304: Steenbrugge, Zaterdag 02 augustus 2014, 26,766 km. (6176,663 km.)

“Het relaas met betrekking tot onze belevenissen, tijdens een wandeltocht met start en aankomst te Steenbrugge. Deze wandeling werd beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘O! ’t Ruisen van het ranke riet!.. komt langs en hoort en ziet’. Tijdens het verloop van deze tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de GR129 en de Streek-GR Uilenspiegel. De aanbevolen vertrekplaats situeerde zich ter hoogte van de Sint-Pietersabdij te Steenbrugge. De totale wandelafstand bedroeg 25,5 km, doch kon onderweg worden verkort tot 20,5 km. Na een verplaatsing per auto, konden we het voertuig kwijt op de parking links van de ophaalbrug aan de abdij, teneinde even later van start te gaan. Rechts van de Sint-Pietersabdij, troffen we de wit-rode tekens aan van de GR129, welke ons vrijwel onmiddellijk de richting gaven van een oude spoorwegbedding, de vroegere lijn 58 tussen Gent en Brugge. We dwarsten een weg en volgden de bedding tot aan het bos, waar het groteroutepad naar links draaide en het bos inging. Een aangenaam te bewandelen pad liet ons gaan voorbij het Sint-Lucasziekenhuis, waar we de Mazelbeek en het Sint-Trudoledeke overstaken. Ondertussen volgden we een deel van een lokale wandelroute, het Meersen Wandelpad. Even verder echter dienden we afscheid te nemen van de wit-rode tekens van de GR129.

We bleven voorlopig nog even de oude spoorwegbedding volgen en staken de N337 over, terwijl we ondertussen het gezelschap hadden verkregen van de Beverhoutsroute (38 km). In de nabijheid troffen we het geopende café Wegwijzer aan, tijd om even te pauzeren en te genieten van een kopje koffie. Na deze wandelpauze vervolgden we onze wandeltocht. Iets voorbij een eerste kruispunt op de oude bedding, verlieten we deze naar links via een fietspad, aangeduid als Fietsroute 5, dat ons even later liet gaan op de Gemeneweideweg Zuid. Op korte afstand daar vandaan betraden we het natuurgebied Gemene Weidebeek. Geruime tijd wandelden we aldaar naast een beek, over de beek, opnieuw naast de beek, eerst links dan weer rechts, om vervolgens doorheen een bosje te stappen. Na wat draaien en keren door het bos, kwamen we aan de uitgang ter hoogte van de weg. Aan de overzijde gingen we verder via een kasseiweg, de Rijkeveldestraat om ter hoogte van een bocht naar rechts, links opnieuw de oude spoorwegbedding op te gaan. Zowat 300 m verder verlieten we alweer de bedding om rechts een dreef in te stappen, om zo het natuurreservaat de Schobbejakshoogte te betreden. We bemerkten er de aanduidingen inzake het Ryckevelde Wandelpad.

Langsheen de rand van het bos stappend, ging het even verder ter hoogte van een andere dreef met slagboom linksaf. Op die manier passeerden we het brandbestrijdingscentrum, om nadien er naar rechts verder te stappen. De bosweg boog uiteindelijk naar links richting kasteel Ryckevelde. We gingen omheen het kasteel tot aan de toegangsdreef, dwarsten beide toegangswegen om dan de eerste rood-gele tekens aan te treffen van de Streek-GR Uilenspiegel, waarvan we de volgende 7,5 km het traject zouden bewandelen. Deze route liet ons vooreerst voorbij een Mariabeeld gaan, om dan links verder te gaan tot aan de Meersbeek. Een tijdje volgden we het verloop van de beek om aan te komen aan een kasseiweg, welke we naar links dienden op te gaan. Wat verder ging het nogmaals naar links via een andere kasseiweg Ten Torre, dat leidde langsheen de rand van een bosje en voorbij de hoeve Ter Leiden. Een 300-tal m verder kozen we een mooie dreef rechts om door te wandelen. Na enkele malen te zijn veranderd van wandelrichting arriveerden we tenslotte aan de vakantiehoeve De Bergvallei.

De Streek-GR volgend, wandelden we naar links, licht klimmend tot aan een bosje, waar we andermaal links draaiden. We klommen nog wat hogerop tot aan de Egyptestraat die we naar rechts dienden in te gaan. We staken vervolgens de weg Sijsele-Oedelem over en bereikten verderop de Zangberghoeve. Daar aangekomen namen we even de tijd om te genieten van een drankje in de Zandberghoeve. Een korte pauze later zetten we onze wandeltocht verder naar rechts, voorbij de poort en even later voorbij de Bergbeek. Via een lange dreef ging het vooreerst in dalende zin, om nadien terug te klimmen tot aan een verharde weg. Hier verlieten we de Streek-GR Uilenspiegel welke een andere richting uitging. We sloegen rechtsaf om even verder opnieuw de weg Sijsele-Oedelem over te steken en de Bergstraat in te gaan. Eenmaal over het hoogste punt kwamen we aan een hoeve, tevens splitsing, waar we ditmaal naar links wandelden. We gingen in dalende zin, om dan een rechts gelegen veldweg tussen populieren in te wandelen. Aldaar bevonden we ons op de plaatselijke Oedelemberg Wandelroute. Verder afdalend tot aan een T-splitsing, dienden we vervolgens de rechterweg op te gaan om dan de N327 over te steken. Via een fietsdoorgang betraden we de erachter gelegen wijk. Daar konden we nog even wat energie opslaan in Pat’s Coffee. We bevonden ons inmiddels in de Beverhoutsveldstraat.

