445: Mechelen, Zaterdag 02 mei 2020, 19,360 km. (9029,878 km.)

“Nog steeds geplaagd door de maatregelen inzake Corona, ook ditmaal een wandeling in de buurt van onze woonplaats, Mechelen. We gingen dan ook ten huize van start omstreeks 09:20 uur, teneinde ons te begeven naar het Vrijbroekpark, alwaar we verder zouden wandelen via knooppunten. Onze wandeling begon dan ook met een aanlooproute van zowat 2,518 km richting knooppunt 258 van het wandelnetwerk Rivierenland. Vooreerst begonnen we met het bewandelen van enkele woonstraten: Winketkaai, Spreeuwenhuisstraat, Zijpestraat, Polderstraat en Koolstraat om zo de Auwegemvaart te bereiken, zijnde het jaagpad langs de Leuvense Vaart. We hielden er links aan en stapten in de richting van de Plaisancebrug, om er de Leuvense Vaart over te steken. Via de Ridder Dessainlaan vervolgens kwamen we nadien terecht in het Vrijbroekpark en troffen er het knooppunt 258 aan. Op weg naar het volgende knooppunt, 187, stapten we een tijdje doorheen het park en konden er even van nabij de Rozentuin, de Dahliatuin en de Rusttuin bekijken. Na een ommetje langsheen het Vrijbroekhof ging onze route verder langsheen de grote waterplas en de ernaast gelegen Vrijbroekloop. We troffen er omstreeks 10:20 uur een schuilhut aan, net op tijd toen we werden overvallen door een enorme hagelbui. We namen dan maar even de tijd ondertussen een hapje te eten.

Nadat de bui was vertrokken konden we opnieuw op weg. We verlieten even verder het Vrijbroekpark en mondden uit op de Uitmolenweg, welke we naar rechts volgden tot aan het viaduct van de E19 ter hoogte van de Stuivenbergbaan. We draaiden linksaf, gingen onder de E19 door en wandelden verder door de Stuivenbergbaan, om er de knooppunten 126, 125 en 127 te passeren. Gekomen aan het laatst vermelde knooppunt, bevonden we ons aan het begin van het Natuurreservaat Robbroek. Op deze splitsing van veldwegen kozen we links een smal wandelpad, de Warandestraat, welke kronkelend verliep tussen akkers en weilanden. Ondertussen troffen we het knooppunt 128 aan, om er dezelfde richting, rechtdoor aan te houden. Uiteindelijk bereikten we wat verder opnieuw min of meer de bewoonde wereld, toen de Warandestraat eindigde ter hoogte van de Leestsesteenweg, zijnde aan het knooppunt 66. We gingen over korte afstand even linksaf tot aan het knooppunt 65 om daar rechts het Vorendonkstraatje te kiezen. Dit smalle kronkelende betonbaantje bracht ons geruime tijd later tot aan de drukke Gentsesteenweg, om er net voor het knooppunt 81 te vinden op de Mechelbaan. De Gentsesteenweg even naar links opgaand, troffen we reeds het volgende knooppunt 275 aan ter hoogte van de brug over de Zenne.

We verlieten de steenweg naar rechts en begaven ons op het jaagpad langs de Zenne, richting knooppunt 77. We wandelden op die manier voorbij het links gelegen Heffen aan de overzijde van de Zenne. Toen we korte tijd later het knooppunt 77 aantroffen, verlieten we het jaagpad en daalden naar rechts af om ons te begeven in het Natuurreservaat Den Battelaer. Via tal van smalle paadjes, af en toe vrij modderig, trokken we doorheen dit unieke natuurgebied, om tenslotte aan het knooppunt 80, links af te draaien. Opnieuw verkregen we enkele smalle paadjes, om even later het jaagpad te betreden langs de Leuvense Vaart, met name de Thiebroekvaart, tevens knooppunt 163. Op het jaagpad sloegen we linksaf om vervolgens verder te wandelen richting Zennegat. We dienden dan ook het jaagpad te volgen, langs het links en lager gelegen Natuurreservaat, om nadien aan het knooppunt 79 het jaagpad te verlaten. We gingen links om nogmaals doorheen een gedeelte van het Natuurreservaat Den Battelaer te wandelen, tot aan het jaagpad, opnieuw langs de Zenne. We troffen er dan ook het knooppunt 78 aan. Ditmaal het jaagpad naar rechts geruime tijd bewandelend, kwamen we tenslotte aan het Zennegat, om er aan het knooppunt 85 rechtsaf te gaan.

