530: Berchem, Zaterdag 18 Juli 2020, 17,317 km. (10.483,738 km.)

“Een wandeling beschreven in de wandelgids ‘Treinstapper 2’, met start aan het station van Berchem en aankomst te Hoboken. Vooraf maakten we vanzelfsprekend de verplaatsing via het openbaar vervoer naar het station van Berchem. Na een hapje alvorens de wandeling aan te vatten, konden we even later omstreeks 10:30 uur op weg voor een tocht tussen twee nmbs stations. We verlieten het stationsgebouw en staken het Burgemeester E. Ryckaertsplein over, waarna we ons begaven in de Uitbreidingstraat. In volle stadscentrum en naast de Binnensingel, konden we nadien linksaf via de Velodroomstraat. Deze kasseiweg bewandelden we tot aan de eerste straat links, de Generaal Capiaumontstraat, waar we de eerste wit-rode tekens konden waarnemen van de Streek-GR Antwerpen. We kwamen terecht op een rotonde, om er de Cogels-Osylei te kruisen. Hier bevonden we ons in de wijk Zurenborg, gebouwd omstreeks 1900 voor rijke burgers. We konden er vier statige huizengroepen bekijken, beter gekend als de Witte Paleizekes. Voorheen woonden er voornamelijk hoge militairen. Aan de overzijde van de rotonde begaven we ons in de Generaal Van Merlenstraat, gevolgd door de eerste straat rechts, de Waterloostraat. Tussen nog altijd statige herenhuizen, stapten we door de Waterloostraat en nadien linksaf verder in de Transvaalstraat. Op het einde van de straat, ging het rechts onder de spoorweg door, om aan de andere kant van de tunnel links de Stanleystraat in te draaien, welke overging in de Boomgaardstraat en nadien de Posthoflei. We gingen voorbij de achterzijde van het nmbs station om dan de Singel over te steken.

Aan de overzijde van de Singel, konden we gelukkig even afscheid nemen van de bebouwing en het drukke verkeer, om via een smal wandelpad, het Wolvenbergpad, het natuurreservaat Wolvenberg in te gaan. Een bosrijke oase tussen de Singel en de Ring. Het wandelpad leidde naar een eerste Y-splitsing, waar we links hielden en vrij vlug een beklimming kregen te verwerken. Na deze korte klim draaiden we naar rechts en daalden even verder af via een reeks trappen. We gingen nog even rechtdoor tot aan de trappen van de fiets- en wandelbrug, de zogenaamde Berchembrug over de spoorweg en de Antwerpse Ring. We wandelden de brug op naar links, om aan de overzijde via een krul af te dalen en aan te komen in het Brilschanspark. Beneden aan de trappen kozen we tweemaal kort na elkaar de richting linksaf en bereikten een klein speelpleintje. We namen er dan ook van de gelegenheid gebruik even een korte wandel- en eetpauze te nemen omstreeks 11:30 uur. Na deze wandelonderbreking namen we aan het speelpleintje het middenste pad dat omhoog leidde en nadien afdaalde tot aan de gracht Brilschans. Voorbij de gracht kozen we rechtsaf, doch verlieten het park niet, maar gingen via een lange rechtse bocht, het Ringfietspad verder tot aan de verkeerslichten aan de N1, de Grote Steenweg. We kruisten de Grote Steenweg en aansluitend de N173, de Elisabethlaan, om daar een wandelpaadje op te gaan dat dwars door het Leeuwerikpark ging. Aan het einde van het parkje kwamen we uit in de Coremansstraat, welke na de bocht overging in de Floraliënlaan. Net vóór het eerste kruispunt kozen we een fietspad naar rechts, om via dit pad over de E19 te wandelen en vervolgens via een brede dreef, tevens Floraliënlaan, het Nachtegalenpark binnen te gaan.

