Even later gingen we opnieuw op weg teneinde het jaagpad te bewandelen. Aan de overzijde van de Dijle konden we de Nekker bekijken, gevolgd door het Mechels Broek. Talrijke bochten op het jaagpad volgden het verloop van de Dijle. Rechts wandelden we voorbij de kerk Sint-Lambertus van Muizen, min of meer verscholen achter de bomen. Even voorbij de kerk kreeg het jaagpad een naam, de Dijleberg, welke leidde naar de Brugstraat ter hoogte van de brug over de Dijle. Via enkele trapjes verlieten we de Dijleberg en kruisten de Brugstraat, om aan de overzijde opnieuw af te dalen naar het jaagpad langs de Dijle, ditmaal Neerstraat. Waar de straat een bocht maakte naar rechts, stapten we rechtdoor verder op het jaagpad. We verlieten er even het tot nu toe bewandelde asfalt en gingen verder via een grindweg. Opnieuw waren we vertrokken om over lange afstand te genieten van de natuur om ons heen. Akkers en weilanden gingen aan het oog voorbij en her en der kon de voorjaarsbloei worden aangetroffen. Toen we zowat 8,7 km waren gevorderd, met vooral de Dijle links als blikvanger, troffen we even voorbij de rechts gelegen veldweg (Dijk) op het jaagpad een wandelboom aan. We konden er waarnemen dat we de voorbije kilometers hadden genoten van het traject van de Streek-GR Dijleland, alsook van de GR12.
We bevonden er ons trouwens ter hoogte van het fietsknooppunt 65 en verder konden we zien dat we ons even later zouden begeven op het Wandelnetwerk Demer en Dijle. Een bordje dat we even later richting knooppunt 24 zouden gaan, trok even de aandacht. Inmiddels waren we ook toe aan een hapje, vermits we de klok van 11:30 uur net voorbij waren. Dus maar even een boterhammetje ter hoogte van de GR-wandelboom. Na te hebben gedacht aan de inwendige mens, ging onze wandeling verder langs het jaagpad. Opnieuw langs de talrijke meanders van de rivier stapten we onder een aangenaam zonnetje verder tot aan de brug over de Dijle in Rijmenam. We kwamen dan ook aan de Brugstraat welke we links opgingen teneinde de Dijle over te steken. Aan de overzijde van de brug vonden we een nieuwe zitbank en daar konden we omstreeks 12:20 uur even genieten van een stukje banaan en vooral overgaan tot het lessen van de dorst. Er heerste aldaar heel druk autoverkeer, alsook konden we tal van fietsers bemerken die langs de Dijle hun weg vervolgden. Na deze onderbreking kozen we de richting huiswaarts, met andere woorden, we betraden opnieuw het jaagpad, ditmaal op de andere oever en richting Mechelen.
We kregen vrijwel meteen enkele mooie gedichten te lezen, aangebracht op een wand van een bedrijf. Even verder verbreedde het jaagpad en wandelden we in omgekeerde richting op de andere oever van de Dijle. Vrij vlug lieten we Rijmenan achter ons en stapten rustig verder. Heel wat verder eindigde het tot nog toe gevolgde grindpad en kwamen we uit op de openbare weg, de Rijmenamsesteenweg te Muizen. We hielden de richting rechtdoor aan en volgden over korte afstand deze drukke weg tot aan de brug over de Dijle. We verlieten er naar rechts de weg en begaven ons heel even in de Muizenhoekstraat, om dan net voor café het Brughuis opnieuw het jaagpad aan te treffen langs de Dijle, ditmaal terug geasfalteerd. Ondertussen was het wandel- en fietsverkeer danig toegenomen, dat van Corona weinig te merken viel, althans wat de maatregelen betrof. Op die manier wandelden we even later terug voorbij het Mechels Broek en de Nekker, ditmaal van dichtbij. Zo eindigden we uiteindelijk met het volgen van het jaagpad, toen we de sluis bereikten aan Nekkerspoel-Borcht. Ditmaal gingen we linksaf en volgden dezelfde route als op de heenweg, via het Dijlepad. Zo kwamen we even later opnieuw thuis, ondertussen de klok van 16:00 uur genaderd. We eindigden deze zonnige tocht na 28528 stappen en 21,681 km wandelen.”