Posts tonen met het label Ypres Salientroute. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Ypres Salientroute. Alle posts tonen

woensdag 29 juli 2020

320: Hollebeke, Dinsdag 11 november 2014, 17,069 km. (6532,339 km.)



“Hierna volgt het relaas van een wandeltocht met start en aankomst in Hollebeke. Deze tocht wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘De Ieperboog in ’t groen’. De totale wandelafstand bedraagt 20,9 km, doch kan worden verkort tot 19,7 km. De voorziene startplaats bevindt zich ter hoogte van de kerk in Hollebeke. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR128. Na ter plaatse vooreerst nog even te hebben genoten van een broodje, konden we aan de wandeling beginnen. We gingen van start ter hoogte van het wandelknooppunt 8, behorende tot het Wandelnetwerk Ieperboog, om links Hollebeke-Dorp te verlaten. Ter hoogte van de Bierboomstraat konden we vrijwel dadelijk de Bierboom ontdekken. We stapten rechtdoor op het kruispunt met de Komenseweg, om na een bocht rechtsaf te gaan tussen de huizen, richting Oude Vaart. Via een metalen poortje kwamen we zo terecht op het traject van de GR5A Zuid, waarvan we de rood-witte tekens zouden volgen richting wandelknooppunt 14. Even verder verlieten we vrij vlug de Oude Vaart via een tweede poortje, om links te wandelen naar het wandelknooppunt 14 ter hoogte van de Komenseweg.

Daar ging het rechtsaf op het fietspad naar de ingang van het Provinciedomein De Palingbeek. We namen er afscheid van de rood-witte tekens van de GR5A Zuid, om aan de tweede ingang van het domein opnieuw de Komenseweg over te steken. We stapten de Kasteelhoekstraat in, waar we aan het wandelknooppunt 12 linksaf draaiden en het bos De Vierlingen ingingen. We kwamen op die manier in een brede bosdreef welke we rechts inwandelden, om er te kunnen genieten van de prachtige vijvers. Na wat heen en weer stappen door tal van dreven, bereikten we de volgende bezienswaardigheid, de Caterpillarkrater aan het wandelknooppunt 27. Volgens plaatselijke info, was deze krater het gevolg van een ontploffing op 07 juni 1917. Ter hoogte van de krater ging onze tocht verder naar rechts, ditmaal voorzien van de rood-witte tekens van de GR128. Voorbij een bank daalden we van de berm van de krater af en kwamen via een draaipoortje uit op een asfaltweg. We gingen rechtsaf om via de brug over de spoorlijn te geraken. We kwamen langs een gedenkteken ter ere van twee verzetslieden tijdens WO2, alsook een monument ter ere van de 14th Light Divison en verder ter ere van de Australian Tunnelling Company.

Door middel van een poortje kwamen we aan de herinneringsheuvel Hill 60 en het monument ter ere van de Queen Victoria Rifles. Via een tweede poortje bereikten we terug de openbare weg om die naar rechts te volgen. We bemerkten er de aanduidingen inzake de Vredesroute van 45 km. Gekomen aan het pand nr. 7 volgden we links een bospad om vervolgens de weg Zillebeke – Zandvoorde over te steken. Nogmaals doorheen een poortje betraden we een weide, alwaar we een gedeelte volgden van de Gasthuisbossen Wandelroute. Een poortje later ging het in een rechte brede dreef doorheen het Zwarte Leenbos. Twee poortjes lieten ons een betonweg kruisen ter hoogte van het wandelknooppunt 29, om even verder rechts het Groenenburgbos in te wandelen. We kwamen zo aan ter hoogte van het wandelknoopunt 30 om daar het traject van de GR128 te verlaten. We konden er langs het pad tal van zwammen bewonderen in diverse vormen en kleuren. In tegenstelling tot het parcours van de GR128, hielden we links aan om aan het eerste T-kruispunt rechtsaf te gaan. We troffen verder een asfaltweg aan die we links opgingen, passeerden het knooppunt 43, om aan het einde van de straat rechts de Pappotstraat in te gaan. Zowat 100 m verder aan de oprit van een woning, ging het naar links een grindpad op, richting Hill 62.

