451: Erps-Kwerps, Donderdag 21 mei 2020, 20,267 km. (9140,365 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht langs knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Demer en Dijle, met start en aankomst te Erps-Kwerps. Ook deze tocht vond plaats in een periode dat Corona de bewegingsvrijheid beperkte. We zouden van start gaan ter hoogte van het knooppunt 80, gesitueerd in de Dorenbaan, doch omwille van de onmogelijkheid op dit smalle wegje te parkeren, konden we ons voertuig achterlaten op het Dorpsplein in de onmiddellijke nabijheid. Met de zon reeds hoog aan de hemel, beloofde het een warme dag te worden. Na een hapje ter plaatse, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan. We gingen de smalle kasseiweg, de Dorenbaan in, om er na enkele meters het eerste knooppunt 80 aan te treffen. Daar ging het linksaf op een kaarsrechte smalle wegel, de Voetweg 66. Aan het andere uiteinde kwamen we in de Keizerdellestraat, om er het knooppunt 81 te vinden. We kruisten de weg en gingen aan de overzijde verder op de Voetweg 66, andermaal een smal wegeltje tussen de akkers en weilanden. Na een haakse bocht naar links eindigde deze Voetweg in de Curegemstraat, waar we de weg naar rechts inwandelden. Eenmaal voorbij de laatste huizen, maakte het asfalt plaats voor een brede grindweg, om er gewoon rechtdoor verder te stappen. Wat later bereikten we het knooppunt 82 op de kruising met Buurtweg 11. Ook daar hielden we nog altijd dezelfde richting verder aan.

Uiteindelijk eindigde de tot nog toe gevolgde grindweg aan de Kortenbergsesteenweg, net voor de bebouwde kom van Steenokkerzeel. Aan de overzijde van de weg, achter de omheining, konden we een blik opvangen van de luchthaven van Zaventem. We begaven ons aan de overzijde van de Kortenbergsesteenweg naar rechts, dit via het afgescheiden wandelpad. Ter hoogte van het eerste kruispunt ging het rechtsaf om er verder te wandelen op een smal wandel- en fietspad, de Weg naar Nederokkerzeel. Opnieuw waren we vertrokken voor een tijdje wandelen tussen uitgestrekte velden, met een steeds warmer wordende zon boven het hoofd. Toen we het kruispunt hadden bereikt met de dwars gelegen Buurtweg 10, tevens het knooppunt 83, verlieten we het betonnen wegje en gingen linksaf een brede zandweg in.  Na ongeveer 700 m deze zandweg tussen de velden te hebben bewandeld, bereikten we het knooppunt 305, ter hoogte van een kruispunt van meerdere wegen. We bogen er onmiddellijk naar rechts, opnieuw via een onverharde weg. Toen we een tijdje langs deze zanderige weg vorderden, bemerkten we dat we een afslag te vroeg naar rechts waren gegaan. Na een blik op ons wandelplannetje, besloten we de eerste zijweg links te volgen, de Tiendeweg, welke ons leidde naar het knooppunt 17.

Daar volgden we vervolgens de Lemmekenstraat naar links, om aldus het knooppunt 16 te vinden, waar we oorspronkelijk van plan waren geweest langs te komen. We zaten dus terug op het juiste parcours. Aan het knooppunt 16 ter hoogte van de Lellebaan konden we even van nabij een kapel bekijken ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Aan het kapelletje hielden we nadien rechts aan en zetten onze wandeling verder via de Lellebaan. We bevonden ons vrijwel dagelijk op een gedeelte van het Van Steelant Wandelpad. Weinig later kwamen we aan een tweede kapelletje, ter ere van het Heilig Hart en dat aan het rechts gelegen Kapelstraatje. We troffen er een picknickbank aan, ideaal om er even te genieten van een broodje, inmiddels zowat 11:45 uur nabij. Hier konden we genieten van een aangename rust- en eetpauze in volle zon. Na deze aangename onderbreking zetten we onze tocht verder via de Lellebaan, om op het einde de Haachtsesteenweg (N21) te kruisen. Aan de overzijde gingen we nadien de Hinckaertstraat in, waarna we het knooppunt 15 aantroffen op het kruispunt met de Watermolenstraat. We hielden dezelfde richting aan en gingen rechtdoor de Sint-Lambertusstraat op, gevolgd na een bocht naar rechts door de d’Esterhertstraat. Na een linkse bocht ging de weg over in een graspad, ditmaal de Esterhertwegel.

