zaterdag 12 juli 2014, 23 km. (6101,379 km.)

“Een verslag inzake een wandeltocht beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met start en aankomst te Ternat. Deze wandeling werd in de gids als volgt omschreven: ‘Genieten van heuvels en panorama’s in het Pajottenland. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou een gedeelte worden gevolgd van de GR512 alsook van de Streek-GR Groene Gordel. De totale wandelafstand bedroeg 23 km en ging van start ter hoogte van het station van Ternat. Nadat we ons voertuig veilig hadden kunnen achterlaten op de parking en uiteraard een hapje voor onderweg, konden we aan de wandeling beginnen. We gingen dus van start aan het station van Ternat om de Statiestraat naar rechts in te gaan en daarna de Assesteenweg over te steken. Aan de overzijde betraden we een smal steegje in de richting van de spoorweg, om aldaar ervan weg te draaien naar links, richting Sint-Catharinakerk van Sint-Katherina-Lombeek. Op weg daarheen volgden we een tijdje het traject van het Drie Dorpen Wandelpad. We wandelden omheen de kerk tot aan de hoofdingang, teneinde dan via de Kerkstraat tot aan een rotonde te gaan. Ter hoogte van deze rotonde namen we de Muilenlaan, tezelfdertijd een gedeelte volgend van de Boerenkrijgroute, een fietsomloop van 45 km. Ter hoogte van een kapelletje ging het scherp naar links en wat verder, ter hoogte van een kruis met zitbank, scherp naar rechts.

We stapten nu via een brede veldweg, langs het plaatselijke Knotwilgen Wandelpad. De veldweg ging over in een asfaltweg en leidde naar een betonweg, die we naar links dienden te volgen. We staken de spoorweg over om nog steeds het Knotwilgen Wandelpad verder af te leggen. Uiteindelijk bereikten we een kapel voorzien van enkele zitbanken. Aan de kapel wandelden we naar links, terwijl we zicht kregen op het rechts gelegen Liedekerkebos. Gekomen aan een T-splitsing verlieten we het tot nog toe gevolgde wandelpad en gingen linksaf min of meer doorheen een tunnel van de overhangende takken. We kwamen wat verder aan een asfaltwegje dat we naar rechts dienen op te gaan. We staken nadien een brede betonweg over, terwijl we ons bevonden op het Sint Amandus Wandelpad. Stilaan naderden we Borchtlombeek, om dan via de openbare weg verder te wandelen langs de Looyeweg, de Vlamingweg, de Reusestraat en vervolgens de Kloosterstraat in de richting van Strijtem. Uiteindelijk kwamen we aan het kruispunt van de Kloosterstraat en de Lostraat. We hielden de richting rechts aan om dan de Nieuwbaan links in te gaan, die we bewandelden tot aan de Broekstraat. In de Broekstraat kregen we even later een smal wandelpad voor de voeten, dat wat verder kronkelde en af en toe een modderig karakter had. We arriveerden uiteindelijk in de Kleemstraat en nog steeds het Sint Amandus Wandelpad volgend, even verder links de Sleestraat in.

Een kruispunt verder wandelen we de Dieptstraat in, waar we konden vaststellen dat we jammer genoeg even voordien onze stappenteller waren verloren. We hadden evenwel geen idee wanneer of waar juist, zodat rechtsomkeer maken weinig zin had. Dus zetten we onze wandeltocht verder via de Dieptstraat. Enkele bochten later betraden we een veldweg welke ons flink liet klimmen. Later konden we dan afdalen en terecht komen ter hoogte van een drukke weg, de N285. We staken deze drukke weg over via de Louis Spaakstraat en bemerkten ter hoogte van het pand nr. 5 een enorme eend. We arriveerden in de Carnaalstraat welke we naar links afdaalden. Het volgende kruispunt gebood ons de Frans Baetensstraat rechtdoor in te gaan, gevolgd door de stijgende Gustaaf Breynaertstraat. Zowat 200 m verderop draaiden we links in Keurebeekveldbos om vervolgens via een smal pad verder te dalen tussen weiden en afsluitingen om tot slot aan te komen in Kattenbos. Een veldweg en een beklimming later kwamen we aan kruispunt, voorzien van een grote vierkantshoeve. Op het kruispunt wandelen we naar links en hadden hier over korte afstand de wit-rode markeringen van de GR512 als gids. We konden er dan ook een wandelboom bekijken. De GR512 leidde ons naar de verder gelegen Afspanning Tomberg, alwaar we meteen de GR512 verlieten en inruilden voor de Streek-GR Groene Gordel.