We staken via de brug de Leuvense Vaart over en hielden de richting rechtdoor aan, teneinde door middel van de Zennegatvaart, het jaagpad te vinden langsheen de Dijle. Nogmaals rechtsaf op het jaagpad leidde ons langzaam maar zeker terug huiswaarts. We passeerden even voorbij het overstromingsgebied nog even het knooppunt 132, om wat verder nogmaals onder de E19 door te gaan. Op het einde van het jaagpad aangekomen bevonden we ons terug op de Winketkaai en bereikten dan ook omstreeks 15:30 uur het einde van deze eerder korte wandeling in tijden van… We sloten deze wandeling af na exact 22161 stappen, goed voor 19,360 km.”

438: Boom, Zaterdag 21 maart 2020, 19,953 km. (8894,338 km.)

“Wandelen in tijden van Corona, een van de eerste tochten die we ondernamen in de nabijheid van onze woonst, omwille van de toen geldende beperkingen. We hadden dan ook besloten een tocht te maken langs knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Rivierenland. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus naar het nabije Boom, om vanaf daar te voet huiswaarts te keren. Het was dan ook omstreeks 10:00 uur toen we in Boom van start gingen ter hoogte van het knooppunt 120 aan het begin van de Rupelbrug op de N177. We staken meteen de Rupel over om aan het andere uiteinde, linksaf het jaagpad op te gaan, richting Klein-Willebroek. Een volgend knooppunt op onze weg troffen we aan ter hoogte van Hoofd, met name 121 in Klein-Willebroek. Ondertussen hadden we de voorbije kilometer genoten van een zicht op Boom aan de overkant van de Rupel. We staken de Sluis van Klein-Willebroek over en konden daar een tank bekijken, als aandenken aan de gevechten tijdens WOII, geplaatst op de Louis de Naeyerkaai. We hielden rechtdoor aan en stapten verder langsheen het jaagpad op de Louis de Naeyerkaai om er een weidse bocht naar links te maken en verder te gaan via de Heindonkstraat. Nog altijd min of meer evenwijdig aan de Rupel wandelend, kwamen we even verder aan het knooppunt 197. Aldaar verlieten we het jaagpad en begaven ons naar rechts in het Broek de Naeyer.

Hier konden we een tijdje genieten van een prachtig stuk natuur, waar we af en toe een waterpartij konden bekijken. Het voorjaarszonnetje voelde aangenaam en deed even denken aan de voorbije wintermaanden. Na een tijdje te hebben genoten van rustige wandelpaden doorheen het Broek, bereikten we opnieuw de openbare weg in de Victor Dumontlaan, meteen knooppunt 198. Langs de parking van een rechts gelegen bedrijf stapten we zowat 200 m verder tot aan het knooppunt 191 net voor de Stuyvenbergbaan. We draaiden er linksaf en begaven ons opnieuw in het Broek de Naeyer. Vrij vlug volgden we een wandelpad naar rechts en trokken doorheen het natuurgebied de Biezenweiden, opnieuw een uniek stukje natuur. We troffen er het knooppunt 123 aan, welke ons gebood rechtsaf te wandelen, voorbij het watergebied De Bocht, om derwijze de Stuyvenbergbaan te betreden. We kruisten de drukke weg om aan de overzijde via een hek het gebied in te gaan van de Watersportbaan Hazewinkel. Net voorbij deze toegang kwamen we voorbij het knooppunt 152. We begaven ons naar rechts om het wandelpad te volgen dat omheen de Watersportbaan gaat. Na zowat 1,5 km te hebben afgelegd omheen deze watervlakte, waren we aan de overzijde aangekomen en vonden er het knooppunt 144. Tijd om er het wandelpad te verlaten.

