324: Rollegem-Kapelle, Donderdag 25 december 2014, 13,55 km. (6591,31 km.)

“Het verhaal met betrekking tot een wandeling met start en aankomst te Rollegem-Kapelle. Deze wandeltocht wordt beschreven in een brochure uitgaande van Westtoer, met als titel ‘Oosthove Wandelroute’. Volgens deze info bedraagt de totale wandelafstand 13 km en gaat van start ter hoogte van de kerk in Rollegem-Kapelle. Na een verplaatsing per auto en een hapje vooraf ter plaatse, konden we even later van start gaan, voorzien van een winters zonnetje en een zo goed als blauwe hemel. We vertrokken ter hoogte van de kerk op het Sint-Jansplein, na vooraf de mooie kerststal aan de kerk te hebben bekeken. Het was immers Kerstmis vandaag. We staken de straat over om het smalle voetpad te volgen langs een beenhouwerij om zo terecht te komen in de Rotputwegel. Op het einde van deze straat ging het even rechts-links, waarna we via een voetwegel de Foncierestraat konden ingaan naar links. Zowat 300 m verder, ter hoogte van een T-kruispunt, ging onze tocht verder naar rechts in de Rollegemstraat.

Amper 100 m verder verlieten we de Rollegemstraat naar links, ter hoogte van de hoeve Vandermersch, dit via een onverharde Soldatenweg. Het werd dadelijk laveren tussen de waterplassen op deze veldweg tussen weiland en preivelden. We gingen voorbij de vijver palend aan de hoeve. Toen we even achterom keken, hadden we een prachtig en vooral zonnig zicht op de kerk van Rollegem-Kapelle. Op het einde van de Soldatenweg volgden we naar rechts de Sint-Eloois-Winkelstraat. Terwijl we deze straat volgden, troffen we onderweg de Wulfdambeek aan, welke ons een tijdje links van de weg vergezelde. Wat verder ging het voorbij de oudste hoeve van Ledegem, de Oosthove. We konden er dan ook even verpozen ter hoogte van een kapelletje ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand aan de inrijpoort. Voorbij de Oosthove namen we afscheid va de Wulfdambeek en stapten verder over de Sint-Elooi-Winkelstraat. We bevonden ons aldaar op een gedeelte van de Kapellekesroute van 38 km.

De Sint-Elooi-Winkelstraat leidde ons over het kruispunt ‘De Samenkomst’, waarna we de straat verlieten voorbij de sporthal, om links te gaan richting wijk De Kempkens en de Britse Militaire Begraafplaats. We hielden dan ook even halt teneinde deze serene rustplaats te bezoeken. Nadien zetten we onze tocht verder langs de begraafplaats om via een voetpad de Stationsstraat te betreden naar rechts. Zo kwamen we terecht op het Stationsplein om daar de richting links te kiezen. We konden er even het voormalige stationsgebouw bekijken, op de dag van vandaag een woonhuis. Net voor het voormalige station ging het verder naar links. Bijna onmiddellijk konden we rechts de vroegere spoorwegbedding aantreffen, welke momenteel dienst doet als fiets- en wandelpad, onder de benaming ‘De Kezelbergroute’. Over korte afstand ging het naar rechts over de oude spoorbedding tot we opnieuw de Stationsstraat konden bereiken. We volgden deze naar rechts.

Volgens de wandelbrochure zouden we ter hoogte van de Sint-Pieterstraat links dienen af te draaien om dan wat verder opnieuw de oude spoorbedding te volgen. We weken echter wat af van de voorgestelde route en volgden de Stationsstraat wat verder, voorbij de Sint-Pieterstraat om dan links de Kortwagenstraat in te gaan naar links. Derwijze wandelden we doorheen deze straat, langs een mooie bomenrij tot aan het kruispunt met de Soldatenstraat. Daar aangekomen volgden we opnieuw de geplande route, met andere woorden, even naar links troffen we opnieuw de voormalige spoorbedding aan, welke we ditmaal naar rechts betraden. Over zowat 1 km wandelden we nu langsheen deze oude bedding tot aan de Groene Jagerstraat, waar we definitief de bedding verlieten. De Groene Jagerstraat leidde ons over korte afstand via de Begijnestraat naar de Denderbellestraat. Ondertussen waren reeds heel wat kapelletjes aan het oog voorbij gegaan.

