441: Mechelen, Zaterdag 04 april 2020, 21,681 km. (8955,497 km.)

“Nog steeds geplaagd door de maatregelen inzake Corona, ook ditmaal een wandeling met start en aankomst in Mechelen. We gingen dan ook omstreeks 09:00 uur van start ten huize, voorzien van een aangename lentezon en begaven ons via de Winketkaai en vervolgens de Dijle naar de Haverwerf. Ter hoogte van het Lamot Congres- en Erfgoedcentrum daalden we af naar het houten Dijlepad langs de Dijle en volgden dit tot op het einde. We verlieten het Dijlepad, staken via de brug de Dijle over om nadien rechts de Kruidtuin in te gaan. Via een aangenaam grindpad wandelden we doorheen dit stukje groen in de stad, om aan het andere uiteinde de drukke Zandpoortvest te bereiken. We staken nogmaals de Dijle over en begaven ons naar links terug op het Dijlepad. We stapten onder enkele spoorwegbruggen door om verder langs de Dijle te wandelen. Met een blik achterom op de Hanswijkbasiliek, verlieten we langzaam maar zeker het centrum van de stad. Inmiddels hadden we al enkele tekens bemerkt van lokale wandel- en fietsroutes, met name de LF2 Stedenroute en de Streek-GR Dijleland. Nagenoeg op het einde van het Dijlepad, ter hoogte van de Sluis aan Nekkerspoel-Borcht, hielden we rechts en maakten een bocht om het jaagpad te betreden naast de Dijle. We troffen er een picknickbank aan omstreeks 09:50 uur, tijd om alvast in het zonnetje te genieten van een ontbijt.

Even later gingen we opnieuw op weg teneinde het jaagpad te bewandelen. Aan de overzijde van de Dijle konden we de Nekker bekijken, gevolgd door het Mechels Broek. Talrijke bochten op het jaagpad volgden het verloop van de Dijle. Rechts wandelden we voorbij de kerk Sint-Lambertus van Muizen, min of meer verscholen achter de bomen. Even voorbij de kerk kreeg het jaagpad een naam, de Dijleberg, welke leidde naar de Brugstraat ter hoogte van de brug over de Dijle. Via enkele trapjes verlieten we de Dijleberg en kruisten de Brugstraat, om aan de overzijde opnieuw af te dalen naar het jaagpad langs de Dijle, ditmaal Neerstraat. Waar de straat een bocht maakte naar rechts, stapten we rechtdoor verder op het jaagpad. We verlieten er even het tot nu toe bewandelde asfalt en gingen verder via een grindweg. Opnieuw waren we vertrokken om over lange afstand te genieten van de natuur om ons heen. Akkers en weilanden gingen aan het oog voorbij en her en der kon de voorjaarsbloei worden aangetroffen. Toen we zowat 8,7 km waren gevorderd, met vooral de Dijle links als blikvanger, troffen we even voorbij de rechts gelegen veldweg (Dijk) op het jaagpad een wandelboom aan. We konden er waarnemen dat we de voorbije kilometers hadden genoten van het traject van de Streek-GR Dijleland, alsook van de GR12.

We bevonden er ons trouwens ter hoogte van het fietsknooppunt 65 en verder konden we zien dat we ons even later zouden begeven op het Wandelnetwerk Demer en Dijle. Een bordje dat we even later richting knooppunt 24 zouden gaan, trok even de aandacht. Inmiddels waren we ook toe aan een hapje, vermits we de klok van 11:30 uur net voorbij waren. Dus maar even een boterhammetje ter hoogte van de GR-wandelboom. Na te hebben gedacht aan de inwendige mens, ging onze wandeling verder langs het jaagpad. Opnieuw langs de talrijke meanders van de rivier stapten we onder een aangenaam zonnetje verder tot aan de brug over de Dijle in Rijmenam. We kwamen dan ook aan de Brugstraat welke we links opgingen teneinde de Dijle over te steken. Aan de overzijde van de brug vonden we een nieuwe zitbank en daar konden we omstreeks 12:20 uur even genieten van een stukje banaan en vooral overgaan tot het lessen van de dorst. Er heerste aldaar heel druk autoverkeer, alsook konden we tal van fietsers bemerken die langs de Dijle hun weg vervolgden. Na deze onderbreking kozen we de richting huiswaarts, met andere woorden, we betraden opnieuw het jaagpad, ditmaal op de andere oever en richting Mechelen.

