496: Mol, Zaterdag 23 april 2022, 17,5 km. (9915,547 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot diverse wandelnetwerken: Kempense Meren, Grote Netewoud en Mol. De tocht ging van start ter hoogte van het station van Mol en zou uiteindelijk eindigen aan het station van Geel. Na de verplaatsing vooraf via bus en trein, konden we om even na 11:00 uur van start gaan ter hoogte van het knooppunt 1 behorende tot het wandelnetwerk Kempense Meren. Bijgevolg verlieten we het Statieplein naar rechts via de N18 of beter gezegd de Statiestraat. Tussen tal van winkelende klanten ging het begin van onze wandeling letterlijk doorheen een van de winkelstraten van Mol. Op het einde mondde de N18 uit op Laar, de N103, welke we over korte afstand naar rechts zouden bewandelen. Aan de overzijde konden we de drukke weg verlaten via de eerste straat links, de Hofstraat. Kort erna overschreden we via een brugje de Molse Nete en vonden het knooppunt 85, van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Net na de brug ging het rechtsaf op de Wandelweg, naast de Molse Nete, waar we een gedeelte volgden van de Streek-GR Mol-Om. Enkele fraaie brugjes leidden van de Wandelweg naar tuintjes aan de overkant van de waterloop. We passeerden voorbij het Wolwashuisje en kwamen even verder terecht in een mooi buurtpark, het Moldersbok. We namen er alvast even de tijd de fraaie omgeving te bekijken. Voorbij het park kruisten we de openbare weg, de Molderdijk, om aan de overzijde een verhard wandelpad in te gaan, dat leidde naar de erachter gelegen Randparking De Nete.

Via deze parking kwamen we uit in de Rivierstraat en stapten we voorbij het Sportpark Den Uyt. We kruisten de Rode-Kruislaan en volgden aan de overzijde via de De Biststraat doorheen een woonzone naar opnieuw de N103, ondertussen Nieuwstraat genaamd. Een stukje drukke weg naar links was het resultaat, tot we linksaf konden in de Beemdenstraat, een smalle weg tussen twee woningen, om nadien de eerste straat rechts te kiezen, de Beekstraat. Op het einde van de weg kruisten we de Borgerhoutsendijk en begaven ons aan de overzijde op een smalle wegel langs een stukje bos. Een klein ommetje via de Hooistraat en de Polderstraat bracht ons op een smalle grindweg welke ons liet genieten van de doortocht van het Natuurreservaat Nete vallei Mol – Ezaart. Een prachtig stukje ongerepte natuur en vooral blakend in het zonlicht. We overschreden er nogmaals via een brugje de Molse Nete. Eenmaal doorheen deze zone mondde het wandelpad uit op de Sint-Janstraat, parallel aan de N71, de Zuiderring. Opnieuw het lawaai van druk verkeer. We dienden hier de Sint-Janstraat over een afstand naar links te volgen, tot we aan de verkeerslichten de Zuiderring konden dwarsen. Veilig aan de overzijde beland, ging onze wandeling vooreerst via de Borgerhoutsendijk tot we links de Slachthuisstraat konden indraaien, hierbij het knooppunt 82 aantreffend.

Zowat halverwege de straat konden we even pauzeren omstreeks 12:25 uur op het terras van café Bonte Os. Een kopje koffie aan een zeer democratische prijs werd gesmaakt. Terug op weg ging het via de Slachthuisstraat tot aan het kruispunt met de Meerhoutsebaan, teneinde deze naar rechts op te gaan. Op het einde kwamen we aan het kruispunt met de N110, Borgerhoutsendijk, om deze over korte afstand rechts te bewandelen, voorbij het opvallende Circus Casino. Aan de overzijde van deze drukke weg konden we linksaf in de doodlopende Dasstraat, welke ons het bos inleidde. Vrij vlug bereikten we voorbij dit eerste stukje bos de Jachtstraat, de fiets-en wandelweg naast de Zuiderring. Hier draaiden we links de smalle weg op en vonden er dadelijk een picknickbank omstreeks 13:05 uur. Enkele boterhammen, gevuld met homemade omelet smaakte naar behoren. Over korte afstand ging het nog even verder via de Jachtstraat, om dan aan het knooppunt 81, behorende tot het wandelnetwerk Mol, opnieuw links het bos in te gaan. Een infobord leerde dat we ons bevonden in het Gebied Volmolen. Een smal zanderig paadje, bezaaid met dennenappels, leidde ons doorheen dit mooie bosgebied naar het knooppunt 54, opnieuw deel uitmakend van het wandelnetwerk Grote Netewoud. Haaks rechtsaf ging het verder op dezelfde zanderige bosweg.

