539: Mollem, Zaterdag 25 februari 2023, 12,947 km. (10.654,606 km.)

“Een eerder korte wandeling via knooppunten, behorende tot het wandelnetwerk Brabantse Kouters (west), met start en aankomst te Mollem. Na de verplaatsing vooraf via Cambio bereikten we het centrum van deze gemeente en vonden een parkeerplaats tegenover de plaatselijke kerk Sint-Stephanus, op Kouter. We bevonden er ons in de onmiddellijke nabijheid van het knooppunt 202, de geplande start van de wandeling. Na vooreerst te hebben genoten van een boterham met ei, konden we omstreeks 10:45 uur van start, weliswaar bij een temperatuur van amper 6°, voorzien van wat bewolking. We dwarsten de hoofdweg door Mollem, de Kasteelstraat en stapten rechts van de kerk via Dorp, in een ruime bocht naar links achter de kerk door. We verkregen zicht op enkele routetekens, waaruit we konden afleiden dat we ons bevonden op het traject van de Grote Molenbeek, het Hellepad, de Streek-GR Groene Gordel en de GR128. Een hele reeks kleurige bordjes en klevers. Net voorbij het huis nr. 59, begaven we ons op een smal wandelpad tussen de woningen door. We staken de Kloosterbeek over en gingen langs weiland verder tot op het einde van het pad, om er uit te komen op de openbare weg Schemershoek, tevens knooppunt 201. Over korte afstand ging het rechtsaf tot aan de grens met Merchtem, om net vóór de Grote Molenbeek links een veldweg op te draaien. Aan een waterpartij, het Spaarbekken Schemershoek, ging het schuin rechts het bos in en verkregen we een smal golvend wandelpad langs de oever van de Grote Molenbeek.

Nadat we geruime tijd de oever van de Grote Molenbeek hadden gevolgd, af en toe voorzien van een straaltje zon, bereikten we op het einde van het pad de Ichelgemstraat, ter hoogte van de resten van de vroegere Ichelgemmolen, voorheen door een storm verwoest. Via een brugje konden we naar rechts de Grote Molenbeek over en vervolgden we ons wandeling via een onverharde weg, de Meerpoelstraat. Even verder ging de weg over in de verharde Meerpoelstraat. We gingen voorbij het knooppunt 408 aan de links gelegen Ezelsweg en stapten verder rechtdoor op een smalle betonweg. Net voor een van de talrijke hoogspanningsmasten, veranderde de betonweg in een kiezelweg. Aan de kruising met de links gelegen Meerpoelstraat, tevens knooppunt 409, behielden we nog steeds dezelfde richting. Zowat 600 m verder, voorbij tal van eindeloze akkers, bereikten we het knooppunt 414 op de openbare weg, de Olmenstraat. Hier begaven we ons rechtsaf en begonnen langzaam af te dalen, net op het moment dat we een korte hagelbui over ons heen kregen, voorzien van een strakke onaangename wind. Een ruime bocht naar links leidde naar de lager dwars gelegen Mollemstraat, net voorbij het Spanjaardshof. We kozen de linkerkant van de Mollemstraat en wonnen vrijwel dadelijk opnieuw aan hoogte. Dit smalle kronkelende betonbaantje leidde naar een Y-splitsing aan het knooppunt 415.

Via de rechtertak, de Smidsestraat, ging het nog doorheen een klein perceel bos, om nadien verder af te dalen richting centrum van Mollem op een veldweg. Tussen tal van akkers door daalden we af tot de verharde Smidsestraat, om via deze betegelde weg schuin rechts verder te dalen. We stapen nogmaals de Grote Molenbeek over en wandelden de Smidsestraat door tot op het kruispunt met de Kasteelstraat. Over slechts korte afstand naar rechts kwamen we opnieuw terecht aan het knooppunt 202, tijd voor een korte wandel- en eetpauze. Vermits het café op de hoek gesloten was, nuttigden we een broodje in het voertuig omstreeks 12:15 uur. Een eerste luswandeling vanuit Mollem was afgerond. Na de maaltijd begonnen we aan de tweede wandellus en begaven ons in tegenover gestelde richting via de openbare weg, de Kouter. We passeerden de lokale begraafplaats, tevens knooppunt 203 en konden even verder aan de overzijde terecht voor een kopje koffie omstreeks 12:40 uur in het sportcentrum De Kareel. Tevens altijd goed voor een sanitaire stop. Eenmaal de koffie gesmaakt volgden we dezelfde richting verder, tot we net voorbij de sportterreinen de verharding wisselden voor grind.

