Posts tonen met het label Keerbergen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Keerbergen. Alle posts tonen

maandag 14 juni 2021

469: Aarschot, Zaterdag 29 mei 2021, 20,989 km. (9476,648 km.)


“Soms verloopt een wandeldag niet zoals voorheen gepland. Dat konden we recent ervaren toen we een wandeling hadden voorzien langs knooppunten met start in Aarschot. We zouden een wandeling maken van ongeveer 17,7 km vertrekkende aan het station van Aarschot en dit via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk de Merode en het Wandelnetwerk Demer en Dijle. Vertrokken omstreeks 09:04 uur ten huize, bereikten we pas het station van Aarschot, na een lange busreis omwille van diverse omleidingen door wegenwerken. Alvorens van start te gaan, namen we nog even de tijd voor een kopje koffie aan het Stationsbuffet en even later, op het Statieplein genoten we van een verse koffiekoek. Daarna konden we aan de eigenlijke wandeling beginnen ter hoogte van het knooppunt 247, gesitueerd op het Statieplein. We begaven ons vooreerst via de wandel- en fietsbrug over de spoorlijnen, om aan de overzijde vast te stellen dat de aanwijsbordjes van het wandelnetwerk waren verdwenen. Men heeft altijd 50% kans om verkeerd te kiezen, dus kozen we links. Zoals even later zou blijken, inderdaad de verkeerde kant om de loopbrug af te dalen. Zo belandden we in Nieuwland en wandelden voorbij het Elzenhof. De weg mondde uit ter hoogte van het viaduct van de R25, de Westelijke Ring. Na wat zoeken besloten we om links af te dalen langs de Gaston Geenslaan, in de hoop het juiste traject te vinden.

Korte tijd later arriveerden we op de drukke N19, de Leuvensesteenweg. Totaal uit de richting, doch gelet we de richting van Tremelo dienden te volgen, begaven we ons naar rechts op de Leuvensesteenweg, hopend vroeg of laat een knooppunt aan te treffen. Na exact 2 km de drukke Leuvensesteenweg te hebben gevolgd, konden we aan de overzijde de weg verlaten via de Wipstraat. Licht dalend naderden we opnieuw de spoorweg en troffen er een knooppuntpaaltje aan verwijzend naar wandelknooppunt 715. We hadden door de verkeerde richting zo de knooppunten 710 en 713 gemist. We volgden vanaf daar de richting naar het knooppunt 715 om opnieuw het geplande traject te volgen, richting knooppunt 714. De Wipstraat nog wat verder bewandelend, konden we via een tunnel onder de spoorweg door en troffen aan de overzijde het knooppunt 715 aan. We begaven ons na de tunnel rechtsaf en volgden een smalle betonweg, naast de spoorlijn gelegen. Deze smalle straat, Turfputten, leidde ons vooreerst langs de rand van het links gesitueerde Vorsdonkbos om even later het knooppunt 714 te vinden. Het had dus heel wat moeite gekost om de juiste route terug te vinden. Aan het knooppunt 714 verlieten we de weg naar links en begaven ons via een pad in het Vorsdonkbos.

Net toen we een eindje het bos waren ingegaan troffen we er een open plek aan ter hoogte van een kleine waterpartij, om er even te verpozen op een zitbankje en te genieten van een middagmaal. We waren immers ondertussen de klok van 12:10 uur nabij. Gezeten in het zonnetje konden we terwijl genieten van het geluid van de vogels en de ontelbare boterbloemen in het gras. Na de pauze volgden we verder enkele wandelpaden doorheen het Vorsdonkbos, hierbij de knooppunten 717 en 712 in acht nemend. Na te hebben genoten van enige koelte in het bos bereikten we opnieuw de openbare weg, ditmaal de druk bereden Begijnendijksesteenweg. Gelukkig hoefden we slechts over korte afstand de weg te volgen tot aan de brug over de Demer, alwaar zich knooppunt 711 bevond. We hadden gepland om vanaf dit knooppunt linksaf het jaagpad te volgen langsheen de Demer, richting knooppunt 620. Echter een oranje bord gaf aan dat het jaagpad was onderbroken. Op goed geluk echter begaven we ons toch op het jaagpad, de Demerdijk Zuid, en begonnen het verloop van de waterloop rechts van ons te volgen. Vooralsnog in de verste verte geen spoor van een onderbreking op het jaagpad.