We daalden dan ook af naar rechts en begaven ons in het Natuurreservaat Blaasveldbroek. Via smalle paden en voorbij tal van kleine watergebieden, kwamen we aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van 14 bunders. Even er voorbij passeerden we het knooppunt 146 en bijna 300 m verder reeds knooppunt 190. We maakten nadien een bocht naar links om verder doorheen het Broek te wandelen, gevolgd door een bocht naar rechts, richting vogelkijkpunt Grote Plas. Voorbij deze uitgestrekte watergebieden ging het aan het knooppunt 139 linksaf naar het amper 300 m verder gesitueerde knooppunt 140. We verlieten er de natuur en stapten rechts de Schotelveldstraat in. Tussen de velden bewandelden we een smalle asfaltweg, waarna we terecht kwamen op het kruispunt met de Beukenhofstraat, tevens knooppunt 68. We gingen verder rechtdoor naar het volgende kruispunt, waar meerdere wegen samen kwamen, we troffen er het knooppunt 68 aan. Min of meer rechtdoor betraden we de kaarsrechte smalle Heffenveldweg, vrij vlug overgaand in een onverharde weg. We kruisten aan het knooppunt 75 de Keramiekstraat, teneinde aan de overzijde verder te gaan in de Heffenveldweg, toepasselijk tussen de velden. Even later ging het over de Brouwerijstraat, ondertussen grondgebied Heffen om verder te gaan in de Kerkstraat. Via dit grindpad staken we Groenenbeemd over.

Rechtdoor kwamen we tenslotte aan op het plein van Heffen-Dorp, inmiddels knooppunt 142. We staken het plein over, om tussen twee woningen door het jaagpad naast de Zenne te bereiken, weliswaar na een kort klimmetje. We begaven ons op het jaagpad naar rechts tot aan de nabij gelegen Steenweg op Blaasveld, aan het knooppunt 76. We staken naar links via de brug de Zenne over, om er aan de andere kant van de brug knooppunt 275 te vinden. We volgden over korte afstand de Steenweg op Blaasveld en draaiden dan rechts de Mechelbaan op, waarna we op de eerste Y-splitsing het knooppunt 81 passeerden. We kozen de rechtse tak en betraden het smalle betonnen Vorendonkstraatje. Dit eindeloos lijkend weggetje, voerde langs enkele stroken bos en vooral langs tal van akkers en weilanden. Tot slot eindigde deze kronkelende weg ter hoogte van de druk bereden Leestsesteenweg, knooppunt 65. Enkele stappen naar links bevond zich het knooppunt 66, waar we de Leestsesteenweg dwarsten en aan de overzijde, wat verder naar links, onze wandeling vervolgden in de Oude Leestsebaan. We verkregen rechts van ons het natuurreservaat Robbroek en passeerden intussen de knooppunten 64 en 129. Bijna op het einde van de Oude Leestsebaan en net voor het viaduct van de E19 vonden we het knooppunt 194. We verlieten er de weg en draaiden rechtsaf het Robbroek in om er evewijdig aan de autosnelweg verder te stappen.

