546: Turnhout, Zaterdag 03 juni 2023, 18,209 km. (10.759,992 km.)

“Een wandeling via knooppunten, met start en aankomst ter hoogte van de Klein Engelandhoeve, gelegen Klein Engeland 29 te Turnhout. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio konden we terecht op de ruime parking naast de Klein Engelandhoeve. Na het juiste schoeisel te hebben gekozen, konden we omstreeks 10:30 uur de geplande wandeling aanvatten. Op het einde van de parking bevond zich het knooppunt 52, waar we rechtsaf kozen en na een haakse bocht naar links een schaduwrijke smalle dreef konden inwandelen. Amper 400 m verder gingen we reeds het knooppunt 51 voorbij, ondertussen volgden we een gedeelte van het lokale Jos Aerts Pad. We passeerden een typische oude hoeve, om kort daarna de Koeivenheide te betreden. Een uitgestrekt gebied hier en daar voorzien van karige beplanting. Een haakse bocht verder bereikten we het eigenlijke Koeiven ter hoogte van een dwars gelegen pad. We konden er het waterwild bekijken, maar vooral horen. Op de dwarsweg kozen we linksaf om even later uit te komen op de bredere Langvenstraat, meteen knooppunt 93. We begaven ons rechtsaf op deze brede grindweg, met zicht rechts op het uitgestrekte vennengebied. Voorbij het Koeiven stapten we de links gelegen Bosstraat voorbij en bevonden ons thans op de Geheulsedijk, zowat rechtdoor. Ondertussen genietend van het zonnetje, gingen we het knooppunt 94 voorbij en gingen nog steeds via de grindweg tot aan het knooppunt 95, op het kruispunt met de Marckstraat. Daar sloegen we haaks rechtsaf en begonnen aan het bewandelen van een lange kaarsrechte grindweg, met zowat de wind in het nadeel, tussen graslanden.

Eindelijk, zowat 1200 m verder kwamen we aan het einde van de Marckstraat op de dwars gelegen grindweg, de Bremstraat, die we links opgingen. We vonden zo het knooppunt 96 en konden er omstreeks 11:40 even pauzeren voor een picknick, boven op het kijkplatform aan het Zwart Water. Na deze vooral zonnige wandel- en eetpauze, zetten we onze wandeling verder via de lijnrechte Bremstraat, een eveneens brede grind en af en toe zandweg, die we voor lange tijd zowat in dezelfde richting zouden volgen. Op die manier ging het voorbij het knooppunt 97. Enkele honderden meters verder verkregen we asfalt onder de schoenen en bemerkten we de eerste tekenen van bewoning. Langs een links gelegen bosgebied en enkele boerderijen rechts, vorderden we tot aan het knooppunt 77, op het kruispunt met de dwars gelegen Steenweg op Weelde. Aan de overzijde begaven we ons op een smal betonwegje, eveneens Bremstraat genaamd, om er nagenoeg op het einde, aan de rand van een bosje, het knooppunt 14 te naderen. We draaiden haaks rechtsaf een smalle wegel op tussen het hoog opgeschoten gras. Amper 200 m verder vonden we reeds het knooppunt 15, alwaar we via een brugje de Gelsmoerloop overstaken. We wandelden er over een gemaaide graszone, tussen enkele kleine vennen, fel geplaagd door tal van insecten. Na enkele malen rechts en links te hebben gekeerd, vonden we tenslotte het knooppunt 51, op een dwars gelegen veldweg.

We gingen er haaks linksaf op het Kerkebospad, langs de rand van het bosje links. Zo vorderden we tot op een kruispunt van grindwegen aan het knooppunt 26, waar we even plaats namen in het zonnetje omstreeks 13:15 uur teneinde even de honger en de dorst te stillen. Na deze aangename pauze begaven we ons verder richting knooppunt 52, en begaven ons daarvoor in het natuurgebied Het Moer. Vrijwel kort na het betreden ervan, volgde een eindje wandelen over vlonderpaden, tussen hoge rietvelden. Min of meer halverwege het natuurgebied, bogen we aan het knooppunt 52 af naar rechts, om zo het gebied te verlaten en een onverharde weg te vinden aan het knooppunt 89. We sloegen links deze veldweg in om op het einde uit te komen op de dwars gelegen Acaciadreef, ondertussen knooppunt 88. We gingen links de Acaciadreef op, namen even verder een haakse bocht naar rechts, om dan net voorbij een woning, links een andere veldweg op te gaan. Waar de weg doodliep, aan het knooppunt 87, draaiden we rechts een deels grasweg op welke ons opnieuw leidde naar de drukke Steenweg op Weelde. Aan de overzijde van de weg stond de knooppuntpaal 54, waar we schuin rechts het bos inwandelden op een brede grindweg, het Bloksgoor.

