321: Rupelmonde, Zaterdag 13 december 2014, 14,876 km. (6547,215 km.)

“Een verslag inzake een wandeltocht met start en aankomst in Rupelmonde. Deze dagtocht wordt beschreven in de Dagstappergids Oost-Vlaanderen 2, met als titel: ‘Langs bolle akkers op hoge dijken’. De totale wandelafstand bedraagt 22,4 km, doch kan worden ingekort tot 14,65 km. De voorziene startplaats bevindt zich ter hoogte van de kerk in Rupelmonde. Volgens de wandelgids zou tijdens het verloop van deze tocht een gedeelte worden gevolgd van het traject van de GR5A en de Streek-GR Reynaertland. Nadat we ons voertuig veilig hadden geparkeerd en na te hebben genoten van een broodje ter plaatse konden we even later van start gaan. Echter vooraf genoten we nog van een kopje koffie in café De Rupel. Onze wandeling ging uiteindelijk van start aan de kerk van Rupelmonde, nadat we de nodige foto’s hadden kunnen nemen van het beeld van de Jonge Mercator, het standbeeld van Mercator zelf en natuurlijk niet te vergeten, de kerk. De rood-witte markeringen van de GR5A in acht nemend, gingen we links van de kerk de Geraard de Cremestraat in, om die over een afstand van ongeveer 1,5 km te volgen. Gekomen ter hoogte van het derde kruispunt, sloegen we rechtsaf in de Blauwe Gaanweg. We konden er de aanwijzingen zien dat we ons bevonden op de 3K-route. Even verder, aan het pand met nr. 41, ging het naar links over een dolomietpad naast een brede sloot.

Zo arriveerden we aan de links gelegen vijver van het kasteel van Wissekerke. Net voorbij de kasteelvijver wandelden we linksaf richting centrum van Bazel. We volgden er toen de Groene Route Kruibeke. Net alvorens het kerkplein van Bazel te bereiken, dienden we rechtsaf te gaan in een lindendreef, waarlangs een gedeelte verliep van de Tibeert Route (49 km). Aan het einde van deze dreef troffen we een Sint-Petruskapelletje aan, om daar links de Kemphoekstraat in te gaan en zo de N419, de Bazelstraat te bereiken. We wandelden over zowat 300 naar rechts op de Bazelstraat tot op het kruispunt Houten Kruis. We hielden daar links aan, teneinde de Houtenkruisstraat links in te gaan. We volgden er een tijdje de Hoevenroute Kruibeke. De eerste splitsing gebood ons rechts de Boerenstraat in te gaan, welke we zouden volgen over ongeveer 2 km tot aan het T-kruispunt met de Molenberg. We namen er afscheid van de GR5A welke rechts de Molenberg volgde, wijzelf hielden het bij linksaf. Even later verlieten we de Molenberg om links de Pismolenstraat in te wandelen.

We betraden toen het valleigebied De Drie Beken, overschreden daar de Barbierbeek en kwamen aan ter hoogte van het kruispunt met de Kerkstraat. Daar bevond zich de boerderij Geelhof met een woonhuis uit 1641. Vermits we ondertussen hadden gepland om de kortere route te wandelen, gelet op de periode van het jaar, gingen we aldus de Kerkstraat naar links in. Twee kruispunten verder dienden we opnieuw links af te draaien, ditmaal in de Portugezenstraat. Deze straat dienden we over een afstand van ongeveer 3 km te volgen tot aan de Hoogstraat. De Hoogstraat naar rechts ingaand, verlieten we deze via de links gelegen Grensstraat. De Grensstraat ging over in de Hemelrijkstraat, om zodoende de Nieuwe Baan over te steken. Twee straten, deTemsestraat en de Kloosterstraat brachten ons uiteindelijk opnieuw aan de kerk van Rupelmonde op het Mercatorplein. Alvorens we richting thuishaven kozen, hielden we nog even halt in café Roots voor een laatste verfrissing.

We eindigden dan ook deze eerder korte winterwandeling na 19835 stappen en 14,876 km.”

283: Hemiksem, Zaterdag 05 oktober 2013, 24,1 km. (5690,579 km.)