Ter hoogte van een splitsing van bospaden, aan het knooppunt 332, hielden we dezelfde richting aan om tenslotte terug vaste grond te verkrijgen in de Stuivenbergbaan. Enkele bochten later ter hoogte van het kruispunt met eveneens Stuivenbergbaan, knooppunt 126, volgden we de baan verder naar links. We gingen onder de E19 door en kruisten de N109, de Uilmolenweg, om nog verder de Stuivenbergbaan te bewandelen. We gingen voorbij het knooppunt187, om nadien richting knooppunt 258 op te zoeken. Even verder ging het dan ook rechtsaf het Vrijbroekpark in. We gingen omheen de vijver van het park, draaiden omheen het Vrijbroekhof en stapten doorheen een gedeelte van de Rozentuin. Daar troffen we voorbij het laatste knooppunt aan 258 bijna aan de ingang van het park. We verlieten dan ook even later deze groene omgeving en wandelden via de kortst mogelijke weg opnieuw huiswaarts. We sloten deze eerste wandeling in tijden van Corona dan ook af na 19,953 km en 26.254 stappen.”

408: Mechelen, Zondag 02 april 2017, 17,883 km. (8304,622 km.)

“Een zonnige zondag nodigde uit tot een wandeling in eigen omgeving. We verlieten dan ook onze woonstraat, teneinde via de Spreeuwenhuisstraat, de Zijpestraat en de Polderstraat ons te begeven naar de Battelsesteenweg. Het ging een eerste maal rechtsaf langsheen deze druk bereden weg, om vrij vlug de aldaar gelegen Carrefour Express aan te treffen. We konden er terecht voor de aankoop van enkele koffiekoeken, zodat we niet met een hongergevoel op stap zouden gaan. We volgden nadien verder de Battelsesteenweg, om die een eindje verder naar links te verlaten en de Kapelleblokstraat in te gaan. Op het einde van de straat beklommen we de dijk langs de Leuvense Vaart en kwamen zo terecht op het jaagpad, Auwegemvaart. We wandelden linksaf en stapten langs de vaart in de richting van de Plaisancebrug. Onderweg verkregen we de eerste bloeiende kerselaars te zien en konden we genieten van enkele mooie oude gevels en bloeiende voortuintjes. Eenmaal de brug bereikt, staken we de Leuvense Vaart over en volgden aan de overzijde naar rechts het smalle wandelpad, via de Stuivenbergvaart, richting ingang van het Vrijbroekpark. Even later verlieten we dan ook naar links de Stuivenbergvaart en begaven ons in de Vrijgeweidestraat. Op het einde daarvan betraden we vervolgens het park.

Hier konden we genieten van de prachtige bloementuinen. Ontelbare paaslelies, tulpen in diverse kleuren en tal van andere kleurrijke bloemen trokken de aandacht. Na een toertje doorheen het Vrijbroekpark, verlieten we deze mooie groene oase via een andere ingang en kwamen we terecht op de Hombeeksesteenweg. Aan de overzijde van de straat begaven we ons in de Eggestraat en even verder ging het rechtsaf via Geerdegem-Schonenberg. We wandelden onder de spoorweg door, gevolgd door een tunnel onder de autosnelweg E19, waarna de weg eindigde ter hoogte van het jaagpad langs de Zenne. We hadden inmiddels reeds bemerkt dat we een tijdje het traject hadden gevolgd van de Via Brabantica, een van de routes op weg naar Santiago de Compostela. Toen we de Zenne hadden bereikt, volgden we het grindpad naar rechts. We troffen er een picknickbank aan en maakten van de gelegenheid gebruik onze mondvoorraad aan te spreken. Na deze verdiende lunchpauze gingen we opnieuw op weg. We stapten verder op het jaagpad langs de Zenne, onderwijl genietend van heel wat zonneschijn.