We zetten onze wandeling verder via de Canadalaan, alwaar we de bordjes bemerkten van de Ypres Salientroute. Zo kwamen we aan ter hoogte van het museum Sanctuary Wood, met bijhorend café. We hielden er dan ook een wandelpauze en konden in het café genieten van een kopje koffie en uiteraard een sanitaire stop. Na deze onderbreking zetten we onze tocht verder en kwamen aan het Sanctuary Wood Cemetery en tevens het gedenkteken ter ere van Keith Rae. Een bezoekje aan deze begraafplaats mocht natuurlijk niet ontbreken. We stapten verder voorbij wandelknooppunt 71 om in de volgende bocht, aan wandelknoopunt 72, rechts een smal pad in te gaan. We mochten opnieuw via enkele poortjes een weide oversteken om tenslotte de drukke Meenseweg te bereiken aan het wandelknooppunt 73. We weken er even af van de voorziene wandelroute, vermits even verder links we de ingang aantroffen van het Hooge Crater Cemetery. Aan de overzijde van de begraafplaats namen we nog even een pauze in het café van het Hooge Crater Museum. We konden er één en ander bekijken en enigszins aanvoelen wat de Eerste Wereldoorlog betekende in deze streek. Maar er restten ons nog heel wat af te leggen wandelkilometers, dus na een korte pauze konden we opnieuw op weg.

Het ging langsheen de drukke Meenseweg naar rechts op het fietspad, om zowat 250 m verder, een grindweg rechts in te slaan. Ter hoogte van een bocht verlieten we deze grindweg en stapten we het Hogebos in. We volgden daar de hoofddreef doorheen het bos tot aan het wandelknooppunt 74 aan de Pappotstraat. Daar stapten we de ’s Herenthagestraat in, nog steeds de GR128 volgend, tot aan het wandelknooppunt 40, alwaar we rechts kozen. We staken via een brugje een kleine beek over en gingen door het Passendaleveld tot aan een asfaltweg aan het wandelknooppunt 41. Hier aangekomen maakten we gebruik van een mogelijkheid tot verkorting van de wandelroute door de GR128 verder te volgen naar rechts. We dwarsten de Kranenburgstraat bij knooppunt 39 en nadien stapten we links het bos in aan het knooppunt 42. We staken wat verder de Vijfwegenstraat over hielden rechtdoor aan tot aan het wandelknooppunt 34. We stapten ook daar rechtdoor om dan een ruime bocht naar rechts te nemen, welke leidde naar het knooppunt 32. We verlieten er definitief de rood-witte tekens van de GR128.

Via enkele dreven en bijhorende richtingswijzigingen verlieten we stilaan het bos om via een veldweg de even verder gelegen drukke weg Zillebeke – Zandvoorde voor de tweede maal te bereiken. Over korte afstand wandelden we langsheen deze weg naar links, om dan aan de overzijde langs de rand van een bos verder te gaan. We stapten min of meer omheen de hoek van het bos om er even verder in te gaan. De route leidde ons naar het knooppunt 31 aan de Kasteelhoekstraat, welke we rechts ingingen tot aan de spoorlijn aan wandelknooppunt 11. Op dit punt aangekomen zagen we af van een bijkomende lus van vijf kilometer, doch kozen een andere route richting kerk van Hollebeke. We gingen dan ook de spoorweg over en stapten verder via de Kasteelhoekstraat tot aan de Komenseweg. Ter hoogte van het kruispunt sloegen we linksaf om wat verder opnieuw de kerk te bereiken van Hollebeke. We eindigden dan ook deze bijzondere wandeling na 22759 stappen en 17,069 km.”

maandag 13 juli 2020

308: Zonnebeke, Zaterdag 23 augustus 2014, 22,89 km. (6275,58 km.)



