146: Zoersel, Zondag 21 februari 2010, 26,4 km. (2880,533 km.)

Deze georganiseerde tocht werd voorheen aangekondigd in de wandelgids Marching en wel als volgt: ‘Zondag – Dimanche 21/02/2010 – 2980 Zoersel (Antwerpen), Trappistentocht, 6-10-15-20-25-30-40 km. WSV De Natuurvrienden – Zoersel VZW. Start: GSA Sint-Antonius-Zoersel. Zoals gewoonlijk starten vanuit een zeer ruime vertrekzaal naar de bossen van Westmalle en Sint-Job. Het is een eerste wandelklassieker, die al alle weersomstandigheden heeft gehad, maar altijd met erg tevreden wandelaars.’ Zoals gewoonlijk schreven we na afloop het relaas van onze belevenissen onderweg, omstreeks 19:33 uur.

“Vandaag begon onze wandeldag met een autorit, richting Sint-Antonius-Zoersel, waar we zouden deelnemen aan de Trappistentocht, ingericht door de plaatselijke wandelclub WSV De Natuurvrienden - Zoersel. De vertrekplaats was gelegen in de Gemeenteschool Sint-Antonius. Bij onze aankomst aldaar werden we door enkele gemachtigde opzichters geleid naar een parkeerplaats en nadien konden we terecht in een van de twee ruime startzalen. Alvorens van start te gaan, namen we de tijd om een koffie te nuttigen en een hapje te eten. Vandaag konden we kiezen uit de afstanden 6, 12, 15, 20, 25, 30, 36 of 42 km. We opteerden vandaag om het parcours te volgen van de 25 km, met een werkelijke afstand van 26,4 km. Onderweg waren een viertal rustposten voorzien, waarvan de eerste zich situeerde op 7,5 km na de aanvang van de wandeling.

We verlieten vol goede moed de plaats van inschrijving en staken de weg over. Bijna onmiddellijk na de start kregen we reeds een eerste splitsing op het parcours ter hoogte van het politiebureau, waar de afstanden vanaf 20 km links afsloegen, terwijl de kortere afstanden hun traject rechtdoor verliep. Het ging via de achterzijde van de kerk naar een wegel, gelegen naast een transportbedrijf. We troffen het eerste wandelpad van de dag aan, met name het Jukschotpad 1 (een wandelparcours van 9 km). Gedurende geruime tijd konden we de loop van deze wandelroute volgen, langsheen enkele landelijke wegen, afgewisseld met enkele onverharde wegen. Hier troffen we de eerste ijsplekken van de dag aan, alsmede nog enkele restjes sneeuw van de voorbije weken. Wat verderop dwarsten we de drukke weg naar Antwerpen, om op die manier aan het volgende kruispunt links af te gaan en het grondgebied van Schilde te betreden.

Een fietsroute van 56 km, met name de Jan Van Der Nootroute, hield ons een tijdje gezelschap onderweg. We konden nu vooral kennis maken met enkele statige villa's die links en rechts voorbij gleden. We konden vaststellen dat we hier door de betere buurt wandelden. Kasten van huizen, voorzien van alarminstallaties en bordjes met waarschuwingen over de wakende honden achter de schutting. Een lange dreef langsheen een stukje bos betekende een leuke afwisseling. Hier konden we even genieten van het begrip vrije natuur. Later bereikten we een drukke weg, waarbij we de aanduidingen zagen van een plaatselijke autoroute, Voor- en Noorder Kempen. Even voor de gemeenteborden van St. Job-in-'t Goor (Brecht), sloegen we een rechts gelegen asfaltwegje in, waar het bijzonder moeilijk stappen was omwille van de ijzige toestand van het wegdek.

Blijkbaar was het vocht van de voorbije nacht hier aangevroren en menig wandelaar zagen we daar even wegglijden, gelukkig zonder erg. Op het einde van deze brede dreef, gaf een draaihek ons toegang tot een brede bosdreef, die ons leidde naar de eerste controlepost, gelegen op de Campus Kristus Koning te St. Job zelf. Aldaar konden we in de plaatselijke sporthal van de school even pauzeren en werden we zelfs aan tafel bediend door medewerkers van de wandelclub. Aldaar konden we het niet laten om even de koffiekoeken te proeven en te laten smaken. Na deze eerste onderbreking, waren we klaar voor het tweede gedeelte van de wandeling en dat hield in dat we een plaatselijke lus dienden te wandelen, welke ons zou brengen tot op de afstand van 13,4 km. Onderweg konden we even nader kennismaken met een clubgenoot Jimmy, wie we later op de dag nog zouden terug ontmoeten. Na de controle dienden we bij een eerste passage naar links te gaan, in de richting van de plaatselijke kerk. Op de grote weg doorheen het dorp volgden we de autoroute welke reeds werd vernoemd.