Vrij vlug ging het langs de rand van het bos, tot we op het einde van de veldweg het kruispunt aantroffen met de openbare weg, Geheul. We bevonden ons intussen aan het knooppunt 74 en hielden er omstreeks 14:25 uur even halt in de schaduw van de Kapel van O.L.-Vrouw der Stilte. Een kapel gebouwd in 1961 in opdracht van juffrouw Margriet Van de Vorst, die op het Bloksgoor wilde starten met een nieuwe kloosterorde, ‘De Dienaressen van de Kerk’. Na het nuttigen van een broodje en het lessen van de dorst, volgden we een tijdje de openbare weg, Geheul, waar we amper beschutting vonden tegen de felle zon. We konden pas de weg verlaten aan de Berkshoeve, waar we in een bocht van Geheul, schuin links de Geheulsedijk konden ingaan. Een smal asfaltwegje tussen akkers en weilanden, dat vrij vlug overging in een onverharde weg. Aan het knooppunt 75 gekomen, verlieten we even de Geheulsedijk voor een ommetje van exact 1 km, om omheen een bosje te gaan dat zich links van de weg bevond. Op die manier volgden na elkaar de knooppunten 75, 41 en 40, waar we opnieuw de Geheulsedijk betraden. Nadien wandelden we gewoon verder in dezelfde richting, tot we een tweede maal het knooppunt 95 voorbij gingen, waar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen, met name op het kruispunt met de Marckstraat. Ditmaal echter kozen we de rechterzijde van de straat en volgden een smalle betonweg tussen weiden en akkers.

We gingen het knooppunt 20 voorbij en stapten verder via de Marckstraat, tot we tenslotte scherp linksaf een grindweg konden ingaan, de Bosstraat. Ter hoogte van de eerste bocht naar rechts, stapten we rechtdoor een grasweg op die ons even verder het knooppunt 21 liet vinden. We verlieten er de grasweg naar links en betraden een stukje bos, waar we door middel van een bospaadje opnieuw de Geheulsedijk bereikten, net aan het knooppunt 94. We volgden nu in omgekeerde richting een gedeelte van de wandelweg van ’s ochtends, zijnde achtereenvolgens via de knooppunten 93, 51 en 52. Na een dagje genoten te hebben van natuur en zonlicht, kwamen we uiteindelijk opnieuw aan de Klein Engelandhoeve. We namen er nog even de tijd een verfrissend drankje te nuttigen op het buitenterras, ondertussen genietend van de aanwezigheid van enkele niet nader genoemde dieren in de weide. We eindigden onze tocht omstreeks 16:50 uur na omgeveer 18,209 km te hebben afgelegd.”

388: Turnhout, Zaterdag 13 augustus 2016, 22,776 km. (7908,563 km.)

“De wandeltocht, welke hierna wordt beschreven, verliep opnieuw langsheen diverse wandelknooppunten en ging van start ter hoogte van Wieltjes nr. 10 in Turnhout. Onze geplande dagtocht vond dan ook plaats op een gedeelte van het Wandelnetwerk Kempens Landgoed en het Wandelnetwerk Kempense Kolonies. Alvorens de startplaats te bereiken, maakten we vanuit Mechelen per bus en trein de verplaatsing naar Turnhout. Na vooreerst te hebben genoten van een kopje koffie in café Diamondi tegenover het station, dienden we vooreerst nog een kleine aanlooproute af te werken naar het wandelknoopunt 81, behorende tot het Wandelnetwerk Kempens Landgoed. We verlieten dus het station en wandelden doorheen de volgende straten van de stad: de Merodelei, rechtsaf Bareelstraat, linksaf Diksmuidestraat, rechtsaf Harmoniestraat, linksaf Nieuwe Kaai. Wat verder overschreden we via een brugje het water, om onmiddellijk linksaf het jaagpad op te gaan. Toen we onder de volgende brug wandelden, kwamen we terecht op Wieltjes, alwaar we al vlug het wandelknooppunt 81 aantroffen. Het was ondertussen 10:20 uur geworden, toen we tenslotte onze geplande tocht konden aanvangen.

