“Deze wandeltocht werd beschreven in de
Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Duffel. In de wandelgids verkreeg
deze dagtocht als titel: ‘ Ingeduffeld op spoorspeurtocht’. Het parcours had
een voorziene lengte van 23,7 km, doch kon onderweg worden verkort tot 21,9 km.
Tijdens het verloop van de wandeling zou een gedeelte worden gevolgd van de
GR12. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van het station van
Duffel, waar gebruik kon worden gemaakt van de gratis parking, teneinde het
voertuig veilig achter te laten. Alvorens we van start gingen, namen we
vanzelfsprekend de tijd om vooreerst te denken aan de inwendige mens, met
andere woorden een laat ontbijt. Even later echter waren we klaar om aan deze
dagtocht te beginnen, zij het echter onder een niet volledig wolkenvrije hemel.
We vertrokken aan het station van Duffel om er tegenover de Stationsstraat in
te gaan, gevolgd door de Norbertijnerlei rechts. Even verder kwamen we aan de
ruïnes van het waterkasteel Ter Elst, de eerste bezienswaardigheid van de dag.
We gingen in tegenwijzerzin omheen het kasteel, om net voor de kasteelbrug
rechts-links te gaan via een parkpad. Gekomen aan de eerste vijver hielden we
links om doorheen het Muggenbergpark te stappen. Aan de rand van het park
gingen we links naar het standbeeld van Kiliaan wellicht de beroemdste
Duffelaar.
Aldaar aangekomen staken we de drukke Hondiuslaan
over, om ter hoogte van een pleintje links de gekasseide winkelstraat op te
gaan, de Kiliaanstraat. We hielden er echter even een korte wandelpauze, om te
genieten van een kopje koffie in Tea Room ’t Ridderke. Even later vervolgden we
onze tocht door de winkelstraat om ter hoogte van het pand nr. 88, links via
een passage onder een burgerwoning te gaan. Een mooie muurschildering konden we
er alvast bewonderen. We arriveerden achter de Sint-Martinuskerk van Duffel,
waar we eveneens in tegenwijzerzin omheen gingen, ondertussen wandelend langs
het parcours van de Vierparkenwandeling (5 km). Na het bekijken van de kerk
ging het rechts in de Rooienberg, richting museum en ziekenhuis. Via een
parallelstraat ging het in de richting van het zwembad, om via een poort even
later te stappen tussen voetbalvelden. We kwamen in een straat met
arbeiderswoningen om daar op het einde linksaf te wandelen. Via de
Wouwendonkstraat kwamen we ter hoogte van de spoorlijn Brussel-Antwerpen, welke
we overschreden via een voetgangersbrug. Rechtdoor volgend, staken we nadien de
Waarloossteenweg over om aan de overzijde links een kasseiweg in te gaan. Ter
hoogte van de Franse Lei, sloegen we rechtsaf, om 400 m verder hetzelfde te
doen en zo opnieuw de Waarloossteenweg te betreden.
Aan de overzijde gingen we de Draakbosweg in,
hierbij het Hoevepad volgend over een afstand van ongeveer 1 km tussen weiden
en langs serres. Even later gingen we linksaf in de Achterstraat en nadien
rechts op een veldweg, afgezoomd met knotwilgen, nog steeds Achterstraat. We
kwamen ter hoogte van een kruispunt voorzien van een zitbank om dan de
Kriekelaarstraat te kiezen. We bemerkten er de bordjes inzake de Abraham
Hansroute, een fietsomloop van 40 km. Ondertussen vervolgden we nog steeds
rechtdoor, gingen onder een dubbele hoogspanningslijn door en troffen de
Pauwhoevestraat aan. Aan de Pauwhoeve ging het andermaal links tot de weg
eindigde. We dienden er gebruik te maken van een trapje om in een weide terecht
te komen en een populierendreef in te gaan, om tenslotte andermaal via een
trapje over de schrikdraad te stappen. Zo bereikten we de oude spoorwegbedding
van de vroegere lijn 25A en kregen onmiddellijk de rood-witte markeringen in
het oog van de GR12. We draaiden bijgevolg naar links om deze oude bedding,
tussen het weelderig groen te volgen. Iets meer dan 1 km verder, verlieten we
even de spoorbedding naar rechts via de Beekboshoek, teneinde het centrum van
Waarloos te bereiken. De straat volgend, kwamen we aan een pleintje en gingen
via een kerkwegel links tot bij de Sint-Michielskerk van Waarloos.