Na een tijdje het jaagpad te hebben gevolgd, hadden we reeds bemerkt dat van het volgende knooppunt, zijnde 620, niets was terug te vinden. We vermoedden dan ook dat door de recente werken het paaltje was verwijderd. Noodgedwongen volgden we dan maar verder het bewuste jaagpad. Uiteindelijk eindigde het jaagpad ter hoogte van een oude meander van de Demer en konden we niet verder. Vermits we reeds enkele kilometers het jaagpad hadden gevolgd, leek omkeren niet aan de orde. We verlieten bijgevolg de Demer naar links en vonden een smal bospaadje dat wat heen en weer kronkelde tussen beplanting. Na wat klauteren konden we opnieuw de dijk op en vonden het jaagpad terug aan de overzijde van de oude meander. Enigszins vermoeid van het zoeken en heen en weer gaan, hielden we er even een korte wandelpauze om te denken aan de inwendige mens. We hadden reeds een voorgevoel dat we ook de volgende knooppunten 619 en 615 zouden moeten missen, wat nadien juist bleek te zijn. Na even te hebben gerust en wat mondvoorraad te hebben genomen, ging onze wandeling verder langsheen het jaagpad aan de oever van de Demer. Tenslotte, na nog enkele kilometers de Demerdijk Zuid te hebben gezien en gevoeld, kwamen we aan de Soldatenbrug over de Demer, ondertussen reeds op het grondgebied van Rotselaar.

Net ter hoogte van deze brug troffen we een wandelpaaltje aan dat verwees naar de knooppunten 615 en 629. Het eerste hadden we dus gemist omwille van de werkzaamheden op het jaagpad, het tweede echter bevond zich opnieuw op ons geplande traject. Echter, aan de overzijde van de Soldatenbrug bemerkten we tot groot jolijt een ijskar. We wandelden dan ook even de brug over en genoten even later omstreeks 15:15 uur, van een lekkere ijs met dank aan ’t Ijsbrommerke. Een zitbank in de nabijheid liet toe rustig het koele dessert te smaken. Onze volgende knooppunten betroffen 629 en 630, doch deze bevonden zich op de andere oever, waar het jaagpad was geasfalteerd en druk werd bereden door fietsers. Dus opteerden we om gewoon op de oever die we voorheen hadden verlaten, verder te wandelen, tot aan het knooppunt 630, dat zich bevond ter hoogte van de volgende brug over de Demer. Eenmaal onze ijscrème verwerkt, staken we opnieuw de Soldatenbrug over en volgden verder de Demerdijk Zuid tot we ter hoogte van de volgende brug, links het jaagpad verlieten via het Dijlebrug Wandelpad. Zo kwamen we uit op de N229, de Provinciebaan in Rotselaar. Rechtsaf kwamen we aan de N21, de Haachtsesteenweg, knooppunt 630. Aan de overzijde van de weg ging het over korte afstand in Hanewijk, tot aan de voetgangersbrug over de Dijle, knooppunt 631.

Aan de overkant van de Dijle bereikten we de Tweebruggenstraat, alwaar we meteen linksaf dienden te gaan in de Amerstraat, richting knooppunt 500. Daar we echter in de nabijheid waren van het centrum van Werchter, volgden we even rechtdoor de Tweebruggenstraat, om er even later ter hoogte van de kerk, even te genieten op het terras van café Oud Werchter van een kopje koffie. We waren net de klok van 16:00 uur voorbij. Na dit kort oponthoud keerden we een eindje op onze stappen terug om vervolgens rechtsaf de Amerstraat in te draaien. Via deze Amerstraat kwamen we aan op de Pater Damiaandijk, gelegen naast de Dijle. Restte ons hier een viertal km wandelen langsheen dit jaagpad, om er de talrijke meanders van de waterloop te volgen. Deze eindeloos lijkende weg eindigde tenslotte aan het knooppunt 500 gesitueerd aan de Damiaanbrug over de Dijle. Een picknickbank bezijden het jaagpad liet toe te genieten van een laatste broodje en enkele slokken water. Een blik op het uurwerk gaf aan dat we ondertussen 17:20 uur hadden bereikt. We verlieten nadien de Dijle en wandelden via de Pater Damiaanstraat, tot aan het even verder gelegen Damiaanmuseum, eindpunt van het wandelnetwerk Demer en Dijle. Aan het museum ging het dan linksaf verder in de Pater Damiaanstraat tot aan de bushalte op de Tremelobaan in Keerbergen. Daar aangekomen omstreeks 17:55 uur hadden we nog net 8’ wachttijd voor de bus richting Mechelen. We eindigden deze tocht na 27259 stappen, goed voor 20,989 km.”

woensdag 9 december 2020

429: Tremelo, Zaterdag 28 oktober 2017, 22,731 km. (8743,394 km.)