Dit park bestaat eigenlijk uit drie delen: het park Den Brandt, met openluchtmuseum Middelheim en het domein Vogelzang. Na zowat 500 m de brede dreef te hebben gevolgd draaiden we rechtsaf naar een grote speeltuin, en direct linksaf op een pad onder de bomen tot aan het café-restaurant Melkerij. Daar hielden we even halt om op het zonnige, maar erg drukke terras even te genieten van een kopje koffie, omstreeks even voorbij het middaguur. Nadien zetten we onze tocht verder schuin links vóór de Melkerij, staken de beek over, om dadelijk er voorbij rechts te houden. We stapten voorbij het monument ter ere van het 7^de Linie en gingen verder rechtdoor tot aan de brasserie Dikke Mee, in de Vogelzanglaan. We draaiden linksaf en verlieten het park via het fietspad dat eindigde op de Gerard le Grellelaan. Rechtsaf konden we via de brug over de A12 wandelen, om er halverwege de brug aan de overkant links een wandelpad te volgen langs de rand van een sportveld. Net vóór een joggingpiste sloegen we rechtsaf en volgden het verloop ervan naar links tot aan de verkeerslichten. We kruisten er achtereenvolgens de Vogelzanglaan en de Jan van Rijswijcklaan, om aan de overzijde verder te stappen via de Beschavingstraat. We kwamen op die manier terecht in de Tentoonstellingswijk, gebouwd naar aanleiding van de wereldtentoonstelling van 1930, toen simultaan met Luik. Op het einde van de straat ging het rechtsaf op een brede kasseiweg, de Eric Sasselaan. Zowat 100 m verder ging het linksaf via een brug over de vestinggracht.

Aan de overzijde van de brug ging het opnieuw links en kort erna rechtsaf, om door middel van enkele trappen af te dalen. We bevonden ons daar in het Mastvestpark. We volgden de oever van de gracht tot voorbij de tweede brug. Via een grasberm stegen we naar een hoger gelegen fietspad en draaiden af naar links tot aan de Floris Primsstraat, die we rechtdoor ingingen. In de bocht hielden we de richting rechtdoor aan voorbij drie hoge flatgebouwen. We bereikten even later de brug over de A112, die we links overgingen, om voorbij het volgende kruispunt links het voetpad te volgen en dan rechts het Kielpark in te wandelen. We konden er vrijwel dadelijk één van de talrijke zitbanken aantreffen om er omstreeks 13:30 uur even te genieten van een broodje en een drankje. Een wandel- en eetpauze later volgden we een wandelpad doorheen het park, om tenslotte het park te verlaten via de N148, de Sint-Bernardsesteenweg, ter hoogte van de Sint-Catharinakerk, een opvallend beeld van een zonnende dame verkreeg even onze aandacht. We staken de N148 over en weken even van de geplande route af, om even naar links te genieten van een glas cola in café Trapke Op, net toen de kerkklokken 14 uur aangaven. Nadien keerden we even op onze stappen terug, om net vóór de kerk links een wandelpad te volgen. Voorbij de kerk sloegen we links de Piet Verhaertstraat in, om zo te beginnen aan een tocht door Hobokense woonzones. Op het einde ter hoogte van een T-kruispunt kozen we rechtsaf via de Rik Schaefelsstraat, om dan de vierde straat links in te gaan, de Aloïs de Laetstraat die doodliep op een buurtparkje, waar we een buigend pad naar links bewandelden tot aan een flatgebouw.

We sloegen rechts de Frans Hensstraat in, welke overging in de Max Elskampstraat. Gekomen aan de speeltuin Max Elskampstraat, kozen we rechts de Van Peenestraat, gevolgd door linksaf in de Maurits Sabbelaan, welke overging in de Hendriklei, die we volgden tot de nabij gelegen verkeerslichten. We begaven ons rechtsaf op de Weerstandlaan, om die over zowat 500 m te volgen tot we links de Krugerstraat konden indraaien. Even voorbij de kerk Heilig Hart, kozen we een smal pad tussen twee huizen, dat veranderde in het Louis Mastplein. Op het einde gingen we rechts een smal voetpad op dat uitmondde op het Drossaardplein, een kleine woonwijk, waarvan de naam overging in de Genachtenstraat. Vervolgens gingen we rechts de Hobeuchemstraat door, om er de Steynstraat te kruisen en aan de overzijde de Montessoristraat verder te volgen. Op het volgende kruispunt ging het links in de Hagelandstraat, om dan een pad rechts op te gaan achter een plantsoen. We kwamen zo terecht op een nieuw aangelegd pleintje ter hoogte van de Lage Weg. We namen van de gelegenheid gebruik er even een picknick te houden omstreeks 15:00 uur. Nadien gingen we aan de overzijde van de Lage Weg de Atlasstraat in tot op het einde, om er links de Jules Pauwelsstraat in te slaan. Nadien draaiden we de eerste straat rechts in, de Voorzorgstraat, welke doodliep ter hoogte van de spoorweg. Via een voetgangersbrug staken we de spoorweg over en konden eindelijk afscheid nemen van kilometers wandelen doorheen de bebouwing van Hoboken.

