Posts tonen met het label Natuurgebied Den Battelaer. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Natuurgebied Den Battelaer. Alle posts tonen

dinsdag 20 oktober 2020

400: Kapelle-Op-Den-Bos, Zaterdag 14 januari 2017, 16,694 km. (8165,379 km.)

“Een wandeling langsheen een gedeelte van het wandelnetwerk Rivierenland, met start in Kapelle-Op-Den-Bos. Vooraf maakten we vanuit onze thuisbasis een korte verplaatsing naar het station van deze gemeente. Eenmaal daar aangekomen verlieten we het station en wandelden naar de brug over het kanaal, om vervolgens linksaf de Oostdijk op te gaan, richting wandelknooppunt 2. We kregen vrijwel dadelijk rechts bevroren akkers te zien, terwijl we links het kanaal konden waarnemen. Korte tijd nadat we een eindje langs het kanaal waren gevorderd, bereikten we het reeds vermeld knooppunt 2. Amper 200 m verder troffen we reeds het volgende wandelknooppunt aan, 1, de plaats waar de Oostdijk overging in Brielen. We hielden nog steeds dezelfde richting aan langsheen het kanaal, om uiteindelijk later rechtsaf te draaien, richting knooppunt 14 en dit via de Overloopstraat. Het einde van deze straat bereikt, bevonden we ons ter hoogte van het kruispunt van de Overloopstraat en de Hoogstraat, alwaar we het Tisselt Kapelleke konden bekijken. We volgden nadien de Hoogstraat naar links, richting kerk van Tisselt, waarna we even verder rechts de Kerkhoflaan zouden moeten indraaien. Echter even verder voorbij dit kruispunt bevond zich café feestzaal Silvermoon, reden om even het traject te verlaten voor een kopje warme koffie. Het was ondertussen 11:15 uur geworden.

Na deze verwarmende wandelpauze keerden we een eindje op onze stappen terug teneinde de Kerkhoflaan in de wandelen. Gekomen op het einde van de straat, ter hoogte van het kerkhof van Tisselt, ging het verder via een veldweg naar rechts, Buurtweg 41 genaamd. Tussen weiden en akkers zetten we onze wandeling verder, even later via de Buurtweg 44 naar links en tenslotte nogmaals linksaf door middel van de Buurtweg 26. We kwamen zo opnieuw terecht op de openbare weg, met name de Blaasveldstraat. Hier begaven we ons naar rechts, de Blaasveldstraat een eindje volgend, tot we opnieuw een veldweg rechts konden betreden, Buurtweg 28. Ter hoogte van een splitsing van veldwegen hielden we links aan en betraden zo de Buurtweg 43, welke ons leidde over de plaatselijke Zwarte Beek. Via af en toe vrij modderige passages tussen de velden, kwamen we terecht aan het wandelknooppunt 15. Terug verharde grond onder de voeten, ging het nagenoeg rechtdoor op de openbare weg via Grote Heide. We overschreden de spoorweg en troffen er net voorbij het wandelknooppunt 17 aan.

We gingen voorbij de spoorweg nog steeds rechtdoor via Grote Heide, tot we het kruispunt bereikten met de Blaasveldstraat. Over korte afstand ging het linksaf, tot aan het kruispunt met de rechts gelegen Hertstraat, tevens plaats waar zich het knooppunt 18 bevond. We draaiden rechtsaf de Hertstraat in welke we volgden tot we nadien rechts de Heirstraat in konden draaien. Eenmaal dit kruispunt aangetroffen bevonden we ons aan het knooppunt 72. We volgden de Heirstraat tot op het einde alwaar we de openbare weg ruilden voor een veldweg naar rechts, om er weinige ogenblikken later het knooppunt 135 te vinden, op een kruising van veldwegen. Noodgedwongen draaien we naar links om de veldweg verder te bewandelen tot we opnieuw de openbare weg konden betreden in de Vinkstraat. Inmiddels bevonden we ons op het grondgebied van Leest. We staken de weg over om aan de overzijde via een stukje veldweg tenslotte de Dorpstraat van Leest te betreden. We gingen linksaf richting Sint-Jozefkapel, waar we normaal gezien de Dorpstraat naar rechts zouden volgen, richting knooppunt 271.