We stapten verder rechtdoor via de Oude Brusselsestraat. Waar de weg een bocht maakte naar rechts, stapten we rechtdoor een veldweg op, welke naar links draaide. Na wat draaien en keren ging onze wandelroute langs de rand van een bosje. Korte tijd nadien ging het pad steil rechts de hoogte in tot op een T-splitsing om daar dan naar links een bospad op te gaan. Boven gekomen daalden we af naar links in de richting van de lager gelegen N8. Over korte afstand volgden we de N8 naar rechts om ter hoogte van het pand nr. 394, aan de overzijde een stijgend asfaltwegje naar links in te gaan. Op een kruispunt gingen we aan de overzijde verder via de Kapellestraat, welke spoedig overging in een veldweg. Waar enkele veldwegen samen kwamen, daalden we naar rechts af via een smaller worden pad naast een weideafsluiting. We bemerkten ondertussen dat we een andere lokale wandelroute betraden, met name het Pol de Mont Wandelpad. We kregen zicht op de kerk van Wambeek, onze volgende bestemming, welke we luttele minuten later bereikten ter hoogte van een plein. Na het bekijken van de Sint-Remigiuskerk gingen we ter hoogte van het plein verder naar links, ondertussen wandelend langs het Landbouw Leerpad (30 km).

Net nadat we de kerk hadden verlaten, kwamen we langs het geboortehuis van Pol de Mont, een woning voorzien van een gedenkplaat. Achter de woning zetten we onze tocht verder naar rechts in de Klapscheutstraat, om even later aan een kapelletje de Pol de Montstraat in te gaan. 50 m in de Pol de Montstraat verlieten we deze via een smal wandelpad links om vervolgens een grote weg over te steken. Aan de overzijde bleven we rechtdoor stappen in de richting van de spoorlijn, via een doortocht van een bosje. We bereikten alzo de verhoogde spoorberm om via een tunnel onder de spoorlijn door te gaan. We bleven rechtdoor wandelen naast een weide. Het wegje kronkelde in de richting van Ternat, dat we even later bereikten via de ’t Serclaesstraat. Deze straat leidde langs het voetbalveld van Sporting Ternat en liet ons de Statiestraat oversteken. Aan de overzijde betraden we de Kloosterweg en die liet ons aankomen ter hoogte van de kerk van Ternat. Aldaar namen we definitief afscheid van de geel-rode markeringen van de Streek-GR Groene Gordel.

Aan de kerk gingen we linksaf via een smal straatje om op de Borredam te komen, richting spoorlijn. Door middel van de Van Overstraetenlaan kwamen we opnieuw in de Statiestraat en weinige ogenblikken later kwamen we aan het station van Ternat, alwaar we enkele uren vroeger waren van start gegaan. Meteen het einde van deze wandeltocht.”

300: Duffel, Zaterdag 07 juni 2014, 21,9 km. (6078,379 km.)

