553: Wespelaar, Zaterdag 01 september 2018, 17,476 km. (10.873,252 km.)

“Een wandeling met start en aankomst ter hoogte van het station van Wespelaar. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via bus, alsook de IC-trein naar Leuven, konden we omstreeks 11:10 uur van start gaan ter hoogte van het nmbs station van Wespelaar. We zouden tijdens het verloop van de dag een tweetal wandelingen combineren, de zogenaamde rode wandeling van 5,6 km doorheen het Haachts Broek en een tweede blauwe wandeling van 7 km langs de Antitankgracht. Vooreerst echter wachtte ons een aanlooproute naar de ingang van het Haachts Broek, alwaar we de aangeduide rode wandeling zouden aanvatten. We verlieten bijgevolg het station linksaf en begaven ons in de Dijkstraat, die wat verder overging in de Wespelaarsesteenweg. Deze vrij drukke weg zouden we volgen tot aan de ingang van het Haachts Broek, net voorbij de garage Wouters. Daar verlieten we de weg naar rechts en begaven ons in het Haachts Broek, via de Buurtweg 103, Schouwbroek. Na een bosrijk stukje parcours, wandelden we voorbij een groot kaal gekapt gedeelte, waar we een eerste knooppunt van de dag aantroffen, met name 51. Dat de periode van de paddestoelen en de zwammen was aangebroken, dat konden we hier en daar reeds bemerken. Een passage voorbij een open stuk grasland, liet ons het knooppunt 53 vinden, om er rechtsaf te kiezen. We wandelden over een verscheidenheid aan paden, boswegen, graspaden en af en toe een kort stukje vlonderpad.

Na geruime tijd te hebben gewandeld doorheen het Haachts Broek, vonden we het knooppunt 54, om er vooreerst linksaf te kiezen. We verlieten op die manier de zogeheten rode wandeling en kozen de verbindingsweg naar de blauwe wandeling. Door de verbindingsweg te kiezen verlieten we het Haachts Broek en kwamen terecht op de Wijgmaalsesteenweg. We kruisten de weg om aan de overzijde de Antitankgracht aan te treffen. We begaven ons linksaf op de grasweg links van de gracht. Iets verder, ter hoogte van de grindweg Aartveld, konden we de antitankgracht overgaan, om vervolgens verder te wandelen op de andere oever en dit op een breed graspad. We bemerkten er de geel-rode tekens van de Streek-GR Dijleland. Dit rustig en aangenaam pad doorheen het groen leidde ons naar de N21, de Werchtersesteenweg, welke we kruisten. Aan de overzijde van de Antitankgracht konden we het Antitankgracht monument waarnemen. We zetten onze wandeling verder, nog steeds rechts van de gracht tot het graspad eindigde op de openbare weg, Scharent. We staken de weg over, om aan de overzijde een smal asfaltwegje op te gaan, Wilde Heide. Ondertussen waren we daar het knooppunt 58 voorbij gegaan. Over vrijwel korte afstand stapten we voorbij de rechts gelegen akkers, tot waar de Wilde Heide een bocht maakte naar links, onmiddellijk gevolgd door een bocht naar rechts. Daar konden we schuin links opnieuw een onverhard pad volgen net naast de Antitankgracht.

Toen we tenslotte uitkwamen op de dwars gelegen Wilde Heide, verlieten we de grasweg en volgden rechtsaf de openbare weg. We bevonden er ons op een gedeelte van het traject van de Jubileumroute WTC Wespelaar (25 km), de ROB Fietsroute en het plaatselijke Natuurleerpad. Aan het eerste kruispunt, ter hoogte van een klein blauw kapelletje, gingen we schuin links verder via de Kapellemansdijk. Amper enkele meters de straat ingegaan, vonden we rechts van de weg een waterpartij, de thuisbasis van de hengelclub ‘De Catvissers’. Inmiddels de klok van 13:25 uur voorbij, besloten we er even halt te houden voor een korte wandelpauze, terwijl we genoten van een kopje koffie. Even later begaven we ons opnieuw op pad en wandelden verder via de Kapellemansdijk tot voorbij de laatste woning links. Net er voorbij gingen we haaks linksaf op een smal wegeltje dat ons doorheen een klein stukje bos liet wandelen. Voorbij het bosje kozen we via een andere wegel haaks rechtsaf en wandelden in de richting van de verder gelegen Dijle. Via een stel trappen bereikten we het hoger gelegen jaagpad langs de rivier. Daar kozen we de richting links en wandelden geruime tijd verder op het verhard jaagpad op de linkeroever.