De laatste woningen voorbij, ging het nadien de eerste veldweg links in om er min of meer een kleine heuvel te overschrijden. Na de afdaling kwamen we uit in een bocht van de openbare weg, Doren. Amper 100 m verder bereikten we het knooppunt 204 ter hoogte van het Valleigebied van de Waarbeek. We draaiden haaks rechtsaf een brede veldweg op, langs de rand van het bosgebied links, de zogenaamde Dorenweg. Zowat halverwege hielden we even halt aan het Hopveld, waar tevens enkele kunstwerken waren te bewonderen. Voorbij deze boszone, ter hoogte van een Y-splitsing kozen we de rechtertak, het Boskouterpad dat leidde naar het knooppunt 206, net vóór de spoorwegberm. De grindweg daarheen verliep tussen de akkers en weilanden. Aan het knooppunt zelf konden we even verpozen op een zitbank welke zicht bevond aan de rand van een rietveld. Aan de dwars gelegen grindweg, draaiden we rechtsaf en wonnen iets aan hoogte, zodat we tenslotte naar links de spoorweg konden dwarsen. Aan de overzijde wandelden we rechtdoor op de Mollemseweg, een beetje klimmend, tot we op het hoogste punt, scherp rechts kozen op een dalende veldweg, het Wolfstraatje. We stapten voorbij het knooppunt 205, om nog steeds het onverharde Wolstraatje verder te volgen tussen de akkers door. Beneden aangekomen kruisten we een smalle asfaltweg, Fort, om aan de overzijde opnieuw een beklimming aan te vatten naar het hoger gelegen Kartelobos.

Net aan de rand van het bos bereikten we de dwars gelegen Bosveldweg, doch we hielden er even kort halt in het bos, enigszins uit de wind, teneinde nog even een boterhammetje te nuttigen. We begaven ons nadien rechtsaf op de Bosveldweg, alweer in dalende lijn. Na een ruime bocht naar rechts belandden we beneden op de openbare weg, Boven Vrijlegem, om die weg te kruisen. Net vóór de kruising hadden we het knooppunt 200 aangetroffen. Aan de overzijde volgden we rechtdoor een volgende grindweg, het Grootgrachtlos. Het pad leidde naar de verder gelegen Ganzenweg, evenwijdig aan de spoorweg, die we links opgingen, tot we vervolgens rechtsaf de spoorweg opnieuw konden overgaan. Net over de spoorweg kozen we rechtsaf via Beneden Vrijlegem, een doodlopende weg, die we bewandelden tot in een bocht. Daar begaven we ons net naast een klein kapelletje op een smal pad, de Blokweg. Langs weiden draaiden het pad nadien naar links doorheen het Kloosterbeekbos, tot we uiteindelijk ter hoogte van de begraafplaats van Mollem, rechtsaf konden gaan op een breed graspad dat uitmondde op de Kouter, zowat tegenover het sportcentrum De Kareel. We waren terug aangekomen aan het knooppunt 203, bijgevolg linksaf dalend naar het eindpunt van de wandeling, knooppunt 202. Omstreeks 15:00 uur konden we deze bewolkte koude dag afsluiten.”

513: Asse, Zaterdag 31 oktober 2020, 14,122 km. (10.195,468 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Brabantse Kouters (West), met start en aankomst te Asse. Na een voorafgaande verplaatsing via Cambio, konden we parkeren ter hoogte van het wandelknooppunt 21 in Buda, aan de woning met nr 32. Na een hapje vooraf konden we omstreeks 10:10 uur de wandeling aanvangen. We verlieten dadelijk de weg en volgden een smal tegelpad tussen twee woningen door, dat vlug overging in een grasweg tussen de velden. Na een linkse bocht verkregen we een grindweg welke uitgaf op de drukke N9, de Gentsesteenweg. Aan de overzijde van de steenweg begaven we ons in de Kelestraat, om er op het einde over korte afstand rechts aan te houden, eveneens Kelestraat. Kort daarna ging het links een smal pad in, Tomdries genaamd, dat schuin rechts verliep naar de N47, de Dendermondsesteenweg. Aan de overzijde van de weg begaven we ons op de parking, naast de Onbevlekt Hart van Mariakerk, welke bijzonder oogde omwille van de kerkklokken, naast het kerkgebouw. We vonden er tevens de aanduiding dat we een gedeelte volgden van het Kravaal-Kartelowandelpad. Vervolgens ging het voorbij de parochiezaal Ter Krokegem, om uit te komen in de Oude Dendermondsebaan, waar de route rechtsaf ging. Aan het volgende kruispunt, ter hoogte van de rechts gelegen Kelestraat, gingen we links een veldweg op tussen twee woningen. Aan een eerste splitsing kozen we links, om deze veldweg te volgen tot aan het kruispunt met het Meulewegpad. Daar begaven we ons op deze aardeweg rechtsaf om even verder uit te komen op de openbare weg, Koereit.

