526: Aalst, Zaterdag 24 februari 2018, 14,419 km. (10.420,159 km.)

“Ditmaal het relaas betreffende een stadswandeling in Aalst. Vooraf maakten we via bus en trein de verplaatsing naar het station van Aalst, om van daaruit te wandelen naar de Toeristische Dienst van de stad, gevestigd op de Hopmarkt. Onderweg naar de Hopmarkt hielden we even halt op de Grote Markt, teneinde er te genieten van een kopje koffie in de Graaf van Egmont. Nadien gingen we verder op weg naar de Hopmarkt, om er een brochure te verkrijgen betreffende een wandeling doorheen de stad, met als titel: ‘Over keizers, kapiteintjes en baronnen. Op stap door het rijk industrieel verleden van Aalst.’ Even later verlieten we de Hopmarkt naar links, om rechts de Boterstraat in te wandelen. Vrijwel dadelijk kwamen we terecht op het Keizersplein. Tussen statige herenhuizen gingen we rechtsaf en stapten voorbij het standbeeld van koningin Astrid. We maakten er rechtsomkeer en wandelden tussen de bomen verder over het Keizersplein om op die manier het standbeeld te vinden van koning Boudewijn. Op het einde van de straat, aan de verkeerslichten begaven we ons linksaf in de Korte Zoutstraat, een verkeersluwe winkelstraat. Op het einde van de straat konden we een beeldhouwwerk bekijken van de Aalsterse kunstenaar Roland Monteyne, getiteld ’63 morele waarden’. Voorbij dit pleintje, voorzien van rustbanken, ging het rechts de Lange Zoutstraat in. Zowat 50 m verder bevond zich rechts de Ingang Levionois, één van de vroegere 96 beluikjes van de stad. Volgens info betaalde men toen 2,5 fr per week voor een huisje bestaande uit één kamer.

Net voorbij het beluikje sloegen we links de Klapstraat in om uit te komen aan de grote parking op de Pontstraat. Even verder naar links konden we dan vervolgens rechts verder wandelen via de Volderstraat. Langs enkele garageboxen stapten we door de straat tot aan een bocht van de Burchtstraat. Daar zou tot 1964 de Oude Dender hebben gestroomd. We draaiden rechts de bochtige Burchtstraat in en wandelden langs de muur van het Begijnhof. Op het einde maakte de Burchtstraat een scherpe bocht naar rechts en gingen we voorbij de Cimorné. Een gebouw voorzien van een geveltechniek, waarbij op de vaak nog natte cementpleister, verbrijzeld glas werd aangebracht. Het gebouw herbergt vandaag de dag o.a. een fietsenwinkel en een cafeetje. Tegenover de Cimorné staken we nadien het gevaarlijke kruispunt over en wandelden verder via de Alfred Nichelsstraat. Aan de verkeersslichten kruisten we de N9 om aan de overzijde de De Vilanderstraat in te gaan. Aan het volgende kruispunt, nog steeds tussen de bebouwing gingen we rechts de Frédéric van der Nootstraat in. Op het einde van de straat draaien we links naar het Burgemeestersplein en vrijwel dadelijk opnieuw links via de Désiré De Wolfstraat. We kwamen langs het Stadspark van Aalst en besloten om er even de wandelroute te onderbreken. We stapten dan ook het park in om er omstreeks de klok van 11:30 uur te genieten van een rustige picknickpauze.

Het park werd aangelegd tijdens WOI, vooral door Aalsterse arbeiders die aan het werk werden gezet, vooral om te voorkomen dat ze werden gemobiliseerd om in Duitsland te gaan werken. De aanleg bevon in juli 1915, waarna in de lente van 1916 het park werd geopend. Nadat we zelf even hadden genoten van deze mooie oase van rust, verlieten we het park en stapten verder in de Désiré De Wolfstraat langs de rand van het park, tot op het einde aan de Erebodegemstraat. Zowat 200 m naar rechts gingen we voorbij het verlaten fabriekspand van Du Parc, vooral bekend in het verleden omwille van nylonkousen. Uiteindelijk sloot het bedrijf de deuren in 2001. We wandelden verder op het fiets- en wandelpad aan de linkerkant van de Erebodegemstraat tot aan de vroegere leerlooierij Schotte. Tegenwoordig het sportcomplex Schotte. We konden er even voorbij het middaguur terecht voor een kopje koffie in de Looyerij, een brasserie. Eenmaal het verste punt van de wandeling bereikt, konden we na onze koffie terug de Erebodegemstraat volgen richting centrum. Op het einde van de weg, ter hoogte van een kleine rotonde, begaven we ons opnieuw in de De Vilanderstraat, om er aan het eerste kruispunt ditmaal de Frédéric van der Nootstraat rechts in te gaan, waarna de weg eindigde ter hoogte van de Dender.

