308: Zonnebeke, Zaterdag 23 augustus 2014, 22,89 km. (6275,58 km.)

“Dit verhaal heeft betrekking op een wandeling met start in Zonnebeke en wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. De tocht verkreeg in de gids de volgende titel: ‘Een wandeling door het oorlogsverleden van Passendale en Zonnebeke’. De totale wandelafstand bedroeg 21,9 km eventueel verlengd tot 22,6 km. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Zonnebeke. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou onderweg een gedeelte worden gevolgd van de GR128. Na een laattijdig ontbijt ter plaatse konden we even later beginnen aan deze wandeling. We vertrokken aan de kerk van Zonnebeke en namen aan de overzijde van de rotonde de Langemarkstraat, om te wandelen voorbij het gemeentehuis. Even verder ging het rechtsaf in de Maagdestraat tot aan het bord einde bebouwde kom van Zonnebeke. Daar wandelden we linksaf op de oude spoorwegbedding Ieper - Roeselare, thans een fiets- en wandelpad. We gingen voorbij een infobord betreffende ‘Battle of Broodseinde’ en dwarsten nadien een asfaltweg ter hoogte van een eerste Anzaczuiltje. (Australian and New Zealand Army Corps) Tevens bemerkten we er de bordjes inzake de The Legacy Route en de Vredesroute van 45 km. We staken een asfaltwegje over ter hoogte van het fietsknooppunt 30 om verder aan te komen aan het fietsknooppunt 36 bij een tweede Anzaczuiltje.

Daar aangekomen maakten we een lus naar het Tyne Cot Cemetery, met andere woorden linksaf in de Tynecotstraat, om tezelfdertijd te wandelen langs de Bedevaartsroute van 40 km en de Ypres Salientroute. Dit ommetje naar de Britse begraafplaats en het bezoek daaraan was volgens onze Dagstappergids goed voor 1,3 km, waarna we naar hetzelfde punt zouden terugkeren, het fietsknooppunt 36. Al bij al waren we onder de indruk van de grootte van deze begraafplaats en de staat waarin het wordt onderhouden. Na deze wandelpauze zetten we onze dagtocht verder. We gingen opnieuw langs de voormalige spoorwegbedding en staken de N303 over, de weg Passendale – Broodseinde. Aan de overzijde was de oude spoorbedding nu onverhard en niet langer geasfalteerd. We gingen wat verder zelfs tussen de struiken door, kregen een korte kasseistrook te verwerken en tot slot opnieuw asfalt, om dan de weg Passendale – Moorslede te bereiken aan de kaasmakerij Passendale. Aan de overzijde hielden we nog steeds dezelfde richting aan via een veldweg, even later overgaand in een grindpad, om dan ter hoogte van het kruispunt voorbij de panden met nrs. 11 en 9, het traject van de GR128 te verlaten. We namen bijgevolg tevens afscheid van de oude spoorwegbedding en sloegen rechtsaf.

We bevonden ons aldus in de Scherminkelstraat, om in de tweede bocht een veldweg rechts in te gaan. Deze kwam uit op een asfaltweg welke we naar links volgden richting kerk van Moorslede. Net voorbij het pand nr. 7 ging het opnieuw rechts via een veldweg welke links draaide naar de weg Passendale – Moorslede, dezelfde weg welke we reeds eerder hadden gekruist. Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts tot aan de fabriek Belgomilk. Daar volgden we aan de overzijde de Roomstraat, om even later een kapel ter ere van O.-L.-V. van Lourdes voorbij te gaan. Nadien gingen we rechts de Molenstraat in, om na een S-bocht de weg te verlaten ter hoogte van het pand nr. 16. Aldaar volgden we links een veldweg, omheen enkele serres om vervolgens te arriveren aan de weg Broodseinde – Moorslede. Aan de overzijde van de weg volgden we de richting naar het huis nr. 159 om dan via een grindpad naar links af te dalen naar het huis nr. 155 om juist ervoor rechts een grasweg op te gaan. Een kruispunt later kwamen we ter hoogte van een Ave Maria kapel waar we rechtdoor de Zuidstraat volgden, op de grens van de gemeenten Moorslede en Passendale. Het einde van de Zuidstraat bracht ons tot aan het calvariekruis op de Keiberg, het punt waar drie gemeenten aan elkaar grenzen: Moorslede, Passendale en Beselare.

We gingen rechts de Keibergstraat in, om af te dalen naar de Heulebeek en deze over te steken. De Keibergstraat ging over in de Spilstraat, alwaar we ter hoogte van het pand nr. 62 links de Slangenmeersstraat dienden te volgen. In de tweede bocht verlieten we de Slangenmeersstraat om rechtdoor een veldweg in te gaan en even later opnieuw linksaf te gaan aan een kruispunt met een andere veldweg. Zowat 100 verder maakten we een bocht naar rechts om zo te beginnen aan een beklimming naar de N303, de weg Broodseinde – Beselare. Aan de overzijde van de weg ging het verder via een veldweg naar rechts net voor het pand nr. 172, om aan het eerste kruispunt van veldwegen links te gaan in de richting van een torentje. We volgden er een lokale wandelroute, met name het Heksen Wandelpad. Aan het pand nr. 214 gekomen, dienden we andermaal rechts verder te stappen op een veldweg, om tenslotte een asfaltweg te bereiken, alwaar we links volgden tot op een kruispunt. Daar hielden we een wandelpauze, vermits we even konden genieten van een drankje in café De Reutel. Na het genieten van een ondertussen verdiende rustpauze konden we even later terug op pad.

