441: Mechelen, Zaterdag 04 april 2020, 21,681 km. (8955,497 km.)

“Nog steeds geplaagd door de maatregelen inzake Corona, ook ditmaal een wandeling met start en aankomst in Mechelen. We gingen dan ook omstreeks 09:00 uur van start ten huize, voorzien van een aangename lentezon en begaven ons via de Winketkaai en vervolgens de Dijle naar de Haverwerf. Ter hoogte van het Lamot Congres- en Erfgoedcentrum daalden we af naar het houten Dijlepad langs de Dijle en volgden dit tot op het einde. We verlieten het Dijlepad, staken via de brug de Dijle over om nadien rechts de Kruidtuin in te gaan. Via een aangenaam grindpad wandelden we doorheen dit stukje groen in de stad, om aan het andere uiteinde de drukke Zandpoortvest te bereiken. We staken nogmaals de Dijle over en begaven ons naar links terug op het Dijlepad. We stapten onder enkele spoorwegbruggen door om verder langs de Dijle te wandelen. Met een blik achterom op de Hanswijkbasiliek, verlieten we langzaam maar zeker het centrum van de stad. Inmiddels hadden we al enkele tekens bemerkt van lokale wandel- en fietsroutes, met name de LF2 Stedenroute en de Streek-GR Dijleland. Nagenoeg op het einde van het Dijlepad, ter hoogte van de Sluis aan Nekkerspoel-Borcht, hielden we rechts en maakten een bocht om het jaagpad te betreden naast de Dijle. We troffen er een picknickbank aan omstreeks 09:50 uur, tijd om alvast in het zonnetje te genieten van een ontbijt.

Even later gingen we opnieuw op weg teneinde het jaagpad te bewandelen. Aan de overzijde van de Dijle konden we de Nekker bekijken, gevolgd door het Mechels Broek. Talrijke bochten op het jaagpad volgden het verloop van de Dijle. Rechts wandelden we voorbij de kerk Sint-Lambertus van Muizen, min of meer verscholen achter de bomen. Even voorbij de kerk kreeg het jaagpad een naam, de Dijleberg, welke leidde naar de Brugstraat ter hoogte van de brug over de Dijle. Via enkele trapjes verlieten we de Dijleberg en kruisten de Brugstraat, om aan de overzijde opnieuw af te dalen naar het jaagpad langs de Dijle, ditmaal Neerstraat. Waar de straat een bocht maakte naar rechts, stapten we rechtdoor verder op het jaagpad. We verlieten er even het tot nu toe bewandelde asfalt en gingen verder via een grindweg. Opnieuw waren we vertrokken om over lange afstand te genieten van de natuur om ons heen. Akkers en weilanden gingen aan het oog voorbij en her en der kon de voorjaarsbloei worden aangetroffen. Toen we zowat 8,7 km waren gevorderd, met vooral de Dijle links als blikvanger, troffen we even voorbij de rechts gelegen veldweg (Dijk) op het jaagpad een wandelboom aan. We konden er waarnemen dat we de voorbije kilometers hadden genoten van het traject van de Streek-GR Dijleland, alsook van de GR12.

We bevonden er ons trouwens ter hoogte van het fietsknooppunt 65 en verder konden we zien dat we ons even later zouden begeven op het Wandelnetwerk Demer en Dijle. Een bordje dat we even later richting knooppunt 24 zouden gaan, trok even de aandacht. Inmiddels waren we ook toe aan een hapje, vermits we de klok van 11:30 uur net voorbij waren. Dus maar even een boterhammetje ter hoogte van de GR-wandelboom. Na te hebben gedacht aan de inwendige mens, ging onze wandeling verder langs het jaagpad. Opnieuw langs de talrijke meanders van de rivier stapten we onder een aangenaam zonnetje verder tot aan de brug over de Dijle in Rijmenam. We kwamen dan ook aan de Brugstraat welke we links opgingen teneinde de Dijle over te steken. Aan de overzijde van de brug vonden we een nieuwe zitbank en daar konden we omstreeks 12:20 uur even genieten van een stukje banaan en vooral overgaan tot het lessen van de dorst. Er heerste aldaar heel druk autoverkeer, alsook konden we tal van fietsers bemerken die langs de Dijle hun weg vervolgden. Na deze onderbreking kozen we de richting huiswaarts, met andere woorden, we betraden opnieuw het jaagpad, ditmaal op de andere oever en richting Mechelen.