“Dit verhaal heeft betrekking op een wandeling met start in Zonnebeke en wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2. De tocht verkreeg in de gids de volgende titel: ‘Een wandeling door het oorlogsverleden van Passendale en Zonnebeke’. De totale wandelafstand bedroeg 21,9 km eventueel verlengd tot 22,6 km. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Zonnebeke. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou onderweg een gedeelte worden gevolgd van de GR128. Na een laattijdig ontbijt ter plaatse konden we even later beginnen aan deze wandeling. We vertrokken aan de kerk van Zonnebeke en namen aan de overzijde van de rotonde de Langemarkstraat, om te wandelen voorbij het gemeentehuis. Even verder ging het rechtsaf in de Maagdestraat tot aan het bord einde bebouwde kom van Zonnebeke. Daar wandelden we linksaf op de oude spoorwegbedding Ieper - Roeselare, thans een fiets- en wandelpad. We gingen voorbij een infobord betreffende ‘Battle of Broodseinde’ en dwarsten nadien een asfaltweg ter hoogte van een eerste Anzaczuiltje. (Australian and New Zealand Army Corps) Tevens bemerkten we er de bordjes inzake de The Legacy Route en de Vredesroute van 45 km. We staken een asfaltwegje over ter hoogte van het fietsknooppunt 30 om verder aan te komen aan het fietsknooppunt 36 bij een tweede Anzaczuiltje.

Daar aangekomen maakten we een lus naar het Tyne Cot Cemetery, met andere woorden linksaf in de Tynecotstraat, om tezelfdertijd te wandelen langs de Bedevaartsroute van 40 km en de Ypres Salientroute. Dit ommetje naar de Britse begraafplaats en het bezoek daaraan was volgens onze Dagstappergids goed voor 1,3 km, waarna we naar hetzelfde punt zouden terugkeren, het fietsknooppunt 36. Al bij al waren we onder de indruk van de grootte van deze begraafplaats en de staat waarin het wordt onderhouden. Na deze wandelpauze zetten we onze dagtocht verder. We gingen opnieuw langs de voormalige spoorwegbedding en staken de N303 over, de weg Passendale – Broodseinde. Aan de overzijde was de oude spoorbedding nu onverhard en niet langer geasfalteerd. We gingen wat verder zelfs tussen de struiken door, kregen een korte kasseistrook te verwerken en tot slot opnieuw asfalt, om dan de weg Passendale – Moorslede te bereiken aan de kaasmakerij Passendale. Aan de overzijde hielden we nog steeds dezelfde richting aan via een veldweg, even later overgaand in een grindpad, om dan ter hoogte van het kruispunt voorbij de panden met nrs. 11 en 9, het traject van de GR128 te verlaten. We namen bijgevolg tevens afscheid van de oude spoorwegbedding en sloegen rechtsaf.

We bevonden ons aldus in de Scherminkelstraat, om in de tweede bocht een veldweg rechts in te gaan. Deze kwam uit op een asfaltweg welke we naar links volgden richting kerk van Moorslede. Net voorbij het pand nr. 7 ging het opnieuw rechts via een veldweg welke links draaide naar de weg Passendale – Moorslede, dezelfde weg welke we reeds eerder hadden gekruist. Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts tot aan de fabriek Belgomilk. Daar volgden we aan de overzijde de Roomstraat, om even later een kapel ter ere van O.-L.-V. van Lourdes voorbij te gaan. Nadien gingen we rechts de Molenstraat in, om na een S-bocht de weg te verlaten ter hoogte van het pand nr. 16. Aldaar volgden we links een veldweg, omheen enkele serres om vervolgens te arriveren aan de weg Broodseinde – Moorslede. Aan de overzijde van de weg volgden we de richting naar het huis nr. 159 om dan via een grindpad naar links af te dalen naar het huis nr. 155 om juist ervoor rechts een grasweg op te gaan. Een kruispunt later kwamen we ter hoogte van een Ave Maria kapel waar we rechtdoor de Zuidstraat volgden, op de grens van de gemeenten Moorslede en Passendale. Het einde van de Zuidstraat bracht ons tot aan het calvariekruis op de Keiberg, het punt waar drie gemeenten aan elkaar grenzen: Moorslede, Passendale en Beselare.