We besloten echter om even van het parcours af te wijken en het knooppunt 271 te laten, om in de plaats daarvan de Dorpstraat naar links te volgen, tot in het centrum van Leest. We konden er dan ook even later omstreeks 13:30 uur terecht in café In den Bareel, gelegen op Leest-Dorp, voor een kopje koffie en uiteraard wat warmte. Ondertussen hadden we het knooppunt 63 aangetroffen in het centrum van het dorp. Na een aangename pauze begaven we ons naar het volgende knooppunt, met name 273, dat zich bevonde ter hoogte van de brug over de Zenne. We verlieten het café en volgden naar links verder Leest-Dorp, gevolgd door de Pastoor de Heuckstraat, om zo de brug te bereiken over de Zenne. Net voor de brug begaven we ons nadien op het jaagpad naar links, de zogeheten Rupeldijk, teneinde dit over langere afstand te bewandelen tot aan het knooppunt 76. We arriveerden uiteindelijk ter hoogte van de drukke N16, de Steenweg op Blaasveld, aan het knooppunt 76. We verlieten er het jaagpad om de Zenne over te steken en aan de overzijde van het water het knooppunt 275 te vinden. We daalden de brug af om dan rechts de Mechelbaan te volgen, zowat evenwijdig aan de N16, om vervolgens deze N16 over te steken. Ondertussen waren we knooppunt 81 voorbij en troffen aan de overzijde van de N16 knooppunt 80 aan, dat zich bevond in het natuurreservaat Den Battelaer.

Ter hoogte van dit knooppunt dienden we haaks rechts te houden, om doorheen een gedeelte van dit natuurreservaat te gaan, via smalle paadjes en even later vlonderpaden, om tenslotte het volgend knooppunt 163 aan ter treffen ter hoogte van de Thiebroekvaart, zijnde het jaagpad langsheen de Leuvense Vaart. We stapten het jaagpad op naar rechts, om even later de openbare weg te bereiken, vooreerst Thiebroekvaart, overgaand in de Baroniestraat. We kwamen ter hoogte van de Battelbrug uit, waar zich het knooppunt 131 bevond. Voorbij de brug ging onze wandeling nog over korte afstand via de Stuivenbergvaart om dan de eerste straat rechts, de Schouwbroekstraat in te slaan. Deze straat volgend tot op het einde, kwamen we aan het knooppunt 129 op het kruispunt van de Schouwbroekstraat en de Oude Leestsebaan. Op de Oude Leestsebaan hielden we dan de richting naar links aan, op weg naar het knooppunt 194, dat zich bevond even voor de autosnelweg E19. We gingen onder de snelweg door, om nog even verder de Stuivenbergvaart te volgen, langsheen de Leuvense Vaart.

Wat verder verlieten we het kanaal, om via een rechts gelegen veldweg tussen akkers door terecht te komen op de Stuivenbergbaan, alwaar we het knooppunt 187 konden aantreffen. De Stuivenbergbaan naar links opgaand konden we deze weg uiteindelijk naar rechts verlaten via een ingang naar het Vrijbroekpark, om er onze geplande wandeltocht te eindigen aan het knooppunt 258, ons ondertussen reeds meer dan bekend. Teneinde onze dagtocht af te sluiten, begaven we ons dan via de kortst mogelijke weg opnieuw huiswaarts en dit na 22259 stappen en 16,694 gewandelde kilometers.”

donderdag 24 september 2020

371: Boom, Zondag 15 mei 2016, 19,683 km. (7517,152 km.)

“Een wandeling op zondag, welke reeds begon in de ochtend, met een busrit via lijn 287, richting Grote Markt in Boom. Het was dan ook zowat 09:45 uur, toen we arriveerden aan de terminus en vervolgens even vooreerst een koffie nuttigden in café Radio op dezelfde plaats. Om even na tien uur in de ochtend, begonnen we dan ook aan een dagtocht, langsheen het wandelnetwerk ‘Rivierenland’, een tocht met begin in Boom en einde zowat aan onze voordeur. Hoe eenvoudig kan het soms vergaan in het leven.