We gingen verder via de Oude Kortrijkstraat naar rechts, tussen Bistro Merlijn en café De Reutel, teneinde af te dalen langs het vogelreservaat in het Reutelbos. We overschreden de Reutelbeek en wonnen aan hoogte in de richting van het bos. Net voor de ingang van het bos troffen we een gedenkplaat aan ter ere van sergeant Henry James Nicholas uit Nieuw-Zeeland. Aan de hoek van het Polygoonbos namen we rechts de grindweg langsheen de rand van het bos, om verder aan een wandelsluis ter hoogte van de tweede zijdreef, naar links het bos in te wandelen. Opnieuw, ter hoogte van de tweede zijdreef, ging het ditmaal rechtsaf, parallel met een ruiterpad achter een houten afsluiting. We kwamen dan terecht ter hoogte van het kruispunt met de hoofddreef in het bos, waar zich een schuilhut bevond. Hier verkregen we opnieuw aansluiting met de rood-witte tekens van de GR128. We zouden vanaf nu de GR volgen tot aan het einde van onze wandeltocht. We gingen bijgevolg in de hoofddreef rechtsaf in de richting van de Britse begraafplaats.

Net voor de muur van deze begraafplaats volgden we een bospad naar links, om dan tweemaal rechts te houden. Op die manier kwamen we aan het Polygon Wood Cemetery, het Buttes New British Cemetery en het 5th Australian Division Memorial. Na een bezoekje aan deze indrukwekkende plaatsen van stilte, arriveerden we aan de hoek van het bos. Aldaar ging het naar links, de Citernestraat in, vooreerst in dalende zin, vervolgens alweer wat klimmend. We volgden er een tijdje de Pionierroute. Op het einde van de Citernestraat stapten we rechts de Grote Molenstraat in en vervolgens de Berten Pilstraat naar links, om halverwege het kasteelpark van Zonnebeke te betreden. Een lusje van zowat 700 m omheen de kasteelvijver sloot deze wandeltocht voor vandaag af. Bij het verlaten van het kasteelpark ging het rechtsaf naar de kerk. We eindigden deze tocht na 30531 stappen een gewandelde afstand van 22,89 km. Nadien konden we de verre terugreis aanvangen.”

307: Sint-Joris-Weert, Zaterdag 16 augustus 2014, 23,416 km. (6252,69 km.)

“Een volgend wandelverhaal handelt over een tocht met start en aankomst te Sint-Joris-Weert. Deze luswandeling wordt beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met als titel: ‘Te paard op de taalgrens’. Tijdens deze tocht wordt een gedeelte gevolgd van het traject van de GR512 en de GR579. De aanbevolen startplaats bevindt zich aan het station van Sint-Joris-Weert. Volgens de wandelgids bedroeg de totaal af te leggen afstand 22,5 km. Nadat we ons voertuig veilig konden parkeren ter hoogte van het station en na alvast een broodje te hebben genuttigd konden we even later op pad. We vertrokken dus aan het station van Sint-Joris-Weert en gingen naar links, evenwijdig met de spoorlijn tot aan een kruispunt vlak bij een tunnel onder de sporen. Daar wandelden we rechtsaf en vrijwel onmiddellijk links richting Sint-Agatha-Rode. Deze weg werd bewandeld tot net voorbij twee bruggen over sloten, om dan links een graspad naast een sloot te betreden via een draaihekje. We bevonden ons thans in het natuurreservaat Het Grootbroek. Even verder ging onze tocht over een vlonderpad tot aan een parkeerterrein met infobord. We passeerden nogmaals een draaihek om onze weg te vervolgen via een tweede vlonderpad. We overschreden een sloot en stapten op de andere oever verder, om even later een tweede sloot over te steken. Het vlonderpad kronkelde enigszins, waarna we na een brugje en enkele treden terecht kwamen op een T-splitsing, waar we rechts hielden.

Via een volgend hekje aan een tweede infobord betraden we een brede veldweg welke we naar links volgden, terwijl we ons bevonden op een gedeelte van het Dijle- en Lanewandelpad. Deze veldweg leidde ons tot aan de Dijle, welke we vanop de oever stroomopwaarts volgden tot aan de weg naar Pécrot. Daar bemerkten we voor het eerst de rood-witte tekens van de GR579. Vanaf nu volgden we over zowat 1 km de GR naar links, waarbij we achtereenvolgens La Grande Marbaise en La Petite Marbaise overstaken. We kwamen zo aan de nmbs-halte van Pécrot. Aan de overzijde van de overweg stapten we in de Rue Constant Wauters om ter hoogte van het pand nr. 102A links een paadje op te gaan. We zagen er de aanduiding betreffende een lokale wandelroute Sentier de Pécrot à Bossut. Dit pad draaide even later schuin rechts het bos. Boven gekomen aan de rand van het bos ging onze wandeling naar links, teneinde een vallei over te steken. Aan het einde van het bos en gekomen op een kruispunt, dienden we rechts te gaan. We verkregen zo een zicht op de kerk van Pécrot. In een bocht naar rechts van de weg welke we volgden, hielden we de richting rechtdoor aan via een veldweg om zowat 1 km verder de plaats La Malaise te bereiken.

