514: Zoersel, Zaterdag 15 oktober 2022, 18,3 km. (10.213,768 km.)

“Een wandeltocht beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Zoersel. Deze tocht gaat gedeeltelijk via het traject van de GR5 en de GR565. Diverse afstanden kunnen worden gekozen. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, bereikten we de parking gelegen in de Boshuisweg te Zoersel, alwaar we kort daarna omstreeks 10:15 uur konden van start gaan, weliswaar voorzien van lichte regenval. Vanaf de parking volgden we de rood-witte tekens van de GR565 schuin links tussen de bomen tot aan het Boshuisje. Daar troffen we een kruising aan van drie GR-paden, de GR5, de GR565 en de Streek-GR Kempen. We stapten er rechtdoor, ditmaal op het traject van de GR5, het Zoerselbos in. Een smal kronkelend bospaadje liet ons genieten van de talrijke paddestoelen in het bos, waar we diverse kleuren konden onderscheiden: zwart, licht bruin, rood, grijs, enz. De varens waren inmiddels donkerbruin gekleurd en de geur van een nat bos was treffend. Na zowat 1 km naderden we een woning, waar links een betonweg begon. We hielden er de richting rechtdoor aan, op een brede aardeweg, de Hallesstraat. Net voor een bocht naar rechts, ging het haaks linksaf op een grindweg, de Lage Weg. Nog steeds wandelden we door het Zoerselbos, tot we wat verder langs de bosrand stapten. Ter hoogte van de links gelegen straat Hooidonkeinde, draaiden we rechts een smal boswegje in.

We vertoefden nu even tussen uitgestrekte weiden, om omstreeks 11:00 uur bezijden het paadje een picknickbank aan te treffen. Ondanks wat motregen, konden we er toch genieten van een broodje. We begaven ons opnieuw op weg en overschreden via een klein brugje de Grote Schijn. Op het einde van het paadje kwamen we op een T-kruising, alwaar we linksaf een brede aardeweg kozen. Deze weg mondde uit ter hoogte van een bocht op een betonweg, Medelaar, om er rechtsaf de weg op te gaan. Even verder verlieten we Medelaar aan de eerste zijstraat links, Kleine Medelaar. Dit smalle landelijke wegje liet ons voorbij Sanatur gaan, een zogeheten doe-mee-boerderij, om nadien uit te komen op de drukke Kwadestraat, de weg van Sint-Antonius-Zoersel naar Halle. Gelukkig dienden we deze gevaarlijke baan slechts over korte afstand naar links te volgen, om aan de T-kruising met Medelaar rechts te kiezen en nadien in de bocht naar links de weg te verlaten. Rechts van de weg bevond zich een kapelletje van O.-L.-V. van Lourdes, waar we een fietspad konden opgaan dat leidde naar de even verder gelegen Bloemenwijk. Het fietspad eindigde dan ook opnieuw op de openbare weg, de Wandelweg. Een brede asfaltweg tussen de nieuw gebouwde woningen. We draaiden de Wandelweg links op en maakten uiteindelijk een ruime lange bocht naar rechts, tot we linksaf konden via de Kleine Wandelweg.

Op het einde van de Kleine Wandelweg, ging onze tocht verder via een grindpad links, de Liersebaan, dat zowat 300 m verder passeerde voorbij de toegang tot het gemeentepark Halle Hof. We sloegen rechts het smalle wandelpad in en kwamen terecht aan het eigenlijke kasteel Halle Hof, voorheen het gemeentehuis en op de dag van vandaag een exporuimte. We maakten er een ommetje omheen het statige gebouw doorheen een deel van het park. Op een van de talrijke zitbanken konden we er omstreeks 12:20 uur overgaan tot het nuttigen van een middagmaal. Gelukkig was ondertussen de regen verdwenen en deed de zon moeite om door de wolken heen te breken. Na een korte rust- en eetpauze kwamen we nadien opnieuw op dezelfde plaats aan, bezijden het Halle Hof. We verlieten via dezelfde weg het gemeentepark en volgden rechtsaf verder de grindweg van voorheen. Enkele honderden meters verder kruisten we de gevaarlijke Eikenlaan, om aan de overzijde verder te gaan op de Lemmekensbaan, teneinde deze over zowat 1,3 km te volgen, tot aan een toegangspoortje rechts, om het bos in te gaan. Hier weken we een eerste maal af van het geplande parcours en wandelden rechtdoor verder op de Lemmekensbaan, nog steeds een brede aardeweg in het bos.