De Denderbellestraat mondde uit in de Rollegembosstraat, die we naar links inwandelden. We kwamen nadien terecht aan de ‘Driepikkel’, waar we naar links ons begaven in de Driepikkelstraat. Op het einde van de Driepikkelstraat kwamen we op een onverharde weg terecht, de Rennevoortstraat. Op de T-splitsing ging het nadien rechtsaf in de Rennevoortstraat om ongeveer 400 m verderop, rechts de Geuzemissestraat te verkiezen. Voorbij het kruispunt met de Roeselarestraat veranderde de straatnaam opnieuw in Driepikkelstraat. Ter hoogte van alweer een kapelletje ging het linksaf naast een boomgaard om zo opnieuw de Foncierestraat aan te treffen, waar we reeds vroeger op de dag een gedeelte ervan hadden bewandeld. Deze straat naar links ingaand, kwam het centrum van Rollegem-Kapelle nabij. Nog slechts de Fabiolalaan en de Schoolstraat scheidden ons van het einde van deze korte Kerstwandeling. We eindigden dan ook na 18067 stappen, goed voor 13,55 km.”

323: Mesen, Zaterdag 20 december 2014, 23,545 km. (6577,76 km.)

“Een volgend wandelverhaal handelt over een dagtocht met start en aankomst in Mesen. Deze wandeling wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘Met ups en downs door een weids en historisch getint landschap’. Volgens de wandelgids bedroeg de totaal te wandelen afstand 23,3 km, doch kon onderweg worden verkort met 5,6 km. De startplaats bevond zich ter hoogte van de markt in Mesen. Tijdens het verloop van de tocht zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR5A Zuid, de GR128 en de Streek-GR Heuvelland. Na een autorit richting Mesen en vervolgens een broodje ter plaatse, konden we even later van start gaan. We vertrokken dus ter hoogte van de markt in Mesen, waar we vrijwel dadelijk werden geconfronteerd met de nabijheid van Kerstmis, getuige een mooie kerststal op de markt. We gingen linksaf in de richting van het postkantoor, om op de hoek van de markt, links de Gentstraat in te gaan tot aan de rechts gelegen Armentiersstraat. We konden er de aanwijzingen bemerken van de Pionier Route. Via de Armentiersstraat stapten we verder in de doodlopende Wulvergemstraat, om daar een veldweg rechts in te wandelen, die leidde naar de weg Mesen – Wulvergem (N314).

We wandelden op deze weg naar links tot aan het Messines Ridge Cemetery, ondertussen een gedeelte volgend van de West-Vlaamse Bergenroute (45 km). Na een bezoekje aan deze serene begraafplaats kozen we aan de overzijde de Kruisstraat. Licht dalend staken we de Steenbeek over, om aan het volgende kruispunt rechts de Katteputstraat in te draaien, gevolgd door de eerste veldweg links. We dwarsten de Wulvergemstraat en stapten aan de overzijde via de Scheerstraat tot aan het Spanbroekmolen Cemetery. Ook daar mocht vanzelfsprekend een bezoekje niet ontbreken. Ter hoogte van de ingang ging het nadien via een veldweg naar links, waarbij we nu werden gegidst door de rood-witte markeringen van de GR5A Zuid en de GR128. We kwamen ter hoogte van een begroeide berm en wandelden via een poortje omheen de berm om aan te komen in de Kruisstraat. Zowat 40 m naar links konden we even van nabij de Spanbroekmolenkrater, of beter gezegd ‘Pool of Peace’ gaan bekijken. We zetten onze tocht verder naar rechts, om nadien links de Spanbroekmolenstraat in te wandelen. Aan het einde van de asfaltweg hielden we rechtdoor aan, om via een veldweg zowat 1 km verder opnieuw een asfaltweg te bereiken.