Nagenoeg in rechte lijn verliep dit pad naar het Hellebos in de verte. Eenmaal de rand van het bos bereikt, ging het rechtsaf langs de bosrand via de Depotwegel. We wandelden op die manier omheen het terrein van de Slipschool van de Federale Politie. Toen we volledig omheen het terrein waren gegaan, kwamen we terecht in het Hellestraatje, nog steeds in het bos. We vonden er het knooppunt 14, waar we rechtsaf gingen tot op het kruispunt met de Hellebosstraat, tevens knooppunt 13. Daar verlieten we het Hellebos en gingen via deze asfaltweg naar rechts, langs de rand van het bos. Even verder verlieten we de bosrand en gingen links de Dreefstraat in. Na enkele bochten ging de weg over in een deels gras- en grindweg. Ook dit pad verliep naast het rechts gelegen bos. Toen we reeds geruime tijd dit pad hadden gevolgd, troffen we omstreeks 13:20 uur een zitbank aan bezijden het pad. We konden er even verpozen en natuurlijk genieten van een broodje, met uitzicht op de weidse akkers voor ons. Nadien de Dreefstraat verder volgend bereikten we het kruispunt met de links gelegen Kaasdaversweg, zijnde knooppunt 12, welke we vervolgens indraaiden. Weinig verder mondde deze grindweg uit op de Bulsomstraat, net voorbij knooppunt 11. Aan de overzijde stapten we verder, nog steeds via de Kaasdaversweg, nog steeds een gemakkelijk te bewandelen grindweg.

Tenslotte arriveerden we op het einde van deze veldweg opnieuw op de openbare weg, de Molenveldweg, dichtbij het centrum van Kampenhout. We gingen rechtsaf het smalle betonbaantje op om zowat 100 m verder links de Kriekelaastraat te kiezen en zo op het eerst volgende kruispunt knooppunt 10 te bemerken. Nog wat rechtdoor aanhoudend mondde de weg uit in de Kerkstraat, alwaar we andermaal rechtsaf gingen en de drukke Haachtsesteenweg, voor de tweede maal kruisten. Aan de overzijde ging het nadien linksaf in de Tiendeschuurstraat. Net voorbij het huis nr. 39 verlieten we de weg om een smal paadje rechts op te gaan tussen afsluitingen van de woningen. Deze zogeheten Geertruideboswegel bracht ons in rechte lijn naar de Ahornbomenlaan aan het knooppunt 106. We draaide rechts de Ahornbomenlaan in, om die wat verder naar rechts te verlaten via de Meerlaan. Gekomen op het kruispunt met eveneens Meerlaan, dienden we naar links verder te wandelen en zo het knooppunt 105 te vinden, op de kruising met de Neerstraat. We gingen de Neerstraat in naar links, om vrij vlug in de eerste bocht naar rechts, rechtdoor een klein stukje bos in te gaan via een grindwegje. We dwarsten te Neerstraat aan het knooppunt 102 en aan de overzijde kwamen we terecht in de Kruisstraat, een veldweg tussen de akkers.

