428: Buggenhout, Zaterdag 21 oktober 2017, 12,889 km. (8720,663 km.)

“Onze belevenissen tijdens een uitgestippelde wandelroute, uitgaande van de Dienst Toerisme Oost-Vlaanderen. De tocht, welke als titel verkreeg ‘Buggenhoutbos Wandelroute’, verliep over een afstand van 11 km en gaat van start in de Nieuwstraat te Buggenhout, zowat ter hoogte van de Sint-Niklaaskerk. Vooraf maakten we de verplaatsing per spoor naar het station van Buggenhout. We namen dan ook in Mechelen de trein om 10:06 uur, om even later aan te komen in Buggenhout. Via de Stationsstraat en de Kerkstraat bevonden we ons korte tijd nadien ter hoogte van de kerk. Alvorens de wandeling aan te vangen namen we omstreeks 10:30 uur nog even de tijd voor een kopje koffie in café ‘Onder den Toren’. Na het genot van het zwarte vocht konden we op weg. We verlieten het terras van het café om in de Kerkstraat naar rechts de Schoolstraat in te wandelen. Amper in de schoolstraat ging het linksaf in de Lievekensstraat, om op het einde van de straat rechts de Maricolenweg in te gaan. Nagenoeg op het einde van de Maricolenweg volgde een haakse bocht naar links, waarna we het kruispunt bereikten met de Hanenstraat. Over korte afstand volgden we deze nogal drukke weg naar rechts tot aan de links gesitueerde Langeweg.

Zo verlieten we stilaan de bebouwde kom van Buggenhout en kregen we uitzicht op open velden en akkers. De Langeweg ging voorbij de laatste huizen over in een smal asfaltpad dat na een bocht naar links, gevolgd door een bocht naar rechts, overging in de Euselweg. Een bocht naar links later kregen we zicht over de kaarsrechte Euselweg, met in de verte reeds een blik op het Buggenhoutbos. Het smalle betonwegje leidde ons tussen de weiden en akkers door, waarbij we het bos steeds nader zagen komen. We kruisten de Kalkenstraat en stapten aan de overzijde van de weg verder in de Patersstraat, alweer een smalle weg tussen de akkers. Zo kwamen we tenslotte terecht in het eigenlijke Buggenhoutbos. Gekomen aan zowat het eerste kruispunt van boswegen, dienden we rechts verder te gaan. Een open plek, voorzien van een grote schuilhut, bood even de gelegenheid tot het nuttigen van een broodje. Nadien vervolgden we onze weg doorheen het bos, via tal van smalle paden, ondertussen genietend van het zonlicht dat door de bomen heen scheen. Heel wat dreven en paadjes later, bereikten we de rand van het Buggenhoutbos en tevens de openbare weg, met name de Kapelbaan. Daar aangekomen ging onze wandeling verder naar links.

Het smalle asfaltwegje verliep naast het links gelegen bos, terwijl we rechts zicht hadden op akkers. Even verder ging de weg opnieuw het bos in, om ter hoogte van een bocht naar links, ons te bevinden op de weg Achter de Boskapel. Onze klok gaf dan ook 12:30 uur aan, toen we bezijden het pad even de Boskapel, of Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Smarten, van nabij konden bekijken. Na het nemen van enkele foto’s ging de route via Achter de Boskapel verder, om even later het bos opnieuw te verlaten en aan te komen op de Kasteelstraat. Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts, om aan de overzijde links opnieuw het bos in te gaan, via de grote parking Buggenhoutbos. Op het einde van de parking troffen we een smal pad aan, dat recht het bos inging. Wat verderop draaiden we even naar links en bewandelden een ander pad tot we de Nettebroekdreef aantroffen, ter hoogte van de bosrand. Het ging haaks rechtsaf, opnieuw het bos in om er terug doorheen enkele mooie dreven te gaan. Uiteindelijk kwamen we na wat draaien en keren uit in de Bareeldreef, om aan de overzijde verder te wandelen via andere dreven en paden.