Op het einde van de Lemmekensbaan kwamen we op het kruispunt met de Kantonbaan, inmiddels op het grondgebied van Ranst, net aan de bekende Antitankgracht. We draaiden op het kruispunt rechts de brug over de gracht over en hielden er even halt aan de rand van het bos op een rustplaats. We hadden reeds bemerkt dat we ons nu bevonden op het Renier Sniederspad, dat we vanaf hier een tijdje zouden bewandelen. Na even halt te hebben gehouden, kruisten we de weg en begaven ons op het smalle grindpad, rechts naast de Antitankgracht. Het einde van het grindpaadje kwam uit op een kasseiweg, de Goorstraat, die we naar links indraaiden en die ons voorbij het fort van Oelegem liet gaan. Jammer genoeg niet toegankelijk wegens overwinteringsplaats voor vleermuizen. Een eindje voorbij het fort, dienden we dan via een brug links de Antitankgracht over te steken en de Knodbaan op te gaan, op het traject van de GR565. Echter, omwille van het ondertussen verschenen zonnetje, weken we nogmaals af van het geplande parcours en stapten er rechtdoor verder, eveneens via de Knodbaan, om ter hoogte van de eerste bocht, rechtsaf een brede dreef in de gaan, welke leidde naar het kasteel Vrieselhof. De dreef mondde uit net over een klein brugje voor de kasteeltuin. We volgden het wandelpad links van het kasteel om er over te gaan tot een langere wandelpauze op het terras van taverne-restaurant Remise. We waren dan ook reeds de klok van 14:15 uur voorbij om een eerste kopje koffie te nuttigen.

Een klein uurtje later begaven we ons terug naar de brug over de Antitankgracht en draaiden er rechts de Knodbaan in, waar we het traject van de GR565 zouden volgen tot op het einde van de wandeling. Na zowat 350 m de Knodbaan te hebben gevolgd, draaiden we links een aardeweg op, de Gescheurde Heide, op weg naar de Halse bossen. We kozen even later de eerste bosweg rechts die leidde naar een vijver, om daar linksaf te draaien. Het GR-pad in het oog houdend veranderden we vaak van richting, om na veel draaien en keren een kruispunt van boswegen te vinden ter hoogte van de Kantonbaan. We konden er even overgaan tot een late picknick omstreeks 15:40 uur. Na een kort oponthoud ging het aan de overzijde van de weg op een wandelpad naast een aardeweg die ons even verder liet aankomen aan de drukke betonweg Liefkenshoek. We kruisten de weg en begaven ons aan de overzijde verder op alweer een smal bospad dat vrij kronkelend verliep. Tenslotte mondde het pad uit ter hoogte van een bejaardencomplex, Residentie Halmolen, waar we rechtdoor gingen tot aan een grindwegje rechts. Dit leidde naar de openbare weg, de Halmolenweg om er linksaf te gaan. We bevonden ons nu in de nabijheid van het centrum van Halle. Via de Halmolenweg, de Meester Berghmansstraat, Halle Velden en de Kerhofweg kwamen we aan de Sint-Martinuskerk van Halle.

We maakten van de gelegenheid gebruik de kerk even te bezoeken, waarna we de hoofdweg doorheen Halle rechts opdraaiden en die volgden tot we in een bocht naar rechts, rechtdoor de Peggerstraat konden opgaan. Deze 1,7 km lange weg tussen akkers en weilanden, leidde uiteindelijk terug naar het Zoerselbos, om uit te monden aan de afspanning In de Wandeling, met rechtdoor de Boshuisweg. Restte ons nog enkele honderden meters grindweg tot we opnieuw de plaats van vertrek, nabij het Boshuisje konden aantreffen. Ondertussen betere weersomstandigheden dan bij het vertrek van deze tocht, konden we om 17:30 uur de modderige wandelschoenen wisselen voor proper schoeisel en de terugreis aanvangen.”

513: Asse, Zaterdag 31 oktober 2020, 14,122 km. (10.195,468 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Brabantse Kouters (West), met start en aankomst te Asse. Na een voorafgaande verplaatsing via Cambio, konden we parkeren ter hoogte van het wandelknooppunt 21 in Buda, aan de woning met nr 32. Na een hapje vooraf konden we omstreeks 10:10 uur de wandeling aanvangen. We verlieten dadelijk de weg en volgden een smal tegelpad tussen twee woningen door, dat vlug overging in een grasweg tussen de velden. Na een linkse bocht verkregen we een grindweg welke uitgaf op de drukke N9, de Gentsesteenweg. Aan de overzijde van de steenweg begaven we ons in de Kelestraat, om er op het einde over korte afstand rechts aan te houden, eveneens Kelestraat. Kort daarna ging het links een smal pad in, Tomdries genaamd, dat schuin rechts verliep naar de N47, de Dendermondsesteenweg. Aan de overzijde van de weg begaven we ons op de parking, naast de Onbevlekt Hart van Mariakerk, welke bijzonder oogde omwille van de kerkklokken, naast het kerkgebouw. We vonden er tevens de aanduiding dat we een gedeelte volgden van het Kravaal-Kartelowandelpad. Vervolgens ging het voorbij de parochiezaal Ter Krokegem, om uit te komen in de Oude Dendermondsebaan, waar de route rechtsaf ging. Aan het volgende kruispunt, ter hoogte van de rechts gelegen Kelestraat, gingen we links een veldweg op tussen twee woningen. Aan een eerste splitsing kozen we links, om deze veldweg te volgen tot aan het kruispunt met het Meulewegpad. Daar begaven we ons op deze aardeweg rechtsaf om even verder uit te komen op de openbare weg, Koereit.