Daar hielden we links aan tot we deWulvergemstraat opnieuw konden aantreffen, welke we naar rechts inwandelden, richting centrum van Wulvergem. Korte tijd nadien kwamen we aan in de Dorpsstraat van deze gemeente. Tijd om even een koffiepauze te nemen en daarvoor konden we terecht in café A La Basse Ville. Na deze aangename onderbreking ging de wandeling verder in de Dorpsstraat tot aan een kruispunt van meerdere wegen, onder andere de weg naar Kemmel en de weg naar Nieuwkerke. Daar tussen stapten we de Zepestraat in welke over een afstand van 1 km werd gevolgd, tot aan het eerste kruispunt aan het wandelknooppunt 28. We namen er dan ook afscheid van de rood-witte GR-tekens. De tocht ging verder naar links in de Hagedoornstraat om alzo de Douvebeek over te steken. Voorbij de beek kwamen we aan het wandelknooppunt 29, om daar rechts de Makkestraat in te gaan. Al klimmend bereikten we de weg Nieuwkerke – Kemmel, waar we aan de overzijde, ter hoogte van het knooppunt 30, ons dienden te begeven op de bedding van een oude tramroute. We verlieten echter vrij snel deze bedding aan het knooppunt 35 en troffen daar de geel-rode markeringen aan van de Streek-GR Heuvelland.

We gingen rechts onder de Pont d’Amour door, hierbij ondertussen een gedeelte volgend van de Geuzen Wandelroute. Een tegelpad leidde ons naar de weg Wulvergem – Nieuwkerke welke we naar rechts namen tot aan het einde van het kerkhof van Nieuwkerke. Daar dwarsten we de weg en kwamen aan het geuzenmonument, om vervolgens verder te gaan tot aan de kerk en het dorpsonthaalpunt. Daar konden we opnieuw even verpozen in café Chaplin. Na te hebben genoten van een kopje koffie konden we alweer op weg. Tegenover het dorpsonthaalpunt sloegen we links in om aan het wandelknooppunt 34 rechtdoor de Bassevillestraat te kiezen. Korte tijd later, gekomen aan het wandelknooppunt 31, daalden we af via de Zuidlindestraat. We kwamen aan het volgende knooppunt, met name 33 om daar rechtdoor verder te wandelen tot aan de Waterstraat links. Na de Waterstraat te zijn afgedaald, konden we beneden beginnen aan de beklimming van de Leeuwerkstraat links tot aan het kruispunt met de Nachtegaalstraat. We draaiden andermaal rechtsaf en hielden nagenoeg gedurende 2 km dezelfde route aan, tot we aankwamen ter hoogte van hoger gelegen Rozenberghoeve. Een 150-tal m verder ging het naar rechts een veldweg op, waar we het hoogste punt van de wandeling hadden, namelijk 63 m boven de zeespiegel.

We arriveerden aan de hoek van een links gelegen weide, waar de route kon worden verkort door linksaf te gaan. Wij stapten echter rechtdoor tot aan het Bois de la Hutte. Via een smal steil dalend pad stapten we voorbij een metalen sluis om nadien de straat over te steken en dezelfde richting aan te houden. Voorbij een metalen slagboom en een informatiebord betreffende het Bois de la Hutte, verlieten we nadien het bos. Aan het kruispunt met de Munquestraat ging het linksaf om later op de hoofdweg naar Mesen, rechts het fietspad te volgen. Deze hoofdstraat bracht ons tot aan het Strand Military Cemetery. Het zoveelste bezoekje aan deze begraafplaats zorgde even voor een korte wandelpauze. Even later begaven we ons op een links gelegen pad dat ons even verder liet aankomen op de hoek van het Bois du Gheer. We stapten even langs de rand van het bos, om voorbij een metalen slagboom naar links het bos in te draaien. We gingen doorheen het Bois du Gheer via de hoofddreef tot aan een kruispunt voorzien van een slagboom. Daar stuurde de wandelgids ons naar rechts, om dan in een bocht omheen het Mud Corner Cemetery te gaan. We wonnen wat aan hoogte en kwamen uiteindelijk op een asfaltweg uit, die we links opgingen.