Onze boswandeling leidde langsheen de Eendeput, om nadien langzaam maar zeker terug te draaien richting centrum van Buggenhout. Na nog tal van paden te hebben bewandeld, verlieten we tenslotte het Buggenhoutbos, om via de openbare weg terug te gaan naar de startplaats van de tocht. We verlieten het bos via de Brandreef en vervolgens de Bosdreef, om aan te komen in Lentepark, opnieuw tussen de huizen. Deze lange weg bracht ons dichter bij het centrum, om na een bocht naar rechts te arriveren in de Bosstraat, die we links insloegen. Op die manier ging het even later via de Maalderijstraat en de Pastorijstraat terug naar de kerk van Buggenhout, alwaar we voordien waren van start gegaan. Meteen het einde van een wandeltocht tussen paddestoelen en zwammen. We sloten deze tocht af na exact 17186 stappen en 12,889 km. Nadien gingen we op zoek naar vervoer huiswaarts, doch dat verliep niet zoals gepland. Onze trein van 15:34 uur werd plotseling afgelast omwille van een ongeval te Schendelbeke. Hierdoor dienden we op het perron te wachten tot de volgende trein van 16:34 uur. Uiteraard met dank aan de nmbs voor de manier van berichtgeving aan de treinreizigers.”

135: Buggenhout, Zondag 27 december 2009, 20,5 km. (2671,333 km.)

Deze georganiseerde wandeling werd voorheen als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 27/12/2009 – 9255 Buggenhout (Oost-Vl.), Buggenhout-bos in wintertijd, 6-12-20 km. WSV De Vossen Buggenhout. Start: Zaal Nicolaas. Winterlandschap en het prachtige Buggenhoutbos in de winter.’ Na afloop schreven we nog dezelfde namiddag het hierna weergegeven relaas, omstreeks 17:08 uur.

“Gisteren hadden we gekozen voor water en dijken, vandaag waren we toe aan wat bossen. Dit was dan ook de hoofdreden dat we deze ochtend vroeg koers zetten naar Buggenhout. Daar werd immers door de WSV De Vossen een wandeling ingericht onder de toepasselijke titel ‘Buggenhoutbos in wintertijd’. Er werd dan ook verzamelen geblazen in de plaatselijke Parochiezalen Nicolaas. Toen we de startplaats bereikten was het nog donker en bijgevolg hadden we nog voldoende de tijd om een koffie te nuttigen en een hapje te eten. In de ruime startzaal voldeden we aan de inschrijvingsformaliteiten en bekeken alvast even het plannetje met het wandelparcours. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12 of 20 km. Wij kozen voor de laatste afstand met een werkelijke lengte van 20,5 km. De temperaturen waren heel wat milder dan gisteren en bovendien was het droog gebleven, reden te over dus om op pad te gaan in Buggenhout en omgeving.

We verlieten de startzaal en wandelden door de bebouwde kom, in de richting van de kerk van Buggenhout. Nog maar net vertrokken, of we vonden reeds het eerste wandelpad op onze weg, met name de Buggenhoutbos Wandelroute. Deze bordjes zouden we in de loop van de dag nog herhaaldelijk zien langsheen het traject. Vanaf de kerk ging het verder langsheen de rusthuizen van het OCMW en vervolgens doorheen de aanpalende verkaveling. We zagen in de verte reeds het bos verschijnen en even later konden we inderdaad genieten van deze aangename omgeving om te wandelen. Het Domeinbos Buggenhoutbos lag in zijn winterse outfit te wachten om de talrijke wandelaars te verwelkomen. Zo waren we vertrokken voor enkele kilometers dreven en paden, waarvan sommige nog niet echt volledig sneeuw- en ijsvrij waren. Toch was het vrij gemakkelijk, gelet op de weersomstandigheden van de voorbije dagen, om doorheen dit mooie natuurgebied te wandelen. De paadjes en dreven volgden elkaar op en er kondigden zich ook enkele splitsingen aan onderweg, waarbij achtereenvolgens de wandelaars van de 6 en de 12 km hun eigen weg verder zetten door het bosgebied.

Af en toe hadden we een stukje parcours gemeenschappelijk, waarna elkeen opnieuw zijn eigen weg ging. Het eerste gedeelte van de wandeling bedroeg 7,7 km en het grootste deel van deze afstand werd gewandeld in het bos. Uiteindelijk komt ook daar een einde aan en zo bereikten we na geruime tijd wandelen een stukje asfalt aan de uitkant van het Buggenhoutbos. Hier was het nog gevaarlijk glad op het ijs en ontdekten we dat we ons reeds bevonden op het grondgebied van Peizegem (Merchtem). De Ros Beiaardroute (50 km) troffen we hier voor het eerst aan, het zou ook niet de laatste maal zijn tijdens de wandeltocht. Even verderop sloegen we haaks rechtsaf en ging het in de richting van de kerk die in de verte zichtbaar was. Een kruispunt verder troffen we enkele bordjes aan met de aanduiding van een aantal andere routes: het Pensopad Wandelpad en de Keureroute (Een poëtisch traject - 750 j Vrijheid). Onderweg zouden we dan ook herhaaldelijk een gedicht kunnen lezen dat langsheen de weg stond opgesteld. We volgden de rustige landelijke weg verder, tot die ons uiteindelijk bracht ter hoogte van Ons Parochiehuis, gelegen naast de kerk van Peizegem. Hier hadden we een eerste controle en namen we tijd om de warme chocomelk te degusteren.