Aan de overzijde van de weg, de Schoeilaan, ging het even naar rechts, om voorbij het bedrijf linksaf de Hobokense Polder in te wandelen. Een breed grindpad leidde naar een eerste splitsing, waar we het tweede linkse pad kozen, gevolgd door het rechtse pad even verder. We kwamen voorbij de Kijkwand De Roerdomp, om er even het waterwild te kunnen bekijken. Tussen het hoog opgeschoten riet stapten we verder rechtdoor, waarna het pad veranderde in een vlonderpad. We gingen door een tweetal wandelpoortjes, om aan het derde poortje rechtsaf te gaan en uit te komen op een open grasland. We konden er even verpozen op een zitbank in het zonnetje. Aan het grasland kozen we andermaal rechtsaf op zowat 100 m verder, na een laatste wandelpoortje het natuurgebied te verlaten en aan te komen op de Scheldedijk. We gingen zowat haaks linksaf op het jaagpad langs de Schelde. Ongeveer 800 m verder verlieten we de Scheldedijk naar links een bospad op, welke overging in een kasseiwegje en uitkwam op de Scheldedijkwegel. We volgden die naar rechts, wandelden een brugje over en gingen vervolgens linksaf tot aan de Restringenlaan, die we rechts insloegen. Doorheen deze nieuwe verkaveling wandelden we steeds rechtdoor en negeerden alle zijstraten. Deze laan eindigde ter hoogte van een pleintje, waar we even halt hielden voor het degusteren van een Dame Blanche in Brasserie De Schorren, ondertussen de klok van 16:40 uur nabij.

Na deze lekkerij begaven we ons stilaan op weg naar het nmbs station van Hoboken-Polder. We staken het pleintje over en wandelden via een zigzaggend voetpad verder door de woonwijk tot aan een basketplein. Daar gingen we links langs een speelweide en uiteindelijk kwamen we uit op de Schroeilaan, met aan de overzijde van de weg het station van Hoboken-Polder. We eindigden dan ook deze minder aantrekkelijke wandeling omstreeks 17:20 uur en konden zowat 12’ later de trein op richting Mechelen. Deze zonnige dag was toch goed voor het plaatsen van 22.786 stappen vanuit Berchem tot aan het perron van Hoboken-Polder.”

529: Lierde, Zaterdag 24 oktober 2020, 21,95 km. (10.466,421 km.)

“Het relaas inzake een wandeltocht, beschreven in de wandelgids ‘Treinstapper 2’, met andere woorden een tocht tussen de nmbs stations van Lierde en Munkzwalm. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via het openbaar vervoer, konden we omstreeks 10:00 uur de wandeling aanvangen ter hoogte van het station van Lierde, onder een bewolkte hemel. We verlieten de parking aan het station, om er dadelijk rechts de N8, de Steenweg op te gaan. Naast de openbare weg staat het standbeeld van ‘De Pendelaar uit Lierde vroeger’. Een beeld dat verwijst naar de vroegere Lierdenaars welke pendelden naar de koolmijnen en staalfabrieken in Wallonië. Een paar honderd meters verder kozen we rechtsaf via de Neerstraat, waar een eerste beklimming wachtte. Op het einde van de straat, gekomen aan een rotonde, draaiden we linksaf Caudenberg in. We bemerkten er de geel-rode markeringen van de Streek-GR Vlaamse Ardennen. Nog altijd wonnen we verder aan hoogte, stilaan voorbij de laatste woningen en langs velden rechts van de weg. We negeerden alle zijstraten en kozen op de Y-splitsing met Eikenmolen, de richting rechtdoor. Op het hoogste punt van de weg en tevens van Lierde (92 m), gekomen op een T-kruispunt, draaiden we haaks rechtsaf via Eikenmolen, om er voorbij de B&B Eyckenmolen te gaan. Net er voorbij begaven we ons linksaf op een smal asfaltwegje, later een aardeweg, die verliep tussen de akkers en via een lange bocht naar rechts, uitmondde op de Bontestraat.

