535: Testelt, Zaterdag 28 januari 2023, 14,994 km. (10.590,14 km.)

“Na een lange winterstop, waren we eindelijk toe aan een eerste wandeling tijdens het jaar 2023. Online vonden we op de website van de NMBS, een beschreven wandeling met start in Testelt. Deze tocht over een afstand van ongeveer 12 km, droeg als titel ‘Van Testelt tot Averbode, van toen en nu’. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, konden we de wandeling aanvangen ter hoogte van het station van Testelt, meer bepaald in de Stationsstraat. Over korte afstand gingen we naar rechts, voorbij het station, om dan een dalend paadje links te kiezen, dat uitmondde in de Schuurweg. We volgden er een gedeelte van de Bos-, broek- Heuvelroute. De Schuurweg tot op het einde bewandelend, ging het zowat in rechte lijn naar de plaatselijke Sint-Pieterskerk. Net vóór de kerk konden we een kunstwerk bekijken van de lokale graffiti-artiest Tuzq, voorstellend een vos, welke symbool staat voor de fauna en flora in de Demerbroeken. Dit werk werd aangebracht op de gevel van de parochiezaal. We gingen verder tot aan de kerk, om er via een opening in de kerkmuur, deels omheen de kerk te wandelen, waarna we uitkwamen op het Dorp. Voorbij de kerk stapten we een eindje naar rechts, om er de eerste straat rechts, eveneens Dorp te kiezen, welke leidde naar de heropgebouwde watermolen uit 1608 en er tegenover de ‘Villa Ter Wolf’, gebouwd door een lid van de familie Theyskens. Daar stonden we aan de oever van de Demer, die we even naar links volgden tot aan de brug. Daar draaiden we haaks linksaf en volgden opnieuw Dorp tot we even verder rechtsaf konden gaan via de Pastoriestraat.

We overschreden de spoorweg en stapten via de Pastoriestraat tot aan de rechts gelegen Bergstraat, die we vervolgens indraaiden. Zoals de naam al liet vermoeden, wonnen we ondertussen iets aan hoogte. Waar de Bergstraat bochtte naar links, konden we even van nabij de daar geplaatste Sint-Jozefskapel uit 1830 bekijken. Deze kapel bevindt zich aan de voet van de Voortberg, op de plaats waar vroeger een kruising bestond van vier dorpswegen. Net naast de kapel verlieten we de bergstraat en volgden we een stijgende onverharde weg. We dienden er de richting te volgen van het knooppunt 175, behorende tot het wandelnetwerk de Merode. Het ging dus omhoog de Voortberg op, tot op de top aan een metershoge zendmast. In de verte konden we zelfs de basiliek van Scherpenheuvel waarnemen. Tevens verkregen we een schitterend uitzicht over het lager gelegen Testelt. We hielden er even kort halt om enkele grote ijzerzandstenen te bekijken. Nadien volgden we een paadje doorheen het bos, met af en toe een doorkijkje rechts, met zicht op de spoorweg. Wat verderop kwamen we uit op een open plek in het bos, om er te beginnen aan de afdaling van de Voortberg, nog steeds richting knooppunt 175.

Eenmaal de afdaling achter de rug, bereikten we het knooppunt 175 ter hoogte van de dwars gelegen onverharde weg, de Wijngaardstraat. Bezijden de weg troffen we een zitbank aan, om er omstreeks 11:45 uur even te genieten van een boterham met spek en eieren. Tijdens de maaltijd hadden we uitzicht op de Demerboeken aan de overzijde van de weg. Na deze wandel- en eetpauze begaven we ons in de Wijngaardstraat naar links, om er vrij vlug asfalt te betreden. Gekomen ter hoogte van de rechts gelegen Wilgendriesdijk, zowat 250 m verder, verlieten de weg en begaven ons op het smalle onverharde pad. Op die manier ging het nu richting wandelknooppunt 57, alwaar we dan haaks rechtsaf een modderig pad opgingen, richting knooppunt 58. Een pad dat we dienden te volgen tot op het einde. Onderweg dienden we wat later links de Elzenstraat in te draaien, doch wellicht hadden we dat niet bemerkt, omwille van de daar aanwezige modderige bocht in het pad. Verder rechtdoor aanhoudend volgde een vrij zigzaggend vlonderpad dat uiteindelijk eindigde op een veldweg, de Mortelbroekstraat. We waren dus duidelijk van de route afgeweken. Echter met de Abdij van Averbode in de nabijheid, kozen we een alternatieve weg daarheen.