Net alvorens de Haachtsebaan te bereiken hielden we nog even halt ter hoogte van een picknickbank omstreeks 14:00 uur voor het nuttigen van een broodje. Nadien verlieten we ter hoogte van de Sluisbunker het jaagpad en begaven ons op een smal grindpad voorbij de bunker, opnieuw in de richting van de antitankgracht. Ditmaal wandelden we langs de andere zijde van de gracht. We gingen voorbij de Heerlyckheid van Roost en volgden het paadje tot we opnieuw de openbare weg bereikten Wilde Heide. Ditmaal volgden we de weg over korte afstand naar rechts, om er nadien links een veldweg op te gaan, welke ons liet wandelen omheen een klein stukje bos, waarna we opnieuw terecht kwamen aan de rand van de Antitankgracht. We volgden nu in omgekeerde richting het verloop van de gracht, om er nogmaals de weg Scharent te kruisen en wat verder de N21, de Werchtersesteenweg. Nog steeds dezelfde richting aanhoudend stapten we naast de Antitankgracht, tot het punt waar we vroeger op de dag de Wijgmaalsesteenweg waren overgegaan. Voor de tweede maal volgden we een stukje verbindingsweg tussen de blauwe en de rode wandeling, om er het knooppunt 54 terug te vinden in het Haachts Broek. Nu kozen we aan dit knooppunt de richting links om vervolgens via de knooppunten 52 en 50 gedurende langere tijd doorheen het Haachts Broek te wandelen. Aan dit laatste knooppunt bij het verlaten van het Haachts Broek draaiden we rechtsaf.

We begaven ons op een smal grindwegje, Sportveld genaamd langs de rand van het broek. Het pad tot op het einde volgend, mondde dit uit ter hoogte van het Vrijetijdscomplex Den Dijk. Voorbij de sportvelden kwamen we uiteindelijk aan het beginpunt van de rode wandeling en tevens aan de openbare weg, de Dijkstraat. Ditmaal begaven we ons linksaf richting station van Wespelaar. Gelet op het feit dat we nog even dienden te wachten op een trein richting Mechelen, genoten we nog even van een cola omstreeks 16:45 uur in café De Warande, tegenover het station. Nadien konden we de terugreis aanvatten na een zonnige en aangename wandeling.”

449: Wespelaar, Zaterdag 16 mei 2020, 20,798 km. (9099,93 km.)

“Nog steeds min of meer geplaagd door Corona, besloten we een wandeling te doen, waarvan we het traject online hadden gevonden, met name de Treinstapper Wespelaar – Leuven. We maakten dan ook vooraf de verplaatsing per bus en trein naar het station van Wespelaar-Tildonk. Op deze vrij zonnige ochtend konden we eenmaal ter plaatse omstreeks 10:15 uur aan de wandeltocht beginnen. Het eerste stukje wandelweg van 4,3 km zou ons brengen tot aan de kerk van Wakkerzeel. We verlieten bijgevolg de treinhalte in Wespelaar-Tildonk om er de Dijkstraat in te gaan, die we over zowat 500 m zouden volgen. Vrijwel meteen bevonden we ons op het traject van de GR128. Wat verder ging de Dijkstraat over in de Wespelaarsesteenweg. Gelukkig konden we net voorbij het huis nr. 101 deze drukke weg naar rechts verlaten, om er het Haachts Broek te betreden. Ter hoogte van een eerste splitsing hielden we rechts aan en 100 m verder nogmaals. We konden er een gedeelte volgen van een lokale wandeling van natuurpunt. We staken een brugje over om nadien links zowat 600 m verder te wandelen tot we links een grindweg aantroffen. We staken nogmaals een brug over om even later aan een driesprong de rechtse zandweg op te gaan. Op het einde bereikten we opnieuw de openbare weg, met name de Wijgmaalsesteenweg.

We kruisten de weg om aan de overzijde de Martelarenlaan in te gaan, naast een driehoekig pleintje rechts van ons. We bemerkten er de geel-rode markeringen van de Streek-GR Dijleland en stapten verder in de Martelarenlaan tot aan de kerk Sint Hubertus van Wakkerzeel. Net alvorens de kerk te bereiken konden we rechts even pauzeren in de Pastorietuin welke vrij te betreden was. We genoten er dan ook omstreeks 11:20 uur van een broodje en een drankje. Genietend van het zalige lenteweer, konden we er even in de schaduw van de bomen wat tot rust komen. Na deze wandelpauze konden we het volgende gedeelte van de tocht aanvangen over een afstand van 2,8 km tot aan de molen van Rotselaar. Voorbij de kerk begaven we ons naar links in de Pastoriestraat, welke een bocht later veranderde in Dijlekant. Na deze kronkelende weg zowat 800 m te hebben gevolgd, ging het de eerste weg rechts in. Gekomen aan een driesprong met de Achterheidestraat, hielden we rechts aan en vrijwel dadelijk daarna opnieuw rechts in de Kapoenstraat, een veldweg. Geruime tijd wandelden we nu tussen de akkers door, in de richting van een boszone verderop. Toen we een volgende splitsing aantroffen, kozen we de linkertak, de Strijdersstraat, een lijnrechte veldweg welke ons liet uitkomen ter hoogte van de druk bereden Vijfde Liniestraat.