We gingen andermaal naar links, richting Bossut om wat later een veldweg rechts in te draaien. Op een volgende T-splitsing gingen we linksaf om ongeveer 800 m verder de veldweg te ruilen voor een betonweg. We hielden steeds dezelfde richting aan, ook voorbij een rotonde om dan af te dalen en beneden aangekomen, links de Val du Puits in te wandelen. Het eerste kruispunt later gebood ons rechts te gaan en 200 m verder links via de Rue du Pont, om aldus het centrum te betreden van Bossut. Aldaar namen we afscheid van de GR579. We stegen nog wat hoger tot aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Bossut en de Place de Bossut. Op de Place de Bossut gingen we naar links en even verder opnieuw links via de Rue de Nethen. Een paar honderd meter verder hielden we via een smal pad rechts in Le Trou des Chiens, om af te dalen naar een kruispunt, alwaar we rechts een grindweg opgingen. Gekomen even voorbij een grote hoeve sloegen we linksaf om zo de Ry Saint-Martin over te steken. Een tweetal veldwegen later overschreden we opnieuw dezelfde waterloop, waarna we even verder een rotonde bereikten en daar onze wandeling verder zetten via de Rue du Ry Saint-Martin.

Ter hoogte van een pleintje kozen we een pad naast een haag en kwamen zo aan het busstation van Hamme-Mille. Het gepaste moment om even een wandelpauze in te lassen en dat konden we doen in Taverne de la Gare. We lieten ons de koffie smaken. Na deze drankpauze en tevens sanitaire tussenstop wandelden we links verder, staken een straat over om nadien de parking van een supermarkt over te steken. Aan de overkant konden we via een gat in de haag een pad opgaan dat achter een tweede supermarkt verliep, dit pad betrof blijkbaar een oude trambedding van de lijn Leuven – Jodoigne. We staken de Nethen over om via een asfaltwegje naar rechts uit te komen aan de Naamsesteenweg (N25). Aan de overzijde van deze drukke weg ging het even verder naar links via grindpad naast een waterloop, zowat tegenover een supermarkt. Het pad kronkelde enigszins, verliep voorbij een kruispunt verder en voorbij een bosje troffen we links een mooie dreef aan. Via deze dreef overschreden we nogmaals de Nethen om dan te arriveren aan de hoeve van Valduc, ter hoogte van de ingang van het voormalige abdijcomplex Valduc. We stapten links verder via een stijgende kasseiweg tot aan een hoger gelegen T-kruising waar we rechts afdraaiden. Nog verder klimmend dienden we net voor het bereiken van de top, opnieuw links te kiezen.

We stapten nu in de richting van de boswachterswoning De Warande en betraden aldus opnieuw het grondgebied van Vlaanderen. We gingen omheen de woning om dan verder te gaan in een enorme beukendreef naar de rand van het Meerdaalwoud. We troffen er een picknicktafel aan alsook de rood-witte tekens van de GR512, waarvan we het traject zouden volgen doorheen het woud tot nagenoeg het eindpunt van de wandeling. We volgden de GR-tekens naar links om kort daarna opnieuw de Naamsesteenweg over te steken. Aan de overzijde gingen we schuin links richting Warandevijver, gingen voorbij een veehek om nadien ter hoogte van het parkeerterrein links de Warandeweg in te gaan. Via een smaller pad kwamen we zowat 600 m verder aan de Warandevijver uit. Restten ons nog iets meer dan 5 km tot aan het station van Sint-Joris-Weert. Aan de vijver gingen we naar rechts om dan verder te stappen in de Warandedreef, een holle weg. Het eerstvolgende kruispunt gebood ons om links De Kromme Dreef te kiezen en die over zowat 700 te volgen. Nadien ging het naar rechts in de Grezse Baan en nadien 750 m verder links in de Walendreef. We konden genieten van deze prachtige bosomgeving en vooral van de rust en de stilte onderweg.

We volgden deze beukendreef tot aan de Nethense Baan, waar we naar rechts draaiden, om nogmaals 600 m verderop links de Kleine Dreef in te gaan. Langzaam dalend bereikten we vervolgens een kruispunt, waar we links aanhielden en even verder de tweede weg van links dienden in te gaan. We staken vervolgens de Herculesdreef over om wat verder een pad rechts te kiezen dat uitmondde in een holle weg. Via deze en een daarop volgende holle weg daalden we vrij snel het bos uit en kwamen terecht in het centrum van Sint-Joris-Weert. We bemerkten meteen de spoorwegovergang en links het station. Einde van een wel bijzondere wandeling, af en toe over de taalgrens heen. We eindigden dan ook na 31322 stappen en een afgelegde afstand van 23,416 km. We konden alvast beginnen aan de terugreis.”