Vanaf de Grote Markt ging het via de Windstraat naar de even verder gelegen kaai, alwaar we op zoek gingen naar het eerste wandelknooppunt van de dag, 120. We troffen het bewuste paaltje dan ook aan op de Wandelesplanade op de kaai zelf. Via enkele trappen bereikten we de brug over de Rupel, om aan de overzijde van het water, het ernaast gelegen jaagpad te volgen. Gelukkig hadden we de onaangename wind in de rug en dat zou zo de rest van de dag min of meer het geval zijn. Het mag ook al eens aangenaam wandelen zijn. Via enkele doorkijkjes bemerkten we links aan de overzijde van de Rupel, de kerk van Boom. Het jaagpad werd vroeg op de ochtend reeds veelvuldig gebruikt door fietsers en joggers, doch wij genoten alvast van het eerste frisse groen en de ontelbare boterbloemen. Aan het begin van het jaagpad, hadden we reeds de aanduidingen gezien van de Van Gogh route, een traject Eindhoven–Amsterdam–Paris, alsook de Scheldeland Route. We wandelden voorbij het veer en bereikten, wandelknooppunt 121, hielden rechtdoor aan, tot aan een kleine sluis.

Het drukke fietsverkeer wees wellicht op het bestaan aldaar van de LF2 Stedenroute. Samen met enkele wielerliefhebbers, dienden we even te wachten op een schip dat de sluis passeerde, waarna we verder konden wandelen. Aan de overzijde van het kanaal kregen we de eerste bezienswaardigheid van de dag, een Sherman Firefly, opgesteld ter hoogte van de restanten van een tijdens de oorlog vernielde brug. We bevonden ons ondertussen in Klein-Willebroek. Na het uitvoerig bekijken van het vehikel, volgden we verder het jaagpad langsheen de Rupel. Het pad draaide naar rechts en werd zo de Louis de Nayerkaai, om even verder opnieuw richting Rupel te draaien, onder de naam van Heindonkstraat. Langzaam maar zeker wandelden we opnieuw dichtbij de Rupel en trokken voorbij wandelknooppunt 197. Nog steeds dezelfde richting aanhoudend en het jaagpad volgend bereikten we knooppunt 99. Hier verlieten we voorgoed het jaagpad langs de Rupel en ging het via de rechts gelegen berm steil naar beneden, naar de ingang van het natuurgebied ‘De Biezenweiden’. Een handig poortje verschafte toegang tot deze mooie groene zone. Een zacht aanvoelend bospaadje kronkelde zich doorheen dit unieke natuurgebied.

De varens begonnen stilaan aan hoogte te winnen, enkele beekjes trokken de aandacht, maar opvallend waren vooral de vogelgeluiden. Hier en daar kregen we een rustiek bruggetje om te overschrijden en zo vorderden we steeds verder door deze groene oase. Links konden we enkele zeilbootjes zien op een grote waterpartij. Aan wandelknooppunt 123 ging het verder naar links en werd het bospaadje uiteindelijk een graspad. Een tijd stappen later, kruisten we de Stuyvenberglaan, om aan de overzijde van de weg het terrein te betreden van het ‘Bloso Centrum Hazewinkel’. Ook hier, bij deze toegang vonden we een wandelknooppunt, met name 152. We kozen er de linkse richting, om op die manier, via een mooi aangelegd wandelpad te vorderen langsheen de Watersportbaan, waar voorlopig op dit ochtendlijke uur, nog maar weinig activiteit op het water was te bemerken. De zon deed ondertussen een eerste poging de wolken enigszins te verdrijven. Meteen een ideale gelegenheid, om aan één van de vele picknicktafels omheen het water, te genieten van een broodje. We deden dit dan ook, na het kruisen van de Heindonksesteenweg en even voorbij het wandelknooppunt 96. Toepasselijk of niet, we volgden hier op de domein van Hazewinkel een tijdje de Duvelroute. Maar dat drankje bevond zich echter niet in onze rugzak. Het was ondertussen 11:35 uur geworden.