We kruisten vervolgens de Liststraat en stapten verder, nog steeds in de Kruisstraat. Toen we de bewoonde wereld betraden, mondde de Kruisstraat uit in de Biststraat, waar we rechts de weg insloegen, ondertussen in het centrum van Nederokkerzeel. Amper 100 m verder gingen we rechtdoor verder in de Oude Brusselsebaan, aan het knooppunt 101. Even voorbij de laatste woningen verlieten we de Oude Brusselsebaan naar rechts op een brede grindweg, de Kortenbergbaan, terug in de vrije open wereld van de akkers en velden. Op een eerste kruising van veldwegen ging het linksaf in de Kerselarebaan. Tenslotte mondde dit grindpad uit op de Oude Brusselsebaan, een smal asfaltwegje, ter hoogte van het knooppunt 19. We volgden een tijdje links deze weg, om wat verder rechts opnieuw een veldweg in te gaan, de Dorenbaan. We passeerden nadien het knooppunt 84 ter hoogte van een Y-splitsing, waar we de rechtertak kozen. Zo ging tenslotte onze tocht rechtdoor verder via de smalle Dorenbaan tot aan het eindpunt van onze tocht, knooppunt 80. Op die manier kwamen we terug op het Dorpsplein van Erps-Kwerps. We eindigden uiteindelijk na 26668 stappen en 20,267 km.”

305: Kortenberg, Zaterdag 09 augustus 2014, 26,19 km. (6202,853 km.)

“Het verhaal inzake onze belevenissen tijdens een wandeltocht met start en aankomst in Kortenberg. Deze luswandeling werd beschreven in de Dagstappergids Vlaams-Brabant 2, met als titel: ‘Schoonheid onder de vliegroutes’. Tijdens deze wandeling zou een gedeelte worden gevolgd van de Streek-GR Dijleland, alsook van de Streek-GR Groene Gordel. De voorziene startplaats bevond zich ter hoogte van het station van Kortenberg. Volgens de wandelgids bedroeg de totale wandelafstand 23,2 km, doch kon mits enkele verkortingen worden herleid tot 22, 18,1 of zelfs 16,2 km. Wij hadden geopteerd om de totale afstand af te leggen en gingen dan ook van start ter hoogte van het station van Kortenberg. We wandelden er de Engerstraat rechts in, om ter hoogte van het pand nr. 50, links voetweg 61 in te gaan. We bemerkten er de aanduiding dat we een lokale wandelroute volgden, met name het Vliegtuigen Wandelpad. We staken de Weesbeek over en kwamen nadien uit in de Kammestraat, welke we rechts volgden tot aan de kerk van Erps. Vervolgens stapten we rechts van de kerk, voorbij de oude dekenij en kwamen in het Paddestraatje om aldus uit te komen naast de sporthal aan de Oude Baan. Daar gingen we rechtsaf, langs de haag van het Hof Ter Brugge en bereikten een kapel ter ere van O.-L.-V. van Bijstand.

We gingen verder via een kasseiweg links van de kapel, om dadelijk links te volgen via voetweg 74 en aan te komen ter hoogte van de toegangspoort van het kasteel. Daar gingen we rechtsaf in voetweg 76 om de Kasteelstraat te betreden, welke we over korte afstand volgden tot aan het Sint-Pietersplein van Kwerps. Daar hielden we even een korte wandelpauze in café De Schuur, waar we ons de koffie lieten smaken. Even later konden we opnieuw op pad en gingen links verder via voetweg 80, gesitueerd tussen de panden nrs. 10 en 12. Vrijwel onmiddellijk erna maakten we een haakse bocht naar links om opnieuw voetweg 76 te bereiken, welke we naar rechts dienden te volgen. Zo arriveerden we aan een kruispunt van voetwegen. We stapten verder rechtdoor via voetweg 76 tussen weiden om de rand van het Silsombos te bereiken. We hielden dezelfde richting aan en kwamen in de Silsomstraat welke we over zowat 300 m volgden tot aan de bocht naar rechts. We verlieten rechtdoor de straat en gingen het Silsombos in, waar we even verder de oever volgden van de Molenbeek. Een paar honderd meter verder troffen we een infobord aan inzake de Zwarte Madam, dat zich wat hogerop bevond. Dus werd even van het parcours afgeweken om het beeld te gaan bekijken.