In deze omgeving vierden de Duitse en Britse troepen samen Kerstmis op 25 december 1914. Ze zochten elkaar op in niemandsland en deelden drank, tabak en eten en ze speelden zelfs voetbal. Toen we aldaar langs kwamen waren we getuige van een herbeleven van deze gebeurtenis, door tal van personen in uniform nagespeeld. We volgden de weg verder tot aan de drukke weg Mesen – Ploegsteert. Gezien inmiddels de duisternis begon in te treden, zagen we af van het verder volgen van de aangewezen route. Bijgevolg begaven we ons naar rechts op de drukke N365, de weg Mesen – Ploegsteert en volgden deze naar het centrum van Mesen. Net alvorens het eigenlijke centrum te bereiken, bezochten we nog even links van de weg het Vredespark en de Ierse Vredestoren. Weinige ogenblikken later arriveerden we opnieuw op de markt in Mesen, ondertussen reeds in het donker. We eindigden deze historische tocht na 31394 stappen en 23,545 km.”

322: Wachtebeke, Woensdag 17 december 2014, 7 km. (6554,215 km.)

“Hierna het relaas inzake onze belevenissen, tijdens wellicht de kortste wandeling die we ooit ondernamen. Immers, op een vrije dag tijdens de donkere maand december, kozen we een wandeling met start in het Provinciaal Domein Puyenbroeck te Wachtebeke. Deze wandeling van 7 km is beter gekend als de Siesmeers Wandelroute. We volgden dan ook het verloop van deze korte tocht aan de hand van een wandelbrochure, uitgegeven door Toerisme Oost-Vlaanderen. Aangezien we destijds woonachtig waren, niet ver van de startplaats, ondernamen we deze wandeling tijdens de namiddag. We konden voordien ons voertuig veilig achterlaten op Parking 1 ter hoogte van de hoofdingang van het domein. We gingen dan ook van start ter hoogte van het bezoekerscentrum aan de hoofdingang van het Provinciaal Domein Puyenbroeck. We gingen vrijwel dadelijk rechtsaf in de richting van de halte van het toeristisch treintje, om daar opnieuw rechts te wandelen, de Beukendreef in. Wat verder ging de Beukendreef over in de Lindendreef, om op het einde ervan links de Ijskelderdreef in te draaien. Een rechts gelegen vijver welke we konden waarnemen, maakte voorheen deel uit van het kasteelpark van het domein.

We gingen voorbij een zogeheten ijskelder, waarin vroeger het personeel van het kasteel stukken ijs uit de vijver bewaarde. Gekomen op het einde van de Ijskelderdreef, ging onze tocht verder naar links via de Zuidlededam. We stapten naast de Zuidlede, welke de natuurlijke grens vormt tussen het parkgedeelte en het bosgedeelte van het domein. Via een brugje staken we de Zuidlede over om vrijwel dadelijk links het onverharde pad in te gaan. Dit kronkelende paadje liet ons kennis maken met het Siesmeersbos en wat verder het Torregoedbos. Uiteindelijk draaide het pad naar rechts en verwijderde zich van de Zuidlede. We overschreden via een stenen brugje een kleine waterloop en draaiden nadien rechts het Torregoedbos in. Het smalle pad tussen de bomen liet ons wat verder arriveren ter hoogte van de Bosdamvijver. We stapten een tijdje langs de vijver, om zowat halverwege opnieuw het bos in te wandelen. Nog steeds het bospad bewandelend bereikten we aan de rand van het domein een asfaltweg.

