400: Kapelle-Op-Den-Bos, Zaterdag 14 januari 2017, 16,694 km. (8165,379 km.)

“Een wandeling langsheen een gedeelte van het wandelnetwerk Rivierenland, met start in Kapelle-Op-Den-Bos. Vooraf maakten we vanuit onze thuisbasis een korte verplaatsing naar het station van deze gemeente. Eenmaal daar aangekomen verlieten we het station en wandelden naar de brug over het kanaal, om vervolgens linksaf de Oostdijk op te gaan, richting wandelknooppunt 2. We kregen vrijwel dadelijk rechts bevroren akkers te zien, terwijl we links het kanaal konden waarnemen. Korte tijd nadat we een eindje langs het kanaal waren gevorderd, bereikten we het reeds vermeld knooppunt 2. Amper 200 m verder troffen we reeds het volgende wandelknooppunt aan, 1, de plaats waar de Oostdijk overging in Brielen. We hielden nog steeds dezelfde richting aan langsheen het kanaal, om uiteindelijk later rechtsaf te draaien, richting knooppunt 14 en dit via de Overloopstraat. Het einde van deze straat bereikt, bevonden we ons ter hoogte van het kruispunt van de Overloopstraat en de Hoogstraat, alwaar we het Tisselt Kapelleke konden bekijken. We volgden nadien de Hoogstraat naar links, richting kerk van Tisselt, waarna we even verder rechts de Kerkhoflaan zouden moeten indraaien. Echter even verder voorbij dit kruispunt bevond zich café feestzaal Silvermoon, reden om even het traject te verlaten voor een kopje warme koffie. Het was ondertussen 11:15 uur geworden.

Na deze verwarmende wandelpauze keerden we een eindje op onze stappen terug teneinde de Kerkhoflaan in de wandelen. Gekomen op het einde van de straat, ter hoogte van het kerkhof van Tisselt, ging het verder via een veldweg naar rechts, Buurtweg 41 genaamd. Tussen weiden en akkers zetten we onze wandeling verder, even later via de Buurtweg 44 naar links en tenslotte nogmaals linksaf door middel van de Buurtweg 26. We kwamen zo opnieuw terecht op de openbare weg, met name de Blaasveldstraat. Hier begaven we ons naar rechts, de Blaasveldstraat een eindje volgend, tot we opnieuw een veldweg rechts konden betreden, Buurtweg 28. Ter hoogte van een splitsing van veldwegen hielden we links aan en betraden zo de Buurtweg 43, welke ons leidde over de plaatselijke Zwarte Beek. Via af en toe vrij modderige passages tussen de velden, kwamen we terecht aan het wandelknooppunt 15. Terug verharde grond onder de voeten, ging het nagenoeg rechtdoor op de openbare weg via Grote Heide. We overschreden de spoorweg en troffen er net voorbij het wandelknooppunt 17 aan.

We gingen voorbij de spoorweg nog steeds rechtdoor via Grote Heide, tot we het kruispunt bereikten met de Blaasveldstraat. Over korte afstand ging het linksaf, tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Hertstraat, tevens plaats waar zich het knooppunt 18 bevond. We draaiden rechtsaf de Hertstraat in welke we volgden tot we nadien rechts de Heirstraat in konden draaien. Eenmaal dit kruispunt aangetroffen bevonden we ons aan het knooppunt 72. We volgden de Heirstraat tot op het einde alwaar we de openbare weg ruilden voor een veldweg naar rechts, om er weinige ogenblikken later het knooppunt 135 te vinden, op een kruising van veldwegen. Noodgedwongen draaien we naar links om de veldweg verder te bewandelen tot we opnieuw de openbare weg konden betreden in de Vinkstraat. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Leest. We staken de weg over om aan de overzijde via een stukje veldweg tenslotte de Dorpstraat van Leest te betreden. We gingen linksaf richting Sint-Jozefkapel, waar we normaal gezien de Dorpstraat naar rechts zouden volgen, richting knooppunt 271.

