496: Mol, Zaterdag 23 april 2022, 17,5 km. (9915,547 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot diverse wandelnetwerken: Kempense Meren, Grote Netewoud en Mol. De tocht ging van start ter hoogte van het station van Mol en zou uiteindelijk eindigen aan het station van Geel. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, konden we om even na 11:00 uur van start gaan ter hoogte van het knooppunt 1 behorende tot het wandelnetwerk Kempense Meren. Bijgevolg verlieten we het Statieplein naar rechts via de N18 of beter gezegd de Statiestraat. Tussen tal van winkelende klanten ging het begin van onze wandeling letterlijk doorheen een van de winkelstraten van Mol. Op het einde mondde de N18 uit op Laar, de N103, welke we over korte afstand naar rechts zouden bewandelen. Aan de overzijde konden we de drukke weg verlaten via de eerste straat links, de Hofstraat. Kort erna overschreden we via een brugje de Molse Nete en vonden het knooppunt 85, van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Net na de brug ging het rechtsaf op de Wandelweg, naast de Molse Nete, waar we een gedeelte volgden van de Streek-GR Mol-Om. Enkele fraaie brugjes leidden van de Wandelweg naar tuintjes aan de overkant van de waterloop. We passeerden voorbij het Wolwashuisje en kwamen even verder terecht in een mooi buurtpark, het Moldersbok. We namen er alvast even de tijd de fraaie omgeving te bekijken. Voorbij het park kruisten we de openbare weg, de Molderdijk, om aan de overzijde een verhard wandelpad in te gaan, dat leidde naar de erachter gelegen Randparking De Nete.

Via deze parking kwamen we uit in de Rivierstraat en stapten we voorbij het Sportpark Den Uyt. We kruisten de Rode-Kruislaan en volgden aan de overzijde via de De Biststraat doorheen een woonzone naar opnieuw de N103, ondertussen Nieuwstraat genaamd. Een stukje drukke weg naar links was het resultaat, tot we linksaf konden in de Beemdenstraat, een smalle weg tussen twee woningen, om nadien de eerste straat rechts te kiezen, de Beekstraat. Op het einde van de weg kruisten we de Borgerhoutsendijk en begaven ons aan de overzijde op een smalle wegel langs een stukje bos. Een klein ommetje via de Hooistraat en de Polderstraat bracht ons op een smalle grindweg welke ons liet genieten van de doortocht van het Natuurreservaat Nete vallei Mol – Ezaart. Een prachtig stukje ongerepte natuur en vooral blakend in het zonlicht. We overschreden er nogmaals via een brugje de Molse Nete. Eenmaal doorheen deze zone mondde het wandelpad uit op de Sint-Janstraat, parallel aan de N71, de Zuiderring. Opnieuw het lawaai van druk verkeer. We dienden hier de Sint-Janstraat over een afstand naar links te volgen, tot we aan de verkeerslichten de Zuiderring konden dwarsen. Veilig aan de overzijde beland, ging onze wandeling vooreerst via de Borgerhoutsendijk tot we links de Slachthuisstraat konden indraaien, hierbij het knooppunt 82 aantreffend.

Zowat halverwege de straat konden we even pauzeren omstreeks 12:25 uur op het terras van café Bonte Os. Een kopje koffie aan een zeer democratische prijs werd gesmaakt. Terug op weg ging het via de Slachthuisstraat tot aan het kruispunt met de Meerhoutsebaan, teneinde deze naar rechts op te gaan. Op het einde kwamen we aan het kruispunt met de N110, Borgerhoutsendijk, om deze over korte afstand rechts te bewandelen, voorbij het opvallende Circus Casino. Aan de overzijde van deze drukke weg konden we linksaf in de doodlopende Dasstraat, welke ons het bos inleidde. Vrij vlug bereikten we voorbij dit eerste stukje bos de Jachtstraat, de fiets-en wandelweg naast de Zuiderring. Hier draaiden we links de smalle weg op en vonden er dadelijk een picknickbank omstreeks 13:05 uur. Enkele boterhammen, gevuld met homemade omelet smaakte naar behoren. Over korte afstand ging het nog even verder via de Jachtstraat, om dan aan het knooppunt 81, behorende tot het wandelnetwerk Mol, opnieuw links het bos in te gaan. Een infobord leerde dat we ons bevonden in het Gebied Volmolen. Een smal zanderig paadje, bezaaid met dennenappels, leidde ons doorheen dit mooie bosgebied naar het knooppunt 54, opnieuw deel uitmakend van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Haaks rechtsaf ging het verder op dezelfde zanderige bosweg.