Net vóór de Dender draaiden we links de Zeebergkaai op welke leidde naar de Zeebergbrug over de Dender. Het laatste gebouw op de Zeebergkaai, net vóór de brug, is voorzien van de vermelding ‘Redt-U-Zelven’, wat verwijst naar de naam van de vroegere coöperatieve landbouwersvereniging uit 1918, die daar haar magazijnen had. We begaven ons tenslotte over de brug en draaiden net over de brug rechtsaf, om er het fietspad te volgen richting Denderleeuw en Aalst. Via dit fietspad konden we door middel van een tunnel onder de N9 door, waarna we uit de tunnel linksaf terug wandelden richting Zeebergbrug om er dan de Leo Gheeraerdtslaan op te gaan. Aan de overzijde van de straat bevond zich een bushokje van De Lijn, waar achter een smal paadje verliep langs de oever van de Dender, het pad dat we dan ook met plezier verkozen, weg van de drukke baan. Even verder gingen we voorbij de Stuwsluis Aalst en volgden het wandelpad nog steeds langs de Dender, tot het nadien overging in een betegeld trottoir. In het verlengde van de Leo Gheeraerdtslaan volgde de Frits de Wolfkaai. We kregen dadelijk aan de overkant van de Dender het kleurrijke gebouw in het oog van het Administratief Centrum van de stad. In de nabijheid konden we de Dender overgaan via de Sint-Annabrug. Net over de brug volgden we nu het jaagpad naar rechts op de andere oever van de Dender, om er via een tunnel onder de spoorweg te gaan.

Over langere afstand bleven we het jaagpad langs de Dender volgen tot aan de volgende brug over het water, de Zwartehoekbrug. We kruisten er de Denderstraat, doch hielden de richting aan langs de Dender, ditmaal reeds van fiets- en wandelpad veranderd in een straat, Tragel. We wandelden even tot aan de Kringwinkel, om nadien terug te keren tot aan de brug en vervolgens de Denderstraat rechts in te gaan. We gingen andermaal via een tunnel onder de spoorweg door, om net voorbij de tunnel, links de Majoor Charles Claserstraat in te draaien. Via deze straat kwamen we tenslotte aan het nbms station op het Statieplein, omringd door imposante herenhuizen. Aan de overkant van het Statieplein volgde onze route ditmaal de Albert Lienaertstraat tot aan de verkeerslichten, om er linksaf de Graanmarkt te betreden. De weg ging richting Dender en veranderde ter hoogte van het postgebouw in de Vaartstraat. We arriveerden aan het Administratief Centrum en gingen net vóór de Sint-Annabrug rechts op het Werfplein. We konden er even de kerk OLV ter Druiven bezoeken. Voorbij de kerk ging het nogmaals doorheen de Burchtstraat tot we rechts de Oude Vismarkt konden opgaan. We stapten tussen de gebouwen van het Stadsarchief en het Stedelijk Museum. Op het plein konden we een beeldhouwwerk zien van Valerius de Saedeleer.

Via de Oude Vismarkt kwamen we langs de plaatselijke Sint-Martinuskerk en betraden er de Grote Markt, waar we het Stadhuis, het Belfort en tal van andere indrukwekkende gebouwen konden bekijken. Alvorens echter opnieuw de weg te kiezen naar het station, hadden we een ruime keus aan horecazaken om de wandeling op een aangename manier af te sluiten.”

525: Huldenberg, Zaterdag 26 oktober 2019, 12,3 km. (10.405,74 km.)

“Een volgende geplande wandeltocht langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute, ging van start in Huldenberg. Na een voorafgaande verplaatsing via bus en trein kwamen we terug op het Gemeenteplein van deze gemeente, om er omstreeks 10:30 uur een volgende etappe aan te vangen. We verlieten dan ook het Gemeenteplein en begaven ons links in de Elzasstraat tot aan de daar geplaatste wandelboom, om er vast te stellen dat er nog 96 km bleef af te leggen tot het eindpunt in Geraardsbergen. We gingen er rechtsaf op een kronkelende grindweg naast de Ijse. Op het einde, net aan het Molenhof, een watermolen op de Ijse, ging de grindweg over in een smalle kasseiweg en maakte een bocht naar rechts omheen de molen. Daar verkregen we tevens de rood-witte tekens van de GR579 erbij. In de bocht ging het via een brugje over de Ijse en leidde het kasseiwegje naar de N253, de De Peuthystraat. Links verkregen we doorheen het hek zicht op het Kasteel van Huldenberg. We kruisten de weg om aan de overzijde de doodlopende Dreefstraat in te gaan, een smalle asfaltweg. We wandelden via de Dreefstraat tot aan de eerste kruising, ondertussen reeds op een onverharde weg met het karakter van een holle weg. We hielden er omstreeks 10:50 uur even halt voor een picknick.

Na een korte wandel- en eetpauze, ging onze wandelroute haaks linksaf en betraden we de Onze-Lieve-Vrouw Weg, onverhard en min of meer eveneens lijkend op een holle weg tussen akkerland. Zowat 450 m verder, nogmaals op een kruispunt van veldwegen, verlieten we de Onze-Lieve-Vrouw Weg naar rechts op een andere onverharde veldweg. Na deze veldweg een 400-tal meter te hebben gevolgd, ging het aan de eerste kruising linksaf. Ondertussen konden we genieten van de bloeiende koolzaadvelden. Door middel van deze Vanderkelenstraat ging het zowat 500 m rechtdoor tot we rechts een grasweg konden opgaan. Op het einde ging de weg over in een smalle kasseiweg welke bochtte naar rechts en die ons even aan hoogte liet winnen. Op die manier kwamen we terecht in Lindaal om er de bocht naar links te nemen. Aan een eerste splitsing volgden we Lindaal naar rechts tot aan een tweede splitsing om daar andermaal rechts Lindaal verder te blijven bewandelen. Een stijgende betegelde weg leidde langs de rand van een bos, waar we in de berm tal van paddestoelen konden bewonderen. Uiteindelijk eindigde Lindaal ter hoogte van de Duisburgsesteeenweg, ondertussen op het grondgebied van de gemeente Eizer. Schuin rechts konden we de plaatselijke St.- Maria Magdalenakerk waarnemen.