De Mortelbroekstraat leidde naar een driehoekig pleintje aan de Zandstraat, waar zich in het midden een meterhoge stenen mijnlamp bevindt. We herkenden de plaats van een vroegere wandeltocht, dus kozen we de Zandstraat rechtdoor, om nadien de Melkerijstraat rechts in te draaien. We stapten voorbij de Colruyt en eindigden ter hoogte van de dwars gelegen Westelsebaan. Aan de overzijde van de weg bevond zich het Sint-Jansplein en daar konden we omstreeks 12:44 uur even genieten van een kopje koffie in Brasserie ’t Ven. Na de koffie- en plaspauze, volgden we nog een eindje de drukke Westelsebaan, tot we schuin rechts via de stijgende Poortberg, richting ingang Abdij van Averbode konden stappen. Op het einde van de weg, kruisten we de Abdijstraat en konden we via het gotisch poortgebouw de Abdij betreden. We brachten een bezoekje aan de enorme Abdijkerk en hadden oog voor een kunstwerk op het binnenplein ‘de éénvleugelige’, met bijhorende tekst van de Pausen Johannes-Paulus II en Benedictus XVI. Na een bezoek aan deze site, verlieten we via hetzelfde poortgebouw de Abdij en gingen rechtsaf tot het eerste dalende wegje rechts. We passeerden er de talrijke bijgebouwen van de Abdij en bezochten wat lager het beleveniscentrum ‘Het Moment’, een combinatie van huisbrouwerij, kaasrijperij, bakkerij, abdijcafé en abdijwinkel. We gingen er over tot de aankoop van brood en peperkoek. Tevens genoten we er nog even van een hapje, waarna we omstreeks 13:50 uur de Abdij vaarwel zegden.

Na ‘Het Moment’, volgden we het wegje verder naar beneden, richting knooppunt 96, om er de Herseltsebaan te kruisen en aan de overzijde een smalle asfaltweg te bewandelen, de Boonstraat, een fiets- en wandelpad doorheen het bos. Hier werd verkeerdelijk aangegeven in de brochure dat we het wandelknooppunt 16 dienden te volgen, doch het betrof knoopunt 16 van een ruiterpad. Geruime tijd later, kwamen we aan ter hoogte van een grote zandheuvel links, alwaar we even linksaf gingen, om dan haaks rechts de richting te volgen van het wandelknooppunt 144, waarbij we dadelijk begonnen aan de beklimming van de zandheuvel, zoals later bleek, ‘Landduinen’. Eenmaal het hoogste punt overschreden, daalden we af naar de lager gelegen houten brug over een vijver, waarna we aan de overzijde verder dienden te gaan via het knooppunt 13. Echter omwille van werkzaamheden aldaar, was geen enkele aanduiding van het bewuste knooppunt te vinden. We gingen dan maar opnieuw de brug over tot aan het knooppunt 144, om via een alternatieve weg, richting Testelt te wandelen. We volgden er vooreerst de richting van het knooppunt 269, dat ons bracht tot in de Nieuwstraat, aan café De Weefberg. We besloten er even halt te houden omstreeks 14:50 uur voor een kopje koffie.

Uiteindelijk bleek dat we toch nog op de juiste route zaten. Na de koffie begaven we ons naar rechts op de Nieuwstraat om er de eerste straat rechts, de Sportstraat in te gaan tot op het einde. Daar dienden we vervolgens rechts Nieuwland in te gaan, richting Lange Eiken, doch we kwamen uit op de Nieuwe Mechelsebaan. Andermaal waren we het spoor bijster. Nadien ten huize zou blijken dat in de brochure verkeerd werd aangegeven Nieuwland naar rechts te bewandelen, het diende naar links te zijn. Totaal uit de richting volgden we dan maar de wandelknooppunten 269 en 421 om alzo terug het station van Testelt te bereiken. Meteen het einde van een vooral koude wandeltocht, om en nabij de 2° C, waarbij de wandelbeschrijving uitgaande van de NMBS, toch enkele verkeerde aanwijzingen bevatte. Tenslotte arriveerden we toch veilig en wel op de startplaats na een eerste wandeltocht in het pas begonnen jaar 2023.”