Toen we enkele bochten later aankwamen ter hoogte van de spoorweg, aan de Eglegemvijver, bleek het jaagpad te eindigen en konden we niet meer verder wandelen. We volgden dan noodgedwongen een pad naar rechts dat ons leidde doorheen een stukje bos, waar duidelijk af en toe werd gebruik gemaakt van crossmotoren. Toch lukte het om via een breed zanderig pad deze zone te passeren, waarna we tenslotte terug de openbare weg bereikten, met name de Egide Walschaertsstraat, na vooreerst via een tunnel opnieuw onder de E19 te zijn gegaan. We draaiden linksaf en stapten langs deze drukke weg om er via een brug ditmaal wel de spoorweg te overschrijden. Beneden gekomen kwamen we vervolgens op de Mechelseweg, het verlengde van de Hombeeksesteenweg. We gingen linksaf om nogmaals onder de E19 door te gaan en voorbij de tunnel terug de Zenne aan te treffen. Net voor de waterloop verlieten we de openbare weg naar rechts en wandelden andermaal het jaagpad op. Net vóór de plaats waar de Zenne bochtte naar links, verlieten we het jaagpad naar rechts via een veldweg. Op korte afstand daar vandaan kwamen we op een kruising van veldwegen terecht en draaiden er linksaf, op een brede veldweg tussen akkers en weilanden.

We gingen voorbij Arboleo, gekend omwille van de kettingzaagsculpturen om nadien langs de rand van een stukje bos te wandelen. Uiteindelijk mondde de veldweg uit op de openbare weg, de Stuivenbergbaan, ter hoogte van een kapelletje ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. We draaiden linksaf en volgden een tijdje de smalle Stuivenbergbaan, tot waar de weg eindigde ter hoogte van het wandelknooppunt 127 van het wandelnetwerk Rivierenland. We hielden dan maar de richting rechtdoor aan en begaven ons op de veldweg, richting knooppunt 332. We konden zo genieten van een stukje Natuurreservaat Robbroek. Enkele mooie treurwilgen genoten van de zonnige namiddag. Toen we vervolgens het knooppunt 194 hadden aangetroffen aan de rand van het Robbroek, net naast het viaduct van de autosnelweg E19, ging onze tocht verder naar links en bevonden we ons op de Oude Leestsebaan. We volgden de richting naar het wandelknooppunt 129. Langsheen de rand van het links gelegen Robbroek troffen we even verder het vermelde knooppunt aan op het kruispunt met de Schouwbroekstraat. We gingen er rechtsaf de Schouwbroekstraat in welke ons opnieuw leidde tot aan de Leuvense Vaart. We bevonden ons terug op de Stuivenbergvaart. Via de Battelbrug staken we de Leuvense Vaart over en gingen linksaf, richting kerk van Battel.

Net vóór de kerk stapten we rechtsaf in de Wolverbosstraat, gevolgd door de Neerweg. Op die manier kwamen we tenslotte terecht op het jaagpad langs de Dijle. We volgden het jaagpad logischerwijze naar rechts, om geruime tijd later opnieuw onze woning te bereiken. Meteen het einde van een zondag stappen in de buurt. We eindigden deze trip na 23844 stappen en 17,883 afgelegde km.”

361: Mechelen, Zondag 17 januari 2016, 17,354 km. (7303,443 km.)

“Het was al een hele tijd geleden, dat hier ten huize nog eens gebruik werd gemaakt van de rugzak en de wandelschoenen. Alles natuurlijk als gevolg van onze verhuis tijdens de maand december van Sleidinge naar Mechelen. Nu ja, een nieuwe stad, een nieuwe omgeving, meteen de kans om deze streek al wandelend te ontdekken. Aangezien we woonachtig zijn op slechts een boogscheut, van één van de wandelknooppunten van het wandelnetwerk ‘Rivierenland’, was de keuze vrij snel gemaakt voor een eerste tochtje, na de winterstop. Omstreeks 09:50 uur verlieten we dan ook onze woning en wandelden vooreerst een stukje via de openbare weg, richting eerste wandelknooppunt 258. Enkele handige bordjes onderweg leidden ons alvast naar het begin van deze tocht. Het ging dan ook via de Olivetenvest en de Kon. Astridlaan naar de Brusselpoort, de laatst overgebleven stadspoort van de stad. Tijd dus voor de eerste foto’s van de dag. Onderweg kregen we de aanduidingen te zien van de LF2 Stedenroute en de Scheldelandroute. De eerste een fietstraject, de tweede een autoroute. Aan het kruispunt ging het dan naar rechts, over de zogeheten Leuvense Vaart en verder langsheen de Ridder Dessainlaan.