Inmiddels de klok van 11:50 uur nabij, gingen we in het centrum van Eizer op zoek naar een kopje koffie. We vonden tenslotte iets voorbij de kerk Staminee Bij Jokke, waar we op het terras even konden genieten van een wandelpauze en uiteraard een kopje koffie. Na dit oponthoud keerden we op onze stappen terug en wandelden langs de Duisburgsesteenweg opnieuw voorbij de kerk en de links gelegen straat Lindaal, om kort daarna rechtsaf te draaien in de Bekestraat. Na 150 m de Bekestraat te hebben gevolgd en net voorbij het bord einde bebouwde kom, betraden we rechtdoor een wandelpad links van de weg. Na een ruime bocht naar links doorheen een kleine zone bos en ter hoogte van de kruising met een kasseiweg, hielden we links aan en stapten verder op de Ketelheide. De brede grasweg bracht ons tot aan de Koestraat welke we kruisten, om aan de overzijde verder te gaan op een volgende grasweg. Een halve kilometer verder ging het haaks rechtsaf het bos in. Een bospad liet ons genieten van een mooi stukje natuur behorende tot het Kapucijnenbos. Na over een afstand van 800 m het bospad te hebben bewandeld, bereikten we een kruispunt van meerdere bosdreven en paden. We hielden er dan ook even een picknickpauze op een kanjer van een gevelde boom omstreeks 12:40 uur. Even later, stapten we daar rechtdoor verder en kruisten er de Dronkemansdreef.

Aan de overzijde begaven we ons dan in de nagenoeg lijnrechte Ijsedreef, om bij het omkijken nog net het grensbord van Overijse te zien tussen de bomen. Na over een afstand van bijna 900 m de Ijsedreef te hebben gevolgd door het Kapucijnenbos, kwamen we nogmaals aan op een kruispunt van bospaden. We gingen haaks linksaf op de Terschuerendreef en arriveerden aan een daar geplaatste wandelboom. Op deze plek verkreeg de door ons gevolgde route van de GR512, het gezelschap van de Streek-GR Groene Gordel. We hielden er even om 13:15 uur kort halt voor het nuttigen van een broodje. Na te hebben genoten van de omgeving, maar vooral van de rust, uitgaande van het bos, begaven we ons opnieuw op pad. De GR512 gebood ons aan de wandelboom linksaf te slaan, waarna we gedurende geruime tijd, zowat 3,3 km dienden af te leggen over een mooi wandelpad, de zogenaamde ‘Koninklijke Wandeling’, doorheen het Arboretum van Tervuren. Een ontelbaar aantal bochten later kwamen we uit aan de Arboretum parking, op de Vlaktedreef, bezijden de Jezus Eiklaan. Toen we daar aankwamen, inmiddels 14:30 uur namen we nog even de tijd voor een wandelpauze en genoten van de laatste broodjes uit de rugzak.

Na te hebben genoten van een natje en een droogje, kruisten we de Jezus Eiklaan en gingen aan de overzijde verder via de Woudmeesterdreef. Een 300-tal meter verder bereikten we een volgend kruispunt van bosdreven, alwaar we besloten om daar het traject van de GR512 te verlaten en via de kortst mogelijke weg op zoek te gaan naar vervoer huiswaarts. We verlieten dan ook de Woudmeesterdreef naar links en hadden voortaan ook voor de geel-rode tekens van de Streek-GR Groene Gordel en de rood-witte tekens van de GR579, welke de verbinding maakten naar het centrum van Jezus-Eik. We wandelden dan ook door middel van tal van dreven naar het centrum: de Lijsterweg en de Jachtdreef, om tenslotte aan de rand van het bos opnieuw de openbare weg aan te treffen, de Kapucijnendreef. We begaven ons rechtsaf en kwamen uit aan de Onze-Lieve-Vrouwkerk op de Brusselsesteenweg in het centrum van de gemeente. Op die manier eindigde alweer een etappe langs de GR512 en konden we even later via bus en trein de terugreis aanvatten.”

524: Sint-Joris-Weert, Zondag 15 september 2019, 11,482 km. (10.393,44 km.)