Aan de overzijde van de straat namen we vervolgens een afslag ‘Hof Ter Praet’, om even later, na een rechts-links beweging, het Rijkevelde Ruiterpad in te gaan. Langsheen een mooie rietkraag stapten we verder langs het voormalige tracé van de oude stoomtram naar Knesselare. De weg boog licht naar links, om dan opnieuw aansluiting te vinden met de GR129. Over zowat 700 m volgden we nu de wit-rode markeringen naar links, door middel van een veldweg langs het Sint-Trudoledeke, om halverwege naar rechts een zeer modderig pad te volgen tot aan de Hoofdsloot. Daar gingen we via een veldweg naar rechts en namen er afscheid van de GR129. We trokken zo door de Assebroekse Meersen en hadden in de verte zicht op de kerk van Assebroek. Voorbij de Hoofdsloot ging het linksaf, waar we nogmaals konden genieten van het plaatselijke Meersen Wandelpad. We passeerden nog een klein bosje en dan ging het rechtsaf. Via een hekje betraden we een pad tussen weiden die we nadien verlieten langs een tweede hekje. Volgens lokale info ging het hier over de Chartreuzenmeersen. Tal van kleine bosjes, de Steenbrugse Bosjes, gingen aan het oog voorbij. Eenmaal het laatste bosje voorbij, leidde een veldweg rechts ons terug naar de voormalige spoorwegbedding, welke we vroeger op de dag reeds hadden betreden.

We kwamen terug op de plaats van vroeger op de dag en gingen nu in tegengestelde richting naar de plaats van vertrek van de wandeling. Een halve kilometer later kwam een einde aan deze mooie en vooral zonnige wandeldag. We bereikten opnieuw de parking aan de Sint-Pietersabdij na 35688 stappen en 26,766 km wandelen. Met een voldaan gevoel konden we beginnen aan de terugreis.”

101: Sijsele, Zaterdag 18 juli 2009, 18,58 km. (1960,634 km.)

Een georganiseerde wandeltocht, welke voorheen in de wandelgids Marching werd aangekondigd als volgt: ‘Zaterdag – Samedi 18/07/2009, 8340 Sijsele (West-Vlaanderen) – Op stap door Ryckevelde, 6-12-18-24 km. Wandelclub Roal Benti. Start: Feesttent KLJ. Prachtige natuurwandeling door dreven en bossen. Ryckevelde op zijn best. Het oude Male herbergt een geschiedenis waarvan het begin zich situeert in de vroege middeleeuwen. Een aanrader in uw agenda.’ Na afloop schreven we het navolgende relaas met betrekking tot onze belevenissen onderweg, op zaterdag 18 juli 2009, omstreeks 17:48 uur.

“Na de opgelopen kwetsuren van de voorbije weken en de daarmee gepaard gaande verplichte rust, waren we vandaag hoopvol gestemd om opnieuw te gaan wandelen. Deze morgen vertrokken we dan ook richting Sijsele, gelegen in West-Vlaanderen. Daar werd immers door de wandelclub Roal Benti, een wandeltocht ingericht onder de titel ‘Op stap door Ryckevelde’. Reeds bij het vertrek voelden we een strakke wind en op weg naar de plaats van inschrijving, vielen de eerste regendruppels. Het beloofde een dag te worden in mineur. Ter plaatse aangekomen vonden we een parkeerplaats op een daarvoor voorziene weide, in de onmiddellijke nabijheid van de opgerichte feesttent van de KLJ. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12, 18 en 24 km. Gezien we tijdens het verloop van de wandeltocht zouden bekijken hoe het ons verging, zouden we later beslissen welke afstand we zouden wandelen. Na een hapje en een koffie, gingen we op weg.

Bij het verlaten van de feesttent, bemerkten wij reeds dadelijk een eerste splitsing. Hier stelden we vast dat we naar links dienden te gaan, waar zowel voor de 18 als de 24 km, er tweemaal in die richting diende te worden gewandeld. Wat verderop staken we de drukke steenweg Maldegem - Brugge over, om ons te begeven in de richting van een klein stukje bos. We volgden geruime tijd de rand van dit bos, op een ernaast gelegen asfaltweg. Al spoedig bereikten we het grondgebied van Sint Kruis Brugge, waar we een eerste bezienswaardigheid konden bekijken, de Sint Trudo Abdij van Male. De wandelaars werden gedeeltelijk door het park van deze site gestuurd, om vervolgens via enkele aanpalende straten, een lange kasseiweg in het vizier te krijgen. Deze, op een heerweg lijkende baan, leidde ons terug naar het grondgebied van Sijsele. Al even vlug zagen we de plaatsnaamborden met de vermelding Moerkerke, om een paar honderd meter verder opnieuw Sijsele te zien staan. We bevonden ons hier blijkbaar op de scheiding van enkele gemeenten.