523: Diest, Zaterdag 16 februari 2019, 21,627 km. (10.381,958 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk de Merode, met start en aankomst aan het nmbs station van Diest. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, konden we na aankomst in Diest, omstreeks 10:15 uur de geplande wandeling aanvangen. We gingen van start ter hoogte van het knooppunt 373 op de Turnhoutsebaan, net vóór het station. Via de wandelbrug begaven we ons over de spoorweg en kwamen aan de overzijde op de drukke N127, de Ford Leopoldlaan. Aan de overzijde van de weg konden we even naar links reeds het knooppunt 284 vinden, om er dan schuin links de Lazarijstraat in te gaan. We konden vrij dadelijk beginnen aan een beklimming over een smalle asfaltweg, richting een Y-splitsing. We kozen er de linkertak om nadien in het verlengde de Diesterestraat te bewandelen. Voorbij de laatste woningen draaiden we haaks linksaf op een grindweg, de Holleweg, die ons na enkele kort op elkaar volgende bochten tot aan het knooppunt 282 liet aankomen. Daar stapten we verder rechtdoor en begonnen aan de afdaling doorheen een stukje bos. Nog steeds de Holleweg volgend kwamen we opnieuw aan de drukke Turnhoutsebaan, om er aan de overzijde de Broekstraat in te gaan. We gingen voorbij het bord van de bebouwde kom van Molenstede. Tussen enkele statige villa’s ging het op die manier voorbij het knooppunt 252, om er gewoon rechtdoor aan te houden via de Broekstraat. Net vóór een bocht naar links, verlieten we de Broekstraat schuin rechts via Blaasberg en betraden er de Voetweg 115, het Melgerveld Voetpad.

Het pad leidde doorheen een stukje bos, waarna we uiteindelijk opnieuw de Broekstraat betraden net in een bocht. We draaiden rechtsaf de betonweg op om tussen de bewoning te wandelen naar het centrum van Molenstede. Op het einde van de lange Broekstraat bereikten we de Dorpsstraat van Molenstede en draaiden er rechtsaf richting kerk Onze-Lieve-Vrouw. We hielden er omstreeks 11:15 uur even halt en genoten er van een picknick op een zitbank in een bushokje. We konden er het kunstwerk ‘De goede lieden van Moelstede’ bekijken, die volgens de overlevering het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Diest uit de Demer opvisten, terwijl het recht opstaand naar Diest dreef. Na onze rust- en eetpauze, gingen we vóór de kerk links de parking over en wandelen via een smal brugje over het Zwart Water en bereikten aan de overzijde de Molenweg, tevens knooppunt 407. Over vrij korte afstand begaven we ons naar links en kruisten de Reppelsebaan, om aan de overzijde verder te wandelen via de Beemdenweg, een smal doodlopend asfaltwegje. Voorbij de laatste huizen begaven we ons nadien linksaf op een brede grasweg langs de oever van het Zwart Water. Door middel van deze genaamde Buurtweg 99, volgden we over langere afstand de talrijke meanders van het Zwart Water, om tenslotte het pad te verlaten en de openbare weg te bereiken, Hoornblaas, ondertussen op het grondgebied van Scherpenheuvel-Zichem. We draaiden de weg naar links op om even verder het knooppunt 61 te vinden op het kruispunt met de N212, de Ernest Claesstraat.

Andermaal via deze drukke weg, dienden we een tijdje langs de Ernest Claesstraat naar rechts te wandelen, hierbij een gedeelte volgend van de Hageland Route. We passeerden er een gebouw van Natuurpunt en gingen vervolgens via een brug over de Zwarte Beek. Voorbij het kruispunt met de Vorststraat ging de Ernest Claesstraat over in de Westelsebaan, welke we vrijwel dadelijk verlieten naar links via de Heidedijk. Tussen de huizen en een bocht naar rechts later, kwamen we terecht in de Broekstraat, om die links in te draaien en er het knooppunt 411 te bemerken. We stapten verder rechtdoor, waarna de verharding ophield en we de onverharde Mortelbroekstraat betraden. Na een haakse draai naar rechts, gevolgd door een haakse draai naar links, vonden we het knooppunt 58 op een kruispunt van beide wegen, Mortelbroekstraat. We draaiden er ditmaal rechtsaf en stapten via de Mortelbroekstraat tot op het kruispunt met de Bredestraat. In het midden van het kruispunt bevond zich een driehoekig pleintje met daarop de Sint-Barbarakapel in een metershoge stenen mijnwerkerslamp. Net vóór de kapel volgden we ditmaal naar links de Zandstraat. We negeerden en alle zijstraten links en rechts en gingen het knooppunt 295 voorbij. Helemaal op het einde gekomen van de Zandstraat, ging het rechtsaf op de Testeltsesteenweg, om er het knooppunt 93 voorbij te gaan en de weg verder te volgen tot aan de Abdij van Averbode, ondertussen knooppunt 100.