306: Sint-Idesbald, Vrijdag 15 augustus 2014, 26,421 km. (6229,274 km.)

“Een wandeling in de nabijheid van zee en strand met start in Sint-Idesbald. Deze tocht werd beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. In de gids verkreeg deze dagtocht als titel: ‘Heerlijk uitwaaien op het strand en verstoppertje spelen in duin en bos’. Tijdens het verloop van deze wandeling wordt een gedeelte gevolgd van de GR5A-Noord. De totale wandelafstand bedroeg 23,7 km, doch kon worden verkort tot respectievelijk 13,3 of 10,4 km. De voorziene startplaats situeerde zich aan de parking nabij het café Lusthof in de Veurnestraat. Na een ritje per auto en een hapje voor onderweg, waren we klaar om de wandeling aan te vangen. We begonnen aan deze dagtocht ter hoogte van het wandelknooppunt 29 aan het Sint-Jansheem en gingen de Noorddreef in. Aan de ingang van een kleuterschool volgden we de wit-rode tekens van de GR5A en stapten het Kerkepannebos in via een bospad. Na een bocht naar links en voorbij een slagboom verlieten we het bos en betraden de Jan Van Looylaan. Rechtdoor stappend gingen we even verder naar rechts via de Sparrelaan, een tegelpad om nadien door middel van een breed zandpad aan te komen op de Veurnelaan, waar we rechts afdraaiden. Ter hoogte van een kruispunt volgden we links de Dageraadstraat om doorheen de villawijk Zeepanne te gaan en te arriveren op de Strandlaan.

Aan de overzijde ging het 50 m verder naar rechts, linksaf via een brede zandweg om zo het wandelknooppunt 34 te bemerken ter hoogte van een klaphek. Via dit hekje kwamen we in de Noordduinen terecht. Naast het traject van de GR, bevonden we ons tezelfdertijd op het parcours van het Massartwandelpad en het Artiesten Wandelpad. Bij een volgend klaphekje aan wandelknooppunt 36, verlieten we korte tijd het verloop van de GR, om door middel van alweer een poortje grasland te betreden. Het Massartwandelpad leidde ons naar het wandelknooppunt 37 en zo kregen we zicht op de Zuid-Abdijmolen. Vervolgens ging het richting wandelknooppunt 38 en verlieten we het grasland. Even later kwamen we aan ter hoogte van de Leopold III-laan, welke we over korte afstand naar rechts bewandelden. Ter hoogte van een duinhuisje namen we een brede grindweg naar links en bevonden we ons opnieuw op het traject van de GR5A. Voorbij een veerooster wandelden we zo de Noordduinen in, om de GR volgend richting wandelknooppunt 40 te gaan. Even verder, ter hoogte van een school verlieten we langs een klaphek de graszone en volgden de Abdijstraat naar links, ondertussen het parcours volgend van het Ijslandvaarders Wandelpad.

Op korte afstand daar vandaan gingen we aan de overzijde van de straat opnieuw de Noordduinen binnen. Na enkele richtingsveranderingen kwam ook aan dit deel van de Noordduinen een einde en arriveerden we op de Zeelaan, de weg Koksijde-Dorp – Koksijde-Bad. Aan de overzijde van de weg begaven we ons in het natuurgebied De Hoge Blekker. Meteen volgde een steile beklimming in het mulle zand naar de top van ’s lands hoogste duin. We hadden er opnieuw een ontmoeting met de rood-witte GR-tekens, welke ons richting wandelknooppunt 55 stuurden. We bereikten verderop de Panoramalaan, gevolgd door de Cesar Francklaan in dalende zin. Gekomen ter hoogte van een kruispunt, stuurden de GR-tekens ons naar rechts richting wandelknooppunt 54, om aldus aan te komen aan de ingang van het natuurgebied De Doornpanne. Inmiddels hadden we bordjes ontdekt betreffende de Veurne Ambacht route van 48 km en de Doornpanne Wandelroute. We betraden het gebied via een brede verharde weg tussen graszones tot aan een zuigputgebouw. Een enorme blauwe waterkraan sierde aldaar de omgeving.

We verlieten er even het traject van de GR en stapten verder via een pad, voorbij een slagboom, om even verder aan wandelknooppunt 53 links te kiezen en een graszone te betreden. Aldaar troffen we vermeldingen aan inzake de LF1 Noordzee-Vlaanderen Fietsroute en de Kust Fietsroute. We verlieten deze graszone aan knooppunt 59 om er terug de rood-witte GR-tekens te volgen naar rechts tot aan het bezoekerscentrum en knooppunt 60. Opnieuw lieten we hier de GR een andere richting uitgaan en stapten we links de Doornpannestraat in, om ever verder de sporen van de kusttram en de kustlaan over te steken. Aan de overzijde ging het via de Gillis Scotlaan tot aan het strand van de wijk Sint-André. Eenmaal aan het strand aangekomen zouden we de komende 2,2 km wandelen op het strand of de dijk, richting Oostduinkerke-Bad, met andere woorden rechtsaf dus. Eenmaal de eerste gebouwen van deze locatie bereikt, hielden we even halt in Restaurant – Tea-room Mile’s. Daar konden we terecht voor een kopje koffie, terwijl we even een wandelpauze namen. Na deze onderbreking wandelden we nog wat verder tot zowat het laatste gebouw op de dijk, om dan het strand te verlaten via een geasfalteerd pad tot aan het knooppunt 66, ondertussen de Ter Yde Wandelroute volgend.