Net voor onze aankomst was het licht beginnen regenen, waarna we dan ook besloten de wandeling verder te zetten in regenkledij. Het zou nadien niet meer regenen, zo moesten wij ervaren. Na onze pauze vertrokken we voor een lus van 6,6 km, waarna we naar dezelfde controlepost zouden terugkeren. We sloegen naast de kerk van Peizegem linksaf en verlieten via een kerkwegel de dorpskom. We volgden opnieuw de Ros Beiaardroute. Via rustige landelijke wegen gingen we steeds verder weg van het dorp dat we hadden verlaten. We kwamen ook de aanduidingen tegen van de Leirekensroute en even verder zagen we de aanduidingen van de bebouwde kom van Opwijk. Echter alvorens het centrum te bereiken, ging het naar links, waar we vervolgens een tijdje de ernaast gelegen spoorlijn volgden. Deze lange rechte betonnen weg, bracht ons tot aan het Natuurgebied Broevink, waar we het Droes Wandelpad volgden. We maakten een ommetje langsheen het natuurgebied en dienden even later stevig op het gaspedaal te drukken, aangezien er zich een stevige klim aankondigde. Gelukkig volgde nadien een leuke afdaling en kregen we een weids zicht op Opwijk en omgeving.

Eens de heuvel achter de rug, bevonden we ons opnieuw op Peizegems grondgebied en heel in de verte zagen we opnieuw de kerk verschijnen. Uiteindelijk bereikten we de Leirekensroute en dit keer verliep deze route over een oude spoorwegbedding, rechtdoor naar het centrum van Peizegem. Zo konden we na geruime tijd deze bedding te hebben gevolgd, ons voor de tweede maal begeven naar het controlepunt in Ons Parochiehuis. Ondertussen was het daar reeds behoorlijk druk en konden we gelukkig nog een zitplaats bemachtigen. Restte ons nog het laatste stukje wandeling, terug naar de startplaats. We gingen dit keer de kerk voorbij, waarna we even later attent werden gemaakt op het feit, dat we over enkele honderden meters een gevaarlijke baan dienden te volgen. Hier was het inderdaad even opletten. We kwamen de borden voorbij dat we terug op het grondgebied van Buggenhout waren gekomen. Even verder konden we deze drukke weg verlaten en een links gelegen natuurgebied ingaan. Hier werd de omgeving gekenmerkt door nieuw aangeplante boompjes. Het ging een beetje slingerend verder over een kiezelpad, in de richting van het Buggenhoutbos, dat we voor de tweede maal zouden bewandelen.

Een eerste indicatie waren opnieuw de aanduidingen van de Buggenhoutbos Wandelroute. Even later konden we inderdaad opnieuw het bos betreden en konden we voor het laatst vandaag genieten van enkele modderige bospaden. Het was ondertussen duidelijk geworden, de dooi was volop bezig. Via enkele rustige paadjes, bereikten we even later de rand van het bos en wat volgde was een rustige landelijke weg, in de richting van de kerk van Buggenhout die in de verte zichtbaar was. Een rare knaap van een boom sierde de omgeving en tussen de weilanden door naderden we de bebouwde bom van deze gemeente. Even later bereikten we opnieuw de plaats van vertrek. Na aankomst namen we nog even een korte pauze en konden dan vaststellen dat omstreeks 14 uur reeds 1625 wandelaars waren geteld. Uiteraard is dit geen eindtotaal, aangezien nog kon worden gestart tot 15 uur. Op weg naar huis kregen we enkele regenvlagen te verwerken, zodat we eigenlijk van geluk mogen spreken, een geslaagde, maar vooral droge wandeling te hebben meegemaakt. Een mooie tocht, prima ingericht, met verzorgde rustplaatsen. Een unieke omgeving om te wandelen en dit op een winterdag in december. Meteen was dit onze laatste wandeling voor het jaar 2009.”