We stapten even later verder naar links via buurtweg 5 om de Molenbeek te verlaten en ongeveer 500 m verder aansluiting te vinden met de Streek-GR Dijleland. We hadden dus vanaf nu oog voor de geel-rode markeringen langsheen het parcours. De Streek-GR leidde ons naar rechts. Toen het Silsombos ophield aan de rechterkant, gingen we via een pad linksaf, even later overgaand in een knuppelpad. De weg werd wat breder en even later bereikten we de Driesstraat en even later de Mosterdstraat welke we rechts ingingen. We staken vervolgens de weg Nederokkerzeel-Kampenhout over en volgden aan de overzijde een veldweg langs de rand van het bos. Tenslotte bereikten we wat verder de Egellaan, welke we naar rechts dienden in te gaan. We verlieten er dan ook het traject van de Streek-GR Dijleland, doch daarentegen wandelden we nu langs het Laar en List wandelpad. Ter hoogte van de T-splitsing met de Ahornbomenlaan ging het linksaf, om wat verder het Domein Torfbroek in te wandelen. Via een poortje bereikten we een vijver, waar we rechts omheen gingen en zo de Meerslaan betraden. We bevonden ons ondertussen op een gedeelte van de Raymond Impanis Route van 35 km.

We staken de Bergstraat – Neerstraat over en bemerkten terug de geel-rode markeringen van de Streek-GR Dijleland. De Streek-GR rechtdoor volgend ging het voorbij een afsluitboom en een poortje nu in de domein met de vijver links van ons. Eenmaal de vijver voorbij hielden we rechts aan, om even later links te draaien ter hoogte van een afgelegen huis. Even voordien echter hadden we even een korte pauze gehad in de kantine van de Torfbroekvrienden aan hun visvijver. Na deze onderbreking bereikten we tenslotte de Torfbroeklaan en die bracht ons tot aan de drukke Haachtsesteenweg (N21), alwaar we nadien aan de overzijde de Dreefstraat aantroffen. Langs deze weg troffen we aanwijzingen betreffende het Van Steelant Wandelpad (7 km), om even verder via een wegel te stappen langsheen de rand van het Hellebos. Wat verder troffen we rechts de afsluiting aan van het oefenterrein van de federale politie, waardoor we noodgedwongen de omheining naar links volgden. We arriveerden nadien ter hoogte van het kruispunt van de Wolfsputwegel en de Esterhertwegel.

We zetten onze tocht verder via de Wolfsputwegel naar rechts en wandelden zo rechtdoor het Hellebos in, om aan het andere uiteinde de Barebeek over te steken en de Breemstraat rechts in te gaan. We kwamen even verder voorbij een Lourdesgrot met calvarie om in de nabijheid de weg Kampenhout-Perk over te steken. Daar troffen we de vermelding aan dat we een gedeelte volgden van de Witloofroute. Aan de overzijde betraden we de Boektsestraat, welke 500 m verder uitmondde op een kruispunt, voorzien van een GR-wandelboom. Immers hier verlieten we de Streek-GR Dijleland, welke naar rechts verliep, om naar links voortaan de geel-rode tekens te volgen van de Streek-GR Groene Gordel, tot aan het eindpunt van de wandeltocht. Tevens zouden we er lange tijd het Teniers Wandelpad verkennen. We dwarsten even later een weg, om aan de overzijde een pad op te gaan dat verliep langs de rand van een bos. Een T-splitsing later gingen we linksaf in de richting van de weg Kampenhout-Perk. In de verte zagen we het Ribeaucourtkasteel, alsook de controletoren van de luchthaven. We weken even van de route af, teneinde in het centrum van Perk nog even te pauzeren in ’t Pleintje.