We besloten echter om even van het parcours af te wijken en het knooppunt 271 te laten, om in de plaats daarvan de Dorpstraat naar links te volgen, tot in het centrum van Leest. We konden er dan ook even later omstreeks 13:30 uur terecht in café In den Bareel, gelegen op Leest-Dorp, voor een kopje koffie en uiteraard wat warmte. Ondertussen hadden we het knooppunt 63 aangetroffen in het centrum van het dorp. Na een aangename pauze begaven we ons naar het volgende knooppunt, met name 273, dat zich bevonde ter hoogte van de brug over de Zenne. We verlieten het café en volgden naar links verder Leest-Dorp, gevolgd door de Pastoor de Heuckstraat, om zo de brug te bereiken over de Zenne. Net voor de brug begaven we ons nadien op het jaagpad naar links, de zogeheten Rupeldijk, teneinde dit over langere afstand te bewandelen tot aan het knooppunt 76. We arriveerden uiteindelijk ter hoogte van de drukke N16, de Steenweg op Blaasveld, aan het knooppunt 76. We verlieten er het jaagpad om de Zenne over te steken en aan de overzijde van het water het knooppunt 275 te vinden. We daalden de brug af om dan rechts de Mechelbaan te volgen, zowat evenwijdig aan de N16, om vervolgens deze N16 over te steken. Ondertussen waren we knooppunt 81 voorbij en troffen aan de overzijde van de N16 knooppunt 80 aan, dat zich bevond in het natuurreservaat Den Battelaer.

Ter hoogte van dit knooppunt dienden we haaks rechts te houden, om doorheen een gedeelte van dit natuurreservaat te gaan, via smalle paadjes en even later vlonderpaden, om tenslotte het volgend knooppunt 163 aan ter treffen ter hoogte van de Thiebroekvaart, zijnde het jaagpad langsheen de Leuvense Vaart. We stapten het jaagpad op naar rechts, om even later de openbare weg te bereiken, vooreerst Thiebroekvaart, overgaand in de Baroniestraat. We kwamen ter hoogte van de Battelbrug uit, waar zich het knooppunt 131 bevond. Voorbij de brug ging onze wandeling nog over korte afstand via de Stuivenbergvaart om dan de eerste straat rechts, de Schouwbroekstraat in te slaan. Deze straat volgend tot op het einde, kwamen we aan het knooppunt 129 op het kruispunt van de Schouwbroekstraat en de Oude Leestsebaan. Op de Oude Leestsebaan hielden we dan de richting naar links aan, op weg naar het knooppunt 194, dat zich bevond even voor de autosnelweg E19. We gingen onder de snelweg door, om nog even verder de Stuivenbergvaart te volgen, langsheen de Leuvense Vaart.

Wat verder verlieten we het kanaal, om via een rechts gelegen veldweg tussen akkers door terecht te komen op de Stuivenbergbaan, alwaar we het knooppunt 187 konden aantreffen. De Stuivenbergbaan naar links opgaand konden we deze weg uiteindelijk naar rechts verlaten via een ingang naar het Vrijbroekpark, om er onze geplande wandeltocht te eindigen aan het knooppunt 258, ons ondertussen reeds meer dan bekend. Teneinde onze dagtocht af te sluiten, begaven we ons dan via de kortst mogelijke weg opnieuw huiswaarts en dit na 22259 stappen en 16,694 gewandelde kilometers.”

361: Mechelen, Zondag 17 januari 2016, 17,354 km. (7303,443 km.)

“Het was al een hele tijd geleden, dat hier ten huize nog eens gebruik werd gemaakt van de rugzak en de wandelschoenen. Alles natuurlijk als gevolg van onze verhuis tijdens de maand december van Sleidinge naar Mechelen. Nu ja, een nieuwe stad, een nieuwe omgeving, meteen de kans om deze streek al wandelend te ontdekken. Aangezien we woonachtig zijn op slechts een boogscheut, van één van de wandelknooppunten van het wandelnetwerk ‘Rivierenland’, was de keuze vrij snel gemaakt voor een eerste tochtje, na de winterstop. Omstreeks 09:50 uur verlieten we dan ook onze woning en wandelden vooreerst een stukje via de openbare weg, richting eerste wandelknooppunt 258. Enkele handige bordjes onderweg leidden ons alvast naar het begin van deze tocht. Het ging dan ook via de Olivetenvest en de Kon. Astridlaan naar de Brusselpoort, de laatst overgebleven stadspoort van de stad. Tijd dus voor de eerste foto’s van de dag. Onderweg kregen we de aanduidingen te zien van de LF2 Stedenroute en de Scheldelandroute. De eerste een fietstraject, de tweede een autoroute. Aan het kruispunt ging het dan naar rechts, over de zogeheten Leuvense Vaart en verder langsheen de Ridder Dessainlaan.