Even verder verlieten we de openbare weg, om via enkele veldwegen aan te komen in een verkaveling. Daar werden enkele straten gevolgd, tot we aankwamen aan het lokaal van de plaatselijke KLJ vereniging. Daar hadden we na 7,02 km een eerste controle. Na een kort oponthoud, trokken we opnieuw op pad. Kort na het verlaten van de controlepost, bemerkten we een splitsing, waar er voor de afstand van 24 km een bijkomende lus diende te worden gewandeld. Het zekere voor het onzekere nemend, besloten we om hier te kiezen voor de 18 km en eventueel morgen een wat langere afstand te wandelen. We sloegen dus een rechts gelegen pad in, dat ons leidde naar de steenweg Maldegem - Brugge. We dwarsten voor een tweede maal deze drukke weg, om aan de overzijde een smalle rijweg te nemen tussen de velden. De wandeling verliep via enkele verkeersarme straten, tussen velden, weilanden en boerderijen. We gingen langsheen een links gelegen maïsveld, terwijl we rechts in de verte zicht kregen op de kerk van Sijsele. Er tussenin lag een weide waar het vee rustig doorging met grazen.

Voorbij het veld bereikten we de kazerne van deze gemeente. We volgden opnieuw de openbare weg en vanaf nu het traject van het Ryckevelde wandelpad en van de Beverhouts fietsroute. Een mooie lange dreef later, bereikten we de feesttent van de KLJ, waar we een tweede controle hadden. Ondertussen waren we 13,91 km ver. Tijd dus voor een hapje en een drankje. Er was aldaar een tornooi minivoetbal van start gegaan en technici waren druk doende met de opbouw van de lichtinstallatie in de feesttent. Na de korte pauze, volgden we opnieuw dezelfde richting als voorheen op de dag, om wat verderop rechtdoor te gaan en een oude spoorwegbedding te volgen. Ook hier troffen we opnieuw de Beverhouts fietsroute aan. Ondertussen kwam de zon te voorschijn en het beloofde dan toch nog een aangename dag te worden.

Hier kwamen we terecht op het mooiste gedeelte van de wandeling. We volgden de oude bedding, links en rechts omgeven door een prachtig stuk bos. We zagen informatie aangaande de lokale Abdijroute en bemerkten bordjes van het Schilderspad. Zoals we verder konden lezen, bevonden we ons nu in het Domein Ryckevelde. Volgens de aangebrachte infopanelen, bevonden we ons zelfs op militair domein. Zo volgden we de ene dreef na de andere, met telkens om de hoek een ander zicht op het prachtige domein. Hier werd duidelijk ook beheerswerk verricht, vooral heideherstel. Af en toe volgden we een zandweg doorheen het bos. Middenin het bos bevindt zich het Maritiem Damage Control Center, ons nog bekend van de televisie. Hier werden immers in het verleden opnamen gemaakt. We gingen omheen dit terrein om het kasteel van Ryckevelde te bereiken. Ook hier werd even de tijd genomen om wat foto's te nemen van dit prachtige gebouw.

Naast het kasteel volgden we een dreef doorheen het bos, om uiteindelijk het Ryckevelde wandelpad te volgen, terug op weg naar de feesttent. We kunnen terugblikken op een geslaagde wandeling, vermits we geen nieuwe kwetsuren hebben opgelopen en blijkbaar min of meer reeds hersteld zijn van de vorige. We hadden zonder moeite de 18,58 km kunnen verwerken en kunnen uitkijken naar een volgende wandeling. De wandelclub had zijn best gedaan om te zorgen voor een afwisselend parcours, duidelijk voorzien van de nodige bewegwijzering. Toen we huiswaarts reden, zagen we dat omstreeks 13 uur, reeds 811 wandelaars waren van start gegaan. Ondertussen scheen volop de zon en kwamen nog steeds nieuwe deelnemers zich aanmelden. Uiteraard kenden we deze organisatie reeds van vroegere wandelingen in de omgeving, een reden om nog eens terug te keren dus.”

Tot slot van deze beschrijving, volgt uiteraard nog een korte weergave, van datgene wat na afloop van de tocht, werd toevertrouwd aan de wandelboekjes. ‘K: Landelijke wandeling. Eerste lus viel mee. Tweede niet! De derde door Ryckevelde en langs het militair domein, was mooi. Hevige wind, zeker geen zomer. Sijsele, Sint Kruis Brugge (Male) en Moerkerke. J: Tocht doorheen Sijsele, Sint Kruis Brugge en Moerkerke. Doorheen het domein Ryckevelde, langs het ‘maritiem damage control center’. Start in feesttent KLJ.’