Het jaagpad ondertussen verlaten, ging het aan het knooppunt 81 schuin rechts verder, eveneens via Wieltjes. Het grindpad leidde ons langsheen akkers en weilanden naar het knooppunt 82, waar we nog steeds via een grindweg dezelfde richting dienden aan te houden. Eenmaal het grindpad ten einde kwamen we in Meyenbos aan, tussen de bebouwing. Een tijdje later staken we de drukke Steenweg op Turnhout over, teneinde aan de overzijde verder te wandelen in de Wolfstraat. Na enkele honderden meters verlieten we de Wolfstraat via een loopbrug over de sloot naar rechts, teneinde een stukje bosgebied te verkennen. Aan het andere uiteinde van het bos troffen we knooppunt 31 aan, om vervolgens linksaf de veldweg verder te bewandelen. We kwamen opnieuw in de Wolfstraat uit om dan de Hoevestraat en nadien de Werfstraat in te gaan. We bevonden ons toen op een gedeelte van de Landlopersroute, een fietsomloop van 57 km. Inmiddels hadden we omstreeks 11:30 uur een picknickbank aangetroffen, een ideaal moment om het lunchpakket aan te spreken. Na deze korte onderbreking bereikten we vrij vlug het knooppunt 28, op het kruispunt van de Werfstraat en de Langstraat.

We wandelden de rechts gelegen Langstraat in om aan de eerste splitsing rechts de Langstraat in te draaien, waarna we meteen knooppunt 26 aantroffen. Ondertussen hadden we reeds het Wandelnetwerk Kempense Kolonies betreden. In de onmiddellijke nabijheid arriveerden we reeds aan het knoopunt 25, om daar dezelfde richting aan te houden. Na een paar bochten in de Langstraat verlieten we door middel van een kiezelpad links de openbare weg, waarna we even verder opnieuw de openbare weg bereikten in Horst. We hielden aldaar de richting schuin rechts aan en begaven ons in de Lievekenshoek, alwaar we een klein kapelletje bezijden de weg konden bekijken. Op het einde van de Lievekenshoek, kwamen we op het kruispunt met de Marckstraat, tevens aan het wandelknooppunt 20. We begaven ons linksaf in de Marckstraat, kruisten wat verder de Geheulsedijk en stapten aan de overzijde verder, nog steeds in de Marckstraat. Op het einde kwamen we in de Bremstraat, om die over korte afstand naar links te volgen tot aan het knooppunt 96. We hadden reeds bemerkt dat we een gedeelte volgden van de Vennenwandeling.

Aan het knooppunt 96 ging onze tocht rechtsaf verder. We konden er even verpozen ter hoogte van het Kijkplatform aan het Zwart Water. Na een kijkje te hebben genomen zetten we onze tocht verder in de Bremstraat, richting knooppunt 2. We verkregen nu een aardeweg te verwerken, terwijl we konden genieten van de prachtige heide. De weg eindigde even later ter hoogte van de Steenweg op Baarle-Hertog, welke slechts over korte afstand naar rechts werd gevolgd, om dan opnieuw linksaf te gaan op een aardeweg en knooppunt 2 aan te treffen. We stapten verder rechtdoor, met rechts zicht op het Grote Klotteraard. Voorbij deze waterpartij stapten we voorbij het knooppunt 3 en hielden nog steeds rechtdoor aan, richting wandelknooppunt 4. Eenmaal daar aangekomen ging onze wandeling nagenoeg rechtsaf en kwamen we in de Roodhuisstraat terecht. Ook deze eindeloos lange en kaarsrechte aardeweg, leidde ons langzaam maar zeker terug naar de bewoonde wereld. Tussen de velden en akkers vorderden we via de Roodhuisstraat naar het wandelknooppunt 70. We gingen langsheen de camping Baalse Hei links van ons, om tenslotte knooppunt 70 aan te treffen. Aan dit knoopunt ging het linksaf, nog steeds in de Roodhuisstraat, waarna we even halt hielden omstreeks 15:05 uur in de Taverne van de camping. We konden er even genieten van een kopje koffie.