We kregen vrijwel meteen enkele mooie gedichten te lezen, aangebracht op een wand van een bedrijf. Even verder verbreedde het jaagpad en wandelden we in omgekeerde richting op de andere oever van de Dijle. Vrij vlug lieten we Rijmenan achter ons en stapten rustig verder. Heel wat verder eindigde het tot nog toe gevolgde grindpad en kwamen we uit op de openbare weg, de Rijmenamsesteenweg te Muizen. We hielden de richting rechtdoor aan en volgden over korte afstand deze drukke weg tot aan de brug over de Dijle. We verlieten er naar rechts de weg en begaven ons heel even in de Muizenhoekstraat, om dan net voor café het Brughuis opnieuw het jaagpad aan te treffen langs de Dijle, ditmaal terug geasfalteerd. Ondertussen was het wandel- en fietsverkeer danig toegenomen, dat van Corona weinig te merken viel, althans wat de maatregelen betrof. Op die manier wandelden we even later terug voorbij het Mechels Broek en de Nekker, ditmaal van dichtbij. Zo eindigden we uiteindelijk met het volgen van het jaagpad, toen we de sluis bereikten aan Nekkerspoel-Borcht. Ditmaal gingen we linksaf en volgden dezelfde route als op de heenweg, via het Dijlepad. Zo kwamen we even later opnieuw thuis, ondertussen de klok van 16:00 uur genaderd. We eindigden deze zonnige tocht na 28528 stappen en 21,681 km wandelen.”

429: Tremelo, Zaterdag 28 oktober 2017, 22,731 km. (8743,394 km.)

“Hierna een verslag met betrekking tot onze belevenissen tijdens het volgen van etappe 14 van het Jacobskerkenpad, een wandeltocht tussen Tremelo en Mechelen. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus vanuit Mechelen naar Tremelo. Daar ging de wandeling van start ter hoogte van de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Na een busreis van zowat 30’, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan aan de reeds vermelde kerk in Tremelo. We wandelden dan ook linksaf op de Schrieksebaan, richting rotonde. Aan de overzijde van het knooppunt van wegen stapten we de Hilstraat in, doch hielden even halt op de hoek, teneinde omstreeks 10:00 uur even te genieten van een kopje koffie in café ‘Het Raadshuis’. Ondertussen hadden we reeds kennis gemaakt met een plaatselijke wandelroute, ‘Dwars door Tremelo’. Na deze korte wandelpauze, gingen we de Hilstraat in, om nadien het eerste wegje rechts te kiezen. Wat verderop, aan een haakse bocht  naar rechts stapten we via een grindpad naar het voetbalterrein van K.V. Tremelo. Voorbij het veld kwamen we terecht in de Basdongenstraat, welke we naar links opgingen. Over zowat 750 m gingen we door de Basdongenstraat, tot we links konden afslaan in de Pater Damiaanstraat.

Deze straat mondde uit op een T-kruispunt, eveneens Pater Damiaanstraat, alwaar we rechts gingen, richting Damiaanmuseum, gehuisvest in ‘Huize de Veuster’, het geboortehuis van Pater Damiaan. Na het nemen van enkele foto’s, begaven we ons opnieuw op weg in de Pater Damiaanstraat, om even verder aan een splitsing links te houden en uit te komen in de Barbarastraat. Over korte afstand ging het rechtsaf, om vrijwel onmiddellijk daarna, links verder te gaan in de Pater Damiaanstraat. We bevonden er ons tijdelijk op het traject van de Brabantse Kempenroute. We kregen vervolgens links van de weg bos en volgden verder de Pater Damiaanstraat, tot we links de Holsdonkstraat in konden gaan, een smalle weg onder het gebladerte van de bomen. Wat later verlieten we deze weg, om schuin rechts een nog smallere weg op te gaan, de Nindsebaan, naast tuinafsluitingen links en bos rechts. Deze ongeveer 2 km lange en rechte weg, tussen ontelbare villa’s, liet ons diverse straten kruisen, tot we tenslotte uitkwamen op het kruispunt met de Oude Putsebaan, ondertussen op het grondgebied van Keerbergen.