Na deze onderbreking keerden we op onze stappen terug, om dan de Streek-GR Groene Gordel zowat 200 m te volgen langs de weg Kampenhout-Perk om dan een wandelpad rechts te nemen dat ons tot in de Breemstraat bracht. Aan de overzijde van de straat ging onze tocht via een brede bosweg langs het domein van Ribeaucourt. We staken de Barebeek over en kort daarna draaiden we rechtsaf tussen twee armen van de Leibeek. Via een brugje ging het over de beek en wandelden we verder met de Leibeek rechts van ons. Zowat 150 m van de Haachtsesteenweg maakten we een bocht naar links en staken de Molenbeek over om alzo de Watermolenstraat te bereiken. We gingen rechts in de Hinckaertstraat om dan de Haachtsesteenweg over te steken en verder te gaan in de Lellebaan. Ter hoogte van kapelletje gingen we links in de Lemmekenstraat om aan de rotonde rechts een veldweg op te gaan. Aan een Y-splitsing ging het verder via een veldweg naar links en even later de eerste veldweg rechts. We volgden er de richting Erps, tot aan het eerste kruispunt. Een oude wegwijzer was ons daartoe behulpzaam geweest.

Aan het kruispunt wandelden we gewoon rechtdoor, nog steeds de Streek-GR volgend. Een km verder bereikten we de eerste huizen van Erps en de Frans Mombaertsstraat, welke we naar rechts ingingen. Voor de brug draaiden we links de Mechelsesteenweg in tot aan het station van Kortenberg, eindpunt van de wandeling. We eindigden deze dagtocht na exact 34920 stappen en 26,19 km.”

150: Kampenhout, Zondag 07 maart 2010, 20,1 km. (2960,311 km.)

Deze georganiseerde tocht werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 07/03/2010 – 1910 Kampenhout (Vlaams-Brabant), Jef Pijp Tochten – 6-9-12-17-20 km. Houtheimstappers Steenokkerzeel. Start: School Ter Bronnen. Langs rustige wegen en veldwegen door de bakermat van het witloof. Eveneens wandelen door het natuurreservaat Torfbroek. De Wilderse Dreef en nog enkele andere mooie groene plekjes ontbreken evenmin.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond een verslag met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 17:28 uur.

“Ook vandaag, op deze zonnige dag, trokken we naar de provincie Vlaams-Brabant. Deze ochtend zetten we bij zonsopgang koers naar Kampenhout, alwaar de Houtheimstappers uit Steenokkerzeel, organisator waren van de Jef Pijp Tocht. De startplaats was gelegen in de school Ter Bronnen in Kampenhout zelf. Onderweg op de E40 richting Brussel, konden we reeds vaststellen dat het een bijzonder zonnige dag zou worden, aangezien we af en toe reeds werden verblind door de opkomende zon. Bij onze aankomst in Kampenhout, werden we door enkele medewerkers van de club begeleid inzake het aanwijzen van een parkeerplaats op de binnenkoer van de school. Een paar stappen later konden we terecht in de ruime startzaal van het gebouw. Vandaag kon men kiezen uit de volgende te wandelen afstanden: 6, 9, 12, 17 of 20 km. Wij kozen voor de 20 km, met een werkelijke afstand van 20,1 km, van precisie gesproken! Nadat we vooreerst een hapje hadden gegeten en een koffie hadden geproefd, waren we klaar voor de wandeling. Onderweg zouden we tweemaal kunnen pauzeren in Berg.

Het eerste gedeelte van de wandeling bedroeg volgens de info 5,2 km. Na een blik op het uitvergrote wandelparcours, konden we op pad. We verlieten de startplaats en volgden de bebouwde kom in de richting van de Haachtsesteenweg, welke we vervolgens dwarsten. Omwille van de werkzaamheden was het hier even opletten voor het drukke verkeer. Aan de overzijde van deze drukke weg, zaten we op de Raymond Impanisroute, een fietstraject van 35 km. We trokken door enkele woonstraten van de wijk, om even later de Kapelwegel in te slaan. Deze kerkwegel bracht ons in de richting van de open velden, waarbij we op het einde van de wegel inderdaad een kapel aantroffen. We lieten de woningen achter ons en zagen voor ons de open, enigszins bevroren landerijen. Een onverhard pad, meer een karreslag, was nu harder dan beton omwille van de vrieskou van de voorbije nacht. Deze Kaasdaversweg kronkelde zich tussen de velden. Ondertussen stond de zon wat hoger aan de hemel en af en toe waren de zonnestralen verblindend, maar toch van harte welkom op deze koude ochtend. Af en toe voelden we net als gisteren de schrale wind, maar toch voelde het weer enigszins aangenamer aan. Tussen bevroren waterplassen laveerden we in de sporen van landbouwtractoren. De weg bevond zich op het traject van de Witloofroute, een fietsomloop van 39 km.