“Hierna een verslag met betrekking tot onze belevenissen tijdens het volgen van etappe 14 van het Jacobskerkenpad, een wandeltocht tussen Tremelo en Mechelen. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus vanuit Mechelen naar Tremelo. Daar ging de wandeling van start ter hoogte van de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. Na een busreis van zowat 30’, konden we omstreeks 09:50 uur van start gaan aan de reeds vermelde kerk in Tremelo. We wandelden dan ook linksaf op de Schrieksebaan, richting rotonde. Aan de overzijde van het knooppunt van wegen stapten we de Hilstraat in, doch hielden even halt op de hoek, teneinde omstreeks 10:00 uur even te genieten van een kopje koffie in café ‘Het Raadshuis’. Ondertussen hadden we reeds kennis gemaakt met een plaatselijke wandelroute, ‘Dwars door Tremelo’. Na deze korte wandelpauze, gingen we de Hilstraat in, om nadien het eerste wegje rechts te kiezen. Wat verderop, aan een haakse bocht  naar rechts stapten we via een grindpad naar het voetbalterrein van K.V. Tremelo. Voorbij het veld kwamen we terecht in de Basdongenstraat, welke we naar links opgingen. Over zowat 750 m gingen we door de Basdongenstraat, tot we links konden afslaan in de Pater Damiaanstraat.

Deze straat mondde uit op een T-kruispunt, eveneens Pater Damiaanstraat, alwaar we rechts gingen, richting Damiaanmuseum, gehuisvest in ‘Huize de Veuster’, het geboortehuis van Pater Damiaan. Na het nemen van enkele foto’s, begaven we ons opnieuw op weg in de Pater Damiaanstraat, om even verder aan een splitsing links te houden en uit te komen in de Barbarastraat. Over korte afstand ging het rechtsaf, om vrijwel onmiddellijk daarna, links verder te gaan in de Pater Damiaanstraat. We bevonden er ons tijdelijk op het traject van de Brabantse Kempenroute. We kregen vervolgens links van de weg bos en volgden verder de Pater Damiaanstraat, tot we links de Holsdonkstraat in konden gaan, een smalle weg onder het gebladerte van de bomen. Wat later verlieten we deze weg, om schuin rechts een nog smallere weg op te gaan, de Nindsebaan, naast tuinafsluitingen links en bos rechts. Deze ongeveer 2 km lange en rechte weg, tussen ontelbare villa’s, liet ons diverse straten kruisen, tot we tenslotte uitkwamen op het kruispunt met de Oude Putsebaan, ondertussen op het grondgebied van Keerbergen.

Aan de overzijde van deze vrij drukke weg, ging onze tocht verder via de Nindsebaan. Nogmaals het einde van de Nindsebaan bereikt, ging het rechtsaf in de Eikstraat tot aan de drukke weg Keerbergen – Tremelo, met andere woorden de Tremelobaan. We kozen links en stapten op deze drukke weg, tot we rechtsaf konden in de Kempenlaan. We kruisten de Molenstraat, om na een linkse bocht uit te komen op de Kempenlaan en links verder te wandelden. We passeerden de gemeentelijke kleuterschool, staken de Stationsstraat over en stapten verder via de Kempenlaan. Zo kwamen we aan het volgende kruispunt met de Putsebaan, alwaar we omstreeks 11:50 uur even halt hielden voor een kopje koffie in café Depot 39. Na een aangename rustpauze gingen we verder doorheen de Kempenlaan tot aan de derde straat rechts, de Veldstraat. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan en gingen verder in de Mimosadreef, een smalle veldweg tussen tuintjes door. Deze aardeweg mondde wat verder uit op de Mechelsebaan, nog altijd grondgebied Keerbergen. Ditmaal sloegen we rechtsaf en wandelden langs deze drukke weg tot aan de derde straat rechts, de Watermolenstraat.