“Deze wandeltocht werd beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Duffel. In de wandelgids verkreeg deze dagtocht als titel: ‘ Ingeduffeld op spoorspeurtocht’. Het parcours had een voorziene lengte van 23,7 km, doch kon onderweg worden verkort tot 21,9 km. Tijdens het verloop van de wandeling zou een gedeelte worden gevolgd van de GR12. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van het station van Duffel, waar gebruik kon worden gemaakt van de gratis parking, teneinde het voertuig veilig achter te laten. Alvorens we van start gingen, namen we vanzelfsprekend de tijd om vooreerst te denken aan de inwendige mens, met andere woorden een laat ontbijt. Even later echter waren we klaar om aan deze dagtocht te beginnen, zij het echter onder een niet volledig wolkenvrije hemel. We vertrokken aan het station van Duffel om er tegenover de Stationsstraat in te gaan, gevolgd door de Norbertijnerlei rechts. Even verder kwamen we aan de ruïnes van het waterkasteel Ter Elst, de eerste bezienswaardigheid van de dag. We gingen in tegenwijzerzin omheen het kasteel, om net voor de kasteelbrug rechts-links te gaan via een parkpad. Gekomen aan de eerste vijver hielden we links om doorheen het Muggenbergpark te stappen. Aan de rand van het park gingen we links naar het standbeeld van Kiliaan wellicht de beroemdste Duffelaar.

Aldaar aangekomen staken we de drukke Hondiuslaan over, om ter hoogte van een pleintje links de gekasseide winkelstraat op te gaan, de Kiliaanstraat. We hielden er echter even een korte wandelpauze, om te genieten van een kopje koffie in Tea Room ’t Ridderke. Even later vervolgden we onze tocht door de winkelstraat om ter hoogte van het pand nr. 88, links via een passage onder een burgerwoning te gaan. Een mooie muurschildering konden we er alvast bewonderen. We arriveerden achter de Sint-Martinuskerk van Duffel, waar we eveneens in tegenwijzerzin omheen gingen, ondertussen wandelend langs het parcours van de Vierparkenwandeling (5 km). Na het bekijken van de kerk ging het rechts in de Rooienberg, richting museum en ziekenhuis. Via een parallelstraat ging het in de richting van het zwembad, om via een poort even later te stappen tussen voetbalvelden. We kwamen in een straat met arbeiderswoningen om daar op het einde linksaf te wandelen. Via de Wouwendonkstraat kwamen we ter hoogte van de spoorlijn Brussel-Antwerpen, welke we overschreden via een voetgangersbrug. Rechtdoor volgend, staken we nadien de Waarloossteenweg over om aan de overzijde links een kasseiweg in te gaan. Ter hoogte van de Franse Lei, sloegen we rechtsaf, om 400 m verder hetzelfde te doen en zo opnieuw de Waarloossteenweg te betreden.

Aan de overzijde gingen we de Draakbosweg in, hierbij het Hoevepad volgend over een afstand van ongeveer 1 km tussen weiden en langs serres. Even later gingen we linksaf in de Achterstraat en nadien rechts op een veldweg, afgezoomd met knotwilgen, nog steeds Achterstraat. We kwamen ter hoogte van een kruispunt voorzien van een zitbank om dan de Kriekelaarstraat te kiezen. We bemerkten er de bordjes inzake de Abraham Hansroute, een fietsomloop van 40 km. Ondertussen vervolgden we nog steeds rechtdoor, gingen onder een dubbele hoogspanningslijn door en troffen de Pauwhoevestraat aan. Aan de Pauwhoeve ging het andermaal links tot de weg eindigde. We dienden er gebruik te maken van een trapje om in een weide terecht te komen en een populierendreef in te gaan, om tenslotte andermaal via een trapje over de schrikdraad te stappen. Zo bereikten we de oude spoorwegbedding van de vroegere lijn 25A en kregen onmiddellijk de rood-witte markeringen in het oog van de GR12. We draaiden bijgevolg naar links om deze oude bedding, tussen het weelderig groen te volgen. Iets meer dan 1 km verder, verlieten we even de spoorbedding naar rechts via de Beekboshoek, teneinde het centrum van Waarloos te bereiken. De straat volgend, kwamen we aan een pleintje en gingen via een kerkwegel links tot bij de Sint-Michielskerk van Waarloos.

