559: Geel, Zaterdag 23 september 2023, 16,185 km. (10.964,023 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Antwerpse Kempen, met start en aankomst ter hoogte van de Zandstraat 113 te Geel, zijnde het knooppunt 38. Na de verplaatsing vooraf via Cambio vonden we een parkeerplaats in de Zandstraat op de gelijkgrondse berm, op wandelafstand van het vermelde knooppunt. Even later omstreeks 10:55 uur konden we de wandeling aanvatten, weliswaar voorzien van wat zon, doch eerder met een fris windje. We lieten het knooppunt 38 rechts voor wat het was en begaven ons links in de Zandstraat, een smal kronkelend asfaltwegje. Met een zone bos links van de weg en weiland rechts, wandelden we een tweetal haakse bochten voorbij, om nadien de weg naar links te verlaten op een smal wegeltje, eveneens Zandstraat, tussen de weiden. Het pad leidde naar een eerste brugje over de Grote Nete, hier nog met de breedte van een sloot. Eenmaal aan de overzijde volgden we naar rechts het verloop van de waterloop, ook hier via een smal graspaadje tussen het groen. We betraden op die manier het Maelesbroek, een gebied met opvallend tal van visvijvers en ongerepte natuur. De meanders van de Grote Nete volgend, bereikten we wat later het knooppunt 67, ter hoogte van een brug over de rivier. We hielden de richting rechtdoor aan en stapten verder langs de linkeroever. Inmiddels konden we het smallere wandelpad ruilen voor een bredere grindweg. Een vrij bochtrijk pad liet ons genieten van de Grote Nete rechts en tal van visvijvers links. Geruime tijd later, mondde de Zandstraat uit ter hoogte van de drukke N126, Winkelom, net aan het Bedrijvenpark Grote Neet.

We kruisten de weg en begaven ons even naar rechts, om vervolgens linksaf een ander smal wandel- en fietspad te kiezen op de andere oever van de Grote Nete, net naast het Bedrijvenpark. Na een eindje dit paadje te hebben bewandeld, troffen we er omstreeks 11:55 uur bezijden het pad een picknickbankje aan, tijd om even te denken aan de inwendige mens. We lieten ons één van de koffiekoeken dan ook smaken. Na een korte eet- en wandelpauze begaven we ons opnieuw op weg en stapten verder langs de oever van de Grote Nete, ondertussen wat gegroeid in breedte. Het gevolgde pad eindigde aan de openbare weg, de Wildersedijk, net aan een links gelegen brug over het water. We draaiden rechts de bredere asfaltweg op en begaven ons op de Wildersedijk, net aan het knooppunt 68. Een paar honderd meter verder kregen we de kans om even te pauzeren bij een kopje koffie in ‘De Bruegelhut’, een leuk houten gebouw, voorzien van authentiek meubilair en aangepaste koffiekopjes. We waren immers reeds de klok van 12:20 uur voorbij en konden er dan ook een sanitaire pauze inlassen. Na het zwarte goud, volgde een stukje openbare weg, voorzien van uiteraard storend en snel rijdend verkeer. We begaven ons verder op de Wildersedijk tot aan het T-kruispunt met Wilders, om er vervolgens linksaf verder te gaan. Waar de weg een bocht maakte naar rechts en overging in Hulsterveld, kozen we schuin links een aardeweg, nog steeds Wilders. Tussen het weelderige groen bereikten we op het einde van deze onverharde weg het jaagpad langsheen het Albertkanaal, met name de Kemeldijk aan het knooppunt 73.

Slechts over korte afstand begaven we ons naar links op het jaagpad om het vrijwel dadelijk te verlaten aan het Aqua Ski, weliswaar enkel geopend op zondag. We draaiden bijgevolg via de Kemeldijk weg van het Albertkanaal. Net voorbij het Aqua Ski troffen we reeds het knooppunt 72 aan, om er de geasfalteerde Kemeldijk naar links te verlaten via een aardeweg, terug richting oever van de Grote Nete. Andermaal begaven we ons in het reeds eerder vermelde Maelesbroek. Opnieuw volgden we op de oever het verloop van de Grote Nete, ditmaal in de andere richting. Een smal paadje langs de kronkelende waterloop leidde naar een dalend smal bospad rechts. Eenmaal doorheen dit stukje bos, kwamen we terecht op de openbare weg, Scheplakens, net ter hoogte van een visvijver. We begaven ons zowat rechtdoor op deze asfaltweg om er het knooppunt 70 voorbij te gaan. Even voorbij de rechts gelegen Hollandsebaan, bemerkten we een opvallend beeldje bezijden de weg, dat niet aan de camera mocht ontsnappen. We stapten verder via de openbare weg tot op het kruispunt met de dwars gelegen Wildersedijk, die we ditmaal naar rechts opdraaiden. Hier troffen we het knooppunt 69 aan. Deze druk bereden weg dienden we jammer genoeg over wat langere afstand te bewandelen, tot we terug de N126, Winkelom aantroffen. Door middel van enkele oversteekplaatsen raakten we toch veilig aan de overkant van de weg, om dan via de Tessenderloseweg, dadelijk links Steenbergen in te gaan. Wat verder ging de verharding over in een grindweg en veranderde de benaming in Het Steen. Doorheen een mooi bosgebied leidde dit lange lijnrechte pad naar een kruispunt van bospaden, genaamde ‘De Hutten’. Daar troffen we het knooppunt 21 aan.