We gingen rechts de Keibergstraat in, om af te dalen naar de Heulebeek en deze over te steken. De Keibergstraat ging over in de Spilstraat, alwaar we ter hoogte van het pand nr. 62 links de Slangenmeersstraat dienden te volgen. In de tweede bocht verlieten we de Slangenmeersstraat om rechtdoor een veldweg in te gaan en even later opnieuw linksaf te gaan aan een kruispunt met een andere veldweg. Zowat 100 verder maakten we een bocht naar rechts om zo te beginnen aan een beklimming naar de N303, de weg Broodseinde – Beselare. Aan de overzijde van de weg ging het verder via een veldweg naar rechts net voor het pand nr. 172, om aan het eerste kruispunt van veldwegen links te gaan in de richting van een torentje. We volgden er een lokale wandelroute, met name het Heksen Wandelpad. Aan het pand nr. 214 gekomen, dienden we andermaal rechts verder te stappen op een veldweg, om tenslotte een asfaltweg te bereiken, alwaar we links volgden tot op een kruispunt. Daar hielden we een wandelpauze, vermits we even konden genieten van een drankje in café De Reutel. Na het genieten van een ondertussen verdiende rustpauze konden we even later terug op pad.

We gingen verder via de Oude Kortrijkstraat naar rechts, tussen Bistro Merlijn en café De Reutel, teneinde af te dalen langs het vogelreservaat in het Reutelbos. We overschreden de Reutelbeek en wonnen aan hoogte in de richting van het bos. Net voor de ingang van het bos troffen we een gedenkplaat aan ter ere van sergeant Henry James Nicholas uit Nieuw-Zeeland. Aan de hoek van het Polygoonbos namen we rechts de grindweg langsheen de rand van het bos, om verder aan een wandelsluis ter hoogte van de tweede zijdreef, naar links het bos in te wandelen. Opnieuw, ter hoogte van de tweede zijdreef, ging het ditmaal rechtsaf, parallel met een ruiterpad achter een houten afsluiting. We kwamen dan terecht ter hoogte van het kruispunt met de hoofddreef in het bos, waar zich een schuilhut bevond. Hier verkregen we opnieuw aansluiting met de rood-witte tekens van de GR128. We zouden vanaf nu de GR volgen tot aan het einde van onze wandeltocht. We gingen bijgevolg in de hoofddreef rechtsaf in de richting van de Britse begraafplaats.

Net voor de muur van deze begraafplaats volgden we een bospad naar links, om dan tweemaal rechts te houden. Op die manier kwamen we aan het Polygon Wood Cemetery, het Buttes New British Cemetery en het 5th Australian Division Memorial. Na een bezoekje aan deze indrukwekkende plaatsen van stilte, arriveerden we aan de hoek van het bos. Aldaar ging het naar links, de Citernestraat in, vooreerst in dalende zin, vervolgens alweer wat klimmend. We volgden er een tijdje de Pionierroute. Op het einde van de Citernestraat stapten we rechts de Grote Molenstraat in en vervolgens de Berten Pilstraat naar links, om halverwege het kasteelpark van Zonnebeke te betreden. Een lusje van zowat 700 m omheen de kasteelvijver sloot deze wandeltocht voor vandaag af. Bij het verlaten van het kasteelpark ging het rechtsaf naar de kerk. We eindigden deze tocht na 30531 stappen een gewandelde afstand van 22,89 km. Nadien konden we de verre terugreis aanvangen.”