Na de maaltijd ging het verder op een grindpad langsheen de Watersportbaan, om wat verder een eerste hindernis op het traject te vinden: een omgevallen boom. Met wat klimwerk raakten we verder en begaven ons op die manier stilaan in de richting van het wandelknooppunt 148. We kwamen nu tussen de hangaars waar zich de boten bevonden en tevens de aanlegsteigers. Omheen de gebouwen was weinig beweging en bleek zelfs de cafetaria gesloten te zijn. Via de knooppunten 150 en 151 bereikten we de hoofdingang van het Bloso centrum en aldus de openbare weg, de Steenweg op Heindonk. Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts, om even later de links gelegen Kievitstraat in te gaan. Straat is een groot woord voor een veldweg tussen de akkers, alwaar een boer ijverig zijn veld ploegde. We bemerkten er een bordje ‘Duvel on Tour’, wellicht een aanduiding voor één of andere fietsroute. Ter hoogte van de Beenhouwerstraat passeerden we het wandelknooppunt 147, om even verder naar rechts de draaien, nog steeds de veldweg volgend, tot knooppunt 264. Hier gingen we 90° naar rechts, via een smal pad langsheen een rechts gelegen bosje en even later doorheen een klein bosgebied.

Uiteindelijk bereikten we opnieuw de openbare weg ter hoogte van de Hooiendonkstraat, tevens het wandelknooppunt 188. Dit smalle landelijke, maar vooral kronkelende wegje volgend naar links, kwamen we vervolgens aan ter hoogte van taverne-restaurant De Zennehoeve. Tijd dus voor een korte koffiepauze in open lucht op het terras. Het was ondertussen 12:55 uur geworden. Onze koffie was amper gebracht, of we voelden al meteen nattigheid, enkele regendruppels noodzaakten ons, even enkele stoelen op te schuiven onder een afdak. Gelukkig bleef het voorlopig bij enkele sporadische druppels neerslag. Na de koffie ging het even bergop en bereikten we aan wandelknooppunt 85 het jaagpad langsheen de Zenne, eigenaardig genoeg Rupeldijk geheten. We bemerkten er ook de nieuwe fietsbrug, welke toeliet meteen naar de overzijde te wandelen, doch ons geplande traject maakte vooralsnog een omweg, daar blijkbaar deze nieuwe situatie nog niet was weergegeven op de site van de wandelknooppunten. Dus begonnen we aan de lange weg langsheen het jaagpad en dit naar rechts. Zowat een half uur later begon de maag te knorren en hielden we dus even pauze ter hoogte van een zitbank teneinde een hapje te eten.

Opvallend weinig passage op deze zondagnamiddag, dus konden we in alle rust genieten van een laat middagmaal. Nadien gingen we terug op pad, via het jaagpad, richting verder gelegen Heffen. Even voor het bereiken van dit dorp, verlieten we via een veldweg rechts het jaagpad en kwamen vervolgens terecht in de Sint-Amandusstraat en vervolgens ter hoogte van de kerk op Heffen-Dorp. Die dag was er een kleine kermis opgesteld en bevonden zich in enkele aanpalende straten wat oude legervoertuigen. Blijkbaar, gelet op de geringe belangstelling, waren reeds heel wat voertuigen opnieuw huiswaarts. Toch konden we er enkele bekijken en hadden we een babbel met één van de eigenaars. Na enkele foto’s verlieten we de dorpskern en begaven ons terug in de richting van het jaagpad. Op die manier wisten we de wandelknooppunten 143, 142 en 76, welke kort na elkaar volgden, voorbij te wandelen. Zo bereikten we de brug over de Zenne ter hoogte van de Gentsesteenweg, om aan de overzijde opnieuw het jaagpad te bewandelen, terug in de richting vanwaar we aanvankelijk waren gekomen. Wandelknooppunt 275 liet ons alvast de goede richting aanhouden.