Na dit stukje onverhard wandelparcours, kwamen we opnieuw terecht op de openbare weg, waar we een eerste splitsing op het parcours aantroffen: de deelnemers aan de 6 of 17 km volgden hun weg rechtdoor, de andere deelnemers (9, 12, 20 km) sloegen rechtsaf. We zagen reeds het Hellebos in de verte en op weg erheen volgden we langsheen een rechts gelegen bosrand het Van Steelant Wandelpad, een parcours van 7 km. Tevens kregen we even verder de roodgele markeringen in het oog van de Streek-GR Dijleland. Na een tijdje de rand van het bos te hebben gevolgd, trokken we ook even in het bos, door de Depotwegel te volgen, die ons even later de Wolfsputwegel deed opgaan, om nog verderop te belanden op de Esterhertwegel. We waren onder de indruk van de mooie naambordjes die deze wegels hadden ontvangen. De laatst genoemde wegel mondde uit in de gelijknamige straat en er volgde een stukje woongebied. Af en toe zagen we hoog in de lucht een vliegtuig dat zonet de startbaan in Zaventem had verlaten en ondertussen groeide de hoop dat het parcours ons wat dichter bij het vliegveld zou brengen.

Naarmate we door deze woonstraten wandelden, naderden we opnieuw de drukke Haachtsesteenweg, die we opnieuw overstaken. Aan de overzijde bemerkten we de agglomeratieborden van de gemeente Berg (Kampenhout). Enkele straten verder kwamen we ter hoogte van de eerste controle, gesitueerd in de sporthal van de Gemeenteschool De Toverberg. Ook hier de bemerking dat we bij deze eerste passage weinig moeite hadden om een zitplaats te bemachtigen. Over de warme chocomelk die we aldaar aankochten hadden we niet te klagen, die ging meer dan vlotjes naar binnen. Na deze eerste pauze, begonnen we aan het tweede gedeelte van de wandeling, met name een lus van 7,7 km, waarna we op dezelfde plaats zouden terugkomen voor een tweede controle.

Bij het verlaten van de sporthal, gingen we dus een eerste maal naar links, in het gezelschap van de wandelaars van de 17 km. Er volgde vooreerst een klein stukje parcours doorheen de aanpalende woonstraten, waarbij we opnieuw het traject volgden van de Raymond Impanisroute en het Van Steelant Wandelpad. Uiteindelijk kwam een van de woonstraten uit op een beekje, annex bosgebied, waar we noodgedwongen naar rechts dienden te gaan. We kwamen op het grondgebied terecht van Steenokkerzeel. Even verder bemerkten we een lange smalle betonweg, welke bijna in rechte lijn in de richting ging van de luchthaven. Links van ons zagen we steeds vaker opstijgende vliegtuigen en de toren van de verkeersleiders kwam steeds nader. We voelden het vakantiegevoel opkomen, nu we zo konden wandelen onder een stralende zon en genieten van vliegtuigen die waarschijnlijk naar zonnige bestemmingen vlogen. We vervolgden onze wandeling in de richting van de kerk van Steenokkerzeel, waar we even later de kerk konden bemerken, met aan de andere kant van de weg een grote vijver.