“Een verhaal betreffende de bezienswaardigheden, alsook inzake onze belevenissen, tijdens een wandeltocht beschreven in de Dagstappergids Antwerpen 2, met start en aankomst te Hemiksem. Tijdens deze wandeling, over een lengte van 24,1 km, zouden we een gedeelte volgen van het traject van de GR5A en de GRE2. In de wandelgids werd de tocht voorzien van de volgende titel: ‘Schipper, mag ik overvaren?’ De startplaats was voorzien ter hoogte van de parking bij de aanlegsteiger van het Kallebeekveer te Hemiksem. Als alternatief vertrekpunt was er de kerk van Bazel. Het was dan ook deze plaats welke we verkozen als beginpunt van onze wandeltocht. Uiteraard na vooreerst te hebben genoten van een laat ontbijt. Onder een bewolkte hemel gingen we dan ook van start op het kerkplein van Bazel, om vrijwel onmiddellijk scherp links door de boogpoort te wandelen, van het domein van kasteel Wissekerke. Vervolgens kozen we rechts, om verder te stappen naast de links gelegen slotgracht van het kasteel. Even later verlieten we naar rechts het domein via een brug over de slotgracht. We kregen hier de eerste rood-witte routekens in zicht, vermits zich aldaar de splitsing bevond van de reeds vernoemde GR’s. We hielden rechtdoor aan om via de Verkortingsdijk te wandelen tot aan het Kallebeekveer, richting Hemiksem. Gelukkig hoefden we daar niet lang te wachten om de Schelde over te varen.

Eenmaal aan de overzijde van de Schelde, zetten we onze wandeltocht verder in Hemiksem, via de stijgende Kallebeekstraat. We staken de Antwerpse Steenweg over en stapten rechtdoor in de K. De Backerstraat. Na het dwarsen van de spoorweg, gingen we linksaf in de Lindelei, om daar, tegenover de Notelaarstraat rechts een steegje in te gaan. Korte tijd nadien ging het via een voetpad naar links, waar we achter tuintjes doorgingen. Op het einde van dit pad draaiden we rechtsaf in de Heiligstraat, om zowat 50 m verderop links te vevolgen op een tegelpaadje. Het einde van het tegelpad bereikt, wandelden we door een wijk om nadien de Groenehoekweg in te gaan. Het einde van deze straat bereikt, troffen we rechts een smalle asfaltweg aan en die volgden we tot aan het kasteel Hof van Hemiksem. Na enkele malen linksaf te zijn gegaan, kwamen we terecht in een lange lindendreef, waarbij we voorbij het kasteel Klaverblad gingen. Uiteindelijk arriveerden we aan de Sint-Bernardsesteenweg. Aan de overzijde van de steenweg stapten we verder in de Boedapeststraat. Vervolgens ging het naar links via de Parijslaan om die te verlaten via een tegelpad in een bocht naar rechts.

Gekomen in de Romestraat, welke we naar rechts volgden, verlieten we die ook even later via een tegelpad in een bocht van de straat. We dwarsten een grasplein in de richting van een groep bomen, passeerden het clublokaal van een boogschuttersvereniging en kwamen uit op een grindweg. Via een hekje rechts bereikten we een smal paadje dat ons bracht op de wandelweg omheen het water van het Fort van Hoboken. Over een afstand van ongeveer 1,2 km, ging onze wandeltocht omheen een gedeelte van het fort, om nadien het domein te verlaten tegenover Villa Marina. Daar gingen we via de Schansweg rechtsaf tot aan het Jaak Schram Plantsoen. Ondertussen hadden we onderweg een van de bunkers uit de Tweede Wereldoorlog kunnen bekijken. We vorderden verder richting Krijgsbaan om aan de overzijde het park in te gaan. Onze tocht doorheen het park, onder andere langs een vervallen theehuisje en een vijver en doorheen enkele bosjes, liet on uitkomen tegenover het rode kasteel Zorgvliet. Volgens lokale info was dit een van de hoven van plaisantie, die gebouwd werden als zomerhuis door de rijke Antwerpse burgers en edelen. Het werd in 1967 aangekocht door de gemeente Hoboken.