Aan de overzijde van deze vrij drukke weg, ging onze tocht verder via de Nindsebaan. Nogmaals het einde van de Nindsebaan bereikt, ging het rechtsaf in de Eikstraat tot aan de drukke weg Keerbergen – Tremelo, met andere woorden de Tremelobaan. We kozen links en stapten op deze drukke weg, tot we rechtsaf konden in de Kempenlaan. We kruisten de Molenstraat, om na een linkse bocht uit te komen op de Kempenlaan en links verder te wandelden. We passeerden de gemeentelijke kleuterschool, staken de Stationsstraat over en stapten verder via de Kempenlaan. Zo kwamen we aan het volgende kruispunt met de Putsebaan, alwaar we omstreeks 11:50 uur even halt hielden voor een kopje koffie in café Depot 39. Na een aangename rustpauze gingen we verder doorheen de Kempenlaan tot aan de derde straat rechts, de Veldstraat. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan en gingen verder in de Mimosadreef, een smalle veldweg tussen tuintjes door. Deze aardeweg mondde wat verder uit op de Mechelsebaan, nog altijd grondgebied Keerbergen. Ditmaal sloegen we rechtsaf en wandelden langs deze drukke weg tot aan de derde straat rechts, de Watermolenstraat.

Op het einde van de Watermolenstraat ging de tocht naar rechts verder op de Weynesbaan, tot aan de eerste straat links, de Oude Schrieksebaan. Zo hadden we inmiddels het grondgebied bereikt van Bonheiden. Deze vrij bochtige weg leidde ons langs de sportvelden van KVV Adler, waarna we een kasseiweg kruisten, de Peulisbaan. Aan de overzijde stapten we verder via de Oude Schrieksebaan tot aan de drukke Rijmenamseweg. Aan de overzijde van de weg, konden we naar rechts verder stappen op een van de weg afgescheiden fietspad. Gekomen aan de derde straat links, de Venlaan, verlieten we de Rijmenamseweg. Na zowat 100 m ging het naar rechts, eveneens Venlaan en korte tijd nadien opnieuw rechtsaf in de Boeimeerstraat. Amper afgedraaid, ging het linksaf in de Lange Veldstraat. Link konden we de achterzijde bemerken van het Imelda Ziekenhuis door rechtsaf de Domis de Semerpontlaan in te gaan. Zo gingen we voorbij de hoofdingang van het Imelda Ziekenhuis. Voorbij het terrein van het ziekenhuis kruisten we de Imeldalaan, gevolgd door het kruisen van de De Selliers de Moranvillelaan. Gekomen op het einde van de Domis de Semerpontlaan ging het naar rechts en kwamen we opnieuw uit op de Rijmenamseweg. We bevonden ons in het centrum van Bonheiden en gingen linksaf richting Kerkplein ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Bonheiden.

Net naast de kerk troffen we café ‘Preekhoekje’ aan, om er even te genieten van een koffiepauze. Ondertussen waren we reeds de klok van 14:00 uur voorbij. Na een verdiende rustpauze vervolgden we onze wandeling in de Schoolstraat tegenover de kerk, tot we het kruispunt aantroffen met de Muizensteenweg. We gingen aan de overzijde verder in de Van Den Reecklaan, om aan het eerste kruispunt links de Guldensporenlaan in te wandelen. We staken de Boeimeerbeek over en betraden het grondgebied van Muizen. De Guldensporenlaan ging over in de Muizenhoekstraat, waarna we ter hoogte van een bocht naar links, bezijden de weg een kapel aantroffen. Daar namen we de Muizenhoekstraat naar rechts en verlieten bijgevolg de bebouwde zone. Zo kwamen we opnieuw tussen de velden terecht en kregen zicht op het einde van de tocht, daar in de verte reeds de toren van de Mechelse kathedraal was te zien. We bevonden er ons op het traject van de GR12, waarvan we de rood-witte markeringen zouden volgen tot in Mechelen. We wandelden tussen de akkers door tot aan een haakse bocht naar links. Daar namen we afscheid van de Muizenhoekstraat om rechts het Mechels Broek in te gaan.

Via een veldweg stapten we het Mechels Broek in, om wat verder via een haakse bocht naar links, uiteindelijk uit te komen op het jaagpad langs de Dijle. We beklommen de dijk en draaiden op het jaagpad rechtsaf om voorbij het Mechels Broek en De Nekker te gaan. Zowat 1,5 km verder ter hoogte van Nekkerspoel-Bocht gingen we links de Afleidingsdijle over, gevolgd door de oversteek van de Dijle via een sluisbrugje. Aan de overzijde volgden we naar rechts het wandelpad langs de Dijle waarna we even later de drukke Zandpoortvest betraden. We kruisten deze weg om aan de overzijde verder te gaan doorheen de Kruidtuin en tenslotte de winkelstraat aan te treffen, de Bruul. Normaal dienden we hier rechts aan te houden tot op de Grote Markt, doch hier verlieten we het traject en wandelden verder langs de Dijle, richting woonplaats. We eindigden onze tocht na 30309 stappen en 22,731 afgelegde km.”

412: Keerbergen, Donderdag 25 mei 2017, 20,819 km. (8396,016 km.)