We vonden er een picknickbank om er de laatste broodjes te nuttigen omstreeks 14:45 uur. Na deze laatste rustpauze, begaven we ons verder via Hutten, in normale omstandigheden een brede zandweg, nu echter hier en daar voorzien van grote waterplassen als gevolg van de regen de voorbij dagen. Vaak was het zoeken naar een begaanbare weg, doorheen een uniek bosgebied. We stapten voorbij het knooppunt 23 en hielden dezelfde richting aan doorheen het ‘Gebied Scherpenbergen – De Hutten’. Op het einde van het bos, aan het knooppunt 99, ging het nog even verder rechtdoor op een smalle asfaltweg, tevens De Hutten, tot aan de dwars gelegen Heikant. We kruisten de weg om aan de overzijde verder te wandelen via de onverharde Heikant, opnieuw door het bos. Het kronkelend pad leidde naar een betonnen brugje over de Grote Nete aan het knooppunt 98. Net over de rivier kozen we de weg links om er een eindje de oever te volgen tot aan een picknickplaats, om daar naar rechts weg te draaien van de Grote Nete. Door middel van dit smalle grindpad Kruiskwacht arriveerden we aan het knooppunt 36. Op dit T-kruispunt met Kruiskwacht sloegen we linksaf en wandelden we tussen akkers en weiland, maar tevens voorbij tal van manèges. Ondertussen ging het voorbij het knooppunt 37, om kort daarna de Meerhoutseweg over te steken.

Even naar links konden we net voor de brug over de Grote Nete, rechts een grasweg opgaan, om er terug een eindje het verloop van de rivier te volgen. Een smal bochtig pad leidde langs het rechts gelegen Sport & Recreatiecentrum Lissenvijver, net op het ogenblik dat we een felle regenbui over ons heen kregen. Gelukkig vonden we er wat beschutting onder de bomen en konden we even schuilen tot de bui voorbij was. Toen het ophield met regenen konden we het pad verder bewandelen tot we tenslotte het laatste knooppunt aantroffen, met name 38 op een kruising van bospaden. We sloegen haaks rechtsaf en eindigden enkele meters verder, eveneens aan het knooppunt 38 in de Zandstraat, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan. We konden korte tijd later de regenjas en modderige schoenen ruilen voor een droog paar. We konden de terugreis aanvatten omstreeks 16:20 uur na zowat 16,185 km te hebben genoten van de Grote Nete en de haar omringende natuur.”

285: Geel, Woensdag 12 februari 2014, 22,7 km. (5732,479 km.)

“Het hierna volgend wandelverhaal, heeft betrekking op een wandeltocht, beschreven in de Dagstappergids Antwerpen, met start en aankomst in Geel. Volgens de wandelgids bedroeg de totale afstand 22,7 km, wanneer men de tocht zou aanvangen ter hoogte van het station van Geel. Er waren echter twee alternatieve startplaatsen voorzien te Geel Sint-Dimpna en te Geel-Bel, dan bedroeg de afstand respectievelijk 21,7 km of 22,3 km. Wij opteerden echter om de wandeling aan te vangen ter hoogte van het station. Deze dagtocht verkreeg als titel: ’Door de Zuiderkempen met de Grote Nete en de Molse Nete als leidraad’. Tijdens het verloop van deze beschreven route, zouden we een gedeelte volgen van het traject van de GR561 en de Streek-GR Mol-Om. Na een hapje vooraf konden we op weg voor een zonnige en aangename wintertocht, vermits bij aanvang we reeds waren voorzien van een blauwe hemel en een stralende zon. We startten dus ter hoogte van het station, om vrijwel onmiddellijk het traject te volgen van de GR561, dus de rood-witte markeringen volgend. We gingen derhalve links de Stationsstraat in tot op de Markt, om daar net voorbij de Sint-Amanduskerk een kerkwegel in te gaan. Aan het einde, gekomen aan de achterzijde van de post, gingen we nadien links de Collegestraat in tot aan het einde van de collegegebouwen. Daar kozen we rechts om uit te komen op het Schuttershof.