Even later verlieten we het domein via de grote toegangspoort en gingen rechtsaf in de Marneflaan. Onze wandeling verliep nadien via de Broydenborglaan en de Meerlenhoflaan, om alzo het domein Meerlenhof binnen te wandelen. We gingen links van het kasteel en verlieten nadien opnieuw het domein naar links, om de Grasmuslaan op te gaan. Vermits we zowat vertoefden in de woonkern van Hoboken, volgden nadien tal van straten, met name Goedetijdstraat, Eikenlei, Onderwijzersstraat, Kleine Heidestraat, Aartselaarstraat, Gandhilaan, Antwerpsestraat en Hof ter Heidelaan om tenslotte de Steynstraat te bereiken. Hier verlieten we de GRE2, waarvan we het traject reeds hadden gevolgd vanaf onze start in Bazel. We gingen nadien links in de Portugezenhoek, om via een tegelpad uit te komen in de Meetjeslandstraat. Via de Atlasstraat, de J. Pauwelslei en de Voorzorgstraat, kwamen we langs het rust- en verzorgingstehuis De Hoge Beuken. Kort daarna kwamen we aan ter hoogte van de spoorweg, welke we overstaken via een voetgangersbrug. Aan de overzijde stapten we via de parking van een bedrijf naar de ingang van het Natuurpuntreservaat De Hobokense Polder. In het reservaat volgden we vooreerst één van de bewegwijzerde wandelroutes, aangeduid door middel van rode markeringen.

We ontdekten even verder een oude spoorweg en stapten voorbij een oude toren, om via een poortje terecht te komen in een beschermde zone met grazers, onder andere pony’s en gallowayrunderen. Gekomen op een kruising in het reservaat, waar ook groene markeringen waren te zien, verlieten we de eerste wandelroute en gingen we rechtsaf. Na een tijdje door weideland te zijn gewandeld, verlieten we het reservaat via een ander poortje en bereikten we de oever van de Schelde. We begaven ons naar links via het jaagpad, om dit niet veel verder te verlaten en via een bolle kasseiweg, de Scheldedijkwegel, te wandelen langsheen het Polderbos. Een korte doortocht in het bos, werd vervolgens afgerond, toen we opnieuw terecht kwamen op de Scheldedijk. Zowat 1 km verder, kwamen we opnieuw terecht op de oude kasseiweg, waar we terug de groene markeringen aantroffen. Op het einde van de weg kwamen we aan de cafetaria van de Yachting Club Hoboken. We zetten onze wandeling verder langs de voormalige scheepswerven van Cockerill, om nadien doorheen de Maccabilaan en de Lenaart de Landrestraat te gaan in de richting van de Moretusbrug. Zowat 500 m verder arriveerden we aan de overzet van Hoboken naar Kruibeke.

Voor de tweede maal maakten we dus gebruik van het veer om de Schelde over te steken. Ook ditmaal hoefden we niet lang te wachten om de overkant van het water te bereiken. We verlieten het veer en gingen rechtdoor via de Scheldelei. Ter hoogte van het plaatsnaambord van Kruibeke, draaiden we naar links en gingen een dalend pad op, langs enkele volkstuintjes. Gekomen aan een kapel ter ere van O.-L.-Vrouw van Zeven Weeën, betraden we de rechts gelegen Kapelstraat en vorderden naar de Bazelstraat, om daar rechts het kerkplein van Kruibeke te bereiken. Hier konden we nog enkele foto’s nemen en vervolgens uitkijken naar een bus, richting beginpunt van onze wandeling, het kerkplein van Bazel. Alweer een mooie wandeling achter de rug.”

126: Steendorp, Woensdag 11 november 2009, 20,3 km. (2489,773 km.)

Deze tocht werd voorheen in de bekende wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Woensdag – Mercredi 11/11/2009, 9140 Steendorp (Oost-Vlaanderen) Wandel Mee Dag. Wandelclub Temse. Start: Polyvalente Zaal. Steendorp met steenbakkerij, dijken, polders en natuurgebied De Vuurkouter en verder het mooie van Rupelmonde.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond onze indrukken betreffende deze tocht neer, omstreeks 18:24 uur.

“Vandaag was er in Vlaanderen ‘Wandel Mee’ dag, dus hadden we een ruime keuze aan wandelingen, waaraan we konden deelnemen. Alleen al in het Marching-wandelboek, stonden er niet minder dan 22 wandelingen aangekondigd. Niet eenvoudig om er eentje uit te kiezen, vooral omdat het vandaag 11 november was, met een toch wel bijzondere betekenis. Onze keuze viel uiteindelijk op Steendorp en het moet gezegd, we hebben het ons niet beklaagd. Afspraak voor vandaag was de Vrije Basisschool Sint-Henricus te Steendorp (Temse). Aldaar werd een ‘Wandel Mee Dag’ georganiseerd door Wandelclub Temse. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 6 - 15 of 21 km. We kozen voor de langste afstand, in werkelijkheid 20,3 km. Toen we vertrokken, even voor negen uur, was het nog vrij rustig in dit kleine dorp. Het eerste gedeelte van de wandeling bedroeg slechts 3,1 km.