We hadden ondertussen de Stermeersdreef bereikt, alwaar we rechtsaf stapten, in de richting van de hoofdingang. Via een brug staken we nogmaals de Zuidlede over en verlieten op die manier de Siesmeersen. Over de brug ging het via de rechts gelegen Zuidlededam en vervolgens de Olendsdam terug naar de ingang van het domein. Meteen het einde van een wel bijzonder korte namiddagwandeling.”

321: Rupelmonde, Zaterdag 13 december 2014, 14,876 km. (6547,215 km.)

“Een verslag inzake een wandeltocht met start en aankomst in Rupelmonde. Deze dagtocht wordt beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2, met als titel: ‘Langs bolle akkers op hoge dijken’. De totale wandelafstand bedraagt 22,4 km, doch kan worden ingekort tot 14,65 km. De voorziene startplaats bevindt zich ter hoogte van de kerk in Rupelmonde. Volgens de wandelgids zou tijdens het verloop van deze tocht een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR5A en de Streek-GR Reynaertland. Nadat we ons voertuig veilig hadden geparkeerd en na te hebben genoten van een broodje ter plaatse konden we even later van start gaan. Echter vooraf genoten we nog van een kopje koffie in café De Rupel. Onze wandeling ging uiteindelijk van start aan de kerk van Rupelmonde, nadat we de nodige foto’s hadden kunnen nemen van het beeld van de Jonge Mercator, het standbeeld van Mercator zelf en natuurlijk niet te vergeten, de kerk. De rood-witte markeringen van de GR5A in acht nemend, gingen we links van de kerk de Geraard de Cremestraat in, om die over een afstand van ongeveer 1,5 km te volgen. Gekomen ter hoogte van het derde kruispunt, sloegen we rechtsaf in de Blauwe Gaanweg. We konden er de aanwijzingen zien dat we ons bevonden op de 3K-route. Even verder, aan het pand met nr. 41, ging het naar links over een dolomietpad naast een brede sloot.

Zo arriveerden we aan de links gelegen vijver van het kasteel van Wissekerke. Net voorbij de kasteelvijver wandelden we linksaf richting centrum van Bazel. We volgden er toen de Groene Route Kruibeke. Net alvorens het kerkplein van Bazel te bereiken, dienden we rechtsaf te gaan in een lindendreef, waarlangs een gedeelte verliep van de Tibeert Route (49 km). Aan het einde van deze dreef troffen we een Sint-Petruskapelletje aan, om daar links de Kemphoekstraat in te gaan en zo de N419, de Bazelstraat te bereiken. We wandelden over zowat 300 naar rechts op de Bazelstraat tot op het kruispunt Houten Kruis. We hielden daar links aan, teneinde de Houtenkruisstraat links in te gaan. We volgden er een tijdje de Hoevenroute Kruibeke. De eerste splitsing gebood ons rechts de Boerenstraat in te gaan, welke we zouden volgen over ongeveer 2 km tot aan het T-kruispunt met de Molenberg. We namen er afscheid van de GR5A welke rechts de Molenberg volgde, wijzelf hielden het bij linksaf. Even later verlieten we de Molenberg om links de Pismolenstraat in te wandelen.

We betraden toen het valleigebied De Drie Beken, overschreden daar de Barbierbeek en kwamen aan ter hoogte van het kruispunt met de Kerkstraat. Daar bevond zich de boerderij Geelhof met een woonhuis uit 1641. Vermits we ondertussen hadden gepland om de kortere route te wandelen, gelet op de periode van het jaar, gingen we aldus de Kerkstraat naar links in. Twee kruispunten verder dienden we opnieuw links af te draaien, ditmaal in de Portugezenstraat. Deze straat dienden we over een afstand van ongeveer 3 km te volgen tot aan de Hoogstraat. De Hoogstraat naar rechts ingaand, verlieten we deze via de links gelegen Grensstraat. De Grensstraat ging over in de Hemelrijkstraat, om zodoende de Nieuwe Baan over te steken. Twee straten, deTemsestraat en de Kloosterstraat brachten ons uiteindelijk opnieuw aan de kerk van Rupelmonde op het Mercatorplein. Alvorens we richting thuishaven kozen, hielden we nog even halt in café Roots voor een laatste verfrissing.