Teneinde dit wandelverhaal af te ronden, blikken we nog even terug in de wandelboekjes, waarin opnieuw enkele eerste indrukken werden opgenomen. ‘K: Winterse boswandeling in Buggenhoutbos. Peizegem, Opwijk. Regenachtig. Goed verzorgd. J: Mooie tocht doorheen Buggenhout en Peizegem. Een mooi bos met de laatste restjes sneeuw.’

056: Puurs, Zondag 22 februari 2009, 23,9 km. (1012,41 km.)

De eerste ‘Nationale Wandeldag’ uit onze wandelloopbaan. Deze tocht werd voorheen aangekondigd via diverse kanalen, doch we vermelden hierna de aankondiging uit de wandelgids Marching, editie 2009. ‘Zondag – Dimanche 22/02/2009 – 2870 Puurs (Antwerpen) – Aktivia Nationale Wandeldag – 6-9-12-18-24-30-42 km. W.S.V. Ibis Puurs V.Z.W. – Start: Gemeentelijke Evenementenhal. Aaneenschakeling van landelijke wegen, afgewisseld met mooie natuurgebieden, kleine wegeltjes en bossen. Parcours doorkruisen het hartje van Klein-Brabant. Traditiegetrouw maken we het de wandelaar naar zijn zin. Ruime controleposten en een groep bereidwillige Ibissers wachten op u!’ Na afloop van deze eerste Nationale Wandeldag, waaraan we hadden deelgenomen, werd door wandelmaatje het hierna weergegeven wandelrelaas geschreven, op zondag 22 februari 2009 omstreeks 17:54 uur.

“Vandaag was het nationale wandeldag. De officiële opening voor het nieuwe wandelseizoen. Drie gemeenten deden hier aan mee: met name Beernem, Merelbeke en Puurs. Wij kozen voor deze laatste. Voor mij was het bekend terrein, maar voor maatje was het zijn eerste kennismaking met de provincie Antwerpen. De streek daar wordt ook Klein Brabant genoemd. Om precies negen uur vanmorgen gaf onze minister president Kris Peeters na een korte speech het startschot. Maatje altijd bij de pinken vroeg hem onze wandelboekjes te willen ondertekenen. De vriendelijke man deed dat met genoegen en na een hartelijk woord en een handdruk konden we op weg. De tocht verliep eerst door het ‘Hof Van Coolhem’, de oude hoeve staat er nog en het bos er omheen straalde rust uit. Spijtig genoeg werd de regen ook ons deel, maar we lieten het niet aan ons hart komen. Langs het afwisselend parcours van veldwegen, baantjes, natuur en bossen bereikten we Liezele. Deze gemeente is vooral bekend om het fort. Het stond ook gratis open voor de wandelaars en terwijl de VTM lustig filmde, bezochten wij het museum. Maatje is uitermate geïnteresseerd in al wat met WO 2 heeft te maken, dus voor hem was het zeker een must.

Na een eerste rustpost ging het dan richting Lippelo. Het uitgestrekte bos rond het gekende kasteel ‘Hof te Melis’ leidde ons door een prachtig stuk natuur. Zo ging het richting Buggenhout, alwaar het geografisch middelpunt van Vlaanderen ligt. Een soort van monument geeft deze plaats aan. Hier ligt het snijpunt van Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Brabant. Vervolgens wandelden we een klein stukje door Malderen en St. Amands om stilaan terug te keren richting Lippelo centrum. Na deze controle ging het gestaag door de akkers en velden met een uitgestrekt panorama. Toen kwam alweer de kerk van Puurs in zicht om terug aan te komen in het CC. De Kollebloem. Meteen hadden we 24 km onder onze zolen zien voorbij schuiven en hebben we dan ook vandaag onze eerste 1000 km overschreden. Na deze prestatie van vandaag en gisteren kijken we echter uit naar alweer een volgende wandeling.”

Naast de weergave van dit wandelverhaal, besteden we ook nog even aandacht aan datgene wat destijds werd toevertrouwd aan onze wandelboekjes. We geven dan ook deze info in de oorspronkelijke versie weer. ‘K: Sticker Nationale Wandeldag en handtekening minister president Peeters; J: Mooie tocht door Puurs, Liezele, Lippelo en Buggenhout. Bezoek aan het fort van Liezele. Tevens sticker en handtekening minister president Peeters.’