“Vandaag genoten we van een wandeltocht in de nabijheid van onze woning. Deze ochtend ging het dan ook vooreerst via bus lijn 530 naar het Gemeenteplein van Keerbergen. Vandaar zouden we terug huiswaarts stappen. We hadden dan ook voorheen via Google Maps een traject uitgestippeld van iets meer dan 19 km. We konden dan ook eenvoudig vanaf het station in Mechelen omstreeks 10:12 uur de bus nemen, om even later aan te komen in Keerbergen om 10:40 uur. Echter alvorens op pad te gaan, namen we nog even de tijd voor een kopje koffie, niet ver van het Gemeenteplein, met name op de Haachtsebaan in café ‘Het Moleken’. Even later konden we op deze zonnige ochtend van start gaan. We staken het Gemeenteplein over en gingen links voorbij de plaatselijke Sint-Michielskerk, om uit te komen op de Oudstrijderslaan. Daar sloegen we linksaf en wandelden langs de Oudstrijderslaan tot aan de rotonde. Daar gearriveerd namen we de eerste afslag, dus de Haachtsebaan naar rechts. Een vrij drukke weg tussen statige villa’s. Zowat 2 km verder namen we rechts de afslag naar de Hansbrug en konden we het drukke verkeer achter ons laten.

De Hansbrug volgend, kwamen we enkele honderden meters verder aan de oever van de Dijle ter hoogte van de Hansbrug. We staken via de brug de Dijle over en begaven ons op het jaagpad naar rechts, vooreerst nog via de Hansbrugweg. Net voorbij de brug troffen we rechts een picknickplaats aan, het moment om de broodjes uit de rugzak te halen. We waren ondertussen de klok van 11:30 uur genaderd. Na een aangenaam middagmaal in het zonnetje begonnen we aan een tocht van zowat 6 km langsheen het jaagpad aan de Dijle, waarbij we een gedeelte zouden volgen van de Broekeleiwandeling. We keerden een eindje op onze stappen terug tot aan de Hansbrug, gingen die opnieuw over, om aan de overzijde het jaagpad te volgen naar links. Geruime tijd volgden we de meanders van de waterloop en genoten ondertussen van de natuur, badend in het zonlicht. Heel wat wandelaars en fietsers hadden wellicht hetzelfde gevoel. Na bijna 6 km het jaagpad te hebben gevolgd, konden we dit even naar rechts verlaten, teneinde een kopje koffie te nuttigen in de ‘Afspanning De Wed’, inmiddels de klok van 13:45 uur genaderd. We konden er even op het buitenterras genieten van een drankje en een korte wandelpauze.

Nadien begaven we ons opnieuw naar het jaagpad langs de Dijle, teneinde nogmaals een vijftal kilometer het grindpad te bewandelen. We verlieten dus stilaan het grondgebied van Rijmenam, richting Muizen. Onderweg werd het drukker op het jaagpad, naarmate de middag vorderde. Heel wat bochten later bereikten we langzaam maar zeker het centrum van Muizen, om er bijgevolg het jaagpad te verlaten ter hoogte van de Rijmenamsesteenweg. Het jaagpad eindigde er op de openbare weg en dus stapten we nagenoeg rechtdoor op de steenweg. Even verder maakten we een lichte bocht naar links, richting Brugstraat, om nagenoeg onmiddellijk rechts de Muizenhoekstraat in te gaan. Daar op de hoek konden we op het terras nog even genieten van een frisdrankje in café Brughuis. Gelet op de talrijke fietsers langs het jaagpad, was het er behoorlijk druk. Toch genoten we omstreeks 16:15 uur van een pauze en konden we de onderste ledematen wat laten rusten. Na deze laatste onderbreking begonnen we aan het laatste stukje wandelweg op weg naar huis.

We keerden het café de rug toe en stapten er links voorbij, voor het laatst op het jaagpad langs de Dijle. We hadden nog ongeveer 2,5 km voor de boeg, alvorens we defintief afscheid konden nemen van de Dijle. Onderweg naar dit punt passeerden we nog het Mechels Broek alsook De Nekker. Toen we kwamen ter hoogte van het sluizencomplex, stapten we rechtdoor via Nekkerspoel-Bocht tot aan het Douaneplein, inmiddels reeds een tijdje op het grondgebied van Mechelen. We draaiden linksaf om via het voetpad een eindje de N15 te volgen tot aan het viaduct ter hoogte van de Zandpoortvest. Vervolgens wandelden we onder het spoorwegviaduct door, staken het gevaarlijke kruispunt over om aan de overzijde links de Keizerstraat in te wandelen. Zo naderden we stilaan het centrum van de stad via de Veemarkt, de Befferstraat en uiteindelijk de Grote Markt. Alvorens huiswaarts te keren, eindigden we onze zomerse wandeling met een afsluitend drankje op een van de terrassen op de Grote Markt. Nadien ging het via de kortst mogelijke weg huiswaarts. We eindigden deze tocht na 27759 stappen en 20,819 afgelegde km.”