We namen er vooreerst even de tijd om rond de klok van 13:15 uur te genieten van een kopje koffie in het Abdijcafé, waarna we een korte wandeling maakten doorheen het aanpalende Mariapark om er de mooie Mariagrot even van nabij te bekijken, alsook een prachtige Calvarie. Na de Abdijgebouwen te hebben bekeken, verlieten we de site en begaven ons aan het knooppunt 100 rechtdoor de brede onverharde Abdijstraat in, waarvan het begin beter bekend is als de Lekdreef. We namen dan ook van de gelegenheid gebruik er een ijsje aan te kopen. Het hoeft wellicht niet te worden vermeld, het was er aanschuiven aan de ijskarren. Uiteindelijk konden we dan omstreeks 14:15 uur opnieuw op weg en volgden verder de mooie brede Abdijstraat doorheen het bosrijke gebied. We gingen het knooppunt 90 voorbij en bemerkten er zelfs de bekende stickers inzake één van de vele pelgrimswegen naar Santiago de Compostela. We bleven rechtdoor gaan tot we op het einde van de dreef, via een wandelpoortje de Abdijstraat verlieten aan het knooppunt 245 ter hoogte van de Sprinkhaanstraat. We kruisten de weg en begaven ons rechtdoor op de verharde Abdijstraat, om even verder linksaf de Vorststraat over korte afstand te bewandelen. Aan het eerste kruispunt draaiden we dan schuin rechts de Brabantsebaan in en kwamen terecht in de gemeente Okselaar. We verlieten het bos en stapten tussen de huizen tot aan de Tessenderlobaan.

Nogmaals ging het op het kruispunt rechtsaf om de Tessenderlobaan te volgen tot we aan de rechts gelegen Molenvijver, haaks linksaf het bos konden inwandelen. Een brede grindweg liet ons genieten van een mooi bosgebied, om er het knooppunt 249 voorbij te gaan. Op het einde van de dreef kruisten we de N127, de Turnhoutsebaan en begaven ons aan de overzijde op een smalle asfaltweg, de Oude Baan. Net voorbij de begraafplaats van Okselaar, gingen we linksaf verder via Achterheide, langs de kerkhofmuur. Even voorbij de begraafplaats kozen we rechtsaf via Heuvelken, een bochtig baantje tussen bos en weiland, dat uitmondde op eveneens Heuvelken, knooppunt 201. We kozen het rechtse gedeelte en bewandelden de weg tot we de Engsbergseweg konden dwarsen en aan de overzijde Prinsenbos ingingen, ondertussen op het grondgebied van Tessenderlo. We betraden opnieuw Molenstede, alwaar Prinsenbos overging in de Witte Weyerstraat, om er door een mooie lange dreef te stappen tot aan de rechts gelegen Heide. We verlieten de weg naar links en begaven ons op een brede aardeweg, de Prinsendreef, tot aan het knooppunt 309, om daar haaks rechts Voetweg 153 te kiezen, Bottes Vijver. Dit paadje mondde uit in de Asdonkstraat aan het knooppunt 310, waar we een infobord bemerkten dat we ons bevonden in de Vallei van de Drie Beken. We gingen even naar links, om dan rechts verder de Asdonkstraat te volgen. Een grindpad verliep langs een links gelegen watergebied. De grindweg eindigde aan het knooppunt 311, op een kruispunt van veldwegen, net aan het Bolhuiskapelleke.