Op het einde van de Watermolenstraat ging de tocht naar rechts verder op de Weynesbaan, tot aan de eerste straat links, de Oude Schrieksebaan. Zo hadden we inmiddels het grondgebied bereikt van Bonheiden. Deze vrij bochtige weg leidde ons langs de sportvelden van KVV Adler, waarna we een kasseiweg kruisten, de Peulisbaan. Aan de overzijde stapten we verder via de Oude Schrieksebaan tot aan de drukke Rijmenamseweg. Aan de overzijde van de weg, konden we naar rechts verder stappen op een van de weg afgescheiden fietspad. Gekomen aan de derde straat links, de Venlaan, verlieten we de Rijmenamseweg. Na zowat 100 m ging het naar rechts, eveneens Venlaan en korte tijd nadien opnieuw rechtsaf in de Boeimeerstraat. Amper afgedraaid, ging het linksaf in de Lange Veldstraat. Link konden we de achterzijde bemerken van het Imelda Ziekenhuis door rechtsaf de Domis de Semerpontlaan in te gaan. Zo gingen we voorbij de hoofdingang van het Imelda Ziekenhuis. Voorbij het terrein van het ziekenhuis kruisten we de Imeldalaan, gevolgd door het kruisen van de De Selliers de Moranvillelaan. Gekomen op het einde van de Domis de Semerpontlaan ging het naar rechts en kwamen we opnieuw uit op de Rijmenamseweg. We bevonden ons in het centrum van Bonheiden en gingen linksaf richting Kerkplein ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Bonheiden.

Net naast de kerk troffen we café ‘Preekhoekje’ aan, om er even te genieten van een koffiepauze. Ondertussen waren we reeds de klok van 14:00 uur voorbij. Na een verdiende rustpauze vervolgden we onze wandeling in de Schoolstraat tegenover de kerk, tot we het kruispunt aantroffen met de Muizensteenweg. We gingen aan de overzijde verder in de Van Den Reecklaan, om aan het eerste kruispunt links de Guldensporenlaan in te wandelen. We staken de Boeimeerbeek over en betraden het grondgebied van Muizen. De Guldensporenlaan ging over in de Muizenhoekstraat, waarna we ter hoogte van een bocht naar links, bezijden de weg een kapel aantroffen. Daar namen we de Muizenhoekstraat naar rechts en verlieten bijgevolg de bebouwde zone. Zo kwamen we opnieuw tussen de velden terecht en kregen zicht op het einde van de tocht, daar in de verte reeds de toren van de Mechelse kathedraal was te zien. We bevonden er ons op het traject van de GR12, waarvan we de rood-witte markeringen zouden volgen tot in Mechelen. We wandelden tussen de akkers door tot aan een haakse bocht naar links. Daar namen we afscheid van de Muizenhoekstraat om rechts het Mechels Broek in te gaan.

Via een veldweg stapten we het Mechels Broek in, om wat verder via een haakse bocht naar links, uiteindelijk uit te komen op het jaagpad langs de Dijle. We beklommen de dijk en draaiden op het jaagpad rechtsaf om voorbij het Mechels Broek en De Nekker te gaan. Zowat 1,5 km verder ter hoogte van Nekkerspoel-Bocht gingen we links de Afleidingsdijle over, gevolgd door de oversteek van de Dijle via een sluisbrugje. Aan de overzijde volgden we naar rechts het wandelpad langs de Dijle waarna we even later de drukke Zandpoortvest betraden. We kruisten deze weg om aan de overzijde verder te gaan doorheen de Kruidtuin en tenslotte de winkelstraat aan te treffen, de Bruul. Normaal dienden we hier rechts aan te houden tot op de Grote Markt, doch hier verlieten we het traject en wandelden verder langs de Dijle, richting woonplaats. We eindigden onze tocht na 30309 stappen en 22,731 afgelegde km.”

vrijdag 13 november 2020

412: Keerbergen, Donderdag 25 mei 2017, 20,819 km. (8396,016 km.)