401: Mechelen, Zaterdag 21 januari 2017, 19,332 km. (8184,711 km.)

“Ditmaal hadden we een wandeling gepland, langsheen het traject van de GR12, vertrekkend aan onze woonplaats en eindigend in Koningshooikt ter hoogte van de Kruisstraat. Jammer genoeg zouden we deze tocht vroeger dan gepland moeten onderbreken, omwille van een hindernis onderweg. Maar uiteraard daarover later meer. Bij de start van deze tocht, konden we dan ook rekenen op heel wat zon, doch daarmee gepaard gaande de stevige vrieskou. Desondanks keken we toch uit naar een aangename winterse wandeltocht. We verlieten dan ook onze woonplaats en wandelden in de richting van de Ijzerenleen, alwaar we de eerste markeringen van de GR12 konden aantreffen. We dienden dan ook vooreerst doorheen een gedeelte te stappen van het centrum van Mechelen. Bijgevolg verliep het begin van deze wandeling verder via de Vleeshouwersstraat, Grote Markt, Befferstraat, Veemarkt en Keizerstraat, waarna we de ring omheen de stad bereikten. Aan de overzijde van de ring en de Dijle wandelden we verder via de Nekkerspoelstraat, om dan aan de bushalte rechts Nekkerspoel-Borcht in te draaien, naar de Dijle toe. Daar begaven we ons op het jaagpad langs de Dijle en gingen onder de N15 door, stilaan richting Provinciaal Domein De Nekker.

Het jaagpad langs de Dijle liet ons even verder genieten van De Nekker, badend in het zonlicht en waar sommige ijsplekken op het water een verblindend licht gaven. Enkele bochten op het jaagpad verder kwamen we ter hoogte van het Mechels Broek. Wit bevoren graslanden en enkele eenzame grazers, dat was het uitzicht dat we er verkregen. Even verder verlieten we het jaagpad langs de Dijle en daalden naar links af, richting Muizenhoekstraat. We gingen vooreerst via een smal pad tussen de bomen, om er op het einde rechtsaf te gaan en zo de openbare weg te betreden in de Muizenhoekstraat. Daar werden we verplicht om de straat naar links op te gaan. Geruime tijd later, net alvorens het kruispunt te bereiken met de eveneens Muizenhoekstraat, begaven we ons op een links gelegen veldweg. Op die manier betraden we opnieuw het Mechels Broek en konden genieten van het stappen langs enkele smalle bevroren paden en het dwarsen van enkele smalle waterlopen via vlonderpaden en bruggetjes.

Toen we waren aangekomen op een kruising van veldwegen, inmiddels op het grondgebied van Bonheiden, dienden we rechts te kiezen, een smal pad onder hoge bomen. We troffen er een bordje aan met de vermelding ‘Tijdelijk geen doorgang, gevaar voor omvallende bomen’. Een eenvoudig A4’tje zonder enig officieel kenmerk. We negeerden het bord, vermits we geen enkel gevaar konden bemerken en begaven ons op dit pad, naar de verder gelegen Eikendreef. Amper enkele passen gezet, kwam een man uit een aanpalende woning gelopen, hevig met de armen zwaaiend, dat het ten strengste verboden was dit pad te betreden. Toen we de man om uitleg vroegen, wie dit bord geplaatst had, ontstak hij in woede dat dit geen enkel belang had en dat hij onmiddellijk de politie zou bellen. Teneinde verdere discussie te vermijden, verlieten we dan ook het geplande traject en volgden de veldweg dan maar naar links, in de hoop even later opnieuw op het parcours van de GR12 te komen.

We maakten dan ook een omweg langsheen een stuk bosgebied, om nadien geen enkel vermoeden te hebben, welke richting we verder dienden te kiezen. Vermits we op voorhand hadden vertrouwd op de rood-witte markeringen van de GR12, hadden we geen routeplan bij de hand en konden dus niet weten, waar we ergens opnieuw op de GR konden inpikken. Op goed geluk stapten we dan maar een eindje verder, tot we tenslotte de drukke N15, de Putsesteenweg aantroffen. Daar we geen idee hadden, welke weg verder te volgen, besloten we voortijdig de tocht te staken. We bemerkten dat we ons bevonden in de nabijheid van een bushalte ter hoogte van de Eksterveldstraat en namen dan ook even later de bus, richting Mechelen centrum. We eindigden dan ook vroeger dan gepland deze tocht na 25777 stappen en 19,332 km.”