We eindigden dan ook deze eerder korte winterwandeling na 19835 stappen en 14,876 km.”

320: Hollebeke, Dinsdag 11 november 2014, 17,069 km. (6532,339 km.)

“Hierna volgt het relaas van een wandeltocht met start en aankomst in Hollebeke. Deze tocht wordt beschreven in de Dagstappergids West-Vlaanderen 2, met als titel: ‘De Ieperboog in ’t groen’. De totale wandelafstand bedraagt 20,9 km, doch kan worden verkort tot 19,7 km. De voorziene startplaats bevindt zich ter hoogte van de kerk in Hollebeke. Tijdens het verloop van deze dagtocht zou een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR128. Na ter plaatse vooreerst nog even te hebben genoten van een broodje, konden we aan de wandeling beginnen. We gingen van start ter hoogte van het wandelknooppunt 8, behorende tot het Wandelnetwerk Ieperboog, om links Hollebeke-Dorp te verlaten. Ter hoogte van de Bierboomstraat konden we vrijwel dadelijk de Bierboom ontdekken. We stapten rechtdoor op het kruispunt met de Komenseweg, om na een bocht rechtsaf te gaan tussen de huizen, richting Oude Vaart. Via een metalen poortje kwamen we zo terecht op het traject van de GR5A Zuid, waarvan we de rood-witte tekens zouden volgen richting wandelknooppunt 14. Even verder verlieten we vrij vlug de Oude Vaart via een tweede poortje, om links te wandelen naar het wandelknooppunt 14 ter hoogte van de Komenseweg.

Daar ging het rechtsaf op het fietspad naar de ingang van het Provinciedomein De Palingbeek. We namen er afscheid van de rood-witte tekens van de GR5A Zuid, om aan de tweede ingang van het domein opnieuw de Komenseweg over te steken. We stapten de Kasteelhoekstraat in, waar we aan het wandelknooppunt 12 linksaf draaiden en het bos De Vierlingen ingingen. We kwamen op die manier in een brede bosdreef welke we rechts inwandelden, om er te kunnen genieten van de prachtige vijvers. Na wat heen en weer stappen door tal van dreven, bereikten we de volgende bezienswaardigheid, de Caterpillarkrater aan het wandelknooppunt 27. Volgens plaatselijke info, was deze krater het gevolg van een ontploffing op 07 juni 1917. Ter hoogte van de krater ging onze tocht verder naar rechts, ditmaal voorzien van de rood-witte tekens van de GR128. Voorbij een bank daalden we van de berm van de krater af en kwamen via een draaipoortje uit op een asfaltweg. We gingen rechtsaf om via de brug over de spoorlijn te geraken. We kwamen langs een gedenkteken ter ere van twee verzetslieden tijdens WO2, alsook een monument ter ere van de 14th Light Divison en verder ter ere van de Australian Tunnelling Company.

Door middel van een poortje kwamen we aan de herinneringsheuvel Hill 60 en het monument ter ere van de Queen Victoria Rifles. Via een tweede poortje bereikten we terug de openbare weg om die naar rechts te volgen. We bemerkten er de aanduidingen inzake de Vredesroute van 45 km. Gekomen aan het pand nr. 7 volgden we links een bospad om vervolgens de weg Zillebeke – Zandvoorde over te steken. Nogmaals doorheen een poortje betraden we een weide, alwaar we een gedeelte volgden van de Gasthuisbossen Wandelroute. Een poortje later ging het in een rechte brede dreef doorheen het Zwarte Leenbos. Twee poortjes lieten ons een betonweg kruisen ter hoogte van het wandelknooppunt 29, om even verder rechts het Groenenburgbos in te wandelen. We kwamen zo aan ter hoogte van het wandelknoopunt 30 om daar het traject van de GR128 te verlaten. We konden er langs het pad tal van zwammen bewonderen in diverse vormen en kleuren. In tegenstelling tot het parcours van de GR128, hielden we links aan om aan het eerste T-kruispunt rechtsaf te gaan. We troffen verder een asfaltweg aan die we links opgingen, passeerden het knooppunt 43, om aan het einde van de straat rechts de Pappotstraat in te gaan. Zowat 100 m verder aan de oprit van een woning, ging het naar links een grindpad op, richting Hill 62.