Net voorbij de kapel kozen we schuin rechts het Bolhuys Voetpad doorheen een stukje bos en liet ons knooppunt 268 vinden. Nog steeds het Bolhuys Voetpad aanhoudend wandelen we door een gedeelte laagveen van het Natuurgebied In Dassenaarde, om er door middel van enkele smalle wandelpaadjes nogmaals het Zwarte Water over te gaan. Uiteindelijk bereikten we opnieuw de openbare weg aan het knooppunt 337 in de Klappijstraat, terug op het grondgebied van Diest. We draaiden er even linksaf om kort erna rechts de Vennestraat in te gaan. Voorbij de tweede bocht ging het rechts een smalle wegel op, Groot Veld dat ons nogmaals liet genieten van een stukje bos. Na een haakse afslag naar links bereikten we het knooppunt 413 op het kruispunt van de Merelstraat met de Vennestraat. We kozen er rechts een veldweg, Roye Bosschen, welke verliep doorheen nagenoeg kaal gebied. Even verder kwamen we aan het knooppunt 263, ter hoogte van de Rodestraat. Zowat rechtdoor betraden we de Lazarijstraat en begonnen langzaam af te dalen, langs de rand van het vliegveld van Schaffen. In het verlende volgde Fort Leopold en al dalend kwamen we terug aan het knooppunt 284, aan de achterzijde van het station van Diest. Na nogmaals de wandelbrug te hebben gebruikt eindigde onze wandeling opnieuw aan het knooppunt 373. Daar waren we op tijd voor de trein van 17:54 uur, richting huiswaarts. Alvorens op de trein te stappen hadden we die dag zowat 28.467 stappen gezet.”

271: Westerlo, Zaterdag 25 mei 2013, 24,7 km. (5425,579 km.)

“Een wandeling uit de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst in Westerlo. De totale wandelafstand bedroeg niet minder dan 24,7 km. Een alternatieve startplaats was Averbode en mits enkele verkortingen kon de afstand worden beperkt tot 21,3 of 17 km. Wij opteerden echter om de volledige route te bewandelen. Het eerste gedeelte van de wandeling, tussen Westerlo en Averbode, verliep langs het traject van de GR5 (Noordzee – Rivièra), terwijl het tweede gedeelte in hoofdzaak was gebaseerd op de wandelknooppunten van het wandelnetwerk de Merode. We vonden een parkeerplaats op de Grote Markt van Westerlo en na een hapje konden we de wandeling aanvangen. Met voldoende zon beloofde het alvast een aangename wandeldag te worden. In onze Dagstappergids verkreeg deze tocht de welluidende beschrijving ‘Op stap met Willem Helschot door bosdomeinen van paters en prinsen’. Alvorens op de Grote Markt van start te gaan, konden we nog even genieten van de prachtige lindeboom aldaar en tevens een unieke fontein. We gingen de Polderstraat in om nadien via de Lange Brug te Grote Nete over te steken. De rood-witte markeringen van de GR5 volgend, wandelden we voorbij een gerestaureerd en beschermd oud sluissysteem, het Trammeke.

Ondertussen konden we reeds het prachtige kasteel de Merode waarnemen. Zowat 800 m voorbij het Trammeke kregen we een Mariagrot te zien, alwaar we even halt hielden voor een foto. Even later ging het rechtsaf via een betonweg naar de Berglaan, welke even later veranderde in een zandweg. Net vóór een helling ging het naar rechts een bosweg in. Hier konden we genieten van het spel van licht en schaduw tussen de kruinen van de bomen. De zandweg ging over in de Hertbergweg, waarna we de drukke Diestsebaan dwarsten. Ter hoogte van een kruising van boswegen, ging het via een bospad linksaf. Langzaam draaide het pad opnieuw richting Diestsebaan, waarna we een tijdje evenwijdig met de weg wandelden. We staken het Veerlepad over om vervolgens zowat 2 km door het Bos Domein Hertberg, rechtdoor te stappen tot op het kruispunt met de N212, de Averbodesesteenweg, inmiddels aangekomen in Blauberg. Aan de overzijde ging het verder via de Testeltsebaan. Voorbij het straatnaambord Waterven, gingen we linksaf via een brede bosweg. Even later bevonden we ons op het grondgebied van Vlaams-Brabant. 

