530: Berchem, Zaterdag 18 Juli 2020, 17,317 km. (10.483,738 km.)

“Een wandeling beschreven in de wandelgids ‘Treinstapper 2’, met start aan het station van Berchem en aankomst te Hoboken. Vooraf maakten we vanzelfsprekend de verplaatsing via het openbaar vervoer naar het station van Berchem. Na een hapje alvorens de wandeling aan te vatten, konden we even later omstreeks 10:30 uur op weg voor een tocht tussen twee nmbs stations. We verlieten het stationsgebouw en staken het Burgemeester E. Ryckaertsplein over, waarna we ons begaven in de Uitbreidingstraat. In volle stadscentrum en naast de Binnensingel, konden we nadien linksaf via de Velodroomstraat. Deze kasseiweg bewandelden we tot aan de eerste straat links, de Generaal Capiaumontstraat, waar we de eerste wit-rode tekens konden waarnemen van de Streek-GR Antwerpen. We kwamen terecht op een rotonde, om er de Cogels-Osylei te kruisen. Hier bevonden we ons in de wijk Zurenborg, gebouwd omstreeks 1900 voor rijke burgers. We konden er vier statige huizengroepen bekijken, beter gekend als de Witte Paleizekes. Voorheen woonden er voornamelijk hoge militairen. Aan de overzijde van de rotonde begaven we ons in de Generaal Van Merlenstraat, gevolgd door de eerste straat rechts, de Waterloostraat. Tussen nog altijd statige herenhuizen, stapten we door de Waterloostraat en nadien linksaf verder in de Transvaalstraat. Op het einde van de straat, ging het rechts onder de spoorweg door, om aan de andere kant van de tunnel links de Stanleystraat in te draaien, welke overging in de Boomgaardstraat en nadien de Posthoflei. We gingen voorbij de achterzijde van het nmbs station om dan de Singel over te steken.

Aan de overzijde van de Singel, konden we gelukkig even afscheid nemen van de bebouwing en het drukke verkeer, om via een smal wandelpad, het Wolvenbergpad, het natuurreservaat Wolvenberg in te gaan. Een bosrijke oase tussen de Singel en de Ring. Het wandelpad leidde naar een eerste Y-splitsing, waar we links hielden en vrij vlug een beklimming kregen te verwerken. Na deze korte klim draaiden we naar rechts en daalden even verder af via een reeks trappen. We gingen nog even rechtdoor tot aan de trappen van de fiets- en wandelbrug, de zogenaamde Berchembrug over de spoorweg en de Antwerpse Ring. We wandelden de brug op naar links, om aan de overzijde via een krul af te dalen en aan te komen in het Brilschanspark. Beneden aan de trappen kozen we tweemaal kort na elkaar de richting linksaf en bereikten een klein speelpleintje. We namen er dan ook van de gelegenheid gebruik even een korte wandel- en eetpauze te nemen omstreeks 11:30 uur. Na deze wandelonderbreking namen we aan het speelpleintje het middenste pad dat omhoog leidde en nadien afdaalde tot aan de gracht Brilschans. Voorbij de gracht kozen we rechtsaf, doch verlieten het park niet, maar gingen via een lange rechtse bocht, het Ringfietspad verder tot aan de verkeerslichten aan de N1, de Grote Steenweg. We kruisten de Grote Steenweg en aansluitend de N173, de Elisabethlaan, om daar een wandelpaadje op te gaan dat dwars door het Leeuwerikpark ging. Aan het einde van het parkje kwamen we uit in de Coremansstraat, welke na de bocht overging in de Floraliënlaan. Net vóór het eerste kruispunt kozen we een fietspad naar rechts, om via dit pad over de E19 te wandelen en vervolgens via een brede dreef, tevens Floraliënlaan, het Nachtegalenpark binnen te gaan.

Dit park bestaat eigenlijk uit drie delen: het park Den Brandt, met openluchtmuseum Middelheim en het domein Vogelzang. Na zowat 500 m de brede dreef te hebben gevolgd draaiden we rechtsaf naar een grote speeltuin, en direct linksaf op een pad onder de bomen tot aan het café-restaurant Melkerij. Daar hielden we even halt om op het zonnige, maar erg drukke terras even te genieten van een kopje koffie, omstreeks even voorbij het middaguur. Nadien zetten we onze tocht verder schuin links vóór de Melkerij, staken de beek over, om dadelijk er voorbij rechts te houden. We stapten voorbij het monument ter ere van het 7^de Linie en gingen verder rechtdoor tot aan de brasserie Dikke Mee, in de Vogelzanglaan. We draaiden linksaf en verlieten het park via het fietspad dat eindigde op de Gerard le Grellelaan. Rechtsaf konden we via de brug over de A12 wandelen, om er halverwege de brug aan de overkant links een wandelpad te volgen langs de rand van een sportveld. Net vóór een joggingpiste sloegen we rechtsaf en volgden het verloop ervan naar links tot aan de verkeerslichten. We kruisten er achtereenvolgens de Vogelzanglaan en de Jan van Rijswijcklaan, om aan de overzijde verder te stappen via de Beschavingstraat. We kwamen op die manier terecht in de Tentoonstellingswijk, gebouwd naar aanleiding van de wereldtentoonstelling van 1930, toen simultaan met Luik. Op het einde van de straat ging het rechtsaf op een brede kasseiweg, de Eric Sasselaan. Zowat 100 m verder ging het linksaf via een brug over de vestinggracht.