We kregen vrijwel meteen enkele mooie gedichten te lezen, aangebracht op een wand van een bedrijf. Even verder verbreedde het jaagpad en wandelden we in omgekeerde richting op de andere oever van de Dijle. Vrij vlug lieten we Rijmenan achter ons en stapten rustig verder. Heel wat verder eindigde het tot nog toe gevolgde grindpad en kwamen we uit op de openbare weg, de Rijmenamsesteenweg te Muizen. We hielden de richting rechtdoor aan en volgden over korte afstand deze drukke weg tot aan de brug over de Dijle. We verlieten er naar rechts de weg en begaven ons heel even in de Muizenhoekstraat, om dan net voor café het Brughuis opnieuw het jaagpad aan te treffen langs de Dijle, ditmaal terug geasfalteerd. Ondertussen was het wandel- en fietsverkeer danig toegenomen, dat van Corona weinig te merken viel, althans wat de maatregelen betrof. Op die manier wandelden we even later terug voorbij het Mechels Broek en de Nekker, ditmaal van dichtbij. Zo eindigden we uiteindelijk met het volgen van het jaagpad, toen we de sluis bereikten aan Nekkerspoel-Borcht. Ditmaal gingen we linksaf en volgden dezelfde route als op de heenweg, via het Dijlepad. Zo kwamen we even later opnieuw thuis, ondertussen de klok van 16:00 uur genaderd. We eindigden deze zonnige tocht na 28528 stappen en 21,681 km wandelen.”

429: Tremelo, Zaterdag 28 oktober 2017, 22,731 km. (8743,394 km.)

“Hierna een verslag met betrekking tot onze belevenissen tijdens het volgen van etappe 14 van het Jacobskerkenpad, een wandeltocht tussen Tremelo en Mechelen. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus vanuit Mechelen naar Tremelo. Daar ging de wandeling van start ter hoogte van de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Na een busreis van zowat 30’, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan aan de reeds vermelde kerk in Tremelo. We wandelden dan ook linksaf op de Schrieksebaan, richting rotonde. Aan de overzijde van het knooppunt van wegen stapten we de Hilstraat in, doch hielden even halt op de hoek, teneinde omstreeks 10:00 uur even te genieten van een kopje koffie in café ‘Het Raadshuis’. Ondertussen hadden we reeds kennis gemaakt met een plaatselijke wandelroute, ‘Dwars door Tremelo’. Na deze korte wandelpauze, gingen we de Hilstraat in, om nadien het eerste wegje rechts te kiezen. Wat verderop, aan een haakse bocht  naar rechts stapten we via een grindpad naar het voetbalterrein van K.V. Tremelo. Voorbij het veld kwamen we terecht in de Basdongenstraat, welke we naar links opgingen. Over zowat 750 m gingen we door de Basdongenstraat, tot we links konden afslaan in de Pater Damiaanstraat.

Deze straat mondde uit op een T-kruispunt, eveneens Pater Damiaanstraat, alwaar we rechts gingen, richting Damiaanmuseum, gehuisvest in ‘Huize de Veuster’, het geboortehuis van Pater Damiaan. Na het nemen van enkele foto’s, begaven we ons opnieuw op weg in de Pater Damiaanstraat, om even verder aan een splitsing links te houden en uit te komen in de Barbarastraat. Over korte afstand ging het rechtsaf, om vrijwel onmiddellijk daarna, links verder te gaan in de Pater Damiaanstraat. We bevonden er ons tijdelijk op het traject van de Brabantse Kempenroute. We kregen vervolgens links van de weg bos en volgden verder de Pater Damiaanstraat, tot we links de Holsdonkstraat in konden gaan, een smalle weg onder het gebladerte van de bomen. Wat later verlieten we deze weg, om schuin rechts een nog smallere weg op te gaan, de Nindsebaan, naast tuinafsluitingen links en bos rechts. Deze ongeveer 2 km lange en rechte weg, tussen ontelbare villa’s, liet ons diverse straten kruisen, tot we tenslotte uitkwamen op het kruispunt met de Oude Putsebaan, ondertussen op het grondgebied van Keerbergen.