Over korte afstand volgden we deze smalle weg naar links om na een rechtse bocht een kruising te bereiken aan het knooppunt 29. We wandelden er min of meer rechtdoor een brede aardeweg op tussen akker en weiland, de Karteloweg, in de richting van een stukje bos in de verte. Op het einde van de Karteloweg, op een T-kruising begaven we ons rechtsaf op de Bosveldweg, welke ons in tegenwijzerzin een stuk doorheen het bosje liet wandelen. We kwamen aan de rand van het bosje opnieuw in de Bosveldweg, welke we ditmaal naar rechts opgingen om even later opnieuw de weg Koereit te bereiken. We volgden nu het smalle betonwegje naar rechts, stapten voorbij het Hof te Paddenbroeken en kwamen uiteindelijk terecht aan het knooppunt 403 op het kruispunt met Bladerenkwartier. We sloegen deze straat links in, langs weiden links en tuintjes rechts. Opvallend het aantal afgevallen bladeren op de weg. Op het einde van de weg kwamen we aan het knooppunt 28 op een T-kruispunt voorzien van een zitbank. We onderbraken onze wandeltocht dan ook omstreeks 11:55 uur voor het nuttigen van een broodjesmaaltijd. Na deze rustige herfstpauze begaven we ons op het kruispunt naar rechts, de Vossestraat in, welke eveneens verliep tussen akkers en die na enkele bochten eindigde op de dwars gelegen eveneens Vossestraat. Aan de overzijde ging het tussen twee woningen een smal pad op.

Het pad mondde uit aan het knooppunt 718 op een kruispunt van veldwegen. We gingen linksaf verder en bereikten een ovaal grasplein, Dries genaamd. Links ter hoogte van dit plein vonden we knooppunt 7. We begaven ons in de rechts gelegen Rauwakker, een doodlopende weg in een woonwijk. Waar de weg eindigde gingen we rechtdoor op een smal asfaltwegje dat leidde naar de N47, de Steenweg. Heel even gingen we links de Steenweg op, om aan de overzijde tussen twee woningen een smal paadje in te gaan, de Schaephuysselweg, om op die manier de Heerbaan te betreden en die links op te draaien. Even verder ging de Heerbaan over in Schaapeuzel, een asfaltweg, welke na een tweetal ruime bochten en voorbij de laatste woningen overging in een aardeweg. Zo kwamen we aan het knooppunt 27, om er rechtsaf de Cleygatweg te kiezen. Deze veldweg draaide in tegenwijzerzin omheen een klein bosje om nadien de Bosstraat aan te treffen. Deze aardeweg links opgaand bereikten we vrij snel knooppunt 70 aan de rand van het Kravaalbos. We wandelden nagenoeg rechtdoor via de Groenedreef het bos in, om amper een paar honder meters verder knooppunt 26 voorbij te gaan. De Groenedreef verder opgaand troffen we uiteindelijk knooppunt 48 aan op een kruispunt van bospaden. Ondertussen 13:45 uur geworden hielden we er even halt voor een korte wandel- en eetpauze, midden het Kravaalbos.

Een pauze later sloegen we aan het knooppunt 48 linksaf en bewandelden een bosweg, Verduynlos, nog steeds doorheen het uitgestrekte bos, om bij het verlaten ervan tenslotte opnieuw de openbare weg te vinden in de Lepelstraat. Deze betegelde weg leidde naar het knooppunt 24 op het kruispunt met de Kapellestraat, waar zich een klein grasplein bevindt. Aan het kruispunt gingen we bijgevolg links de Kapellestraat in, binnen de bebouwde kom van Asse-Ter-Heide en stapten tot aan de Sint-Hubertuskerk. We kruisten er nadien de drukke N9, de Gentsesteenweg en begaven ons aan de overkant in de Assestraat. Voorbij de laarste woningen eindigde de straat en ging deze over in een vrij smal grindwegje. Het pad maakte een ruime bocht naar links, tot we aan een Y-splitsing kwamen, net aan het knooppunt 23. We kozen de linkertak en stapten verder tussen de velden. Enkele honderden meters verder kruisten we aan het knooppunt 22 de Notestraat en zetten onze tocht aan de overkant verder op een andere grindweg, welke vrijwel dadelijk een ruime bocht maakte naar rechts. Gekomen net vóór een grote weide, ging het haaks linksaf, op een zigzaggende grasweg, die even verder uitmondde in de Keiweg. Even ging het over zeer korte afstand naar rechts op de doodlopende weg, om dan over te gaan in een smalle wegel. Dit paadje leidde ons uiteindelijk terug naar de openbare weg, Buda, de straat waar we voorheen waren van start gegaan aan knooppunt 21, voor deze eerder korte wandeling. We eindigden dan ook de tocht na 18.582 stappen te hebben gedaan.”

512: Boutersem, Zondag 16 juni 2019, 23,859 km. (10.181,346 km.)