Inmiddels was het de hoogste tijd voor een sanitaire stop en tevens drankpauze, zodoende hielden we even halt in de nabijheid van de kerk in café Brouwershuis. We hadden er voorheen de bordjes bemerkt inzake de Oude Spoorwegwandeling van 11,3 km, waarvan we zonet reeds een gedeelte hadden gezien. Na deze verdiende rust- en drankpauze konden we onze wandeling vervolgen. We verlieten aldus het centrum van Waarloos via enkele woonstraten, gevolgd door een korte passage in het Hessepoelbos, om opnieuw het natuurgebied van de Oude Spoorwegberm te bereiken. We draaiden rechtsaf en bevonden ons terug op het parcours, dat we voordien hadden verlaten voor een halte in Waarloos. Zowat 3 km verder eindigde onze tocht langs de voormalige spoorbedding ter hoogte van het waterbekken van Eekhoven. Noodgedwongen dienden we de straat naar rechts in te gaan en 250 m verder linksaf in Notmeir, een straatje dat zowat de omtrek van het waterbekken volgde. We wandelden langs een vogelkijkhut, dat uitzicht bood over het waterbekken. Zowat 200 m voorbij een picknickplaats dienden even rechts en vervolgens linksaf te wandelen, tot aan de mooie Lazaruskapel in het gehucht Lazernij. Net voorbij de kapel arriveerden we op de Mechelsesteenweg.

Hier hadden we de mogelijkheid om de wandeling met 1,8 km in te korten, wat we ook deden. We gingen bijgevolg linksaf op de Mechelsesteenweg tot aan de Walembrug over de Nete. Voorbij de brug namen we de eerste straat links, de Weverstraat en zo ging onze wandeling verder tussen bos en woningen tot aan de Blankaartvijver. Een bord met de vermelding ‘De Slijkvissers’ vertelde iets meer over de vijver. Aan het einde van de vijver ging het via een hekje richting domein Roosendael. Even later betraden we het domein en konden er alvast nog even verpozen in café Roosendael, alvorens het laatste gedeelte van de tocht aan te vatten. Na een drankje konden we het domein verlaten via een enorme toegangspoort, om vrijwel dadelijk links een brede bosweg in te slaan. Zowat 400 m verder bereikten we een kruispunt van bospaden, alwaar we afscheid namen van de rood-witte GR-tekens. We gingen naar links langsheen de rand van een weide om aldus de Netedijk te bereiken en uiteraard te beklimmen. Meteen troffen we er de aanduidingen inzake de LF5 Vlaanderen Fietsroute. We gingen het jaagpad naar rechts op, richting Duffel.

De Netedijk volgend, daalden we net voor een picknickbank af naar het lager gelegen natuurgebied Mosterdpot. Doorheen een stukje bos kwamen we terecht in een woonwijk om even later, via de Zandstraat te stappen tot nabij de Liersesteenweg. Net voor de steenweg ging het naar links via een asfaltwegje van jeugdzorgcentrum Ter Elst. We gingen voorbij een vervallen karrenschuur, een restant van de hoeve Mosterdpot en kwamen bij de vijver van het Mosterdpotven. We hielden rechtdoor aan en kwamen op de Mechelsebaan uit, om nadien onder de spoorlijn Brussel-Antwerpen te gaan. Via enkele aardewegen en bospaden bereikten we de kapel, waar we konden lezen dat Sint-Gummarus en Sint-Rumoldus elkaar daar zouden hebben ontmoet. Gekomen ter hoogte van de poort van de Antwerpse Water Werken, gingen we naar links, richting spoorlijn, om die over korte afstand naar rechts te volgen tot aan de brug over de Nete. Vervolgens overschreden we de Nete via een fietsers- en voetgangerspasserelle, net naast de voorbijrijdende treinen. Aan de overzijde van de Nete, wandelden we opnieuw over het jaagpad, ditmaal naar rechts. Vierhonderd meter verder verlieten we de Netedijk naar links en kwamen we opnieuw aan de ruïne van kasteel Ter Elst.

We volgden nu over korte afstand in omgekeerde richting de weg terug naar het station van Duffel. Het einde van alweer een prachtige wandeltocht. We eindigden onze wandeling dan ook na exact 21,9 km en konden met een voldaan gevoel terug huiswaarts.”