Tal van eenden draaiden rondjes op het water, met op de achtergrond het kasteel Ter Ham, waar ooit Zita, keizerin van Oostenrijk had gewoond. Ter hoogte van dit prachtig watergebied ging het naar links, de Hamdreef in, waar we de Ter Ham Wandeling volgden. Ook dit traject leidde ons doorheen een woonzone, waarna we opnieuw de open velden bereikten. Ook nu konden we de vertrekkende vliegtuigen bekijken. De weg die we nu volgden in deze open vlakte, ging tegen de wind in en konden we aanvoelen hoe koud het eigenlijk nog wel was. Op sommige plaatsen was de bovengrond reeds drassig geworden, doch hier was dit nog niet het geval en konden we opnieuw enkele ijsplekken waarnemen. We verlieten stilaan het grondgebied van Steenokkerzeel, om wat verderop het Laar en List Wandelpad te volgen. Dit pad bracht ons even later langsheen enkele forse Brabantse trekpaarden, waar menig wandelaar de camera bovenhaalde om deze rustige dieren te fotograferen. Via een karreslag, ging het zachtjes dalend terug in de richting van de Gemeenteschool De Toverberg. Bij aankomst aldaar even voor het middaguur, was de drukte er al helemaal anders dan bij een eerste passage, met als gevolg dat we genoegen dienden te nemen met een stoel in een hoekje.

Tot overmaat van ramp was de witloofsoep niet langer meer voorradig. Waarschijnlijk zat het koude weer en de talrijke opkomst daar voor iets tussen. Uiteindelijk begonnen we na een hapje aan het laatste gedeelte van de wandeling, een stuk parcours van 7,2 km lengte. Het ging bij het verlaten van de sporthal, ditmaal naar rechts, een richting die gevolgd werd door alle afstanden. Enkele meters verwijderd van de controle kwamen we aan de ingang van het natuurgebied Torfbroek. We volgden opnieuw het traject van de Streek-GR Dijleland. Het betonnen baantje maakte al vlug plaats voor een onverhard paadje en kregen we wat modder te verwerken. Tussen de bomen en struiken volgden we dit modderige pad, waarbij de schoonheid van dit natuurgebied tot uiting kwam. Even verder bereikten we een open ruimte, waar zich een splitsing aankondigde. De wandelaars van de 6 en 9 km gingen hier rechtdoor, de andere deelnemers gingen rechtsaf. We zaten onmiddellijk op het grondgebied van Nederokkerzeel (Kampenhout). Enkele onverharde wegen brachten ons opnieuw in open veld, waar we voor het laatst konden kijken naar de vliegtuigen die vanuit de verte hoogte trachtten te winnen.

Ook hier voelden we enigszins nog de nadelen van de strakke wind, maar naarmate het parcours van richting veranderde, hadden we minder reden om te klagen. Twee oude bekenden staken de kop op langsheen de rand van de weg, met name de Raymond Impanisroute en het Laar en List Wandelpad. Naarmate we zo langzamerhand terug in de richting van Kampenhout wandelden, volgden we nog even de rand van een plaatselijk bosgebied. Hier volledig uit de wind, voelden we voor het eerst de warmte van de lentezon en vele medewandelaars konden daar ook meer dan genoegen mee nemen. Een paar kerkwegels brachten ons even later jammer genoeg terug in de richting van de plaats van vertrek. Heel even nog volgden we een stukje woongebied, waarna we al vlug Ter Bronnen opnieuw bereikten. We namen nog even de tijd om onze wandelboekjes te laten afstempelen en nog even iets te drinken, alvorens de terugreis aan te vatten. Toen we even na 14 uur de startzaal verlieten, konden we vaststellen dat reeds 1661 wandelaars waren geteld. We konden tevreden terug naar huis, na te hebben genoten van een mooie wandeltocht.”

Tot slot van dit wandelverhaal blikken we nog even terug, op datgene wat kort na de wandeltocht werd neergeschreven in de respectievelijke wandelboekjes. ‘K: Wandeling in Kampenhout, Berg, Steen- en Nederokkerzeel. Mooie natuur. Koud maar zonnig! Flyer Walking-Bears voor de eerste maal opgehangen. J: Wandeling vanuit Kampenhout, naar Steenokkerzeel en Nederokkerzeel. Langs tal van veldwegen en kerkwegels. Tal van opstijgende vliegtuigen onderweg. Publiciteit gemaakt in de startplaats voor ons wandelblog!’