Op het einde van het prachtige bos, kwamen we terecht in de Windmolenstraat, welke ons opnieuw naar rechts liet wandelen tot aan de Zuiderring, om daar zowat linksomkeer te maken via de Slagmolenstraat. Een eindje verder konden we de weg naar rechts verlaten via een grindweg, de Spinstersstraat. Waar de bebouwing begon, veranderde de weg in asfalt. Op het einde van de straat draaiden we rechts de Weversstraat in. Enkele honderden meters verder konden we linksaf in de Veltjensstraat, waar we links een wegwijzer bemerkten met het opschrift ’t Belshof. Misschien de kans op een kopje koffie? Ondertussen waren we dan ook het knooppunt 53 voorbij gegaan, gevolgd door knooppunt 51 in de nabijheid. Eenmaal dit knooppunt voorbij kwamen we aan het links gelegen ’t Belshof om 14:20 uur. We vonden een plekje op het buitenterras en namen er de tijd om te genieten van een lekkere ijscoupe. Maatje opteerde voor de aardbeien, wij hielden het bij de versie met advocaat. Na te hebben genoten van deze koele lekkernij, wandelden we verder doorheen de Veltjensstraat, tussen akkers en weilanden. Naarmate we het centrum naderden van Bel, ging de Veltjensstraat over in de Sint-Antoniusstraat. Op die manier kwamen we in het centrum van Bel terecht, tegenover de Sint-Lambertuskerk. We volgden de hoofweg doorheen het dorp, Bel, naar rechts om er dadelijk het knooppunt 49 te vinden. Amper 100 m verder bemerkten we reeds het knooppunt 54.

Tussen de woningen begaven we ons rechtsaf op een smal kerkpaadje dat toegang gaf tot de erachter gelegen Pastorijstraat, die we rechts opgingen. Op het einde ging het scherp naar links via Bruul om kort daarna rechts de onverharde Sint-Antoniusstraat te kiezen. Weldra ging het haaks linksaf via een smalle wandelweg, doorheen een klein perceel bos, om tenslotte uit te komen in de dwars gelegen Zavelstraat, eveneens een elementaire grindweg, zo het knooppunt 57 aangetroffen. We volgden de Zavelstraat rechtsaf, kruisten nadien de drukke N71, de Molseweg, om aan de overzijde verder te gaan via Busser, een andere grindweg. Vrij vlug maakte het pad een bocht naar links, om op die manier evenwijdig te stappen aan de Molseweg. Stilaan bochtte het pad naar links om uit te komen op de Molseweg. Over vrij korte afstand ging het naar rechts, om vervolgens de rechts gelegen Keulsekarstraat in te gaan, dit ter hoogte van het knooppunt 58. Deze grindweg verliep vooreerst tussen akkers en weiden, vervolgens doorheen een stukje bos, om nadien evenwijdig te verlopen aan de Molse Nete. Net vóór een klein brugje over de Molse Nete, konden we nog even pauzeren aan de oever van deze waterloop, om dan stilaan het centrum van Geel te betreden.

Via de Keulsekarstraat kruisten we dan Kiervermont om aan de overzijde Tweeboomkes in te gaan. Een eindje deze straat ingewandeld kwamen we aan het Geel War Cemetery, alwaar we natuurlijk uitgebreid de tijd namen deze begraafplaats te bezoeken. Aan de muur van de begraafplaats stond een herdenkingsplaat ter ere van de bemanning van een Lancaster, welke neerstortte in de nacht van 11/12 april 1944 te Kievermont. Na dit onverwacht bezoek gingen we verder via Tweeboomkes, welke een kruispunt verder veranderde in Stalpaart. Op het einde bereikten we een grasplein waarop we de Sint-Dimpnakapel Groenenheuvel aantroffen. Een bezoekje aan de kapel mocht vanzelfsprekend niet ontbreken. Stilaan kwamen we in het echte centrum van Geel terecht en kregen we dan ook woonstraten te verwerken. Via Groenenheuvel ging de wandeling verder door de Burgstraat, Logen, Gasthuisblok, Gansakker, Antwerpsedries, Kanunnikenblok, Fabriekstraat en Rozendaal. Daar vonden we tenslotte knooppunt 60, in de onmiddellijke nabijheid van het station van Geel, inmiddels de klok van 17:30 uur voorbij. Even later konden we de terugreis aanvangen na 17,5 km te hebben afgelegd tussen Mol en Geel.”