Aan de overzijde van de brug ging het opnieuw links en kort erna rechtsaf, om door middel van enkele trappen af te dalen. We bevonden ons daar in het Mastvestpark. We volgden de oever van de gracht tot voorbij de tweede brug. Via een grasberm stegen we naar een hoger gelegen fietspad en draaiden af naar links tot aan de Floris Primsstraat, die we rechtdoor ingingen. In de bocht hielden we de richting rechtdoor aan voorbij drie hoge flatgebouwen. We bereikten even later de brug over de A112, die we links overgingen, om voorbij het volgende kruispunt links het voetpad te volgen en dan rechts het Kielpark in te wandelen. We konden er vrijwel dadelijk één van de talrijke zitbanken aantreffen om er omstreeks 13:30 uur even te genieten van een broodje en een drankje. Een wandel- en eetpauze later volgden we een wandelpad doorheen het park, om tenslotte het park te verlaten via de N148, de Sint-Bernardsesteenweg, ter hoogte van de Sint-Catharinakerk, een opvallend beeld van een zonnende dame verkreeg even onze aandacht. We staken de N148 over en weken even van de geplande route af, om even naar links te genieten van een glas cola in café Trapke Op, net toen de kerkklokken 14 uur aangaven. Nadien keerden we even op onze stappen terug, om net vóór de kerk links een wandelpad te volgen. Voorbij de kerk sloegen we links de Piet Verhaertstraat in, om zo te beginnen aan een tocht door Hobokense woonzones. Op het einde ter hoogte van een T-kruispunt kozen we rechtsaf via de Rik Schaefelsstraat, om dan de vierde straat links in te gaan, de Aloïs de Laetstraat die doodliep op een buurtparkje, waar we een buigend pad naar links bewandelden tot aan een flatgebouw.

We sloegen rechts de Frans Hensstraat in, welke overging in de Max Elskampstraat. Gekomen aan de speeltuin Max Elskampstraat, kozen we rechts de Van Peenestraat, gevolgd door linksaf in de Maurits Sabbelaan, welke overging in de Hendriklei, die we volgden tot de nabij gelegen verkeerslichten. We begaven ons rechtsaf op de Weerstandlaan, om die over zowat 500 m te volgen tot we links de Krugerstraat konden indraaien. Even voorbij de kerk Heilig Hart, kozen we een smal pad tussen twee huizen, dat veranderde in het Louis Mastplein. Op het einde gingen we rechts een smal voetpad op dat uitmondde op het Drossaardplein, een kleine woonwijk, waarvan de naam overging in de Genachtenstraat. Vervolgens gingen we rechts de Hobeuchemstraat door, om er de Steynstraat te kruisen en aan de overzijde de Montessoristraat verder te volgen. Op het volgende kruispunt ging het links in de Hagelandstraat, om dan een pad rechts op te gaan achter een plantsoen. We kwamen zo terecht op een nieuw aangelegd pleintje ter hoogte van de Lage Weg. We namen van de gelegenheid gebruik er even een picknick te houden omstreeks 15:00 uur. Nadien gingen we aan de overzijde van de Lage Weg de Atlasstraat in tot op het einde, om er links de Jules Pauwelsstraat in te slaan. Nadien draaiden we de eerste straat rechts in, de Voorzorgstraat, welke doodliep ter hoogte van de spoorweg. Via een voetgangersbrug staken we de spoorweg over en konden eindelijk afscheid nemen van kilometers wandelen doorheen de bebouwing van Hoboken.

Aan de overzijde van de weg, de Schoeilaan, ging het even naar rechts, om voorbij het bedrijf linksaf de Hobokense Polder in te wandelen. Een breed grindpad leidde naar een eerste splitsing, waar we het tweede linkse pad kozen, gevolgd door het rechtse pad even verder. We kwamen voorbij de Kijkwand De Roerdomp, om er even het waterwild te kunnen bekijken. Tussen het hoog opgeschoten riet stapten we verder rechtdoor, waarna het pad veranderde in een vlonderpad. We gingen door een tweetal wandelpoortjes, om aan het derde poortje rechtsaf te gaan en uit te komen op een open grasland. We konden er even verpozen op een zitbank in het zonnetje. Aan het grasland kozen we andermaal rechtsaf op zowat 100 m verder, na een laatste wandelpoortje het natuurgebied te verlaten en aan te komen op de Scheldedijk. We gingen zowat haaks linksaf op het jaagpad langs de Schelde. Ongeveer 800 m verder verlieten we de Scheldedijk naar links een bospad op, welke overging in een kasseiwegje en uitkwam op de Scheldedijkwegel. We volgden die naar rechts, wandelden een brugje over en gingen vervolgens linksaf tot aan de Restringenlaan, die we rechts insloegen. Doorheen deze nieuwe verkaveling wandelden we steeds rechtdoor en negeerden alle zijstraten. Deze laan eindigde ter hoogte van een pleintje, waar we even halt hielden voor het degusteren van een Dame Blanche in Brasserie De Schorren, ondertussen de klok van 16:40 uur nabij.

Na deze lekkerij begaven we ons stilaan op weg naar het nmbs station van Hoboken-Polder. We staken het pleintje over en wandelden via een zigzaggend voetpad verder door de woonwijk tot aan een basketplein. Daar gingen we links langs een speelweide en uiteindelijk kwamen we uit op de Schroeilaan, met aan de overzijde van de weg het station van Hoboken-Polder. We eindigden dan ook deze minder aantrekkelijke wandeling omstreeks 17:20 uur en konden zowat 12’ later de trein op richting Mechelen. Deze zonnige dag was toch goed voor het plaatsen van 22.786 stappen vanuit Berchem tot aan het perron van Hoboken-Polder.”