310: Mechelen, Zaterdag 30 augustus 2014, 28,842 km. (6325,324 km.)

“Het relaas inzake een wandeling met start en aankomst te Mechelen. Deze dagtocht wordt beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met als titel: ‘Langs de beemden van de Beneden-Dijle’. Tijdens het verloop ervan zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR12 en de GR128. De totale wandelafstand bedroeg volgens de wandelgids 25,1 km, doch vermeerderd met zowat 2,5 km, wanneer men de tocht zou aanvangen vanuit het station van Mechelen. De aanbevolen vertrekplaats bevond zich ter hoogte van het Provinciaal Sport- en Recreatiecentrum De Nekker. Vermits wij destijds woonachtig waren te Sleidinge, ging het via het openbaar vervoer naar Mechelen, zodat we toen van start gingen aan de uitgang van het nmbs-station. Er stonden ons aldus meer dan genoeg kilometers wandelen te wachten. We vertrokken voorheen dan ook om 07:22 uur in Sleidinge. Uiteindelijk zouden we pas om 21:21 uur opnieuw vertrekken in Gent, huiswaarts. Maar goed, het relaas inzake onze belevenissen en bezienswaardigheden onderweg.

Aangezien we Mechelen bereikten via het spoor, wachtte ons dus een aanlooproute naar het aanbevolen vertrekpunt van de tocht, dus gingen we bij het verlaten van het station via het Stationsplein de H. Consciencestraat in, vervolgens via het Mercierplein de Egmontstraat in tot op de Vijfhoek, alwaar we de eerste markeringen aantroffen van de GR12. Via de GR gingen we rechts de Kruidtuin in, om aan de andere kant de Zandpoortvest te betreden. Aan de overzijde van de weg, ging het even later via een wandelpad naast de Dijle richting sluizencomplex over de Afleidingsdijle. Daar aangekomen hielden we links aan, zodat we korte tijd later aankwamen ter hoogte van de ingang van De Nekker. Daar konden we tenslotte beginnen met de eigenlijke wandeling. We stapten links van de ingang naast de afsluiting voorbij de parking om meteen rechts een weg te volgen, nog steeds langs de afsluiting. Vrij snel ging de weg over in een pad dat ons leidde tot aan de vijver, waar het pad splitste. We kozen het pad boven op de dijk, hierbij het lokale Nekkerpad volgend. Aan het einde van de recreatievijver gingen we op een splitsing rechtsaf om via een hoger gelegen dijk tussen twee vijvers verder te gaan.

Rechts bevond zich de recreatievijver van de Nekker, terwijl we links zicht hadden op een kleinere vijver van het natuurreservaat Mechels Broek. Het pad eindigde uiteindelijk op het jaagpad langsheen de Dijle, waar we opnieuw de wit-rode markeringen aantroffen van de GR12. Op het jaagpad gingen we linksaf, terwijl we vanaf daar een gedeelte bewandelden van de Witte Kinderbos Route. Gekomen aan een eerste bomenrij links van het jaagpad, daalden we de dijk af en gingen via een wandelhekje het Mechels Broek in. Een vrij drassig pad, af en toe voorzien van een stukje vlonderpad, bracht ons wat verder tot aan de stal voor de gallowayrunderen, waarvan we er ondertussen reeds enkele hadden kunnen bekijken. We stapten daar naar rechts om te arriveren in de Muizenhoekstraat, welke we naar links dienden in te gaan. De GR12 nog altijd volgend, verlieten we wat verder de Muizenhoekstraat, teneinde links een graspad te bewandelen tussen afsluitingen. We overschreden een drietal kleine bruggetjes om dan via een grotere brug de Boeimeerbeek te overschrijden. Zo kwamen we terecht op het grondgebied van Bonheiden in de Eikendreef. Aan het kruispunt ging het rechts Dortsveld in en vervolgens links de Dortshoeveweg op. Langs de Brouwersdreef en de Guldensporenlaan doorkruisten we een verkaveling om dan de weg Mechelen – Keerbergen te bereiken.