“Onder een bewolkte hemel begon de dag, met een verplaatsing via bus en trein, naar de Leuvensesteenweg te Boutersem. Daar eindigde onze verplaatsing ter hoogte van de gebouwen van de vroegere Rijkswacht. We hadden immers gepland een volgende wandeling te starten langsheen het traject van de GR512, de reeds bekende Brabantse Heuvelroute. Omstreeks 09:35 uur gingen we dan ook op pad en verlieten de Leuvensesteenweg naar rechts via een pad naast het huis nr 318, een zogeheten Voetweg tussen tuintjes. Het pad liet ons de Martelarenstraat kruisen, om dan tussen enkele velden door, wat verder uit te monden in de Eksterstraat. We draaiden links deze betonweg op welke ons liet stappen tot op het kruispunt met de Dorpsstraat, die we andermaal links indraaiden. Via deze weg in de bebouwde kom van de gemeente kwamen we opnieuw op het Kerkplein van Boutersem, alwaar we een vorige etappe hadden afgesloten. Jammer genoeg nog geen horeca geopend, zetten we onze wandeling verder. We gingen rechtsaf de Brugstraat in om er voorbij de Sint-Hilariuskerk te gaan en er tevens even het plaatselijke kerkhof te bezoeken. We bevonden er ons trouwens op een gedeelte van de Sint Lucia Wandeling. Voorbij de kerk ging het in dalende lijn naar de tunnel onder de spoorweg door, om de richting rechtdoor aan te houden. Waar de Brugstraat bochtte naar links, begaven we ons rechtsaf op een smal wandelpad, Voetweg 29.

Tussen de velden door konden we al dadelijk genieten van de kleurrijke klaprozen en de okerkleurige graangewassen. Op het einde van dit wandelwegje gingen we rechts de Maagdomstraat op, een betonweg. Voorbij de laatste woningen ging de betonweg over in een veldweg, welke leidde naar een T-kruising van veldwegen. We kozen de linkertak en wandelden op die manier naar de nabije openbare weg, de Keizerstraat. We begaven ons rechts op deze bochtige smalle kasseiweg, waar de bermen opnieuw kleurrijk verschenen. Een kruispunt verder draaiden we links een brede aardeweg in tussen uitgestrekte akkers en weiden. Na een tweetal bochten gingen we via deze weg een stukje bos in. De aardeweg werd ondertussen een holle weg en maakte een ruime bocht naar rechts. Voorbij het bosje kwamen we terug tussen de eindeloos lijkende velden. Een volgende splitsing gebood ons rechts te houden, waarbij we de aanduiding bemerkten dat we het Velpehoeve Wandelpad volgden. We stapten er verder langs de rand van een bosje links van ons. Tenslotte verkregen we opnieuw een holle weg welke doorheen het bosje voerde, om nadien uit te komen net naast de autosnelweg E40. De aardeweg eindigde met een haakse bocht rechts-links tot op de Katspoelstraat. Via deze weg gingen we linksaf via de brug de E40 over.

Na zowat 500 m deze drukke weg te hebben bewandeld, konden we op het eerste kruispunt rechtsaf de Ooienbergstraat in. Op het einde van deze weg tussen de akkers kruisten we de Neervelpsestraat, net op de scheiding tussen de gemeenten Neervelp en Bierbeek. Aan de overzijde van de weg begaven we ons op de Aarschotsestraat, een smalle kasseiweg behorende tot Bierbeek. Deze bochtige kasseiweg bracht ons tot aan de antieke gietijzeren wandelboom van Neervelp, het kruispunt van de GR512, de Streek-GR Hageland en de GR128. Ondertussen 11:15 uur geworden hielden we er een langere rust- en eetpauze. Na deze wandelonderbreking volgden we verder de kasseiweg tot op het einde, om daar rechts verder te gaan op kasseien, ditmaal via de Molensteenstraat. Vrij snel vielen de kasseien weg en ging het verder over een aardeweg. Op de volgende kruising van veldwegen, net aan een volgende wandelboom, draaiden we links een andere aardeweg op, de Vuilenbosstraat, zowat om 11:40 uur. Vanaf hier kregen we zicht op de watertoren van Bierbeek. Een kilometer verder, net vóór de openbare weg, de Opvelpsestraat, ging het schuin rechts een andere aardeweg op, Voetweg 78. Ongeveer 700 m verder ging het linksaf op een veldweg, welke overging in een kasseiweg, de Kleineheidestraat. De weg kwam uit op de Opvelpsestraat, die we links insloegen.