Op deze betonbaan gingen we zowat 200 m naar links, om nadien rechts de smalle asfaltweg Assensveld op te gaan. In de eerste bocht naar links, verlieten we de weg en stapten verder rechtdoor op een grasweg langs de rand van het Kloosterbos van Sint-Maria-Oudenhove. We passeerden een oude waterpomp en volgden de hoofdweg doorheen het bos, om nadien naar links af te draaien en tenslotte het bos te verlaten, opnieuw aan Assensveld. We begaven ons op het smalle asfaltwegje een 100-tal m naar rechts, om er terug het Kloosterbos in te wandelen. We troffen er een omgevallen boom aan, de ideale plek om er omstreeks 11:00 uur even te genieten van een wandel- en eetpauze. Even later stapten we op het dalende bospad tot op een splitsing, om er links verder te dalen en uiteindelijk aan een hoeve opnieuw vaste voet te verkrijgen op Heyveld. We begaven ons rechtsaf op het smalle wegje tussen de velden en gingen voorbij een mooi kapelletje links van de weg. Het kronkelend en golvend wegje leidde voorbij de Kloosterbosstraat, waar de weg overging in Elverenberg, ondertussen deel uitmakend van Brakel. We gingen via Elverenberg tot aan de eerste zijstraat, de Vossenholstraat, om net er voorbij links een dalende veldweg te kiezen. Het pad ging tussen twee weiden door, gevolgd door een klein stukje bos, om even later via een houten brug de Zwalmbeek over te steken.

Aan de overzijde van de beek ging de wandeling over een lang vlonderpad, over het drassig land van het natuurreservaat Het Jansveld. Het aansluitend wandelpad verder bewandelend bereikten we opnieuw de openbare weg, de Zwalmbeekweg. We sloegen de weg rechts in en wandelden voorbij een paardenrenbaan, om uit te komen op de kruising met een dwars gelegen fiets-en wandelpad, het Mijnwerkerspad. We stapten aan de wandelboom naar rechts het smalle verkeersluwe wandel- en fietspad op en hadden oog voor de wit-rode tekens van de GR122. Even verder zagen we links op de Molenberg de vroegere Brouwershoeve. Op het einde gekomen van het Mijnwerkerspad, kwamen we aan het kruispunt met de N462, de Kasteeldreef, die we naar rechts opdraaiden, tot aan de brug over de Zwalmbeek. Hier zouden we links een veldweg dienen op te gaan, doch we weken even af van de route. Even verder op de Kasteeldreef bevond zich rechts van de weg het Kasteel van Lilare en het Sint-Franciscus Instituut. We wandelden even verder op de Kasteeldreef en gingen toen rechtsaf tot aan de toegangspoort van het kasteel. Na het nemen van enkele foto’s, keerden we op onze stappen terug tot aan de brug over de Zwalmbeek. Net vóór de brug gingen we dan rechtsaf een veldweg op, naast de Zwalmbeek.

Aan een bosje aangekomen, stapten we langs de bosrand omhoog. De aardeweg veranderde even verder in een kasseiweg en uiteindelijk in een verharde weg, het Rozenhoekje. Op dit dalende asfaltwegje, sloegen we net vóór het huis nr. 2 linksaf op een smal pad tussen afsluitingen, om op het einde van het pad nogmaals links de kiezen, verder langs de afsluiting van de weide. Tussen uitgestrekte weiden leidde het pad tenslotte naar huizen en achtertuintjes, om via een tegelpad tussen twee woningen, de openbare weg te betreden, de Berendries. We daalden af naar links, om op het eerste kruispunt opnieuw links te kiezen, eveneens Berendries. Ter hoogte van het huis nr. 34 verlieten we naar links de weg op een smal wandelpad, om verder af te dalen langs tuintjes en weiden tot op de Rozenhoek, waar we de asfaltweg rechtdoor opgingen. Na een lange bocht kwamen we opnieuw op het kruispunt met Berendries, om er linksaf te gaan, tot net vóór de brug over de Zwalmbeek. We gingen rechtsaf een brede veldweg op langs de oever van de Zwalmbeek. Wat verder, gekomen aan een kruispunt van wandelwegen, knooppunt 45, begaven we ons rechtsaf op een vlonderpad, om op het einde linksaf te draaien. We hielden er even halt op het einde van het vlonderpad om even te denken aan de inwendige mens omstreeks de klok van 13:25 uur. Nadien verlieten we het bos en volgden rechts de bosrand, om opnieuw aan hoogte te winnen. Na een eindje stappen ging het grindpad over in asfalt en kwamen we op de Boterhoek uit. Op het nabije kruispunt ging het vervolgens linksaf, eveneens via Boterhoek.