“Ditmaal een kort relaas inzake een volgende wandeling langs het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Een vorige etappe werd afgesloten ter hoogte van het nmbs station van Sint-Joris-Weert, met als gevolg dat deze beschreven wandeling daar van start ging. Na vooraf via bus en trein de verplaatsing te hebben gemaakt naar Sint-Joris-Weert, konden we ter plaatse, na een hapje en een drankje omstreeks 10:20 uur de tocht aanvangen. We begaven ons dan ook rechtsaf via de Stationsstraat tot op het kruispunt met de Beekstraat, waar we tijdens een vorige wandeling de GR512 hadden verlaten. Gekomen aan de spoorwegovergang, draaiden we links de Beekstraat in, om tussen de woningen door tenslotte de bebouwde kom te verlaten. Voorbij de laatste huizen ging de weg over in de Neerijsebaan, om er rechtdoor verder te stappen tot aan de brug over de Dijle. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op een smalle kasseiweg, de Dijlestraat, een doodlopende weg links van de Dijle. Waar de weg eindigde betraden we het Natuurreservaat Doode Bemde via een wandelpoort. Een smal wandelpad liet ons zowat 1 km stappen met de Dijle rechts van het wandelpad, waarbij we enkele bijkomende wandelpoortjes voorbij gingen. Gekomen aan de volgende brug over de Dijle, hielden we er omsreeks 11:00 uur even halt voor een korte picknickpauze, ondertussen genietend van het aangename zonnetje.

Even later gingen we opnieuw op pad en draaiden aan de Dijlebrug links een grasweg op. We bemerkten er tevens de geel-rode tekens van de Streek-GR Dijleland. Amper 100 m verder gegaan, kregen we een lang vlonderpad voor de schoenen, dat ons via een lange bocht naar links doorheen een kleine boszone liet gaan. Op het einde van het vlonderpad sloegen we haaks rechtsaf op een veldweg en die liet ons even verder aankomen ter hoogte van een laatste wandelpoort en we het gebied van de Doode Bemde verlieten. We gingen verder rechtdoor, ditmaal via een smalle asfaltweg, de Elsenstraat tot aan de Sint-Rochuskapel, zowat 700 m verder. Ondertussen bevonden we ons reeds op het grondgebied van Huldenberg. We troffen naast de kapel een zitbank aan welke uitnodigde er even een wandelpauze te nemen omstreeks 11:35 uur. Na wat te hebben genoten van de najaarszon, begaven we ons net vóór de kapel linksaf in de smalle Prins de Bethunelaan, een dreef welke in rechte lijn tussen de akkers door, verliep naar het even verder gelegen Neerijse. Op het einde ging het even over een strook kasseien tot de dreef eindigde aan het kruispunt met de Beekstraat. We begaven ons een 50-tal m linksaf, om dan aan de overzijde van de weg rechts een smalle zandweg op te gaan naast de Ijse. Een 300-tal meter verder kwamen we aan de dwars gelegen Kamstraat, net waar zich een wandelboom bevindt. De GR512 verder in het oog houdend, ging het dus links de Kamstraat in en verlieten we via een brugje het water van de Ijse.

Aan het eerste kruispunt begaven we ons rechtsaf via de doodlopende Kleine-Hollestraat, om er voorbij de laatste woningen een Y-splitsing te vinden. We kozen de rechtertak en stapten verder op een smalle zanderige weg. We wonnen er iets aan hoogte, waarna de zandweg overging in een holle weg. Geruime tijd later mondde de holle weg uit op Bertelsheide, een smalle asfaltweg, die we naar links opgingen, om vrijwel dadelijk de Nijvelsebaan aan te treffen. Daar draaiden we rechts deze weg op, wandelden langs de rand van het Margijsbos en gingen 200 meter verder rechtsaf het eigenlijke bos in. Net na het betreden van het Margijsbos namen we er rond de klok van 12:20 uur even een wat langere wandel- en eetpauze. Na te hebben genoten van een late middagmaaltijd in het bos, zetten we onze wandeltocht verder. Ongeveer een halve kilometer verder, aan de rand van het bos, ter hoogte van de afsluiting van een weide, maakte het bospad een haakse bocht naar links. Aan een eerste splitsing hielden we links en wandelden via dit bospad tot op de dwars gelegen Margijsbosweg. We draaiden deze brede bosweg op naar rechts en verlieten tenslotte het Margijsbos aan de N253, de Sint-Jansbergsteenweg. Net over de brug over de Ijse, bevond zich links op de steenweg een bushokje van De Lijn, ideaal om er even te pauzeren om 13:25 uur. Inmiddels bevonden we ons daar in Loonbeek.

Na te hebben genoten van een wandelpauze, keerden we even op onze stappen terug en gingen via de brug opnieuw over de Ijse. Vervolgens begaven we ons rechtsaf en betraden het wandelpad langs de Ijse, evenwijdig aan de N253. We kruisten na 1 km de Kleinwaverstraat en vervolgden het pad naast de Ijse aan de overzijde van de weg. Nog ongeveer 600 m verder kruisten we een tweede weg, Smeysberg om daar aan de overzijde het pad verder te volgen tussen de huizen 4 en 6. Nog altijd dit wandelpad in dezelfde richting bewandelend, arriveerden we uiteindelijk aan de Sporthal De Kronkel, aan de overzijde van de waterloop. We sloegen rechtsaf, verlieten het wandelpad en staken via een brugje de Kleine Ijse over, om voorbij de Sporthal via een tweede brugje de Ijse te overschrijden. We bereikten op die manier de grote parking in het centrum van Huldenberg. We gingen de parking rechtdoor over om zo uit te komen op het Gemeenteplein van Huldenberg, tegenover het Gemeentehuis. Aan de gevel van het Gemeentehuis konden we een kunstwerk bekijken ter ere van Dixie Dansercoer, inwoner van Huldenberg, die later in 2021 zou overlijden. Tevens konden we even nadenken over de tekst op de Onze-Lieve-Vrouwkerk, met name: ‘De tijd helaes! Ziet vergaet als dit teecken vroegh en laet’. Symbolisch vermeld onder een zonnewijzer op de kerkgevel. Ook al verging de tijd, alvorens huiswaarts te keren na deze eerder korte wandeltocht, genoten we nog even na omstreeks 14:35 uur, op het zonnige terras van taverne Rochus op het Gemeenteplein.”