Na even te hebben genoten van deze wandelpauze, gingen we opnieuw op weg. Nog heel even volgden we de Roodhuisstraat, waarna we knooppunt 69 ontmoetten ter hoogte van het water, de Kijkverdrietloop. We begaven ons meteen naar rechts op het jaagpad naast de waterloop. We kregen er de bordjes te zien dat we ons bevonden op de LF35 Kempen-Haspengouwroute, alsook de LF5 Vlaanderen Fietsroute. We volgden nu over lange afstand het jaagpad, waarbij we achtereenvolgens de volgende knooppunten aantroffen: 69, 72, 67 en 74. Net alvorens het knooppunt 79 te bereiken, verlieten we het jaagpad en gingen via de brug ter hoogte van de Steenweg op Merksplas over het water en stapten verder richting centrum van Turnhout. Via de Guldensporenlei en de Renier Sniedersstraat, kwamen we even later aan het station van Turnhout. We nuttigden er nog even een blikje cola op het perron, in afwachting van een trein huiswaarts. Om even na vijf uur konden we beginnen aan de terugreis om even later om 18:13 uur de thuishaven aan te treffen. We eindigden onze tocht na exact 30369 stappen en 22,776 afgelegde kilometers.”

151: Turnhout, Zondag 14 maart 2010, 20,8 km. (2981,111 km.)

De tocht waaraan we toen deelnamen, werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 14/03/2010 – 2300 Turnhout (Antwerpen), Marsen van Turnhout, 4-7-12-20-30 km. A.W.S.V. Turnhout vzw. Start: Sint-Jozefcollege. Deze prachtige wandeling leidt je via het kanaal Dessel-Schoten, langs landelijke, bosrijke en rustige wegen door de mooie omgeving van Turnhout. Volgende stukjes puur natuur vind je op het parcours: Stoktse heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos.’ Na afloop van deze georganiseerde wandeltocht, schreven we nog dezelfde avond een verslag, met betrekking tot de belevenissen onderweg, omstreeks 19:56 uur.

“Vandaag namen we nog eens deel aan een busreis, georganiseerd door onze wandelclub De Kwartels. Deze morgen, omstreeks 07:15 uur, verlieten we het grondgebied van Assenede, om ons te begeven in de richting van Turnhout. Aldaar verzorgde de plaatselijke club, de AWSV Turnhout, een wandeling onder de titel Marsen van Turnhout. Plaats van inschrijving was gelegen in het Sint-Jozefcollege aldaar. In het Marching boek konden we reeds op voorhand een voorproefje lezen van wat ons te wachten stond aan puur natuurgebied: Stoktse Heide, het Looy, Boones Blijk, Dombergbos, ... Dit alles, voorzien van een regenvrije hemel en we zouden gegarandeerd een prachtige wandeling beleven. Toen we omstreeks 08:30 uur de twee ruime startzalen bereikten, was er reeds veel volk op wandel. We namen dan ook eerst de gelegenheid te baat om een hapje te eten en een koffie te nuttigen, alvorens op weg te gaan. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 7, 12, 20 en 30 km. Gelet op het uur van de terugreis, kozen we vandaag voor de 20 km, met een werkelijke afstand van 20,8 km. Onderweg zouden we twee controleposten aandoen, waarvan de eerste zich eveneens situeerde op de startplaats.

Het eerste gedeelte van het parcours, met name 7,2 km, zou ons terug naar de plaats van vertrek leiden. We verlieten het Sint-Jozefcollege en bij het verlaten van dit complex, troffen we een eerste splitsing aan. Naar links ging het voor de 7 km en een eerste maal voor de 12, 20 en 30 km, naar rechts voor de 5 km en een tweede maal voor de 12, 20 en 30 km. Bijna onmiddellijk troffen we de eerste rood-witte markeringen aan van de GR565 (Antwerpen - Bladel), alsook het bord van de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Via een kleine tunnel ging het onder de drukke weg door, waarbij we aan de andere zijde werden verwend met een prachtig stuk heide- en bosgebied. De blauwe pijlen van het Looypad en tevens de Binkenroute (een fietstraject van 59 km), fungeerden hier als gids. Het ging via een brede, rustige dreef verder tussen de talrijke berken. Een rechts gelegen kasteel in de verte trok even de aandacht. In deze rustig te bewandelen dreef, troffen we even verder een tweede splitsing aan, waarbij de 12 km wandelaars hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de 7, 20 en 30 km links afsloegen. Een pad liet ons ook hier verder genieten van deze prachtige natuuromgeving.