We verlieten de startplaats en gingen naar rechts, om aan het volgende kruispunt links af te draaien, direct weg van de bebouwde kom. We troffen aldaar een eerste aanduiding, dat we ons bevonden op de Oeverdam, waar meer bepaald Voetweg 10, richting Rupelmonde was gesitueerd. Deze Voetweg maakte deel uit van de Groene Halte Wandelroute, een traject dat we nog vaak in de loop van de dag zouden bewandelen. De voetweg was in feite een smalle kronkelende wegel, die zich een weg baande tussen de akkers en weilanden. Rechts van ons bemerkten we af en toe enkele lager gelegen watergebieden, waar vaak de bomen er middenin verder groeiden. De wegel leidde naar een verkaveling, waarna we enkele woonstraten dienden te verwerken. Even later bereikten we het voetbalstadion van KOFC Rupelmonde om even om de hoek een eerste controlepost te bereiken in de Mercatorschool te Rupelmonde (Kruibeke). Hier namen we alvast de tijd om even de warme chocomelk te proeven en een hapje te eten.

Het volgende stuk van het wandelparcours bedroeg 5,6 km en volgens diegenen die dat deel reeds achter de rug hadden, kwam er wel wat modder aan te pas. We lieten de school achter ons en wandelden in de richting van het centrum van Rupelmonde. Een splitsing even voor de kerk, maakte ons duidelijk dat we de eerste keer rechtdoor dienden te gaan. Later zouden we hier bij een tweede passage, linksaf gaan. Gekomen aan de kerk van Rupelmonde, konden we even aandacht schenken aan het standbeeld van Mercator. Aan de overzijde van de straat troffen we de coördinaten aan van deze plaats, uitgedrukt in graden en minuten. Ondertussen konden we reeds de Graventoren zien staan. We vervolgden onze weg, via de Kasteelstraat, naar omlaag en gingen langsheen deze toren. We volgden hierbij ondertussen een gedeelte van de GR5A en tezelfdertijd de Tibeert route voor fietsers (49 km).

Ter hoogte van de Graventoren troffen we enkele kunstwerken aan, met name de Reinaert Muur en het beeld van de Pelgrim & Torenwachter. Hier ging het links verder, in de richting van de oude Scheepswerf, waar nu enorme nieuwe flatgebouwen worden opgetrokken. Het ging nu via een dijk, waar we rechts zicht hadden op de Schelde. Overal om ons heen bevonden zich hoogspanningsmasten, welke enorm storend overkomen in deze oase van rust. De dijk kronkelde zich, tot we deze noodgedwongen dienden te verlaten, omwille van werken aldaar. Kranen en bulldozers stonden er stil bij op deze dag, doch het werk van hun armen en schoppen was duidelijk waarneembaar op het terrein. De wandeling ging via deze nieuw aangelegde kiezelpaden, waar dit zwaar vervoer zich door de natuur boorde. Modderige brede paden volgden we nu, doorheen deze enorme werf langsheen de waterloop. We gingen min of meer in een grote lus doorheen deze werf, tot we uiteindelijk opnieuw aankwamen ter hoogte van de oude scheepswerf.

Modderige schoenen en een besmeurde broek namen we er graag bij. Via enkele aanpalende straten ging het terug naar de Mercatorschool voor een tweede controle. Ondertussen waren we 8,7 km op weg. Voor deel drie van de tocht van vandaag (5,9 km), volgden we een stukje hetzelfde parcours als eerder op de dag, tot we aan de splitsing dit keer naar links dienden te gaan. We verlieten opnieuw de bebouwde kom van Rupelmonde, om enkele veldpaden te betreden. Vooreerst langsheen het voetbalterrein van de plaatselijke club, om wat verder de Tibeert Route te volgen, in de richting van de collectorwerkzaamheden. Na een stukje nieuw aangelegde openbare weg, volgde een gedeelte waar men volop doende was met het aanleggen van een nieuwe straat. Hier vonden we aanwijzingen van een fietsroute, de Groene Route en wat verder opnieuw de markeringen van een GR-pad. Op het einde van de werkzaamheden, sloegen we een links gelegen veldweg in en vonden daar opnieuw de Groene Halte Wandelroute.