Aan wandelknooppunt 66 gingen we naar links richting knooppunt 74, teneinde wat verder te stappen in het mulle zand tussen afsluitingen. We bevonden ons ondertussen in het natuurreservaat Ter Yde, meer bepaald in de Zeebermduinen. Aan knooppunt 74 ging het rechtdoor richting knooppunt 73, om net ervoor rechts af te draaien en omheen een bunker te stappen. We klommen tussen twee duinen omhoog om even later af te dalen naar een infokiosk en knooppunt 72. We staken opnieuw de kustbaan over om aan de andere kant de Kol. D’Haenenlaan in te gaan. In een bocht naar links, namen we een steile afdaling door de duinen richting knooppunt 71 en de ingang van het natuurreservaat Ter Yde. Net ervoor echter gingen we richting knooppunt 70 door alweer het mulle zand in de richtng van een paaltje boven de rand van de duin. Na de beklimming ervan, daalden we af om later via een grindweg knooppunt 70 aan te treffen en daar rechtsaf te gaan. Voorbij een vakantiehuis stapten we door twee hekken. Voorbij de hekken zigzagden we naar het Hannecartbos, om dan aan een verhard fiets- en wandelpad links te gaan richting knooppunt 69. In een scherpe bocht van dit pad naar rechts, gingen we links via een poortje het bos in.

We konden er ons richten op houten paaltjes met een rode kop, het Kruwerpad, om min of meer in een U-vorm door het bos te wandelen, vaak via modderige paden. We dienden nog enkele malen van richting te veranderen, overschreden een waterloop, stapten over een knuppelpad om uiteindelijk opnieuw het verharde fiets- en wandelpad aan te treffen. We hielden links aan en bereikten de rand van het bos en het knooppunt 69. We zetten onze tocht verder richting knooppunt 68 om te arriveren tussen de villa’s. Aan het knooppunt 68 gingen we naar links door een nieuwe duinstrook, om even later het Duinrandwandelpad te volgen tot aan de Nieuwe Ydelaan. Aan de overzijde betraden we dan de Plaatsduinen welke we nagenoeg diagonaal overstaken om tot slot terecht te komen in de Piet Verhaertstraat welke we naar rechts opgingen. We kwamen dan aan de drukke Leopold II-laan uit, met rechts zicht op de Sint-Niklaaskerk van Oostduinkerke, ons reeds genoegzaam bekend vanwege de Vierdaagse van de Ijzer. We hielden er dan ook even een wandelpauze in ‘De Mikke’, alwaar een frisdrankje overheerlijk smaakte.

Na onze wandelpauze staken we de drukke Leopold II-laan over en betraden aan de overzijde het Westhoekruiterpad. Na de passage door een stukje bos, wandelden we door de duinen van de Witte Burg om een asfaltwegje te bereiken en opnieuw de vertrouwde GR-tekens. Tevens ontmoetten we er een oude bekende, het Doornpanne Wandelpad. Ditmaal leidde het Groteroutepad ons gedurende zowat 1 km doorheen een stukje natuurgebied Witte Burg, om zo voor de twee maal het wandelknooppunt 60 te bereiken aan het bezoekerscentrum. We wandelden nu langs dezelfde weg als voorheen naar het strand, om aldaar de andere richting te kiezen, dus ditmaal naar links. Er wachtte ons nu een strandwandeling van iets meer dan 4 km tot net voor De Panne. Onderweg echter hielden we even halt op de dijk in Koksijde-Bad, alwaar we even konden bijtanken in Restaurant – Tea-room Clapatis. Na deze laatste wandelpauze konden we het laatste stukje wandelweg afleggen. We stapten vervolgens tot op het einde van de dijk van Sint-Idesbald, om daar het strand te verlaten voorbij het laatste appartementsgebouw.

We stapten richting knooppunt 25 om dan rechts de Dumontlaan in te gaan en even verder links de Herman Teirlincklaan. We kwamen opnieuw aan de kustbaan en de sporen van de kusttram, om aan de overzijde verder te gaan richting knooppunt 26. Eenmaal dat punt bereikt, gingen we links om het Kerkepannepad te betreden en te volgen voorbij het knooppunt 27 en dan verder richting knooppunt 28. Stilaan naderden we het einde van de wandeling, vermits we via de René De Graevelaan en de Jan van Looylaan opnieuw het Kerkepannebos ingingen, net zoals bij de aanvang van de tocht. Even later kwamen we aan het Sint-Jansheem, einde van deze zonnige wandeling aan de kust. We sloten deze dagtocht af na 35229 stappen en 26,421 km.”

305: Kortenberg, Zaterdag 09 augustus 2014, 26,19 km. (6202,853 km.)