Wat verder sloegen we een links gelegen wegje in dat zou leiden naar een onverharde veldweg. Deze aardeweg, welke vervolgens uitmondde in het plaatselijke bos van St. Job, situeerde zich naast het golfterrein. Hier, op dit smalle kronkelende pad tussen de bomen, werd onze aandacht getrokken door een bordje met de vermelding ‘Wandelpad Antitankgracht’. Dit pad liep inderdaad naast een heuse gracht. Het pad liet ons onderweg kennis maken met de plaatselijke sportverenigingen, vermits enkele terreinen en clubs aan het oog voorbij gingen: een voetbalveld, een hockeyclub, het golfterrein, een paardenmanege, ... Mocht het ooit ontbreken aan de zin om te wandelen, je weet maar nooit. Uiteindelijk kwam het pad uit op de brede weg, ter hoogte van de grensscheiding met 's Gravenwezel (Schilde), waar we de baan dwarsten en aan de overzijde terug in het bos verdwenen. Ook nu volgde een mooi pad tussen de beplanting, waar je echt kon genieten van het begrip rust. Even verderop scheidden de wegen van enkele afstanden, waarbij wijzelf links dienden af te slaan en een zanderige weg volgden, aldaar beter gekend als het Voorkempen Ruiterpad.

In een wijde boog gingen we op die manier omheen het golfterrein, dat we naderhand nog even van een andere kant konden bekijken. Eenmaal voorbij dit stukje groen, volgden we een asfaltweg en die bracht ons terug tot op de Campus van Kristus Koning. Een mooie lus achter de rug en zeer zeker een mooi stukje wandelparcours. Na de tweede controle in de sporthal, volgden we nu de rechterkant van de weg op het domein van de Campus, waar we ter hoogte van de uitgang het reeds vernoemde ruiterpad aantroffen. Dit volgend kwamen we ter hoogte van het Domein De Poppelaer en waren we opnieuw verzekerd van een geruime tijd bospaden en dreven. Ons oog viel op de bordjes Trappistinnenpad, dat ons verder leidde doorheen dit bosgebied. Een kronkelend paadje langsheen de rand van dit bos, liet ons aan de andere kant de open velden en weilanden aanschouwen. Ook in dit gebied, dienden we af en toe van koers te wijzigen, omwille van splitsingen in de diverse trajecten.

Hier en daar bemerkten we wat omgewaaide bomen en dat gaf dan weer aanleiding om een foto te nemen onderweg. Af en toe werd het ook wat drukker, aangezien sommige wandelaars van andere afstanden hetzelfde traject deelden. Een modderige passage langsheen een brede onverharde weg, leidde ons naar een groot kraanbedrijf - Luyckx - waar we in een van de hangaars een nieuwe controlepost aantroffen. Onze teller stond ondertussen op 17,5 km, we waren dus ruimschoots over halfweg. Bij het verlaten van dit bedrijf, volgden we een modderig stukje parcours in de richting van een drukke weg. Eenmaal daar aangekomen, volgden we naar rechts het fietspad en troffen daar de aanduidingen van de GR5, alsmede opnieuw de Voor- en Noorder Kempen autoroute. Onderweg langsheen dit fietspad, dienden de wandelaars aan de langste afstand nog even een links gelegen lus te bewandelen, wijzelf dienden wat verderop een links gelegen onverharde en vooral modderige aardeweg op te gaan. Ter hoogte van het begin van deze weg bemerkten we opnieuw het Trappistinnenpad en tevens de Trappistenroute, een fietstraject van 44 km.

Dit lange, ontdooiende pad, leidde ons naar het verderop gelegen Molenbos, waar we onmiddellijk rechts gingen en meteen het bos ingingen. De GR5/E2 (Noordzee - Riviera) kon ons hier niet op andere gedachten brengen. Een kruisbeeld links van de weg stond opgesteld ter hoogte van het begin van dit Molenbos. Deze ochtend waren we begonnen langsheen het Jukschotpad 1, het was een blij weerzien met dezelfde aanduidingen, wat betekende dat we ruimschoots op de terugweg waren. Aldaar troffen we opnieuw onze clubgenoot Jimmy aan, die ons een tijdje gezelschap hield onderweg en ons een en ander liet zien tot wat een wandel-GPS in staat is. Een leuk hebbeding zo te zien, ware het niet dat we even dienden te bekomen bij het horen van de kostprijs ervan. Via het Molenbos, dat we geruime tijd doortrokken via tal van paden, bereikten we wat verder de sporthal van Westmalle, waar we een laatste maal controle hadden onderweg. We zaten nu 22,8 km ver en meteen kondigde zich het laatste gedeelte van de wandeling aan.

Na nog even een verfrissing te hebben genomen, gingen we terug richting aankomst. Dit laatste gedeelte had niet echt veel om handen, aangezien we bijna via de kortst mogelijke weg het Molenbos verlieten en via enkele woonstraten wandelden in de richting van het Administratief Centrum van Zoersel, alsmede  het psychiatrisch centrum Bethanië. Het ging vervolgens over het domein van deze gebouwen, waarna we het terrein verlieten via de voorzijde. Doorheen een stukje woonwijk, bereikten we uiteindelijk de omgeving van de Gemeenteschool, die we reeds in de verte konden bemerken. Via een klein ommetje, betraden we het terrein van de startplaats via de achterzijde. Het einde van een mooie wandeltocht. Voor de statistieken kunnen we nog vermelden dat bij sluiting van de inschrijving, 3254 wandelaars waren geteld.”

Een blik in de wandelboekjes sluit dit wandelverhaal voor vandaag af. ‘K: Zoersel, Schilde, ’s Gravenwezel, Brecht. Landelijk en veel bossen! Mooie natuur. Koud. J: Wandeling vanuit Sint-Antonius-Zoersel, doorheen Schilde, St. Job-in-’t Goor en ’s Gravenwezel. Nadien verder in de richting van Westmalle. Mooie boswandeling met meer dan 3000 deelnemers.’