427: Mechelen, Zondag 01 oktober 2017, 18,753 km. (8707,774 km.)

“Nogmaals een wandeling via knooppunten, ditmaal behorende tot het Wandelnetwerk Rivierenland. We gingen dan ook van start ten huize omstreeks 09:30 uur. Vermits we pas later het eerste knooppunt zouden aantreffen, wandelden we vooreerst langs een uitgestippeld traject, bekomen via Google Maps. We staken de Dijle over ter hoogte van de Olivetenvest, om vervolgens de Guido Gezellelaan te volgen tot op het kruispunt met de N16. We gingen linksaf om voorbij de vestiging van McDonald’s het jaagpad naast de Dijle op te draaien. Links konden we zien hoe het vroegere zwembad werd omgebouwd tot de geplande vestiging van het Van der Valk hotel. Even verder bemerkten we aan de overzijde van de Dijle, T’ile Malines. Het jaagpad verder bewandelend kregen we rechts het eerste groen te zien om dan onder de autosnelweg E19 te gaan. Via een brugje staken we de Vrouwevliet over, terwijl we achter ons stilaan de toren van de kathedraal zagen verdwijnen. Enkele meanders van de Dijle leidden ons omheen Mechelen Noord, om tenslotte vast te stellen dat het jaagpad was versperd omwille van werkzaamheden. We waren toen aangekomen ter hoogte van de Grote Vijver, thans thuishaven van de Mechelse Waterski Klub. Net vóór de vijver konden we via een wandelpad naar rechts stappen om zo de Blarenberglaan te bereiken.

We gingen er linksaf en stapten evenwijdig aan de autosnelweg E19, om op het einde van de Grote Vijver het kruispunt aan te treffen met Battenbroek. Over korte afstand volgden we Battenbroek naar rechts tot aan de tunnel onder de E19. Net vóór de brug troffen we in de berm een rustbank aan, tijd om er even te pauzeren. We troffen er tevens een wandelpaal aan welke aangaf dat we knooppunt 169 hadden gevonden. We bevonden ons daar reeds op het grondgebied van Walem. Na een korte rustpauze gingen we onder de autosnelweg door, om onmiddellijk daarna rechts de Spildorenlaan in te draaien. Enkele meters verder hield de weg op te bestaan en betraden we het Natuureservaat Spildoornvijver, gevormd door de Kleine Vijver. Een smal kronkelend paadje liet toe rechts van de vijver te wandelen, zowat over de gehele lengte. Ontelbare zwammen en paddestoelen konden er worden gespot, in tal van vormen en kleuren. Maatje was dan ook behoorlijk ijverig met de camera. Eenmaal gekomen aan het einde van de vijver, kwamen we terug op de Spildorenlaan, om die zowat rechtdoor op te stappen. We gingen voorbij het knooppunt 331, om nog steeds de Spildorenlaan te volgen tot op het kruispunt met de Emmaüsdreef. Daar konden we de kapel van O.L.V. van Zesamere bewonderen.

We stapten de Emmaüsdreef, een smalle kasseiweg in, welke even verder uitmondde op de Antwerpsesteenweg. Aan de overzijde konden we de slotgracht bekijken van het Fort van Walem. We staken de Antwerpsesteenweg over, teneinde over korte afstand naar rechts te gaan, tot we links de weg konden ruilen voor een smal wandelpad dat doorheen een stukje bos doorging. We gingen een eind langsheen het water omheen het eigenlijke Fort van Walem. Het kronkelende bospaadje was hier en daar voorzien van een paaltje met daaraan vuilniszakken, ten behoeve van de wandelaars. Na een tijdje doorheen het bos te zijn gegaan, kwamen we op een grasweg welke ons terug naar de openbare weg liet gaan, met name de Rozendaalweg, alwaar we knooppunt 249 aantroffen. We draaiden linksaf en stapten over het smalle betonwegje naar het nabij gelegen knooppunt 248, ter hoogte van het kruispunt met Hogevelden. Nog steeds rechtdoor de Rozendaalweg volgend, ging het richting knooppunt 253. Het ging in hoofdzaak tussen weilanden door, waarbij we een tweetal haakse bochten kregen te verwerken. Op het einde van de Rozendaalweg arriveerden we op het kruispunt met de Kuikenstraat, om die links in te gaan. Een haakse bocht naar rechts later, betraden we de Lange Zandstraat, ter hoogte van het knooppunt 253.

We weken even af van de geplande route om een kopje koffie te nuttigen in het café Roosendael, echter omstreeks 13:00 uur stonden we voor een gesloten deur. Dan maar rechtsomkeer, terug naar de Lange Zandstraat om er dan linksaf te wandelen naar het knooppunt 251, aan het kruispunt met Stadeycken. We gingen de straat in om even later opnieuw de Kuikenstraat te bereiken, alwaar we eveneens linksaf gingen, naar het knooppunt 252. Daar verlieten we de Kuikenstraat via een wandelpad naar rechts, dat leidde naar de Elzenstraat. Op het einde van het smalle pad kwamen we aan het knooppunt 181 ter hoogte van de drukke Liersesteenweg. We besloten daar voorlopig de wandeling te eindigen, aldus gingen we op de Liersesteenweg rechtsaf en gingen langsheen deze drukke weg, terug richting centrum van Mechelen en vervolgens huiswaarts. We sloten de wandeling uiteindelijk af na 25004 stappen en 18,753 afgelegde km.”