471: Balen, Zaterdag 19 juni 2021, 16,571 km. (9504,081 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht via knooppunten, behorende tot het Wandelnetwerk Grote Netewoud. Na een autorit, vonden we ter plaatse een parkeerplaats op de parking tegenover het Recreatie- en Natuurpark Keiheuvel te Balen. We bevonden ons daar in de 17^de Esc. Licht Vliegwezenlaan. Na een broodje vooraf, konden we even later van start gaan omstreeks 10:50 uur aan het knooppunt 53, even voorbij de parking op de reeds vermelde laan. Aangezien ons volgende wandelknooppunt 8 betrof, dienden we nagenoeg onmiddellijk de andere richting te kiezen en dus de 17^de Esc. Licht Vliegwezenlaan te volgen tot aan het kruispunt met Gerheide. Daar verlieten we de openbare weg naar rechts en wandelden het eigenlijke natuurpark in. Net voorbij het Sporthotel Keiheuvel maakten we een bocht naar rechts en vervolgens naar links, om via een aangelegd wandelpad de heide aan te treffen. We passeerden het knooppunt 8 en begonnen dan aan een lange en aangename tocht doorheen een zanderig gebied, richting volgend wandelknooppunt. Hier en daar troffen we een houtsculptuur aan voorstellend een insect. Het paadje leidde ons in de richting van een waterpartij, waar ontelbare lelies het oppervlak sierden. We stapten in een ruime bocht omheen het water om even verder een picknickbank aan te treffen. Het ideale moment om er even te genieten van een hapje, ondertussen reeds de klok van 11:15 uur voorbij.

Tijdens deze wandelpauze kregen we zicht op het drukke vliegverkeer vanop de startbaan van het nabij gelegen vliegveld. In hoofdzaak werden zweefvliegtuigen de lucht ingetrokken. Even later vervolgden we onze wandelroute, zowat evenwijdig aan het vliegveld om het knooppunt 9 voorbij te gaan. We behielden dezelfde richting aan doorheen het mulle zand om zowat 400 m verder het knoopunt 96 voorbij te gaan en via een ruime bocht naar rechts, voorbij het einde van het vliegveld te gaan, richting bosgebied. Na de doortocht van een kleine boszone kwamen we aan het knooppunt 2, gesitueerd aan een dwars gelegen zandweg. We begaven er ons naar links en volgden het zandwegje, de zogeheten Heerbaan, tussen afwisselend kleine percelen bos en open zandgebieden. Bijna op het einde van het zandpad troffen we een zitbank aan tegenover het woonzorgcomplex Orelia Keiheuvel. We hielden er even een korte wandelpauze, alvorens het natuurgebied te verlaten en een tijdje de openbare weg te bewandelen. Op deze plek troffen we dan ook het knooppunt 97 aan op de kruising van de Heerbaan met de Erikadreef. We volgden verder de Heerbaan om korte tijd nadien de verharde Kapelstraat te vinden. We sloegen haaks linksaf de Kapelstraat in en via het asfalt betraden we de bebouwde kom van Wezel.

We dienden slechts over korte afstand de Kapelstraat te volgen, tot we aan het knooppunt 98 rechtsaf gingen en een nieuwe woonwijk betraden. Via enkele nieuw aangelegde straten, het Biezenveld en het Klaverveld, kwamen we uit in de dwars gelegen Grasstraat, die we links opgingen tot aan het kruispunt met de Sportlaan. Tussen de villa’s ging het rechtsaf in de Sportlaan en even verder linksaf door middel van de Vlierstraat. Deze mondde uit in de Congostraat, welke ons naar rechts leidde tot op het jaagpad langsheen het kanaal van Beverlo. Onder een stralend zonnetje konden we gelukkig even de verharde weg ruilen voor een grindpad langs het links gelegen kanaal. Zo konden we geruime tijd genieten van een rustige wandelweg, waar zich enkel tal van sportvissers bevonden en we af en toe een pleziervaartuig konden bemerken. Enkele kilometers verder verlieten we opnieuw het jaagpad toen we terug de Kapelstraat aantroffen rechts van het jaagpad. Deze weg leidde ons op die manier naar het nabij gelegen knooppunt 92 en waren we ondertussen zowat 6 km gevorderd. Amper driehonderd meter verder stapten we voorbij het knooppunt 1 om er dezelfde richting te behouden.