Aan het wandelknooppunt 47, verlieten we de weg naar rechts op een dalende veldweg, om nadien langs prikkeldraad tussen een bos en een weide opnieuw te klimmen. Aan het volgende wandelknooppunt 48, kozen we linksaf en klommen verder tot we een smalle asfaltweg konden betreden, Klappaardlos. Deze vrij korte weg leidde naar een bredere betonbaan, Langendries, die we links opgingen. Tussen akkers en weiland volgden we deze weg tot aan de GR-wandelboom. Het café op dit kruispunt, ‘In de Zavelput’ bleek dicht. Net naast het café begaven we ons op een stijgende veldweg, nog steeds de GR122 verder bewandelend. We kwamen tenslotte uit aan de dwars gelegen Kortendries, welke we dienden te kruisen. We konden er echter even verpozen op een zitbank aan een nieuw opgericht kruisbeeld, met zicht op het lager gelegen landschap. We volgden dan aan de overzijde van Kortendries verder de stijgende veldweg, tot aan een Y-splitsing, waar we het smalste pad opgingen schuin links. Via dit smalle wandelpad daalden we af naar Sint-Goriks-Oudenhove, om er de openbare weg te betreden, de Sint-Goriksstraat, die we links volgden tot aan de Sint-Gaugericuskerk. Ook hier alweer bleek alle horeca te zijn gesloten. We stapten rechtdoor op het Kruiswaterplein links van de kerk, tot aan het huis nr. 5, om daar links een smalle wegel op te gaan. We kruisten de Smisstraat en volgden het pad verder dat tenslotte naar links draaide en uitmondde in de Slijpstraat. We begaven ons rechtsaf op de Slijpstraat.

We wandelden voorbij het links gelegen Steenland en nadien voorbij de rechts gesitueerde Molenhoek, om na ongeveer 1,5 km een picknickplaats te bereiken aan het links gelegen Mijnwerkerspad. We hielden er dan ook omstreeks 15:20 uur even een wat langere rust- en eetpauze. Na deze wandelonderbreking ging het verder op de ditmaal kronkelende Slijpstraat tot aan de Bostmolenstraat, waar we even van het parcours afweken. We gingen even links de Bostmolenstraat in tot aan de eigenlijke Bostmolen. Na het nemen van enkele foto’s ging het nog even via de Slijpstraat verder tot op het kruispunt met de Zottegemsesteenweg, de N454. We draaiden deze steenweg op naar rechts, om nadien de spoorweg over te gaan, tot aan de iets verder geleden Sint-Jozefkapel. Net er voorbij gingen we links een smal pad op dat 50 m verder uitmondde in Kleite. Net voorbij het laatste huis, ging het via een smal pad rechts al klimmend naar de hoger gelegen Kluisstraat, die we links opgingen. We passeerden de Stedelijke Begraafplaats van Zottegem en volgden op het einde de Knutsegemstraat zowat rechtdoor, vermits de linkertak, een veldweg, min of meer onbegaanbaar was omwille van de modder.

Deze smalle kronkelende weg leidde naar het kruispunt met de Paddestraat, een smalle kasseiweg, alwaar we linksaf stapten en de weg volgden tot aan de brug over de Zwalm. Net over de brug begaven we ons rechtsaf op een aardeweg, welke het verloop volgde van de waterloop. Net voorbij een zuiveringsstation eindigde het pad op de openbare weg, Bruggenhoek. We gingen rechtsaf de brug over de Zwalm over en onmiddellijk linksaf op een pad langs de andere oever van de Zwalm. Dit smalle pad leidde tenslotte tot aan de gekende Zwalmmolen aan de Rekegemstraat. Nu gingen we links de brug over, om net er voorbij aan een picknickplaats, rechtsaf verder te wandelen op het Molenpad. We gingen de Vredeskapel voorbij en arriveerden op die manier aan de N415, de Zuidlaan, ondertussen op het grondgebied van Munkzwalm. We gingen de Zuidlaan op naar links en verlieten zo het traject van de GR122. Net voorbij de Sint-Mattheuskerk, ging het rechtsaf in de Decoenestraat, om na 100 m links een fiets- en wandelpad op te gaan dat leidde naar het station van Munkzwalm. Daar aangekomen om 17:40 uur konden we mits een kleine sprint nog net de stilstaande trein halen en beginnen aan de terugreis richting Mechelen. Met dank aan de treinbegeleider die even de trein liet wachten.”