402: Mechelen, Zaterdag 28 januari 2017, 18,149 km. (8202,86 km.)

“Gelet op de winterse omstandigheden, een wandeling in de nabijheid van onze woonplaats. We gingen dan ook omstreeks 09:30 uur van start, doch begaven ons vooreerst naar de nabij gelegen supermarkt voor de aankoop van enkele koffiekoeken voor onderweg. Nadien konden we aan de eigenlijke wandeltocht beginnen en wandelden doorheen enkele woonstraten van de stad naar het jaagpad langsheen de Dijle, ter hoogte van de N16, gelegen naast de vestiging van McDonald’s. Eenmaal op het jaagpad aangekomen zouden we dit over lange afstand volgen. We verkregen dan ook rechts van het jaagpad zicht op de natuur, nog duidelijk in winterslaap. Het voelde koud aan en de bewolking was vrij hardnekkig. Een eindje gevorderd, wandelden we onder de autosnelweg E19 door, alsook de N16. Een volgend viaduct betrof de Blarenberglaan en zo wandelden we steeds maar verder via het jaagpad langs de Dijle. Via een brugje overschreden we de Vrouwevliet en passeerden vervolgens tal van nijverheidsgebouwen ter hoogte van Mechelen-Noord. Nadien gingen we voorbij de rechts gelegen Grote Vijver, de thuishaven van de Mechelse Waterski Klub. Links kregen we een zicht op het Overstromingsgebied van het Zennegat. Weinige ogenblikken later waren we dan ook voorbij het Zennegat.

Eenmaal het Zennegat voorbij, verlieten we het jaagpad langs de Dijle en stapten via de wandel- en fietsbrug over de Nete. We kwamen op die manier terecht op het jaagpad langsheen de Nete, dat we over korte afstand naar rechts volgden tot aan het Chalet De Visput. We bevonden ons reeds op het grondgebied van de gemeente Rumst. Het was inmiddels 11:55 uur geworden en we gingen er over tot een langere wandelpauze, ondertussen genietend van een kopje koffie. Na deze verdiende en vooral verwarmende pauze, keerden we een eindje op onze stappen terug en staken via dezelfde brug opnieuw de Nete over. Toen we de brug over waren, maakten we linksomkeer en volgden het jaagpad langs de Nete in de richting van het verder gelegen Battenbroek. Een paar honderd meter verder lieten we het jaagpad links liggen en gingen rechtsaf, ditmaal richting wandelknooppunt 167 van het wandelnetwerk Rivierenland. Amper dit pad ingedraaid, ging het vervolgens opnieuw linksaf en betraden we het eigenlijke Battenbroek. Via een aardeweg konden we dan ook vrijwel dadelijk genieten van een stukje ongerepte natuur. Naarmate we dieper het natuurgebied ingingen, versmalde het pad.

Toen we het wandelknooppunt 167 hadden aangetroffen, ginge het haaks rechtsaf richting wandelknooppunt 169. Op weg daarheen ging het via een smal graspad tussen het hoge riet door, af en toe kronkelend. Links en rechts verkregen we af en toe wat struikgewas en stukjes bosgebied. Nagenoeg evenwijdig verliep een hoogspanningslijn. Enkele kleine watergebieden welke we konden aantreffen waren dicht gevroren. Toen we het natuurgebied verlieten, kwamen we op de openbare weg in Battenbroek om er het knooppunt 169 aan te treffen. We gingen via de weg linksaf, opnieuw onder de autosnelweg E19 door en kwamen terecht in de industriezone Mechelen-Noord. Net voorbij het viaduct van de E19, vervolgden we onze tocht naar rechts in de Spildorenlaan en wandelden op die manier tussen de Grote Vijver en de Spildoornvijver. In de industriezone zelf, begaven we ons zo snel als mogelijk opnieuw naar rechts, om tenslotte terug aan de komen op het jaagpad langsheen de Dijle. Na een tijdje het jaagpad te hebben gevolgd, richting Mechelen, verlieten we dit ter hoogte van de brug over de Dijle, om langsheen de Blarenberglaan de overkant van de Dijle te bereiken.

Daar aangekomen ging het even linksaf om dan via de Neerweg en de Wolverbosstraat het centrum te bereiken van Battel. Zo ging onze wandeltocht stilaan naar een einde, vermits we uiteindelijk via de Battelsesteenweg richting woning gingen. Alvorens ten huize aan te komen, deden we nog enkele boodschappen in de Carrefour Express op de steenweg zelf. We eindigden deze winterse wandeltocht dan ook na 24195 stappen en 18,149 km.”