Amper 100 m verder ging het aan de overzijde de Krabbesheidestraat in, een smalle betonweg tussen de velden. Deze kronkelende weg langs tal van boomgaarden liep ten einde aan het huis nr 1. We begaven ons schuin links verder op een wegel, de Processieweg, bezijden de Molendaalbeek. Na 300 m dienden we normaal een brugje naar links over te gaan, doch we weken er even van de route af en wandelden de Processieweg tot op het einde, om aan te komen in de Dorpsstraat van Bierbeek, net naast de Sint-Hilariuskerk. Daar gingen we over omstreeks 12:50 uur tot een koffiepauze in Eet-Staminee In de Molen. Na de pauze bezochten we even het kerkhof omheen de kerk en keerden vervolgens op onze stappen terug naar het reeds vermelde brugje. Ditmaal gingen we rechtsaf de Molendaalbeek over om door middel van Buurtweg 94 de Bevekomsestraat te bereiken en die links op te gaan. Een bocht verder, tegenover de vierkantshoeve Bordingenhof, kozen we een smal kasseiwegje rechts, Kapelveld Buurtweg 64, een mooie holle weg. We kruisten de vrij smalle Oude Geldenaaksebaan en gingen aan de overzijde verder door de holle weg. Na een ruime bocht naar links, ging het een smal pad rechts in, om nadien voorbij een slagboom het Mollendaalbos in te wandelen. Een 800 m lange bosweg bracht ons omstreeks 14:05 uur tot aan de schuilhut Mollendaal. We gingen er over tot het nuttigen van een broodje, weliswaar niet in de schuilhut, welke was afgesloten omwille van instortingsgevaar.

Na een korte rust-en eetpauze gingen we aan de schuilhut links verder, om vrijwel dadelijk rechts een bospad te kiezen. Ongeveer 400 m verder draaiden we een grindweg op naar links, de Milsestraat, welke eindigde in de St.-Joris Weertstraat. Aan de overzijde stapten we nog een 150-tal m verder om daar rechts aan te houden op een smaller bospad tot aan de Walendreef. Na 1,3 km de dreef te hebben gevolgd, verliep het wandelparcours verder via de Godendreef, de Eleonoradreef en tenslotte de Weertsedreef, ondertussen een brede kasseiweg. We troffen er een picknickplaats aan waar we even konden pauzeren omstreeks 15:10 uur en even konden genieten van een hapje en een drankje. We kwamen even later aan op een van de parkings in de nabijheid van de N25, de Naamsesteenweg, om die over te gaan via een fiets-en voetgangersbrug. Aan de overzijde van de brug, inmiddels in het Meerdaalwoud, kruisten we de Weertsedreef en draaiden dadelijk rechtsaf, om even later de Tomberg te beklimmen, 102,5 m hoogte en die nadien rechtdoor opnieuw af te dalen. Beneden aangekomen aan de voet van de berg gingen we rechtsaf, om wat verder ter hoogte van de Stenen Tafel links te gaan. Bijna 600 m verder sloegen we rechts de Walendreef in om na 1 km stappen de Nethensebaan te bereiken, even voorbij de klok van 16:50 uur. De Nethensebaan naar rechts opdraaiend, stapten we tot aan de eerste kruising om daar links de Kleine Dreef te kiezen.

700 m verder, aan een vijfsprong van bospaden hielden we gewoon rechtdoor aan, om een bospad te bewandelen dat even later veranderde in andermaal een holle weg. We gingen onder een voetbrug door, maakten een ruime bocht naar links, waarna we een volgende vijfsprong bereikten. Daar kruisten we de Herculesdreef en gingen verder rechtdoor. Ondertussen kregen we in het bos bordjes welke de richting aangaven van het station van Sint-Joris-Weert. Na nog enkele richtingsveranderingen kwamen we tenslotte op de Oude Nethensebaan, om daar via een dalende holle weg, de Borrestraat stilaan het Meerdaalwoud te verlaten. Onmiddellijk na het verlaten van het woud bevonden we ons tussen de woningen en gingen de straat uit tot aan de spoorlijn. We eindigden dan ook onze etappe in Sint-Joris-Weert, om er in het nabije station de terugreis aan te vangen, na een weliswaar vermoeiende wandeldag, goed voor 31394 stappen.”

511: Tielt-Winge, Zaterdag 30 maart 2019, 16,049 km. (10.157,487 km.)

“We vervolgen ons verhaal inzake het bewandelen van het traject van de GR512, de Brabantse Heuvelroute. Onze vorige etappe eindigde ter hoogte van de Gempemolen in Tielt-Winge, waarna we de bus namen op de Leuvensesteenweg. Vandaag echter ging het via bus en trein opnieuw naar de Leuvensesteenweg, om dan via een korte aanlooproute terug de Gempemolen te bereiken. Helaas, omstreeks 09:50 uur nog gesloten, dus maar dadelijk van start gegaan met de geplande wandeling. We verlieten de Gempemolen en begaven ons ditmaal in de Gempstraat naar rechts op een grasweg, voorbij een vijver en later over een drietal brugjes, welke uitmondde in Schubbeek. We sloegen deze betonweg in naar links om spoedig daarna de drukke N2, de Staatsbaan te kruisen en deze over korte afstand naar rechts te volgen. De eerste straat links, Spicht werd gekozen, waarbij we ons bevonden op een gedeelte van het Sassenbeek Wandelpad. Het smalle betonwegje bracht ons tot aan de ingang van het natuurgebied De Spicht. Via een wandelpoortje betraden we een brede grasweg. Geruime tijd volgden we het verloop van de links kabbelende Molenbeek doorheen een prachtig stukje natuur. Het paadje eindigde op de Molendries die we links opgingen. Dit vrij bochtige wegje tussen tal van woningen en villa’s door, werd bewandeld tot aan de Wauwerdries. We draaiden links dit kaarsrechte betonwegje in dat tussen de velden leidde naar een klein bos in de verte. We bevonden er ons trouwens op de Wauwerdries Wandeling.