We staken de weg over via de Roggemansstraat, wat verder zelfs een mooie beukendreef. We konden er enkele aanwijzingen bemerken betreffende het Berentrodepad en het Zellaerpad. We kwamen langs een modern kloostergebouw, aangegeven door middel van een wegwijzer als ‘Abdij Bethlehem’, om dan uit te komen in de Zellaerdreef welke we over korte afstand naar rechts ingingen. Aan de Blijdenberghoeve volgden we een bosweg links over het domein van het Zellaertkasteel om verderop de weg Bonheiden – Sint-Katelijne-Waver te bereiken. Op deze weg gingen we naar rechts tot aan het sportcomplex Berentrode, meer bepaald het skateterrein, waar we links konden afdraaien. We stapten voorbij enkele voetbalvelden naar een atletiekpiste, om daar rechts een bosweg in te gaan. Aangekomen op een asfaltwegje ging het nogmaals naar rechts tot aan het vervallen kasteel Berentrode. Net voor het kasteel sloegen we linksaf, om even verder aan het pand nr. 54 een grasweg links in te gaan, welke verliep tussen velden, weiden en bos. Uiteindelijk bereikten we nadien de Oude Putse Baan, welke we over zowat 400 m naar rechts dienden te volgen. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder in de Krankhoevelei, waar we tezelfdertijd een gedeelte bewandelden van het Apolloniapad (9,9 km). Weinige ogenblikken later kwamen we aan de N15, de weg Mechelen – Putte. Aan de overkant konden we door middel van een dreef het Peultenbos ingaan.

De wit-rode tekens van de GR gidsten ons doorheen het Peultenbos, om aan het einde via een links gelegen graspad, later gevolgd door asfalt, een kruispunt te bereiken met de Dr. Cornelstraat. Hier namen we afscheid van de tot nog toe gevolgde GR12. De Dr. Cornelstraat bracht ons opnieuw over de N15, waar we de Scherpschutlei ingingen, terwijl we ons bevonden op de Tuindersroute verkorting van 32 km. Vrij snel ging het nogmaals de Oude Putse Baan over en zetten we onze wandeling verder in de Harentslei. Een tweetal kruispunten verder kozen we schuin rechts de Peulisbaan welke eindigde ter hoogte van de Booischotsebaan. Daar ging het via een links gelegen pad het Peerlaarbos in. Na een geslaagde doortocht in het Peerlaarbos via paadjes, bosdreven en een kronkelend pad kwamen we opnieuw op de Peulisbaan terecht, welke we naar links volgden tot aan de weg Bonheiden – Keerbergen. Aan de overzijde van de weg wandelden we het Cassenbroek in. We gingen verder naast de Boeimeerbeek, om aan een tweede bunker, linksaf over een brugje te stappen en doorheen een paadje met knotwilgen te vervolgen. We bevonden ons daar op het lokale Rijmenampad. Even later verlieten we via een poortje het natuurgebied.

We bereikten even later het centrum van Rijmenam, alwaar we ter hoogte van de kerk even genoten van een welverdiende rustpauze in café ’t Bleekhofke. De koffie ging vlot naar binnen. Na onze pauze begonnen we aan het laatste stukje wandelweg, ter hoogte van het pleintje aan de kerk. We gingen de Brugstraat in welke ons leidde naar de brug over de Dijle. Aan de overzijde van de Dijle, bogen we rechtsaf naar het jaagpad langsheen deze waterloop. We konden dadelijk de wit-rode aanwijzingen zien van de GR128, alsook de rood-gele tekens van de Streek-GR Dijleland. Daar boveop wandelden we tevens langsheen het lokale Pinnakendonk Wandelpad. De grindweg van het jaagpad ging spoedig over in een grasweg. Via een brugje staken we een zijbeek van de Dijle over om even later aansluiting te verkrijgen met een variante van de GR12. We verlieten er dan het traject van de GR128, staken nog tweemaal een zijbeek van de Dijle over en volgden via de GR12 variante tot de weg aan Muizenbrug. Daar verlieten we het traject van de GR12 variante.

We bleven verder op de dijk wandelen richting Mechelen, tot we even verder opnieuw de wit-rode tekens aantroffen van de GR12. De plaats waar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. Het ging nu in omgekeerde richting terug naar de parking van De Nekker. Nadien ging het uiteraard via het openbaar vervoer richting thuishaven. Aan een lange wandeldag kwam tenslotte een einde gekomen na 38456 stappen en 28,842 km wandelen.”

061: Mechelen, Zondag 08 maart 2009, 18,56 km. (1105,77 km.)