Over korte afstand volgden we deze smalle weg naar links om na een rechtse bocht een kruising te bereiken aan het knooppunt 29. We wandelden er min of meer rechtdoor een brede aardeweg op tussen akker en weiland, de Karteloweg, in de richting van een stukje bos in de verte. Op het einde van de Karteloweg, op een T-kruising begaven we ons rechtsaf op de Bosveldweg, welke ons in tegenwijzerzin een stuk doorheen het bosje liet wandelen. We kwamen aan de rand van het bosje opnieuw in de Bosveldweg, welke we ditmaal naar rechts opgingen om even later opnieuw de weg Koereit te bereiken. We volgden nu het smalle betonwegje naar rechts, stapten voorbij het Hof te Paddenbroeken en kwamen uiteindelijk terecht aan het knooppunt 403 op het kruispunt met Bladerenkwartier. We sloegen deze straat links in, langs weiden links en tuintjes rechts. Opvallend het aantal afgevallen bladeren op de weg. Op het einde van de weg kwamen we aan het knooppunt 28 op een T-kruispunt voorzien van een zitbank. We onderbraken onze wandeltocht dan ook omstreeks 11:55 uur voor het nuttigen van een broodjesmaaltijd. Na deze rustige herfstpauze begaven we ons op het kruispunt naar rechts, de Vossestraat in, welke eveneens verliep tussen akkers en die na enkele bochten eindigde op de dwars gelegen eveneens Vossestraat. Aan de overzijde ging het tussen twee woningen een smal pad op.

Het pad mondde uit aan het knooppunt 718 op een kruispunt van veldwegen. We gingen linksaf verder en bereikten een ovaal grasplein, Dries genaamd. Links ter hoogte van dit plein vonden we knooppunt 7. We begaven ons in de rechts gelegen Rauwakker, een doodlopende weg in een woonwijk. Waar de weg eindigde gingen we rechtdoor op een smal asfaltwegje dat leidde naar de N47, de Steenweg. Heel even gingen we links de Steenweg op, om aan de overzijde tussen twee woningen een smal paadje in te gaan, de Schaephuysselweg, om op die manier de Heerbaan te betreden en die links op te draaien. Even verder ging de Heerbaan over in Schaapeuzel, een asfaltweg, welke na een tweetal ruime bochten en voorbij de laatste woningen overging in een aardeweg. Zo kwamen we aan het knooppunt 27, om er rechtsaf de Cleygatweg te kiezen. Deze veldweg draaide in tegenwijzerzin omheen een klein bosje om nadien de Bosstraat aan te treffen. Deze aardeweg links opgaand bereikten we vrij snel knooppunt 70 aan de rand van het Kravaalbos. We wandelden nagenoeg rechtdoor via de Groenedreef het bos in, om amper een paar honder meters verder knooppunt 26 voorbij te gaan. De Groenedreef verder opgaand troffen we uiteindelijk knooppunt 48 aan op een kruispunt van bospaden. Ondertussen 13:45 uur geworden hielden we er even halt voor een korte wandel- en eetpauze, midden het Kravaalbos.

Een pauze later sloegen we aan het knooppunt 48 linksaf en bewandelden een bosweg, Verduynlos, nog steeds doorheen het uitgestrekte bos, om bij het verlaten ervan tenslotte opnieuw de openbare weg te vinden in de Lepelstraat. Deze betegelde weg leidde naar het knooppunt 24 op het kruispunt met de Kapellestraat, waar zich een klein grasplein bevindt. Aan het kruispunt gingen we bijgevolg links de Kapellestraat in, binnen de bebouwde kom van Asse-Ter-Heide en stapten tot aan de Sint-Hubertuskerk. We kruisten er nadien de drukke N9, de Gentsesteenweg en begaven ons aan de overkant in de Assestraat. Voorbij de laarste woningen eindigde de straat en ging deze over in een vrij smal grindwegje. Het pad maakte een ruime bocht naar links, tot we aan een Y-splitsing kwamen, net aan het knooppunt 23. We kozen de linkertak en stapten verder tussen de velden. Enkele honderden meters verder kruisten we aan het knooppunt 22 de Notestraat en zetten onze tocht aan de overkant verder op een andere grindweg, welke vrijwel dadelijk een ruime bocht maakte naar rechts. Gekomen net vóór een grote weide, ging het haaks linksaf, op een zigzaggende grasweg, die even verder uitmondde in de Keiweg. Even ging het over zeer korte afstand naar rechts op de doodlopende weg, om dan over te gaan in een smalle wegel. Dit paadje leidde ons uiteindelijk terug naar de openbare weg, Buda, de straat waar we voorheen waren van start gegaan aan knooppunt 21, voor deze eerder korte wandeling. We eindigden dan ook de tocht na 18.582 stappen te hebben gedaan.”