“Het verhaal inzake onze belevenissen tijdens een wandeltocht met start en aankomst in Kortenberg. Deze luswandeling werd beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met als titel: ‘Schoonheid onder de vliegroutes’. Tijdens deze wandeling zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Dijleland, alsook van de Streek-GR Groene Gordel. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van het station van Kortenberg. Volgens de wandelgids bedroeg de totale wandelafstand 23,2 km, doch kon mits enkele verkortingen worden herleid tot 22, 18,1 of zelfs 16,2 km. Wij hadden geopteerd om de totale afstand af te leggen en gingen dan ook van start ter hoogte van het station van Kortenberg. We wandelden er de Engerstraat rechts in, om ter hoogte van het pand nr. 50, links voetweg 61 in te gaan. We bemerkten er de aanduiding dat we een lokale wandelroute volgden, met name het Vliegtuigen Wandelpad. We staken de Weesbeek over en kwamen nadien uit in de Kammestraat, welke we rechts volgden tot aan de kerk van Erps. Vervolgens stapten we rechts van de kerk, voorbij de oude dekenij en kwamen in het Paddestraatje om aldus uit te komen naast de sporthal aan de Oude Baan. Daar gingen we rechtsaf, langs de haag van het Hof Ter Brugge en bereikten een kapel ter ere van O.-L.-V. van Bijstand.

We gingen verder via een kasseiweg links van de kapel, om dadelijk links te volgen via voetweg 74 en aan te komen ter hoogte van de toegangspoort van het kasteel. Daar gingen we rechtsaf in voetweg 76 om de Kasteelstraat te betreden, welke we over korte afstand volgden tot aan het Sint-Pietersplein van Kwerps. Daar hielden we even een korte wandelpauze in café De Schuur, waar we ons de koffie lieten smaken. Even later konden we opnieuw op pad en gingen links verder via voetweg 80, gesitueerd tussen de panden nrs. 10 en 12. Vrijwel onmiddellijk erna maakten we een haakse bocht naar links om opnieuw voetweg 76 te bereiken, welke we naar rechts dienden te volgen. Zo arriveerden we aan een kruispunt van voetwegen. We stapten verder rechtdoor via voetweg 76 tussen weiden om de rand van het Silsombos te bereiken. We hielden dezelfde richting aan en kwamen in de Silsomstraat welke we over zowat 300 m volgden tot aan de bocht naar rechts. We verlieten rechtdoor de straat en gingen het Silsombos in, waar we even verder de oever volgden van de Molenbeek. Een paar honderd meter verder troffen we een infobord aan inzake de Zwarte Madam, dat zich wat hogerop bevond. Dus werd even van het parcours afgeweken om het beeld te gaan bekijken.

We stapten even later verder naar links via buurtweg 5 om de Molenbeek te verlaten en ongeveer 500 m verder aansluiting te vinden met de Streek-GR Dijleland. We hadden dus vanaf nu oog voor de geel-rode markeringen langsheen het parcours. De Streek-GR leidde ons naar rechts. Toen het Silsombos ophield aan de rechterkant, gingen we via een pad linksaf, even later overgaand in een knuppelpad. De weg werd wat breder en even later bereikten we de Driesstraat en even later de Mosterdstraat welke we rechts ingingen. We staken vervolgens de weg Nederokkerzeel-Kampenhout over en volgden aan de overzijde een veldweg langs de rand van het bos. Tenslotte bereikten we wat verder de Egellaan, welke we naar rechts dienden in te gaan. We verlieten er dan ook het traject van de Streek-GR Dijleland, doch daarentegen wandelden we nu langs het Laar en List wandelpad. Ter hoogte van de T-splitsing met de Ahornbomenlaan ging het linksaf, om wat verder het Domein Torfbroek in te wandelen. Via een poortje bereikten we een vijver, waar we rechts omheen gingen en zo de Meerslaan betraden. We bevonden ons ondertussen op een gedeelte van de Raymond Impanis Route van 35 km.

We staken de Bergstraat – Neerstraat over en bemerkten terug de geel-rode markeringen van de Streek-GR Dijleland. De Streek-GR rechtdoor volgend ging het voorbij een afsluitboom en een poortje nu in de domein met de vijver links van ons. Eenmaal de vijver voorbij hielden we rechts aan, om even later links te draaien ter hoogte van een afgelegen huis. Even voordien echter hadden we even een korte pauze gehad in de kantine van de Torfbroekvrienden aan hun visvijver. Na deze onderbreking bereikten we tenslotte de Torfbroeklaan en die bracht ons tot aan de drukke Haachtsesteenweg (N21), alwaar we nadien aan de overzijde de Dreefstraat aantroffen. Langs deze weg troffen we aanwijzingen betreffende het Van Steelant Wandelpad (7 km), om even verder via een wegel te stappen langsheen de rand van het Hellebos. Wat verder troffen we rechts de afsluiting aan van het oefenterrein van de federale politie, waardoor we noodgedwongen de omheining naar links volgden. We arriveerden nadien ter hoogte van het kruispunt van de Wolfsputwegel en de Esterhertwegel.