Op die manier bereikten we tenslotte de officiële startplaats van onze dagtocht, het Provinciaal Groendomein Vrijbroek. Het was ondertussen 10:30 uur geworden en tijd voor een kopje koffie in ’t Park, in de onmiddellijke nabijheid van het wandelknooppunt 258. Even later konden we op weg voor ‘a walk in the park’, genietend van een schrale winterzon en bij een temperatuur beneden het vriespunt. De afgelopen nacht had dan ook gezorgd voor een bevroren vijver en het gras een witte bovenlaag gegeven. Op weg doorheen dit park bemerkten we de rood-witte aanduidingen van de GR12, Amsterdam – Parijs. Gekomen aan een andere uitgang van het Vrijbroek, volgden we een tijdje de openbare weg, zijnde de Potaardestraat en de Mechelse Weg, tot aan het wandelknooppunt 51 ter hoogte van de Zenne en de autosnelweg E19. Via de knooppunten 50 en 49, zowat op dezelfde hoogte, staken we de Zenne over, om nadien naar links het jaagpad langsheen deze waterloop te volgen. We wandelden onder de spoorweg en bereikten wandelknooppunt 185 aan de oever van de Eglegemvijver, ondertussen op het grondgebied van Hombeek.

Via een hoger gelegen wandelpad op de dijk, waren we vertrokken voor een tochtje omheen deze wateroppervlakte. Met de zon in het aangezicht, voelde het al heel wat aangenamer om te stappen en stilaan begon het ijs op de paden te ontdooien. Rechts bevond zich de vijver en links de Zenne, zo wandelden we verder naar het verste uiteinde van de Eglegemvijver, alwaar we beneden aan de dijk een picknicktafel aantroffen. Hier, weliswaar in de schaduw, genoten we toch van een hapje en een slok chocomelk. Enkele sporadische joggers zagen we de revue passeren. Enigszins kil in de nabijheid van een aldaar gesitueerd stukje bos, besloten we onze weg te vervolgen. De klok wees ondertussen 11:40 uur aan en zo begonnen we aan de terugtocht, via de andere oever van de vijver. Even later kregen we te maken met een onder water staand wandelpad en was het even zoeken naar een juiste weg, teneinde vooral de voeten droog te houden. Zo bereikten we het wandelknooppunt 184, alwaar we naar rechts draaiden, terug richting openbare weg. We genoten nu van de zon in de rug en het werd zowaar aangenaam vertoeven in de vrieskou.

Eens het onverhard pad ten einde, bereikten we de Bergenstraat en die leidde ons naar het wandelknooppunt 52, ter hoogte van de spoorweg, welke we eerder op de dag waren onderdoor gegaan. Nu ging het links, langsheen het spoor, tot aan de overweg even verderop, tevens wandelknooppunt 37. We gebruikten de overweg om aan de overzijde, via wandelknooppunt 36, de Sint-Martinusstraat te volgen richting kerk van Hombeek. De wijzers van de klok op de kerktoren wezen ondertussen 12:30 uur aan, we hadden nog een hele namiddag om te genieten van het zalige zonnetje op deze zondagmiddag. Even voorbij de kerk bevonden we ons opnieuw op de Scheldelandroute. Via de Hombekerkouter en de Locquetstraat, verlieten we de bebouwde kom van het dorp. Langsheen het plaatselijke kerkhof wandelden we verder tot aan een veldweg, tevens wandelknooppunt 48. Ook hier een eerste vaststelling, ondergelopen akkers, welke de afgelopen nacht waren bevroren. Een eindeloos lijkend pad, verliep nagenoeg kaarsrecht tussen de braak liggende akkers. In de verte enkele eenzame wandelaars, alsook een tweetal ruiters. Halverwege dit pad, hielden we even halt voor een korte drankpauze.