Op het einde van het prachtige bos, kwamen we terecht in de Windmolenstraat, welke ons opnieuw naar rechts liet wandelen tot aan de Zuiderring, om daar zowat linksomkeer te maken via de Slagmolenstraat. Een eindje verder konden we de weg naar rechts verlaten via een grindweg, de Spinstersstraat. Waar de bebouwing begon, veranderde de weg in asfalt. Op het einde van de straat draaiden we rechts de Weversstraat in. Enkele honderden meters verder konden we linksaf in de Veltjensstraat, waar we links een wegwijzer bemerkten met het opschrift ’t Belshof. Misschien de kans op een kopje koffie? Ondertussen waren we dan ook het knooppunt 53 voorbij gegaan, gevolgd door knooppunt 51 in de nabijheid. Eenmaal dit knooppunt voorbij kwamen we aan het links gelegen ’t Belshof om 14:20 uur. We vonden een plekje op het buitenterras en namen er de tijd om te genieten van een lekkere ijscoupe. Maatje opteerde voor de aardbeien, wij hielden het bij de versie met advocaat. Na te hebben genoten van deze koele lekkernij, wandelden we verder doorheen de Veltjensstraat, tussen akkers en weilanden. Naarmate we het centrum naderden van Bel, ging de Veltjensstraat over in de Sint-Antoniusstraat. Op die manier kwamen we in het centrum van Bel terecht, tegenover de Sint-Lambertuskerk. We volgden de hoofweg doorheen het dorp, Bel, naar rechts om er dadelijk het knooppunt 49 te vinden. Amper 100 m verder bemerkten we reeds het knooppunt 54.

Tussen de woningen begaven we ons rechtsaf op een smal kerkpaadje dat toegang gaf tot de erachter gelegen Pastorijstraat, die we rechts opgingen. Op het einde ging het scherp naar links via Bruul om kort daarna rechts de onverharde Sint-Antoniusstraat te kiezen. Weldra ging het haaks linksaf via een smalle wandelweg, doorheen een klein perceel bos, om tenslotte uit te komen in de dwars gelegen Zavelstraat, eveneens een elementaire grindweg, zo het knooppunt 57 aangetroffen. We volgden de Zavelstraat rechtsaf, kruisten nadien de drukke N71, de Molseweg, om aan de overzijde verder te gaan via Busser, een andere grindweg. Vrij vlug maakte het pad een bocht naar links, om op die manier evenwijdig te stappen aan de Molseweg. Stilaan bochtte het pad naar links om uit te komen op de Molseweg. Over vrij korte afstand ging het naar rechts, om vervolgens de rechts gelegen Keulsekarstraat in te gaan, dit ter hoogte van het knooppunt 58. Deze grindweg verliep vooreerst tussen akkers en weiden, vervolgens doorheen een stukje bos, om nadien evenwijdig te verlopen aan de Molse Nete. Net vóór een klein brugje over de Molse Nete, konden we nog even pauzeren aan de oever van deze waterloop, om dan stilaan het centrum van Geel te betreden.

Via de Keulsekarstraat kruisten we dan Kiervermont om aan de overzijde Tweeboomkes in te gaan. Een eindje deze straat ingewandeld kwamen we aan het Geel War Cemetery, alwaar we natuurlijk uitgebreid de tijd namen deze begraafplaats te bezoeken. Aan de muur van de begraafplaats stond een herdenkingsplaat ter ere van de bemanning van een Lancaster, welke neerstortte in de nacht van 11/12 april 1944 te Kievermont. Na dit onverwacht bezoek gingen we verder via Tweeboomkes, welke een kruispunt verder veranderde in Stalpaart. Op het einde bereikten we een grasplein waarop we de Sint-Dimpnakapel Groenenheuvel aantroffen. Een bezoekje aan de kapel mocht vanzelfsprekend niet ontbreken. Stilaan kwamen we in het echte centrum van Geel terecht en kregen we dan ook woonstraten te verwerken. Via Groenenheuvel ging de wandeling verder door de Burgstraat, Logen, Gasthuisblok, Gansakker, Antwerpsedries, Kanunnikenblok, Fabriekstraat en Rozendaal. Daar vonden we tenslotte knooppunt 60, in de onmiddellijke nabijheid van het station van Geel, inmiddels de klok van 17:30 uur voorbij. Even later konden we de terugreis aanvangen na 17,5 km te hebben afgelegd tussen Mol en Geel.”