523: Diest, Zaterdag 16 februari 2019, 21,627 km. (10.381,958 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk de Merode, met start en aankomst aan het nmbs station van Diest. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, konden we na aankomst in Diest, omstreeks 10:15 uur de geplande wandeling aanvangen. We gingen van start ter hoogte van het knooppunt 373 op de Turnhoutsebaan, net vóór het station. Via de wandelbrug begaven we ons over de spoorweg en kwamen aan de overzijde op de drukke N127, de Ford Leopoldlaan. Aan de overzijde van de weg konden we even naar links reeds het knooppunt 284 vinden, om er dan schuin links de Lazarijstraat in te gaan. We konden vrij dadelijk beginnen aan een beklimming over een smalle asfaltweg, richting een Y-splitsing. We kozen er de linkertak om nadien in het verlengde de Diesterestraat te bewandelen. Voorbij de laatste woningen draaiden we haaks linksaf op een grindweg, de Holleweg, die ons na enkele kort op elkaar volgende bochten tot aan het knooppunt 282 liet aankomen. Daar stapten we verder rechtdoor en begonnen aan de afdaling doorheen een stukje bos. Nog steeds de Holleweg volgend kwamen we opnieuw aan de drukke Turnhoutsebaan, om er aan de overzijde de Broekstraat in te gaan. We gingen voorbij het bord van de bebouwde kom van Molenstede. Tussen enkele statige villa’s ging het op die manier voorbij het knooppunt 252, om er gewoon rechtdoor aan te houden via de Broekstraat. Net vóór een bocht naar links, verlieten we de Broekstraat schuin rechts via Blaasberg en betraden er de Voetweg 115, het Melgerveld Voetpad.

Het pad leidde doorheen een stukje bos, waarna we uiteindelijk opnieuw de Broekstraat betraden net in een bocht. We draaiden rechtsaf de betonweg op om tussen de bewoning te wandelen naar het centrum van Molenstede. Op het einde van de lange Broekstraat bereikten we de Dorpsstraat van Molenstede en draaiden er rechtsaf richting kerk Onze-Lieve-Vrouw. We hielden er omstreeks 11:15 uur even halt en genoten er van een picknick op een zitbank in een bushokje. We konden er het kunstwerk ‘De goede lieden van Moelstede’ bekijken, die volgens de overlevering het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Diest uit de Demer opvisten, terwijl het recht opstaand naar Diest dreef. Na onze rust- en eetpauze, gingen we vóór de kerk links de parking over en wandelen via een smal brugje over het Zwart Water en bereikten aan de overzijde de Molenweg, tevens knooppunt 407. Over vrij korte afstand begaven we ons naar links en kruisten de Reppelsebaan, om aan de overzijde verder te wandelen via de Beemdenweg, een smal doodlopend asfaltwegje. Voorbij de laatste huizen begaven we ons nadien linksaf op een brede grasweg langs de oever van het Zwart Water. Door middel van deze genaamde Buurtweg 99, volgden we over langere afstand de talrijke meanders van het Zwart Water, om tenslotte het pad te verlaten en de openbare weg te bereiken, Hoornblaas, ondertussen op het grondgebied van Scherpenheuvel-Zichem. We draaiden de weg naar links op om even verder het knooppunt 61 te vinden op het kruispunt met de N212, de Ernest Claesstraat.

Andermaal via deze drukke weg, dienden we een tijdje langs de Ernest Claesstraat naar rechts te wandelen, hierbij een gedeelte volgend van de Hageland Route. We passeerden er een gebouw van Natuurpunt en gingen vervolgens via een brug over de Zwarte Beek. Voorbij het kruispunt met de Vorststraat ging de Ernest Claesstraat over in de Westelsebaan, welke we vrijwel dadelijk verlieten naar links via de Heidedijk. Tussen de huizen en een bocht naar rechts later, kwamen we terecht in de Broekstraat, om die links in te draaien en er het knooppunt 411 te bemerken. We stapten verder rechtdoor, waarna de verharding ophield en we de onverharde Mortelbroekstraat betraden. Na een haakse draai naar rechts, gevolgd door een haakse draai naar links, vonden we het knooppunt 58 op een kruispunt van beide wegen, Mortelbroekstraat. We draaiden er ditmaal rechtsaf en stapten via de Mortelbroekstraat tot op het kruispunt met de Bredestraat. In het midden van het kruispunt bevond zich een driehoekig pleintje met daarop de Sint-Barbarakapel in een metershoge stenen mijnwerkerslamp. Net vóór de kapel volgden we ditmaal naar links de Zandstraat. We negeerden en alle zijstraten links en rechts en gingen het knooppunt 295 voorbij. Helemaal op het einde gekomen van de Zandstraat, ging het rechtsaf op de Testeltsesteenweg, om er het knooppunt 93 voorbij te gaan en de weg verder te volgen tot aan de Abdij van Averbode, ondertussen knooppunt 100.