Op die manier bereikten we tenslotte de officiële startplaats van onze dagtocht, het Provinciaal Groendomein Vrijbroek. Het was ondertussen 10:30 uur geworden en tijd voor een kopje koffie in ’t Park, in de onmiddellijke nabijheid van het wandelknooppunt 258. Even later konden we op weg voor ‘a walk in the park’, genietend van een schrale winterzon en bij een temperatuur beneden het vriespunt. De afgelopen nacht had dan ook gezorgd voor een bevroren vijver en het gras een witte bovenlaag gegeven. Op weg doorheen dit park bemerkten we de rood-witte aanduidingen van de GR12, Amsterdam – Parijs. Gekomen aan een andere uitgang van het Vrijbroek, volgden we een tijdje de openbare weg, zijnde de Potaardestraat en de Mechelse Weg, tot aan het wandelknooppunt 51 ter hoogte van de Zenne en de autosnelweg E19. Via de knooppunten 50 en 49, zowat op dezelfde hoogte, staken we de Zenne over, om nadien naar links het jaagpad langsheen deze waterloop te volgen. We wandelden onder de spoorweg en bereikten wandelknooppunt 185 aan de oever van de Eglegemvijver, ondertussen op het grondgebied van Hombeek.

Via een hoger gelegen wandelpad op de dijk, waren we vertrokken voor een tochtje omheen deze wateroppervlakte. Met de zon in het aangezicht, voelde het al heel wat aangenamer om te stappen en stilaan begon het ijs op de paden te ontdooien. Rechts bevond zich de vijver en links de Zenne, zo wandelden we verder naar het verste uiteinde van de Eglegemvijver, alwaar we beneden aan de dijk een picknicktafel aantroffen. Hier, weliswaar in de schaduw, genoten we toch van een hapje en een slok chocomelk. Enkele sporadische joggers zagen we de revue passeren. Enigszins kil in de nabijheid van een aldaar gesitueerd stukje bos, besloten we onze weg te vervolgen. De klok wees ondertussen 11:40 uur aan en zo begonnen we aan de terugtocht, via de andere oever van de vijver. Even later kregen we te maken met een onder water staand wandelpad en was het even zoeken naar een juiste weg, teneinde vooral de voeten droog te houden. Zo bereikten we het wandelknooppunt 184, alwaar we naar rechts draaiden, terug richting openbare weg. We genoten nu van de zon in de rug en het werd zowaar aangenaam vertoeven in de vrieskou.

Eens het onverhard pad ten einde, bereikten we de Bergenstraat en die leidde ons naar het wandelknooppunt 52, ter hoogte van de spoorweg, welke we eerder op de dag waren onderdoor gegaan. Nu ging het links, langsheen het spoor, tot aan de overweg even verderop, tevens wandelknooppunt 37. We gebruikten de overweg om aan de overzijde, via wandelknooppunt 36, de Sint-Martinusstraat te volgen richting kerk van Hombeek. De wijzers van de klok op de kerktoren wezen ondertussen 12:30 uur aan, we hadden nog een hele namiddag om te genieten van het zalige zonnetje op deze zondagmiddag. Even voorbij de kerk bevonden we ons opnieuw op de Scheldelandroute. Via de Hombekerkouter en de Locquetstraat, verlieten we de bebouwde kom van het dorp. Langsheen het plaatselijke kerkhof wandelden we verder tot aan een veldweg, tevens wandelknooppunt 48. Ook hier een eerste vaststelling, ondergelopen akkers, welke de afgelopen nacht waren bevroren. Een eindeloos lijkend pad, verliep nagenoeg kaarsrecht tussen de braak liggende akkers. In de verte enkele eenzame wandelaars, alsook een tweetal ruiters. Halverwege dit pad, hielden we even halt voor een korte drankpauze.