We zetten onze tocht verder via de Wolfsputwegel naar rechts en wandelden zo rechtdoor het Hellebos in, om aan het andere uiteinde de Barebeek over te steken en de Breemstraat rechts in te gaan. We kwamen even verder voorbij een Lourdesgrot met calvarie om in de nabijheid de weg Kampenhout-Perk over te steken. Daar troffen we de vermelding aan dat we een gedeelte volgden van de Witloofroute. Aan de overzijde betraden we de Boektsestraat, welke 500 m verder uitmondde op een kruispunt, voorzien van een GR-wandelboom. Immers hier verlieten we de Streek-GR Dijleland, welke naar rechts verliep, om naar links voortaan de geel-rode tekens te volgen van de Streek-GR Groene Gordel, tot aan het eindpunt van de wandeltocht. Tevens zouden we er lange tijd het Teniers Wandelpad verkennen. We dwarsten even later een weg, om aan de overzijde een pad op te gaan dat verliep langs de rand van een bos. Een T-splitsing later gingen we linksaf in de richting van de weg Kampenhout-Perk. In de verte zagen we het Ribeaucourtkasteel, alsook de controletoren van de luchthaven. We weken even van de route af, teneinde in het centrum van Perk nog even te pauzeren in ’t Pleintje.

Na deze onderbreking keerden we op onze stappen terug, om dan de Streek-GR Groene Gordel zowat 200 m te volgen langs de weg Kampenhout-Perk om dan een wandelpad rechts te nemen dat ons tot in de Breemstraat bracht. Aan de overzijde van de straat ging onze tocht via een brede bosweg langs het domein van Ribeaucourt. We staken de Barebeek over en kort daarna draaiden we rechtsaf tussen twee armen van de Leibeek. Via een brugje ging het over de beek en wandelden we verder met de Leibeek rechts van ons. Zowat 150 m van de Haachtsesteenweg maakten we een bocht naar links en staken de Molenbeek over om alzo de Watermolenstraat te bereiken. We gingen rechts in de Hinckaertstraat om dan de Haachtsesteenweg over te steken en verder te gaan in de Lellebaan. Ter hoogte van kapelletje gingen we links in de Lemmekenstraat om aan de rotonde rechts een veldweg op te gaan. Aan een Y-splitsing ging het verder via een veldweg naar links en even later de eerste veldweg rechts. We volgden er de richting Erps, tot aan het eerste kruispunt. Een oude wegwijzer was ons daartoe behulpzaam geweest.

Aan het kruispunt wandelden we gewoon rechtdoor, nog steeds de Streek-GR volgend. Een km verder bereikten we de eerste huizen van Erps en de Frans Mombaertsstraat, welke we naar rechts ingingen. Voor de brug draaiden we links de Mechelsesteenweg in tot aan het station van Kortenberg, eindpunt van de wandeling. We eindigden deze dagtocht na exact 34920 stappen en 26,19 km.”

304: Steenbrugge, Zaterdag 02 augustus 2014, 26,766 km. (6176,663 km.)

“Het relaas met betrekking tot onze belevenissen, tijdens een wandeltocht met start en aankomst te Steenbrugge. Deze wandeling werd beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘O! ’t Ruisen van het ranke riet!.. komt langs en hoort en ziet’. Tijdens het verloop van deze tocht zou een gedeelte worden gevolgd van de GR129 en de Streek-GR Uilenspiegel. De aanbevolen vertrekplaats situeerde zich ter hoogte van de Sint-Pietersabdij te Steenbrugge. De totale wandelafstand bedroeg 25,5 km, doch kon onderweg worden verkort tot 20,5 km. Na een verplaatsing per auto, konden we het voertuig kwijt op de parking links van de ophaalbrug aan de abdij, teneinde even later van start te gaan. Rechts van de Sint-Pietersabdij, troffen we de wit-rode tekens aan van de GR129, welke ons vrijwel onmiddellijk de richting gaven van een oude spoorwegbedding, de vroegere lijn 58 tussen Gent en Brugge. We dwarsten een weg en volgden de bedding tot aan het bos, waar het groteroutepad naar links draaide en het bos inging. Een aangenaam te bewandelen pad liet ons gaan voorbij het Sint-Lucasziekenhuis, waar we de Mazelbeek en het Sint-Trudoledeke overstaken. Ondertussen volgden we een deel van een lokale wandelroute, het Meersen Wandelpad. Even verder echter dienden we afscheid te nemen van de wit-rode tekens van de GR129.

We bleven voorlopig nog even de oude spoorwegbedding volgen en staken de N337 over, terwijl we ondertussen het gezelschap hadden verkregen van de Beverhoutsroute (38 km). In de nabijheid troffen we het geopende café Wegwijzer aan, tijd om even te pauzeren en te genieten van een kopje koffie. Na deze wandelpauze vervolgden we onze wandeltocht. Iets voorbij een eerste kruispunt op de oude bedding, verlieten we deze naar links via een fietspad, aangeduid als Fietsroute 5, dat ons even later liet gaan op de Gemeneweideweg Zuid. Op korte afstand daar vandaan betraden we het natuurgebied Gemene Weidebeek. Geruime tijd wandelden we aldaar naast een beek, over de beek, opnieuw naast de beek, eerst links dan weer rechts, om vervolgens doorheen een bosje te stappen. Na wat draaien en keren door het bos, kwamen we aan de uitgang ter hoogte van de weg. Aan de overzijde gingen we verder via een kasseiweg, de Rijkeveldestraat om ter hoogte van een bocht naar rechts, links opnieuw de oude spoorwegbedding op te gaan. Zowat 300 m verder verlieten we alweer de bedding om rechts een dreef in te stappen, om zo het natuurreservaat de Schobbejakshoogte te betreden. We bemerkten er de aanduidingen inzake het Ryckevelde Wandelpad.