We namen er vooreerst even de tijd om rond de klok van 13:15 uur te genieten van een kopje koffie in het Abdijcafé, waarna we een korte wandeling maakten doorheen het aanpalende Mariapark om er de mooie Mariagrot even van nabij te bekijken, alsook een prachtige Calvarie. Na de Abdijgebouwen te hebben bekeken, verlieten we de site en begaven ons aan het knooppunt 100 rechtdoor de brede onverharde Abdijstraat in, waarvan het begin beter bekend is als de Lekdreef. We namen dan ook van de gelegenheid gebruik er een ijsje aan te kopen. Het hoeft wellicht niet te worden vermeld, het was er aanschuiven aan de ijskarren. Uiteindelijk konden we dan omstreeks 14:15 uur opnieuw op weg en volgden verder de mooie brede Abdijstraat doorheen het bosrijke gebied. We gingen het knooppunt 90 voorbij en bemerkten er zelfs de bekende stickers inzake één van de vele pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. We bleven rechtdoor gaan tot we op het einde van de dreef, via een wandelpoortje de Abdijstraat verlieten aan het knooppunt 245 ter hoogte van de Sprinkhaanstraat. We kruisten de weg en begaven ons rechtdoor op de verharde Abdijstraat, om even verder linksaf de Vorststraat over korte afstand te bewandelen. Aan het eerste kruispunt draaiden we dan schuin rechts de Brabantsebaan in en kwamen terecht in de gemeente Okselaar. We verlieten het bos en stapten tussen de huizen tot aan de Tessenderlobaan.

Nogmaals ging het op het kruispunt rechtsaf om de Tessenderlobaan te volgen tot we aan de rechts gelegen Molenvijver, haaks linksaf het bos konden inwandelen. Een brede grindweg liet ons genieten van een mooi bosgebied, om er het knooppunt 249 voorbij te gaan. Op het einde van de dreef kruisten we de N127, de Turnhoutsebaan en begaven ons aan de overzijde op een smalle asfaltweg, de Oude Baan. Net voorbij de begraafplaats van Okselaar, gingen we linksaf verder via Achterheide, langs de kerkhofmuur. Even voorbij de begraafplaats kozen we rechtsaf via Heuvelken, een bochtig baantje tussen bos en weiland, dat uitmondde op eveneens Heuvelken, knooppunt 201. We kozen het rechtse gedeelte en bewandelden de weg tot we de Engsbergseweg konden dwarsen en aan de overzijde Prinsenbos ingingen, ondertussen op het grondgebied van Tessenderlo. We betraden opnieuw Molenstede, alwaar Prinsenbos overging in de Witte Weyerstraat, om er door een mooie lange dreef te stappen tot aan de rechts gelegen Heide. We verlieten de weg naar links en begaven ons op een brede aardeweg, de Prinsendreef, tot aan het knooppunt 309, om daar haaks rechts Voetweg 153 te kiezen, Bottes Vijver. Dit paadje mondde uit in de Asdonkstraat aan het knooppunt 310, waar we een infobord bemerkten dat we ons bevonden in de Vallei van de Drie Beken. We gingen even naar links, om dan rechts verder de Asdonkstraat te volgen. Een grindpad verliep langs een links gelegen watergebied. De grindweg eindigde aan het knooppunt 311, op een kruispunt van veldwegen, net aan het Bolhuiskapelleke.

Net voorbij de kapel kozen we schuin rechts het Bolhuys Voetpad doorheen een stukje bos en liet ons knooppunt 268 vinden. Nog steeds het Bolhuys Voetpad aanhoudend wandelen we door een gedeelte laagveen van het Natuurgebied In Dassenaarde, om er door middel van enkele smalle wandelpaadjes nogmaals het Zwarte Water over te gaan. Uiteindelijk bereikten we opnieuw de openbare weg aan het knooppunt 337 in de Klappijstraat, terug op het grondgebied van Diest. We draaiden er even linksaf om kort erna rechts de Vennestraat in te gaan. Voorbij de tweede bocht ging het rechts een smalle wegel op, Groot Veld dat ons nogmaals liet genieten van een stukje bos. Na een haakse afslag naar links bereikten we het knooppunt 413 op het kruispunt van de Merelstraat met de Vennestraat. We kozen er rechts een veldweg, Roye Bosschen, welke verliep doorheen nagenoeg kaal gebied. Even verder kwamen we aan het knooppunt 263, ter hoogte van de Rodestraat. Zowat rechtdoor betraden we de Lazarijstraat en begonnen langzaam af te dalen, langs de rand van het vliegveld van Schaffen. In het verlende volgde Fort Leopold en al dalend kwamen we terug aan het knooppunt 284, aan de achterzijde van het station van Diest. Na nogmaals de wandelbrug te hebben gebruikt eindigde onze wandeling opnieuw aan het knooppunt 373. Daar waren we op tijd voor de trein van 17:54 uur, richting huiswaarts. Alvorens op de trein te stappen hadden we die dag zowat 28.467 stappen gezet.”