Terug op pad bereikten we vervolgens wandelknooppunt 60, alwaar we rechtsaf dienden te gaan, in de richting van de Rupeldijk naast de Zenne. Een groen gekleurde dijk, welke we reeds in de verte konden zien. Er volgde nu echter een moeilijk begaanbaar stukje veldweg, doorheen de modder en deels omgeploegd door tractoren. Af en toe dienden we de berm op te zoeken, om toch de gemakkelijkste manier te vinden, deze hindernis te overwinnen. Gelukkig betrof het slechts een korte afstand en klommen we weinig later de dijk op, om daar even te pauzeren op een bankje op het geasfalteerde jaagpad langsheen de Zenne. We hadden ondertussen wandelknooppunt 61 bereikt. Dat zelfs een chocolade suikerwafel hard kan worden, als gevolg van de vrieskou, dat mochten we ter plaatse ervaren. Na dit oponthoud en natuurlijk het nemen van enkele foto’s van de omgeving, ging het links verder langsheen het jaagpad, richting wandelknooppunt 273, ter hoogte van de brug over de Zenne.

Eenmaal dit punt bereikt, bevonden we ons reeds een tijdje op het grondgebied van Leest, waarna we de brug over de Zenne overstaken via de Leestsesteenweg. Aan de overzijde van de brug, aan knooppunt 274, volgden we verder de reeds vermelde steenweg, via de wandelknooppunten 65 en 66. Onderweg konden we even de St. Annakapel, gebouwd in 1913 bekijken. Ter hoogte van wandelknooppunt 66 verlieten we de Leestsesteenweg en volgden de rechts gelegen Warandesstraat. Na korte afstand werd het wegdek onverhard en betraden we het Vlaams Natuurreservaat Robbroek. Al dadelijk bemerkten we ook hier ondergelopen weilanden, bomen welke in het water stonden en vooral een modderig traject dat we dienden te volgen. Het werd dus opnieuw laveren tussen plassen en modderpoelen, met af en toe een lichte schuiver als gevolg. Het ging voorbij wandelknooppunt 128, alwaar we dezelfde wandelrichting aanhielden, tot we uiteindelijk opnieuw de openbare weg bereikten aan knooppunt 127.

We bevonden ons nu in de Stuivenberglaan, met gelukkig opnieuw harde ondergrond onder de voeten, zij het nog niet volledig ijsvrij. De zon stond alweer wat lager en het werd terug wat kouder. Onze weg verder bewandelend, kwamen we langsheen de kapel van O.L.V. van Stuivenberg, een mooi kapelletje met binnen enkele fraaie mozaïektegeltjes, welke een religieuze processie voorstelden. Altijd leuk om digitaal vast te leggen. Stilaan ging het nu opnieuw richting Vrijbroek, hierbij de Stuivenberglaan volgend, via de knooppunten 125 en 126. We volgden hier opnieuw een gedeelte van de reeds eerder genoemde GR12. Een ietwat saai stuk openbare weg, met af en toe druk verkeer. Het ging nadien onder de autosnelweg E19 door, nog steeds dezelfde laan volgend via knooppunt 187. Korte tijd nadien verlieten we de openbare weg naar rechts en daalden via een pad af richting ingang Vrijbroek.

Normaal gezien zouden we nu terug wandelen richting wandelknooppunt 258, alwaar we van start waren gegaan. Evenwel de aanwezigheid in het park van de recent geboren kleinzoon, noodzaakte ons even van de route af te wijken en wat verderop te verpozen in het Vrijbroekhof. De klok gaf ondertussen zowat 17:10 uur aan. Het moet gezegd, de koffie smaakte er naar behoren, vooral na een dagje vertoeven in de vrieskou. Zo kwam een einde aan onze eerste wandeltocht wat betreft het jaar 2016. Nog even voor alle duidelijkheid enkele cijfers: deze dagtocht was goed voor 17,354 km, 23139 stappen en goed voor 814,7 cal. We wandelden aan een matig tempo gedurende 4.17.34 uur.”