Waar de weg een bocht maakte naar links stapten we rechtsaf via een stijgend bospaadje het bos in, om dadelijk naar rechts weg te draaien. Naast een veld stapten we via een veldweg tot aan een wandelpoortje. In de nabijheid troffen we een rustbank aan om er omstreeks 10:35 uur even te genieten van een picknick; Opnieuw naast een veld stapten we verder tot op de Grotendries, om aan de overzijde een volgend dalend wandelpaadje te vinden dat ons bracht op eveneens Grotendries. Even ging het linksaf om ter hoogte van het huis nummer 34, rechts een grasweg op te gaan, het Kalvariebos in. Een stijgend pad, het Kalvariewandelpad, bracht ons tot op de Kalvarieberg. Boven, op 83 m hoogte, hielden we even halt op een rustbank aan een mooi kruisbeeld, om even later schuin links af te dalen tot de lager gelegen Binkomstraat, ondertussen op het grondgebied van Lubbeek. Even ging het op deze weg naar rechts, tot we 100 m verder links de Brakumdreef, een kaseiweg, konden ingaan, welke ons bracht voorbij het Kasteel Brakum. Na 700 m ging het onder een poort door en bochtte de Brakumdreef naar rechts, waarna we uitkwamen op de Heurebeekstraat. We begaven ons naar links de weg op en kregen te zien dat we een lokale wandeling volgden, de Lubbeekse Hoeven & Troeven Route. Langzaam aan hoogte winnend ging het door een boszone, om aan het huis nr 34 links aan te houden op een onverharde weg, tevens Heurebeekstraat.

Gekomen aan een T-kruising ging het ditmaal rechts de Begijnenbosweg op, waar we een gedeelte bewandelden van de Kwikkelbergwandeling. Op het einde mondde de weg uit op de Koppeleikenstraat die we rechts opdraaiden, om na een bocht rechts de Boskouterstraat in te gaan. Aan het huis met nummer 80 verlieten we de weg naar links, om via een veldweg het bos in te stappen. We vonden er even later een plekje om even te pauzeren en omstreeks 12:50 uur te genieten van een middagmaal. We hadden reeds bemerkt dat we ons bevonden op het Klein Zwitserland Wandelpad. Na deze korte eet- en rustpauze zetten we onze wandeling verder door het bos, om aan het einde ervan, rechts de bosrand te volgen tot aan de HH Geesthofstraat. We begaven ons rechts op dit grindwegje tussen de weilanden tot aan de Kapel OLV van Lubbeek. Aan de kapel ging het op een brede veldweg linksaf, in rechte lijn tussen de weiden naar de Boskouterstraat, die we naar links volgden. Deze brede dalende weg leidde naar een T-kruispunt, om er opnieuw links de Malendriesstraat in te gaan, inmiddels op het grondgebied van Boutersem. Op de hoek konden we omstreeks 13:35 uur even genieten van een kopje koffie in café Sportlokaal.

Na te hebben genoten van het zwarte goud, ging het over korte afstand de Malendriesstraat in, om 100 m verder een smal betonbaantje op te gaan. Een 300-tal meter verder sloegen we linksaf op een smal bol kasseiwegje, om er een gedeelte te volgen van het Butselbos Wandelpad. Op het einde van het kasseibaantje draaiden we rechts een veldweg op die uitmondde net in een bocht van een asfaltweg. We hielden de richting rechtdoor aan en kwamen tenslotte terecht in de Smisveldstraat. Deze weg dienden we over zowat 750 m naar links te volgen tot aan het huis nr 1. Daar kozen we de rechts gelegen Kapelstraat, om er vrijwel dadelijk links de Sterrebornestraat in te stappen. Daar hielden we even halt voor het bekijken van de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Sterreborne. We stapten nadien de kapel voorbij, gevolgd door het voetbalveld van FC Butsel, om net op het einde daarvan, rechts een smal pad in te gaan, Voetweg 37. Het pad maakte een haakse bocht naar links, waarna we door een stuk bos gingen tot op een asfaltweg, de Nachtegaalstraat. Daar volgden we de straat naar rechts, welke vrij vlug veranderde in een veldweg. Dit baantje leidde afwisselend door een bosje, tussen enkele velden, opnieuw een bosje en tot slot terug velden. Op het einde van de veldweg, op een T-kruispunt ging het links verder.