Aan de overzijde van deze vrij drukke weg, ging onze tocht verder via de Nindsebaan. Nogmaals het einde van de Nindsebaan bereikt, ging het rechtsaf in de Eikstraat tot aan de drukke weg Keerbergen – Tremelo, met andere woorden de Tremelobaan. We kozen links en stapten op deze drukke weg, tot we rechtsaf konden in de Kempenlaan. We kruisten de Molenstraat, om na een linkse bocht uit te komen op de Kempenlaan en links verder te wandelden. We passeerden de gemeentelijke kleuterschool, staken de Stationsstraat over en stapten verder via de Kempenlaan. Zo kwamen we aan het volgende kruispunt met de Putsebaan, alwaar we omstreeks 11:50 uur even halt hielden voor een kopje koffie in café Depot 39. Na een aangename rustpauze gingen we verder doorheen de Kempenlaan tot aan de derde straat rechts, de Veldstraat. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan en gingen verder in de Mimosadreef, een smalle veldweg tussen tuintjes door. Deze aardeweg mondde wat verder uit op de Mechelsebaan, nog altijd grondgebied Keerbergen. Ditmaal sloegen we rechtsaf en wandelden langs deze drukke weg tot aan de derde straat rechts, de Watermolenstraat.

Op het einde van de Watermolenstraat ging de tocht naar rechts verder op de Weynesbaan, tot aan de eerste straat links, de Oude Schrieksebaan. Zo hadden we inmiddels het grondgebied bereikt van Bonheiden. Deze vrij bochtige weg leidde ons langs de sportvelden van KVV Adler, waarna we een kasseiweg kruisten, de Peulisbaan. Aan de overzijde stapten we verder via de Oude Schrieksebaan tot aan de drukke Rijmenamseweg. Aan de overzijde van de weg, konden we naar rechts verder stappen op een van de weg afgescheiden fietspad. Gekomen aan de derde straat links, de Venlaan, verlieten we de Rijmenamseweg. Na zowat 100 m ging het naar rechts, eveneens Venlaan en korte tijd nadien opnieuw rechtsaf in de Boeimeerstraat. Amper afgedraaid, ging het linksaf in de Lange Veldstraat. Link konden we de achterzijde bemerken van het Imelda Ziekenhuis door rechtsaf de Domis de Semerpontlaan in te gaan. Zo gingen we voorbij de hoofdingang van het Imelda Ziekenhuis. Voorbij het terrein van het ziekenhuis kruisten we de Imeldalaan, gevolgd door het kruisen van de De Selliers de Moranvillelaan. Gekomen op het einde van de Domis de Semerpontlaan ging het naar rechts en kwamen we opnieuw uit op de Rijmenamseweg. We bevonden ons in het centrum van Bonheiden en gingen linksaf richting Kerkplein ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Bonheiden.

Net naast de kerk troffen we café ‘Preekhoekje’ aan, om er even te genieten van een koffiepauze. Ondertussen waren we reeds de klok van 14:00 uur voorbij. Na een verdiende rustpauze vervolgden we onze wandeling in de Schoolstraat tegenover de kerk, tot we het kruispunt aantroffen met de Muizensteenweg. We gingen aan de overzijde verder in de Van Den Reecklaan, om aan het eerste kruispunt links de Guldensporenlaan in te wandelen. We staken de Boeimeerbeek over en betraden het grondgebied van Muizen. De Guldensporenlaan ging over in de Muizenhoekstraat, waarna we ter hoogte van een bocht naar links, bezijden de weg een kapel aantroffen. Daar namen we de Muizenhoekstraat naar rechts en verlieten bijgevolg de bebouwde zone. Zo kwamen we opnieuw tussen de velden terecht en kregen zicht op het einde van de tocht, daar in de verte reeds de toren van de Mechelse kathedraal was te zien. We bevonden er ons op het traject van de GR12, waarvan we de rood-witte markeringen zouden volgen tot in Mechelen. We wandelden tussen de akkers door tot aan een haakse bocht naar links. Daar namen we afscheid van de Muizenhoekstraat om rechts het Mechels Broek in te gaan.

Via een veldweg stapten we het Mechels Broek in, om wat verder via een haakse bocht naar links, uiteindelijk uit te komen op het jaagpad langs de Dijle. We beklommen de dijk en draaiden op het jaagpad rechtsaf om voorbij het Mechels Broek en De Nekker te gaan. Zowat 1,5 km verder ter hoogte van Nekkerspoel-Bocht gingen we links de Afleidingsdijle over, gevolgd door de oversteek van de Dijle via een sluisbrugje. Aan de overzijde volgden we naar rechts het wandelpad langs de Dijle waarna we even later de drukke Zandpoortvest betraden. We kruisten deze weg om aan de overzijde verder te gaan doorheen de Kruidtuin en tenslotte de winkelstraat aan te treffen, de Bruul. Normaal dienden we hier rechts aan te houden tot op de Grote Markt, doch hier verlieten we het traject en wandelden verder langs de Dijle, richting woonplaats. We eindigden onze tocht na 30309 stappen en 22,731 afgelegde km.”