449: Wespelaar, Zaterdag 16 mei 2020, 20,798 km. (9099,93 km.)

“Nog steeds min of meer geplaagd door Corona, besloten we een wandeling te doen, waarvan we het traject online hadden gevonden, met name de Treinstapper Wespelaar – Leuven. We maakten dan ook vooraf de verplaatsing per bus en trein naar het station van Wespelaar-Tildonk. Op deze vrij zonnige ochtend konden we eenmaal ter plaatse omstreeks 10:15 uur aan de wandeltocht beginnen. Het eerste stukje wandelweg van 4,3 km zou ons brengen tot aan de kerk van Wakkerzeel. We verlieten bijgevolg de treinhalte in Wespelaar-Tildonk om er de Dijkstraat in te gaan, die we over zowat 500 m zouden volgen. Vrijwel meteen bevonden we ons op het traject van de GR128. Wat verder ging de Dijkstraat over in de Wespelaarsesteenweg. Gelukkig konden we net voorbij het huis nr. 101 deze drukke weg naar rechts verlaten, om er het Haachts Broek te betreden. Ter hoogte van een eerste splitsing hielden we rechts aan en 100 m verder nogmaals. We konden er een gedeelte volgen van een lokale wandeling van natuurpunt. We staken een brugje over om nadien links zowat 600 m verder te wandelen tot we links een grindweg aantroffen. We staken nogmaals een brug over om even later aan een driesprong de rechtse zandweg op te gaan. Op het einde bereikten we opnieuw de openbare weg, met name de Wijgmaalsesteenweg.

We kruisten de weg om aan de overzijde de Martelarenlaan in te gaan, naast een driehoekig pleintje rechts van ons. We bemerkten er de geel-rode markeringen van de Streek-GR Dijleland en stapten verder in de Martelarenlaan tot aan de kerk Sint Hubertus van Wakkerzeel. Net alvorens de kerk te bereiken konden we rechts even pauzeren in de Pastorietuin welke vrij te betreden was. We genoten er dan ook omstreeks 11:20 uur van een broodje en een drankje. Genietend van het zalige lenteweer, konden we er even in de schaduw van de bomen wat tot rust komen. Na deze wandelpauze konden we het volgende gedeelte van de tocht aanvangen over een afstand van 2,8 km tot aan de molen van Rotselaar. Voorbij de kerk begaven we ons naar links in de Pastoriestraat, welke een bocht later veranderde in Dijlekant. Na deze kronkelende weg zowat 800 m te hebben gevolgd, ging het de eerste weg rechts in. Gekomen aan een driesprong met de Achterheidestraat, hielden we rechts aan en vrijwel dadelijk daarna opnieuw rechts in de Kapoenstraat, een veldweg. Geruime tijd wandelden we nu tussen de akkers door, in de richting van een boszone verderop. Toen we een volgende splitsing aantroffen, kozen we de linkertak, de Strijdersstraat, een lijnrechte veldweg welke ons liet uitkomen ter hoogte van de druk bereden Vijfde Liniestraat.

We bevonden er ons op een knooppunt van het wandelnetwerk Demer en Dijle en konden aan de overzijde van de weg een picknicktafel aantreffen. Het was inmiddels even voorbij de klok van 12:00 uur, tijd om er in alle rust te genieten van een verfrissend drankje. We zetten onze wandeling naar links verder via de Vijfde Liniestraat en passeerden er het monument ter ere van de gesneuvelden tijdens de Slag bij de Molen in Rotselaar. We hielden er dan ook even halt om te denken aan de vreselijke gevolgen van het oorlogsgebeuren tijdens WOI. Een volgend stukje wandelweg zou ons leiden van deze plaats tot aan de kerk van Wilsele-Putkapel, of met andere woorden 3,3 km dichter bij het einddoel. De Vijfde Liniestraat bracht ons tenslotte tot aan de molen van Rotselaar aan de Dijle. Net voorbij deze molen draaiden we rechtsaf de Molenstraat in. Even verder, zowat ter hoogte van een eerste meander in de Dijle, troffen we een zitbank aan op het gras, alwaar we gebruik maakten er even een hapje te nuttigen omstreeks 12:35 uur. We genoten dan ook van een broodje met schitterend zicht op de Dijle, gekleurd door ontelbare paardebloemen in de berm. Na ongeveer 1,4 km de Molenstraat te hebben bewandeld, bereikten we een pleintje, waar we rechts hielden en de Kwellenbergstraat ingingen, om er zo de oever van de Dijle te vinden.