Dit punt bereikt, dienden we linksaf te gaan tot op het kruispunt met de Gasthuisstraat, de weg naar Tessenderlo. Hier verlieten we het traject van de GR561 en volgden deze drukke weg over zowat 400 m naar links, tot aan de Sint-Dimpnakerk. Net voor de kerk gingen we rechtsaf in Laar, om 800 m verder links te gaan op een T-kruising, nog steeds Laar volgend. Uiteindelijk op het einde van Laar, kwamen we ter hoogte van de N71, de weg naar Mol. Aan de overzijde van de N71 wandelden we verder doorheen de Kievermontstraat, om aan de eerste splitsing schuin rechts de Keulsekarstraat te vinden. Via deze weg kwamen we uit aan de weg Mol-Millegem, om deze over zowat 800 m naar rechts te volgen tot aan de Kievermondkapel. Na het nemen van een foto, teneinde het wandelalbum te vergroten, stapten we schuinrechts verder via de Voort en dit over een afstand van ongeveer 1,8 km. Wat later kwamen we aan in het gehucht Hessie ter hoogte van de Eksterstraat. We noteerden er alvast de eerste geel-rode aanwijzingen van de Streek-GR Mol-Om, welke we vanaf nu een tijdje zouden volgen.

Nog steeds rechtdoor stapten we tot aan een smalle betonweg rechts, de Landbouwstraat. Via de Landbouwstraat draaiden we nadien rechts de Broekstraat in even later rechts de Gerststraat tot op het kruispunt met de N103. Via een zandweg, de Weversstraat staken we de Molse Nete over en weinige ogenblikken later opnieuw de N71. Aan de overzijde van deze drukke weg, stapten we rechts een smalle asfaltweg in voorbij het eerste huis. We namen aldaar dan ook afscheid van de geel-rode markeringen van de Streek-GR. Gekomen aan de eerste weg links, volgden we een zandweg welke ons het bos liet ingaan. Inmiddels bevonden we ons in Bel en de weg door het bos volgend, bereikten we de hoofdstraat van Bel, met de toepasselijke naam Bel. Links daarvan bevond zich een mooie zandweg, afgezoomd met eiken. Daar troffen we een bord aan, verwijzend naar ‘Jeugdtoerisme Malpertuus’. We draaiden dan ook deze zandweg in om zowat 500 m verder de hoofdingang te bereiken van Malpertuus. We gingen rechts het bivakterrein op en wandelden tussen de gebouwen door. We bevonden ons terug op het traject van de GR561, die we nu zouden volgen tot op het eindpunt van de wandeling.

Voorbij de gebouwen van Malpertuus gingen we schuin links een heuvel op, om boven een smal bospad rechts in te gaan, dat ons liet afdalen tot aan een grote zandduin. Via een brede zandweg kwamen we terecht op een kruispunt van brede wegen, om daar een links gestitueerde zandweg te kiezen tot aan een volgend kruispunt, om daar rechtsaf te gaan. Links verkregen we zicht op de vroegere Belse Heide, thans open veld. We gingen langsheen een weide, om op het einde daarvan, andermaal een zandweg op te gaan naar links. Steeds de richting rechtdoor aanhoudend, staken we de Belseheideloop over om wat verder de oever van de Grote Nete te bereiken. Aldaar wandelden we naast deze waterloop verder tot aan de brug. We staken de Grote Nete over, om aan de overzijde een aardeweg rechtdoor op te gaan, die ons brengen zou tot op het kruispunt met de weg Geel-Meerhout. Aan de overzijde ging het even later schuinrechts verder op een asfaltweg De Hutten, welke spoedig overging in een brede zandweg. Tenslotte arriveerden we op de plek ‘De Hutten’, gelegen bij een kruispunt van meerdere boswegen. In het midden een rotonde met daarop een kapel, eerder het uitzicht van een veldkruis, tevens luisterend naar de naam ‘De Hutten’. Net voor deze rotonde volgden we verder de GR561 naar links, richting Diest, om dan het eerste bospad naar rechts in te gaan.

Via dit kronkelend bospad, staken we achtereenvolgens de Scherpenbergloop en de Grote Nete over. Af en toe wat draaiend en kerend, gingen we nogmaals de Grote Nete over, om dan de oever stroomafwaarts te volgen tot bij de volgende brug. Over een afstand van zowat 1,3 km bleven we de linkeroever van de Grote Nete volgen tot aan de brug ter hoogte van de N126. Hier kwamen de Grote Nete en de Molse Nete samen. We staken de brug over om aan de overzijde de straat Winkelom in te draaien. Steeds de brede weg volgend, dwarsten we later de R14, de ringweg omheen Geel. Aan de overzijde stapten we een tijdje langs de N126, richting Centrum om 300 m verder rechts de Eikenveldtraat in te gaan. Hier verkregen we zicht op een watertoren. Voorbij de Borgtstraat kozen we een zandpad links, dat ons liet wandelen tussen twee voetbalvelden. Even verder bereikten we de Gasthuisstraat, welke we naar rechts inwandelden. Zo kwamen we opnieuw aan op het Schuttershof, waar we vroeger op de dag waren langs gekomen. We volgden nu een stukje van de heenweg in omgekeerde richting, terug naar het station van Geel, einde van deze dagtocht.”