Langsheen de rand van het bos stappend, ging het even verder ter hoogte van een andere dreef met slagboom linksaf. Op die manier passeerden we het brandbestrijdingscentrum, om nadien er naar rechts verder te stappen. De bosweg boog uiteindelijk naar links richting kasteel Ryckevelde. We gingen omheen het kasteel tot aan de toegangsdreef, dwarsten beide toegangswegen om dan de eerste rood-gele tekens aan te treffen van de Streek-GR Uilenspiegel, waarvan we de volgende 7,5 km het traject zouden bewandelen. Deze route liet ons vooreerst voorbij een Mariabeeld gaan, om dan links verder te gaan tot aan de Meersbeek. Een tijdje volgden we het verloop van de beek om aan te komen aan een kasseiweg, welke we naar links dienden op te gaan. Wat verder ging het nogmaals naar links via een andere kasseiweg Ten Torre, dat leidde langsheen de rand van een bosje en voorbij de hoeve Ter Leiden. Een 300-tal m verder kozen we een mooie dreef rechts om door te wandelen. Na enkele malen te zijn veranderd van wandelrichting arriveerden we tenslotte aan de vakantiehoeve De Bergvallei.

De Streek-GR volgend, wandelden we naar links, licht klimmend tot aan een bosje, waar we andermaal links draaiden. We klommen nog wat hogerop tot aan de Egyptestraat die we naar rechts dienden in te gaan. We staken vervolgens de weg Sijsele-Oedelem over en bereikten verderop de Zangberghoeve. Daar aangekomen namen we even de tijd om te genieten van een drankje in de Zandberghoeve. Een korte pauze later zetten we onze wandeltocht verder naar rechts, voorbij de poort en even later voorbij de Bergbeek. Via een lange dreef ging het vooreerst in dalende zin, om nadien terug te klimmen tot aan een verharde weg. Hier verlieten we de Streek-GR Uilenspiegel welke een andere richting uitging. We sloegen rechtsaf om even verder opnieuw de weg Sijsele-Oedelem over te steken en de Bergstraat in te gaan. Eenmaal over het hoogste punt kwamen we aan een hoeve, tevens splitsing, waar we ditmaal naar links wandelden. We gingen in dalende zin, om dan een rechts gelegen veldweg tussen populieren in te wandelen. Aldaar bevonden we ons op de plaatselijke Oedelemberg Wandelroute. Verder afdalend tot aan een T-splitsing, dienden we vervolgens de rechterweg op te gaan om dan de N327 over te steken. Via een fietsdoorgang betraden we de erachter gelegen wijk. Daar konden we nog even wat energie opslaan in Pat’s Coffee. We bevonden ons inmiddels in de Beverhoutsveldstraat.

Aan de overzijde van de straat namen we vervolgens een afslag ‘Hof Ter Praet’, om even later, na een rechts-links beweging, het Rijkevelde Ruiterpad in te gaan. Langsheen een mooie rietkraag stapten we verder langs het voormalige tracé van de oude stoomtram naar Knesselare. De weg boog licht naar links, om dan opnieuw aansluiting te vinden met de GR129. Over zowat 700 m volgden we nu de wit-rode markeringen naar links, door middel van een veldweg langs het Sint-Trudoledeke, om halverwege naar rechts een zeer modderig pad te volgen tot aan de Hoofdsloot. Daar gingen we via een veldweg naar rechts en namen er afscheid van de GR129. We trokken zo door de Assebroekse Meersen en hadden in de verte zicht op de kerk van Assebroek. Voorbij de Hoofdsloot ging het linksaf, waar we nogmaals konden genieten van het plaatselijke Meersen Wandelpad. We passeerden nog een klein bosje en dan ging het rechtsaf. Via een hekje betraden we een pad tussen weiden die we nadien verlieten langs een tweede hekje. Volgens lokale info ging het hier over de Chartreuzenmeersen. Tal van kleine bosjes, de Steenbrugse Bosjes, gingen aan het oog voorbij. Eenmaal het laatste bosje voorbij, leidde een veldweg rechts ons terug naar de voormalige spoorwegbedding, welke we vroeger op de dag reeds hadden betreden.

We kwamen terug op de plaats van vroeger op de dag en gingen nu in tegengestelde richting naar de plaats van vertrek van de wandeling. Een halve kilometer later kwam een einde aan deze mooie en vooral zonnige wandeldag. We bereikten opnieuw de parking aan de Sint-Pietersabdij na 35688 stappen en 26,766 km wandelen. Met een voldaan gevoel konden we beginnen aan de terugreis.”