We kruisten even later Oude Vijvers en gingen aan de overzijde verder in de Bosduifweg, ditmaal een bredere grindweg. Ter hoogte gekomen van de eerste huizen werd het grind vervangen door asfalt en betraden we de bebouwde kom van Boutersem. Op het einde van de weg kruisten we de Nieuwstraat, om aan de overzijde achter de huizen een wandelpad in te gaan, Voetweg 33. We kruisten er tweemaal kort na elkaar Binnenhof om uit te komen op de N234, de Kerkomsesteenweg. We draaiden rechtsaf en belandden op de N3, de Leuvensesteenweg. Aan de overzijde van de Leuvensesteenweg volgden we nog even de Dorpsstraat tot aan het Kerkplein van Boutersem, aan de Sint-Hilariuskerk. Teneinde de wandeling op een goede manier af te ronden, genoten we nog even van een glas cola op het terras van café De Pomp omstreeks 15:15 uur. Na te hebben genoten van deze verfrissing, begaven we ons opnieuw naar de Leuvensesteenweg, teneinde daar de terugreis aan te vangen per bus, aan de gebouwen van de vroegere Nationale Gendarmerie. We eindigden deze wandeling na exact 16,049 km, goed voor 21.118 stappen.”

510: Rullingen, Zaterdag 08 oktober 2022, 16,2 km. (10.141,438 km.)

“Een wandeling beschreven in de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst ter hoogte van het kasteel van Rullingen. Daar kon een wandelparcours naar keuze worden ondernomen, van respectievelijk 7,3 km, 16,2 km, 4,1 km of 14,1 km. Voordien hadden we reeds onze keuze laten vallen op de afstand van 16, 2 km, zijnde Lus B. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, waren we bij aankomst in Rullingen hopeloos op zoek naar de voorziene startplaats, zijnde de parking op het kasteeldomein. Na wat heen en weer te hebben gereden, vernamen we tenslotte van een bewoner, dat het kasteeldomein private eigendom was geworden en dat het domein op geen enkele manier meer toegankelijk was. Uiteindelijk parkeerden we dan maar het voertuig in de Bronstraat ter hoogte van het huis nummer 8 te Berlingen, net voorbij de Sint-Agathakerk, niet ver van het kasteel vandaan. Omwille van deze vertraging konden we pas om 11:10 uur van start gaan. Tussen de woningen met nummer 8 en 9, begaven we ons op een smal paadje tussen de boomgaarden, dat leidde naar de N777, de Weg op Berlingen. Aan de overzijde van de weg, zowat 10 m naar links, sloegen we rechts een brede aardeweg in welke eveneens verliep tussen de boomgaarden. Hier en daar konden we de appels bekijken, klaar om te worden geplukt. Gekomen aan een Y-splitsing hielden we het bij de linkertak, om tenslotte opnieuw de bewoonde wereld te betreden in de Oeterslovenstraat.

Op het kruispunt hielden we even halt voor een bezoekje aan de kapel van Oetersloven. We begaven ons nadien linksaf in de Oeterslovenstraat. Net voorbij een onverharde weg rechts, ging de weg over in de Kerselaarstraat. Het smalle asfaltwegje liet ons genieten van de uitgestrekte akkers bezijden de weg. Af en toe liet een wolk de zon even verdwijnen, maar gelukkig hielden we het droog en zonnig, ondanks een onaangename wind uit tegengestelde richting. De velden en weiden maakten vaak plaats voor percelen fruitbomen. We wandelden de Daalstraat voorbij, waar midden het kruispunt zich de Jongmanskapel bevindt. Eenmaal de rechts gelegen manège ’t Steenke bereikt, staken we de Bilterweg over, om aan de overzijde verder te stappen in de Kerselaarstraat. Opnieuw waren we begonnen aan een tocht tussen eindeloze boomgaarden, tal van appel- en perebomen gingen aan het oog voorbij. Geruime tijd later mondde de Kerselaarstraat uit op het kruispunt met de Vogeleindestraat, om er rechtdoor het kruispunt over te gaan en nog steeds de Kerselaarstraat te bewandelen. Na een linkse bocht bereikten we een picknickplaats, beter gekend als de Honsberg uitkijkpost. We namen en dan ook omstreeks 12:25 uur de tijd om een broodje te nuttigen, terwijl we een prachtig uitzicht hadden over het verder gelegen Zepperen. Voordien hadden we amper een paar honderd meters de GR128 gevolgd.

Na deze eerste rustpauze, ging het vanzelfsprekend verder, nog steeds tussen de boomgaarden via de Kerselaarstraat. Een kruispunt verder veranderde de naam van de weg in Kruiskapelstraat, om er nog steeds verder dezelfde richting aan te houden tussen de fruitplantages. We negeerden alle zijwegen rechts en links, tot we een kruispunt bereikten, met links een brugje. Via dit brugje ging het over een voormalige spoorbedding, waarna we aan de overkant onmiddellijk links het fiets-en wandelwegje opdraaiden. We stapten evenwijdig aan de lager gelegen wildernis. Dit pad eindigde aan het kruispunt met de Weg op Zepperen, die we rechts insloegen en zo de bebouwde kom betraden van Rijkel. Tussen de woningen leidde deze weg tot aan de Oude Truierbaan, welke we kruisten. Aan de overzijde volgden we dan de Schanzestraat, om op die manier de drukke N79, de Sint-Truidersteenweg over te gaan. We stapten verder via de Dionysius Van Leeuwenstraat, tot we het kasteel van Rijkel rechts van de weg konden bekijken. Blijkbaar tijdelijk gesloten wegens renovatie. Aan de linkerkant bemerkten we de plaatselijke Sint-Jozefkerk, met op de gevel een gedenkplaat ter ere van Dionysius Van Leeuwen, een beroemd theoloog uit de 15^de eeuw.