Vanaf nu ging het bijna rechtdoor in de richting van Bazel, waarbij we in hoofdzaak onverharde wegen volgden, geruime tijd evenwijdig aan de ernaast gelegen hoogspanningslijnen. In deze open vlakte voelde de wind enigszins onaangenaam en soms voelden we een druppel regen. Gelukkig hielden we het droog en konden via enkele smalle asfaltwegen tussen de boerderijen stappen richting Steendorp. Even voor de grens met die gemeente echter, ging het haaks naar rechts, waar we even later aankwamen op de boerderij van Michel Oste te Bazel. Hier werd in de nieuw gebouwde garage van de woning, halt gehouden om de inwendige mens aan te sterken. De boerderij leek deels op een werf, deels op een boerderij, maar ook wel op een machinepark, annex houtzagerij. Nu ja, alles kan blijkbaar op een dag als vandaag. Het was wel even wachten, alvorens we een zitplaats konden bemachtigen, maar geduld wordt vaak beloond.

Het slotgedeelte van de tocht, verliep over een afstand van 5,7 km. We verlieten het erf via de achterzijde en kregen daar nogmaals een eindje modder te verwerken. We kwamen vervolgens op een aardeweg terecht en bevonden ons alweer op de Groene Halte Wandelroute. In de verte bemerkten we, tot onze verbazing, iets dat gelijkenis vertoonde met een fort. Naarmate we dichter kwamen was het bouwwerk duidelijk waar te nemen. Het betrof hier het fort van Bazel, dat deel uitmaakt van de vroeger aangelegde fortengordel. Ter hoogte van dit fort, sloegen we een links gelegen wegel in, genaamd Wegel 69, welke ons omheen het fort liet verder wandelen. Over een geruime afstand liep deze wegel tussen de velden door, tot we uiteindelijk de grens bereikten tussen Temse en Steendorp. Hier op de scheiding van deze gemeenten, ging het naar links, om wat verder uit te komen ter hoogte van het natuurgebied van het fort Steendorp. Hier volgden we vervolgens een eindje de wandelroute van 4 km, die omheen dit fort, in trapezium vorm, is aangelegd.

We konden dit fort, in de diepte gelegen, vanuit alle hoeken en kanten bekijken, terwijl het wandelparcours er omheen liep. Tal van informatieborden, gaven meer uitleg over de bouw, de ligging en het gebruik van dit militaire bouwwerk. Aan de andere kant van het fort, betraden we een ernaast gelegen natuurgebied, voorzien van de typische klaphekkens. Vandaar kregen we een zicht op de voormalige steenfabrieken die ooit welvaart brachten over deze streek. Nu ligt het geheel er verwaarloosd en verweesd bij. Een klein stukje bosgebied, waar af en toe stevig werd gedaald en geklommen, vormde een waardige afsluiter voor deze wandeling op 11 november. Terug in de startzaal konden we enigszins voldaan terugblikken op een afwisselende tocht, waarbij we toch het gevoel hadden, dat ook ‘Den Grooten Oorlog’ niet echt veraf was geweest vandaag. Onderweg hadden we bloemen zien neerleggen aan de monumenten, ter ere van de gesneuvelden. Bovendien waren we verrast door de aanwezigheid van de forten langsheen het parcours van de wandeling.

Misschien één klein minpuntje vandaag dan toch, jammer dat deze tocht niet naar waarde werd aangekondigd in het wandelboek. Toen we omstreeks 14 uur huiswaarts gingen, konden we bemerken dat toch 665 wandelaars eveneens waarschijnlijk voldaan huiswaarts keerden. Het konden er meer geweest zijn. We hebben vandaag kunnen proeven van de sfeer van de Eerste Wereldoorlog.”

Tot slot volgt zoals gewoonlijk een blik in onze respectievelijke wandelboekjes, teneinde na te lezen, welke eerste indrukken bleven nawerken. ‘K: Toffe wandeling. Steendorp, Kruibeke, Temse en Bazel. Rupelmonde. Verrassend fort van Bazel en Steendorp. Mooie natuur! Best modderig soms. J: Tocht vanuit Steendorp naar Rupelmonde. Door velden en akkers naar Bazel. Op de terugweg langsheen de forten van Bazel en Steendorp. Mooie wandeling naar aanleiding van de 11-november viering. Tevens Vlaanderen wandelt dag.’