307: Sint-Joris-Weert, Zaterdag 16 augustus 2014, 23,416 km. (6252,69 km.)

“Een volgend wandelverhaal handelt over een tocht met start en aankomst te Sint-Joris-Weert. Deze luswandeling wordt beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met als titel: ‘Te paard op de taalgrens’. Tijdens deze tocht wordt een gedeelte gevolgd van het traject van de GR512 en de GR579. De aanbevolen startplaats bevindt zich aan het station van Sint-Joris-Weert. Volgens de wandelgids bedroeg de totaal af te leggen afstand 22,5 km. Nadat we ons voertuig veilig konden parkeren ter hoogte van het station en na alvast een broodje te hebben genuttigd konden we even later op pad. We vertrokken dus aan het station van Sint-Joris-Weert en gingen naar links, evenwijdig met de spoorlijn tot aan een kruispunt vlak bij een tunnel onder de sporen. Daar wandelden we rechtsaf en vrijwel onmiddellijk links richting Sint-Agatha-Rode. Deze weg werd bewandeld tot net voorbij twee bruggen over sloten, om dan links een graspad naast een sloot te betreden via een draaihekje. We bevonden ons thans in het natuurreservaat Het Grootbroek. Even verder ging onze tocht over een vlonderpad tot aan een parkeerterrein met infobord. We passeerden nogmaals een draaihek om onze weg te vervolgen via een tweede vlonderpad. We overschreden een sloot en stapten op de andere oever verder, om even later een tweede sloot over te steken. Het vlonderpad kronkelde enigszins, waarna we na een brugje en enkele treden terecht kwamen op een T-splitsing, waar we rechts hielden.

Via een volgend hekje aan een tweede infobord betraden we een brede veldweg welke we naar links volgden, terwijl we ons bevonden op een gedeelte van het Dijle- en Lanewandelpad. Deze veldweg leidde ons tot aan de Dijle, welke we vanop de oever stroomopwaarts volgden tot aan de weg naar Pécrot. Daar bemerkten we voor het eerst de rood-witte tekens van de GR579. Vanaf nu volgden we over zowat 1 km de GR naar links, waarbij we achtereenvolgens La Grande Marbaise en La Petite Marbaise overstaken. We kwamen zo aan de nmbs-halte van Pécrot. Aan de overzijde van de overweg stapten we in de Rue Constant Wauters om ter hoogte van het pand nr. 102A links een paadje op te gaan. We zagen er de aanduiding betreffende een lokale wandelroute Sentier de Pécrot à Bossut. Dit pad draaide even later schuin rechts het bos. Boven gekomen aan de rand van het bos ging onze wandeling naar links, teneinde een vallei over te steken. Aan het einde van het bos en gekomen op een kruispunt, dienden we rechts te gaan. We verkregen zo een zicht op de kerk van Pécrot. In een bocht naar rechts van de weg welke we volgden, hielden we de richting rechtdoor aan via een veldweg om zowat 1 km verder de plaats La Malaise te bereiken.

We gingen andermaal naar links, richting Bossut om wat later een veldweg rechts in te draaien. Op een volgende T-splitsing gingen we linksaf om ongeveer 800 m verder de veldweg te ruilen voor een betonweg. We hielden steeds dezelfde richting aan, ook voorbij een rotonde om dan af te dalen en beneden aangekomen, links de Val du Puits in te wandelen. Het eerste kruispunt later gebood ons rechts te gaan en 200 m verder links via de Rue du Pont, om aldus het centrum te betreden van Bossut. Aldaar namen we afscheid van de GR579. We stegen nog wat hoger tot aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Bossut en de Place de Bossut. Op de Place de Bossut gingen we naar links en even verder opnieuw links via de Rue de Nethen. Een paar honderd meter verder hielden we via een smal pad rechts in Le Trou des Chiens, om af te dalen naar een kruispunt, alwaar we rechts een grindweg opgingen. Gekomen even voorbij een grote hoeve sloegen we linksaf om zo de Ry Saint-Martin over te steken. Een tweetal veldwegen later overschreden we opnieuw dezelfde waterloop, waarna we even verder een rotonde bereikten en daar onze wandeling verder zetten via de Rue du Ry Saint-Martin.

Ter hoogte van een pleintje kozen we een pad naast een haag en kwamen zo aan het busstation van Hamme-Mille. Het gepaste moment om even een wandelpauze in te lassen en dat konden we doen in Taverne de la Gare. We lieten ons de koffie smaken. Na deze drankpauze en tevens sanitaire tussenstop wandelden we links verder, staken een straat over om nadien de parking van een supermarkt over te steken. Aan de overkant konden we via een gat in de haag een pad opgaan dat achter een tweede supermarkt verliep, dit pad betrof blijkbaar een oude trambedding van de lijn Leuven – Jodoigne. We staken de Nethen over om via een asfaltwegje naar rechts uit te komen aan de Naamsesteenweg (N25). Aan de overzijde van deze drukke weg ging het even verder naar links via grindpad naast een waterloop, zowat tegenover een supermarkt. Het pad kronkelde enigszins, verliep voorbij een kruispunt verder en voorbij een bosje troffen we links een mooie dreef aan. Via deze dreef overschreden we nogmaals de Nethen om dan te arriveren aan de hoeve van Valduc, ter hoogte van de ingang van het voormalige abdijcomplex Valduc. We stapten links verder via een stijgende kasseiweg tot aan een hoger gelegen T-kruising waar we rechts afdraaiden. Nog verder klimmend dienden we net voor het bereiken van de top, opnieuw links te kiezen.

We stapten nu in de richting van de boswachterswoning De Warande en betraden aldus opnieuw het grondgebied van Vlaanderen. We gingen omheen de woning om dan verder te gaan in een enorme beukendreef naar de rand van het Meerdaalwoud. We troffen er een picknicktafel aan alsook de rood-witte tekens van de GR512, waarvan we het traject zouden volgen doorheen het woud tot nagenoeg het eindpunt van de wandeling. We volgden de GR-tekens naar links om kort daarna opnieuw de Naamsesteenweg over te steken. Aan de overzijde gingen we schuin links richting Warandevijver, gingen voorbij een veehek om nadien ter hoogte van het parkeerterrein links de Warandeweg in te gaan. Via een smaller pad kwamen we zowat 600 m verder aan de Warandevijver uit. Restten ons nog iets meer dan 5 km tot aan het station van Sint-Joris-Weert. Aan de vijver gingen we naar rechts om dan verder te stappen in de Warandedreef, een holle weg. Het eerstvolgende kruispunt gebood ons om links De Kromme Dreef te kiezen en die over zowat 700 te volgen. Nadien ging het naar rechts in de Grezse Baan en nadien 750 m verder links in de Walendreef. We konden genieten van deze prachtige bosomgeving en vooral van de rust en de stilte onderweg.

We volgden deze beukendreef tot aan de Nethense Baan, waar we naar rechts draaiden, om nogmaals 600 m verderop links de Kleine Dreef in te gaan. Langzaam dalend bereikten we vervolgens een kruispunt, waar we links aanhielden en even verder de tweede weg van links dienden in te gaan. We staken vervolgens de Herculesdreef over om wat verder een pad rechts te kiezen dat uitmondde in een holle weg. Via deze en een daarop volgende holle weg daalden we vrij snel het bos uit en kwamen terecht in het centrum van Sint-Joris-Weert. We bemerkten meteen de spoorwegovergang en links het station. Einde van een wel bijzondere wandeling, af en toe over de taalgrens heen. We eindigden dan ook na 31322 stappen en een afgelegde afstand van 23,416 km. We konden alvast beginnen aan de terugreis.”