488: Malderen, Zaterdag 19 februari 2022, 14,837 km. (9781,609 km.)

“Een kort relaas inzake onze ervaringen tijdens een wandeling via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Brabantse Kouters (West) en het Wandelnetwerk In het Land van Stille Waters. Een geplande luswandeling met start en aankomst aan het station van Malderen. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via bus en trein, bereikten we even na 10:00 uur het station van Malderen. Alvorens echter de wandeling aan te vangen, namen we omstreeks 10:30 uur nog even de tijd voor een kopje koffie in café Den Black, tegenover het station. Even later konden we op weg en tevens op zoek naar het eerste knooppunt van de dag, met name 68. We begaven ons linksaf in de Handelsstraat en stapten evenwijdig aan de spoorweg, om op die manier het centrum van het dorp te verlaten. Vrij vlug ging het voorbij het gemeentebord van Buggenhout, waarna we het kruispunt bereikten van de Handelsstraat met de Brusselmansstraat, tevens knooppunt 68. Daar ging het rechts de Brusselmansstraat in, een vrij druk bereden weg. Om de een of andere reden hadden we blijkbaar op het kruispunt een rechts gelegen paadje gemist, gezien we geen aanduiding meer vonden verder in de Brusselmansstraat. Tenslotte gekomen aan de rechts gelegen Grote Kouterbaan, vonden we een aanwijzing naar het knooppunt 69. Op die manier zouden we opnieuw op de juiste weg geraken. Dus rechtsaf de Grote Kouterbaan in, een smal landelijk betonbaantje.

Tussen uitgestrekte akkers en weilanden volgden we dit baantje tot aan de links gesitueerde Stenenmolenstraat, tevens knooppunt 69. We hielden dezelfde richting aan via de Grote Kouterbaan en kruisten vervolgens de Hoogweg. Aan de overzijde ging het nog een eindje door dezelfde straat verder tot het knooppunt 70 aan de dwars gelegen Vierbunderstraat. Aan de overzijde stapten we doorheen een kleine woonwijk via Hoogveld en Edgard Blancquaertlaan. In een linkse bocht van deze straat, ging het rechts tussen twee woningen door naar de dwars gelegen Vierbunderstraat, een smal paadje achter de woningen. We draaiden rechtsaf en bereikten de Akkerstraat, om er opnieuw rechts te kiezen. Dit smalle asfaltwegje tussen weiden leidde naar de dwars gelegen Holstraat, welke we links insloegen. We gingen voorbij het knooppunt 72 en volgden de Holstraat tot op het einde, zijnde knooppunt 73. Aldaar verlieten we de openbare weg en begaven ons aan de overzijde op een aardeweg, de Houtekruisweg, vrijwel dadelijk modderig en vol afgewaaide takken, door de storm van de vorige dag. Langs enkele kleine percelen bos, kwamen we uiteindelijk opnieuw op de openbare weg terecht, de Vekenstraat, ter hoogte van het knooppunt 74. Deze Vekenstraat rechts opgaand passeerden we vrij vlug het knooppunt 91.

We hielden nog steeds dezelfde richting aan, waarna uiteindelijk de Vekenstraat overging in Driehuizen, nog altijd een smal asfaltwegje tussen akkers en weilanden. Helemaal op het einde mondde Driehuizen uit op een driesprong, Biesten. We bemerkten er het knooppunt 92, alsook een wandelpaal welke aangaf dat we ons bevonden op het traject van de GR126. We draaiden rechtsaf en begaven ons op een aardeweg, welke even verder, na een haakse bocht naar rechts verder ging via Buurtweg 58, de Kruisheide. Op die manier betraden we het Lippelobos. We vonden er vrij vlug een kanjer van een omgevallen boom, het moment om even te verpozen en te genieten van een broodje. Na een korte onderbreking stapten we nog wat verder doorheen de brede dreef, vol afgevallen takken, tot we een kruispunt van bospaden en dreven bereikten aan het knooppunt 93. Daar verlieten we de Kruisheide naar links, teneinde via een smaller pad, de Lippelooweg richting openbare weg te wandelen. Hier konden we pas goed de schade bemerken van de storm, door tal van omgewaaide of afgebroken bomen. Uiteindelijk verlieten we wat later het bos en mondden uit op de druk bereden Kasteeldreef, meteen knooppunt 95.