Op die manier verlieten we het grondgebied van Turnhout, om bij de uitgang van het bosgebied, Vosselaar te betreden. Een groen bordje, vermeldende Rondom Vosselaar (40 km) trok even de aandacht. Er volgde nu een stukje openbare weg, waarna we al heel vlug opnieuw het bosgebied introkken, om op die manier alweer een rustige wandeldreef voorgeschoteld te krijgen. Even verder bereikten we een stukje asfalt, alwaar in de berm op een aantal houten planken, de diverse wandel- en fietsroutes in de omgeving waren aangeduid. Op die manier kon je een duidelijke keuze maken uit het rijke aanbod aan trajecten, duidelijk voor elk wat wils. Een bankje in de onmiddellijke nabijheid liet het zelfs toe even tot rust te komen om erover na te denken, welke route te kiezen. Gelukkig was dit probleem niet weggelegd voor ons, vermits we slechts de uitgepijlde route dienden te volgen. Het ging dus verder naar rechts, waarbij we het Vossepad (8 km) volgden, alsmede de Streek-GR Kempen en even verderop de Achtzalighedenroute (53 km). Een nooit geziene keuze aan wandel- en fietsomlopen.

Heel even nog ging het rechtdoor, waarbij het door ons gevolgde pad uitmondde ter hoogte van het kanaal Dessel - Schoten. Meteen rechtsaf, waarbij de oever van het kanaal over geruime afstand kon worden gevolgd. Op die manier trokken we rustig verder in de richting van het Sint-Jozefcollege, waar we even later konden genieten van een eerste pauze tijdens de wandeling. We konden meer dan tevreden terugblikken op het eerste stukje wandelparcours. Tijd dus voor een versterking van de inwendige mens. Na een eerder langere pauze, trokken we via dezelfde weg opnieuw op pad, om aan de eerste splitsing, ditmaal naar rechts te gaan. Er volgde even een klein gedeelte van het parcours doorheen een woonzone, waarbij we opnieuw de GR565 volgden, alsmede het Looypad en de LF5 Vlaanderen Fietsroute. Een volgend aanwijsbordje HEEN, liet ons kennen dat we later waarschijnlijk via dit traject terug naar de startzaal zouden komen. Even verder bereikten we de jachthaven van Turnhout, waar we onder de indruk waren van de Nieuwe Kaai.

Volgens een lokale inwoner, werden hier grote werkzaamheden uitgevoerd en werd de hele omgeving drastisch vernieuwd, wat zich ook liet merken aan de talrijke nieuwe handelspanden. Het ging de weg over, om te wandelen langsheen een oud fabriekspand, waar ook blijkbaar nog grote werkzaamheden werden uitgevoerd. Een rustig uitziend en doodlopend wegje, bracht ons tot aan een rechts gelegen plankenvloer. Hier ging het doorheen een soort moerassig gebied, waar we dankzij het houten looppad, boven het water konden wandelen. Dit pad mondde uit ter hoogte van de spoorweg, waar we linksaf dienden verder te wandelen, opnieuw in de richting van het kanaal Dessel - Schoten. De 5 km wandelaars, gingen hier trouwens rechtsaf. Op de ietwat verhoogde berm langsheen het spoor, trokken we zo verder, om even later uit te komen ter hoogte van de restanten van de vroegere spoorbrug over het kanaal. Een informatiebord liet ons kennen dat hier vroeger een spoorlijn liep in de richting van Nederland.

Deze zogenaamde IJzeren Brug, zou later opnieuw worden opgebouwd, waarbij we reeds een afbeelding van de nieuwe plannen konden bekijken. We volgden de oever van het kanaal naar rechts, tot aan de brug over het kanaal. Dit brugje deed ons enigszins denken aan de typische Hollandse brugjes over de grachten. We staken de brug over om aan de overkant een links gelegen aardeweg te volgen. Hier opnieuw de Binkenroute (59 km), de Binkenroute Verkorting (27 km) en de LF35 Kempen Haspengouwroute. Even verder kondigde zich een splitsing aan, waarbij ditmaal de wandelaars aan de 12 km hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de deelnemers aan de 20 en 30 km, een rechts gelegen oude spoorwegbedding opgingen. Hier zaten we meteen op het traject van het Bels Lijntje (33 km) en de Landlopersroute (55 km). Volgens plaatselijke info betrof deze spoorwegbedding de vroegere spoorverbinding met het Nederlandse Tilburg. Ook al kreeg deze lijn een Belgische naam, toch verliep voorheen het grootste gedeelte van het traject op Nederlands grondgebied.