Gekomen ter hoogte van een kruispunt van aardewegen, hielden we rechtdoor aan en stapten voorbij een slagboom. Toen we aan een vijver waren gekomen, volgden we een paadje rechts daarvan. Een volgende vijver leidde ons nadien doorheen een stukje vengebied, om kort daarna een slingerend bospad te bewandelen. Na het kruisen van een ruiter- en fietspad, beklommen we een kleine heuvel, om die nadien af te dalen via een holle weg. Zo kwamen we aan ter hoogte van de Herseltsebaan, welke we overstaken. Net voorbij de parking van Uitgeverij Averbode, ging het al klimmend tussen het Mariapark en de muur van de abdij tot aan de Abdijstraat. We gingen andermaal linkaf en bereikten de toegangspoort tot de abdij, met aan de overzijde de bekende Lekdreef, omwille van de aanwezigheid van de talrijke ijsroomkarren op zonnige dagen. We namen dan ook even de tijd om de abdij van Averbode te bezoeken, althans de binnenplaats en de prachtige gebouwen te bewonderen. Nadien staken we de weg over en begaven ons in de Lekdreef, om er het aanbod van roomijs te proeven. Hoeft het gezegd, dat omwille van het zonnige en warme weer, het ijsje heeft gesmaakt. 

Na dit leuke oponthoud vervolgden we onze wandeling doorheen de Lekdreef, tot aan de splitsing met de Luikerdreef. Hier verlieten we het traject van de GR5 en begonnen aan de terugweg richting Westerlo. We begaven ons in de brede Luikerdreef en wandelden op die manier vanuit Vlaams-Brabant de provincie Limburg binnen. Zowat 500 m verder, ter hoogte van het wandelknooppunt 87, ging het linksaf via een smal kronkelend paadje al klimmend door het bos. We dwarsten wat later de drukke Averboodse baan, om nadien ter hoogte van het wandelknooppunt 84 opnieuw links te kiezen. Ook hier kregen we alweer een mooi zicht op de abdij. Uiteindelijk bereikten we aan het knooppunt 279 de Afspanning Den Eik met bijhorend Klompenpad en Klompenmuseum. Aldaar ging het naar rechts, richting wandelknooppunt 273, dwars doorheen de heide. Via het knooppunt 81 kwamen we aan ter hoogte van een vijver. We stapten via een sluis de afwateringsgracht over om langs de rand van een bos later knooppunt 251 te bereiken en wat verder knooppunt 248. Na een stukje bos te hebben bewandeld bemerkten we het knooppunt 109.

We volgden vervolgens een asfaltweg naar links om korte tijd later de Grensstraat te bereiken. Via de Zandstraat en de Rode Laakstraat, staken we de Rode Laak over om de eerste straat links, de Peirenstraat in te gaan. In een bocht naar rechts, volgden we een links gelegen graspaadje naar knooppunt 150. Via een slagboom ging het opnieuw door een stukje bos, om een tweede maal de Rode Laak over te steken aan knooppunt 150. Hier troffen we een picknickbank aan, tijd om even te pauzeren. Even later zetten we onze wandeling verder richting knooppunt 165, nog steeds doorheen het Helschotsbos. Bij een volgende slagboom en tevens infopaneel bereikten we het reeds vermelde knooppunt 165. We hielden ditmaal rechts aan en begaven ons naar knooppunt 43. We overschreden een derde maal de Rode Laak om uiteindelijk opnieuw asfalt onder de voeten te krijgen. We volgden de weg naar links over zowat 800 m om nogmaals de Rode Laak te overschrijden en knooppunt 43 te bereiken. Via de brug ging het verder in de Herseltseweg, de Bergomse Weg en de Groenheuvelstraat. Ter hoogte van een Mariabeeldje gingen we rechtsaf op een graspad en voorbij een slagboom, ter hoogte van knooppunt 24 bereikten we de rand van het Varenbroekbos.

Aan de rand van het bos ging het rechtsaf richting knooppunt 318 via een pad doorheen het bos zelf. Vervolgens ging het via de knooppunten 324 en 323 stilaan richting eindpunt van de wandeling. We stapten nog voorbij de monumentale Kaaibeekhoeve en staken even later de Grote Nete over, om via de oever pas ter hoogte van knooppunt 18 de dijk te verlaten. Gekomen aan een vijfsprong met kapelletje hielden we de richting aan van de kerk om op die manier de Grote Markt van Westerlo te bereiken. Het einde van een prachtige dagtocht.”