We konden niet anders dan er het jaagpad naar links volgen, via de Hamelbroekweg. Na min of meer 1 km het jaagpad langs de Dijle te hebben gevolgd, begaven we ons via een veldweg naar links om de Dijle te verlaten. Een drietal bochten verder kwamen we terecht in de Durastraat, die we rechtdoor volgden tot aan de Oude Aarschotsesteenweg, om er linksaf te draaien. Een kruispunt verder hielden we rechts en begaven ons in de Schotelveldstraat, welke straat we bewandelden tot aan de N19, de Aarschotsesteenweg in het centrum van Wilsele-Putkapel. Vanaf hier dienden we vervolgens 5,3 km te overbruggen tot aan de Kesselberg. We gingen over korte afstand naar rechts op de Aarschotsesteenweg om er dan links de Bosstraat in te gaan. Bij het naderen van de spoorweg, begaven we ons via een tunnel onder de spoorweg door en begaven ons aan de andere kant naar rechts in de De Roestestraat. Op het einde gingen we nadien linksaf in de Puttebroekstraat, welke verder overging in de Daalputstraat. We staken de E314 over om nog steeds de Daalputstraat verder te bewandelen. Na een haakse bocht naar rechts en ongeveer 1,3 km verder, kruisten we Langeveld en in de nabijheid ter hoogte van een houtzagerij, de Leuvensebaan. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder in de Kaeystraat. Dadelijk begonnen we aan hoogte te winnen.

Gekomen aan de rand van het bos, kozen we een stijgend bospad rechts dat leidde naar een GR-wandelboom, waar we het gezelschap verkregen van de Streek-GR Hageland. Aan de wandelboom ging het rechtsaf op een bospad dat uitmondde op Honkelberg. Een driesprong later ging het links via Zounk, waar ons een stevige klim wachtte. Eenmaal boven geraakt betraden we opnieuw de openbare weg, Meesberg, om er rechtsaf te draaien. Op het einde van de weg gingen we schuin links verder via de Attenhovendreef. Door middel van enkele paden kwamen we tenslotte boven op de Kesselberg terecht. We troffen er een picknickplaats aan en konden er genieten van de laatste broodjes omstreeks 15:10 uur. Restte ons nadien nog een stukje wandelweg van bijna 5 km tot aan het station van Leuven. Na deze laatste wandelpauze begonnen we aan een vrij steile en gevaarlijke afdaling van de Kesselberg om beneden de Kesseldalbaan te bereiken. We stapten er in de bocht de Wilselsesteenweg op tot aan een rond punt, op daar verder te gaan in de Bergstraat. Ter hoogte van het huis nr. 16 ging het rechtsaf op het Kesselbergpad, dat later overging in de Genadeweg. Op de Genadeweg ging het andermaal naar rechts op de Wilselsesteenweg, welke eindigde op het kruispunt met de zelfde naam. Aan de overzijde troffen we een vestiging van Spar aan, tijd om er even een frisdrank aan te schaffen.

Naast de Spar ging het even later verder op het Witte-Vrouwenpad, gevolgd door het Herbeemdpad omheen de lokale sportvelden. Het pad gevolgd tot op het einde, gingen we rechtsaf tot aan de ingang van het Provinciedomein Kessel-Lo. We begaven ons naar rechts en betraden het domein, gingen de brug over om aan de vijver gekomen, rechts aan te houden op het Molenbeekpad. Op de splitsing hielden we links en stapten tussen de twee vijvers door, om vervolgens rechtsaf te gaan tot aan de speeltuin. Daar verlieten we het domein omp via de Eenmeilaan naar links te gaan, tot we rechts op het Brugbergpad terecht konden. Deze wandelweg volgend kwamen we op het einde uit op de drukke N2. We gingen er onder de spoorweg door om dan links de Diestsepoort over zowat 150 m te volgen tot aan de ingang van het station van Leuven, einde van de mooie en vooral zonnige wandeltocht. We eindigden na 27327 stappen en 20,798 afgelegde km omstreeks 17:00 uur.”