Terug op pad bereikten we vervolgens wandelknooppunt 60, alwaar we rechtsaf dienden te gaan, in de richting van de Rupeldijk naast de Zenne. Een groen gekleurde dijk, welke we reeds in de verte konden zien. Er volgde nu echter een moeilijk begaanbaar stukje veldweg, doorheen de modder en deels omgeploegd door tractoren. Af en toe dienden we de berm op te zoeken, om toch de gemakkelijkste manier te vinden, deze hindernis te overwinnen. Gelukkig betrof het slechts een korte afstand en klommen we weinig later de dijk op, om daar even te pauzeren op een bankje op het geasfalteerde jaagpad langsheen de Zenne. We hadden ondertussen wandelknooppunt 61 bereikt. Dat zelfs een chocolade suikerwafel hard kan worden, als gevolg van de vrieskou, dat mochten we ter plaatse ervaren. Na dit oponthoud en natuurlijk het nemen van enkele foto’s van de omgeving, ging het links verder langsheen het jaagpad, richting wandelknooppunt 273, ter hoogte van de brug over de Zenne.

Eenmaal dit punt bereikt, bevonden we ons reeds een tijdje op het grondgebied van Leest, waarna we de brug over de Zenne overstaken via de Leestsesteenweg. Aan de overzijde van de brug, aan knooppunt 274, volgden we verder de reeds vermelde steenweg, via de wandelknooppunten 65 en 66. Onderweg konden we even de St. Annakapel, gebouwd in 1913 bekijken. Ter hoogte van wandelknooppunt 66 verlieten we de Leestsesteenweg en volgden de rechts gelegen Warandesstraat. Na korte afstand werd het wegdek onverhard en betraden we het Vlaams Natuurreservaat Robbroek. Al dadelijk bemerkten we ook hier ondergelopen weilanden, bomen welke in het water stonden en vooral een modderig traject dat we dienden te volgen. Het werd dus opnieuw laveren tussen plassen en modderpoelen, met af en toe een lichte schuiver als gevolg. Het ging voorbij wandelknooppunt 128, alwaar we dezelfde wandelrichting aanhielden, tot we uiteindelijk opnieuw de openbare weg bereikten aan knooppunt 127.

We bevonden ons nu in de Stuivenberglaan, met gelukkig opnieuw harde ondergrond onder de voeten, zij het nog niet volledig ijsvrij. De zon stond alweer wat lager en het werd terug wat kouder. Onze weg verder bewandelend, kwamen we langsheen de kapel van O.L.V. van Stuivenberg, een mooi kapelletje met binnen enkele fraaie mozaïektegeltjes, welke een religieuze processie voorstelden. Altijd leuk om digitaal vast te leggen. Stilaan ging het nu opnieuw richting Vrijbroek, hierbij de Stuivenberglaan volgend, via de knooppunten 125 en 126. We volgden hier opnieuw een gedeelte van de reeds eerder genoemde GR12. Een ietwat saai stuk openbare weg, met af en toe druk verkeer. Het ging nadien onder de autosnelweg E19 door, nog steeds dezelfde laan volgend via knooppunt 187. Korte tijd nadien verlieten we de openbare weg naar rechts en daalden via een pad af richting ingang Vrijbroek.

Normaal gezien zouden we nu terug wandelen richting wandelknooppunt 258, alwaar we van start waren gegaan. Evenwel de aanwezigheid in het park van de recent geboren kleinzoon, noodzaakte ons even van de route af te wijken en wat verderop te verpozen in het Vrijbroekhof. De klok gaf ondertussen zowat 17:10 uur aan. Het moet gezegd, de koffie smaakte er naar behoren, vooral na een dagje vertoeven in de vrieskou. Zo kwam een einde aan onze eerste wandeltocht wat betreft het jaar 2016. Nog even voor alle duidelijkheid enkele cijfers: deze dagtocht was goed voor 17,354 km, 23139 stappen en goed voor 814,7 cal. We wandelden aan een matig tempo gedurende 4.17.34 uur.”