We zetten onze wandeling verder via de Canadalaan, alwaar we de bordjes bemerkten van de Ypres Salientroute. Zo kwamen we aan ter hoogte van het museum Sanctuary Wood, met bijhorend café. We hielden er dan ook een wandelpauze en konden in het café genieten van een kopje koffie en uiteraard een sanitaire stop. Na deze onderbreking zetten we onze tocht verder en kwamen aan het Sanctuary Wood Cemetery en tevens het gedenkteken ter ere van Keith Rae. Een bezoekje aan deze begraafplaats mocht natuurlijk niet ontbreken. We stapten verder voorbij wandelknooppunt 71 om in de volgende bocht, aan wandelknoopunt 72, rechts een smal pad in te gaan. We mochten opnieuw via enkele poortjes een weide oversteken om tenslotte de drukke Meenseweg te bereiken aan het wandelknooppunt 73. We weken er even af van de voorziene wandelroute, vermits even verder links we de ingang aantroffen van het Hooge Crater Cemetery. Aan de overzijde van de begraafplaats namen we nog even een pauze in het café van het Hooge Crater Museum. We konden er één en ander bekijken en enigszins aanvoelen wat de Eerste Wereldoorlog betekende in deze streek. Maar er restten ons nog heel wat af te leggen wandelkilometers, dus na een korte pauze konden we opnieuw op weg.

Het ging langsheen de drukke Meenseweg naar rechts op het fietspad, om zowat 250 m verder, een grindweg rechts in te slaan. Ter hoogte van een bocht verlieten we deze grindweg en stapten we het Hogebos in. We volgden daar de hoofddreef doorheen het bos tot aan het wandelknooppunt 74 aan de Pappotstraat. Daar stapten we de ’s Herenthagestraat in, nog steeds de GR128 volgend, tot aan het wandelknooppunt 40, alwaar we rechts kozen. We staken via een brugje een kleine beek over en gingen door het Passendaleveld tot aan een asfaltweg aan het wandelknooppunt 41. Hier aangekomen maakten we gebruik van een mogelijkheid tot verkorting van de wandelroute door de GR128 verder te volgen naar rechts. We dwarsten de Kranenburgstraat bij knooppunt 39 en nadien stapten we links het bos in aan het knooppunt 42. We staken wat verder de Vijfwegenstraat over hielden rechtdoor aan tot aan het wandelknooppunt 34. We stapten ook daar rechtdoor om dan een ruime bocht naar rechts te nemen, welke leidde naar het knooppunt 32. We verlieten er definitief de rood-witte tekens van de GR128.

Via enkele dreven en bijhorende richtingswijzigingen verlieten we stilaan het bos om via een veldweg de even verder gelegen drukke weg Zillebeke – Zandvoorde voor de tweede maal te bereiken. Over korte afstand wandelden we langsheen deze weg naar links, om dan aan de overzijde langs de rand van een bos verder te gaan. We stapten min of meer omheen de hoek van het bos om er even verder in te gaan. De route leidde ons naar het knooppunt 31 aan de Kasteelhoekstraat, welke we rechts ingingen tot aan de spoorlijn aan wandelknooppunt 11. Op dit punt aangekomen zagen we af van een bijkomende lus van vijf kilometer, doch kozen een andere route richting kerk van Hollebeke. We gingen dan ook de spoorweg over en stapten verder via de Kasteelhoekstraat tot aan de Komenseweg. Ter hoogte van het kruispunt sloegen we linksaf om wat verder opnieuw de kerk te bereiken van Hollebeke. We eindigden dan ook deze bijzondere wandeling na 22759 stappen en 17,069 km.”