Aan het volgende kruispunt kozen we links de Molenstraat. De taverne op de hoek, Oud Rycklen, was nog gesloten. We stapten dan maar verder via de Molenstraat tot aan de eerste straat links. Op dit kruispunt konden we een oude kapel bekijken ter ere van Aloysius Gonzaga. We hielden rechtdoor aan en betraden een autovrij fietspad dat we volgden tot aan het kruispunt met de Wildebornstraat. Daar verlieten we de verharding en kozen rechts een onverharde holle weg. We zouden nu over langere afstand de wit-rode markeringen volgen van de GR128. We wonnen geleidelijk aan hoogte tot we nagenoeg op het hoogste punt opnieuw beton onder de schoenen kregen. We stapten verder rechtdoor, ditmaal in de Helshovenstraat. Dit smalle wegje leidde uiteindelijk naar een dubbel kruispunt, waar we linksaf gingen en de Romeinse Kassei Tienen-Tongeren betraden. Zowat 50 m verder hielden we er even halt ter hoogte van een panoramisch uitzicht, voorzien van een picknickbank. We konden er de Zwevende Kapel bekijken, alsook de galg van Helshoven. Ondertussen 14:00 uur geworden maakten we van de gelegenheid gebruik er even een laat middagmaal te nuttigen.

Na deze zonnige rust- en eetpauze wandelden we verder via de Romeine Kassei tot aan het kruispunt met de Helshovenstraat, de steenweg Hoepertingen – Groot-Gelmen. Aldaar gingen we over tot het bekijken van de kluiskapel Helshoven met bijhorende crypte. In de aanpalende tuin bevindt zich het standbeeld van Andreas Gielen, de laatste kluizenaar die er verbleef tot 1908. Na dit bezoek en het nemen van enkele foto’s, konden we aan de overzijde van de kapel even genieten van een kopje koffie omstreeks 14:45 uur in Heirbaan 66. Het zonnetje op het buitenterras voelde aangenaam. Even later gingen we terug op pad en stapten naast de kluiskapel verder op de Romeinse Kassei, om via een brugje de Herk over te steken. We kregen opnieuw een smalle betonweg welke ons via een stijgende holle weg aan hoogte liet winnen. Tenslotte bereikten we een kruispunt van veldwegen aan het beeld van ’t Jenne. Dit beeld herinnert aan de verbranding van Jeanne Michiels in 1667, die als heks een doodsvonnis had verkregen. Op het kruispunt bevond zich tevens een wandelboom, we namen er afscheid van de GR128 en sloegen op het kruispunt linksaf, nu gericht op de rood-witte tekens van de GR564. Meteen in dalende zin richting Gotem. Na een ruime bocht naar rechts eindigde deze onverharde weg op Hoenshovenstraat, welke we over korte afstand naar rechts volgden, tot we links een smalle veldweg konden kiezen.

Andermaal tussen de boomgaarden ging het langs dit smalle wegje, dat even later kasseien verkreeg. Net vóór de brug over de Herk, begaven we ons op een grasweg langs de beek, tot aan de volgende weg, de Groenendaalstraat. We draaiden linksaf, opnieuw over de Herk en stapten door de Groenendaalstraat tot aan het kruispunt met de Wolfstraat. Even voordien hadden we het traject van de GR564 verlaten. Via de Wolfstraat, een vrij steile weg, konden we opnieuw de N79, de Sint-Truidersteenweg kruisen. Aan de overzijde ging het rechtdoor verder op een aardeweg langs een plantage, om er aan een splitsing links te houden. We bereikten tenslotte een smalle lager gelegen asfaltweg, een fiets-en wandelweg. Daar hadden we even de verkeerde richting gekozen, om er 200 m verder even halte houden aan een laatste picknickbank. We genoten er omstreeks 16:30 uur van een gebakje frangipane. We keerden even later op onze stappen en begaven ons links op het wandelwegje tot aan de weg Rullingen. Hier kozen we linksaf en begonnen aan het laatste stukje wandelweg van de dag. De bredere weg leidde voorbij het kasteeldomein van Rullingen, waar het net nog lukte om doorheen de haag het kasteel te kunnen waarnemen. Voorbij het kasteel overschreden we opnieuw de grens met Berlingen, waar Rullingen overging in de Muggestraat. Een laatste beklimming eindigde in de Berlingenstraat, welke ons linksaf opnieuw liet wandelen voorbij de Sint-Agathakerk, zowat het eindpunt van deze af en toe zonnige wandeldag.”