We stapten nu via Overmaai, eensmalle betonweg voorbij het rechts gelegen Natuurgebied De Most, dat we later op de dag van nabij beter zouden kunnen aanvoelen. Het smalle wegje verder bewandelend ging het voorbij het knooppunt 65 en 61 om nog altijd gewoon rechtdoor verder aan te houden. Toen we het knooppunt 61 waren gepasseerd, troffen we wat verder links van de weg een Hoeveslagerij aan, alwaar we op een picknickbank even konden verpozen en genieten van een wandel- en eetpauze. Een automaat liet toe een koel blikje cola aan te kopen. Inmiddels waren we reeds geruime tijd de klok van 13:00 uur voorbij. Even later gingen we via Overmaai verder tot we terug het kanaal van Beverlo bereikten ter hoogte van het knooppunt 162 aan de kanaalbrug Papenberg. Hier weken we even af van de geplande route om aan de overkant van het kanaal even te genieten van een kopje koffie in de Waterkant, ondertussen de klok van 14:00 uur genaderd. We genoten er even van een korte wandelpauze op het buitenterras. Na deze wandelonderbreking ging het opnieuw de brug over om onze weg te vervolgen richting knooppunt 12.

Daartoe begaven we ons via de openbare weg, Papenberg, tussen akkers en weilanden en af en toe een klein perceel bos, tot aan het kruispunt met Vennen. Daar ging het linksaf om Vennen te volgen tot aan het volgende kruispunt met Binnenveld, tevens knooppunt 12. We sloegen haaks rechtsaf Binnenveld in en wandelden even later voorbij een kleine kapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Daar maakte de weg een bocht naar rechts en hield de verharding op. Zo betraden we een veldweg, waar wat verder Binneveld overging in Brede Dam. Gekomen ter hoogte van een dwars gelegen waterloop, de Grote Hoofdgracht, troffen we inmiddels knooppunt 10 aan. Via een rechts-links bocht overschreden we het water en betraden het Natuurreservaat De Most. We gingen nog over korte afstand via de Brede Dam, om nadien rechts het echte natuurgebied in te wandelen. We maakten een ruime bocht omheen enkele watergebieden en genoten ondertussen van de pracht van de natuur. Even voorbij het water vonden we reeds het knooppunt 5, om er nog wat verder dezelfde richting te behouden. We troffen er een stuk boom aan, welke even fungeerde als zitbank teneinde nog even te denken aan de inwendige mens, zowat omstreeks 15:00 uur. Ondertussen hadden we reeds gemerkt dat we geruime tijd het traject volgden van de GR561.

Tenslotte begaven we ons terug op weg voor het laatste gedeelte van onze wandeling. Even voorbij het knooppunt 5 ging het haaks linksaf, om nog even voor het laatst te genieten van het natuurgebied, om wat verder terug de Brede Dam aan te treffen. Na kort na elkaar nog even links en vervolgens rechts te hebben aangehouden, kwamen we uit in een brede dreef, de Most, zowat ter hoogte van het gelijknamige kasteeltje De Most. Aan de toegang tot het kasteeldomein bemerkten we een gedenkplaat welke herinnerde aan het kasteel als schuiloord voor het Geheim Leger. We begaven ons in de dreef rechtsaf en volgden deze tot aan het kruispunt met een smalle betonweg, Pelterweg, tezelfdertijd het knooppunt 4 bereikt. We staken de weg over om aan het overzijde opnieuw het Natuurreservaat Keiheuvel in te gaan. Doorheen een mooie boszone vorderden we verder tot aan het knooppunt 3, terug in de richting van het vliegveld. We kwamen opnieuw terecht op de zanderige Heerbaan, die we ditmaal naar links opgingen. Na zowat 1,5 km voor het laatst te hebben genoten van bos en heide en vooral stappen doorheen het mulle zand, arriveerden we uiteindelijk aan het knooppunt 7 op de kruising met de openbare weg, de Nieuwendijk. Stilaan kwam het einde van de tocht in zicht, vermits we via de Nieuwendijk, gevolgd door de 17^de Esc. Licht Vliegwezenlaan het laatste knooppunt van de dag aantroffen, 53. Omstreeks 16:30 uur bevonden we ons dan ook aan de ingang van het Recreatie- en Natuurpark Keiheuvel.

Alvorens de terugreis aan te vatten, namen we nog even de tijd om te genieten van een afsluitend drankje op het terras van het domein. We eindigden dan ook deze prachtige natuurtocht na 16,571 km, goed voor 21522 stappen.”