We bevonden er ons op een knooppunt van het wandelnetwerk Demer en Dijle en konden aan de overzijde van de weg een picknicktafel aantreffen. Het was inmiddels even voorbij de klok van 12:00 uur, tijd om er in alle rust te genieten van een verfrissend drankje. We zetten onze wandeling naar links verder via de Vijfde Liniestraat en passeerden er het monument ter ere van de gesneuvelden tijdens de Slag bij de Molen in Rotselaar. We hielden er dan ook even halt om te denken aan de vreselijke gevolgen van het oorlogsgebeuren tijdens WOI. Een volgend stukje wandelweg zou ons leiden van deze plaats tot aan de kerk van Wilsele-Putkapel, of met andere woorden 3,3 km dichter bij het einddoel. De Vijfde Liniestraat bracht ons tenslotte tot aan de molen van Rotselaar aan de Dijle. Net voorbij deze molen draaiden we rechtsaf de Molenstraat in. Even verder, zowat ter hoogte van een eerste meander in de Dijle, troffen we een zitbank aan op het gras, alwaar we gebruik maakten er even een hapje te nuttigen omstreeks 12:35 uur. We genoten dan ook van een broodje met schitterend zicht op de Dijle, gekleurd door ontelbare paardebloemen in de berm. Na ongeveer 1,4 km de Molenstraat te hebben bewandeld, bereikten we een pleintje, waar we rechts hielden en de Kwellenbergstraat ingingen, om er zo de oever van de Dijle te vinden.

We konden niet anders dan er het jaagpad naar links volgen, via de Hamelbroekweg. Na min of meer 1 km het jaagpad langs de Dijle te hebben gevolgd, begaven we ons via een veldweg naar links om de Dijle te verlaten. Een drietal bochten verder kwamen we terecht in de Durastraat, die we rechtdoor volgden tot aan de Oude Aarschotsesteenweg, om er linksaf te draaien. Een kruispunt verder hielden we rechts en begaven ons in de Schotelveldstraat, welke straat we bewandelden tot aan de N19, de Aarschotsesteenweg in het centrum van Wilsele-Putkapel. Vanaf hier dienden we vervolgens 5,3 km te overbruggen tot aan de Kesselberg. We gingen over korte afstand naar rechts op de Aarschotsesteenweg om er dan links de Bosstraat in te gaan. Bij het naderen van de spoorweg, begaven we ons via een tunnel onder de spoorweg door en begaven ons aan de andere kant naar rechts in de De Roestestraat. Op het einde gingen we nadien linksaf in de Puttebroekstraat, welke verder overging in de Daalputstraat. We staken de E314 over om nog steeds de Daalputstraat verder te bewandelen. Na een haakse bocht naar rechts en ongeveer 1,3 km verder, kruisten we Langeveld en in de nabijheid ter hoogte van een houtzagerij, de Leuvensebaan. Aan de overzijde zetten we onze tocht verder in de Kaeystraat. Dadelijk begonnen we aan hoogte te winnen.

Gekomen aan de rand van het bos, kozen we een stijgend bospad rechts dat leidde naar een GR-wandelboom, waar we het gezelschap verkregen van de Streek-GR Hageland. Aan de wandelboom ging het rechtsaf op een bospad dat uitmondde op Honkelberg. Een driesprong later ging het links via Zounk, waar ons een stevige klim wachtte. Eenmaal boven geraakt betraden we opnieuw de openbare weg, Meesberg, om er rechtsaf te draaien. Op het einde van de weg gingen we schuin links verder via de Attenhovendreef. Door middel van enkele paden kwamen we tenslotte boven op de Kesselberg terecht. We troffen er een picknickplaats aan en konden er genieten van de laatste broodjes omstreeks 15:10 uur. Restte ons nadien nog een stukje wandelweg van bijna 5 km tot aan het station van Leuven. Na deze laatste wandelpauze begonnen we aan een vrij steile en gevaarlijke afdaling van de Kesselberg om beneden de Kesseldalbaan te bereiken. We stapten er in de bocht de Wilselsesteenweg op tot aan een rond punt, op daar verder te gaan in de Bergstraat. Ter hoogte van het huis nr. 16 ging het rechtsaf op het Kesselbergpad, dat later overging in de Genadeweg. Op de Genadeweg ging het andermaal naar rechts op de Wilselsesteenweg, welke eindigde op het kruispunt met de zelfde naam. Aan de overzijde troffen we een vestiging van Spar aan, tijd om er even een frisdrank aan te schaffen.

Naast de Spar ging het even later verder op het Witte-Vrouwenpad, gevolgd door het Herbeemdpad omheen de lokale sportvelden. Het pad gevolgd tot op het einde, gingen we rechtsaf tot aan de ingang van het Provinciedomein Kessel-Lo. We begaven ons naar rechts en betraden het domein, gingen de brug over om aan de vijver gekomen, rechts aan te houden op het Molenbeekpad. Op de splitsing hielden we links en stapten tussen de twee vijvers door, om vervolgens rechtsaf te gaan tot aan de speeltuin. Daar verlieten we het domein omp via de Eenmeilaan naar links te gaan, tot we rechts op het Brugbergpad terecht konden. Deze wandelweg volgend kwamen we op het einde uit op de drukke N2. We gingen er onder de spoorweg door om dan links de Diestsepoort over zowat 150 m te volgen tot aan de ingang van het station van Leuven, einde van de mooie en vooral zonnige wandeltocht. We eindigden na 27327 stappen en 20,798 afgelegde km omstreeks 17:00 uur.”