Inmiddels was het de hoogste tijd voor een
sanitaire stop en tevens drankpauze, zodoende hielden we even halt in de
nabijheid van de kerk in café Brouwershuis. We hadden er voorheen de bordjes
bemerkt inzake de Oude Spoorwegwandeling van 11,3 km, waarvan we zonet reeds een
gedeelte hadden gezien. Na deze verdiende rust- en drankpauze konden we onze
wandeling vervolgen. We verlieten aldus het centrum van Waarloos via enkele
woonstraten, gevolgd door een korte passage in het Hessepoelbos, om opnieuw het
natuurgebied van de Oude Spoorwegberm te bereiken. We draaiden rechtsaf en
bevonden ons terug op het parcours, dat we voordien hadden verlaten voor een
halte in Waarloos. Zowat 3 km verder eindigde onze tocht langs de voormalige
spoorbedding ter hoogte van het waterbekken van Eekhoven. Noodgedwongen dienden
we de straat naar rechts in te gaan en 250 m verder linksaf in Notmeir, een
straatje dat zowat de omtrek van het waterbekken volgde. We wandelden langs een
vogelkijkhut, dat uitzicht bood over het waterbekken. Zowat 200 m voorbij een
picknickplaats dienden even rechts en vervolgens linksaf te wandelen, tot aan
de mooie Lazaruskapel in het gehucht Lazernij. Net voorbij de kapel arriveerden
we op de Mechelsesteenweg.
Hier hadden we de mogelijkheid om de wandeling
met 1,8 km in te korten, wat we ook deden. We gingen bijgevolg linksaf op de
Mechelsesteenweg tot aan de Walembrug over de Nete. Voorbij de brug namen we de
eerste straat links, de Weverstraat en zo ging onze wandeling verder tussen bos
en woningen tot aan de Blankaartvijver. Een bord met de vermelding ‘De
Slijkvissers’ vertelde iets meer over de vijver. Aan het einde van de vijver
ging het via een hekje richting domein Roosendael. Even later betraden we het
domein en konden er alvast nog even verpozen in café Roosendael, alvorens het
laatste gedeelte van de tocht aan te vatten. Na een drankje konden we het
domein verlaten via een enorme toegangspoort, om vrijwel dadelijk links een
brede bosweg in te slaan. Zowat 400 m verder bereikten we een kruispunt van
bospaden, alwaar we afscheid namen van de rood-witte GR-tekens. We gingen naar
links langsheen de rand van een weide om aldus de Netedijk te bereiken en
uiteraard te beklimmen. Meteen troffen we er de aanduidingen inzake de LF5
Vlaanderen Fietsroute. We gingen het jaagpad naar rechts op, richting Duffel.
De Netedijk volgend, daalden we net voor een
picknickbank af naar het lager gelegen natuurgebied Mosterdpot. Doorheen een
stukje bos kwamen we terecht in een woonwijk om even later, via de Zandstraat
te stappen tot nabij de Liersesteenweg. Net voor de steenweg ging het naar
links via een asfaltwegje van jeugdzorgcentrum Ter Elst. We gingen voorbij een
vervallen karrenschuur, een restant van de hoeve Mosterdpot en kwamen bij de
vijver van het Mosterdpotven. We hielden rechtdoor aan en kwamen op de
Mechelsebaan uit, om nadien onder de spoorlijn Brussel-Antwerpen te gaan. Via
enkele aardewegen en bospaden bereikten we de kapel, waar we konden lezen dat Sint-Gummarus
en Sint-Rumoldus elkaar daar zouden hebben ontmoet. Gekomen ter hoogte van de
poort van de Antwerpse Water Werken, gingen we naar links, richting spoorlijn,
om die over korte afstand naar rechts te volgen tot aan de brug over de Nete.
Vervolgens overschreden we de Nete via een fietsers- en voetgangerspasserelle,
net naast de voorbijrijdende treinen. Aan de overzijde van de Nete, wandelden
we opnieuw over het jaagpad, ditmaal naar rechts. Vierhonderd meter verder
verlieten we de Netedijk naar links en kwamen we opnieuw aan de ruïne van
kasteel Ter Elst.
We volgden nu over korte afstand in omgekeerde
richting de weg terug naar het station van Duffel. Het einde van alweer een
prachtige wandeltocht. We eindigden onze wandeling dan ook na exact 21,9 km en
konden met een voldaan gevoel terug huiswaarts.”
Zo zou men even weer gaan geloven in sprookjes en legenden ♥
BeantwoordenVerwijderen