Deze wandeltocht, welke doorging te Mechelen, nota bene de geboortestad van maatje, werd voorheen in de wandelgids Marching, editie 2009, als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche, 08/03/2009, 2800 Mechelen (Antwerpen), Tivolitocht, 4-8-12-18-24-32 km. Wandelclub Opsinjoorke Mechelen. Start: Terrein stadsmagazijnen. Nieuwe tocht! Wandeling doorheen de groene omgeving van De Nekker met Mechels Broek en Mechelen-Noord, met doorgang Tivolipark, Fort van Walem en Battenbroek.’ Na afloop daarvan, werd toen door de vrouw des huizes het hierna weergegeven relaas van deze tocht geschreven, op zondag 08 maart 2009 omstreeks 15:57 uur.

“Jawel, vandaag trokken we naar mijn geboortestad, om rond te trotten met de wandelclub Opsinjoorke. Genoemd naar de houten pop, die bij stoeten steeds hoger op wordt gegooid in een soort van zeildoek. Elke echte Mechelaar kent hem. Ik wandelde vandaag de 18 km in mijn kinderschoenen, doorheen mijn jeugdjaren en mijn latere volwassen zijn. Het deed deugd nog een keer op ‘eigen grond’ te vertoeven. We hadden afspraak ter hoogte van de Grote Nieuwendijk, zaal De Goede Herder. Deze ligt net op de scheidingslijn met Sint-Katelijne-Waver. Meteen na het inschrijven ging het dan ook richting Zandstraat. Langs een asfaltweg bereikten we Battenbroek, algemeen gekend in de streek. Links van ons lag het Mechels Broek, nog zo eentje om te herkennen. Maar met maatje in mijn kielzog, die in mij zijn eigen persoonlijke gids vond, ging het via het gehucht Elzenstraat, beroemd en berucht. Door de Lange Zandstraat en Clemenceaustraat gingen we naar de Netedijk. Hier bevindt zich nog de site van de Abdij Roosendael, waar nog slechts een gedeelte van recht staat. Alles is hier verdwenen, maar de naam kent iedereen daar.

Zo ging het richting Walem-brug. Een kruispunt voor vele fiets- en wandeltoeristen, die van hieruit alle kanten uit kunnen. Wij staken dwars de grote steenweg over, om door het laatste stuk van het Battenbroek, de kantine van voetbalclub Walem te bereiken. Hier was voor ons de enige rustpost op onze afstand, wat we eigenlijk iets te weinig vonden. Na die eerste 7 km even verpozen, om dan helemaal niets meer tegen te komen was spijtig. Nadat we daar vertrokken, ging het naar het Domeinbos Spildoorn. Een opgewaardeerd stuk natuur, dat ons langs de vijver stuurde, door het struikgewas, over modderige paadjes en langs beekjes, om weer uit te komen aan de andere kant. De tocht verliep eerst in de regen, maar hier kwam de zon ons vergezellen en bleef de rest van de tijd aanwezig. Vervolgens bereikten we het grote domein rond het Fort van Walem. Dit was een minpuntje, want buiten een van de torens, zagen we geen enkele steen. Volgens de organisatie, is dit fort buiten de seizoenen niet te bezichtigen, vandaar dat de tocht wat omgelegd was. Wij bleven hier wat op onze honger zitten en zeker maatje, die het heel graag had gezien.

Een goede reden om er ooit eens terug naar toe te gaan. Zodoende kwamen we opnieuw uit in de wijk Elzenstraat en ging het richting Tivoli. Dit park, met zijn kleine kasteel, was vroeger privé-eigendom van een adellijke familie. Nadat de stad het had opgekocht, werd het voor het publiek opengesteld. Er zijn buiten de gezellige taverne, tal van kinderboerderijen, enkele imkers werken er en men kan zelfs een echt neerhof hierin terugvinden. Langs het veld van de kleine Malinois (oefenterrein van K.V. Mechelen) ging het onder de spoorwegbrug richting Montréal. Dit is ook nog een stukje natuur, waar zich vroeger een zekere klasse ophield, maar nu eerder verlaten lijkt. Met een doorsteek bereikten we terug de parochiezaal, waar we vertrokken waren. Zo moesten we terug op weg naar huis, maar ‘Mijn Stad’ ligt in mijn hart.”

Teneinde dit wandelverhaal af te sluiten, staan we nog even stil bij datgene, wat destijds, kort na afloop van deze tocht, aan de wandelboekjes werd toevertrouwd: ‘K: Tocht langs Sint-Katelijne-Waver, Mechels en Battenbroek. Fort van Walem en Tivolipark, te weinig rustposten; J: Tocht door het Battenbroek en het Tivolipark. Langs het Fort van Walem en door Sint-Katelijne-Waver. Eerst regen, maar later toch wat zon.’