Ditmaal volgden we het jaagpad richting Zennegat tot aan het wandelknooppunt 78 en dit via het eerdere knooppunt 77. Een heel eindje Zenne dus, ditmaal links van ons. Gekomen even voor het vermelde punt, gingen de hemelsluizen ditmaal goed open. Een felle regenbui overviel ons, net op het moment dat we geen enkele beschutting hadden, dus midden op het jaagpad. Gelukkig konden we even verder, via een steile afdaling naar het rechts gelegen natuurgebied ‘Den Battelaer’. Hier konden we toch min of meer de felle regen wat ontwijken, tussen de beplanting. Een mooi, zacht lopend graspad, leidde ons tot op een open veld, letterlijk geel gekleurd door duizenden boterbloemen. Een prachtig zicht! Een lichte beklimming volgde tot aan wandelknooppunt 79, bovenop het jaagpad langsheen het Kanaal Leuven-Dijle. We bevonden ons toen op de Thiebroekvaart, welke we vooreerst volgden naar links, opnieuw richting Zennegat. Bij het betreden van het jaagpad kregen we al meteen enkele historische boten te zien aan de overzijde van het water.

Het jaagpad kan ook af en toe voor een verrassing zorgen en dat zouden we vrij snel ondervinden. Even verderop was het pad versperd door afval, afkomstig van de afbraak van de oude kade. Houten balken schenen geen enkele doorgang te verlenen. Een uit tegengestelde richting komende jogger verzekerde echter, dat mits wat klimwerk er wel een doorkomen was. Met wat moeite raakten we dan toch voorbij deze obstakels en konden het jaagpad verder bewandelen tot aan het wandelknooppunt 86, zijnde de Zennegat Sluis. Hier kwamen we opnieuw langs de nieuwe fietsbrug over de Zenne en bemerkten we aan de overzijde De Zennehoeve, alwaar we zowat twee uur voorheen koffie hadden genuttigd. Voorbij het knooppunt 86 bereikten we tot slot het Zennegat zelf en konden we hier zien, hoe de Zenne, het Kanaal Leuven-Dijle en de Dijle zelf, bij elkaar komen. Een oud café, genoemd Zennegat, nodigde alvast uit om even te verpozen. Een kopje koffie en een warm stuk ‘Bodding’ lieten we ons dan ook naar behoren smaken. Met een klok, ondertussen op zowat 15:15 uur, hoefden we ons niet te haasten om huiswaarts te gaan.

Na deze kleine verwennerij, keerden we terug naar wandelknooppunt 86, staken het Kanaal Leuven-Dijle over (knooppunt 87) en volgden ditmaal het jaagpad naar rechts, dus in tegenovergestelde richting alweer. We bevonden ons nu op de Zennegatvaart en zouden deze volgen tot aan het knooppunt 88. We kwamen ditmaal voorbij enkele aangemeerde woonboten en vervolgens historische schepen. Eenmaal aan wandelknooppunt 88, verlieten we via een dalend wegje links het jaagpad en bereikten even verder de Hogeweg, welke ons leidde tot aan de oevers van de Dijle, ter hoogte van het knooppunt 132. Vanaf nu wandelden we verder langsheen het jaagpad langsheen de Dijle en zouden dit blijven volgen tot aan onze voordeur. We volgden dan ook achtereenvolgens de Hogeweg en de Frans Broersstraat, langs enkele mooie stukjes natuurgebied, onder diverse bruggen en viaducten, tot we uiteindelijk in de verte de kathedraal van Mechelen zagen verschijnen. Het was dan exact 17:00 uur toen we na een dagje wandelen onze thuishaven bereikten.

Een wandeltocht vandaag, opnieuw voorheen gepland doorheen het wandelnetwerk ‘Rivierenland’, goed voor 19,683 km, 26245 stappen, 964,6 cal en dat in een rustige wandeltijd van 4.43.48 uur. Tot zover alweer deze zoveelste wandelbijdrage. Ondertussen zijn we alweer enkele kilometers rijker geworden. Tot een volgende wandelbelevenis.”