522: Ath, Zaterdag 08 september 2018, 22,698 km. (10.360,331 km.)

“Het relaas betreffende een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Pays des Collines, met start en aankomst te Ath. Vooraf maakten we de verplaatsing via bus en trein, waarna we omstreeks 10:00 uur de wandeling konden aanvangen ter plaatse. We verlieten het station van Ath via de Rue de la Station, om deze over korte afstand naar links te bewandelen, tot we schuin rechts de Rue des Frères Descamps konden ingaan. Op het einde kwamen we op de Rue de Pintamont uit, waar onze geplande wandeling van start ging, aan het knooppunt GR. We begaven ons rechtsaf in de straat, om er onmiddellijk links via een doorgang onder een woning uit te komen in ‘Le Jardin des Arts et des Lettres’. We kregen er dadelijk zicht op een beeldhouwwerk van Joséphine Harard, ‘Le Cordon de l’Intime’, maar tevens levensgrote vogels voorzien van muziekinstrumenten, welke zich bevonden tussen metershoge planten. Zowaar een spektakel voor het oog. Via een wandelpaadje ‘Promenade de la Culture’ zochten we ons een weg doorheen de tuin, om uit te komen in de Rue de l’Industrie. Aan de overzijde van de weg ging het nog steeds via dezelfde ‘Promenade’ richting kasteel Burbant, waarbij we een gedeelte volgden van de GR129. We maakten er bocht omheen het bouwwerk om tenslotte te eindigen op de Grand’Place tussen talrijke winkels en horecazaken. We draaiden even rechtsaf en stapten tot aan de grote parking, om die links over te steken en aan de overzijde dadelijk links de Rue de Brantignies in te draaien.

Even verder sloegen we rechts de vrij smalle Rue Saint-Martin in tot aan de gelijknamige Eglise Saint-Martin, met naast de kerkdeur een Calvarie. We gingen verder op de nog smallere Rue Saint-Martin links van de kerk tot op de Grand’Rue des Bouchers, alwaar we het volgende knooppunt GR vonden. We gingen links in de Petite Rue des Bouchers om uit te komen op een plein. We stapten nagenoeg rechtdoor via de Rue de la Bienfaisance om via de brug ‘La Dendre Orientale’ over te steken. Aan de overzijde van het water stapten we rechtdoor verder op een brede kasseiweg, de Rue Maria Thomée, voorbij het ziekenhuis tot aan een grote rotonde. Voorbij de rotonde, in de Chemin des Peupliers, kozen we de eerste weg links de doodlopende Chemin des Lilas. Op het einde ging het door middel van een serie trappen en een brug nogmaals over de reeds vermelde waterloop, om vervolgens via trappen af te dalen naar het jaagpad langs de Dender. We kozen er rechtsaf en stapten verder op het jaagpad, genaamd Cité Fourdin en gingen onder de N7 door. Gekomen aan een klein brugje over de Dender, troffen we voor het laatst een knooppunt GR aan. We gingen rechts via het brugje het water over en begaven ons linksaf op de Ravel langs de Dender. We passeerden de sluis van Bilhée en volgden verder het jaagpad langs de kronkelende waterloop. Na geruime tijd deze Ravel te hebben bewandeld kwamen we aan het knooppunt 89.

Aan de daar dwars gelegen Chemin de Tenre, verlieten we het jaagpad en gingen links via een ophaalbrug de Dender over, om kort erna een doodlopende zijarm van de Dender over te gaan. De Chemin de Tenre leidde na enkele bochten tussen akkers en weiden, via een brug over de N56 en de ernaast gelegen spoorweg. Nadien ging de weg verder via een smal asfaltwegje tussen de akkers, tot aan het knooppunt 90, om er uit te komen op de Place de Rebaix in het centrum van Rebaix, net aan de plaatselijke Eglise Saint Amand. Net vóór de kerk begaven we ons rechtsaf via de Place de Rebaix, tot waar de straat eindigde op het einde van de kerk. Haaks rechtsaf voorbij het laatste huis, kwamen we terecht op de Sentier d’Ardennes, een erg smal asfaltpad tussen de weiden en akkers door. We stapten er zowat halverwege voorbij het knooppunt 95, doch stapten verder tot op het einde, de kruising met de Rue Jean Watrin, die we links opdraaiden. Deze brede betonweg, bracht ons na een tweetal bochten op de Rue Croisette, waar we ditmaal rechtsaf kozen. Tussen de bewoning door volgden we deze weg, voorbij de Chemin d’Ath rechts en wat verder voorbij de Rue Robier links. Ondertussen talrijke mooi kapelletjes te zijn voorbij gegaan.