“Vandaag genoten we van een wandeltocht in de nabijheid van onze woning. Deze ochtend ging het dan ook vooreerst via bus lijn 530 naar het Gemeenteplein van Keerbergen. Vandaar zouden we terug huiswaarts stappen. We hadden dan ook voorheen via Google Maps een traject uitgestippeld van iets meer dan 19 km. We konden dan ook eenvoudig vanaf het station in Mechelen omstreeks 10:12 uur de bus nemen, om even later aan te komen in Keerbergen om 10:40 uur. Echter alvorens op pad te gaan, namen we nog even de tijd voor een kopje koffie, niet ver van het Gemeenteplein, met name op de Haachtsebaan in café ‘Het Moleken’. Even later konden we op deze zonnige ochtend van start gaan. We staken het Gemeenteplein over en gingen links voorbij de plaatselijke Sint-Michielskerk, om uit te komen op de Oudstrijderslaan. Daar sloegen we linksaf en wandelden langs de Oudstrijderslaan tot aan de rotonde. Daar gearriveerd namen we de eerste afslag, dus de Haachtsebaan naar rechts. Een vrij drukke weg tussen statige villa’s. Zowat 2 km verder namen we rechts de afslag naar de Hansbrug en konden we het drukke verkeer achter ons laten.

De Hansbrug volgend, kwamen we enkele honderden meters verder aan de oever van de Dijle ter hoogte van de Hansbrug. We staken via de brug de Dijle over en begaven ons op het jaagpad naar rechts, vooreerst nog via de Hansbrugweg. Net voorbij de brug troffen we rechts een picknickplaats aan, het moment om de broodjes uit de rugzak te halen. We waren ondertussen de klok van 11:30 uur genaderd. Na een aangenaam middagmaal in het zonnetje begonnen we aan een tocht van zowat 6 km langsheen het jaagpad aan de Dijle, waarbij we een gedeelte zouden volgen van de Broekeleiwandeling. We keerden een eindje op onze stappen terug tot aan de Hansbrug, gingen die opnieuw over, om aan de overzijde het jaagpad te volgen naar links. Geruime tijd volgden we de meanders van de waterloop en genoten ondertussen van de natuur, badend in het zonlicht. Heel wat wandelaars en fietsers hadden wellicht hetzelfde gevoel. Na bijna 6 km het jaagpad te hebben gevolgd, konden we dit even naar rechts verlaten, teneinde een kopje koffie te nuttigen in de ‘Afspanning De Wed’, inmiddels de klok van 13:45 uur genaderd. We konden er even op het buitenterras genieten van een drankje en een korte wandelpauze.

Nadien begaven we ons opnieuw naar het jaagpad langs de Dijle, teneinde nogmaals een vijftal kilometer het grindpad te bewandelen. We verlieten dus stilaan het grondgebied van Rijmenam, richting Muizen. Onderweg werd het drukker op het jaagpad, naarmate de middag vorderde. Heel wat bochten later bereikten we langzaam maar zeker het centrum van Muizen, om er bijgevolg het jaagpad te verlaten ter hoogte van de Rijmenamsesteenweg. Het jaagpad eindigde er op de openbare weg en dus stapten we nagenoeg rechtdoor op de steenweg. Even verder maakten we een lichte bocht naar links, richting Brugstraat, om nagenoeg onmiddellijk rechts de Muizenhoekstraat in te gaan. Daar op de hoek konden we op het terras nog even genieten van een frisdrankje in café Brughuis. Gelet op de talrijke fietsers langs het jaagpad, was het er behoorlijk druk. Toch genoten we omstreeks 16:15 uur van een pauze en konden we de onderste ledematen wat laten rusten. Na deze laatste onderbreking begonnen we aan het laatste stukje wandelweg op weg naar huis.

We keerden het café de rug toe en stapten er links voorbij, voor het laatst op het jaagpad langs de Dijle. We hadden nog ongeveer 2,5 km voor de boeg, alvorens we defintief afscheid konden nemen van de Dijle. Onderweg naar dit punt passeerden we nog het Mechels Broek alsook De Nekker. Toen we kwamen ter hoogte van het sluizencomplex, stapten we rechtdoor via Nekkerspoel-Bocht tot aan het Douaneplein, inmiddels reeds een tijdje op het grondgebied van Mechelen. We draaiden linksaf om via het voetpad een eindje de N15 te volgen tot aan het viaduct ter hoogte van de Zandpoortvest. Vervolgens wandelden we onder het spoorwegviaduct door, staken het gevaarlijke kruispunt over om aan de overzijde links de Keizerstraat in te wandelen. Zo naderden we stilaan het centrum van de stad via de Veemarkt, de Befferstraat en uiteindelijk de Grote Markt. Alvorens huiswaarts te keren, eindigden we onze zomerse wandeling met een afsluitend drankje op een van de terrassen op de Grote Markt. Nadien ging het via de kortst mogelijke weg huiswaarts. We eindigden deze tocht na 27759 stappen en 20,819 afgelegde km.”