We dwarsten even later een drukke weg, om het Bels Lijntje verder te volgen tot aan de ingang van het Clarissenklooster. Aldaar werden we attent gemaakt op de te kruisen drukke weg, waarna we aan de overzijde een lange en brede dreef ingingen. We volgden er de aanwijzingen van de Vennenwandeling. Er volgde een prachtig en rustig natuurgebied, waarbij we afwisselend bossen kregen te verwerken, alsmede een stuk open veld. Hier konden we zien dat men grote werken aan het uitvoeren was, waarbij tal van bomen dienden te wijken. Een watergebied maakte het genot nog groter. Ook de zon, die pogingen deed om door te breken, gaf meteen een lentegevoel dat zalig was om te ervaren. Heel even kregen we wat verderop een modderig stukje te verwerken, waarbij we even dienden te laveren tussen de groeven van landbouwmachines. Doch dit was slechts van korte duur, waarna we een brede dreef verkregen, die ons uiteindelijk liet aankomen ter hoogte van de Schuur gelegen in de Klein Engelandhoeve. Hier namen we even de tijd om te eten, maar vooral om te genieten van het interieur van dit gebouw.

Het tweede gedeelte van de wandeling zat erop na 8,1 km. Ondertussen waren we 15,3 km ver. Restte ons nog een laatste stukje wandeling van 5,5 km. We verlieten de Schuur, om even de drukke weg naar rechts te volgen, tot aan het eerste kruispunt, waar we een links gelegen wegje insloegen. Hier volgden we terug de Landlopersroute, tot aan een splitsing, enkele honderden meters verder. Hier vervolgden de dapperen aan de 30 km hun weg rechtdoor, terwijl de 20 km wandelaars, rechtsaf sloegen en opnieuw de oude spoorwegbedding volgden. Enkele bekende borden trokken de aandacht: Bels Lijntje, LF35 Kempen Haspengouwroute en Binkenroute. We trokken langsheen dit rustige betonbaantje, waarbij we echter jammer genoeg de eerste druppels voelden neerkomen. Gelukkig zag de lucht er dreigender uit dan hij was, aangezien de regen van korte duur was. Na een eindje de spoorbedding te hebben gevolgd, bereikten we een bredere verharde grindweg, die ons liet wandelen langsheen enkele villa's, die wat verscholen lagen in hun domein.

Even verder ging het scherp linksaf, waarna we wat later een uniek gebouw konden bekijken, voorzien van een al even imposant wapenschild boven de toegangspoort. Stilaan ging het in de richting van een verkaveling in aanleg, waarbij een voorlopig verharde weg diende te worden gevolgd. In de verte zagen we reeds de hoogbouw aan de Nieuwe Kaai. Zo bereikten we opnieuw de jachthaven, ditmaal aan de overkant. We volgden over korte afstand opnieuw de oever van het kanaal, tot aan het kleine bruggetje, dat ons liet oversteken. Alzo bereikten we opnieuw de woonzone van dit gedeelte van Turnhout. Logischerwijze, ontmoetten we even later het bordje TERUG, wat ons te kennen gaf, dat het nu regelrecht in de richting van de startzaal ging. Wat later konden we dan ook tevreden de aankomstlijn overschrijden. Uiteindelijk bleek dat vandaag 1142 wandelaars hadden deelgenomen aan deze Marsen van Turnhout.”

Ook in onze wandelboekjes lieten we enkele eerste indrukken na, kort na afloop van de wandeling. Ziehier alvast wat daarin werd genoteerd: ‘K: Wandeling via bos, Bels lijntje en door Vosselaar en Turnhout. Veel natuur. Fris en droog. Goed verzorgd. J: Busreis met de Kwartels naar Turnhout. Mooie tocht doorheen Vosselaar en Turnhout. Heide, bos en oude spoorbeddingen.’