We verlieten uiteindelijk de bebouwde kom van Rebaix en volgden nog steeds de Rue Croisette, nu doorheen een deels bosrijke omgeving. Het einde van de weg bereikt ter hoogte van een Y-splitsing, ging het rechtsaf op de Chemin des Heures Heureuses, die net voor de spoorweg bochtte naar links en overging in de Rue Princesse Astrid. We stapten evenwijdig aan de spoorweg en gingen onder de N56 door, om voorbij de tunnel een langere bocht naar links te maken en ons van de spoorweg te verwijderen. De route verliep nu evenwijdig aan de N56 links en uitgestrekt weiland rechts. Tenslotte arriveerden we op de Rue Notre Dame, een smal asfaltwegje, net naast de N56. We volgden het wegje naar rechts en stapten een tijdje evenwijdig aan de drukke weg links. Via deze weg overschreden we de grens met Isières, waarna de Rue Notre Dame, zich schuin rechts van de N56 verwijderde en we zowat in rechte lijn tussen de akkers wandelden naar de Chapelle Notre-Dame de la Cavée. We hielden er dan ook even een wandel- en eetpauze omstreeks 13:00 uur, waarna we de tijd namen om deze kapel en omgeving van nabij te bekijken. Achter de kapel bevindt zich een Maria-grot, voorzien van een serie zitbanken. De ideale plek voor een laat middagmaal. Even later zetten we onze wandeltocht verder.

Net vóór de kapel verlieten we de Rue Notre Dame haaks rechtsaf op een tegelpad langs de afsluiting van een weide, om uit te komen op de erachter gelegen Chemin de la Cavée. We begaven ons rechtsaf op deze smalle landelijke asfaltweg. We overschreden wat later de spoorweg en wandelden verder via de Chemin de la Cavée, tot we geruime tijd later via een ophaalbrugje opnieuw de Dender konden kruisen. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op de Ravel, het jaagpad langs de waterloop. Net voorbij een voetgangersbrug over de Dender, verlieten we het jaagpad naar links op de Chemin de la Tourette, om er te wandelen tussen weilanden. Aan de eerste kruising ging het nadien rechtsaf, eveneens op de Chemin de la Tourette, ditmaal een grindweg, welke leidde naar een Y-splitsing ter hoogte van het knooppunt 97. We kozen de linkertak en gingen zo voorbij het lokaal van de club Ultra Leger Motorise Ath. Een opvallende treinwagon bevond er zich midden de velden. Een tijdje later en bij het naderen van de eerste woningen, verkregen we opnieuw asfalt onder de schoenen. Ondertussen was de naam van het pad gewijzigd in Chemin de Maufrancs en mondde uit op de Route de Lessines. We kruisten de weg en begaven ons aan de overzijde in de Chemin du Castillon. Amper de straat ingegaan kwamen we ter hoogte van het terrein van Jeunesse Sportive Isières, waar we omstreeks 14:05 uur terecht konden in de kantine voor een kopje koffie.

Na de koffie ging het verder door de Chemin du Castillon, om er het knooppunt 98 voorbij te gaan. Een bocht verder staken we de spoorweg over, om er net voorbij rechts een veldweg op te draaien. We verkregen er vrijwel dadelijk een haakse bocht naar links en stapten vervolgens in rechte lijn tussen de velden door, om er tenslotte het grondgebied van Isières te verlaten. Zowat 2 km verder eindigde deze veldweg aan de Chemin des Crolites, inmiddels opnieuw deel uitmakend van Ath. We begaven ons linksaf tot aan het knooppunt 93, om er rechtsaf de Rue du Croquet in te wandelen, een aardeweg welke verbinding gaf naar de Chemin des Crolites, om die ditmaal naar rechts op te gaan. We wandelden voorbij het grensbord van Lanquesaint, om tenslotte nogmaals de Route de Lessines te bereiken. Over korte afstand volgden we de weg naar rechts, om nadien de eerste links te kiezen, de Rue du Saint-Sacrement. Op die manier kwamen we aan de plaatselijke Sint-Maartenskerk op de Chemin du Tanquin. We hielden er omstreeks 14:55 een korte wandel- en eetpauze. We bevonden er ons inmiddels aan het knooppunt 94. Na deze zowat laatste onderbreking, ging het ter hoogte van de kerk links verder op de Rue du Saint-Sacrement, ditmaal een doodlopende weg. Bijna op het einde gingen we rechtsaf via de Sentier du Point d’Arrêt, richting spoorweg. Daar aangekomen stapten we een tijdje evenwijdig aan de ijzeren weg, om die even verder te kruisen aan de Chemin de Tenre, die we dadelijk rechts opgingen.

Deze smalle asfaltweg bracht ons na enkele bochten terug tot op de Ravel langs de Dender en tevens aan het knooppunt 89, het ophaalbrugje over de Dender, alwaar we vroeger op de dag waren langs gekomen. Ditmaal volgden we het jaagpad naar links en volgden in omgekeerde richting de weg naar het centrum van Ath. Zo eindigde tenslotte deze aangename en zonnige wandeling door Ath en omgeving na 30.265 stappen, zo rond de klok van 16:35 uur. Alvorens echter via het spoor de terugreis aan te vangen, genoten we nog van een afsluitend drankje in La Nation op de Grand’Place. Om exact 17:08 uur konden we even later in het station van Ath de weg huiswaarts aanvatten.”