Gelukkig ging het slechts over vrij korte afstand rechtsaf langsheen deze weg, om de eerst volgende bosweg links in te draaien, deel uitmakend van het Natuurreservaat Boske Kruisheide. Hier wisselden stukken bos en bosrand elkaar af, waarbij we een serie vlonderpaden kregen te verwerken, waarvan sommige deels waren vernield, door omgevallen bomen op de houten structuur. Het lukte evenwel de hindernissen te overwinnen, mits natuurlijk enig klimwerk. Dit mooie stukje ongerepte natuur eindigde jammer genoeg opnieuw op de openbare weg, ditmaal Kruisheide, inmiddels grondgebied Londerzeel. We bevonden ons aan het knooppunt 33, om er ditmaal Kruisheide naar links te bewandelen, een smalle kronkelende asfaltweg tussen akkers en weiland. Via een brugje staken we de Grote Molenbeek over en kwamen op een Y-splitsing uit aan het knooppunt 34. We namen de linkerweg, de Marselaerdreef, een vrij smal, nagenoeg lijnrecht asfaltwegje tussen de velden. Ondertussen hadden we reeds gevoeld dat de wind opnieuw in kracht begon toe te nemen, voorlopig nog in het voordeel. Bijna op het einde van dit wegje, bevond zich rechts een klein dennenbosje, alwaar we even halt hielden om toch nog even te denken aan de inwendige mens en uiteraard, omwille van gebrek aan horeca, even een sanitaire pauze in te lassen.

Voorbij dit stukje natuur maakte de Marselaerdreef een bocht naar links aan het knooppunt 35, doch we verlieten er rechtdoor de openbare weg en stapten een grindweg op, de Maerselaerweg, welke vrijwel dadelijk naar rechts bochtte. Door afwisselend enkele kleine percelen bos en stukken open landschap zetten we ons wandeling verder, af en toe gehinderd door omgevallen bomen, welke vanzelfsprekend niet altijd eenvoudig waren te omzeilen. Eenmaal al deze hindernissen verwerkt, bereikten we de Maldersesteenweg. We gingen even naar rechts tot voorbij de eerste woning, om dan tussen de gebouwen in links een grasweg op te gaan. Wat verderop maakte het gras plaats voor grind en pas nu in open vlakte voelden we pas echt goed hoe hard de wind tekeer ging. Voorlopig hadden we die nog min of meer van opzij. We kruisten er de Bessembaan en hielden de richting rechtdoor aan, tot we op het einde van het pad rechtsaf bogen en langsheen een haag stapten. We voelden af en toe een verloren regendruppel en begonnen al te vrezen voor erger. Hier hadden we de wind volledig in het nadeel en ook de temperatuur was behoorlijk gedaald. Voorbij de haag draaide het paadje naar links en kwamen we opnieuw op de openbare weg, de Bessembaan, ondertussen knooppunt 39.

Op het eerst volgende kruispunt ging het haaks linksaf op de Bessembaan, nu een grindweg tussen eindeloos lijkende akkers. De gure wind voelden we nu van rechts komen en dat duurde een tijdje, vermits we geen enkele beschutting hadden op dit gedeelte van het parcours. Op het einde aangekomen maakte de grindweg een bocht naar rechts en ging over in een smalle asfaltweg, waarna we vrij snel aankwamen op het Y- kruispunt met Sneppelaar, tevens knooppunt 310. Ditmaal verlieten we het geplande traject, gezien we anders met volle tegenwind richting Malderen zouden moeten gaan. We kozen dus min of meer de wind in het voordeel en volgden Sneppelaar naar links, richting verder gelegen spoorlijn. Een aantal bochten later bereikten we de spoorweg, om er nog even halt te houden in een overdekte picknickplaats juist bezijden de spoorweg. We konden er nog even een hapje nuttigen, waarna we evenwijdig aan de spoorlijn linksaf richting station van Londerzeel kozen. Ter hoogte van de overweg, op het einde van Sneppelaar vonden we knooppunt 313, om er rechtdoor een wandelpad op te gaan dat eindigde aan de achterzijde van het station van Londerzeel. We eindigden dan ook onze tocht omstreeks 15:35 uur, na 14,837 km. We zouden enkele minuten later een trein nemen, welke echter werd afgelast. Noodgedwongen vonden we dan toch aan de overzijde een bus richting Mechelen, na uiteraard een lange wachttijd.”